پیشنهاد برای ورود به اجتماع و ارتباط گرفتن با دیگران

[aryamehr1368]

منم مغازه دارم یکم با این همسایه یکم با اون همسایه یکم با مشتری نشد سرگرم گوشی،چرا فکر میکنی حتما باید با دیگران ارتباط بگیری هر چی هستی رو قبول داشته وگرنه از اینی که هستی روانی تر میشی

سلام
من یا خونه ام یا تنهایی توی مغازه
نه دوست و رفیقی نه فامیلی و نه ...
توانایی ارتباط اجتماعی هم ندارم. داغونم در این زمینه
تنها دوستانی که دارم و تنها جمعی که توش بودم همین جاست. شاید مسخره به نظر میاد ولی واقعیته. اینجا میخواد بسته بشه و من واقعا نیاز دارم توی یک جمعی باشم. نمیدونم چی جوری منظورمو بیان کنم. نمیدونم بقیه چی کار میکنند. این پیرمردهایی که توی پارک جمع میشن رو دیدید؟ این گروه هایی که معتادند و ترک اعتیاد می کنند یا سرطان دارند توی فیلم های خارجی رو دیدید؟ اینهایی که جمع میشن شب شعر برگزار می کنند رو شنیدید؟ یک کوفتی مثل اینها
یک چیزی که برم بینشون. نمیدونم چی. هر چیزی که فکر میکنید تا وقت هست و فروم بسته نشده بگید تا بلکه معجزه شد و منم برم توی اجتماع و شاید دو تا رفیق پیدا بشه برام.

خودم فضای کار اشتراکی مد نظرمه ولی نه دیگه سن و سالم بهش میخوره و نه وقتشو دارم و نه پول اضافه - با توجه به اینکه مغازه دارم. صرفا یک مثال بود.

علاقمندی ها اگر کمک میکنه:
کتاب
وبمستری
فوتبال

ممنون و با آرزوی بهترین ها برای تک تک تون

 

[sajad564]

منم مغازه دارم یکم با این همسایه یکم با اون همسایه یکم با مشتری نشد سرگرم گوشی،چرا فکر میکنی حتما باید با دیگران ارتباط بگیری هر چی هستی رو قبول داشته وگرنه از اینی که هستی روانی تر میشی

مثل این میمونه که کسی با عرض پوزش از استارتر سرطان داشته باشه بعد بهش بگی : "چرا دنبال درمان هستی,همینی که هستی رو قبول کن"
این یه جور اختلالِ و بهش میگن اختلالِ اضطرابِ اجتماعی
که در کنار یک سری اختلال دیگه هم عموما ظاهر میشه(مثل : اختلالِ اضطرابِ فراگیر,وسواس,کمال گرایی,پارانوئید و ..) و باید درمان بشه که اگر نشه بدتر میشه
ایشون میخوان ارتباط برقرار کنن ولی بخاطر اضطرابی که دارن نمیتونن و در دراز مدت نتیجه یه همچین موردی جز افسردگی و انزوایِ بیشتر نیست..
خطاب به استارتر : به روانشناس مراجعه کن

 

[aryamehr1368]

مثل این میمونه که کسی با عرض پوزش از استارتر سرطان داشته باشه بعد بهش بگی : "چرا دنبال درمان هستی,همینی که هستی رو قبول کن"
این یه جور اختلالِ و بهش میگن اختلالِ اضطرابِ اجتماعی
که در کنار یک سری اختلال دیگه هم عموما ظاهر میشه(مثل : اختلالِ اضطرابِ فراگیر,وسواس,کمال گرایی,پارانوئید و ..) و باید درمان بشه که اگر نشه بدتر میشه
ایشون میخوان ارتباط برقرار کنن ولی بخاطر اضطرابی که دارن نمیتونن و در دراز مدت نتیجه یه همچین موردی جز افسردگی و انزوایِ بیشتر نیست..
خطاب به استارتر : به روانشناس مراجعه کن

ببخشید استاد اینو از خودم نگفتم از روانشناسا گفتم اولا اختلال اضطراب اجتماعی یعنی طرف وقتی تو جمع هست استرس میگیره دست و پاشو گم میکنه عرق میکنه توان صحبت نداره در حداقل در تعریفش نوشته در کار روز مرش دچار اختلال در زندگیش میشه و حداکثر هفته ها ممکنه خودشو حبس کنه در حالی که مغازه داره و داره با مردم معاشرت میکنه دوما درونگرا بودن و اختلال دو چیز جداست یکی معاشرتی هست یکی نیست بیشتر به نظر من از اینکه برونگرا نیست خودشو سرزنش میکنه و برای اینکه خودشو بخاطر اونچیزی که هست سرزنش نکنه بله بره تراپیست اینم لینک اختلال اضطراب اجتماعی بخون سوتی ندی

اختلال اضطراب اجتماعی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

fa.m.wikipedia.org

 

[sajad564]

ببخشید استاد اینو از خودم نگفتم از روانشناسا گفتم اولا اختلال اضطراب اجتماعی یعنی طرف وقتی تو جمع هست استرس میگیره دست و پاشو گم میکنه عرق میکنه توان صحبت نداره در حداقل در تعریفش نوشته در کار روز مرش دچار اختلال در زندگیش میشه و حداکثر هفته ها ممکنه خودشو حبس کنه در حالی که مغازه داره و داره با مردم معاشرت میکنه دوما درونگرا بودن و اختلال دو چیز جداست یکی معاشرتی هست یکی نیست بیشتر به نظر من از اینکه برونگرا نیست خودشو سرزنش میکنه و برای اینکه خودشو بخاطر اونچیزی که هست سرزنش نکنه بله بره تراپیست اینم لینک اختلال اضطراب اجتماعی بخون سوتی ندی

اختلال اضطراب اجتماعی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

fa.m.wikipedia.org

دوست عزیز من مدعی نیستم ولی هم چن تا کتاب خوندم و هم خودم با این مشکل مواجه بودم و چند سالی میشه که رندوم به پزشک مراجعه میکنم در نتیجه نیاز نیست لینک برام بفرستی
در ضمن,من نظرمو گفتم شما هم فرضا اومدی اصلاحش کردی,سوتی دادن یعنی چی ؟
استاد هم خودتی ما درس پس میدیم.
چرا پیچیدش میکنی استاد ؟وقتی مایلی با بقیه ارتباط داشته باشی ولی نمیتونی صرفا یک عامل مانع میشه و اون اضطرابه که نتیجش میشه مهارت های ارتباطی ضعیف(مثل آدمی که ناشنواست و بخاطر ناشنوا بودن توی صحبت کردن هم به مشکل میخوره)
این اضطراب هم میتونه ریشه ژنتیکی داشته باشه و هم میتونه ریشه در دوران کودکی داشته باشه
عدم توانایی در ارتباط برقرار کردن با دیگران ربطی به درونگرا بودن نداره,یه درونگرا با میل خودش ترجیح میده سبک زندگیش متفاوت با بقیه باشه و خودش مشکلی با این قضیه نداره و اگر هم داشته باشه صرفا به دلیل مقایسه کردن خودش با بقیس
ایلان ماسک هم درونگراست!
اینکه هفته ها ممکنه خودشو حبس کنه هم بستگی به سطح اضطراب داره و از طرف دیگه خیر,کسی که مجبور باشه حضور داشته باشه حضور خواهد داشت
محیط کار هم بخاطر نوع تعاملش محدودِ و با آزمون و خطا اون مهارت رو که خیلی ساده هم هست یادگرفته,همچین آدمی زمانی به چالش کشیده میشه که تو یه جمع دوستانه قرار بگیره..
در خصوص درونگرا بودن هم اگر ترجیح میده بجای داشتنِ چندین دوست و ارتباط با جنس مخالف بره کتاب بخونه فیلم نگاه کنه و این ارجیحت از سمت خودشه بله ولی غیر از این اختلالِ و باید درمان بشه

 

[abiabiabi]

هیچکدومتون درد یه نانوای تنها رو که یکدفعه دور و برش از مشتری خالی میشه و خودش می مونه و نونش درک نکردین من که مدتها مشتری نونش بودم و الان تنهاییش رو می بینم درک میکنم اینو

 

[aryamehr1368]

دوست عزیز من مدعی نیستم ولی هم چن تا کتاب خوندم و هم خودم با این مشکل مواجه بودم و چند سالی میشه که رندوم به پزشک مراجعه میکنم در نتیجه نیاز نیست لینک برام بفرستی
در ضمن,من نظرمو گفتم شما هم فرضا اومدی اصلاحش کردی,سوتی دادن یعنی چی ؟
استاد هم خودتی ما درس پس میدیم.
چرا پیچیدش میکنی استاد ؟وقتی مایلی با بقیه ارتباط داشته باشی ولی نمیتونی صرفا یک عامل مانع میشه و اون اضطرابه که نتیجش میشه مهارت های ارتباطی ضعیف(مثل آدمی که ناشنواست و بخاطر ناشنوا بودن توی صحبت کردن هم به مشکل میخوره)
این اضطراب هم میتونه ریشه ژنتیکی داشته باشه و هم میتونه ریشه در دوران کودکی داشته باشه
عدم توانایی در ارتباط برقرار کردن با دیگران ربطی به درونگرا بودن نداره,یه درونگرا با میل خودش ترجیح میده سبک زندگیش متفاوت با بقیه باشه و خودش مشکلی با این قضیه نداره و اگر هم داشته باشه صرفا به دلیل مقایسه کردن خودش با بقیس
ایلان ماسک هم درونگراست!
اینکه هفته ها ممکنه خودشو حبس کنه هم بستگی به سطح اضطراب داره و از طرف دیگه خیر,کسی که مجبور باشه حضور داشته باشه حضور خواهد داشت
محیط کار هم بخاطر نوع تعاملش محدودِ و با آزمون و خطا اون مهارت رو که خیلی ساده هم هست یادگرفته,همچین آدمی زمانی به چالش کشیده میشه که تو یه جمع دوستانه قرار بگیره..
در خصوص درونگرا بودن هم اگر ترجیح میده بجای داشتنِ چندین دوست و ارتباط با جنس مخالف بره کتاب بخونه فیلم نگاه کنه و این ارجیحت از سمت خودشه بله ولی غیر از این اختلالِ و باید درمان بشه

شما که اینقدر مطالعه داری وقتی فرق بین درونگرا همون ارتباط اجتماعی کمتر و بیماری اضطراب اجتماعی رو نمیدونی بهتره منبعتو عوض کنی ،درونگرا بیشتر ذاتیه در حالی که بیماری به وجود میاد ،اگه رفته باشی خونده باشی نوشته که حداقلش اینه در زندگیش اختلال ایجاد میشه شخصی که صبح تا شب تو مغازه هست نمیتونه با این بیماری کار کنه اگه میشد با آزمون و خطا درست کرد دیگه نه مشکلی بود نه احتیاج به روانشناس (دقیقا کدوم منبع علمی گفته این بیماری با آزمون و خطا رفع میشه ؟)
استارتر نگفته من با دیگران نمیتونم ارتباط بگیرم گفته توان ارتباط اجتماعی ندارم این دوتا خیلی فرق داره وقتی وارد جامعه شدی خرید و فروش میکنی نون میگیری میری پیش عمده فروش اسمش ارتباطه ولی وقتی با کسی توانایی ارتباط اجتماعی نداری مثل دوست یا رفیق درونگراییه که تبدیل به افسردگی شده(اگه اون اضطرابوداشت با اختلالی که همراش بود توانایی ارتباط در اجتماع هم از دست میداد ) اونطوری باید می نوشت در مغازه نشستم ولی در ارتباط گرفتن با مشتری یا خرید در بازار دچار اختلال شدم،ایلان ماسک هم اگه این اضطراب داشت کارش دچار اخلال میشد

 

[sajad564]

شما که اینقدر مطالعه داری وقتی فرق بین درونگرا همون ارتباط اجتماعی کمتر و بیماری اضطراب اجتماعی رو نمیدونی بهتره منبعتو عوض کنی ،درونگرا بیشتر ذاتیه در حالی که بیماری به وجود میاد ،اگه رفته باشی خونده باشی نوشته که حداقلش اینه در زندگیش اختلال ایجاد میشه شخصی که صبح تا شب تو مغازه هست نمیتونه با این بیماری کار کنه اگه میشد با آزمون و خطا درست کرد دیگه نه مشکلی بود نه احتیاج به روانشناس (دقیقا کدوم منبع علمی گفته این بیماری با آزمون و خطا رفع میشه ؟)
استارتر نگفته من با دیگران نمیتونم ارتباط بگیرم گفته توان ارتباط اجتماعی ندارم این دوتا خیلی فرق داره وقتی وارد جامعه شدی خرید و فروش میکنی نون میگیری میری پیش عمده فروش اسمش ارتباطه ولی وقتی با کسی توانایی ارتباط اجتماعی نداری مثل دوست یا رفیق درونگراییه که تبدیل به افسردگی شده(اگه اون اضطرابوداشت با اختلالی که همراش بود توانایی ارتباط در اجتماع هم از دست میداد ) اونطوری باید می نوشت در مغازه نشستم ولی در ارتباط گرفتن با مشتری یا خرید در بازار دچار اختلال شدم،ایلان ماسک هم اگه این اضطراب داشت کارش دچار اخلال میشد

چقدر اطلاعات غلط شیر کردی!فقط اونجاش که تفاوت نتوانستن در ارتباط گرفتن و ناتوانی در ارتباط اجتماعی رو شرح دادی
چیزای جدید یادگرفتیم استاد
من دیگه بیشتر از این بحث نمیکنم,فرمایشات شما صحیح!

 

[aryamehr1368]

چقدر اطلاعات غلط شیر کردی!فقط اونجاش که تفاوت نتوانستن در ارتباط گرفتن و ناتوانی در ارتباط اجتماعی رو شرح دادی
چیزای جدید یادگرفتیم استاد
من دیگه بیشتر از این بحث نمیکنم,فرمایشات شما صحیح!

هر موقع منبع علمی آوردی اختلال اضطراب اجتماعی با آزمون و خطا رفع میشه فرمایشات خودت صحیحه،نمیشه کسی تو اجتماع باشه کارهای روزمرشو انجام بده خرید کردن پیاده روی تعاملات معمولی سرکار رفتن و... دوست و رفیق نداشته باشه؟

 

[Lucky Guy]

من بیشتر ترجیحم اینه تنها باشم و واقعاً لذت می‌برم از این‌که تنهایی سر کنم. در طول روز به خاطر کار ممکنه با ۴۰ نفر سر و کله بزنم، ولی توی تایم آزادم، ترجیحم اینه که با خودم باشم.
نه که نتونم؛ نمی‌خوام انرژی بذارم روی اجتماعی بودن.

همسایه‌ها رو هم در ۹۹ درصد مواقع فاکتور می‌گیرم و سعی می‌کنم حتی کوچکترین اینتراکشنی مثل "احوال‌پرسی" هم نداشته باشم با کسی. از "داستان" و "ماجرا" خوشم نمی‌آد. می‌دونم هر سلامی می‌تونه دری باشه به یه ماجرا و داستان غیرقابل پیش‌بینی. از طرفی، خیلی بعیده خیری بهم برسه از این روابط نصفه و نیمه. ترجیح می‌دم انرژیم رو نگه دارم برای سناریوی زندگی خودم.

به خاطر تحصیل یا شغل، خیلی پیش اومده تو حلقه‌های رفاقت زیادی باشم. اکثرش هم با دعوت بقیه بوده. ولی بعد از تموم شدن کارمون با همدیگه، منم یه جورایی کات می‌کردم ارتباطم رو. چون به دوش کشیدن روابط قدیمی هم انرژی می‌بره ازم.
هستن آدمایی که قبلاً تو یه اکیپ بودیم و سراغ می‌گیرن از من، مثل رفقای دبیرستان که هنوز تو قراراشون، منو دعوت می‌کنن. اما خودم خیلی بعیده گوشی رو بردارم و به یه دوست قدیمی زنگ بزنم. فقط برای روابط فعلی انرژی می‌ذارم.

در کل، به نظرم تنها بودن هم مزایای خودش رو داره و می‌شه باهاش حال کرد و زندگی بهتری داشت.

 

[omidss3]

من بیشتر ترجیحم اینه تنها باشم و واقعاً لذت می‌برم از این‌که تنهایی سر کنم. در طول روز به خاطر کار ممکنه با ۴۰ نفر سر و کله بزنم، ولی توی تایم آزادم، ترجیحم اینه که با خودم باشم.
نه که نتونم؛ نمی‌خوام انرژی بذارم روی اجتماعی بودن.

همسایه‌ها رو هم در ۹۹ درصد مواقع فاکتور می‌گیرم و سعی می‌کنم حتی کوچکترین اینتراکشنی مثل "احوال‌پرسی" هم نداشته باشم با کسی. از "داستان" و "ماجرا" خوشم نمی‌آد. می‌دونم هر سلامی می‌تونه دری باشه به یه ماجرا و داستان غیرقابل پیش‌بینی. از طرفی، خیلی بعیده خیری بهم برسه از این روابط نصفه و نیمه. ترجیح می‌دم انرژیم رو نگه دارم برای سناریوی زندگی خودم.

به خاطر تحصیل یا شغل، خیلی پیش اومده تو حلقه‌های رفاقت زیادی باشم. اکثرش هم با دعوت بقیه بوده. ولی بعد از تموم شدن کارمون با همدیگه، منم یه جورایی کات می‌کردم ارتباطم رو. چون به دوش کشیدن روابط قدیمی هم انرژی می‌بره ازم.
هستن آدمایی که قبلاً تو یه اکیپ بودیم و سراغ می‌گیرن از من، مثل رفقای دبیرستان که هنوز تو قراراشون، منو دعوت می‌کنن. اما خودم خیلی بعیده گوشی رو بردارم و به یه دوست قدیمی زنگ بزنم. فقط برای روابط فعلی انرژی می‌ذارم.

در کل، به نظرم تنها بودن هم مزایای خودش رو داره و می‌شه باهاش حال کرد و زندگی بهتری داشت.

منم دقیقا همین مدلی ام
و بخش زیادی از حال کردنم با زندگی در وقتایی که نخوام تنها باشم یا با داداشمه یا یه رفیق خیلی قدیمیم یا خانواده
دایره اطرافیانم خیلی کوچیکه

 

[s.david.s]

پیرمردها از آدم‌های گیج و منگ بیشتر خوششون میاد تا آدم‌های به ظاهر زرنگ.

یک حالت لُختی به بدن خودت بده که نشون بده بیکاری.

 

[parviz_r]

اضطراب اجتماعی نوعی ترس شدید از زیر نظر گرفته‌شدن و یا مورد قضاوت قرارگرفتن توسط دیگران است. این ترس می‌تواند بر کار، مدرسه و سایر فعالیت‌های روزانه تأثیر بگذارد یا حتی می‌تواند دوست‌یابی و حفظ آن را سخت کند.



خبر خوب اینکه این اختلال قابل درمان است....

 

[aryamehr1368]

اضطراب اجتماعی نوعی ترس شدید از زیر نظر گرفته‌شدن و یا مورد قضاوت قرارگرفتن توسط دیگران است. این ترس می‌تواند بر کار، مدرسه و سایر فعالیت‌های روزانه تأثیر بگذارد یا حتی می‌تواند دوست‌یابی و حفظ آن را سخت کند.



خبر خوب اینکه این اختلال قابل درمان است....

منم همینو میگم کسی این بیماری داشته باشه نمیتونه به راحتی مغازه داری کنه اون بنده خدا راه درمانشو پیدا کرده آزمون و خطا

 

[sajad564]

منم همینو میگم کسی این بیماری داشته باشه نمیتونه به راحتی مغازه داری کنه اون بنده خدا راه درمانشو پیدا کرده آزمون و خطا

بجای چرتو پرت گفتن یه کلمه بفرما من کجا گفتم کسی که اضطراب اجتماعی داشته باشه با آزمون و خطا درمان میشه؟از همون مقایسه مسخرت میشه تا ته اطلاعاتت رفت..

 

[aryamehr1368]

میگن حرف بنداز زمین صاحبش میاد خودت نمیدونی چی نوشتی (محیط کار هم بخاطر نوع تعاملش محدودِ و با آزمون و خطا اون مهارت رو که خیلی ساده هم هست یادگرفته)
این روش درمانی رو حتما جایی ثبت کن ،محیط کار محدود انتهای اتاق تو یه ادارست نه بازار که محیط اجتماعی تره

 

[sajad564]

میگن حرف بنداز زمین صاحبش میاد خودت نمیدونی چی نوشتی (محیط کار هم بخاطر نوع تعاملش محدودِ و با آزمون و خطا اون مهارت رو که خیلی ساده هم هست یادگرفته)
این روش درمانی رو حتما جایی ثبت کن ،محیط کار محدود انتهای اتاق تو یه ادارست نه بازار که محیط اجتماعی تره

بعد این میشه حل مشکل اضطراب اجتماعی ؟
اینکه اطلاعاتت پایینه هیچ اشکالی نداره
ولی اینکه سعی میکنی با دلقک بازی خلا اطلاعات نداشتت رو پر کنی یه بحث دیگس..

 

[aryamehr1368]

بعد این میشه حل مشکل اضطراب اجتماعی ؟
اینکه اطلاعاتت پایینه هیچ اشکالی نداره
ولی اینکه سعی میکنی با دلقک بازی خلا اطلاعات نداشتت رو پر کنی یه بحث دیگس..

این حل مشکل اضطراب اجتماعی با آزمون و خطا رو که خودت گفتی خنگ خدا

 

[Lucky Guy]

دیشب رفتم دریاچه چیتگر. اضطراب اجتماعیم زد بالا.

تو سطح شهر و محیط‌های کاری مشکلی با جمعیت و آدما ندارم. اما تو محیط‌های تفریحی پرجمعیت انرژیم خالی می‌شه. میزان انرژی منفی که از آدما ساطع می‌شه، اون‌جاها بیشتره انگار. انگار همه اومدن یه بار روانی رو اون‌جا تخلیه کنن و برن. سنسورهای من این انرژی منفی‌ها رو تشخیص می‌دن و حال خودم خراب می‌شه. آدما خیلی تیره شدن. قدیما جمع‌ها عشق بیشتری توشون موج می‌زد و حال آدم بهتر می‌شد. الان همه بوی حسرت و عقده و کمبود می‌دادن.

 

[soheyl_ir89]

دیشب رفتم دریاچه چیتگر. اضطراب اجتماعیم زد بالا.

تو سطح شهر و محیط‌های کاری مشکلی با جمعیت و آدما ندارم. اما تو محیط‌های تفریحی پرجمعیت انرژیم خالی می‌شه. میزان انرژی منفی که از آدما ساطع می‌شه، اون‌جاها بیشتره انگار. انگار همه اومدن یه بار روانی رو اون‌جا تخلیه کنن و برن. سنسورهای من این انرژی منفی‌ها رو تشخیص می‌دن و حال خودم خراب می‌شه. آدما خیلی تیره شدن. قدیما جمع‌ها عشق بیشتری توشون موج می‌زد و حال آدم بهتر می‌شد. الان همه بوی حسرت و عقده و کمبود می‌دادن.

محیط ها و جمع های متفاوت از این ها هم وجود دارن؟ مثلا کجاها؟ و چه طورین؟ اونا چه وضع و حالی دارن؟

 

[Lucky Guy]

محیط ها و جمع های متفاوت از این ها هم وجود دارن؟ مثلا کجاها؟ و چه طورین؟ اونا چه وضع و حالی دارن؟

تو یه جمله‌ی مختصر می‌گم: "ایرانیا اصلاً حال‌شون خوب نیست."
محیط کار خودم و خونه‌مون تحت کنترله و آرامش دارم توشون. علاقه‌ای به پیوستن به جمع‌های متفرقه هم ندارم. از شنیدن ناله‌های مردم و دیدن کلّه‌های پوک خسته می‌شم.