سلام آقایون محترم سرباز و سربازان آتی
من یه سئوال داشتم اونم اینه که دوره آموزشی کلا چجوریه؟ چقدر سخت میگیرن و برنامه های خاصی برای ساعتهای خاص وجود داره یا نه؟
دوستم سربازه.. افتاده نیروی هوایی مشهد.. اول تیر رفت بهش گفتن برو هشتم بیا.. اومد خونه و هشتم رفت .. وقتی رسید خبر داد که رسیده و پادگانه اما ازش دیگه خبری ندارم.. میشه باهاش تماس گرفت؟
خیلی نگرانشم.. طفلی همه سربازها تو این گرما چیکار میکنن.. اگه میشه یکی آقایی کنه و اگه از نیرو هوایی مشهد خبری داره که کلا اوضاع و احوالش در چه حاله منو بیخبر نذاره
سلام
چه سریع، ماشاالله همه بچه های این فرم سریع هستن من خواستم اول مطالبم و بنویسم بعد به سئوال شما جواب بدم که دوباره دیدم شما کامنت گذاشتید اول از همه هم شرمنده بخاطر کم و کاستی هایی که تو راهنماییم دارم این فرم بچه های با اطلاعاتی داره که بهتر از این ها میتونن راهنمایی کنن و مطمئا الان سر خدمت هستن یا منزلن و دارن استراحت میکنن و مطمئنا اگه کامنت شما رو میدیدن زود جواب میدادن
(بله نامه هم متونید بهشون بدید آدرس و تلفن پادگان رو به همه سرباز ها میدن )
راجب دوستتون نمیخوام نارحتتون کنم اما حقیقت رو بدونید بهتره.درسته که شاید ناراحت بشید اما باید این سختی و تحمل کنین هم شما هم دوستتون
بعد از اینکه افراد میرن پادگان همه رو جمع میکنن و گردان های مختلف تقسیم میکنن و بعد همه اون ها رو به گروه های مختلف البته شاید این بنظرتون خیلی ساده باشه اما همین کار رو که میشه تو 1 ساعت جمع کرد رو 1 روز تا نصف روز طولش میدن اونم برای اینکه سرباز ها رو هم کمی خسته کنند البته به نظر من و خیلی از بچه ها همین بود که قصدشون خسته کردن ماست و انقدر لفتش میدن و بعد از اون هم یکسر ی استحقاقی میدن یعنی لباس نظامی و کلاه و مسواک و از این جور خرت و پرت ها بعدش میگن اسم خودتون و گروه و یگانتون رو برین رو لباس هاتون بدوزید و اونهایی که میان بیرون از پادگان که میدن نظامی دوز های بیرون ،اون هایی هم که تو پادگان هستن میرن تو پادگان و بعد چند نفر از خود بچه ها به عنوان ارشد و منشی استفاده میکنن و بعد آموزش شروع میشه از ابتدایی ترین مسائل گرفته تا مرتب کردن و آنکادر کردن و قواعد و قوانین بعد طی این مدت هی باشین پاشو و از این کار ها هم با سرباز های مظلوم میکنن انگار نه انگار که لیسانس به بالا هستن و خودشون هم میگن که شما در حال حاضر مثل سرباز صفر هستید و اصلا شما اینجا نیستید که بهتون خوش بگذره و در نهایت برای شما باید خوب بگذره ...
و در روز ها و هفته اول فوق العاده سخت میگیرن مدام بازید مقامات بالا در آسایشگاه و بیگاری های تکراری فقط برای خسته کردن سرباز و گذروندن وقت سرباز تا حدی که هیچ وقت برای نشستن نداره و تنها آرزوش این میشه که یه جا برای 5 دقیقه بشینه و اینکه باید بدونید که سرباز های آموزشی 24 ساعته هستن یعنی 24 ساعت در اختیار فرمانده گروهان هستن و مدام در حال اجرای عوامل و اینطور نیست که سرباز بخواد بگه " خوب حالا الان بشینم استراحت کنم یا برم تلفن بزنم" خیر باید ابتدا دستوری که داده شده اجرا کنه که و بعد باز هم که اون کار تموم شد کار دیگه برای سربازا در نظر میگیرن که همچین بیکار نباشن:wacko:
و اما در باره برنامه روزنه هم باید بگم صبح ها برای نماز بیدار میکنن از ساعت 5:30 شروع به نظافت بعد به صف میشن همه صبحانه رو میگیرن و بعد باید آماده بشن صف ببندن البته صف بستن سرباز ها خودش تا روز های اول درد سری هست که باعث میشه تنبیه های بشین پاشو و دویدن سریع بصورتی که تا شماره 3 یه مسر رو بری و بر گردی که اگه حس کنه طرف شل رفته باعث میشه دوباره بگه همین مسیر رو بدو و در ادامه برنامه صبح باید بگن یا میرن برای توجیه و یا کلاس رژه که در محوطه که مساحت زیادی داره و بقیه گردان ها و گروه ها هم به این منطقه میان تا تمرین رژه کنن و مستقیما آفتاب تو سر و صورت همه هست و همه باید نظامی بشینن در نهایت آزاد که حالت نظامی هم خیلی خسته کننده هستش مخصوصا که پوتین های نو و خشک هم به پای سرباز ها میکنن که عادتی هم به این پوتین ها ندارن...دقیق یادم نیست اما حول حوش ساعت 30 : 12 ناهار میدن و بعد نظافت و بعد نماز و باز کلاس رژه و بعد صف بستن برای شام و و بعد دوباره نظافت برای شب و ساعت 10 خاموشی میزنن و همه باید بخوابن بجز نگهبان ها
و بعداز اموزش میگن به صف بشین تمرین کنید و بعد تنبیه بخاطر نامرتب بودن رژه و همونطور که گفتم در طول تمامی این آموزش ها سرباز باید حضور داشته باشه چون تعداد نفرات رو میدونن و مرتب در هر به صف کردن میشماره و اگه کم باشه تبیه های سخت تر ی انتظار سرباز رو میکشه و حتی انقد تو این گرمای این فصل همه له له میزنن تا حدی که حتی خود من حاضر بودم از یه گدال که آب داره آب بخورم ... و باید بگم هفته اول فوق العاده هم سخت هست و هم فرمانده ها سخت ترش میکنن البته بچه ها خودشون تیکه های هم تو این مدت میندازن تا شاد باشن و روحیه داشته باشن و خود نظامی ها هم میدونن اما نمیگن تو برنامه دستوری که از فرمانده های پادگان دارن تنبیه و ورزیده کردن سرباز ها تو دستور کارشون هست و محیط نظامی سخت گیر هم هست و بهشون توصیه شده تو بعضی کلاس ها یه شوخی های هم خودشون بکنن و سریع جمعش کنن تا سرباز ها سرخورده و افسرده نشن و بازیه نیمچه امیدی داشته باشن چرا که امید خیلی به آدم ها انرژی میده برای تلاش تا تلاش کنن به عنوان مثال رژه بهتری برن و مسائل آموزشی و بهتر یاد بگیرن و خودشون هم میگن که شما دانشجو هستید و خودشون رو اساتید میدونن و درست مثل معلم سر کلاس که سخت گیر هست برخورد میکنن تا شاگر مطلب رو از ترس هم که شده از معلمش یاد بگیره درست مثل بچه های ابتدایی
و اما در باره تلفن نزدنش نگران نباشید مطمنا خودش بیشتر ناراحت هست و اینکه طی برنامه که همه در اختیار فرماندشون هست نتونسته تماس بگیره و مطمئنا در اولین فرصت که بتونه تماس حتما میگره و اینو بگم که یه پادگان سرباز هست و یه تعداد محدود تلفن حتی ممکنه از اندک وقتش تو صف تلفن واستاده باشه و اون زمان کم رو هم نتونسته تو صف های طولانی به تلفن برسه و نوبتش نشده وقتش تموم داشته میشده و اینکه نکته اینکه در زمان 10 تا 15 دقیقه استراحت باید بموقع خودشون رو سر زمان معین برسونن در آسایشگاه یا هر محل دیگه ای و اینکه هر گردان و گروه داخل آسایشگاه و یا راهرو تلفن دارن که به سرباز ها شماره این خط تلفن و داخلی رو میدن تا به خانواده هاشون بدن تا تماس بگیرن...
اما نکته خیلی خیلی مهم تر که خیلی از دوستان نمیدونن اینکه این تلفن های عمومی پادگان همه تحت کنترل هستن و شنود میشده و من قبل رفتنم به کسی که دوستش داشتم که انشاالله بد از خدمت میخوام به مادر بگم آستین ها شو بالا بزنه گفتم:blush: که این تلفن ها شنود میشه و از محیط پادگان زیاد نپرسه چرا که درد سرش برای هردو طرف مخصوصا سرباز هست و در یکی از کلاس های توجیه حفاظتی که برگزار شد بصورت غیر النی خود اون سخنران گفت مواظب مکلماتتون باشید و از این حرف ها که شما باید اسرار و مسائل پادگان رو برای کسی تعریف نکنید...به شما هم پیش نهاد میکنم وقتی که تماس گرفت بیشتر از اوحوالش بپرسید و یه مکالمه عادی داشته باشید و مسائل جزئی تر رو بزارید وقتی که از یه تلفن امن تماس گرفت ازش کامل کامل بپرسید و خودش هم سیر تا پیاز رو میگه براتون...
یه مطلب دیگه نگهبانی دادن هست که به افراد نگهبانی هم میخوره که دیگه بعضا حتی اون 10 دقیقه هم ممکنه سر پست نگهبانی باشن حالا میتونه نگهبانی مسیر عبور باشه یا اسلحه خونه یا هر جای دیگه و اینکه نگهبان اگه محل پست رو ترک کنه و مسئول یا پاس بخش بهش سر بزنه و نگهبان سر پستش نباشه نهست براش میزنن و تنبه های مختلف داره که بدترین تنبیه میتونه برای نگهبان اسلحه خونه باشه که از زندان تا حتی داد گاه نظامی و دیگه اسمشو نیارم بهتره کما اینکه من در این هفته نگهبان بودم و دوستانی بودن که از سر پست ها پیچوندن و آخر هفته هم که 5شنبه و جمعه ها مرخصی میدن نتونستن استفاده کنن و بازداشت شدند...البته نه زندان به این معنی که تو این دو روز باید تو آسایشگاه و همش در گروهان زمانشون رو بگزرونن...
چقدر نوشتم دلم پر بود این بلا هایی بود که فعلا به سر بچه های ما آوردن و خودم تجربه کردم البته من که نیرو زمینی ارتش میرم اما خوب روال کاری همینه حالا بسته به آدم های اون پادگان هم داره و مطمنا تا 85 90 % هم به همین صورت هستن اما خوب امید وارم دوستتون تماس بگیره و هردو خوشحال بشید و آموزشیش زود تر تموم بشه از این مسائل هم ناراحت نشین و نا امید نشین و اینکه کل سختی خدمت همین دو ماه آموزشی هستش
فقط من نمیدونم اینا که خدمت کردن چرا میگن آموزشی بهترین دوران بود والا ما که توش چیزی خوبی ندیدیم و به نظرم و حرف هایی که خیلی از بچه های پادگان میزنن آموزشی خیلی سخت هست و اصلا اموزشی و دوران خوبی نمیدونن و سختیش بنظرم همین دو ماه آموزشی هست و ما بقیش هست که سرباز احساس بهتری داره
امیدوارم از تعریف هایی که از این محیط نظامی کردم نا امید نشده باشید و ناراحت نشید و برای دوستتون آرزو و دعا کنین که خودشو زود اونجا پیدا کنه و خودشو خوب با محیط وقف بده و تا چشم به هم بزنین تموم میشه...
به امید اینکه به یه چشم به هم زدن همه سرباز ها سربازی شون تموم بشه و تو این مدت هم بهشون خوش بگذره و سریع زمان براشون تموم بشه و اون کارت رو بگیرن و بعد از خدمت تلاش کنن که کارت پایان خدمت براشون مفید باشه و کار و بار توپ بهم بزنن که هر جا کارت و خواستن لااقل خستگی 18 ماه سربازی مخصوصا 2 ماه آموزشی از تنشون در بیاد و حسابی کارشون سکه بشه