زیباترین اشعار عاشقانه

[kyle]

بس که دلتنگم اگر گریه کنم می گویند
قطره ای قصد نشان دادن دریا دارد

عشق رازی ست که تنها به خدا باید گفت
چه سخن ها که خدا با من تنها دارد

 

[ibest]

يار بيگانه مشو
تا نبري از خويشم

غم اغيار مخور
تا نکني ناشادم

#حافظ

فرستاده شده از LG-D618ِ من با Tapatalk

 

[resane.modern1111]

آخر اي دوست نخواهي پرسيد
که دل از دوري رويت چه کشيد
سوخت در آتش و خاکستر شد
وعده هاي تو به دادش نرسيد
داغ ماتم شد و بر سينه نشست
اشک حسرت شد و بر خاک چکيد
آن همه عهد فراموشت شد
چشم من روشن روي تو سپيد
جان به لب آمده در ظلمت غم
کي به دادم رسي اي صبح اميد
آخر اين عشق مرا خواهد کشت
عاقبت داغ مرا خواهي ديد
دل پر درد فريدون مشکن
که خدا بر تو نخواهد بخشيد
(فریدون مشیری)

 

[sajadbaghayi]

باسلام این شعر که روزبه نعمت اللهی در آهنگ جدیدش خونده مال کدوم شاعره؟؟؟خیلی عالیه
متن آهنگ می ناب از روزبه نعمت اللهی

من بی می ناب زیستن نتوانم بی باده کشید بارتن نتوانم
من مرده ام آن دم که ساقی گوید یک جام دگر بگیر و من نتوانم
یک جام پر از شراب دستت باشد تا حال منه خراب دستت باشد
این چند هزارمین شب بیداریست ای عشق فقط حساب دستت باشد
من امده ام که با تو راهی بشوم انی که تو از دلم خواهی بشوم
دریا بغلم کن بغلم کن دریا میخواهم از این به بعد ماهی بشوم
من بی می ناب زیستن نتوانم بی باده کشید بارتن نتوانم
من مرده ام آن دم که ساقی گوید یک جام دگر بگیر و من نتوانم

ان می که شراب جاودانیست بخور سرمایی عیش جهانیست بخور
سوزنده چو اتش است لیکن دم را برنده چو اب زندگانیست بخور
امروز به فردا نرسد میمیرد خوابی که به رویا نرسد میمیرد
از شوق رسیدن است جاری شده ایم رودی که به دریا برسد میمیرد
من بی می ناب زیستن نتوانم بی باده کشید بارتن نتوانم
من مرده ام آن دم که ساقی گوید یک جام دگر بگیر و من نتوانم


شعر مال آهنگ می ناب از روزبه نعکت اللهی است

 

[kyle]

از تو دلگیرم نمیدانم که میدانی هنوز؟

یا که از شرمندگی از دیده پنهانی هنوز؟

هر چه آمد بر سرم از مهربانیهای توست

چون که از مهر و وفا چیزی نمیدانی هنوز

خون دل در چشم غمناکم تماشا کردنیست

تا چه دیدی در تماشاخانه گریانی هنوز؟

خوب میدانم که میدانی نمی بخشم ترا

اشگ اگر آورده باشی یا که نالانی هنوز

دست در دستم نهادی تا که آبادم کنی

ای بسا ویران تو بودی چونکه ویرانی هنوز

عقده های کهنه در پستوی دل نم کرده اند

تو همان مشتی نمک بر زخم سوزانی هنوز

سر به زیر افکنده ای چیزی نمیگوئی چرا؟

گوئیا از آنچه کردی خود پشیمانی هنوز

دیده ی گریان تو دل ر ا هراسان میکند

تا چه خواهد شد سرانجامم پریشانی هنوز

از خدا دم میزنی اما نمیدانی که من

ای دریغا تازه فهمیدم که شیطانی هنوز

 

[kyle]

به اين سراي بي كسي كسي به در نمي زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمي زند

يكي زشب گرفتگان چراغ بر نمي كند
كسي به كوچه سار شب در سحر نمي زند

نشسته ام در انتظار اين غبار بي سوار
دريغ كز شبي چنين سپيده سر نمي زند

دل خراب من دگر خراب تر نمي شود
كه خنجر غمت از اين خراب تر نمي زند

گذر گهي است پر ستم كه اندرو به غير غم
يكي صلاي آشنا به رهگذر نمي زند

چه چشم پاسخ است از اين دريچه هاي بسته ات
برو که هيچ کس ندا به گوش کر نمي زند

نه سايه دارم و نه بر بيفکنندم و سزاست
اگر نه بر درخت تر کسي تبر نمي زند
ه.الف سایه

@miladkalantar

حاجی یادته اینو واسه چی نوشتی

 

[amir7310]

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم

حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایت است به گوشم

مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم

من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم

بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکرده‌ست از انتظار تو دوشم

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم

مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم


به نظر این غزل یکی از غمگین ترین غزل هایی هست که در عمرم خوندم.
مخصوصا بیت:
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
:general507::general507::general507:

 

[roya7]

خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست؟!

طاقت بار فراق این همه ایامم نیست

خالی از ذکر تو عضوی چه حکایت باشد

سر مویی به غلط در همه اندامم نیست

میل آن دانه خالم نظری بیش نبود

چون بدیدم ره بیرون شدن از دامم نیست

شب بر آنم که مگر روز نخواهد بودن

بامدادت که نبینم طمع شامم نیست

چشم از آن روز که برکردم و رویت دیدم

به همین دیده سر دیدن اقوامم نیست

نازنینا مکن آن جور که کافر نکند

ور جهودی بکنم بهره در اسلامم نیست

گو همه شهر به جنگم به درآیند و خلاف

من که در خلوت خاصم خبر از عامم نیست

نه به زرق آمده‌ام تا به ملامت بروم

بندگی لازم اگر عزت و اکرامم نیست

به خدا و به سراپای تو کز دوستیت

خبر از دشمن و اندیشه ز دشنامم نیست

دوستت دارم اگر لطف کنی ور نکنی

به دو چشم تو که چشم از تو به انعامم نیست

سعدیا نامتناسب حیوانی باشد

هر که گوید که دلم هست و دلارامم نیست

 

[amir7310]

یاد باد آنکه بروی تو نظر بود مرا

رخ و زلفت عوض شام و سحر بود مرا

یاد باد آنکه ز نظارهٔ رویت همه شب

در مه چارده تا روز نظر بود مرا

یاد باد آنکه ز رخسار تو هر صبحدمی

افق دیده پر از شعلهٔ خور بود مرا

یاد باد آنکه ز چشم خوش و لعل لب تو

نقل مجلس همه بادام و شکر بود مرا

یاد باد آنکه ز روی تو و عکس می ناب

دیده پر شعشعهٔ شمس و قمر بود مرا

یاد باد آنکه گرم زهرهٔ گفتار نبود

آخر از حال تو هر روز خبر بود مرا

یاد باد آنکه چو من عزم سفر میکردم

بر میان دست تو هر لحظه کمر بود مرا

یاد باد آنکه برون آمده بودی بوداع

وز سر کوی تو آهنگ سفر بود مرا

یاد باد آنکه چو خواجو ز لب و دندانت

در دهان شکر و در دیده گهر بود مرا

 

[ibest]

کاش
میگفتی چیست
آنچه از چشم تو
تا عمق وجودم جاریست …

“فریدون مشیری”

فرستاده شده از POCOPHONE F1ِ من با Tapatalk

 

[amir7310]

چه جرم رفت که با ما سخن نمی‌گویی

جنایت از طرف ماست یا تو بدخویی

تو از نبات گرو برده‌ای به شیرینی

به اتفاق ولیکن نبات خودرویی

هزار جان به ارادت تو را همی‌جویند

تو سنگدل به لطافت دلی نمی‌جویی

ولیک با همه عیب از تو صبر نتوان کرد

بیا و گر همه بد کرده‌ای که نیکویی

تو بد مگوی و گر نیز خاطرت باشد

بگوی از آن لب شیرین که نیک می‌گویی

گلم نباید و سروم به چشم درناید

مرا وصال تو باید که سرو گلبویی

هزار جامه سپر ساختیم و هم بگذشت

خدنگ غمزه خوبان ز دلق نه تویی

به دست جهد نشاید گرفت دامن کام

اگر نخواهدت ای نفس خیره می‌پویی

درست شد که به یک دل دو دوست نتوان داشت

به ترک خویش بگوی ای که طالب اویی

همین که پای نهادی بر آستانه عشق

به دست باش که دست از جهان فروشویی

درازنای شب از چشم دردمندان پرس

تو قدر آب چه دانی که بر لب جویی

ز خاک سعدی بیچاره بوی عشق آید

هزار سال پس از مرگش ار بینبویی

 

[ibest]

شده آنقَدَر محوِ چشمهايش باشى
كه صدايش را نشنوى...؟

#علي_قاضي_نظام

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

 

[novinrahro]

تویی که ناب ترین فصل هر کتاب منی
شروع وسوسه انگیز شعر ناب منی
من آن سکوت شکسته در آسمان توام
و تو درآمد دنیا و آفتاب منی
چقدر هجمه ی تشویش بی تو بودن ها
تویی که نقطه ی پایان اضطراب منی
برای زندگی ی بی جواب و تکراری
به موقع آمدی و بهترین جواب منی
روان در اوج خیالم چو رود می مانی
همیشه جاری و مانا در عمق خواب منی
نفس پس از گذرت از حساب می افتد
و تو دلیل نفس های بی حساب منی
رها مکن غزلم را همیشه با من باش
که ختم خاطره انگیزه شعر ناب منی
درب ضد سرقت پنجره دو جداره طراحی سايت سئو طراحی سایت ارزان درب اتوماتیک راهبند درب اتوماتیک شیشه ای

 

[wonnin]

اگر زندگی فرصت دوباره متولد شدن به من بدهد
این بار زودتر تو را پیدا خواهم کرد
تا زمان طولانی تری عاشقت باشم

 

[ibest]

تو را
فراسوی انتظار می‌خواهم
آن سوتر از خودم...
[emoji171]

 

[ibest]

حضور تو
کافی است...
تا همه جا بی مکان شود...
امدن تو کافی ست تا همه ی...
لحظه ها بی زمان شود...

#نزار_قبانی
[emoji3590]

 

[roya7]

شب چو در بستم و مست از می‌ نابش کردم

ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم

دیدی آن ترک ختا دشمن جان بود مرا

گرچه عمری به خطا دوست خطابش کردم

منزل مردم بیگانه چو شد خانه چشم

آنقدر گریه نمودم که خرابش کردم

شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع

آتشي در دلش افکندم و آبش کردم

غرق خون بود و نمی خفت ز حسرت فرهاد

خواندم افسانه شیرین و به خوابش کردم

دل که خونابهٔ غم بود و جگرگوشه دهر

بر سر آتش جور تو کبابش کردم

زندگی کردن من مردن تدریجی بود

آنچه جان کند تنم عمر حسابش کردم

فرخي يزدي

 

[roya7]

آمدی تنها نباشم حیف تنهاتر شدم
از یقین گفتی برایم،پاك بی باور شدم
ساده گفتی :"باورم كن باتو می مانم" ولی
رفتی و در شعر تو خط خورده ای دیگر شدم
باز هم در وحشت بی انتهای فاصله
با هجوم تلخ شب تا صبح همبستر شدم
در میان شعله ناباوری ها سوختم
سوختم در لحظه های بی تو ،خاكستر شدم
گفته بودی:"اولین بیت غزل های منی"
حیف رفتی و دوباره مصرع آخر شدم

شاعر؟

 

[f@iry]

من نهایت کلامی هستم
که از تو سخن میگوید
نهایت واژه ایی ؛
که از لبان تو می چکد،
با بوسه ایی.
و چشمان تو ؛
نقدیست پست مدرن ؛
بر مدرنیته امروز .
رنگ هاي رفته دنیا ؛
با جهانی که به ما پشت کرده.
یادت نیست؟
عاشقانه هاي‌ سپیده دم را می‌گویم ؛
که ماه بر گوش ستارگانش زمزمه می‌کرد.
و تو شعرهای مرا ؛
از پشت همین پنجره ؛
با صدایی عاشقانه برای ماه دکلمه می کردی ؛
ستارگان اشک می ریختند.

و دیگر کسی زمزمه هاي‌ عاشقانه ماه را ؛
هرگز نشنید.

 

[roya7]

شکست عهد من و گفت هرچه بود گذشت !
بگریه گفتمش آری : ولی چه زود گذشت !

بهار بود و تو بودیّ و عشق بود و امید ،
بهار رفت و تو رفتیّ و هرچه بود گذشت

شبی به عمر ، گرم خوش گذشت آن شب بود ،
که در کنار تو با نغمه و سرود گذشت

چه خاطرات خوشی در دلم بجای گذاشت ،
شبی که با تو مرا در کنار رود گذشت !

گشود بس گره آن شب از کارهای بسته ی ما
صبا چو از برِ آن زلف مشک سود گذشت

مراست عکس تو یادآور سفر ، آری
چسان توانم ازین طرفه یادبود گذشت

غمین مباش و میندیش ازین سفر که ترا ،
اگرچه بر دل نازک غمی فزود گذشت

ايرج دهقان

Spoiler: آخرين پست اينستاگرام مرحوم محمدعلى كشاورز