سلام
مصطفا جان، استثنائا اجازه بده که من هم سوالاتم رو از علیرضای عزیز بپرسم، وعده کرده بودم دیشب این کار رو انجام بدهم ولی دیروقت از یک مجلس عروسی برگشتیم و بعدش خسته بودم و این سوالات ماند ...
درود... آقا همیشه به خوشی... بعضی چیزا کهنه میشن خاصیتشون زیاد میشه :دی
بهر ترتیب می رویم سراغ علیرضا با یک سری سوال:
بفرما
سوالات فوتبالی و ورزشی:
- بهترین بازی تاریخ جام جهانی از دید ت کدام بود؟
آلمان - آرژانتین در جام جهانی 2010
- چند تا از زیبا ترین گل های جام جهانی که به خاطر داری کدام بودند؟
گلها زیادن اما گل رونالدینیو به دیوید سیمن خیلی جالب بود
- 10 نفر از بهترین فوتبالیست های مورد علاقه خارجی ات رو نام ببر.
در حال حاضر؟ کریس رونالدو، آندره آ پیرلو، ایکر کاسیاس، آندرس اینیستا، آنخل دی ماریا، لیونل مسی، گرت بیل، لیتون بینز، فیلیپ لام و مارکو رویس
- ترکیب تیم رویایی ملی خارجی از آغاز (یا از هر کجا که یادت میاد!) تا کنون؟
پیتر اشمایکل، پائولومالدینی، فرانتس بکن باوئر، روبرتو کارلوس، کافو، دیگو مارادونا، یوهان کرویف، کریستیانو رونالدو، مارسل دسایی، لیونل مسی، پله
- نظرت در مورد میزبانی ایران برای جام ملت های آسیا چیه؟
بیشتر به نظرم نمایش حضوره. ما امکان استفاده صد در صد از مزایای برگزاری چنین تورنمنت هایی رو نداریم. مثلا در بخش جذب توریست ورزشی ما عملا خلع سلاحیم. یا سازه هایی که بعدها بتونیم ازشون بهره برداری اقتصادی-ورزشی بکنیم یا نداریم یا در آینده نزدیک دورنمایی برای ساختنشون متصور نیست. اما تقاضای میزبانی دست کم از دو جهت خوبه. اول اینه که یه سری پیش نیاز ها رو مجبوریم تهیه کنیم که حتی درصورت عدم موفقیت به کارمون میان. بعد هم اینه که اسم ایران در فهرست نامزدهای بالقوه میزبانی چنین تورنمنت هایی جا می افته و با چنین فضاهایی نه ما غریبه خواهیم بود نه مجامع بین الملل با ما. خدا رو چه دیدی؟ شاید چندوقت دیگه اون موانع که گفتم برداشته شد...
- ترکیب رویایی تیم ملی فوتیال ایران از آغاز (یا از جایی که یادت میاد) تا کنون؟
احمدرضا عابدزاده، محمد پنجعلی، افشین پیروانی، جواد زرینچه، مجتبی محرمی، شاهرخ بیانی (فرهاد مجیدی)، سیروس قایقران، مجید نامجو مطلق (مهدی مهدوی کیا)، علی کریمی (مجتبی جباری)، علی دایی و فرشاد پیوس
- بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ملی ایران (10 نفر)
احمدرضا عابدزاده، پرویز قلیچ خانی، علی پروین، علی دایی، غلامحسین مظلومی، همایون بهزادی، ابراهیم آشتیانی، ناصر حجازی، علی کریمی و مهدی مهدوی کیا
- زمان بازی ایران و استرالیا کجا بودی؟ خاطره اون روزت رو برامون تعریف کن.
خونه بودم . فریاد میزدم... :دی مادرم هم که اساسا اهل فوتبال نیست به هیجان اومده بود. بعد از بازی رفتم بیرون... تا میدون شهرداری رفتم... خبری نبود اما به یکباره انگار از آسمان و زمین آدم بارید تو خیابون... به حدی غلغله و دست و رقص و شادی بود که نظیر نداشت... حس مردم هم واقعی واقعی بود... برگشتم خونه و دوربینم رو برداشتم و رفتم عکس بگیرم... البته زود تاریک شد ولی عکسهای خوبی گرفتم... یادش بخیر...
- کل کل آبی و قرمز؟
کل کل همه جا هست... ما تو تاریخ مبارزات پهلوانی مون هم موضوعی داریم بنام "رجز" که دوتا حریف قبل از پیکار همدیگه رو تحریک میکنن تا توان روحی طرف مقابل رو تحت تاثیر قرار بدن. اما چیزی که این سالها تحت عنوان کل کل در جامعه رواج پیدا کرده، آلوده به انواع تحقیرها، تهمت ها، نفرت پراکنی ها و عقده گشایی هاست. شما اگر به تاریخ فوتبال ایران هم برگردید و هرچه عقب تر برید، کل کل تنها حکم همون رجز قبل از پیکار رو داشته و بعد از مسابقه چه بسا برنده زیر بازوی بازنده رو میگرفته و دلداریش میداده... حالا مقایسه کتید با وضعیت فعلی که برنده انگار جنازه ی قاتل پدرش رو بر فراز دار میبینه... میخواد چشمشو دربیاره، میخواد عقده های داشته و نداشته اش رو خالی کنه... بازنده هم متوسل میشه به انواع تهمت ها و تحقیرها... این فضای آلوده به سطح کوچه و خیابون میاد و کدورت ها رو گسترش میده... روابط آدمها رو تیره میکنه و نتیجه تیره شدن روابط اجتماعی پایی اومدن سطح تحمل مردم نسبت به همدیگه و گیر کردن و گره خوردن کارهاست... باور کنید سر همین کل کل های به ظاهر بی ارزش خیلی ها در پیشبرد کارهاشون به مشکل برخوردن... تو همین پی تی خودمون روابط بین کاربرها رو ببینید... تا جایی تحمل هم رو ندارن که اگر آبی در تاپیک قرمز پست بذاره یا برعکس، همدیگر رو از تاپیکهاشون بیرون میکنن... این یعنی گسترش نفرت... این اسمش غیرت نیست. با پوزش از همه دوستان اینجا، اسمش جهله... ما اگر در جامعه کوچیکی مثل پی تی نتونیم عقاید متفاوت هم رو تحمل کنیم در جامعه واقعی ابدا نمیتونیم... اونوقت هم فعالیت فورومی کارکرد خودش رو از دست میده و هم فوتبال... این میشه که فضای ورزشگاههای ما تا به این حد آلوده است که تلویزیون مجبور میشه میکروفونهاش رو ببنده... کل کلی که آخرش دشمنی بیاره... همون بهتر که نباشه
- به نظرت داور ایرانی برای دربی استقلال پرسپولیس بهتره یا داور خارجی؟
من به ترکیبی از اینها معتقدم... اینکه همیشه ایرانی باشن، چون تعداد داورانی که تجربه حضور در چنین محیط هایی رو دارن کمه، منحصر میشه به یه تعداد اسم خاص و شائبه ها و اشتباهات احتمالی... معتقدم هرچند وقت از داور خارجی استفاده کنن، داور ایرانی هم مجبور میشه دقت و عیار کارش رو بالاتر ببره...
- چرا شهرآورد ایرانی غالبا "شرم آورد" بوده (از بعد فنی)؟ چه باید کرد برای رهایی از این مشکل؟
مگه بقیه بازیهای لیگ ما بار فنی دارن؟ مگه همه بازیهای استقلال و پرسپولیس پر از حرکات ترکیبی و تیکی تاکا و توتال فوتبال و برنامه های از پیش تعیین شده هستن که این بازی نباشه؟ خیر عزیز... اگر کیفیت میانگین بازیهای ایران از 100، 50 باشه، این بازی بخاطر حساسیتهای روحی و روانیش میشه 30... در نتیجه کسالت بار بودنش به چشم میاد. وگرنه تفاوت عمده ای با کیفیت بقیه بازیها نداره. استثنا هم داریم البته... پس چاره کار میشه ساختن فرهنگ و سبک فوتبالی جدید برای ایران که مبتنی بر اجرای استاندارد و زیبای فوتبال باشه... اونهم بحث جدایی داره. مطمئن باشید کیفیت فوتبال ایران بالا بیاد این دو تیم اگر هم بخوان نمیتونن بد بازی کنن... اونوقت اگر کیفیت فوتبال ایران بشه 80... اینا در بدترین حالتش 60-70 خواهند بود و همه راضی میشن...
- هیجان انگیز ترین دربی که به خاطر داری؟
بازی خداحافظی فرشاد پیوس و دربی ایمون زاید...
- با این میزان پولی که به بازیکنان در سالهای اخیر داده می شه موافقی؟ چرا؟
موافق نیستم چون از هرنظر که نگاه کنید بی منطقه... فشار تمرینات در خیلی از ورزشها از فوتبال بالاتره، بازدهی خیلی از رشته های ورزشی از فوتبال بیشتره. رضایت مخاطب نسبی (هر تعداد) در خیلی از ورزشها بیشتره... این بازیکنها نون جهانی بودن محبوبیت فوتبال، پخش زنده مکرر و شو آف مدیران نابلد و طمعکار رو میخورن... حداکثر دستمزد بهترین بازیکن ایران در سال بیشتر از 300 میلیون نیست. حالا اگر تونستن در جاهایی مثل کشورهای عربی مشتریهایی پیدا کنن که بیشتر بهشون میدن... فبها... مثل ستاره های دهه 60. اما اینکه شما به یه بچه 20 ساله که تا به حال از پدرش پول تو جیبی میگرفته 500 میلیون پول بدی درحالی که فرهنگ این کسب درآمد و خرج کردنش رو بهش ندادی درواقع هم به جامعه ات و هم به اون جوون خیانت کردی... یه زمانی دکتر اکرامی بود که میگفت اول اخلاق، بعد درس و بعد ورزش... ماحصل چنین تفکراتی میرفتم قهرمان آسیا میشدن... اما حالا طرف تلاش میکنه که پسرش وارد مدرسه فوتبال فلان بازیکن معروف بشه و اون با واسطه هایی که داره بازیکن نوپا رو تو یه تیم لیگی جا بندازه... سالی 200 میلیون هم بگیره خدا بده برکت... میشه ماهی 17 میلیون... چندتا پزشک متخصص در ماه اینقدر در میارن؟ ما سالی 200 میلیون تا 2 میلیارد به یه بازیکن پول میدیم. اما نه به فوتبالمون چیزی اضافه میشه نه فرهنگ درستی رو به جامعه مون تحویل میدیم
- فکر می کنی کارلوس کی روش دست آخر با تیم ملی به جام جهانی می ره؟ تیم ملی اونجا چه نتایجی کسب می کنه؟
کارلوس کیروش اگر هم برنگرده چیزی رو از دسات نداده. اما حسم میگه دست دست میکنن تا خودش با پای خودش بره و یه ایرانی بشینه رو نیمکت تیم ملی در برزیل... درست مثل ایویچ... نتایج هم بستگی به گروه و شرایط تیم داره مسلما... از الان نمیشه گفت
- به نظرت بازی های تیم های باشگاهی در مسابقات جام قهرمانی آسیا بازی ملی محسوب می شه؟ و آیا افتخار کسب شده به کل ملت تعلق داره یا نه فقط مربوط به هوادارن همون باشگاه هست؟
ببینید در هر آوردگاه بین المللی که یه تیم قهرمان میشه، پرچم کشورش میره بالا نه پرچم باشگاه. اما از بعد شخصی اون افتخار فقط به اون باشگاه مربوطه... اما موضوعی که این وسط آزار دهنده است بی صداقتی متولیان و طرفداران تیمهاست. از یه طرف انتظار دارن چون این افتخار احتمال ملی محسوب میشه همه کمر همت برای کمک به تیمشون ببندن (فارغ از محقق شدن یا نشدن) ... از طرف دیگه وقتی افتخار بدست اومد فراموش میکنن که چه نگاهی قبلا به این مساله داشتن... نمونه اش در همین بخش در مقدماتی جام جهانی... طرفداران استقلال پیش از بازی با کره به شهادت پستهایی که در تاپیک هست حتی آرزو میکردن که تیم حذف بشه... اما بازی با کره و غلظت آبی تیم باعث شد که اساسا صعود تیم رو به پای استقلال بنویسن ... این همون عدم روراستی ما با قضیه است... اگر افتخار یه مجموعه در سطح بین المللی ملی محسوب میشه پس اگر و اما های بعدش دیگه محلی از اعراب نداره و اگر ملی نیست... خب توقعی هم نباید داشت... حتی در کلام
- اشخاص (اونهایی رو که نشناختی رو بگو نشناختم، گوگلینگ! مجاز نیست ... البته سخت هم نیست، مخصوصا برای شما!):
سعی میکنم... :دی
- رضا نعلچگر از استعدادهای بزرگ فوتبال ایران که در تراکم بازیکنان بزرگ تیم ملی در دهه 60 کمتر دیده شد...
- املیو بوتراگوئنو طرفدار رئال که شدم جوان اول تیم بود
- الفردو دی استفانو به روایتی از استثنا های تاریخ فوتبال
- سعید توابی نشناختم
- اندری چمرکین اسمش با لهجه حسین رضازاده به یادم اومد... :دی
- همایون بهزادی سر طلایی
-
یان واگنر ارادت ندارم
-
متس ویلاندر تنیسور بود... اسمش رو در مجله های ورزشی به یاد دارم
-والنتین یوردانف تا طلا نمیگرفت ول کن نبود
- علیرضا ******* دوتا داریم... یک در کشتی یکی فکر کنم در ورزشهای رزمی... ******* کشتی گیر منو یاد مسابقه فینالش با بومگارتنز میندازه... تو یه تلویزیون سیاه و سفید دیدم اون کشتی رو
...
سوالات دوران کودکی:
به به
- مدرسه دو نوبته صبحی بعد از ظهری رو تجربه کردی؟
8 سال
- این بازی ها رو یادت میاد: تیله بازی / زوووو! / وسطی! / هفت سنگ / شوت یه ضرب!
همه رو تو کوچه بازی میکردیم... وسطی مخصوص سیزده بدر بود
- حس ت راجع به اینها چیه؟
- کمودور 64 من سر آتاری گیر کردم و بالاتر نیومدم... اما خونه یکی از دوستان فوتبالش رو بازی میکردیم...
- آتاری خدا رحمت کنه زن عموم رو... بهم هدیه کرد... هنوز دارمش
- یام یام طعم آشنا
- نان سنگک 3 تومنی و صف های طولانیش
- کاست مکسل خیلی باشخصیت بود مخصوصا UR سبز
- خودکار رکسی بدم میومد ازش... همش تهش در میومد
- عکس برگردان های تلقی یه آلبوم ازشون درست کرده بودم
...
سوالات متفرقه:
- از کیفیت کلی تالار فوتبال رضایت داری؟
در مجموع بله. اما ایده آلم نیست... دلم میخواد اینجا بحث بشه... در عین حفظ احترام متقابل. نقد و بررسی راه بیفته و بشه از اینهمه وقت گذاشتن و تولید محتوا به یه نتیجه ای هم رسید
- خودت رو چطور ارزیابی می کنی؟ (نقاط مثبت و ضعف)
یه آدم معمولی ام... مثل همه. نقاط ضعفی دارم و نقاط قوتی. تلاش میکنم نقاط ضعفم رو تا سرحد امکان برطرف کنم. قضاوت درباره خودم رو باید به مخاطبانم بسپریم
- اگر قرار باشه رستوران دعوت بشی، غذاهای ایرانی رو ترجیح می دهی یا فرنگی و یا فست فود؟
من ترجیح میدم برم فودکورت... :lol: اما درکل دوست دارم طعمهای جدید رو امتحان کنم... به همین دلیل یه رستوران غیر روتین رو ترجیح میدم...
- یک جمله که خیلی رو ت تاثیر گذاشته؟
دل که رنجید از کسی، خرسند کردن مشکل است شیشه بشکسته را پیوند کردن مشکل است
بار حمالان بدوش خود کشیدن ننگ نیست زیر بار منت نامرد رفتن مشکل است
- مهترین درسی که تا حالا از زندگی گرفتی؟
صبر... خیلی وقتها میوه شیرینی داره و اینکه اگر پیش وجدان آگاهت نسبت به کاری که میکنی سربلند هستی... از نتایجش واهمه نداشته باش
- نظرت در مورد انرژی هسته ای؟
حق مسلم ماست... به شرطی که جای سایر حقوق رو تنگ نکنه