این سه شنبه که خبری نیست.با اون نامه که وزیر اقتصاد و 3 وزیر دیگه نوشتن مبنی بر اینکه ما که باید اوضاع اقتصادی ممکلت رو درست کنیم و پیشنهاد بدیم توش موندیم و سخنرانی رییس بانک مرکزی مبنی بر اینکه سودای بانکی نباید یهو کم شه و بانک ها منابع کم میارن و راه های دیگه ای هم هست فعلا خبری از کاهش سود نیست.به نظر دو دستگی بدی بین دو تیم اقتصادی دولت افتاده.فعلا هم کاهش سود از دستور کار شورا خارج شده که وزیر رو ناراحت کرده آخرشم یا این برکنار میشه یا اون استفا میده....به این وزیر باشه کل مملکت رو به تنهایی مثه بورس و مسکن به خاک سیاه میشونه.
به نظره منم اگه سود بانکی کم بشه مثلا 16 یا 18 بشه، از تعداد سپرده ها کم میشه و دوباره سفته بازی و خرید و فروش دلار و سکه رواج پیدا میکنه چون مردم به سود 16 یا 18 قانع نیستند و سپرده ها از بانک ها میاد بیرون و میره سمت بازارهای دیگه...
چقدر جالبه!!!
یادمه چند وقت پیش دوستی تو شهر مشهد گفت که رکود تمومه و وارد رونق شدیم...!!!!
حالا الآن 4تا وزیر نامه دادند که باید اوضاع رو پیگیری کنیم چون اگه مهار نشه از رکود میریم تو بحران...!!!!
به نظر من تدبیر و استراتژی باید عوض بشه و با این روش ها به جایی نمیرسیم...
باید تدبیری در نظر گرفته بشه تا سرمایه های راکد و ساکن بیاد تو بطن چرخه اقتصادی،تولید جوون بگیره و خط تولید کارخانه ها و تولیدی ها با 80 درصد و بیشتر شروع کنه به کار کردن نه با 30درصد...
جلوی واردات بی اندازه و جنس های بی کیفیت گرفته بشه...با احتکار و قاچاق و اختلاس شدیدا شدیدا برخورد بشه(چون هر پارت جنس قاچاق که وارد و توزیع بشه کلی جوون اینجا بیکار میشن و کلی ضرر به تولیدی وارد میشه).
بانک ها باید به تولیدی ها و کارخانه جات وام با بهره پایین و تنفس بدن نه وام با سود های آنچنانی...(نظارت بر روی وام های پرداختی، اینکه این وام در کجا و چگونه هزینه شده باید دوچندان و دوچندان شود).
باید با بدهکاران بانکی از دانه درشت بگیرید تا پایین به جد و به جد برخورد بشه...
باید با مدیران نالایق و ناموفق برخورد بشه و شایسته سالاری و تخصص سالاری بیش از بیش بشه...
الآن بورس بسیار زیان ده هست،بازار مسکن خوابیده،بازار خودرو بدتر و کلا شرایط شرایط رکوده و خیلی ها هم سود 20 تا 26 درصدی بانک رو ترجیح میدن و خیلیا هم شدن سپرده گذار بانک ها ، در صورتیکه این اصلا خوب نیست و برای کشوری مثل ما مضر هست...
یه نکته دیگه و اون اینکه ما باید یه برنامه متناسب با شرایط کشوره خودمون ایجاد کنیم و مخ هارو بریزیم رو هم و یه راه چاره متناسب با اینجا بوجود بیاریم نه اینکه بریم ببینیم مثلا کره،ژاپن و هند چیکار کردن ما هم همون کار رو بکنیم.این به نظره من اشتباه هست چون اونها فرهنگ،اقتصاد و شرایطشون زمین تا آسمون با ما فرق داره...
ما اگه بخایم میتونیم...چون یه کشور با فرهنگ و با تمدن هستیم...
