" م.مودب پور "

[mohsen25]

همه کتابهاش رو خوندم خوشم میاد ازشون.
بهتریناش به نظر من گندم و رکسانا هستن.

 

[nima_haji]

رمان همسرشون به نظرم از رمان خودشون بهتره

مخصوصا رمان

"بوی نا"

که به نظرم به واقعیت خیلی نزدیکه که من از نزدیک دیدمش

 

[viviyan]

همه کتابهاش رو خوندم خوشم میاد ازشون.
بهتریناش به نظر من گندم و رکسانا هستن.

من وقتی تازه به سن بلوغ رسیده بودم یعنی سنین 11-14 سالگی رمانای فهمیه رحیمی رو زیاد میخووندم (سنم اقتضا میکرد) ولی از رمانای مودب پور رو فقط همین پارسال پیارسال "گندم" خووندم. فوق العاده مزخرف بود به نظرم. همه داستان براساس اتفاق و تصادف پیش میرفت. خیلی دور از واقعیت بود و نویسنده برای اینکه به داستانش مایه بده شعار هم به صورت گل درشت چسبوونده بود تنگش.
رمان "عادت میکنیم" زویا پیرزاد هم من متوجه نشدم چرا اینقد طرفدار داره، البته باز قلم پیرزاد خیلی سرتر از مودب پوره ولی در کل تو یه ژانره نویسندگیشون.
رمان "سهم من" شهرنوش پارسی پور محشره. رمانای اسماعیل فصیح، صادق چوبک، احمد محمود، محمود دولت آبادی، رضا قاسمی و نویسنده های زن معاصرتر مثل مهسامحب علی خیلی خوبه.

 

[naze]

سلام
من نمیفهمم چه جذابیتی میتونه داشته باشه خوندن کتاب های نویسنده ای که تمام داستان هاش و شخصیت هاش بیش از حد اغراق شده هستن و بدون درک درستی از واقعیت های جامعه شخصیت پردازی شدن و دست بچه 10 ساله هم بدی کتابو می فهمه که این کتاب فقط حاصل خالی کردن عقده های درونی نویسنده بوده و دیگه هیچی !
رمان هایی که حتی در طول یک کتاب هم هیچ تنوعی احساس نمیشه و دقیقا میدونی که الان چه اتفاقی میفته تا چه برسه توی رمان های مختلفش که انگار فقط اسم شخصیت ها عوض شده .
البته من نظر شخصیمو گفتم و نظر شما محترمه .

وقتی من اولین کتابش یعنی یلدا رو خوندم مثل کتابهای قبلی نتونستم اخرش رو حدس بزنم ولی کتابهای بعدیش رو تونستم
تا رسیدم به کتاب رکسانا که اصلا فکر نمیکردم همه ی زندگی شون بهم بخوره
راستش چند روزی تو شک بودم وبا این نظر شما که میگید کتابهاش یکسانه مخالفم

 

[naze]

رمان همسرشون به نظرم از رمان خودشون بهتره

مخصوصا رمان

"بوی نا"

که به نظرم به واقعیت خیلی نزدیکه که من از نزدیک دیدمش

دوست عزیز درسته که هر دو شون کتاب مینویسن ولی خیلی با هم فرق داره
بهت پیشنهاد میکنم دریا از خانمش رو هم بخونی

 

[sara.n]

من وقتی تازه به سن بلوغ رسیده بودم یعنی سنین 11-14 سالگی رمانای فهمیه رحیمی رو زیاد میخووندم (سنم اقتضا میکرد) ولی از رمانای مودب پور رو فقط همین پارسال پیارسال "گندم" خووندم. فوق العاده مزخرف بود به نظرم. همه داستان براساس اتفاق و تصادف پیش میرفت. خیلی دور از واقعیت بود و نویسنده برای اینکه به داستانش مایه بده شعار هم به صورت گل درشت چسبوونده بود تنگش.
رمان "عادت میکنیم" زویا پیرزاد هم من متوجه نشدم چرا اینقد طرفدار داره، البته باز قلم پیرزاد خیلی سرتر از مودب پوره ولی در کل تو یه ژانره نویسندگیشون.
رمان "سهم من" شهرنوش پارسی پور محشره. رمانای اسماعیل فصیح، صادق چوبک، احمد محمود، محمود دولت آبادی، رضا قاسمی و نویسنده های زن معاصرتر مثل مهسامحب علی خیلی خوبه.

سهم من که فوق العاده اس اما نویسنده اش پرینوش صنیعی نه شهرنوش پارسی پور....
نظر دوستان رو قبول دارم رکسانا و یلدا شاید از بهترینای مودب پور باشن...
اما سهم من یه چی دیگه اس....

 

[sedo]

درود
مرتضی مودب پور و همسرش ماندانا معینی، یکی از جالب ترین زوج های ادبی هستند.
-تا کنون هیچ عکسی از آنها منتشر نشده!
-کتابهایشان را با هم می نویسند.
-تنها تفاوت آثارشان با آثار فهیمه رحیمی در این است که بیشتر مخاطبان آنها پسرها هستند.
بدرود

رمانهای هر دوشون مورد پسند دختران نوجوان هستند بیشتر. سانتی مانتال و تو مایه های فیلم فارسی. با خووندن رماناشون فقط وقت آدم پر میشه، چیزی به خواننده اضافه نمیشه و در عوض شاید سطح سلیقه خواننده رو پایین بیاره.

 

[Spring's Girl]

خب...من کتاب "یاسمین" و "یلدا" ی ایشون رو هم تازه خوندم.یاسمین نسبت به یلدا بهتر بود هرچند مسخره بازیهای شخصیت"کاوه" دیگه خیلی خیلی حال آدمو بهم میزد:wacko: تا اونجا که من سعی میکردم اونجاهایی که "کاوه" داره مسخره بازی درمیاره و لودگی میکنه رو ازش رد بشم افراط در این زمینه زیاد بود.ولی سرگذشت "هدایت" جالب بود.در کل آخرش مسخره و بی دلیل اونطوری تموم شد.

و اما "یلدا".بنظرم خیلی مسخره س یه پسر تا چشمش به یه دختر میوفته به یه ساعت نکشیده یه دل نه صد دل عاشقش میشه:lol: چیزی که همیشه کلیشه وار در کتابهای مودب پور و البته سریالهای ایرانی دیده میشه اما در مورد یلدا اغراق آمیز تر از "پریچهر" و "یاسمین" بود.

در کل میتونم بگم فقط وقت پر کن هست کتاباش ولی باز هم اون قسمتهایی که سرگذشت هدایت و پریچهر رو تعریف میکنه جالب تره
و در کل رمان پریچهرش با اینکه ساده تره میشه گفت بهتر از بقیه هست البته بنظر من:happy:

 

[pariseiran]

رمان هاش محشره همشو دوس دارم چون من همش عاشق تاریخ بودم چنتا رمان ابکی از فهیمه رحیمی شروع کردم به خوندن هی گفتم بابا این رمان چیه اخه یه چیز مسخره بیا 4 تا کتاب تاریخی بخون

که یه بنده خدایی به زور رمان شیرین رو داد دستم عاشقش شدم همه چی داشت تاریخ طنز
گاهی از بچه مایه دار بودن بعضی شخصیتاش یکم شورش کرده ولی این اختلاف طبقاتی جامعه ماست باید بپذیریمش

ولی هیچ رمانی از مثل رکسانا نیست یه رمان نیست یه زندگیه از خریت و نفهمی های جامعه

حرکت گوسفندی و از روی عادت یه جمعیت

و قدرت تفکر و تعقل یه عده که اون وسط تلاش میکنن خلاف جهت اب حرکت کنن تا .........

 

[kambiz_g]

رمانهاش آدمو یاد فیلمفارسی می اندازه به نظر من خوب رگ خواب دخترا

من رو حساب تعریفی که ازش شنیده بودم یکی از کتابهاش( یاسمین ) رو خوندم و انصافا اولش شوکه شدم چون ایشون کاملا آماتور می نویسه شاید دلیل موفقیتش هم همین ساده نوشتنش باشه

در کل نویسنده متوسطیه

 

[Moseley]

من کتاب پریچهرش را خوندم ولی به درد گروه سنی نوجوان می خوره مثل فیلم فارسی هست ....

 

[poyaweb]

کتاب های مودب پور فوق العادست.منم پریچهرو خوندم ولی الانم اگه دوباره کتابش دستم برسه بازم میخونم.