• پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است

کل کل از نوع جهانی !!!

hamedovic5405

Registered User
تاریخ عضویت
28 ژانویه 2013
نوشته‌ها
6,687
لایک‌ها
11,593
محل سکونت
جادوغ آباد سفلی
آرسنال از وقتی که شما با کریستال پالاس ته جدول یه قل دو قل بازی میکردین باشگاه درست حسابی بود!!!
میخوای به باشگاهت افتخار کنی یه سر به بهش لجندز تو سایت چلسی بزن!!:general509::general509:
من نگران همه چیز هستم جز جیب ددی آبرامویچ!
حالا شما سوم میشید ما با گدابازی چهارم!!! وات ایز د دیفرنس؟
 

احسانبزرگي

Registered User
تاریخ عضویت
17 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
6,882
لایک‌ها
3,301
محل سکونت
کنار رود بنشین گذر عمر ببین
آرسنال از وقتی که شما با کریستال پالاس ته جدول یه قل دو قل بازی میکردین باشگاه درست حسابی بود!!!
میخوای به باشگاهت افتخار کنی یه سر به بهش لجندز تو سایت چلسی بزن!!:general509::general509:
من نگران همه چیز هستم جز جیب ددی آبرامویچ!
حالا شما سوم میشید ما با گدابازی چهارم!!! وات ایز د دیفرنس؟
حق داری اینا رو بگی امسال بد چزوند چلسی شما رو
 

amirusa

Registered User
تاریخ عضویت
26 جولای 2013
نوشته‌ها
4,734
لایک‌ها
3,175
سن
37
محل سکونت
Alone in dark
خبر فوری: تیتو ویلانوا درگذشت
جمعه 5 اردیبهشت ساعت 21:04
تیتو ویلانووا، سرمربی سابق بارسا، پس از پشت سر گذاشتن یک دوره دشوار در مبارزه با بیماری سرطان، ساعتی پیش درگذشت.
گزارش تکمیلی تا لحظاتی دیگرuploadfromtaptalk1398444961354.jpg

فرستاده شده از C5303ِ من با Tapatalk
 

amirusa

Registered User
تاریخ عضویت
26 جولای 2013
نوشته‌ها
4,734
لایک‌ها
3,175
سن
37
محل سکونت
Alone in dark
jyhy9amu.jpg
uploadfromtaptalk1398446426333.jpguploadfromtaptalk1398446435135.jpguploadfromtaptalk1398446444930.jpg

فرستاده شده از C5303ِ من با Tapatalk
 

amirusa

Registered User
تاریخ عضویت
26 جولای 2013
نوشته‌ها
4,734
لایک‌ها
3,175
سن
37
محل سکونت
Alone in dark
بارتومئو : تیتو یک الگوی ابدی برای تمام دوست داران بارسلونا است
رئیس باشگاه بارسلونا مراتب تاسف خود را بخاطر درگذشت " تیتو ویلانوا " ابراز کرد.
سرانجام پس از سه سال مبارزه جانفرسا با بیماری سرطان امروز تیتو ویلانوا جان به جان آفرین تسلیم گفت. به همین مناسبت جوزپ بارتومئو رئیس باشگاه بارسلونا عنوان داشت :



« تیتو چه از لحاظ انسانی و چه از لحاظ ورزشی یک الگو برای تمام دوست داران بارسلونا است . از او بخاطر همه چیزهایی که به ما یاد داد ممنونیم. در آرامش بخواب تیتو »
بارتومئو دیروز را تمام وقت در کلینیک Quirón شهر بارسلون و در کنار تیتو حضور داشت . uploadfromtaptalk1398447476749.jpg

فرستاده شده از C5303ِ من با Tapatalk
 

amirusa

Registered User
تاریخ عضویت
26 جولای 2013
نوشته‌ها
4,734
لایک‌ها
3,175
سن
37
محل سکونت
Alone in dark
یادداشت ویژه: خداحافظ تیتو !
شنبه 6 اردیبهشت ساعت 01:09
سرطان عفریته کار خودش را کرد، تیتو آرام بود و با جنگیدن میانه ای نداشت، برای همین یارای جنگیدن در برابر این آدم کشِ شوم را نداشت.
تیتو بد شانس بود ، نخستین بار در زمام داری گواردیولا در گلویش احساس ناراحتی کرد و سخن گفتن برایش سخت شده بود. پزشک ها مانند تمامی پزشکان دنیا در ابتدا به او امیدواری دادند. می گفتند به راحتی قابل درمان است.
تیتو هم سرخوش از اینکه بیماری اش جدی نیست به نیمکت کاتالان بازگشت و در کنار پپ کبیر به فعالیت می پرداخت. آرام و بی سر و صدا. کمتر از 1 سال بعد رویایی غیر قابل باور جلوی چشمش قرار داشت، سرمربی گری آبی اناری ها به وی پیشنهاد شد و او بی درنگ پذیرفت. فکر بیماری لعنتی را هم نکرد.
روزهای پر فشار در نیوکمپ شروع شد و او بیخیال این لعنتی پیش رفت. آنقدر خوب پیش رفت که مورینیو را در نیم فصل از کورس رقابت خارج کرد و عملا در پایان نیم فصل نخست لالیگا قهرمان شده بود. او خیلی زود قهرمان شده بود.
آقای ویلانووا خیلی زود انتقام انگشت مورینیو که در چشمش فرو رفته بود گرفت. آقای ویلانووا روی ابرها بود. مگر میشد دورانی بهتر 4 سال پپ ساخت؟! تیتو توانست. او حالا شماره یک کاتالان ها شده بود و کارشناسان او را بهتر از پپ می دانستند.
اما تیتو بد شانس بود. یک انسان فوق العاده بد شانس که در آن دنیا باید گلایه کند که چرا از سهم شانس مقدار کمی نصیبش شده!
او که در میانه های فصل برای چکاپ یک هفته ای تیمش را رها کرده بود، خیلی زود با تماس پزشکان روبرو شد.
آنها وضعیت آقای ویلانووا را اورژانسی دانستند و درخواست کردند برای درمان باید هر چه سریع تر به یک کلینیک فوق مجهز خودش را معرفی کند و ترجیحا به آمریکا نقل مکان کند.
کابوس. تیتو باید برای حداقل دو ماه در حساس ترین مقطع فصل تیمش را ترک کند. او ابتدا مخالفت می کند و از دکترش می خواهد انتهای فصل برای درمانش اقدام کند.
اما پاسخ قابل پیش بینی است: شرایط شما خطرناک است!
پس به ناچار تیم فوق العاده اش را ترک کرد، با اکراه، با نا امیدی ، با فحش نثار کردن به اقبال بدش! چرا حالا؟! حساس ترین مقطع فصل است و تیمم رویایی نتیجه می گیرد. یک نیم فصل، 18 برد و یک تساوی!
خدایا موقع این امتحان نیست!
تیتو به آمریکا می رود، مراحل سخت درمانی آغاز می شود، او از راه دور تیمش را تمرین می دهد، اما بی فایده، تیم افت وحشتناکی کرده و دستیاران هم هیچ کاری از دست‌شان بر نمی آید. تیتو در آمریکا نه توانست با خیال راحت به درمانش بپردازد و نه توانست تیمش را هدایت کند.
آبی اناری ها به یکی از ضعیف ترین میلان های تاریخ 2 – 0 باختند و در آستانه بحران وحشتناکی بودند. آقای ویلانووا از دکترش می خواهد برای بازی برگشت حداقل به نیمکت بازگردد، اما با پاسخ منفی آنها روبرو می شود.
بالاخره این شیمی درمانی لعنتی پایان می پذیرد، اما هیچ چیز مثل سابق نیست، باخت های وحشتناک به مادرید عمارت نابی که ساخته شده را به ویرانه تبدیل می کند. تیتو بد شانس است. او خودش را به دیدار با پی اس جی می رساند، اما مسی همزمان مصدوم می شود. پس پیش به سوی ادامه‌ی فصل، انگار زندگی قرار نیست روی خوشی به دستیار سابق نشان بدهد.

بایرن مونیخ، 7 بر صفر و تمام! این کمال نامردی بود، تیتو برای مبارزه با سرطان نیار به روحیه دارد، اما او تحقیر شد، تحقیری که تا به حال سابقه نداشت. او ماند و یک قهرمانی در رقابت های لیگ، که در همان نیم فصل آن را بدست آورده بود. سرطان همه چیز را از آقای سرمربی گرفت. همه چیز را.
او جام را با آبیدال بالای سر برد، اما شاگردش روحیه جنگندگی بالایی داشت، تیتو اما نه، او ارام بود و ماخوذ به حیا، از آن دست آدم‌هایی که در زندگی شان برای هیچ چیز نمی جنگند، او زندگی را با آرامش کامل طی می کرد، از حاشیه دور بود، روحیه اش لطیف بود. پس بر خلاف شاگردش در حال شکست خوردن از این سرطانی بود که صورت زشت و لجنش را این بار به این بد شانس می خواست نمایان کند. ضعیف کشی اصلا هنر نیست!
او قصد داشت فصل بعد هم ادامه دهد و به امید اینکه این بار بتواند عمارتش را تا به انتها بنایی کند، که اینبار آقایی کند، اما...
پزشک همیشه بد خیر، به او گفت که باید با دنیای فوتبال برای مدتی خداحافظی کند. تومور موجود در غدد لنفاوی آقای سرمربی قصد کوتاه آمدن نداشت و مدام در حال تکثیر بود. به وی اعلام شد که وضعیتش خطرناک است و باید وقتش را برای درمان بگذارد.
او دیگر برای خداحافظی نیامد، یک نامه نوشت و خداحافظ. او به بخت بدش لعنت می فرستاد و با همه ی دنیا قهر بود. درست در جایی که سال ها برایش تلاش کرده، در جایی که رویایش است، به ناحق جایش را می گیرند. باید برود، بدترین جای زمان...
پس از آن خیلی کم تیتو را دیدیم، اما هر دفعه که دوربین ها او را شکار کردند نحیف تر از بار قبل بود. او خودش می دانست وضعیتش اصلا خوب نیست، و در یک روز جمعه، این جمعه های اعصاب خرد کن، آقای ویلانووا زندگی را با تمام تعلقاتش بدرود گفت. او حقش نبود. زندگی در 45 سالگی سهمش را از او گرفت. با جفاکاری تمام. نگاه به سر گذشت تیتو باعث می شود بار دیگر لعنت بفرستیم به سرطان. هر چه از دهانمان در می آید به این عفریته ی بد کاره بگوییم. او که جان خیلی ها را گرفت، او طعم گس مرگ را در شیرین ترین لحظه های زندگی یک مرد به کامش نشاند. نفرین، نفرین به سرطان!

فرستاده شده از C5303ِ من با Tapatalk
 

farzad.sadeshi4

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
7 فوریه 2014
نوشته‌ها
967
لایک‌ها
467
سن
37

این ماتا در چلسی هم که بود فوق العاده بود

از الان میگم رقابت فصل بعد بین 3 تیم : چلسی . یونایتد و سیتی هست
بخصوص چلسی و یونایتد
 
بالا