این که دیگران خطا کرده اند ، اصل موضوع را توجیه نمی کند . موضوع پرسش من ارتباطی به عربی یا انگلیسی ندارد . پرسش این است که چرا باید این را به معنای تبعیض بگیریم ؟
شما جمله ای را مثال زدید : " خانمی به دیدن من آمد " . معمولا بعد از این جمله ی خبری ، می خواهیم بگوییم که او ( آن خانم ) چه هدفی از این ملاقات داشته است . خوب جمله ی دوم را به خاطر زیبایی و پرهیز از تکرار ، باید با ضمیر " او " شروع کنیم . مثلا بگوییم " او بسیار ناراحت و در عین حال هیجان زده بود " . حالا وقتی همین داستان در حد یک دو پاراگراف پیش برود و چند شخصیت دیگر هم به این قضیه اضافه شوند ، می بینیم بارها از ضمیر " او " استفاده کرده ایم که گاه ما را ناچار می کند ولو در پرانتز خواننده را از اشتباه در بیاوریم .
نمونه ای از یک داستان کوتاه ( اسب - نوشته ی آقای رضا بابا مقدم ) :
اگر دقت کنید ، ناتوانی ضمیر " او " از بیان جنسیت شخص مورد نظر است که نویسنده را وا می دارد از عبارت " پسر بچه ای بود با " استفاده کند . و باز هم چنانچه کلیت نوشته را در نظر بگیرید می بینید که شروع توصیف به خاطر کاربرد همین عبارت زیبایی خود را از دست داده و بیشتر به یک جمله ی خبری ساده نزدیک شده است . ( من اگر به جای نویسنده بودم ، قسمت ِ " بود با " را حذف می کردم ) همین مشکل را در خیلی از متون دیگر هم می توان یافت .
دقیقا !!
منتها یه عده هستن یه دو تا چیز نا مربوط رو مربوط میکنند بعد توی رودروایسی تا تهش میخوان وایسن و گاها قصه ی کلثوم ننه سر هم میکنن تا حرف نچسبشون رو اثبات کنن !!
خلاصه حرفی که من از پست اول میزنم اینه :
1: نبود ضمیر غایل مونث/ مذکر باعث طولانی تر شدن جملات در زبان فارسی شده .
2: طولانی تر شدن جمله جزو معایب یه زبان به حساب میاد .
پینوشت : چند روز پیش بنده با یکی از اساتید محقق در زمینه زبان های باستانی صحبت میکردم و ایشون گفتن زبان فارسی هیچ وقت ضمیر مونث و مذکر نداشته ولی در گذشته ضمائر بیجان و جاندار وجود داشته که بعد ها تغییر کردن .ولی این رو قبول کرد که این مورد باعث طولانی تر شدن جملات میشده . در مورد قضیه عدم تفاوت جنسیتی در ایران باستان رو هم جوابی ندادن و فرمودند اینجور حرف ها حرفه ای و علمی نیست و بیشتر بخاطر شرایط سیاسیه حال حاضر هست و من خودم رو قاطی اینجور مباحث نمیکنم ولی چند هزار سال پیش که همه چیز در زور بازو خلاصه میشده صحبت از حقوق زنان و عدم تبعیض و رعایتش در زبان حرف خنده داریه .
پینوشت 2 : چون مکالمات شفاهی بوده من نمیتونم دفاعی ازش بکنم . ولی کسی خواست میتونه قرار بزاریم بریم شخص استاد رو ببینیم .