چیزی به اسم شانس وجود نداره، کائنات قوانین مشخصی داره که خیلی از اونها از چشم ما پنهونه و ما روی چیزایی که درکی ازشون نداریم اسمهای مختلف میذاریم.
ما فکر میکنیم خیلی باهوشیم چون مثلا تونستیم فلان وسیله رو بسازیم یا تا فلان جای کهکشان سفر کنیم.
اما من فکر میکنم دانش و آگاهی ما هنوز خیلی کمه و هیچوقت هم انسان کل دانش رو بدست نخواهد آورد.
اما درباره اینکه چرا یه عده مثلا تو عراق به دنیا اومدن یا توی کشورهای آفریقایی؛ خیلی ها اونا رو بدشانس میدونن ولی به نظرم باید خیلی پایهای تر به قضیه نگاه کنید.
آدما نسل به نسل دنیا رو خرابتر کردن
با حرص و طمع مرزهایی مشخص کردن تا امکانات و فراوونی توی یه منطقه رو برای خودشون نگه دارن. اینطور بود که همون اوایل محدوده قبایل به وجود اومد و رفته رفته که رسید به مرزبندی و کشورها برای خودشون مرز تعیین کردن
زمان پیدایش انسان، چنین مرزهایی وجود نداشت و کسی که برفرض توی قارهای که ما الان اسمشو آفریقا گذاشتیم به دنیا می اومد، مجبور نبود اونجا که خشکی و کم آبی هست بمونه و می تونست به جاهایی بره که زندگی بهتری هست.
وقتی مرزی وجود نداشت کسی به خاطر کشورگشایی، غارت منابع، چیره شدن به منطقه استراتژیک و... با کسی جنگ نمیکرد.
دنیا برای همه بود...
ما فکر میکنیم خیلی باهوشیم چون مثلا تونستیم فلان وسیله رو بسازیم یا تا فلان جای کهکشان سفر کنیم.
اما من فکر میکنم دانش و آگاهی ما هنوز خیلی کمه و هیچوقت هم انسان کل دانش رو بدست نخواهد آورد.
اما درباره اینکه چرا یه عده مثلا تو عراق به دنیا اومدن یا توی کشورهای آفریقایی؛ خیلی ها اونا رو بدشانس میدونن ولی به نظرم باید خیلی پایهای تر به قضیه نگاه کنید.
آدما نسل به نسل دنیا رو خرابتر کردن
با حرص و طمع مرزهایی مشخص کردن تا امکانات و فراوونی توی یه منطقه رو برای خودشون نگه دارن. اینطور بود که همون اوایل محدوده قبایل به وجود اومد و رفته رفته که رسید به مرزبندی و کشورها برای خودشون مرز تعیین کردن
زمان پیدایش انسان، چنین مرزهایی وجود نداشت و کسی که برفرض توی قارهای که ما الان اسمشو آفریقا گذاشتیم به دنیا می اومد، مجبور نبود اونجا که خشکی و کم آبی هست بمونه و می تونست به جاهایی بره که زندگی بهتری هست.
وقتی مرزی وجود نداشت کسی به خاطر کشورگشایی، غارت منابع، چیره شدن به منطقه استراتژیک و... با کسی جنگ نمیکرد.
دنیا برای همه بود...