هیچ وقت نمیشه منکر 19 قهرمانی شد، اما مثلا اگه تری سر نمیخورد الانم میشد گفت منچستر 2 تا جام داره؟خداییش شانس اوردین دیگه، با ما تعارف دارید با خودتون نداشته باشید. یا اون بازی که بایرن واقعا سر تر بود اگه نخوایم حماقت ممت شول یا ضربه باسلر رو به تیر دروازه به عنوان موقعیت نگاه کنیم اونا تو شوک گل اول، گل دوم رو خوردن، هر دو فینال اروپایی رو با سلام صلوات بردید
قوی بودین دوبار تو فینال لوله نمیشدید
.اونم بی پنالتی بی آفساید بی اخراج و بی هیچ حاشیه ایی.
اون 19 بار هم توضیح میدم، لیگ برتر یه جورایی لیگ خوش شانسیه بخاطر تیم های قوی و نسبتا هم ترازی که توش هست. اما تو اون برهه ی زمانی، لیورپول که میدونید چه بلایی سرش اومد. و به راحتی از دور خارجش کردن، منچستر بود و آرسنال
.خوب نباید از نسل طلایی منچستر هم غافل شد. الانشم که ارسنال چپ و راست ستاره هاش میرن، به تعداد انگشت های دست تیم های ظهور کردن که حالا با مخارج سنگین تونستن قهرمان لیگ بشن اما اصالت کافی رو نداشتن. حتی همین چلسی اصالتی مثل لیورپول یا منچستر یا آرسنال رو نداره، من سیتی که جای خود، در این سالها تیم های فوق العاده ای مثل لیدزیونایتد دیوید اولری جلوه شدند که عمرشون بابت خیلی مسائل حاشیه ای و مادی کفاف نداد،
پس میدونی نتیجش چی میشه؟
تو شهری که کلانتر نباشه، اونی که نباید، هفت تیر کش میشه.
وقتی لیورپول محو شده، آرسنال درب های خروجش چهار طاق بازه، منچستر قهرمان نشه باید بره چیکار کنه اونوقت؟
میدونی نمونه ی خیلی نزدیکش چه مثالیه؟
اینتر بعد از کالچو پلی، میلان و یونتوس که قاطی باقالیا رفتن، لاتزیو که ورشکسته ی مالی بود، پارما هم به همین شکل، فیورنتینا که رفت سری ب، یه رم موند اونم زورش به اینتر نرسید فقط میرفت فینال جام حذفی جلوی اینتر، چیزی که بارها و بارها و بارها بین منچستر و آرسنال اتفاق افتاد
اما تمام این دلایل باعث نمیشه موفقیت و عملکرد فرگوسن و منچستر زیر سوال بره، فقط میشه بهش گیر داد، که اگه شرایط یه جور دیگه ایی بود این اتفاقا نمی افتاد، اما موفقیت تیمش این بود که در بیشتر مواقع تیم روند نزولی زیادی نداشت و هیچ وقت به بحران نرسید.
