مسابقه: نوشتن بهترین شرح برای یک عکس (قوانین در پست اول)

[mahi58]

خوب بچه ها، الان قاعدتا هردوتون برنده حساب میشین. بنابراین با هماهنگی همدیگه یه نفر عکس هفته بعد رو بذاره.

پ.ن: جواد رفت به صدر جدول برندگان!

 

[S.M.H]

جواد تو عکس بذار که من یه روز هستم یه روز نیستم با تشکر

 

[JVD]

سلام

جواد تو عکس بذار که من یه روز هستم یه روز نیستم با تشکر

سید جان پس با اجازه ات/

عکس این هفته :

 

[JVD]

من هنوز خواب میبینم!
نه ؛ تمام شد! دیگر خواب نیستم. من بیدار شده ام!
بیدار شدم و تمام سیاهی های اطرافم از خاطرم برد که چه رنگهایی را در خواب می دیدم.
بیدار شدم و بجای کشتی بزرگ در اقیانوس ، اسیر ریل های بیابانم.
بیدار شدم و دیدم که اینجا طیف ها بی رنگند!
حرفها بی وزنند!
گریه ها بی سوزند!
خندها لب بسته!
ابرهای حقیقی بخیل شده اند ! آسمان سخاوتمند نیست.
چیزی دیدنی نیست. دیدنی ها نا پیدا شده اند.
من مسافرم
مسافری از تو به دور
روی صندلی های سرد و خالی ، بی آنکه دستی دستت را بفشارد !
بی آنکه نگاه سردت را نیرویی آتش بزند!
میرم از خلوت ؛ میرم از یاس و میرم از حسرت!
سفری میکنم از تو تا به تو برسم، رویای رنگارنگی من!
بیداری روی این خط سیاه بی اثر است .
من هنوز هم خواب میبینم؟!

//
سلام
شرکت کنید تا دیر تشده!!!
پیروز باشید دوستان

 

[mahi58]

بچه ها امروز مهلت آخر برای شرح نوشتنه. فراموش نکنید.

 

[hossein137]

سلام

زندگی که در حال گذر است.بسی دیر میگذرد این زمان.بسی مشکلات هست که نمیتوان از راه برداشت.زندگی همانند یک قطار است.روز اول که به دنیا آمدیم با گریه بوده.روز آخر نیز.....
بسیاری از ما در خواب هستیم و بسیاری در بیداری.زندگی مثل قطاری است که تنها یک مسافر دارد.راننده تنها یک مسیر را میرود.قطار حکم بازیچه ای را دارد برای به مقصد رسیدن.شاید بعضی از ما در میان سفر به خواب رفته باشیم.شاید بعضی هامان نگاه میکنیم به مناظری که ویران شده و یا بوستان ها و درختان سبز.شاید از پس پنجره ها امارت هایی دیده میشود که هرگز نبوده است.و تنها خود ما ان ها را ساخته ایم.گروهی از ما.در سفر کوتاهمان میبینیم که قطاری از مسیر منحرف شده/قطار دیگری به مقصدی نامفهوم میرود و کسی شاید زودتر میرسد.قطاری شاید به دره ای می افتد و آتش!آتش فرجام همه چیز میشود.
زندگی مثل یک رویا جریان دارد.حتی در بطن همین چرخ هایی که روی ریل میگذرد و ناله میکشد گاهی.حتی در صدای راننده ای که شاید پیر است و مقصد را اعلام میکند.با این حساب.بهتر است خوش باشد به حال کسانی که خواب نیستند.خوش باشد به حال کسانی که مناظر را از یاد نبردند.در بین مسیر برای مسافرهای بیچاره ای که مقصدشان شده اهن و دره.اشک ریخته اند.برای کسانی که میدانند مسیرشان درست تر از ماست خوشحال شده اند.برای مناظر زیبایی که میبینند نیز شادی ای دارند که وصفش تنها با لبخند ممکن است.
بهتر است از خواب بیدار شویم.بهتر است از توهم این زندگی رها شویم و مانند یک ناظر.بر چیزهایی که در حال عبور است نیز توجهی داشته باشیم
هر روز به مقصدی میخواهیم برویم و هر روز دچار ایستگاه هایی هستیم برای استراحت.بهتر است به بیرون رویم و به دست فروش های سرگردان لبخند بزنیم.به حال گنجشگ های سرما زده غصه بخوریم.به حال برف هایی که زیر پایمان سیاه میشوند دلتنگی نشان بدهیم
بهتر است بیدار شویم و از سفر لذت ببریم.هر چند ممکن است در پایان خستگی را تجربه کنیم.هر چند ممکن است در پایان دچار حسی شویم که تنها با اشک مرهم میابد.هر چند بدانیم که مقصد را اشتباه انتخاب کردیم!!!

 

[silverstar292]

سلام خدمت دوستان عزيز...ببخشيد اگه زياد ربطي به عكس نداره!




کوله بارم بر دوش ، سفری باید رفت

سفری بی همراه ، گم شدن تا ته تنهایی محض ،

یار تنهایی من با من گفت:هرکجا لرزیدی ، از سفر ترسیدی ، تو بگو:

از ته دل من خدا را دارم

 

[علیرضـا]

سلام

چشم‌ها را باید بست
و نباید ترسید از آخر راه
زندگی بی‌وقفه تداوم دارد
آه، تنهایی من
لحظهٔ درک شقایق‌ها
نزدیک است

 

[JVD]

JVD=
hossein137=10 حسین منو تحت تاثیر قرار دادی. یعنی میخوام بگم قبلش که بخوانم با الان که خواندم حالم فرق کرد. یه جورایی به فکر رفتم. خیلی خوب نوشتی.
silverstar292=9 خط آخر با این که حقیقت هست اما غیر منتظره بود. یه جورایی منتظر یه جمله عاطفی تر بودم :دی خط دوم هم یاد سهراب رو میآورد تقریبا. وزنش اونطوری بود.
alireza0361=7

موفق باشید و شاد

 

[silverstar292]

JVD= 9
hossein137=10
silverstar292=0
alireza0361=8

 

[علیرضـا]

سلام

JVD: 9
hossein137: 9
silverstar292: 10
alireza0361: 0
نوشته‌های همه واقعاً قشنگ بودن ولی مال خودم ضعیف بود، خودم هم حس کردم ولی بار اوّلم بود دیگه.

 

[mahi58]

بچه ها آخرین مهلت امتیاز دادن تا پایان امشبه، یادتون نره. فقط هم حسین مونده البته.

 

[hossein137]

سلام

JVD= 10
hossein137=0
silverstar292=8
alireza0361=8 این رو خودتون نوشتید؟

hossein137=10 حسین منو تحت تاثیر قرار دادی. یعنی میخوام بگم قبلش که بخوانم با الان که خواندم حالم فرق کرد. یه جورایی به فکر رفتم. خیلی خوب نوشتی.

ممنونم جواد جان.از این بابت خوشحالم

 

[علیرضـا]

این رو خودتون نوشتید؟

بله، از خودم بود، فکر کنم تو این کار استعدادی ندارم.

 

[hossein137]

بله، از خودم بود، فکر کنم تو این کار استعدادی ندارم.

اتفاقا" میخواستم بگم که خیلی خوب نوشتید.این یه حقیقته که کسی از شکم مادرش نویسنده و یا شاعر به دنیا نمی آد.به نظرم متنتون که شباهت زیادی هم به یک شعر سپید داشت.خیلی خوب بود.اگر بتونید هر هفته شرکت کنید و همین طور بنویسید.به شما قول میدم که در آینده نزدیک میتونید حرفه ای کار کنید

 

[علیرضـا]

اتفاقا" میخواستم بگم که خیلی خوب نوشتید.این یه حقیقته که کسی از شکم مادرش نویسنده و یا شاعر به دنیا نمی آد.به نظرم متنتون که شباهت زیادی هم به یک شعر سپید داشت.خیلی خوب بود.اگر بتونید هر هفته شرکت کنید و همین طور بنویسید.به شما قول میدم که در آینده نزدیک میتونید حرفه ای کار کنید

ممنون،‌ به خودم امیدوار شدم، ان‌شاءالله بتونم هر هفته شرکت کنم.

 

[mahi58]

جدول این هفته:

	JVD	hossein137	silverstar292	alireza0361
JVD	0	10	9	7
hossein137	10	0	8	8
silverstar292	9	10	0	8
alireza0361	9	9	10	0
	28	29	27	23

برنده این هفته هم حسین عزیز هستند.

حسین جان لطفا عکس مسابقه هفته بعد رو تا آخر شنبه در تاپیک بذار.

پ.ن: باز هم حسین و جواد توی تعداد برد مساوی شدند.

 

[hossein137]

سلام
ممنون از بچه ها به خاطر شرکت کردن و امتیازهاشون
برای این هفته من این عکس رو انتخاب کردم.فکر کنم نیازی به توضیح نداشته باشه

 

[Bvafa]

خاطراتِ او
و همه چیزهایی که نبودن ِ او را به رخ می کشند را؛
در دور ترین نقطه ی جهان گذاشته ام
تنها کافیست به سر ِانگشتان ِپاهایت بایستی تا برشان داری!

تا برشان داری و پرت شوی در گذشته!
گذشته ایی که گذشته است اما هی کِش می آید در امروز!

بعضی عکس ها هستند؛
که جان میدهند برای جان دادن!
که جان دهی و دفن شوی زیر خروارها خاطرات...
که این خاطرات تمامت کنند و هِی تمام نشوند...و هِی تمام نشوند....... /




تبریک میگم حسین ِ عزیز: )

 

[seashore]

اول تبریک به حسین عزیز ،

گاهی یک عکس خیلی چیزها را نمایان می کند ، از عمق یک فاجعه خبر می دهد ،
از جوانی که گذشته ، زیبایی که از دست رفته .
از موهایی به سیاهی شب که به سپیدی برف درآمده و پوستی پر از چروک های عمیق .
و از همه مهمتر عمری که تلف شده .
عمری که حتی یکروزش را هم برای خودت زندگی نکرده ای و تماما وقف همسر و فرزندانت کرده ای .
و حاصل آن فقط تنهایی است . تنهایی توام با سکوت و حسرت ...