به نقل از rezazadeh :
ما شاید از کشورهایی که قبلا از ما عقب تر بوده اند با گذشت زمان عقب تر بیفتیم به لحاظ تحریم ایران ولی به کشورهای پیشرفنه در حال نزدیک تر شدن هستیم
قسمت اول صحبت شما درست است ولی قسمت دوم آن کاملا غلط است. کشورهای پیشرفته دیگر مثل سابق توان خود را برای تولید یا مونتاژ بهدر نمیدهند بلکه به طراحی روی آورده اند و تولید یا مونتاژ را فقط برای رفع نیاز داخلی انجام میدهند و بقیه تولیدات را مثل یک کار پیش پا افتاده به کشورهای درحال توسعه سپرده اند. کار طراحی هم شاخص و معیار یا بقول عامیانه کیلومتر شمار ندارد که شما بفرمائید آنها در کجا هستن تا ما به آنها نزدیک بشویم. مطمئن باشید که این تکنولوژی طراحی را هم مثل خیلی از چیزهای دیگر نه به ما و نه به هیچ کشور دیگری نمیدهند.
بحث تحریم هم از آن بحث های خنده دار است که سالهاست مسئولین مملکتی هم از آن استفاده نمیکنند چون مردم میبینند که هر ابزاری که به کشور های دیگر میدهند به ماهم میدهند و هر چیزی که در انحصار آنهاست (مثل تکنولوژی طراحی) نه به ما و نه به هیچ کشور دیگری نمیدهند و بحث تحریم اصلا درمیان نیست. این بحث فقط در اوایل انقلاب مطرح بود و واقعا هم وجود داشت و بعضی مدیران هم برای پوشاندن عدم لیاقتشان تا چند سال بعد از تحریم هم از آن استفاده میکردند!!!
پیشرفته شدن کشور بیشتر به پیشرفت بخش خصوصی مربوط است و دولت برای اینکار فقط می تواند زیربنای مناسب ایجاد کند که در انجام این کار شکی نیست
تایید میشود ولی بقول حضرت علی (ع) چه بسا حرف های خوبی که برای انجام اعمال بد بکار میروند. امروزه همه اقتصاد دانان متفق القول هستند که ایجاد انحصار باعث پسرفت صنعت است نه پیشرفت آن مگر ایجاد قوانین و طرحهای تشویقی و تنبیهی و موقتی بودن انحصار فقط برای یک مدت کاملا مشخص و محدود. و هیچ جا ایجاد تعرفه آنهم بصورت غیر کارشناسی و کیلوئی و با مدت نامشخص را تایید نمیکنند.
در مورد تولید موبایل :
همانطور که میدانیم موبایل از پیشرفته ترین اقلام مورد نیاز هر انسان است و مطمئنن هیچ شرکت خصوصی تا سال ها در ایران نمیتواند یکی از این تولید کنند ها باشد برای همین دولت برای ایجاد اشتغال(که چقدر این مسئله حیاتی است) و جلوگیری از خروج ارز از کشور است برای تولید اقدام کرده است و این کار به نفع همه مردم ایران خواهد بود
تولید؟ باور بفرمائید اگر حتی یک پیچ آن هم ایرانی باشد !!! تمام قطعات یکجا وارد شده و در ایران فقط پیچ آنها را میبندند. نمونه آنهم تلویزیون و ضبط صوت ها و مانیتور های ساخت داخل !! هستند که فقط بهمین دلیل (یعنی بستن پیچ آنها در داخل ) از کیفیتی بسیار پایین تر از مشابه خارجی برخوردارند!! چرا؟ چون در کارخانه خارجی بخشهایی وجود دارند بنام QC و QA به معنای کنترل کیفیت و ضمانت کیفیت که بسیار سختگیرانه تمام محصولات را تحت نظر دارند و امکان خروج یک محصول خراب از کارخانه نزدیک به صفر است ولی چون خود این بخش ها، و قطعاتی که آنها دور میریزند و کالاهایی که برای معدوم کردن برمیگردانند و تغییراتی که در طراحی میدهند، هزینه بر هستند، در ایران یا اصلا وجود ندارند یا بصورت نمایشی و ظاهری ( فقط برای گرفتن گواهی ایزو و پز دادن در تبلیغات) ایجاد شده اند و وظیفه اصلی خود را انجام نمیدهند.
پیشرفته ترین کارخانه ایران کدام است؟ ایران خودرو؟ یا سایپا؟ بروید و ببینید چند درصد محصولات این کارخانه ها بلافاصله بعد از خروج از کارخانه به تعمیرگاهها مراجعه میکنند؟ آیا واقعا فکر میکنید کنترل کیفیت بمعنای واقعی آن در این کارخانه ها وجود دارد؟ چندبار شنیده اید که فلان کارخانه بخاطر یک مشکل کوچک (مثلا عرض کمربند ایمنی یا بالابر شیشه عقب) چند صدهزار خودروی خود را از سراسر جهان جمع آوری کرده و به خریداران خسارت پرداخت کرده اند؟
ظرف سه سال اخیر چند بار شنیده اید که خودروهای پژو آتش گرفته اند و کارخانه مربوطه خم به ابرو نیاورده است؟ خدارا شکر که ما ایرانی ها اصطلاح خوب سنگ پای قزوین را داریم!! جالب اینکه اخیرا (قبل از عید و سه سال بعد از آتش گرفتن اولین خودرو) اعلام کرد که اگر کارشناسان ما تایید کنند که آتش سوزی مربوط به ما بوده به صاحب خودرو یک خودروی دیگر میدهیم!!! (لابد هزینه حمل لاشه خودرو تا کارخانه و پول چایی کارشناس هم بر عهده صاحب خودرو میباشد!!) و صحبتی از تامین خسارت یا اصلاح طراحی و قطعات مشکل دار در میان نیست!! جالب اینست که این کارخانه ها انواع و اقسام گواهینامه های ایزو از ایزو صفر (که اصلا وجود نداشته ) تا ایزو صدهزار ( که هنوز نیامده) را دارا میباشند و در تبلیغات خود به آنها (یعنی نداشته های خود) میبالند!!