-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
عصر دايناسور ها
- شروع کننده موضوع vahidrk
- تاریخ شروع
vahidrk
کاربر قدیمی پرشین تولز
آكانتوديان ( ACANTHODIAN):
آكانتوديانها اولين پستانداران آرواره داربودند. اين ماهيان ابتدايي (رده آكانتودي) دراردويسين تاكربونيفر زندگي مي كردند. بيشترآكانتوديانها كوچك بودند وطولي حدود 6 – 5 اينچ ( 15 – 13 سانتي متر ) داشتند.اما برخي از آنها بزرگتر بودند (به عنوان مثال جنس زيلا كانتوس كه آرواره هاي بزرگي داشته است احتمالا 1 متر طول داشته است) . برخي از آكانتوديان ها احتمالا ماهيان كوسه مانند ابتدايي بودند.
آكانتوديانها اولين پستانداران آرواره داربودند. اين ماهيان ابتدايي (رده آكانتودي) دراردويسين تاكربونيفر زندگي مي كردند. بيشترآكانتوديانها كوچك بودند وطولي حدود 6 – 5 اينچ ( 15 – 13 سانتي متر ) داشتند.اما برخي از آنها بزرگتر بودند (به عنوان مثال جنس زيلا كانتوس كه آرواره هاي بزرگي داشته است احتمالا 1 متر طول داشته است) . برخي از آكانتوديان ها احتمالا ماهيان كوسه مانند ابتدايي بودند.
vahidrk
کاربر قدیمی پرشین تولز
ايجيپتوزاروس( AEGYPTOSAURUS):
( به صورت اي – جيپ – تو – زار – وس تلفظ مي شود) ايجيپتوزاروس ساروپود تيتانوزاري ابتدايي بود كه حدود 50 فوت ( 15 متر) طول و10500 كيلو گرم وزن داشت. اين دايناسور گردني دراز ودمي طويلي داشت وجانوري چهارپا وگياهخواربود كه دربيابان صحرادرمصر درزمان كرتاسه مياني زندگي مي كرد.ايجيپتوزاروس به معني سوسمار مصري است كه بوسيله ديرينه شناسي بنام استروم درسال 1932 نام گذاري شد. اين دايناسوربا توجه به تكه هايي ازمهره هاي فسيل شده وچنداستخوان پاي كشف شده شناخته شد.
( به صورت اي – جيپ – تو – زار – وس تلفظ مي شود) ايجيپتوزاروس ساروپود تيتانوزاري ابتدايي بود كه حدود 50 فوت ( 15 متر) طول و10500 كيلو گرم وزن داشت. اين دايناسور گردني دراز ودمي طويلي داشت وجانوري چهارپا وگياهخواربود كه دربيابان صحرادرمصر درزمان كرتاسه مياني زندگي مي كرد.ايجيپتوزاروس به معني سوسمار مصري است كه بوسيله ديرينه شناسي بنام استروم درسال 1932 نام گذاري شد. اين دايناسوربا توجه به تكه هايي ازمهره هاي فسيل شده وچنداستخوان پاي كشف شده شناخته شد.
vahidrk
کاربر قدیمی پرشین تولز
ايئولوزاروس( AEOLOSAURUS):
(به صورت اي–ئو–لو–زار–وس تلفظ مي شود) ايئولوزاروس(به معني سوسمار ايئولوس« خداي باد») يك دايناسور تيتانوزاريد مربوط به زمان كرتاسه پاياني بود.اين ساروپود حدود 50 فوت ( 15 متر) طول و10500 كيلوگرم وزن داشت. اين دايناسور صفحات ( زره) پوستي داشت. فسيل غير كامل اين دايناسور چهارپاي ، گياهخوار، گردن دراز ودم بلند درمنطقه طوفاني ( پرباد) پاتاگونيا درآرژانتين يافت شد. گونه خاص آن ايئولوزاروس ريونجريوس نام دارد. اين دايناسور درسال 1988 بوسيله پاول نام گذاري شد.
(به صورت اي–ئو–لو–زار–وس تلفظ مي شود) ايئولوزاروس(به معني سوسمار ايئولوس« خداي باد») يك دايناسور تيتانوزاريد مربوط به زمان كرتاسه پاياني بود.اين ساروپود حدود 50 فوت ( 15 متر) طول و10500 كيلوگرم وزن داشت. اين دايناسور صفحات ( زره) پوستي داشت. فسيل غير كامل اين دايناسور چهارپاي ، گياهخوار، گردن دراز ودم بلند درمنطقه طوفاني ( پرباد) پاتاگونيا درآرژانتين يافت شد. گونه خاص آن ايئولوزاروس ريونجريوس نام دارد. اين دايناسور درسال 1988 بوسيله پاول نام گذاري شد.
vahidrk
کاربر قدیمی پرشین تولز
ايپيكاملوس(AEPYCAMELUS):
ايپيكاملوس كه نام جديد آن آلتي كاملوس است، يك شتر ماقبل تاريخ است كه درزمان ميوسن پاياني زندگي مي كرد. اين شتراوليه وزرافه مانند حدود10 فوت ( 3 متر) بلندي تا ناحيه سرش داشت. اين جانوركوهان وسركوچكي داشت. ايپيكاملوس پاهاي بسياربلندوسمهاي كوچك داشت كه هركدام دوانگشت داشتند علاوه براين كف پاهاي اين جانور پهن بود. اين جانور احتمالا همانند شترهاي امروزي راه مي رفت. فسيلهاي اين پستانداردركلورادو – ايالات متحده كشف شده است.
ايپيكاملوس كه نام جديد آن آلتي كاملوس است، يك شتر ماقبل تاريخ است كه درزمان ميوسن پاياني زندگي مي كرد. اين شتراوليه وزرافه مانند حدود10 فوت ( 3 متر) بلندي تا ناحيه سرش داشت. اين جانوركوهان وسركوچكي داشت. ايپيكاملوس پاهاي بسياربلندوسمهاي كوچك داشت كه هركدام دوانگشت داشتند علاوه براين كف پاهاي اين جانور پهن بود. اين جانور احتمالا همانند شترهاي امروزي راه مي رفت. فسيلهاي اين پستانداردركلورادو – ايالات متحده كشف شده است.
vahidrk
کاربر قدیمی پرشین تولز
ايتوزار( AETOSAUR):
(بصورت ا–اي–تو–زار تلفظ مي شود) ايتوزار( به معني سوسمارهاي عقابي) خزندگان زره دار، ميخ دار، گياهخوار، چهارپا، خشكي زي ودم بلندبودند( امادايناسور نبودند بلكه تكودونتهاي ابتدايي بودند) كه ظاهرا شبيه به كردگوديلها بودند( اماپوزه منقارمانند بسياركوتاهتري داشتند). اين حيوانات آرماذيلوشكل بدنهايي حجيم ودندانهاي برگ مانندي داشتند. نمونه هاي از آن شامل استاگونولپيس ودسماتوسوكوس ميباشد. اين جانوران درطول زمان ترياس پاياني درامريكاي شمالي وجنوبي ونيز اروپا زندگي مي كردند. ايتوزارها احتمالا آشيانه مي ساختند وازتخمهاي خود محافظت مي كردند.
(بصورت ا–اي–تو–زار تلفظ مي شود) ايتوزار( به معني سوسمارهاي عقابي) خزندگان زره دار، ميخ دار، گياهخوار، چهارپا، خشكي زي ودم بلندبودند( امادايناسور نبودند بلكه تكودونتهاي ابتدايي بودند) كه ظاهرا شبيه به كردگوديلها بودند( اماپوزه منقارمانند بسياركوتاهتري داشتند). اين حيوانات آرماذيلوشكل بدنهايي حجيم ودندانهاي برگ مانندي داشتند. نمونه هاي از آن شامل استاگونولپيس ودسماتوسوكوس ميباشد. اين جانوران درطول زمان ترياس پاياني درامريكاي شمالي وجنوبي ونيز اروپا زندگي مي كردند. ايتوزارها احتمالا آشيانه مي ساختند وازتخمهاي خود محافظت مي كردند.
vahidrk
کاربر قدیمی پرشین تولز
باگاسراتوپس(BAGACERATOPS):
( به صورت باگ – آ – سر – آ – تو پس تلفظ مي شود) باگا سراتوپس ( به معني صورت شاخ كوچك ) يك دايناسور سراتوپسين بودكه حدود3 فوت ( 1 متر) طول داشت . باگاسراتوپسها حدود65 پوند( 30 كيلوگرم وزن داشتند. اين دايناسور گياهخوارچهارپا باسپرگردني كوتاه وشاخي كوچك برروي پوزه اش بود. اين جانور درمنطقه اي كه امروزه مغولستان وچين نام دارد ودرزمان كرتاسه پاياني حدود70 ميليون سال پيش زندگي مي كرد. اين دايناسورتوسط هالسزاكا اسمولسكا در1975 توصيف شد. گونه خاص اين جنس باگاسراتوپس روژدستونسكي نام دارد.
( به صورت باگ – آ – سر – آ – تو پس تلفظ مي شود) باگا سراتوپس ( به معني صورت شاخ كوچك ) يك دايناسور سراتوپسين بودكه حدود3 فوت ( 1 متر) طول داشت . باگاسراتوپسها حدود65 پوند( 30 كيلوگرم وزن داشتند. اين دايناسور گياهخوارچهارپا باسپرگردني كوتاه وشاخي كوچك برروي پوزه اش بود. اين جانور درمنطقه اي كه امروزه مغولستان وچين نام دارد ودرزمان كرتاسه پاياني حدود70 ميليون سال پيش زندگي مي كرد. اين دايناسورتوسط هالسزاكا اسمولسكا در1975 توصيف شد. گونه خاص اين جنس باگاسراتوپس روژدستونسكي نام دارد.
vahidrk
کاربر قدیمی پرشین تولز
باگاراتن( BAGARAATAN):
( به صورت باگ – آ – را – تن تلفظ مي شود) باگاراتن ( به معني شكارچي كوچك ) يك دايناسور گوشتخوار، كوچك، دوپاوتندروبود( يك كوئلوروزارابتدايي) .اين تروپودحدود5/11 فوت ( 5/3 متر) طول داشت كه دركرتاسه پاياني زندگي مي كرد. يك فسيل غير كامل ازاين دايناسوردرمغولستان كشف شده است، اين دايناسوربه وسيله ديرينه شناسي بنام اسمولسكا درسال 1996 نام گذاري شد. گونه خاص اين جنس باگاراتن استرومي نام دارد.
( به صورت باگ – آ – را – تن تلفظ مي شود) باگاراتن ( به معني شكارچي كوچك ) يك دايناسور گوشتخوار، كوچك، دوپاوتندروبود( يك كوئلوروزارابتدايي) .اين تروپودحدود5/11 فوت ( 5/3 متر) طول داشت كه دركرتاسه پاياني زندگي مي كرد. يك فسيل غير كامل ازاين دايناسوردرمغولستان كشف شده است، اين دايناسوربه وسيله ديرينه شناسي بنام اسمولسكا درسال 1996 نام گذاري شد. گونه خاص اين جنس باگاراتن استرومي نام دارد.
سلام خدمت نامزد قدیم آناپکوئین !
واقعا عجب آدم های بزرگی بودن این دایناسورها
ببینم این عکس دایناسورهایی که گذاشتین که همش خطا میده
نمی شه درستشون کرد. بار نمیشه.
تکلیف یک دایناسور دوست مثل ما چی میشه ؟
لطفا رسیدگی بفرمایید.
واقعا عجب آدم های بزرگی بودن این دایناسورها
ببینم این عکس دایناسورهایی که گذاشتین که همش خطا میده
نمی شه درستشون کرد. بار نمیشه.
تکلیف یک دایناسور دوست مثل ما چی میشه ؟
لطفا رسیدگی بفرمایید.
gameron
Registered User
آقا ممنون من يه تحقيق كوچيك داشتم با همين كاملا كارم راه افتاد دستتون حسابي درد نكنه ...
gameron
Registered User
براي اينكه فقط استفاده نكرده باشم يه خبر خيلي جالب در مورد علت نابود شدن دايناسور ها براتون ميفرستم
دايناسورها بر اثر برخورد يك شهاب سنگ از بين رفته‌اند
براساس جديدترين مطالعات محققان دانشگاه ميسوري- كلمبيا، دايناسورها حدود 65 ميليون سال پيش در اثر برخورد يك شهاب سنگ منقرض شدند.
به نقل از پايگاه اينترنتي نجوم، اين محققان تنها به يك لايه كه مربوط به برخورد شهاب سنگ است دست يافته اند. اين لايه دقيقا در سطحي است كه موجودات دريايي همزمان با دايناسورها در آن مي‌زيستند. آنها هيچ مدركي از بالا يا پايين اين سطح كه دال بر برخورد شهاب سنگ‌هاي ديگري باشد، به دست نياورده‌اند.
دايناسورها و برخي ديگر از گونه هاي موجودات زنده روي زمين، حدود 65 مليون سال قبل از بين رفتند. برخي از دانشمندان برخورد يك شهاب سنگ در شبه جزيره يوكاتان، مكزيك امروزي، را دليل اين انقراض مي‌دانند در حالي كه گروهي ديگر از دانشمندان برخورد بيش از يك شهاب سنگ و نيز فشارهاي حاصل از آنها را دليل اين انقراض مي‌دانند. براساس جديدترين مطالعات انجام شده توسط يكي از محققان دانشگاه ميسوري- كلمبيا، تنها يك شهاب سنگ علت اين انقراض است.
«كن مكلئود» استاد علوم زمين دانشگاه ميسوري و يكي از محققين اين پروژه مي‌گويد: " نمونه‌هاي كه ما بررسي مي كنيم از مناطقي برداشته شده‌اند كه از تاثير مستقيم شهاب سنگ در امن مانده‌اند. به عنوان مثال ريزش هايي كه در اثر برخورد بوجود آمده اند و مي توانند نتايج را تغيير دهند. ما تنها به يك لايه كه مربوط به برخورد شهاب سنگ است برخورده ايم كه دقيقا در سطحي است كه پلانكتون هاي دريايي كه همزمان با دايناسورهاي جوان بوده اند، قرار دارد. ما هيچ مدرك ژئوشيميايي يا رسوب گذاري از بالا يا پايين اين سطح نداريم".
مكلئود و همكارانش رسوبات بجاي مانده در محل بيرون زدگي "دمرارا" در اقيانوس اطلس را ، كه در شمال شرقي امريكاي جنوبي قرار دارد و تنها 4500 كيلومتر از برخورد شهاب سنگ در شبه جزيره يوكاتان فاصله دارد، بررسي كرده‌اند.
مناطق ديگر، دور و نزديك نسبت به دهانه برخورد، هم مورد بررسي قرار گرفته اند ولي كمتر محلي داراي شرايطي مانند اين منطقه است. تفسير نمونه هاي نزديك به دهانه برخورد به علت امواج، زمين لرزه و ريزش‌هايي كه در اثر برخورد بوجود آمده اند و باعث رسوب گذاري مجدد شده اند مشكل است.
همچنين نمونه‌هاي دور از دهانه برخورد به علت اين كه شامل باقي مانده‌هاي كمتري از برخورد را مي شوند نمي توانند تاريخچه كاملي در فاصله‌اي كه دايناسورها منقرض شده‌اند، نشان دهند. بنابراين قابل اطمينان ترين نمونه‌ها براي بررسي انقراض دسته جمعي دايناسورها، نمونه‌هايي هستند كه در محل بيرون زدگي "دمرارا" قرار گرفته‌اند.
مكلئود مي گويد:" نمونه هايي كه ما در دست داريم گيج كننده نبوده و مانند نمونه هايي هستند كه در كتابهاي درسي ديده مي شوند. پيچيدگي هاي رسوبي و فسيلي جزئي بوده است و نشاني از وجود برخوردها يا فشارهاي ديگري كه منجر به جابجايي مواد شوند، وجود ندارد.
برخورد شهاب سنگ در شبه جزيره يوكاتان احتمالا باعث ايجاد زمين لرزه ها و سونامي هاي متعددي شده است. غبار ايجاد شده در اثر برخورد وارد جو شده و جلوي نور خورشيد را گرفته و سبب از بين رفتن گياهان كه منبع تغذيه جانوران بوده‌اند، شده است. درجه حرارت احتمالا بطور قابل توجهي در سراسر زمين كاهش يافته است و قبل از اين كه در قرن بعدي دوباره افزايش يابد، آتشي سريع و بي سابقه و نيز باران هاي اسيدي باعث از بين بردن موجودات زنده شده است. مكلئود و بسياري از دانشمندان معتقدند عواملي از اين قبيل باعث انقراض سريع بسياري از گونه‌هاي حيات بر روي زمين شده اند. برخي ديگر بر اين عقيده اند كه بيش از يك برخورد سبب اين انقراض شده است و برخورد شهاب سنگ در شبه جزيره يوكاتان را 300000 سال قبل از اين انقراض كامل مي‌دانند.
در اين تحقيق دانا ويتلي از دانشگاه مينسوتا، برايان هوبر از موزه تاريخ طبيعي اسميتسونين و كريستين كوبر از دانشگاه وين با مكلئود همكاري كرده‌اند. اين تحقيق در بخش "جرايد" پژوهشنامه انجمن زمين شناسي امريكا به چاپ رسيده است. سرمايه لازم براي اين تحقيق را برنامه حمايت علوم امريكا، مؤسسه علوم طبيعي امريكا و مؤسسه علوم وين تامين كرده است. نمونه‌ها از پايه شماره 207 "برنامه حفر اقيانوس" برداشته شده است.
دايناسورها بر اثر برخورد يك شهاب سنگ از بين رفته‌اند
براساس جديدترين مطالعات محققان دانشگاه ميسوري- كلمبيا، دايناسورها حدود 65 ميليون سال پيش در اثر برخورد يك شهاب سنگ منقرض شدند.
به نقل از پايگاه اينترنتي نجوم، اين محققان تنها به يك لايه كه مربوط به برخورد شهاب سنگ است دست يافته اند. اين لايه دقيقا در سطحي است كه موجودات دريايي همزمان با دايناسورها در آن مي‌زيستند. آنها هيچ مدركي از بالا يا پايين اين سطح كه دال بر برخورد شهاب سنگ‌هاي ديگري باشد، به دست نياورده‌اند.
دايناسورها و برخي ديگر از گونه هاي موجودات زنده روي زمين، حدود 65 مليون سال قبل از بين رفتند. برخي از دانشمندان برخورد يك شهاب سنگ در شبه جزيره يوكاتان، مكزيك امروزي، را دليل اين انقراض مي‌دانند در حالي كه گروهي ديگر از دانشمندان برخورد بيش از يك شهاب سنگ و نيز فشارهاي حاصل از آنها را دليل اين انقراض مي‌دانند. براساس جديدترين مطالعات انجام شده توسط يكي از محققان دانشگاه ميسوري- كلمبيا، تنها يك شهاب سنگ علت اين انقراض است.
«كن مكلئود» استاد علوم زمين دانشگاه ميسوري و يكي از محققين اين پروژه مي‌گويد: " نمونه‌هاي كه ما بررسي مي كنيم از مناطقي برداشته شده‌اند كه از تاثير مستقيم شهاب سنگ در امن مانده‌اند. به عنوان مثال ريزش هايي كه در اثر برخورد بوجود آمده اند و مي توانند نتايج را تغيير دهند. ما تنها به يك لايه كه مربوط به برخورد شهاب سنگ است برخورده ايم كه دقيقا در سطحي است كه پلانكتون هاي دريايي كه همزمان با دايناسورهاي جوان بوده اند، قرار دارد. ما هيچ مدرك ژئوشيميايي يا رسوب گذاري از بالا يا پايين اين سطح نداريم".
مكلئود و همكارانش رسوبات بجاي مانده در محل بيرون زدگي "دمرارا" در اقيانوس اطلس را ، كه در شمال شرقي امريكاي جنوبي قرار دارد و تنها 4500 كيلومتر از برخورد شهاب سنگ در شبه جزيره يوكاتان فاصله دارد، بررسي كرده‌اند.
مناطق ديگر، دور و نزديك نسبت به دهانه برخورد، هم مورد بررسي قرار گرفته اند ولي كمتر محلي داراي شرايطي مانند اين منطقه است. تفسير نمونه هاي نزديك به دهانه برخورد به علت امواج، زمين لرزه و ريزش‌هايي كه در اثر برخورد بوجود آمده اند و باعث رسوب گذاري مجدد شده اند مشكل است.
همچنين نمونه‌هاي دور از دهانه برخورد به علت اين كه شامل باقي مانده‌هاي كمتري از برخورد را مي شوند نمي توانند تاريخچه كاملي در فاصله‌اي كه دايناسورها منقرض شده‌اند، نشان دهند. بنابراين قابل اطمينان ترين نمونه‌ها براي بررسي انقراض دسته جمعي دايناسورها، نمونه‌هايي هستند كه در محل بيرون زدگي "دمرارا" قرار گرفته‌اند.
مكلئود مي گويد:" نمونه هايي كه ما در دست داريم گيج كننده نبوده و مانند نمونه هايي هستند كه در كتابهاي درسي ديده مي شوند. پيچيدگي هاي رسوبي و فسيلي جزئي بوده است و نشاني از وجود برخوردها يا فشارهاي ديگري كه منجر به جابجايي مواد شوند، وجود ندارد.
برخورد شهاب سنگ در شبه جزيره يوكاتان احتمالا باعث ايجاد زمين لرزه ها و سونامي هاي متعددي شده است. غبار ايجاد شده در اثر برخورد وارد جو شده و جلوي نور خورشيد را گرفته و سبب از بين رفتن گياهان كه منبع تغذيه جانوران بوده‌اند، شده است. درجه حرارت احتمالا بطور قابل توجهي در سراسر زمين كاهش يافته است و قبل از اين كه در قرن بعدي دوباره افزايش يابد، آتشي سريع و بي سابقه و نيز باران هاي اسيدي باعث از بين بردن موجودات زنده شده است. مكلئود و بسياري از دانشمندان معتقدند عواملي از اين قبيل باعث انقراض سريع بسياري از گونه‌هاي حيات بر روي زمين شده اند. برخي ديگر بر اين عقيده اند كه بيش از يك برخورد سبب اين انقراض شده است و برخورد شهاب سنگ در شبه جزيره يوكاتان را 300000 سال قبل از اين انقراض كامل مي‌دانند.
در اين تحقيق دانا ويتلي از دانشگاه مينسوتا، برايان هوبر از موزه تاريخ طبيعي اسميتسونين و كريستين كوبر از دانشگاه وين با مكلئود همكاري كرده‌اند. اين تحقيق در بخش "جرايد" پژوهشنامه انجمن زمين شناسي امريكا به چاپ رسيده است. سرمايه لازم براي اين تحقيق را برنامه حمايت علوم امريكا، مؤسسه علوم طبيعي امريكا و مؤسسه علوم وين تامين كرده است. نمونه‌ها از پايه شماره 207 "برنامه حفر اقيانوس" برداشته شده است.
خسته نباشی .. این نظریه رو که من وقتی دبستان بودم توی یه کتاب خونده بودم .. کجاش جدید بود ..
gameron
Registered User
سلامت باشي اينو تازه فارس نيوز فرستاده بود ...خسته نباشی .. این نظریه رو که من وقتی دبستان بودم توی یه کتاب خونده بودم .. کجاش جدید بود ..
كه يك خبرگزاري هست مشكل از اوناست كه 60 سال عقب هستن نه بنده