بزرگترين مشكل دانشجويان تئاتر بيعلاقگي آنها به كار وعدم انگيزه براي اجراي نمايش در طول سال است.
شيوا مسعودي، مدرس تئاتر عروسكي در گفتوگو با خبرنگارهنري ايسنا، با بيان اين مطلب گفت: در سالهاي 70 كه ما دانشجوي تئاتر بوديم براي اجراي يك نمايش در هر كدام از پلاتوهاي دانشگاهها بايد از مدتها قبل نوبت ميگرفتيم و اين سالنها به قدري شلوغ بودند كه هر گروه تنها اجازه 4 تا 5 اجرا در آنها را داشت.
وي تصريح كرد: پلاتوهاي دانشجويي در آن سالها از هر جاي ديگري متمركزتر بودهاند، به طوريكه در تئاترشهر خبري نبود و هنر براي دنبال كردن جريان تئاتر به پلاتوها و جشنوارههاي تئاتر دانشجويي مراجعه ميكردند، در حاليكه امروز گويا اين روال به يك جريان معكوس تبديل شده است.
كارگردان نمايش « كلاغ»علت اصلي ركود در پلاتوها را بيانگيزگي دانشجويان خواند و گفت: دانشجويان تئاتر در حال حاضر در يك بيتفاوتي كلي به سر ميبرند و هيچ انگيزهاي براي فعاليتهاي اجرايي ندارند و حتي هيچ چيز هم آنها را ارضا نميكند و به همين دليل به دنبال اجرا در پلاتوها نيستند بلكه منتظرند تا هر چه زودتر اين فرصت طي شود. مسعودي مهمترين وظيفه مسئولان وزارت علوم و دانشگاهها را تغيير اين جريان دانست و افزود: با وجود اين بيانگيزگي در دانشجويان،بايد اجرا در پلاتوها در طول سال به شكل يك قانون الزامي در بيايد تا حداقل دانشجويان فرصت اين را پيدا كنند كه در طول اجراي عمومي نمايش را محك بزنند و نواقص آن را رفع كنند.
وي اضافه كرد: جشنوارههاي تئاتر دانشجويي تنها فرصتي براي ديده شدن است، اما محك خوبي براي سنجش نمايش نيست و كارگردان و گروه اجرايي براي بهتر كردن كار خود، حتما بايد آن را به اجراي عمومي بگذارد و چون اين اتفاق نمي افتد، ما در بحث مخاطبان دچار مشكل هستيم.
عضو انجمن نمايشگران عروسكي خانه تئاتر، ادامه داد: امروزه كساني وارد حوزه حرفهاي تئاتر ميشوند كه هيچ تجربهاي از مخاطب و شناختي از آن ندارند، پس نمايشهاي آنها اصلا در حد مخاطب عام نيست و به اين دليل تماشاگران را پس ميزند.
مسعودي در پايان، افزود: متاسفانه هر سال تعداد زيادي از پلاتوهاي دانشجويي و سالنهاي اجرايي چون مولوي ميمانند وهيچ نمايشي در آن اجرا نميشود و همه ميخواهند به سوي محيطهاي حرفهاي چون تئاترشهر سرازير شوند.
شيوا مسعودي، مدرس تئاتر عروسكي در گفتوگو با خبرنگارهنري ايسنا، با بيان اين مطلب گفت: در سالهاي 70 كه ما دانشجوي تئاتر بوديم براي اجراي يك نمايش در هر كدام از پلاتوهاي دانشگاهها بايد از مدتها قبل نوبت ميگرفتيم و اين سالنها به قدري شلوغ بودند كه هر گروه تنها اجازه 4 تا 5 اجرا در آنها را داشت.
وي تصريح كرد: پلاتوهاي دانشجويي در آن سالها از هر جاي ديگري متمركزتر بودهاند، به طوريكه در تئاترشهر خبري نبود و هنر براي دنبال كردن جريان تئاتر به پلاتوها و جشنوارههاي تئاتر دانشجويي مراجعه ميكردند، در حاليكه امروز گويا اين روال به يك جريان معكوس تبديل شده است.
كارگردان نمايش « كلاغ»علت اصلي ركود در پلاتوها را بيانگيزگي دانشجويان خواند و گفت: دانشجويان تئاتر در حال حاضر در يك بيتفاوتي كلي به سر ميبرند و هيچ انگيزهاي براي فعاليتهاي اجرايي ندارند و حتي هيچ چيز هم آنها را ارضا نميكند و به همين دليل به دنبال اجرا در پلاتوها نيستند بلكه منتظرند تا هر چه زودتر اين فرصت طي شود. مسعودي مهمترين وظيفه مسئولان وزارت علوم و دانشگاهها را تغيير اين جريان دانست و افزود: با وجود اين بيانگيزگي در دانشجويان،بايد اجرا در پلاتوها در طول سال به شكل يك قانون الزامي در بيايد تا حداقل دانشجويان فرصت اين را پيدا كنند كه در طول اجراي عمومي نمايش را محك بزنند و نواقص آن را رفع كنند.
وي اضافه كرد: جشنوارههاي تئاتر دانشجويي تنها فرصتي براي ديده شدن است، اما محك خوبي براي سنجش نمايش نيست و كارگردان و گروه اجرايي براي بهتر كردن كار خود، حتما بايد آن را به اجراي عمومي بگذارد و چون اين اتفاق نمي افتد، ما در بحث مخاطبان دچار مشكل هستيم.
عضو انجمن نمايشگران عروسكي خانه تئاتر، ادامه داد: امروزه كساني وارد حوزه حرفهاي تئاتر ميشوند كه هيچ تجربهاي از مخاطب و شناختي از آن ندارند، پس نمايشهاي آنها اصلا در حد مخاطب عام نيست و به اين دليل تماشاگران را پس ميزند.
مسعودي در پايان، افزود: متاسفانه هر سال تعداد زيادي از پلاتوهاي دانشجويي و سالنهاي اجرايي چون مولوي ميمانند وهيچ نمايشي در آن اجرا نميشود و همه ميخواهند به سوي محيطهاي حرفهاي چون تئاترشهر سرازير شوند.