esfandiyar2002
مدیر بازنشسته
گروه فرهنگ و هنر-ایران: كمال تبريزى يكى از فيلمسازان حرفه اى سينماى ايران به شمار مى آيد كه تقريباً سعى مى كند سالى يك فيلم را روى پرده سينما داشته باشد. وقتى هم كه شرايط فيلمسازى برايش مهيا نباشد به تلويزيون مى رود و به ساختن مجموعه مشغول مى شود؛ عبور، ليلى با من است، پايان كودكى، مهر مادرى، شيدا، فرش باد، گاهى به آسمان نگاه كن و مجموعه هاى ماجراهاى رودخانه سياكيا، دوران سركشى، او اين روزها مشغول فيلمبردارى پروژه زندگى شاعر معاصر شهريار است. وى فيلم يك تكه نان را نيز برپرده سينما دارد.
\ آقاى تبريزى ايده توليد فيلم يك تكه نان چطور مطرح شد؟
> از طرف شبكه دوم سيما طرحى را به من پيشنهاد كردند درباره افرادى كه سواد خواندن و نوشتن ندارند و حافظ قرآن هستند. قرار بر اين شد يك قصه اى درباره اين موضوع نوشته شود من براى نوشتن فيلمنامه با آقاى گوهرى تماس گرفتم و صحبتهاى اوليه انجام شد و سرانجام فيلم وارد مرحله توليد شد.
\ آيا فيلمنامه هنگام اجرا تغيير كرد؟
> فيلمنامه طبق صحبتهايى كه من با آقاى گوهرى داشتم حاوى نقطه نظرات من هم بود، اما به هرحال هر چقدر هم فيلمنامه كامل باشد در مرحله اجرا و فيلمبردارى يك تغييراتى اتفاق مى افتد و طبيعتاً با نسخه اصلى فيلمنامه تغييرات جزئى دارد ولى در مجموع تغييرات زياد نيست.
در فيلمنامه «يك تكه نان» سعى بر اين بود كه پديده معجزه را در عصر حاضر به تصوير درآوريم، بنابراين موضوع حافظان قرآن مبناى حركت قرار گرفت تا به موضوع اصلى كه «معجزه» بود بپردازيم و سعى كرديم از پيچيدگى ها كم كنيم و به سمت سادگى آن را پيش ببريم و نشان بدهيم اين پديده از فرط ساده بودن است كه براى ذهن بشر قابل فهم نيست.
زمانى كه طرح اين فيلمنامه مطرح شد در بحث هاى مفصلى كه با آقاى گوهرى داشتم به دو راه حل رسيديم، در ابتدا اين سوال مطرح شد كه طرح موضوع «معجزه» در زندگى بشرى در كدام بستر جواب مى دهد در شهر پيشرفته امروزى يا در دامن طبيعت و استفاده از يك جور بدويت و سادگى؟!
معتقد بودم در دل طبيعت اين موضوع را به تصوير كشيدن باعث مى شود نسبت به شهر، يكسرى از مخاطبين را از دست بدهيم اما به يك مفاهيمى مى توانستيم دست پيدا كنيم كه امكانش در تصاوير شهرى نبود، بنابراين محيط روستايى را براى روايت انتخاب كرديم اما هميشه اين موضوع دغدغه من بوده است كه چطور يك چنين موضوع معنوى را در دل شهر و زندگى مترقى امروزى به تصوير بكشم.
\ بازيگران فيلم اغلب از ميان هنرمندان عرصه تئاتر انتخاب شده اند. آيا اين انتخاب به عمد بوده است؟
> در تئاتر با فيزيك بازيگر كمتر سروكار داريم بيشتر با گويش و مواردى از اين نوع مواجه هستيم فكر كرديم آدم هاى تئاترى بهتر مى توانند با نوع بازيشان مفهوم اين داستان را منتقل كنند البته بايد متذكر شوم در انتخاب بازيگران تئاتر قصد خيلى خاصى نبوده، هرچند كه بازيگرى نقش مهمى در اين كار داشت و به طور طبيعى ما نيز به سمت انتخاب بازيگران خوب پيش رفتيم.
\ اكران فيلم چند بار به تعويق افتاد و شما هم گله مند بوديد. نظرتان درباره اكران فيلم در نوروز ۸۵ چيست؟
> من بارها گفته ام در مورد اكران و نحوه تبليغات به اين موضوع فكر بكنيم كه فيلم براى كدام دسته از مخاطبين ساخته شده است و براساس آن تبليغ شود. يعنى بگونه اى كه مخاطبين كه براى آنها فيلم ساخته شده است از اكران آن فيلم مطلع شوند، اما متأسفانه در مجموعه سازمانهاى پخش در ايران هيچ كدام به اين موضوع فكر نمى كنند. تقريباً تمام بخشها به صورت كلاسيك كارشان را انجام مى دهند و خيلى هم نمى توان اعتراض كرد، مگر اينكه يك سازمان پخش مجزا تشكيل شود.
\ از شهريار چه خبر؟
> مشغول فيلمبردارى هستيم و تا يك ماه ديگر فيلمبردارى آن به پايان مى رسد.
\ آقاى تبريزى ايده توليد فيلم يك تكه نان چطور مطرح شد؟
> از طرف شبكه دوم سيما طرحى را به من پيشنهاد كردند درباره افرادى كه سواد خواندن و نوشتن ندارند و حافظ قرآن هستند. قرار بر اين شد يك قصه اى درباره اين موضوع نوشته شود من براى نوشتن فيلمنامه با آقاى گوهرى تماس گرفتم و صحبتهاى اوليه انجام شد و سرانجام فيلم وارد مرحله توليد شد.
\ آيا فيلمنامه هنگام اجرا تغيير كرد؟
> فيلمنامه طبق صحبتهايى كه من با آقاى گوهرى داشتم حاوى نقطه نظرات من هم بود، اما به هرحال هر چقدر هم فيلمنامه كامل باشد در مرحله اجرا و فيلمبردارى يك تغييراتى اتفاق مى افتد و طبيعتاً با نسخه اصلى فيلمنامه تغييرات جزئى دارد ولى در مجموع تغييرات زياد نيست.
در فيلمنامه «يك تكه نان» سعى بر اين بود كه پديده معجزه را در عصر حاضر به تصوير درآوريم، بنابراين موضوع حافظان قرآن مبناى حركت قرار گرفت تا به موضوع اصلى كه «معجزه» بود بپردازيم و سعى كرديم از پيچيدگى ها كم كنيم و به سمت سادگى آن را پيش ببريم و نشان بدهيم اين پديده از فرط ساده بودن است كه براى ذهن بشر قابل فهم نيست.
زمانى كه طرح اين فيلمنامه مطرح شد در بحث هاى مفصلى كه با آقاى گوهرى داشتم به دو راه حل رسيديم، در ابتدا اين سوال مطرح شد كه طرح موضوع «معجزه» در زندگى بشرى در كدام بستر جواب مى دهد در شهر پيشرفته امروزى يا در دامن طبيعت و استفاده از يك جور بدويت و سادگى؟!
معتقد بودم در دل طبيعت اين موضوع را به تصوير كشيدن باعث مى شود نسبت به شهر، يكسرى از مخاطبين را از دست بدهيم اما به يك مفاهيمى مى توانستيم دست پيدا كنيم كه امكانش در تصاوير شهرى نبود، بنابراين محيط روستايى را براى روايت انتخاب كرديم اما هميشه اين موضوع دغدغه من بوده است كه چطور يك چنين موضوع معنوى را در دل شهر و زندگى مترقى امروزى به تصوير بكشم.
\ بازيگران فيلم اغلب از ميان هنرمندان عرصه تئاتر انتخاب شده اند. آيا اين انتخاب به عمد بوده است؟
> در تئاتر با فيزيك بازيگر كمتر سروكار داريم بيشتر با گويش و مواردى از اين نوع مواجه هستيم فكر كرديم آدم هاى تئاترى بهتر مى توانند با نوع بازيشان مفهوم اين داستان را منتقل كنند البته بايد متذكر شوم در انتخاب بازيگران تئاتر قصد خيلى خاصى نبوده، هرچند كه بازيگرى نقش مهمى در اين كار داشت و به طور طبيعى ما نيز به سمت انتخاب بازيگران خوب پيش رفتيم.
\ اكران فيلم چند بار به تعويق افتاد و شما هم گله مند بوديد. نظرتان درباره اكران فيلم در نوروز ۸۵ چيست؟
> من بارها گفته ام در مورد اكران و نحوه تبليغات به اين موضوع فكر بكنيم كه فيلم براى كدام دسته از مخاطبين ساخته شده است و براساس آن تبليغ شود. يعنى بگونه اى كه مخاطبين كه براى آنها فيلم ساخته شده است از اكران آن فيلم مطلع شوند، اما متأسفانه در مجموعه سازمانهاى پخش در ايران هيچ كدام به اين موضوع فكر نمى كنند. تقريباً تمام بخشها به صورت كلاسيك كارشان را انجام مى دهند و خيلى هم نمى توان اعتراض كرد، مگر اينكه يك سازمان پخش مجزا تشكيل شود.
\ از شهريار چه خبر؟
> مشغول فيلمبردارى هستيم و تا يك ماه ديگر فيلمبردارى آن به پايان مى رسد.
