مشاعره از نوع هزاردستان

[sedo]

فریاد ز شیرینی و پرویزی افرنگ

عالم همه ویرانه ز چنگیزی افرنگ

اقبال لاهوری

 

[Farhad49]

ساقی بیا شوری فکن بیداد کن . . . . وین دل ویرانه را با جرعه ای آباد کن

 

[sedo]

این قافله عمر عجب میگذرد


دریاب دمی که با طرب میگذرد



ساقی غم فردای حریفان چه خوری


پیش آر پیاله را که شب میگذرد

 

[SilentStar]

روی خاکی و نم چشم مرا خوار مدار
چرخ فیروزه طربخانه از این کهگل کرد
نزدی شاه رخ و فوت شد امکان حافظ
چه کنم بازی ایام مرا غافل کرد

 

[Kasandra]

دیدی آن قهقهه کبک خرامان حافظ ..........................که ز سرپنجه شاهین قضا غافل بود

 

[sedo]

چو شاهین باز ماند از پریدن

ز گنجشکش لگد باید چشیدن

نظامی

 

[SilentStar]

آخر حیوان ز ذوق صحبت
از جفته و از لگد نترسد

مولانا

 

[seashore]

شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما ............. بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد

 

[sedo]

که تا آفرید این جهان کردگار


پدید آمد این گردش روزگار

 

[Farhad49]

می توان با عشق صد شور آفرید . . . . تا که در دلها شرر آید پدید

 

[sedo]

سواری چون شرر ز آتش جهیده

ز خسرو در بر شیرین رسیده

 

[- Saman -]

خیال خام پلنگ من به سوی ماه جهیدن بود ---------------- و مـاه را زِ بلندایش به روی خاك كشیدن بود

 

[seashore]

شب چو در بستم و مست از می نابش کردم .............. ماه اگر حلقه به درکوفت جوابش کردم

 

[- Saman -]

زلف را حلقه مکن تا نکنی دربندم ----------------------- طره را تاب مده تا ندهی بر بادم

حافظ​

 

[Kasandra]

زلف بر باد مده تا ندهي بر بادم.................................ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم

 

[Behzad]

چشم رضا و مرحمت بر همه باز می‌کنی . . . . . . . . . . . . چون که به بخت ما رسد این همه ناز می‌کنی

ای که نیازموده‌ای صورت حال بی‌دلان . . . . . . . . . . . . . . عشق حقیقیست اگر حمل مجاز می‌کنی

سعدی

 

[Farhad49]

زان روز که حلقه زلف تو را بستم به پای دل . . . . دیگر چشم امید ندارم به مداوای دل

 

[Behzad]

ای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنی . . . . . . . . . . . سود و سرمایه بسوزی و محابا نکنی
دردمندان بلا زهر هلاهل دارند . . . . . . . . . . . . . . قصد این قوم خطا باشد هان تا نکنی
رنج ما را که توان برد به یک گوشه چشم . . . . . . . . شرط انصاف نباشد که مداوا نکنی
دیده ما چو به امید تو دریاست چرا . . . . . . . . . . .. . به تفرج گذری بر لب دریا نکنی

حافظ

 

[Farhad49]

قصد دل این بود که کشد ناز آن ماه را به صد نیاز . . . . غافل که تباه شد عمری زین سودای دل

 

[sedo]

وان میر غوغا را بگو مستان سلامت می‌کنند

وان شور و سودا را بگو مستان سلامت می‌کنند

مولانا