Gift Super Star
Registered User
- تاریخ عضویت
- 18 نوامبر 2012
- نوشتهها
- 580
- لایکها
- 2,671
- سن
- 42
یه جا یه چیز درباره بازی بارسا و بایرن خوندم خیلی قشنگ بود
گفتم بزارم شما هم بخونید!
شبیه قهرمان فیلم های وسترن خسته و عرق کرده پشت یک صخره. گریخته از دست و این و آن. این بار پر از کمین و اسلحه ی قدیمی خالی. رفیق روزهای مهارت و پیروزی.
بارسا ایستاد فیگور شلیک گرفت تا شاید هیمنه ی روزهای اوج تیکی تاکا دست آلمانی ها را بلرزاند. اما امان اسلحه های آلمانی، این نوآوران جنگ های جهانی...
بارسلونا ...
آنها حتی در صورت شکست هم آنها تاثیر و رد خودشان را بر تاریخ فوتبال جهان گذاشته اند .همین بس که امروز کودکان و نوجوانان سراسر دنیا از کوچه پس کوچه های تهران تا خیابانهای نیجریه ، از زمینهای پکن و شانگهای تا بانکوک و کوالالامپور تیکی تاکا ورد زبانشان است و این جادو و اثر فوتبال را می رساند .
مهم این نیست که عصر آنها بسر آمده یا نیامده مهم این است که نام آنها در کتاب تاریخ فوتبال حک خواهد شد و دیگران کتابش را خواهند خواند. مهم این نیست زوالشان نزدیک شده مهم این است که شعر نویی بودند در این نثر کهنه فوتبال . مهم نیست که برخی از مرگ آنها شادمان می شوند مهم این است که بارسا هرگز از مرگ نگفت .
از عشق گفت و زندگی ، امید داد و رویا ساخت ، دل داد و دلبری کرد و چه چیز فراتر از این در فوتبال و زندگی ؟
شاید خیلی ها فکر کنند دوره ی بارسا تموم شده .
اما چیزی که برای من محرضه ؛ اینه که بارسا هنوز خیلی پتانسیل داره که رو نشده ...
نشون به اون نشون که آقای فوتبال جهان تازه 25 سالشه !
نشون به اون نشون که اینیستا هنوز به 30 نرسیده ؛ فابرگاس ، بوسکتس و پیکه 26 سال بیشتر ندارن...
نشون به اون نشون که پدرو و تیو هنوز به 25 بهار هم نرسیدن ...
و نشون به اون نشون که چراغ لاماسیا هنوز روشنه !
کافیه از اشتباهات امسال درس بگیریم و تیم را ترمیم کنیم .
این تیم با ترمیم جزیی به روزهای اوجش برمیگرده !
بعد از بازی دیشب رئال و دورتموند، امیدوارم که همه به این نتیجه رسیده باشن که تمام تیمهایی که به جمع چهار تیم پایانی چمپیونز لیگ میرسن تقریبا به یه اندازه شانس دارن و هیچ تیمی از قبل برنده نیست...
تنها تیمی که در طول شش سال گذشته هر سال تو جمع چهار تیم پایانی بوده، تیمی نیست بجز بارسا.....
در سال ۲۰۰۸ تو دیدار نیمه نهایی به من یو باختیم، که همین تیم با شکست چلسی قهرمان اروپا شد
۲۰۰۹ بارسا با شکست همین من یو، قهرمان اروپا شد.
۲۰۱۰ در دیدار نیمه نهایی به اینتر میلانی باختیم که تو فینال با شکست بایرن مونیخ قهرمان این مسابقات شد.
۲۰۱۱ بارسا دوباره با شکست من یو قهرمان شد....
۲۰۱۲ هم تو دیدار نیمه نهایی به چلسی باختیم که همین تیم تو فینال با شکست بایرن قهرمان این مسابقات شد
۲۰۱۳ هم تا نیمه نهایی بالا امدیم و حتی اگه ببازیم، احتمال اینکه به قهرمان این بازیها باخته باشیم، کم نیست... البته هنوز از روی کاغذ حذف نشدیم.....
این یه خلاصهای بود از همین شش سال گذشته و خیلی برام جای تعجب داره که از دوست و دشمن گیر دادن به بارسا که چرا یه هم چین شکستی رو متحمل شد! مگه رئال نشد؟ فوتبال در این لوول بالا اصلا قابل پیشبینی نیست و رسیدن به جمع چهار تیم پایانی انقدرها که بعضی ها فکر میکنن آسون نیست...
آخرین باری که یه تیم قهرمان اروپا در دو سال متوالی شده بر میگرده به سال ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ که میلان تونست با شکست دو تیم نه چندان آشنا(استوا بخارست و بنفیکا) قهرمان اروپا بشه...
تو قرن جدید تنها تیمی هستیم که سه بار جام رو بالا سر بردیم و هیچ تیمی حتی دو بار هم موفق به اینکار نشده....
خلاصه کلام اینکه رسیدن به جمع چهار تیم پایانی سی ال و قهرمانی لا لیگا تو سال اول هر مربی یه نمره قبولی به شمار میره... حالا هر کی هر چی میخواد بگه، مختاره....
در پایان اعلام میکنم که همه جای کره زمین، همچنان پرچم بالاست ...
گفتم بزارم شما هم بخونید!
شبیه قهرمان فیلم های وسترن خسته و عرق کرده پشت یک صخره. گریخته از دست و این و آن. این بار پر از کمین و اسلحه ی قدیمی خالی. رفیق روزهای مهارت و پیروزی.
بارسا ایستاد فیگور شلیک گرفت تا شاید هیمنه ی روزهای اوج تیکی تاکا دست آلمانی ها را بلرزاند. اما امان اسلحه های آلمانی، این نوآوران جنگ های جهانی...
بارسلونا ...
آنها حتی در صورت شکست هم آنها تاثیر و رد خودشان را بر تاریخ فوتبال جهان گذاشته اند .همین بس که امروز کودکان و نوجوانان سراسر دنیا از کوچه پس کوچه های تهران تا خیابانهای نیجریه ، از زمینهای پکن و شانگهای تا بانکوک و کوالالامپور تیکی تاکا ورد زبانشان است و این جادو و اثر فوتبال را می رساند .
مهم این نیست که عصر آنها بسر آمده یا نیامده مهم این است که نام آنها در کتاب تاریخ فوتبال حک خواهد شد و دیگران کتابش را خواهند خواند. مهم این نیست زوالشان نزدیک شده مهم این است که شعر نویی بودند در این نثر کهنه فوتبال . مهم نیست که برخی از مرگ آنها شادمان می شوند مهم این است که بارسا هرگز از مرگ نگفت .
از عشق گفت و زندگی ، امید داد و رویا ساخت ، دل داد و دلبری کرد و چه چیز فراتر از این در فوتبال و زندگی ؟
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
شاید خیلی ها فکر کنند دوره ی بارسا تموم شده .
اما چیزی که برای من محرضه ؛ اینه که بارسا هنوز خیلی پتانسیل داره که رو نشده ...
نشون به اون نشون که آقای فوتبال جهان تازه 25 سالشه !
نشون به اون نشون که اینیستا هنوز به 30 نرسیده ؛ فابرگاس ، بوسکتس و پیکه 26 سال بیشتر ندارن...
نشون به اون نشون که پدرو و تیو هنوز به 25 بهار هم نرسیدن ...
و نشون به اون نشون که چراغ لاماسیا هنوز روشنه !
کافیه از اشتباهات امسال درس بگیریم و تیم را ترمیم کنیم .
این تیم با ترمیم جزیی به روزهای اوجش برمیگرده !
بعد از بازی دیشب رئال و دورتموند، امیدوارم که همه به این نتیجه رسیده باشن که تمام تیمهایی که به جمع چهار تیم پایانی چمپیونز لیگ میرسن تقریبا به یه اندازه شانس دارن و هیچ تیمی از قبل برنده نیست...
تنها تیمی که در طول شش سال گذشته هر سال تو جمع چهار تیم پایانی بوده، تیمی نیست بجز بارسا.....
در سال ۲۰۰۸ تو دیدار نیمه نهایی به من یو باختیم، که همین تیم با شکست چلسی قهرمان اروپا شد
۲۰۰۹ بارسا با شکست همین من یو، قهرمان اروپا شد.
۲۰۱۰ در دیدار نیمه نهایی به اینتر میلانی باختیم که تو فینال با شکست بایرن مونیخ قهرمان این مسابقات شد.
۲۰۱۱ بارسا دوباره با شکست من یو قهرمان شد....
۲۰۱۲ هم تو دیدار نیمه نهایی به چلسی باختیم که همین تیم تو فینال با شکست بایرن قهرمان این مسابقات شد
۲۰۱۳ هم تا نیمه نهایی بالا امدیم و حتی اگه ببازیم، احتمال اینکه به قهرمان این بازیها باخته باشیم، کم نیست... البته هنوز از روی کاغذ حذف نشدیم.....
این یه خلاصهای بود از همین شش سال گذشته و خیلی برام جای تعجب داره که از دوست و دشمن گیر دادن به بارسا که چرا یه هم چین شکستی رو متحمل شد! مگه رئال نشد؟ فوتبال در این لوول بالا اصلا قابل پیشبینی نیست و رسیدن به جمع چهار تیم پایانی انقدرها که بعضی ها فکر میکنن آسون نیست...
آخرین باری که یه تیم قهرمان اروپا در دو سال متوالی شده بر میگرده به سال ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ که میلان تونست با شکست دو تیم نه چندان آشنا(استوا بخارست و بنفیکا) قهرمان اروپا بشه...
تو قرن جدید تنها تیمی هستیم که سه بار جام رو بالا سر بردیم و هیچ تیمی حتی دو بار هم موفق به اینکار نشده....
خلاصه کلام اینکه رسیدن به جمع چهار تیم پایانی سی ال و قهرمانی لا لیگا تو سال اول هر مربی یه نمره قبولی به شمار میره... حالا هر کی هر چی میخواد بگه، مختاره....
در پایان اعلام میکنم که همه جای کره زمین، همچنان پرچم بالاست ...