تو طاعت کنی به امید بهشت
نه ، نه تو نه عاشقی که مزدوری تو
من مست جام باقيم ، دارم هوای عاشقیتوبه کردم که بنوشم لب ساقی و کنون
میگزم لب که چرا گوش بنادان کردم
موی سپید را فلکم آسان نداد
این رشته را به نقد جوانی داده ام
دیدی که مرا هیچکس یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد
دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد
سرسبزترین بودم و زردم کردی
تبعیدی فصل شوم و دردم کردی