• پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است

شعر های ناب ترکی به همراه ترجمه فارسی

hossein1376

Registered User
تاریخ عضویت
16 مارس 2014
نوشته‌ها
1,816
لایک‌ها
2,872
محل سکونت
خوی
عزیزه از شهریار
نه ظریف بیر گلیــــــن عزیزه سنی
منه لایق تــــــــاری یــــاراتمیشدی !
بیر ظریف روحه بیر ظریف جسمی
ازدواج قدرتیـــــــــله قـــــاتمیشدی !!!

(عزیزه ! خداوند تو را یک عروس ظریف که لایق من بود خلق کرده بود ! و ازدواج یک روح ظریف را با قدرت به یک جسم ظریف پیوند داده بود !!!)
عشقیمین بولبولی سنی دوتموش
هرنه دونیـاده گول وار ، آتمیشدی
سانکی دوستاق ایکن من آزاددیم
ائله عشقون منی یاهـــاتمیشدی !

(بلبل عشقم هر چه گل در دنیا بود را رها کرده بود و تنها تو را انتخاب کرده بود ! عشقت بقدری مرا بیخود کرده بود که گویا من از زندان در حال رها شدن بودم !)
سؤیدوگیم سانکی هم نفس اولالی
قفسیمدن منی چیخـــارتمیشدی
جنّت ائتمیــش منیم جهنّمی می
یانماسین یاخماسین آزاتمیشدی

(گویا آنکه او را دوست داشتم با من هم نفس شده و از قفسم خارج کرده بود ! و دوزخ مرا مبدّل به بهشت نموده و آتش و سوزاندنش را کاسته بود !)
قــــاراگون قارقاسی قونـاندا منیم
آغ گونوم وارســـادا قــاراتمیشدی
آدی بـــــاتمیش اجل گلنده بیـــزه
من آییم چیخدی گونده باتمیشدی

(کلاغ سیاه بختی من وقتی به پرواز درآمد ، اگر روز سپیدی هم داشتم آنرا سیاه کرده بود ! مرگ که اسمش محو شود وقتی به منزل ما پا گذارد ، ماه من درآمده و خورشید هم غروب کرده بود !!!)
سارالیب گون شافاخدا قان چناغین
قورخودان تیتره ییب جالاتمیشدی
قارا بایگوش چـالاندا آغ قوشومی
زعفران تک منی ســـاراتمیشدی

(خورسید زرگون شده و آتشدان خونینش در شفق از ترس افتاده و پخش شده بود ! و جغد سیاه زمانیکه پرنده ی سپید مرا شکار کرده بود ، مرا بسان زعفران زردگون کرده بود !!!)
کور قضــــا ئوز یولـــون گئدن وقته
چـــاره نین یوللارین داراتمیشدی
نه قدر اوغدوم آچمــادین گؤزیوی
گؤز سکوت ابدله یـــــــاتمیشدی

(سرنوشت نابینا زمانیکه راه خود را طی میکرد ، راههای چاره و تدبیر را تنگ کرده بود ! و هر اندازه نوازشت کردم ، چشمهایت را باز نکردی و چشمهایت در سکوت ابدیّت خفته بودند !!!)
او آلا گؤز اویـــــانمادی کی منیم
بختیمی مین کره اویـــاتمیشدی
داهــــا کیپریکلرون اولـــوب نشتر
یارامین کؤزمه سین قاناتمیشدی

(آن نگار زیبا چشم که بخت مرا هزاران بار بیدار کرده بود ، از خواب برنخواست ! و دیگر مژه هایت هم برایم نیشتر شده بود و بثوره ی جراحتم را به خونریزی انداخته بود !!!)
سن نه یاخشی ائشیتمدون بالالار
آنا وای ناله سین اوجــاتمیشدی
سنی وئردیم بهشت زهــــــرایه
منه مولا الیـــــن اوزاتمیــــشدی

(تو چه خوب شد نشنیدی که فرزندانت فریاد وای مادر بلند کرده بودند ! تو را به بهشت زهرا دادم و مولایم دستش را به سویم دراز کرده بود تا تو را از من بگیرد !!!)
اورگی دوغرانان آنـان مه له دی
دونیـــــا زهرین اونا یالاتمیشدی
سن باهار ائتدیگون چمنده خزان
هرنه گول غونچه وار سوزاتمیشدی

(مادر دلسوخته و داغدارت بسیار شیون کرد چرا که روزگار زهر خود را به او چشانده بود ! و چمنی را که تو بهار کرده بودی ، پاییز آمد و هرچه گل و غنچه در آن بود را پژمرده کرد !!!)
نه یامان یئرده کؤچدی کروانیمیز ؟
نه یئیین یوک یاپین دا چاتمیشدی
قیرخا سن یئتمه دون جاوان گئتدون
من گئدیدیم کی یئتدیم آتمیشدی
قوجا وقتیمده بو قـــــارا بختیـــم
منی قول تک بلایه ساتمیشدی !!!

(قافله ی ما به چه جای بدی کوچید ؟ و چه زود هم بار و بنه اش را به مقصد رسانید ! تو به سن چهل سالگی نرسیدی و جوانمرگ شدی ! کاش من میرفتم که شصت و هفت سال دارم !)
 

hossein1376

Registered User
تاریخ عضویت
16 مارس 2014
نوشته‌ها
1,816
لایک‌ها
2,872
محل سکونت
خوی
هر عاشیقین کی سن کیمی بیر گول یاناقی وار
لاله کیمی، عیاندی کی، کوکسونده داغی وار
کونلومو تازه داغلرین روشن ایلمیش
شمعی غمینده، شکر، اونون شبچیراغی وار
سونبول اوزونو زولفوه اوخشاتدی بیر گئجه
گوردو خطادیر، ایندی پریشان دیماغی وار
تا گویمایا دوداغینی دیلبر دوداغیما
من باور اتمزم کی او ماهین دوداغی وار
تا خاری موهنتین دیلی پرخونا سانجیلیب
ای گلعذار، لاله گولون، گول فراقی وار
سید یتیردی اخیر اوزون خوم ایاغینا
باشیندا شور نشئه سی، الده ایاغی وار


ترجمه:
هر کسی که یار زیبارویی (که لپهایش سرخرنگ هستند) دارد
مانند لاله، معلوم است که در درون قلبش داغی دارد
داغهای تازه ات خانه قلبم را روشن کرده اند
شکر که از شمع غمت، دلم شبچراغی دارد
یک شب سنبل خودش را به زلف تو شبیه دانست
فهمید که اشتباه کرده است، خیلی ناراحت شده است
تا وقتی که دلبرم لبهایش را روی لبهایم نگذارد
من باورم نخواهد شد که آن ماه لب هم دارد
از وقتی که خار محنت تو ، در دل پرخون فرو رفته است
ای گلعذار، گل لاله، در فراق گل رویت افتاده است
سید (تخلص شاعر) اخرش خودش را به پای خم رساند
در حالی که در سر نشعه ی شور دارد و در دست پا دارد
 

arrow2014

Registered User
تاریخ عضویت
4 ژانویه 2014
نوشته‌ها
1,129
لایک‌ها
736
ترکی بیلمرن ولی ترکلرن چوخ استرم :D
 

hossein1376

Registered User
تاریخ عضویت
16 مارس 2014
نوشته‌ها
1,816
لایک‌ها
2,872
محل سکونت
خوی
توکون دیلی از شهریار

تورکون دیلی تک سئوگیلی ایستهکلی دیل اولماز
اؤزگه دیله قاتسان بو اصیل دیل اصیل اولماز
اؤز شعرینی فارسا – عربه قاتماسا شاعیر
شعری اوخویانلار ، ائشیدنلر کسیل اولماز
فارس شاعری چوخ سؤزلرینی بیزدن آپارمیش
« صابیر » کیمی بیر سفره لی شاعیر پخیل اولماز
تورکون مثلی ، فولکلوری دونیادا تک دیر
خان یورقانی ، کند ایچره مثل دیر ، میتیل اولماز
آذر قوشونو ، قیصر رومی اسیر ائتمیش
کسری سؤزودور بیر بئله تاریخ ناغیل اولماز
پیشمیش کیمی شعرین ده گرک داد دوزو اولسون
کند اهلی بیلرلر کی دوشابسیز خشیل اولماز
سؤزلرده جواهیر کیمی دیر ، اصلی بدلدن
تشخیص وئره ن اولسا بو قدیر زیر – زیبیل اولماز
شاعیر اولابیلمزسن ، آنان دوغماسا شاعیر
مس سن ، آبالام ، هر ساری کؤینک قیزیل اولماز
چوخ قیسسا بوی اولسان اولیسان جن کیمی شئیطان
چوق دا اوزون اولما ، کی اوزوندا عاغیل اولماز
مندن ده نه ظالیم چیخار ، اوغلوم ، نه قیصاص چی
بیر دفعه بونی قان کی ایپکدن قزیل اولماز
آزاد قوی اوغول عشقی طبیعتده بولونسون
داغ – داشدا دوغولموش ده لی جیران حمیل اولماز
انسان اودی دوتسون بو ذلیل خلقین الیندن
الله هی سئوه رسن ، بئله انسان ذلیل اولماز
چوق دا کی سرابین سویی وار یاغ – بالی واردیر
باش عرشه ده چاتدیرسا ، سراب اردبیل اولماز
ملت غمی اولسا ، بو جوجوقلار چؤپه دؤنمه ز
اربابلاریمیزدان دا قارینلار طبیل اولماز
دوز واختا دولار تاختا – طاباق ادویه ایله
اونداکی ننه م سانجیلانار زنجفیل اولماز
بو « شهریار » ین طبعی کیمی چیممه لی چشمه
کوثر اولا بیلسه دئمیرم ، سلسبیل اولماز



ترجمه
اگر شاعر شعر خود را باواژه هاي فارسي و عربي مخلوط نكند . كساني كه شعر را ميخوانند ويا گوش ميدهند خسته و كسل نمي شوند .
شاعر فارسي ، خيلي از سخنان خود را از ما برده . شاعر دست و دلبازي مثل صابر (يكي از شعراي ترك زبان باكو) حسود و بخيل نميشود !
مَثَل و فرهنگ عاميانه ترك در دنيا بي همتاست . مثلي در روستا هاست كه ميگويد لحاف خان هرگزپاره و مندرس نمي شود !
**** آذر قيصر روم را اسير كرده . اين حرف كسري است ، اين چنين تاريخي قصه نمي شود !
مانند غذا شعر هم بايد طعم و مزه داشته باشد . اهل روستا ميدانند كه بدون دوشاب ( شيره انگور) خشيل ( نوعي كاچي محلي) درست نمي شود.
سخنان نيز مانند جواهر هستند كه اصلي و بدل دارند . اگر كسي باشد كه تشخيص بدهد اين همه آت آشغال وجود نخواهد داشت
اگر مادرت شاعر نزائيده باشد ترا ، نمي تواني شاعر بشوي . مسي تو اي بچة من ، هر شيء كه پيراهن زرد(پوشش طلايي رنگ) داشته باشد طلا نيست .
اگر خيلي قد كوتاه باشي عين جن و شيطان مي شوي . اگر بيش از حد هم دراز قد باشي بدان كه در آدم دراز عقل درست و حسابي نيست .
اي پسرم ، از دست من نه ظلم كردن بر مي آد نه قصاص كردن . يكباره اين را بفهم كه جنس ابريشم طلا نيست .
بگذار عشق در طبيعت سير كند اي پسر ، گوزن چموشي كه در كوهستان تولد يافته بردبار نمي شود
انسان كسي است كه از دست اين خلق بگيرد . اگر خدا را دوست داشته باشي بدان كه چنين انساني ذليل نمي شود .
هرچند كه شهر سراب آب و روغن و عسل دارد . سر خود را به عرش هم برساند سراب اردبيل نمي شود
اگر غمخوار ملت وجود داشته باشد اين كودكان لاغر و نحيف نمي شوند .شكم اربابانمان هم عين طبل نمي شود .(چؤپ به معني تكه چوب ريزو خشكيده)
هر زمان طبق ها و پيشخوان ها پر از ادويجات هستند . ولي وقتي كه مادرم دل درد ميگيرد زنجبيل پيدا نمي شود .
اين چشمه سار قابل شناي طبع شهريار . نميگويم كه كوثر نيست ، ولي سلسبيل نمي شود ( كوثر و سلسبيل نام دو چشمه بهشتي هستند)
 
Last edited:

hossein1376

Registered User
تاریخ عضویت
16 مارس 2014
نوشته‌ها
1,816
لایک‌ها
2,872
محل سکونت
خوی
گئتمه ترسا بالاسی از شهریار

ایذن وئر توی گئجه‌سی من ده سنه دایه‌گلیم
ال قاتاندا سنه مشاطّه تماشایا گلیم.
سن بو آیلی گئجه‌ده سئیره چیخان بیر سرو اول.
ایذن وئر من‌ده دالینجا سورونوب سایه گلیم.
منه ده باخدین او شهلا گؤزوله ، من قارگون،
جورئتیم اولمادی بیر کلمه تمنّایه‌ گلیم.
من جهنم‌ده ده باش یاسدیقا قویسام سنیله ،
هئچ آییلمام کی دوروب جنّت مأوایا گلیم.
ننه قارنیندا سنله ائگیز اولسایدیم اگر.
ایسته‌‌مزدیم دوغولوب بیرده بو دونیایا گلیم.
سن یاتیب جنتّی رؤیادا گؤرنده گئجه‌لر،
من ده جنتّده قوش اوللام ، کی او رؤیایا گلیم.
قیتیلیغ‌ ایللر یاغیشی تک قورویوب گؤز یاشیمیز،
کوی عشقینده گرک بیرده مصّلایه گلیم.
سنده صحرایه ماراللار کیمی بیر چیخ نولوکی ـ
منده بیر صئیده چیخانلار کیمی صحرایه گلیم.
آللاهیندان سن قورخماییب اولسان ترسا،
قورخورام منده دؤنوب دین مسیحایه گلیم.
شیخ صنعان کیمی دونقوز اوتاریب ایللرجه،
سنی بیر گؤرمک اوچون معبد ترسایه گلیم.
یوخ صنم ! آنلامادیم ، آنلامادیم ، حاشا من ،
بوراخیب مسجدیمی ، سنله کلیسایه گلیم!
گل چیخاق طور تجلاّیه ، سن اول جلوهٔی طور،
من‌ ده موسا کیمی اول طوره تجلاّیه گلیم.
شیردیر شهریارین شعری الینده شمشیر،
کیم ، دئیر من بئله‌ بیر شیریله دعوایه‌ گلیم ؟


ترجمه
رخصتم بده شب عروسی همراهت باشم
وقت آرایش کردنت به تماشایت بیایم تو
در این مهتاب شب، سروی باش که به گلگشت آمده
اجازه ام بده سینه خیز چون سایه ات پشت سرت بیایم
به چشمان شهلایت نگاهم کردی ، اما من سیه بخت
جرات نکردم با کلمه ای لااقل تمنایت کنم
در جهنم حتا اگر سر به بالین تو بگذارم
محال است که برای رفتن به بهشت هم بیدار شوم
اگر جفت دوقلوی تو در زهدان مادر بودم
هرگز نمیخواستم زاده شوم و به این دنیا بیایم
کاش وقتی شب ها خواب بهشت را می بینی
من هم پرنده ای بشوم در بهشت و به خواب تو بیایم
چون باران سال های قحطی خشکیده اشک
چشمانمان برای نماز باران باید به مصلی کوی عشق بیایم
چه می شود اگر تو هم مثل آهوان به صحرا درآیی
من هم چون شکارچیان به صحرا بیایم
اگر از خدایت نترسی و مسیحی بشوی
می ترسم من هم دین برگردانم و مسیحی بشوم
مثل شیخ صنعان سالیان سال خوک به چرا ببرم
به بهانه دیدن تو به کلیسا بیایم اما نه صنما!
حرف بی جا زدم، حاشا که من مسجدم را رها کنم
و با تو به کلیسا بیایم بیا تا به طور تجلا برویم
و تو جلوه ی طور شو من موسی وار به آن کوه طور تجلا بیایم
مثل شعر شهریار شیری است شمشیر به دست
چه کسی را زهره ی رویارویی با چنین شیری هست
 

hossein1376

Registered User
تاریخ عضویت
16 مارس 2014
نوشته‌ها
1,816
لایک‌ها
2,872
محل سکونت
خوی
ناز ایله میسن از شهریار

چوخلار اینجیکدی کی، سن اونلارا نازایله میسن
( خیلی ها آزرده هستند که به آنها ناز کرده ای )
من ده اینجیک کی، منیم نازیمی آز ایله میسن
( من آزرده هستم که چرا به من کم ناز کرده ای )
ائتمیسن نازی بو ویرانه کونولده سلطان
( ناز تو سلطان قلب ویرانۀ من شده است )
ائوین آباداولا، درویشه نیاز ایله میسن
( خانه ات آباد که به درویش نیاز کرده ای )
هر باخیشدا چالیبان کیپریگی مضراب کیمی
(در هر نگاهت ، مژه هارا مانند مضراب می نوازی )
بیر قولاق وئر، بوسینیق قلبی نه ساز ایله میسن؟
( گوش کن ببین این قلب شکسته را چگونه ساز کرده ای )
باشدان آچ یایلیغی، افشان ائله سوسن – سنبل
(پوشش از سرت بردار و سوسن و سنبل را افشان کن )
سن بیزیم بایراممیزسان قیشی یاز ایله میسن
( تو عید منی ، زمستان را بهار کرده ای )
سن گون اول، قوی غمی میز داغدا قار اولسون، اریسین
(توخورشید باش و بگذار غمها با برف کوهها آب شود )
منیم آنجاق ایشیمی سوز و گداز ایله میسن
(به هر حال کار و بار مرا سوز و گداز کرده ای )
من بو معناده غزل یازمالی حالیم یوخودی
( من در این وادی حال غزل سرایی نداشتم )
سن جوجوق تک قوجانی فرفره باز، ایله میسن
( تو مانند کودکی هستی که پیری را فرفره باز کرده ای )
کاکلی باشدا بوروب باغلامیسان تاج کیمی
(کاکل موهایت را مانند تاج پیچیده و بسته ای )
او قیزیل ساچدان اونا ، گوللی قوتاز ایله میسن
( از آن گیسوی طلایی به آن تاج زرین کرده ای )
سینه بیر دشت مغان دیر ، قوزی یان - یانه یاتیب
( سینه مانند دشت مغان است و بره ها در کنار هم )
منیم آغلار گوزومی ، اوردا آراز ایله میسن
(چشمان گریان مرا آنجا جاری مانند رود ارس کرده ای )
بو گوزللیک کی جهاندا سنه وئرمیش تانری
( این زیبایی که خدا در دنیا به تو داده است )
هر قدر ناز ائله سن ایله، کی آز ایله میسن
( هر چقدر ناز کنی باز هم کم کرده ای )
منی بو سوز یله آتدین، آرالاندین بیلیرم
(مرا با حرفی به باد دادی و رفتی میدانم )
آرانی بیر پارا نامردیله ساز ایله میسن
( رابطه ات را با تعدادی نامرد صمیمی کرده ای )
دستماز ایله دیگین چشمه، مسیحا قانی دیر
( آبی که با آن وضو میکنی خون مسیحا است )
بیلمیرم هانسی کلیساده نماز ایله میسن؟
( نمیدانم در کدام کلیسا نماز کرده ای )
من عشیران اوخوسام،پنجه عراق اوسته گزه ر
(اگرعشیران بخوانم پنجه ها به سبک رقص عراق دراید )
گوزلیم، ترک اولالی، ترک حجاز ایله میسن
( عزیزم تورک هستی و ترکِ حجاز کرده ای )
تازا شاعر، بو دنیز هرنه باخیرسان دیبی یوخ
(شاعر ناشی ، و عمق این دریا هرچه مینگری ناپیداست )
چوخ اوزاتسان بو غازی، اورده گی قاز ایله میسن
(گردنت را بر افرازی ، گوئی اردک را غاز کرده ای )
بسکه زلف و خط و خالین قوپالاغین گوتدون
( از بس خط و خال زلفت را به اوج رساندی )
زلفعلی نین باشینی آزقالا داز ایله میسن
( کم مانده سر زلفعلی را تاس بنمایی )
گل ! منیم ایسته دیگیم کعبه ییخیلماز، اوجالار
( بیا که کعبه آمال من ویران نمی شود ، افراشته تر می شود )
باشدادا کژ گئده سن ، دیبده تراز ایله میسن
(دیوارش در بالا هم کج برود ، در پی اش تراز کرده ای )
خط و خالیندن آلیب مشقیمی قرآن یازارام
(سر خطم را از خط و خالت میگیرم و کتاب می نویسم )
بو حقیقت له منی، اهل مجاز ایله میسن
(با این حقیقت مرا اهل عرفان و مجاز کرده ای )
منی، دان اولدوزی، سن یاخشی تانیرسان که سحر
(ستاره صبح را بهتر از من میشناسی که صبحدمان ...)
افقی خلوت ائدیب راز و نیاز ایله میسن
( افق را خلوت کرده و راز و نیاز کرده ای )
شهریارین داغیلیب ، داغدا داشا دالدالانیب
( شهریار از پا افتاده و آواره کوه و بیابان شده است )
اوزون انصاف ایله محمودی ایاز ایله میسن
( خودت انصاف کن که سلطان محمود را ایاز کرده ای )
 

hossein1376

Registered User
تاریخ عضویت
16 مارس 2014
نوشته‌ها
1,816
لایک‌ها
2,872
محل سکونت
خوی
خان ننه از شهریار

خان ننه ، هایاندا قالدین
بئله باشیوا دولانیم

خان ننه ، کجا ماندی ، الهی دور سرت بگردم
نئجه من سنی ایتیردیم !
دا سنین تایین تاپیلماز

افسوس که ترا گم کردم ، نظیر تو پیدا نمیشود
سن اؤلن گون ، عمه گلدی
منی گه تدی آیری کنده

وقتی تو مردی ، عمه آمد ، مرا به دهی دیگر آورد
من اوشاق ، نه آنلایایدیم ؟
باشیمی قاتیب اوشاقلار
نئچه گون من اوردا قالدیم

من بچه ، از کجا می فهمیدم ؟ ، بچه ها سرم را گرم کردند ، چند روزی آنجا ماندم
قاییدیب گلنده ، باخدیم
یئریوی ییغیشدیریبلار

وقتی برگشتم ، دیدم ، رختخوابت را جمع کرده اند
نه اؤزون ، و نه یئرین وار
هانی خان ننه م ؟ سوروشدوم

نه خودت ، نه رختخوابت ، سرجایشان نیستند ، پرسیدم : خان ننه ام کو ؟
دئدیلر کی : خان ننه نی
آپاریبلا کربلایه

جواب دادند : خان ننه را ، به کربلا برده اند
کی شفاسین اوردان آلسین
سفری اوزون سفردیر
بیرایکی ایل چکر گلینجه

تا شفایش را از آنجا بگیرد ، سفری دراز در پیش دارد ، سفری دراز در پیش دارد
نئجه آغلارام یانیخلی
نئچه گون ائله چیغیردیم
کی سه سیم ، سینم توتولدو

چنان گریه جگر سوز می کردم ، چند روزی فریاد کشیدم ، که صدا و سینه ام گرفت
 

hossein1376

Registered User
تاریخ عضویت
16 مارس 2014
نوشته‌ها
1,816
لایک‌ها
2,872
محل سکونت
خوی
ادامه

او ، من اولماسام یانیندا
اؤزی هئچ یئره گئدنمز

وقتی من پیشش نباشم ، او ، به هیچ کجا نمی تواند برود
بو سفر نولوبدو ، من سیز
اؤزو تک قویوب گئدیبدیر ؟

چه شده که به این سفر ، خودش تنهائی گذاشته و رفته
هامیدان آجیق ائده ر کن
هامییا آجیقلی باخدیم

در حالی که از همه قهر بودم ، به همه اخم و تخم کردم
سونرا باشلادیم کی : منده
گئدیره م اونون دالینجا

بعد شروع کردم که : من هم ، به دنبال او می روم
دئدیلر : سنین کی تئزدیر
امامین مزاری اوسته

گفتند : سفر تو زود است ، بر مزار امام
اوشاغی آپارماق اولماز
سن اوخی ، قرآنی تئز چیخ

نمی توان بچه برد ، تو قرآن را بخوان و تمامش کن
سن اونی چیخینجا بلکی
گله خان ننه سفردن

تا تو تمامش کنی ، شاید ، خان ننه از سفر بازگردد
ته له سیک روانلاماقدا
اوخویوب قرآنی چیخدیم

با عجله در حال ازبرکردن ، قرآن را خواندم و تمام کردم
کی یازیم سنه : گل ایندی
داها چیخمیشام قرآنی

که برایت بنویسم : حالا برگرد ، دیگر قرآن را تمام کردم
منه سوقت آل گلنده
آما هر کاغاذ یازاندا

وقتی برمی گردی ، برایم سوقاتی بیاور ، اما هر وقت که نامه می نوشتم
آقامین گؤزو دولاردی
سنده کی گلیب چیخمادین

چشمان پدرم از اشک پر می شد ، تو هم که برنگشتی
نئچه ایل بو اینتظارلا
گونی ، هفته نی سایاردیم

چند سال با این انتظار ، روز و هفته را می شمردم
تا یاواش – یاواش گؤز آچدیم
آنلادیم کی ، سن اؤلوبسن !

تا به تدریج چشم باز کردم ، فهمیدم که مرده ای
 

hossein1376

Registered User
تاریخ عضویت
16 مارس 2014
نوشته‌ها
1,816
لایک‌ها
2,872
محل سکونت
خوی
ادامه

بیله بیلمییه هنوزدا
اوره گیمده بیر ایتیک وار

بفهمی و نفهمی هنوزهم ، در دلم گمشده ای هست
گؤزوم آختارار همیشه
نه یاماندی بو ایتیکلر

همیشه چشمانم او را جستجو میکنند ، چه سختند این گمشده ها
خان ننه جانیم ، نولیدی
سنی بیرده من تاپایدیم

خان ننه جانم ، چه می شد ، دوباره تو را پیدا می کردم
او آیاقلار اوسته ، بیرده
دؤشه نیب بیر آغلایایدیم
کی داها گئده نمییه یدین

دوباره روی آن پاها ، می افتادم و گریه می کردم ، تا بلکه نمی توانستی بروی
گئجه لر یاتاندا ، سن ده
منی قوینونا آلاردین

شبها وقتی می خوابیدیم ، تو هم ، مرا در آغوشت به خود می فشردی
نئجه باغریوا باساردین
قولون اوسته گاه سالاردین

از جان و دل به آغوشم می کشیدی ، گاهی روی بازوهایت می انداختی
آجی دونیانی آتارکن
ایکیمیز شیرین یاتاردیق

در حالی که دنیای تلخ را رها می کردیم ، دو تائی چه شیرین می خوابیدیم
یوخودا ( لولی ) آتارکن
سنی من بلشدیره ردیم

وقتی در خواب با گیش کردنم ، ترا آلوده می کردم
گئجه لی ، سو قیزدیراردین
اؤزووی تمیزلیه ردین

شب آب گرم کرده ، خودت را تمیز می کردی
گئنه ده منی اؤپه ردین
هئچ منه آجیقلامازدین

باز هم مرا می بوسیدی ، هیچ دعوایم نمی کردی
 

hossein1376

Registered User
تاریخ عضویت
16 مارس 2014
نوشته‌ها
1,816
لایک‌ها
2,872
محل سکونت
خوی
ادامه

ساواشان منه کیم اولسون
سن منه هاوار دوراردین
منی ، سن آنام دؤیه نده
قاپیب آرادان چیخاردین

هر کس دعوایم می کرد ، از من حمایت می کردی ، هو وقت مادرم مرا می زد ، از چنگ او می قاپیدی
ائله ایستیلیک او ایسته ک
داها کیمسه ده اولورمو ؟
اوره گیم دئییر کی : یوخ – یوخ
او ده رین صفالی ایسته ک
منیم او عزیزلیغیم تک
سنیله گئدیب ، توکندی

آن علاقه و دوست داشتن ، آیا در کس دیگر پیدا می شود ؟ ، دل من می گوید : نه نه ، آن علاقه عمیق با صفا ، همانند دوران عزیزی من ، همراه تو رفت و تمام شد
خان ننه اؤزون دئییردین
کی : بهشت ده ، الله
وئره جه ک نه ایستیور سن
بو سؤزون یادیندا قالسین
منه قولینی وئریبسه ن

خان ننه خودت می گفتی ، که : خدا در بهشت ، به تو هرچه می خواهی خواهد داد ، این حرفت را به خاطر داشته باش ، وعده اش را به من داده ای
ائله بیر گونوم اولورسا
بیلیرسن نه ایستیه رم من ؟
سؤزیمه درست قولاق وئر :
سنایله ن اوشاخلیق عهدین

اگر چنان روزی داشته باشم ، می دانی از خدا چه می خواهم من ؟ ، به حرفم خوب گوش کن ، دوران کودکی را در کنار تو
خان ننه آمان ، نولیدی
بیر اوشاخلیغی تاپایدیم
بیرده من سنه چاتایدیم
سنیلن قوجاقلاشایدیم

خان ننه وای چه می شد ، دوران کودکی را پیدا می کردم ، دوباره به تو می رسیدم ، دوباره بغلت می کردم
سنیلن بیر آغلاشایدیم
یئنیدن اوشاق اولورکن
قوجاغیندا بیر یاتایدیم
ائله بیر بهشت اولورسا
داها من اؤز الله هیمدان
باشقا بیر شئی ایسته مزدیم

با تو می گریشتم ، در حالی که دوباره کودکی می شدم ، در آغوشت می خوابیدم ، اگر چنان بهشتی وجود داشته باشد ، دیگر من از خدایم ، چیز دیگری نمی خواستم
 
بالا