مشاعره!!!

[Mehdi14]

در ساحل چشم‌هایت گفتم که جز من کسی نیست
اما دریغا ندیدم، ساحل پر از رد پا بود
دیگر کسی بعد از آن شب، از من سراغی ندارد
از من فقط قصه ای ماند، مردی که در شب رها بود

 

[namvari]

دوست مي‌دارم من اين ناليدن دلسوز را
تا به هر نوعي که باشد بگذرانم روز را

 

[Mehdi14]

ای جنوب لبت خیال‌انگیز، چشمت عاشق‌تر از شب تبریز
از کدامین شمال می‌آید عطر نارنج روی پیرهنت؟
لب بالا مسیر خوبی نیست تا که غارت کنم دهان تو را
لب لب شعر، لب لب پایین، لب لب سمت بوسه وا شدنت

 

[namvari]

تا بود بار غمت بر دل بي‌هوش مرا
سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا

 

[Mehdi14]

اگر دنیا مرا چندی برقصاند ملالی نیست
که من گریانده‌ام یک عمر دنیا را به آهنگم
به خاطر بسپریدم دشمنان! چون «نام من عشق است»
فراموشم کنید ای دوستان! من مایه‌ی ننگم

 

[m-o-h-s-e-n]

میان او که خدا آفریده است از هیچ


دقیقه ایست که هیچ آفریده نگشادست

 

[AMD.POWER]

تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل /// باری به غلط صرف شد ایام شبابت

 

[پرنیان]

تـا کــی بــه انـتـظـار گـذاری بـه زاری ام
باز آی بعد از این همه چشم انتظاری ام...

 

[m-o-h-s-e-n]

مجوی عیش خوش از دور باژگون سپهر


که صاف این سر خم جمله دردی آمیزاست

 

[trian]

تا چند عمر در هوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که برآمد فرو رود

 

[Agha_Jo0n]

دانی که نوبهار جوانی چه سان گذشت؟
زود! آنچنان که تیر از کمان گذشت
نیمی به راه عشق و جوانی تمام شد
نیم دگر به غفلت و خواب گران گذشت

 

[m-o-h-s-e-n]

تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان


بگشود نافر ای و در آرزو ببست

 

[ترانه18]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه

اشکم شود، از هر مژه چون سیل روانه

خواهد به سر آید، شب هجران تو یا نه

ای تیر غمت را دل عشاق نشانه

جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه

شیخ بهایی

 

[Agha_Jo0n]

همه شب دست به دامان خدا تا سحرم
که خدا از تو خبر دارد و من بی خبرم

 

[namvari]

ما را همه شب نمي‌برد خواب
اي خفته روزگار درياب

 

[Mehdi14]

بهار آمد، پریشان‌باغ من افسرده بود اما
به جو باز آمد آب رفته، ماهی مرده بود اما
زمستان رفت، برفش آب شد، خورشید بازآمد
کبوتر بچه‌ها را سوز سرما برده بود اما

 

[ترانه18]

به چه مشغول کنم دیده و دل را که مدام
دل تو را می طلبد دیده تو را می خواهد

صائب تبریزی

 

[m-o-h-s-e-n]

دلا منال ز بیداد و جور یار که یار


تو را نصیب همین کرد و این از آن دادست

 

[Mehdi14]

تو را جامی که از شیر و عسل پُر کرده‌اش دهقان‌
مرا بر روی خرمن بُرده خرمن‌کوب می‌سازد
تو را گل‌دان رنگینی که با یک لمس می‌افتد
مرا ـ گرد سرت می‌چرخم و ـ جاروب می‌سازد

 

[m-o-h-s-e-n]

در آستین مرقع پیاله پنهان کن


که همچو چشم صراحی زمانه خونریز است