robocop-game
Registered User
- تاریخ عضویت
- 4 ژانویه 2014
- نوشتهها
- 1,662
- لایکها
- 1,862
سلام دوست عزیز اولا من موضع شخصی خودم رو مشخص کنم که دوست دارم بصورت دوستانه بحث بشه چون بحث خوبی هستش من خودم عادت ندارم بالای 4 خط بنویسم ولی این بحث فرق داره بنظر من حرف های شما تا حدودی درست هستش ولی خیلی خوشبینانه و رویایی به همه قضایا نگاه میکنی
سلام دوست عزیز , بنده استارتر تاپیک هستم و خیلی ممنونم وقت گذاشتی و تجربیات خودتو با من و همه دوستان به اشتراک گذاشتی
بله کاملا خیلی از نظرات اینجا داده میشه خوشبینانه و تو رویا هست , طرف تو خونه پدر مادرش راحت نشسه هم از توبره میخوره هم آخور بعد میاد اینجا میگه فلان کنید بیسار کنید مهارت یاد بگیرید و .........
درباره ترجمه حق باشماست و موافقم
یا یه مورد بگم من قبل از اینکه کاری رو انجام بدم فانتزی های مثبتی از اون تو ذهنم هستش ولی واقعیت واقعا متفاوته و آدم رو دلسرد میکنه مثلا 1 سال پیش من دو تا نرم افزار توی کافه بازار قرار دادم ولی هیچ پخی نشد علتش هم هموطن های عزیزی بود که عن قضیه رو در میارن با کپی کردن سورس برنامه های خارجی و گذاشتن پولی به اسم خودشون روزی 50 تا 100 تا برنامه جدید میزارن که شاید یه چند هزارتومنی براشون در بیاد که علنا برنامه ای که آدم ماه ها زحمت کشیده براش در عرض 1 روز چند صفحه میره پایین و اصلا دیده نمیشه
درباره app ها تو بازار تو کامنت خودم تا کامنت قبل تر توضیح دادم واقعیت چیه
دوستر دام برنامه نویسه و خودش چنتا بازی از صفر ساخته - و واقعا خیلی خوبن با قیمت خیلی خیلی کم بعد 2 سال حدودا کلا میگفت 500 هزار تومن ازش در اومده 8 ماه برای یکی از بازی ها وقت گذاشته بود و تازه تو کلی از سایت ها تبلیغ بازیشو کرده بود - نقد و بررسی بازیشو تو سایت ها فارسی زبان مربوط به گیم گذاشته بود
بنظر من مشکل من یا استارتر تاپیک و خیلیای دیگه این حرفا نیست مشکل ما اینه که کسی توی زندگی ماها نبوده و نیست که حتی کوچیکترین راهی رو نشونمون بده از خانواده بگیر تا دوستان و آشنایان و حتی معلم ها و استادها و غیره.
بلاخره باید یکی بیاد 2 کلمه با آدم حرف بزنه بگه اصلا تو چند چندی با خودت
حرفت درسته موافقم
درباره حرف زدن و کمک کردن که فکرا همه پوسیده قدیمیه بخصوص علاقه زیادی به کار ها با فشار زیاد از جون مایه گذاشتن و درآمد کم دارن - دارم کار میکنم و همزمان میرم دانشگاه بعد طرف میگه این مسخره بازیا بزار کنار شما جوونا کو..گشاد شدید بلند شو برو موتور بخر مسافر کشی کن
تا حرف میشه طرف میگه این نشد کار برو کارگری کن , حالا خود طرف انقدر قدرت داره ببرت حتی تو نفت استخدام رسمیت کنه , میگن باشه منو ببر یه جا آبدارچی اصلا توالت شور میشم , میگنه نه برو مهارت یاد بگیر ( حالا به کنار اونایی که دارن از باباشون پول جیبی میگیرن میان اینجا دور فشانی میکنن مهارت یاد بگیر و اصلا از جامعه خبر ندارن )
کسی نه راهنمایی درست میکنه نه کمک میکنه و .......... میترسن از اونا موفق تر شی
من همون کار دلالی که شروع کردم کلی دشمن پیدا کردم همه چشم دیدن موفقیت و حتی فعالیت بقیه رو ندارن انگار جا اونا گرفتی
ببین تو خارج بچه از 7 سالگی تا 10 سالگی میسنجن تا استعداداش کشف بشه بعد طبق اصول میبرن سر اون استعداد تا شکوفا بشه , مثلا طرف 22 سالشه یه نوازنده خوبه بعد تو ایران تازه بچه اگر استقلال طلب باشه تو 23 سالگی از خدمت اومد یا 25 سالکی از خدمت اومد تازه میخواد خودش بفهمه تو چی استداد داره و تازه میخواد شروع کنه
خودم استعداد ها زیادی داشتم ولی همش ***** شد , عاشق کامپیوتر و برنامه نویسی بودم اما نذاشتن برم کاردانش به زور فرستادن ادبیات علوم انسانی تا مثلا آینده وکیل شم ( اون موقع خودم سر خود با کتاب اینا زبان بیسیک - زبان پاسکال یاد گرفته بودم کامل , حتی تو ضمینه هک هم رفته بودم )
تو الکترونیک ماهر بودم خودم کیت ها میگرفتم درست میکردم - اما زدن استعداد ***** کردن و ..................
و ..................
سن میره بالا بعد میبینی نمیدونی علایقت چیه - نمیدونی استعدادت چیه - نمیدونی هدفت چیه و ................
من الان با 24 سن نه میدونم هویتم چیه نه شخصیت خاصی دارم نه میدونم اصلا چی میخوام از دنیا مث دیوانه ها با خودم حرف میزنم
منم با خودم حرف میزنم , کارایی که میخوام مرور کنم تکرار میکنم , فرق من اینه 30 سالمه
در مورد مهاجرت من اگه شرایطش رو داشته باشم هر کشوری باشه میرم فرقی نداره برام ولی جک قضیه اینه که این کشور نه تنها هیچ کاری برای امنیت شغلی و فکری و ذهنی آدم انجام نمیده بلکه برای خارج شدن از اینجا باید 15 ملیون وثیقه بزاری این خنده داره
من بشخصه ترجیح میدم تو افریقا زندگی کنم با این شرایط که ( دغدغه ذهنیم این باشه که هلیکوپتر کی میاد تا جیره غذاییم رو بندازه پایین بعد از چند وقت تشنگی و گرسنگی با پای برهنه بدوم دنبال هلیکوپتر)
تا توی جایی که برای مردن و زنده بودن و اختیار سر تا پامون تا دستگاه تناسلیمون رو نداریم
درباره مهاجرت , در حال پول جمع کردنم تا برم هر جا که شد فقط اینجا نباشه
یکی از فامیلام کانادا زندگی میکنه - چند وقت پیش فروردین امثال اومد ایران , صحبت شد درباره کنسول بازی , پرسید آخرین مدل سونی چیه؟
گفت ps4 pro گفت چنده؟ گفتم 1700 تا 1.800 -- گفت یعنی چقدر؟ ( 24 ساله ایران نیست )
گفتم یعنی حقوق رسمی دولت اعلام کرده 850 هزار تومنه یعنی یه نفر برای یه تیکه پلاستیک باید دقیقا 2 ماه کامل حقوقشو بده
گفت وضعت خوب نیست؟ گفتم آره - گفت میبینی آینده ای داشته باشی؟ گفتم نه اصلا نداریم و بدترم میشه
گفت هر جور که شده بلند شو برو فقط اینجا نمون - گفتم با کدوم پول؟
گفت مگه شوهر من پول داشت از ایران رفت و کلی داستان داشت تا پناهنده کانادا شد حدود سال 1992
الانم 2 تا رستوران داریم خونه ویلایی داریم و .......... فقط با کار ساده تازه اینا به دست آوردن نه شرکت بزنن یا کارگری سخت کنن
منم میخوام برم بیشتر هدفم جاها ارزون قیمته مثل تاجیکستان - ارمنستان - بلاروس - کشور ها آمریکا لاتین مثل اکوادور فقط لیسانس داشته باشی بهت اقامت میده بدون هیچ چیزی و چند کشور دیگه
بقول آرزو شکیبا که تو پست اول ازش نوشتم : پل ها پشت سرتونو خراب کنید که راهی برا برگشتن به جا اول نداشته باشید و اینطوری پیشرفت میکنید
Last edited: