یه حساب سرانگشتی دیگه
تصور کنید از فردا همه تحریمها برداشته بشه و دوباره ایران روزی 2.4 میلیون بشکه نفت صادر بکنه -بهترین حالت- ، قیمت نفت هم 100 دلار بمونه - بهترین قیمت یکسال اخیر-
2.4 میلیون * 100 دلار * 365 = 87 میلیارد دلار. سهم هر ایرانی در ماه میشه 97 دلار ! یعنی شما یه لپ تاپ 1000 دلاری که از خارج میخری ، سهم یک سالت رو خوردی :lol: بقیه سال باید هوا بخوری . یه ماشین 10 هزار دلاری که میخری تا 10 سال سهمت رو پیشخور کردی
خب دولت یه سری واردات داره -مثل دستگاه و ماشین آلات صنعتی و مایحتاج عمومی - که باید از همون 97 دلار پرداخت بشه. یه سری هزینه های عمومی و عمرانی - از جمله حقوق- داره که باید به پشتوانه همون 97 دلار به شکل ریالی پرداخت بشه. یه سری از این هزینه ها از درآمد های سال های قبل که به شکل مالیات و عوارض و قبوض از مردم دوباره دریافت شده ، پرداخت میشه. اما یه حساب سرانگشتی نشون میده که در 5-6 سالی که قیمت دلار ثابت بود ، مردم تمام سهمشون از اون 97 دلار رو بجاش اجناس خارجی وارد میکردن . پس کل درآمد نفتی دولت صرف واردات میشده. هزینه های عمومی و جاری از محل باز پس گرفتن پرداخت های قبلی از مردم - در قالب مالیات و عوارض- و چاپ پول جدید پرداخت میشده.
دولت با حذف یارانه ها و سختگیری روی مالیات میخواست سهم قسمت اول رو در بودجه بیشتر کنه اما باز هم کم بود. اجبارا قیمت دلار هم بالا رفت تا هم واردات کمتر بشه و هم دریافتهای ریالی دولت بابت عوارض زیادتر بشه
خروج از این بن بست هم فقط یک راه داره. افزایش و تنوع صادرات ، کاهش واردات . افزایش صادرات در بخش غیر نفتی و صنعتی که در حد رویاست. کاهش واردات هم که یعنی ریاضت اقتصادی که باندی که قراره سر کار بیاد تو این کار استاده