مقالات و اخبار مرتبط با فیلم و سینما

[shifte shab]

جمشيد هاشم پور و كوروش تهامى: از دوردست


شرق: جمشيد هاشم پور پس از يك سال دورى از عرصه بازيگرى در سينماى ايران، در نخستين اثر سينمايى رامين محسنى با عنوان «از دور دست» به ايفاى نقش خواهد پرداخت. اين فيلم از مضمونى اجتماعى معنوى برخوردار است و هاشم پور حضور و چهره اى متفاوت در آن خواهد داشت. كوروش تهامى ديگر بازيگر اصلى اين فيلم است.فيلم سينمايى «از دور دست» به تهيه كنندگى رامين محسنى و با مشاركت مركز سيما فيلم به طريقه ۳۵ ميلى مترى ساخته خواهد شد و گروه سازنده در تلاشند تا با پايان يافتن مراحل پيش توليد، فيلمبردارى آن را از هفته اول آبان ماه در تهران آغاز كنند. فرشاد محمدى (مدير فيلمبردارى)، ايرج رامين فر (طراح صحنه و لباس)، ايرج شهزادى (صدابردار) و افشين رضايى (روابط عمومى) در اين فيلم با محسنى همكارى مى كنند. همايون ارشادى، ابراهيم آبادى، بهناز توكلى و بيوك ميرزايى نيز از ديگر بازيگرانى هستند كه تاكنون حضورشان در اين فيلم قطعى شده است. رامين محسنى خود نگارش فيلمنامه اين فيلم را بر عهده داشته است

 

[shifte shab]

نشان امپراتور ژاپن به كيارستمى

شرق : مراسم اعطاى جايزه و نشان هنرى خانواده امپراتورى ژاپن به عباس كيارستمى كارگردان سينماى ايران روز ۳۰ مهر ماه در توكيو برگزار مى شود. بنياد هنرى ژاپن كه زير نظر خانواده امپراتور ژاپن اداره مى شود پيش از اين اعلام كرد كه كيارستمى به دليل خدماتش در عرصه هنر و در زمينه تئاتر و سينما، برنده جايزه اين بنياد به مبلغ ۱۳۵ هزار دلار شده است. اين براى نخستين بار است كه يك هنرمند از يك كشور اسلامى لياقت دريافت اين جايزه نشان هنرى خاندان امپراتورى ژاپن را پيدا مى كند. همزمان با اعطاى اين نشان، ده اثر عباس كيارستمى به مدت يك هفته در سينماى «يورواسپيس» توكيو به نمايش گذاشته مى شود.

 

[shifte shab]

خسته نباشيد به خودم ... !!!

 

[heat]

آقا واقعآ خسته نباشی
این تاپیک برای من که وقت ندارم مجله سینمایی بخونم غنیمته ..... کلی لذت بردم
امیدوارم همینجور ادامه بدی
موفق باشی

 

[Queen_of_hearts]

آقا واقعآ خسته نباشی
این تاپیک برای من که وقت ندارم مجله سینمایی بخونم غنیمته ..... کلی لذت بردم
امیدوارم همینجور ادامه بدی
موفق باشی

چشم من خدمتشون مى رسونم پيغامتون رو!!

 

[shifte shab]

مرسي از همه دوستان ....... خواهش مي كنم.... كف نزنيد لطفا ..... من به همتون تعلق دارم ..........

 

[Control Panel]

آفا جالب بود . اما اگه ادامه بدي جالبتر ميشه

 

[Queen_of_hearts]

چشم ادامه مى ده!!

 

[shifte shab]

آره اگه خبر جديد بود حتما!

 

[shifte shab]

همراه با «سيزده گربه روى شيروانى»ساخته على عبدالعلى زاده






راه رفتن روى شيروانى داغ




پيمان شوقى
براى توضيح پيرامون اهميت فيلمهايى نظير «سيزده گربه...» بايد وراى كيفيت ساخت و ساز خود فيلم، در درجه اول به وضعيتى نظر داشت كه سينماى ايران در چند سال اخير با آنها روبه رو است. وضعيتى كه در آن وجه صنعتى به شدت ضعيف و آسيب پذير است و اگر اولويت هاى فرهنگى طى دو دهه اخير در دستور كار **** نبودند شايد بارها شدن مديوم هايى مثل سينما در كشاكش بحرانهاى ـ عمدتاً ـ اقتصادى، مدتها پيش فاتحه آن خوانده شده بود، اما به دليل وجود همان اولويتها و نظر مساعد دولتهاى وقت، هميشه يارانه هاى مستقيم و غيرمستقيم فراوانى به بدنه اين شبه صنعت ملى تزريق شد تا چرخ آن بچرخد و صرف نظر از ايرادات اجرايى سيستم كمك رسانى يا بحثهاى محتوايى كه هرازچندى و در مقاطع خاص پررنگ تر مى شوند، اين فرايند فرهنگى صبغه صنعتى خود را حفظ كند و سرپا بماند. اما از طرف ديگر استمرار اين حمايتها موجب تنبلى بدنه سينما و اكتفا به درآمدهاى معمولى و به اصطلاح بخورونميرى شده كه خدا مى رساند. مدتها جريان اصلى فيلمسازى با تن دادن به مضامين يا ديدگاههاى رسمى ـ براى دريافت كمكهاى مادى دولت ـ توجه به نياز مخاطب و لزوم طرح حرفهاى تازه يا امتحان ساختارهاى جذاب و بديع را از ياد برد و آنجا كه بحث ريزش مخاطب مطرح بود، گناه كار را به گردن ماهواره و دى وى دى و جام جهانى انداخت، بدون اينكه حتى ارائه معطوف به جذب تماشاگر بيشتر را داشته باشد. (تازه جايى هم كه چنين اراده اى يافت مى شود، حاصل كار صرفاً حاشيه روى ناهنجار در مرز مضامين ملتهب است).بنابر اين اظهارنظر در مورد كيفيت فنى و هنرى فيلمهايى از قبيل «سيزده گربه روى شيروانى» بيش از آنكه منوط به خود فيلم باشد به وضعيت كلى سينماى امروز ايران مربوط است. شايد از ديد يك منتقد آرمان نگر، آثارى از اين دست با انگهايى مثل «كپى دست چندم فيلمهاى هاليوودى» يا «فاقدمحتوا و بدون پيام» و يا «خالى از كيفيت هنرى » همراه شوند و به راحتى در رديف كارهاى فراموش شده اى قرار گيرند كه همگى به جرم مشترك بلندپروازى هاى مالى و تكنيكى در محدوده سينماى تجارى محكوم هستند، اما به شدت معتقدم در اوضاع و احوال حاكم بر سينماى امروز ما كه شايدآخرين فرصت براى جذب تماشاگران گريخته و تنظيم چرخه عرضه و تقاضا در روند توليدات سينمايى باشد. «سيزده گربه... » از معدود تلاشهاى واقعاً موجهى است كه به وجه صنعتى سينما نظر دارد و با علم به تمام مشكلات و محدوديتهاى فنى و محتوايى، براى حل مشكل مخاطب به انتظارمعجزه نمى نشيند، بلكه آستينها را بالا زده خودش را جسورانه به ميان ورطه و درست رودرروى رقيب فرنگى پرتاب مى كند و برايش شاخ و شانه مى كشد.

 

[shifte shab]

«سيزده گربه... » و فيلمهاى مشابهش ـ كه شايد يكى از دردهاى تاريخى سينماى ايران همين باشد كه در تمام عمر هفتادساله آن، آثار مشابه «سيزده گربه... » را به تعداد انگشتان يك دست هم در آن نمى يابيد ـ اهميت خود را از همان جايى كسب مى كنند كه جريان عمده توليد فيلم در ايران، حركت خود را از حذف و تكذيب آن شروع كرده اند، يعنى رفتن به پيشواز چالشهاى تكنيكى به نيت ارائه كردن تصاوير جذاب به تماشاگر خسته از درام هاى چندنفره احمقانه اى كه در محدوده چهار تا خانه و دو تا خيابان اتفاق مى افتند (و فرقى هم نمى كند كه سازندگان اين درامها ادعاى روشنفكرى هم داشته باشند يا نه). هرچقدر كه بدنه سينماى ايران به خلق معجزه هاى جديد براى سوءاستفاده از حسن نيت مخاطبان واقعى و نفى امكانات و مخارج لازم براى خلق و ارائه صحنه هاى چشم نواز و جذاب ادامه دهد، حاصلى جز ملالت و گريز تماشاگر به بار نمى آيد. به همين دليل است كه نفس انتخاب اوليه «عبدالعلى زاده» براى رفتن به جانب چنين توليدى شايان تقدير و ستايش است. قطعاً چنين اقدامى بخصوص كه جزو گامهاى اول هم باشد خالى از اشكال و ايراد نيست (كدام املاى نانوشته اى است كه كمتر از بيست بگيرد؟) مهم اينجاست كه ببينيم اين قدمها رو به كدام مسير دارند و با چه زاويه و چه سرعتى به طرف مقصد مى روند.

 

[shifte shab]

«سيزده گربه... » به عنوان يك فيلم ـ و در محدوده سينماى ايران ـ ساختار ضعيف، اما قابل دفاعى دارد. نقاط ضعف فيلم هم به دو دسته كاملا ً شاخص تقسيم مى شوند. دسته اول ايرادات قابل رديابى در پروسه توليد فيلم است كه هرچند خارج از روند جارى سينماى به اصطلاح بدنه ايران نيستند، به هر حال بايد مطرح شوند و عمدتا ً در رده هاى تكنيكى و تخصصى جاى مى گيرند. از كارگردان مى توان شروع كرد و در كلى ترين شكل به درنيامدن تقابل پينگ پنگ و ادو و منطق جارى در داستان يعنى منطق كارتونى و منطق رئاليستى اشاره كرد كه قرار بوده تقابلشان موجب خلق كمدى موقعيت و تسهيل روند داستان شود. شوخى هاى كوچك و فراوان بصرى فيلم اغلب به دليل ميزانسن هاى ناصحيح و تدوين نامناسب (كه شايد مواد خام كافى در اختيار نداشته) در نيامده اند (براى مثال به تمام شوخى هاى بخش بيمارستان و فرار جاما با مملى يا شوخى هاى بخش خانه خاله خانم و كتك كارى هاى آغاز فيلم درآن پارتى عجيب و غريب توجه كنيد) و از آنجا كه داستان در روند پيشرفت خود با توجه به كمبودهاى فنى براى توليد يك فيلم فانتزى پروپيمان چاره اى جز تن دادن به كمدى لحظه و موقعيت ندارد، اين در نيامدن ها اساس روايت را كند و ابتر مى كند و انگيزه پديد آمده در تماشاگر را جاهايى هدر مى دهد. همچنين مى شود به كاستى هايى اشاره كرد كه ناشى از كم توجهى به الزامات چنين ژانرى هستند مثل فروگذاشتن از بخش تيراژ آغازين كه مى توانست با يك كارانيميشن متوسط، خودش تبديل به فصلى جذاب وپيونددهنده منطقى مقدمه نسبتاً طولانى (با فضاى نامأنوسش) و فيلم اصلى باشد، اما شاخه دوم ايرادهاى وارد بر فيلم عمدتاً از سوء تفاهمى مى آيند كه شايد بشود آن را متوجه پخش كننده فيلم دانست و شايد هم حاصل يك چرخش در تصميم گيرى هاى اوليه سازندگان باشد و آن سوء تفاهم چيزى نيست جز اينكه «سيزده گربه…» تمام و كمال فيلمى متعلق به ژانر كودك و نوجوان است ولى به صرف حضور فوق ستارگان فيلم هاى تين ايجرى يعنى مهناز افشار و محمدرضا گلزار در گروه سينماهاى عام به نمايش درآمد تا از استقبال علاقه مندان و هواخواهان اين دو و ساير ستارگان فيلم بى بهره نماند. اگر از اين زاويه به فيلم نگاه كنيم اتفاقاً بخش عمده اى از ايرادات روايى فيلم و نوع شوخى هايش توجيه منطقى پيدا مى كنند حتى مى توانند نمايانگر هوشيارى سازندگان باشند.

 

[shifte shab]

شوخى هايى مثل هندى بازى در رؤياى خانم دكتر يا شوخى هاى مكرر با عدد ،۱۳ شخصيت نامتعادل مريلا زارعى و شوخى با تشابه ميان تلفظ اسم «اوتكا» و آن آشاميدنى غيرمجاز، تماماً شوخى هايى فراتر از منطق فانتزى كودكانه فيلم هستند كه مخاطب آن را بايد در ميان پدران و مادرانى جست كه در شكل اول قرار بوده فرزندانشان را در تماشاى فيلم همراهى كنند و آن وجه هوشيارى كه اشاره كردم درست همين جا خودش را نشان مى دهد. قالب فوق يكى از ترفندهاى فيلمنامه نويسان هاليوود درفيلم هاى كودك و نوجوان است و به مثابه يكى از الزامات خيلى جدى اين جنس از سينما، از سوى سازندگان فيلم مورد توجه و اقتباس قرار گرفته است. مشابه اين قبيل اقتباس ها را مى توان در رعايت مواردى مثل استفاده از ستارگان و ابرستارگان سينما براى حضور در تمام نقش هاى اصلى، استفاده بجا از جلوه هاى ويژه در چارچوب هاى مورد نياز داستان، فراموش نكردن افه هاى بصرى و صوتى (بخش عمده اى از جلوه هاى ويژه فيلم ترفندهاى خيلى ساده اپتيكى هستند) و تأثيرشان در اثربخشى كار برروى مخاطب و پيگيرى قالب روايى با محدوده مشخص خير و شر و … و … ديگر مواردى از اين دست ديد. حتى به تبعيت از آن نوع سينماى تجارى، پايان داستان را جورى بازمى گذارند كه تماشاگر منتظر قسمت هاى بعدى فيلم هم باشد. اين موارد، اين واقعيت را نشان مى دهد كه رويكرد سازندگان به شكل خاصى از سينما صرفاً در حد طبع آزمايى و فرونشاندن اشتياقى كودكانه نيست ( به هر حال عبدالعلى زاده هم در اين فيلم و هم در ساخته قبلى اش «تارزان و تارزن» كه آن هم به سينماى كودك و نوجوان تعلق داشت، علاقه اش به ژانرهاى شاخص سينماى تجارى آمريكا را بى محابا نمايان كرده است) بلكه مبدأ، حركت و انتخاب هاى فيلمنامه و فيلم، شناخت عناصر طلايى و نشانه شناسى نسبتاً صحيح براى كشف راهكارهاى نمونه مرجع بوده است.و سيزده گربه… صرفنظر از جهان درون فيلمى اش ـ كه گفتيم با وجود كاستى هايى چند در شكلى قابل قبول ارائه مى شود، ارجاعات فرامتنى هم دارد كه شايد آشكارترين، واكنش هاى شوخ و شنگ نسبت به جريان رايج سينماى ايران باشد. شخصاً دوست دارم تيم سه نفره لمپن هاى فيلم را نمايه اى از لمپنيسم مدرن جارى در محصولات بدنه اى سينماى امروز تلقى كنم (با حضور يك چهره تلويزيونى، يك چهره تئاترى و يك بازيگر قديمى سينماى فارسى كه ضمناً حضورش مى تواند اداى دينى به فيلم داودى، من زمين را دوست دارم هم باشد كه خالق «گربه» ها به شمار مى آيد) كه با وجود ادعاهاى آنچنانى، در كار خلافند و راه حل هاى احمقانه شان براى مسائل ماورايى قصه، حاصلى جز طنز پوچ انگارانه ندارد. همين ظرفيت فيلم كه با وجود كيفيت فنى اش به تعبيرات عميق تر هم راه مى دهد بيانگر آن است كه با وجود بى ادعايى سازندگان اش چندان هم نمى توان بى اعتنا از كنارش گذشت و حرفهايش را نديده گرفت. شايد دوست داشتنى ترين وجه كار را هم بايد در همين بخش جست وجو كرد، چرا كه فراموش نكرده ايم در مدل اصلى فيلم نيز عميق ترين حرفها را در سرگرم كننده ترين آثار شنيده ايم. شايد الزامات كار سينما در ايران، كارنامه على عبدالعلى زاده را از اين ويژگى خالى نگه دارد. شايد هم بتواند از اين ورطه به سلامت گذر كند كه فيلمى نشان مى دهد اهل خطر كردن و رفتن روى بام براى چيدن ستاره هاست.

 

[shifte shab]

خنديدن با جين ( جيم كري )




شرق: «جيم كرى» اين روزها مشغول بازى در فيلم سينمايى «خنديدن با ديك و جين» است. كارگردانى اين فيلم را دين پريسوت به عهده دارد و فيلمنامه آن را جان آپاتو و نيكلاس استولر به طور مشترك نوشته اند. داستان فيلم از جايى شروع مى شود كه يك زن و شوهر خوشبخت روانه سفرى مى شوند تا طى اين سفر دست به يك سرقت اساسى بزنند و به حساب و كتاب شخصى شان برسند. علاوه بر كرى، تئا لئونى، خوليان دوكل بيدا، انجى هارمون، اميليو ريبرا و استيسى تروايس هم در اين فيلم بازى مى كنند. اين فيلم، يك كمدى پرتحرك است. علاوه بر اين جسم كرى اين روزها، گويندگى يك فيلم انيميشن را هم انجام مى دهد. نام اين انيميشن «آن طرف حصار» است و تيم جانسن آن را مى سازد. علاوه بر كرى، گرى شندلينگ و جين وايلدر هم در اين انيميشن گويندگى مى كنند. جيم كرى قرار است سال آينده در دو فيلم بازى كند. اولى «زندگى پنهانى والتر ميتى» است كه قبلاً خبر رسيده بود اسپيلبرگ مى خواهد آن را بسازد. فيلمنامه اين فيلم براساس داستانى از جيمز تربر نوشته شده است. فيلم ديگر او «مرد شش ميليون دلارى» است كه تاد فيليپس آن را براساس يك مجموعه تلويزيونى دهه هفتاد مى سازد. جيم كرى، متولد ۱۷ ژانويه ،۱۹۶۲ اونتاريو، كانادا است.

 

[shifte shab]

K-PAX




از ظاهر فيلم يعني اسم و پوستر و اين چيزها آدم ممکن است فکر کند با يک داستان علمي تخيلي طرف است. اما بايد فيلم را ببينيد تا بفهميد ماجرا واقعا از چه قرار است.
KPAX نام يک سياره خيلي خيلي دور از زمين است که پروت (با بازي کوين اسپيسي) اعتقاد دارد از آنجا به زمين آمده است.
پروت يکي از بيماران يک مرکز روانپزشکي است که با وجود تلاشهاي کادر پزشکي آنجا بخصوص دکترمارک پاول ( با بازي جف بريجز) هيچ وقت عقيده اش تغيير نکرده و همچنان با نوعي آرامش و ايمان از سياره کذايي حرف مي زند.
وقتي پروت اعلام مي کند که قرار است سر تاريخ معيني به کي پکس برگردد، بقيه بيماران بيمارستان که به حرفهاي پروت ايمان دارند سر اين که با او از زمين خارج شوند، با هم رقابت مي کنند و به اين ترتيب کل ماجرا دکتر پاول را وادار مي کند نگاه دوباره اي به مفاهيمي مثل ايمان و واقعيت و توهم بيندازد.
هواداران کوين اسپيسي - که کم هم نيستند- در کي پکس بازهم مي توانند از تماشاي توانايي هاي اين بازيگر بزرگ لذت ببرند. اين نقش شباهت هايي به جان دو، قاتل فيلم هفت دارد.
بخصوص وقتي اسپيسي آن لبخندهاي متقاعد کننده و از روي اعتقادش را تحويل جف بريجز مي دهد.جاي اسپيسي در فيلم چنگيز جليلوند حرف زده که يکي از دوبلورهاي افسانه اي تاريخ سينما ست.
حتما صدايش را به جاي بازيگران بزرگي مثل مارلون براندو، پل نيومن يا شون کانري به خاطر مي آوريد.

 

[shifte shab]

نگاهي به اکران سينماها در پاييز امسال




سيزده گربه روي شيرواني ، فيلم فانتزي علي عبدالعلي زاده که بهمن گذشته توانست يک جايزه هم از جشنواره فيلم فجر بگيرد، با تمام ستاره هايش حرف اول را در فروش پاييزي مي زند.
محمدرضا گلزار، حسام نواب صفوي ، محمدرضا شريفي نيا، مهناز افشار و نيما فلاح تنها تعدادي از ستاره هاي فيلم هستند که تا به حال باعث فروش 160 ميليوني اش شده اند.
در کنار اين گربه ها، دو فيلم از سينماي دفاع مقدس رتبه هاي بعدي فروش را دارند. اشک سرما، ساخته عزيزالله حميدنژاد، 44 ميليون تومان و مزرعه پدري رسول ملاقلي پور 26 ميليون تومان تا به حال فروخته اند.
اين ميزان فروش در حالي است که اشک سرما در 3سالن و مزرعه پدري در 4سالن روي پرده هستند. سينما فرهنگ در سانس آخرش دو فيلم خارجي نمايش مي دهد. يکي از اين فيلمها بيل رابکش جلد اول ، است.
فيلم عجيب و غريب تارانتينو که در آن اوماتورمن مي خواهد از همه آنهاي که قصد کشتنش را داشته اند انتقام بگيرد.

 

[shifte shab]

دومين فيلم خارجي روي پرده ، فارنهايت 11/9، مستند جنجالي مايکل مور است. اين مستند، روابط خانواده بوش و بن لادن ، انتخابات رياست جمهوري امريکا، حادثه يازده سپتامبر و جنگ عراق را بررسي مي کند و توانسته عنوان پرفروش ترين مستند تاريخ سينما را هم از آن خودش کند.
اين فيلم در تهران تا به حال 17ميليون تومان فروش داشته. نمايش گاوخوني ، فيلم آخر بهروز افخمي در يک سينما همچنان ادامه دارد. افخمي در اين فيلم رمان جعفر مدرس صادقي با همين نام را به تصوير در آورده و راوي داستان ، تقريبا تمام متن را روي تصاوير فيلم مي خواند.
اين راوي کسي جز بهرام رادان نيست اگر چه تنها در 20دقيقه پاياني فيلم مي توانيد چهره او را ببينيد. قلبهاي ناآرام فيلمي است که مجيد مظفري در اولين تجربه کارگرداني اش ساخته و از چند ستاره از جمله شيلا خداداد هم در تيم بازيگري اش استفاده کرده اما به هيچ وجه فيلم موفقي از آب درنيامده است.
تبليغات تلويزيوني فيلم شاه خاموش را هم که لابد تا به حال زياد ديده ايد. محمدرضا فروتن در نقش احمد شاه ، آخرين پادشان قاجار امتحان سختي را پشت سرگذاشته. مهتاب کرامتي هم نقش مقابل فروتن را بازي کرده است.

 

[shifte shab]

در ميان تبليغات تلويزيوني ، تيزر فيلمهاي ديگري هم اين شبها به چشم مي خورند. پروانه يکي از اين فيلمهاست که حوادثش در کويرهاي جنوب شرق ايران رخ مي دهد. فريبرز عرب نيا و شقايق فراهاني زوج بازيگر اين فيلم به کارگرداني عباس رافعي هستند.
از اين فيلمساز شايد فيلم راز مينا را پيش ترها ديده باشيد. لاک پشت ها هم پرواز مي کنند، سومين فيلم بلند بهمن قبادي است که در جشن خانه سينما جايزه هاي زيادي گرفت و همين يکي دو هفته پيش هم به عنوان نماينده ايران در اسکار معرفي شد. اين فيلم هم در 4سينما روي پرده است.
اما فهرست فيلمهاي روي پرده هنوز تمام نشده. الهه زيگورات ، به کارگرداني رحمان رضايي (که با مدافع تيم ملي و مسيناي ايتاليا فرق دارد) هم در 7سينما نمايش داده مي شود و شهاب حسيني ، محمدرضا شريفي نيا و غزال حسيني در آن بازي مي کنند.
رضايي ظاهرا به اسمهاي خاص براي فيلمهايش علاقه دارد، چون اسم فيلم قبلي اش هم اتانازي بود. فهرست بلند فيلمها را قطار کودکي (در ژانر کودک و نوجوان) و تهران ، ساعت 7صبح ، ساخته اميرشهاب رضويان کامل مي کنند. فيلم اول قاعدتا براي بچه هاست و دومي هم يک محصول مستقل و جشنواره اي است که تا به حال از چند جشنواره مختلف هم جايزه برده است.
به همه اين فيلمها، ميهمان مامان و شمعي در باد را هم اضافه کنيد که هرکدام در چند سينما هنوز اکران اند و مشتري هاي خودشان را دارند، به اين ترتيب تعداد فيلمهاي روي پرده اين روزها به 15 فيلم مي رسد!
فکرش را بکنيد، شما براي سينما رفتن اين همه انتخاب مختلف داريد. آدم شک مي کند، نکند سياست هاي سينمايي کشور عوض شده و داريم به سمت شعار «يک فيلم براي هر سينما» پيش مي رويم؟!
نمايش همزمان اين همه فيلم آيا به معني اين است که اوضاع سينماي ما سر و ساماني گرفته و رو به راه شده؟ يعني نمايش فيلمهاي پرهزينه اي مثل اشک سرما و مزرعه پدري در چهار پنج سالن کار عاقلانه اي است؟
اين که باوجود تعداد کم سالن ها و کيفيت پايين پخش خيلي از آنها، اين همه فيلم يکجا بروند روي پرده ، منصفانه است؟ کاش يک نفر جوابهاي روشني به اين سوال ها بدهد.

 

[shifte shab]

جیمز باند بعدی بدون حضور پیرس برازنان ساخته می شود




تهران، خبرگزاری سینا _ سیدعلی بلندنظر
فیلم بیست و یکم جیمز باند در سال 2006 ساخته می شود اما مسوولان مترو گلدین مایر هنوز نتوانسته اند با برازنان به توافق برسند.
به گزارش سینا و به نقل از پایگاه اینترنتی "رویترز" از لس آنجلس، این در حالی است که کمپانی فیلم سازی مترو گلدین مایر(MGM) که وظیفه تهیه فیلم های جیمز باند را برعهده دارد، چندی پیش به سونی واگذار شده است.
سخنگوی این کمپانی گفت: هنوز برای این فیلم که بیست و یکمین فیلم از مجموعه جیمز باند است، کارگردانی انتخاب نشده است.
اما سوال دیگر در این زمینه حضور "پیرس برازنان" 51 ساله و ایرلندی الاصل در آخرین فیلم است.
وی که از سال 1995 وبا فیلم "چشم طلایی" تاکنون در چهار قسمت از این مجموعه نقش مامور 007 را بازی کرده است هنوز برای بازی در فیلم پنجم تصمیم نگرفته است.
سخنگوی MGM درباره بازیگر جایگزین قسمت پنجم اذعان کرد که از میان افراد مورد نظر هیچ کس برای بازی در این نقش اظهار تمایل نکرده است.
وی افزود: برای کارگردانی این فیلم نیز با "پل مک گیگان"، "ماتیو واون" و "گای ریچی" مذاکره شده است که هیچ یک موافقت قطعی خود را اعلام نکرده اند.
مجموعه جیمز باند در سال 1962 با فیلم "دکتر نو" و با بازی "شان کانری"و بر اساس داستان هایی از "یان فلمینگ" آغاز شد، آخرین فیلم این مجموعه با نام "روز دیگری بمیر" در سال2002 و با بازی برازنان توانست 425 میلیون دلار از فروش بلیط درآمد کسب کند.

 

[shifte shab]

سينماى ايران از جايگاه برتر جهانى برخوردار است






هفته نامه «آسياپولس» چاپ شهر دوشنبه پايتخت تاجيكستان در شماره روزگذشته خود با درج تحليلى درباره سينماى ايران نوشت: سينماى جمهورى اسلامى ايران اكنون از اعتبار و جايگاه برتر جهانى برخوردار است.
اين نشريه روس زبان مى نويسد كسب صدها جايزه و لوح تقدير بين المللى از سوى سينماگران ايرانى بويژه در دهه اخير، بيانگر اين واقعيت انكار ناپذير است.
آسياپولس نوشته است: هنر سينما در ايران طى سالهاى اخير از پيشرفت بسيار خوبى برخوردار بوده است و مردم فارس زبان تاجيكستان هم به پيشرفت هنرمندان ايرانى افتخار مى كنند.
« انور ولى اف » تحليلگر اين هفته نامه از «كامران شيردل» كارگردان ايرانى به عنوان سينماگرى كه در سينماى ايران تحول آفريده است، ياد كرد.