مشاعره!!!

[Mehdi14]

تشنه‌ام امشب, اگر باز خيال لب تو
خواب نفرستد و از راه سرابم نبرد
كاش از عمر شبي تا بسحر چون مهتاب
شبنم زلف ترا نوشم و خوابم نبرد

 

[namvari]

دوست دارم که بپوشي رخ همچون قمرت
تا چو خورشيد نبينند به هر بام و درت

 

[Mehdi14]

تنها مرور دست تو را خواسته دلش
پيراهني كه حق دلش چوب رخت نيست

 

[namvari]

تا دست‌ها کمر نکني بر ميان دوست
بوسي به کام دل ندهي بر دهان دوست

 

[Mehdi14]

تا ملکوت جذبه ات ، شبانه راه می روم
چون که نظر کرده ی نور لایزال می شوم
برای از تو من شدن ، مرا مجال بس نبود
پس از تو در هوای تو ، خود مجال می شوم

 

[trian]

مکن با فرومایه مردم نشست
چو کردی ز هیبت فرو شوی دست

 

[ترانه18]

تا گرفتارم به دردِ عشق وقتِ من خوش است

وقتِ آن کس خوش که بنیادِ گرفتاری نهاد

"حقیر آذر بایجانی"

 

[Agha_Jo0n]

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند

 

[ترانه18]

در چمن هر ورقی دفتر و حالی دگر است

حیف باشد که ز کارِ همه غافل باشی

"حافظ"

 

[Mehdi14]

يقین دارم که در وصف شکرخندت فرو ماند
سخن‌ها بر لب «سعدی» ، قلم‌ها در کف «مانی»
نظربازی نزیبد از تو با هر کس که می‌بینی
امید ِمن! چرا قدر نگاهت را نمی‌دانی؟

 

[m-o-h-s-e-n]

یا رب چه غمزه کرد و صراحی که خون خم


با نعره های قلقلش اندر گلو ببست

 

[Mehdi14]

تو رفتی روح من مرد و تنم ماند
وجسمی که نمی دانم چرا هست!
من این جا ماندنم ناچاری ام نیست
که ترجیح قراری بر فرار است

 

[m-o-h-s-e-n]

تنم از واسطه ی دوری دلبر بگداخت


جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

 

[Mehdi14]

تا تو حریف من شدی ای مه دل‌ستان من
همچو چراغ، می‌جهد نور دل از دهان من
ذره به ذره چون گهر از تف آفتاب تو
دل شده است سر به سر آب و گل گران من

 

[m-o-h-s-e-n]

نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر


که این حدیث ز پیر طریقتم یادست

 

[Mehdi14]

تو پیک خلوت رازی و دیده بر سر راهت
به مردمی نه به فرمان چنان بران که تو دانی
بگو که جان عزیزم ز دست رفت خدا را
ز لعل روح‌فزایش ببخش آن که تو دانی

 

[ترانه18]

یاد باد آن صحبتِ شب ها که با نوشین لبان

بحثِ سّرِ عشق و ذکرِ حلقۀ عشاق بود

"حافظ"

 

[m-o-h-s-e-n]

در عیش نقد کوش که چون آبخور نماند


آدم بهشت روضه ی دارالسلام را

 

[Mehdi14]

امروز نه آغاز و نه انجام جهان است
ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است
گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری
دانی که رسیدن هنر گام زمان است

 

[m-o-h-s-e-n]

تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش


رحم کن بر جان خود پرهیز کن از تیر ما