مشاعره!!!

[F A R Z A D]

نمیگویم من این،این گفت عشقست
درین نکته من از لا یعلمونم

 

[ramtinhm]

مرا نیست فرخ مر آن را که هست


ببخشای بر مردم تنگدست

 

[F A R Z A D]

تا ابد معمور باد این خانه کز خاک درش

هر نفس با بوی رحمن می وزد باد یمین

 

[Fereydoon74]

تا ابد معمور باد این خانه کز خاک درش

هر نفس با بوی رحمن می وزد باد یمین

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد
عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد

 

[F A R Z A D]

در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم
کاین چنین رفته‌ست در عهد ازل تقدیر ما

 

[Fereydoon74]

در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم
کاین چنین رفته‌ست در عهد ازل تقدیر ما

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

 

[F A R Z A D]

ياري كن ، و گره زن نگاه ما و خودت با هم
باشد كه تراود در ما ، همه تو...

 

[Fereydoon74]

ياري كن ، و گره زن نگاه ما و خودت با هم
باشد كه تراود در ما ، همه تو...

وفا مجوی زخوبان که در شکستن عهد

چو در شکست سر زلف خود سبک دستند

 

[F A R Z A D]

در کارخانه که ره علم و عقل نیست


وهم ضعیف رای فضولی چرا کند

وفا مجوی زخوبان که در شکستن عهد

چو در شکست سر زلف خود سبک دستند

 

[Fereydoon74]

در کارخانه که ره علم و عقل نیست


وهم ضعیف رای فضولی چرا کند

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

 

[F A R Z A D]

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

در آسمان نه عجب گر به گفته حافظ

سرود زهره به رقص آورد مسيحا را

 

[ramtinhm]

انگشت مکن رنجه به در کوفتن کس

تا کس نکند رنجه به در کوفتنت مشت

 

[m6969]

تركيب پياله اى كه درهم پيوست
بشكستن آن روا نميدارد مست

 

[cheshayer]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه
خواهد به سر آید شب هجران تو یا نه
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه

 

[payamb]

هشیار سری بود ز سودای تو مست
خوش آنکه ز روی تودلش رفت ز دست

سعدی

 

[F A R Z A D]

تا رسیدم با کمال جد و جهد
بر رکاب پاک آن سلطان عهد

 

[ramtinhm]

دین و دل بردند و قصد جان کنند
الغیاث از جور خوبان الغیاث

 

[sara.n]

دین و دل بردند و قصد جان کنند
الغیاث از جور خوبان الغیاث

ثانیه ها در پی هم میروند
نیست کسی در پی آنها رود

 

[drdrhair]

تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی

 

[F A R Z A D]

یاد ده ما را سخنهای رقیق
که ترا رحم آورد آن ای رفیق