اخباردنیای خودرو ...

[behnam 1375]

»» محصولات جدید آستون مارتین در ژنو 2014
آستون مارتین درنظر دارد تا در نمایشگاه ژنو 2014 بر تن محصولات قدیمی اش لباسی نو بپوشاند .


89,995 GBP

یکی از محصولات جدیدی که آستون مارتین در ژنو به روی صحنه خواهد برد V8 Vantage N430 است . N430 همچون نسخه استاندارد از یک موتور 4.7 لیتری V8 بهره می برد اما با تغییراتی که در پیشرانه اعمال شده است ، همچون V8 Vantage S ، قدرتی معادل 436 اسب بخار را در اختیار راننده قرار خواهد داد . همچنین این پیشرانه شتاب صفر تا صد نزدیک به 4.6 ثانیه و حداکثر سرعت 306 کیلومتر بر ساعت را برای N430 رقم زده است .


Aston Martin V8 Vantage N430

برای انتقال قدرت راننده می تواند یکی از دو گزینه گیربکس دستی 6 سرعته و یا گیربکس 7 سرعته اتومات Sportshift II را برگزیند . مهار این سوپرکار بریتانیایی هم برعهده سیستم ترمز مشتق گرفته شده از مسابقات است . سیستم اگزوز اسپرت نصب شده برروی این نسخه ، صدایی متفاوت از سایر مدل های V8 خواهد داشت . به منظور تمایز و کاهش وزن در این نسخه از قطعاتی به جنس کربن و کولار استفاده شده است . دیگر وجه تمایز این نسخه رینگ های آلیاژی 10 پره فورج کاری شده آلومینیومی هستند که کاهش وزن 20 کیلوگرمی را در پی داشته است . این نسخه با قیمت 89,995GBP از ماه سپتامبر در دسترس خواهد بود .







آستون مارتین علاوه بر N430 از دو نسخه دوقلو برپایه مدل DB9 به نام های Carbon Black و Carbon White رونمایی خواهد کرد .


Aston Martin DB9 Carbon Black and Carbon White Edition

این دو خودرو که دنباله رو سنت های آستون مارتین هستند همچون نسخه استاندارد DB9 از موتور 6 لیتری V12 با قدرت 512 اسب بخار و گشتاور 620 نیوتن متر بهره می برند اما **** کربنی آن ها سبب ارتقای عملکردشان شده است . تنها 147 دستگاه از این دو نسخه ساخته خواهد شد .

 

[behnam 1375]

»» سریع ترین آسترای تاریخ
به دنبال انتشار تیزرهای مختلف ، سرانجام اوپل تصاویر محصول جدیدش را منتشر کرد . Astra OPC EXTREME قرار است در نمایشگاه ژنو 2014 در معرض دید عموم قرار بگیرد .


Opel Astra OPC EXTREME

اوپل این خودرو را به عنوان سریع ترین نسخه خیابانی Astra تاکنون معرفی کرده است . به لطف کاهش وزن 100 کیلوگرمی به علت استفاده از فیبرکربن ، آلومینیوم ، رینگ های سبک تر و همچنین به کمک پیشرانه 2 لیتری مجهز به توربوشارژر که قدرت 300 اسب بخار را به چرخ های جلو منتقل کند ، این نسخه چنین لقبی را دریافت کرده است . یک جعبه دنده 6 سرعته دستی وظیفه انتقال قدرت را برعهده دارد .


Opel Astra OPC EXTREME

سیستم ترمز برمبو که پشت رینگ های آلیاژی 19 اینچی پنهان شده است وظیفه مهار سریعترین آسترای تاریخ را برعهده دارد . هر چند که آمار و ارقام مربوط به حداکثر سرعت و شتاب این خودرو منتشر نشده است ، اما مطمئنا از نسخه ی Astra OPC با شتاب صفر تا صد نزدیک به 5.9 ثانیه و حداکثر سرعت 250 کیلومتر بر ساعت ، چالاک تر و سریع تر خواهد بود .




در داخل کابین ، با استفاده از رول بار به جای صندلی های عقب و همچنین بهره گرفتن از صندلی های Recaro ، کمربند ایمنی 6 نقطه ای Schroth و تریم های کربنی ، احساس رانندگی خودروهای مسابقه ای القا شده است .

 

[behnam 1375]

»» GMC سیه‌را ۱۵۰۰ مدل ۲۰۱۴
طراحی پیکاپ جی ام سی سیه‌را برای سال ۲۰۱۴، کاملاً تغییر کرده و دارای وزن کمتر و مصرف سوخت بهینه‌تری شده است. بازار جهانی پیکاپ، رو به گسترش است و به همین‌منظور، این پیکاپ GMC، از یک طراحی داخلی جدید بهره برده و در موارد بسیاری، ارتقا یافته است. این خودرو با موتور ۵/۳ لیتری V8 همراه با سیستم گیربکس اتوماتیک ۶ دنده عرضه شده است.




GMC Sierra 1500 2014


همه‌چیز در سیه‌رای جدید، رنگ و بوی تازگی دارد. در بدنه‌ی بیرونی، سیه‌را از یک جلوپنجره بزرگ و با طراحی جدید استفاده کرده است. همچنین طراحی سپرها هوشمندانه‌تر شده و گلگیرهای بزرگتری برای چرخ‌ها درنظر گرفته شده است. مدل ۲۰۱۴ از یک سیستم تعلیق استفاده کرده که رانندگی مناسب‌تری را در این خودرو به همراه دارد. درهای عقبی خودرو، بزرگتر شده‌اند و این خودرو، از تکنولوژی‌های جدید ایمنی، مانند سیستم هشدار برخورد در جلو و هشدار عبور از خط جاده استفاده می‌کند.





GMC Sierra 1500 2014


در داخلی کابین، GMC، طراحی را کاملاً ارتقا داده است و از مواد و تجهیزات مناسب‌تری استفاده کرده است. سیه‌را، اکنون دارای یک صفحه نمایش لمسی ۸ اینچی است که در آن رابط سیستم اطلاعات و سرگرمی جی ام سی وجود دارد و می‌تواند با گوشی‌های هوشمند، منطبق شود. این خودرو، همچنین، دارای یک دوربین از نمای عقب است. فضای داخل کابین، اندکی بزرگتر نشان می‌دهد؛ ولی در عین‌حال، ابعاد بدنه تغییری نداشته است.





GMC Sierra 1500 2014 Interior


خودروی تست، سیه‌را SLT با مبلغ نهایی ۴۳ هزار و ۶۱۰ دلار است که از تمام تجهیزات اضافه برای راحتی در این پیکاپ استفاده کرده است. کابین با امکانات لوکس چرم و صندلی‌ها، شرایط دلپذیری را ایجاد کرده است. همچنین تجهیزات دیگری مانند استارت از راه دور، آینه‌بغل‌های خودکار، چرخ فرمان اریب و تلسکوپی و پدال‌های تنظیم شونده، در دسترس قرار گرفته‌اند.
[URL='http://www.pedal.ir/wp-content/uploads/2014-GMC-Sierra-1500-door-panel.jpg'] [/URL]

همچنین، یکی از تجهیزات اضافه‌ی دیگر، گرم‌کن چرخ فرمان و سیستم لغزش و گرما در پنجره عقب است که با قیمت ۴۰۰ دلار در مواقع برف و سرما، بسیار به کار خواهد آمد. همچنین یک بسته هشدار راننده به ارزش ۸۴۵ دلار، انتخاب شده است که شامل امکاناتی چون دستیار پارک جلو و عقب، هشدار عبور از خط جاده، هشدار تصادف از جلو و صندلی با هشدار ایمنی است. هنگام پارک‌کردن، اگر بیش از حد به چیزی نزدیک شود، لرزشی در صندلی خود احساس خواهید کرد و به این وسیله خبردار خواهید شد. با این‌حال، در عمل، این هشدار اندکی دیر به راننده می‌رسد.





در جاده، سیه‌را SLT بیشتر حس یک خودروی معمولی را منتقل می‌کند تا یک تراک. فضای پاها در صندلی‌های عقب، واقعاً غافلگیر کننده است و درهای بزرگتر عقب نیز باعث می‌شوند تا ورود و خروج به داخل خودرو بسیار راحت‌تر شود. در خودروی تست چرخ‌های آلومینیومی ۲۰ اینچی جایگزین چرخ‌های استاندارد ۱۸ اینچی بودند. در همین‌حال، و با وجود چرخ‌های بزرگتر، سیه‌را باز هم بر روی آسفالت‌های ناهموار و مسیرهای سخت، راحت به‌نظر می‌رسید و کنترل مناسبی داشت.







موتور جدید ۵/۳ لیتری از نوع Ecotec3 V8، مطابق انتظار، قدرت زیادی را برای سیه‌را فراهم می‌کند و خروجی آن ۳۵۵ اسب‌بخار است. گشتاور خروجی نیز ۵۱۹ نیوتن‌متر است. این موتور بزرگ V8 پیشرانه خوبی برای حمل بار در کنار حمل مسافر است و در بزرگراه، خودروی تست، خیلی زود توانست به ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت برسد.



طبق گفته GMC، موتور ۵/۳ لیتری با مدیریت فعال سوخت همراه است و از سیستم «غیرفعال‌سازی سیلندر برای صرفه‌جویی در مصرف سوخت» استفاده می‌کند. این سیستم با تغییر بین حالت‌های V8 و V4، در مصرف سوخت، صرفه‌جویی می‌کند. البته این تغییر در حین رانندگی با سیه‌را احساس نخواهد شد و دقیقاً نمی‌توان زمان این تغییر حالت را متوجه شد. سیستم گیربکس ۶ دنده اتوماتیک نیز به صورت مناسب و آرامش‌بخشی،‌ وضعیت دنده سرعت را در رانندگی کنترل می‌کند.




سیستم تعلیق در سیه‌را ۲۰۱۴، ارتقا یافته و رانندگی به مراتب راحت‌تری نسبت به نسل‌های قبلی این خودرو فراهم آورده است. بدنه خودرو کاملاً یکپارچه به نظر می‌رسد و سیستم دیفرانسیل تمام‌چرخ، کمک‌حال بسیار خوبی، به‌ویژه در روزهای برفی است.






در مجموع، طراحی سیه‌را در مدل ۲۰۱۴، بهبود یافته است و می‌توان گفت که نسل جدید این خودرو، یک تراک سرسخت با شرایط رانندگی یک خودروی لوکس است.

 

[behnam 1375]

»» ولوو استیت کانسپت، پیش به سوی آینده
آینده برای ولووی سوئدی چندان سرد به نظر نمی‌رسد. حتی اگر کانسپت هایش با نمونه‌های تولیدی تفاوت آشکاری داشته باشند و حتی با توجه به اینکه این شرکت اکنون در مالکیت جیلی چین قرار دارد. استیت بعد از مدل کوپه کانسپت که در نمایشگاه فرانکفورت و XC کوپه که در نمایشگاه دیترویت معرفی شدند، سومین خودروی سبک جدید ولوو برای نمایش آینده محصولات این کمپانی بر اساس زبان طراحی جدید و پلتفرم مدولار SPA می‌باشد.




Volvo Concept Estate


طراحی بدنه از جمله چراغها، جلوپنجره و سپرها همانند دو کانسپت اخیر دیگر ولوو به نظر می‌آیند. نکته جالب، سقف تمام شیشه‌ای خودرو است که در منتهی‌الیه خود به یک پانل و درب عقب ختم می‌شود.



سبک شوتینگ بریک این ماشین که توسط Thomas Ingenlath طراحی شده، از ولوو 1800 ES دهه 70 میلادی الهام گرفته شده است. رنگ گلابی قهوه‌ای، جلوپنجره شناور، چراغ‌های تیز، چرخ‌های 21 اینچی آلیاژی، اگزوزهای دوگانه کرومی و بدنه عضلانی همه در اتحاد با یکدیگر، ترکیبی هیجان انگیز و پر قدرت خلق کرده‌اند که بیننده را به شدت با خود درگیر می‌کند.






داشبورد و فضای داخلی نیز نوآورانه و بسیار مدرن است. در عین سادگی و پرهیز از پیچیدگی بی مورد، نمایشگر بزرگ لمسی تبلت مانند، تزئینات براق فلزی، پوشش چرم و کنتراستی که رنگ نقره‌ای و خاکستری غالب کابین با نارنجی کمربندها و یا پوشش پایینی تریم ایجاد کرده، راندن یک سفینه فضایی را تداعی می‌کنند.






هنوز معلوم نیست که ES کانسپت از چه پیشرانه و مشخصات فنی بهره می‌برد. اما احتمالاً همانند بیشتر مدل‌های کانسپت و نمایشی، تنها قسمتی از این نوآوری‌ها و ایده‌ها را در طراحی نسل آینده محصولات ولوو خواهیم دید.

 

[behnam 1375]

»» اشراف‌زاده سریع‌السیر بنتلی، کانتیننتال جی‌تی اسپید
بنتلی در حال سرعت گرفتن است. غول گران قیمت انگلیسی، با وجود ظاهری که کاملاً آشناست، یک پیشرفت درونی عمیق را تجربه می‌کند. کانتیننتال جی‌اتی اسپید، اشراف‌زاده ای که به ژنو می‌رود تا این پیشرفت را به همگان نشان دهد حتی بسیاری از آنانی که تنها می‌توانند آن را نظاره کنند بدون اینکه توان خرید آن را داشته باشند.




Bentley Continental GT Speed


بنتلی کانتیننتال GT اسپید مجهز به یک موتور W شکل 12 سیلندر 6.0 لیتری است که با اندکی تقویت، اکنون 626 اسب بخار نیرو و 820 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. با چنین توانی، این سریع‌ترین کوپه تاریخ بنتلی خواهد بود زیرا می‌تواند به سرعت 331 کیلومتر در ساعت برای مدل کوپه و 327 کیلومتر بر ساعت در مدل کانوتیبل، دست یابد.





Bentley Continental GT Speed Interior


تغییرات ظاهری در کانتیننتال GT اسپید به شکافهای بزرگ‌تر روی سپر جلو، دامن‌های جانبی لبه دار و دیفیوزر بزرگ‌تر عقب به همراه چرخهای 21 اینچی خلاصه می‌شود. چراغ‌های جلو و عقب و کلیپرهای ترمز قرمز رنگ و یک نوار کرومی که در دور تا دور بدنه به چشم می‌خورد، همراه با رنگهای قابل سفارش جدید، از دیگر موارد قابل ذکر می‌باشند.










فضای داخلی جی‌اتی اسپید به صورت یکنواخت با رنگ‌های تیره پوشیده شده است. نوع دوخت چرم، کیفیت بالا و ظرافت‌های بکار رفته در کابین این کوپه لوکس، مثال زدنی هستند.








قرار است این خودرو در تابستان سال 2015 و به عنوان مدل 2015 راهی بازار شود.

 

[behnam 1375]

»» کاهش تولید و افزایش سود فراری
سال 2012 بهترین سال برای فراری از نظر درآمد بود. اما این شرکت تصمیم گرفت که با کاهش تولید و عرضه، همچنان یک برند خاص و منحصر به فرد باقی بماند. بنابراین در سال 2013 شاهد کاهش فروش به میزان 5.4 درصد بودیم اما نکته جالب اینکه سود خالص این شرکت با افزایشی 5 درصدی همراه بود.




Luca di Montezemolo Ferrari Manager


در سال 2013 6922 دستگاه خودروی اسپرت از مارانللو بیرون آمد. فراری با فروش این تعداد خودرو، 2.3 میلیارد یورو معادل 3.16 میلیارد دلار سود به دست آورد. این در حالیست که در این سال 337 میلیون یورو نیز توسط این شرکت سرمایه گذاری در بخش‌هایی نظیر توسعه و تحقیق صرف شده است. محصولاتی نظیر لافراری، 458 اسپشاله و کالیفرنیا T بیشتر این سرمایه گذاری را بلعیده‌اند. اما نتیجه آن احتمالاً در سال و سال‌های آینده نمود پیدا خواهد کرد.





Ferrari California T


ایالات متحده، با 2035 دستگاه، بازار شماره یک خودروهای فراری بود. پس از آن، چینی‌های ثروتمند، با 700 دستگاه، انگلستان با 677 و آلمان با 652 دستگاه در رده‌های بعدی قرار داشتند. تعداد فراری‌های فروخته شده در خانه یعنی ایتالیا 205 دستگاه بود که 100 دستگاه کمتر از سال قبل بود.



Ferrari 458 Speciale 2014

 

[behnam 1375]

کمپانی فرانسوی بوگاتی سال 1909 بدست Ettore Bugatti که از خانواده ای اصیل ایتالیایی بود، تاسیس شد. بوگاتی به همراه آلفارومئو در اولین دور مسابقات گرندپری موناکو که سال 1929 میلادی برگزار شد، به جایگاه اولی دست یافت و بسیار زود مورد توجه قرار گرفت. وی در سال 1947 درگذشت و از آنجایی که پسرش Jean Bugatti در سال 1939 نیز در یک تصادف رانندگی کشته شده بود، همه مطمئن بودند که مدیریت این شرکت با مشکل روبرو خواهد تا آنکه سال 1963 فعالیت کمپانی رسما به حالت تعلیق درآمد. Romano Artioli از سرمایه گذاران ایتالیایی، سال 1987 کمپانی را خرید ولی علی رغم تولید خودروی افسانه ای EB 110 اما بدلیل مشکلات اقتصادی تا سال 1995 بیشتر دوام نیاورد. سرانجام سال 1998 کمپانی بوگاتی توسط فولکس واگن خریداری شد.

 

[behnam 1375]

»» وداع با فرزند شجاع لامبورگینی، خداحافظ گایاردو
آخرین دستگاه از لامبورگینی گایاردو LP570-4 اسپایدر تولیدی این سوپر اسپرت ساز ایتالیایی به عنوان حسن ختام ده سال تاخت و تاز، طی مراسمی از کارخانه سنت آگاتا خارج شد. 14022 دستگاه گایاردو در طول این مدت یعنی از سال 2003 تا 2013 تولید شده است.




Last Gallardo and Assembly Line – Lamborghini Team


گایاردو که در ایران آن را با نام گالاردو می‌شناسیم، پایین تر از سوپراسپرتهای مورچیه لاگو و آونتادور قرار می‌گیرد و نقشی عمده در موفقیت لامبورگینی در توسعه و فروش محصولات در طول این سال‌ها داشته است.





آخرین لامبورگینی گایاردوی تولیدی


این ستاره ده سیلندر با خودرویی جدیدتر به نام کابررا (Cabrera) جایگزین خواهد شد. خودرویی که با مشارکت آئودی و با اشتراکات بسیار با آئودی R8 جدید ساخته خواهد شد. کابررا احتمالاً از موتور 5.2 لیتری V10 با قدرت بیشتر و سیستم انتقال نیروی هفت سرعته S Tronic و کلاچ دوگانه و وزن کمتر با استفاده از آلومینیوم و فیبر کربن سود می‌جوید. شتاب کابررا باید زیر 4 ثانیه و نهایت سرعت آن نیز بیش از 320 کیلومتر بر ساعت باشد.

 

[behnam 1375]

کمپانی ایتالیایی لامبورگینی سال 1963 میلادی توسط Ferruccio Lamborghini برای رقابت با مدل های جی تی فراری تاسیس شد. این کمپانی سال 1978 کاملا ورشکسته شد و سال 1987 نیز کرایسلر مالکیت آنرا تا سال 1994 بر عهده گرفت که مهم ترین نتیجه این کار به تولید رسیدن دوج وایپر بود. سال 94 کمپانی به یک شرکت مالزیایی فروخته شد ولی آنها از عهده مدیریت لامبورگینی برنیامدند تا آنکه در نهایت سال 1998 آئودی مالکیت آنرا در اختیار گرفت. لامبورگینی سال 2010 مالک استودیوی طراحی Italdesign Giugiaro و سال 2012 نیز مالک دوکاتی شد.

 

[behnam 1375]

کمپانی ایتالیایی فراری سال 1929 میلادی توسط Enzo Ferrari تاسیس شد که البته فعالیت اولیه این شرکت تحت نام کمپانی Scuderia Ferrari بود که با خودروهای آلفارومئو هم وارد مسابقات می شد و هم لوازم تیم های شرکت کننده در مسابقات را فراهم می کرد. سال 1947 انزو تصمیم گرفت خودروهای ساخت خودش را بسازد به همین دلیل کمپانی Ferrari S.p.A را ایجاد کرد و رسما وارد صنعت خودروسازی شد. از آنجایی که فراری از سال 1932 در مسابقات گرندپری حضور داشته، قدیمی ترین تیم شرکت کننده در مسابقات فرمول شناخته می شود. فراری از سال 1969 میلادی توسط فیات خریداری شد و هم اکنون نیز فیات بیش از 90% سهام فراری را در اختیار دارد.

 

[behnam 1375]

»» فراری 458 ایتالیا در لباس سیاه DMC
اخیراً شرکت DMC با همکاری گروه Luxury Custom تغییراتی ظاهری بر روی فراری 458 ایتالیا اعمال کرده و آن را کاملاً به رنگ سیاه در آورده اند.
خودروی فراری 458 ایتالیا به تجهیزات لوکس سفارشی و بسته ی تغییرات ظاهری Elegante شرکت DMC مجهز شده است که به طور قابل توجهی ظاهر آن را خشن تر کرده است. پکیج آیرودینامیک شامل باله ی جلوی جدید، رکاب های بزرگ تر و سپر عقب کاملاً متفاوت همراه با یک دیفیوزر سفارشی می باشد.


Ferrari 458 Italia Elegante by DMC

تمامی بخش های خودرو به رنگ سیاه درآمده است که همراه با شیشه ها و چراغ های عقب دودی خودرو زیبایی خاصی را به آن بخشیده است. این مدل همچنین دارای رینگ های آلیاژی تیره بوده و کالیپرهای ترمز آن زرد رنگ می باشند تا تقابل جذابی را ایجاد کند.







در بحث فنی خودرو هیچ گونه تغییراتی ایجاد نشده است، بنابراین این خودرو دارای یک موتور هشت سیلندر 4.5 لیتری که 570 اسب بخار نیرو در 9000 دور در دقیقه و 540 نیوتن بر متر گشتاور در 6000 دور در دقیقه تولید می کند. موتور خودرو به یک گیربکس 7 دنده ی دو کلاچه متصل شده است. این خودرو سرعت صفر تا 100 کیلومتر را در کمتر از 3.4 ثانیه پر می کند و حداکثر سرعت آن 325 کیلومتر بر ساعت می باشد.

 

[behnam 1375]

»» پیشرفت موتورهای پورشه ۹۱۱ در طول زمان
برای مدت بیش از پنجاه سال، مهندسان در شهر اشتوتگارت آلمان، روز به روز بر قدرت موتور پورشه افزوده‌اند. موتوری که در پشت محور عقب پورشه ۹۱۱ خوابیده، در طول‌ سال‌ها، تغییرات زیادی را به خود دیده است. در سال ۱۹۶۴، ۹۱۱ با موتور ۲ لیتری ارائه شد که به وسیله هوا، خود را خنک می‌کرد؛ این در حالی است که مدل‌های کنونی، علاوه بر تغییر در حجم موتور، با استفاده از یک یا دو توربوشارژ و محفظه پوششی آب برای سرد شدن، در زمینه عملکرد، به سطح بالاتری رسیده‌اند. سال ۲۰۱۴، پنجاهمین سال ورود پورشه ۹۱۱ به صنعت اتومبیل جهان است و به همین مناسبت، نگاهی خواهیم داشت به تغییرات موتور در این خودروی اسپورت کلاسیک و دگرگونی‌هایی که در تکنولوژی و قدرت خروجی آن ایجاد شده است.


سیر تکامل یکی از کاملترین پیشرانه های اسپرت جهان

۱۹۶۴ تا ۱۹۸۹: ۹۱۱ کلاسیک
۱۹۶۴: ۹۱۱ با موتور ۲ لیتری SOHC flat-six وارد چرخه تولید شد که ۱۴۸ اسب‌بخار قدرت داشت و ۱۸۹/۸ نیوتن‌متر، گشتاور تولید می کرد. این موتور به وسیله جریان هوا، خنک می‌شد.




1965 Porsche 911 2.0-liter flat-6 engine


۱۹۶۷: کمپانی پورشه، مدل اسپورت 911S را به خط تولید خود اضافه کرد. موتور ۲ لیتری در این مدل، بهینه شده بود و ۱۸۰ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کرد و همچنین، گشتاور تولیدی آن ۱۹۵/۲ نیوتن‌متر بود. نرخ تراکم بالا و تغییرات در جرقه و زمان احتراق و همچنین کاربوراتور، باعث شد تا قدرت تولیدی موتور، به میزان زیادی، اضافه شود.


۱۹۶۸: 911S به دلیل آلودگی زیاد و خارج از حدّ استانداردی که برای محیط زیست ایجاد می‌کرد، از بازار امریکا کنار گذاشته شد. مدل پایه، پورشه 911L نام گرفت و تغییری در موتور آن، ایجاد نشد.

۱۹۶۹: پورشه 911S را دوباره به خط تولید خود بازگرداند؛ امّا این بار با کمک انژکتور شرکت «بوش»، توانست آلودگی کمتری را برای این مدل ایجاد کند. این تکنولوژی در مدل متوسط 911E نیز به کار گرفته شد. تمام موتور‌های ۹۱۱، که تاکنون از آلومینیوم در ساخت خود استفاده می کردند به بلوک‌های منیزیم، تغییر یافتند. این کار باعث شد تا قدرت خروجی موتور در مدل‌های مختلف ۹۱۱، افزایش پیدا کند. در 911T ، قدرت و گشتاور تولیدی، به ترتیب به ۱۲۵ اسب‌بخار و ۱۷۷/۶ نیوتن‌متر رسید و در 911E نیز ۱۵۸ اسب‌بخار قدرت و ۱۹۶/۶ نیوتن‌متر گشتاور، تولید می‌شد. در 911S نیز ۱۹۰ اسب‌بخار قدرت و ۲۰۶/۱ نیوتن‌متر گشتاور، نتیجه عملکرد پیشرانه پورشه بود؛ ضمن این‌که در 911T، هنوز هم کاربوراتورهای «وبر» استفاده می‌شد.




1969 Porsche 911E coupé


۱۹۷۰: موتورجدید ۲/۲ لیتری برای مدل‌های 911T، 911E و 911S استفاده شد. ماده به کار رفته، دوباره منیزیم بود و درپوش آلومینیومی نیز در تمام مدل‌های ۹۱۱ استفاده گردید. در نتیجه، خروجی قدرت موتور در 911T به ۱۴۲ اسب‌بخار و گشتاور تولیدی نیز به ۲۰۰/۶ نیوتن‌متر رسید. همچنین قدرت‌ موتور‌ها‌ی 911E و 911S به ترتیب به ۱۷۵ و ۲۰۰ اسب‌بخار افزایش یافتند.


۱۹۷۲: محیط زیست امریکای شمالی، باز هم تقاضای آلودگی کمتری داشت و این باز زبان پایین آوردن نرخ تراکم بود. پورشه برای جبران قدرت از دست رفته در پی تغییرات موردنظر برای کاهش آلودگی، حجم موتور را به ۲/۴ لیتر افزایش داد. در این زمان، تمام مدل‌های ۹۱۱ از انژکتور استفاده می‌کردند و قدرت 911T به ۱۵۷ اسب‌بخار و گشتاور آن نیز به ۲۲۵ نیوتن‌متر افزایش یافت. همچنین قدرت خروجی در 911E، ۱۸۵ اسب‌بخار و گشتاور ۲۳۵/۹ نیوتن‌متر و همین‌طور در 911S، ۲۱۰ اسب‌بخار و گشتاور ۲۴۵/۴ نیوتن‌متر رسید.

۱۹۷۳: پورشه مدل کاررا RS را با موتور ۲/۷ لیتری معرفی کرد؛ خودرویی که هیچ‌وقت به صورت رسمی به امریکا وارد نشد. با وجود این تغییر حجم، تفاوت چندانی در قدرت موتور پورشه حاصل نشد و حدود ۲۰۰ اسب‌بخار قدرت و ۲۵۴/۹ نیوتن‌متر گشتاور باقی‌ ماند. مدل‌های معمول پورشه ۹۱۱ با اندکی کاهش در قدرت خروجی موتور تغییر چندانی به خود ندیدند و مدل 911T که از انژکتور K-Jetronic الکتریکی بوش استفاده می‌کرد، باز هم در بازدهی موتور، تفاوتی با مدل قبلی خود نداشت.

۱۹۷۴: تمام مدل‌های ۹۱۱، از موتور ۲/۷ لیتری flat-six با انژکتور K-Jetronic استفاده کردند و از این پس پورشه ۹۱۱، 911S و کاررا در خط تولید پورشه قرار می‌گرفتند. با وجود حجم بیشتر موتور، به دلیل موارد کنترل‌ آلودگی، ۹۱۱ جدید فقط ۱۴۳ اسب‌بخار قدرت تولید کرده و گشتاور خروجی آن ۲۲۷/۷ نیوتن‌متر بود. مدل‌های 911S و کاررا نیز عملکرد نسبتاً بهتری در حدود ۱۶۷ اسب بخار قدرت، داشتند.

۱۹۷۵: محدودیت‌های زیست‌محیطی، باز هم قدرت خروجی موتور‌های پورشه را کاهش داد و نفس ۹۱۱ را گرفت. مدل‌های 911S و کاررا دارای قدرتی برابر 157 اسب‌بخار و گشتاور ۲۲۵ نیوتن‌متر شدند.

۱۹۷۶: اولین بار تکنولوژی توربو، وارد خانواده ۹۱۱ شد. توربوشارژر KKK با موتور ۲/۷ لیتری flat-six همراه شد و توانست به راحتی ۲۳۴ اسب‌بخار قدرت و ۳۳۳/۵ نیوتن‌متر گشتاور از آن تولید کند؛ تغییری که برای پورشه ۹۱۱، یه تغییر عمده و شگفت‌انگیز محسوب می‌شد. در همین حال، کنترل دستی گاز در بین دو صندلی جلو، از ۹۱۱ ناپدید شد؛ زیرا با سیستم جدید انژکتور خلأ و رگولاتور گرم‌کننده، دیگر نیازی به آن نبود.

۱۹۷۸: موتور ۳ لیتری با بولک آلومینیومی، جایگزین موتورهای منیزیمی قبلی شد و مدل 911SC، به عنوان مدل جدید اسپورت ۹۱۱، قدرتی برابر ۱۸۰ اسب‌بخار و گشتاوری برابر ۲۵۳/۵ نیوتن‌متر پیدا کرد. با توجه به تکنولوژی خنک‌کننده داخلی air-to-air، توربو توانست عملکرد موتور را باز هم بالاتر ببرد و قدرت موتور را به ۲۶۵ اسب‌بخار و گشتاور را به ۳۹۳/۲ نیوتن‌متر برساند. البته در همین حال، تأخیر واکنش توربو، هنوز هم یکی از مشکلات معمول در موتورهای پورشه باقی ماند.




1978 Porsche 911 3.0-liter flat-6 engine


۱۹۸۰: قوانین دست‌وپاگیر محیط زیستی امریکا، باز هم گریبان پورشه را گرفته و پورشه مجبور شد تا موتورهای توربوی خود را از بازار امریکا خارج کند. 911SC نیز به همان شکل قبلی باقی ماند.


۱۹۸۳: شرایط تغییر چندانی نسبت به سال‌های قبل نکرده بود؛ ولی موتور SC می‌توانست با یک بدنه کانورتیبل به اشتراک گذاشته شود.

۱۹۸۴: 911SC از خط تولید پورشه کنار رفت و پورشه در مدل جدید کاررا، از موتور جدید ۳/۲ لیتری رونمایی کرد که سیستم انژکتور مدرن مترونیک در‌ آن کار گذاشته شده بود. در نتیجه قدرت موتور از ۱۷۲ اسب‌بخار به ۲۰۰ اسب‌بخار افزایش پیدا کرد؛ امّا در همین حال، گشتاور حدود ۵/۵ نیوتن‌متر با افت مواجه شد.

۱۹۸۶: این سال با بازگشت توربو همراه بود. موتور فلت‌سیکس ۳/۳ لیتری، با قدرت ۲۸۳ اسب‌بخار وارد بازارهای اتومبیل شد. گشتاور تولیدی ۳۷۶/۹ نیوتن‌متر بود.

۱۹۸۷: تغییرات اعمال شده در موتور پورشه ۹۱۱ کاررا و سیستم انژکتور بوش آن، خروجی موتور ۳/۲ لیتری را به ۲۱۷ اسب‌بخار و ۲۶۴/۴ نیوتن‌متر رساند. این موضوع باعث شد تا پورشه ۹۱۱ در مورد سیستم گیربکس پنج‌دنده خود، که در سال‌های پیش از این، استفاده می‌شد، تجدیدنظر کند.

۱۹۸۹ تا ۱۹۹۴: نسل ۹۶۴
۱۹۸۹ تا ۱۹۹۰: پورشه ۹۱۱ مدل C4 با یک موتور بزرگتر ۳/۶ لیتری عرضه شد که دارای بدنه و روسه آلومینیومی بود. در نتیجه افزایش قدرت و توان خروجی موتور، دور از انتظار نبود. مدل کاررا ۲، می‌توانست ۲۴۷ اسب‌بخار قدرت تولید کند و ۳۰۹/۱ نیوتن‌متر گشتاور داشت. مدل جدید کاررا ۴ که دو دیفرانسیله بود، وزن بیشتری داشت، ولی عملکرد موتور ۳/۶ لیتری، تغییر چندانی نکرده بود.




1989 Porsche 911 3.6-liter flat-6 engine


۱۹۹۱: توربو در قالب بدنه C4 به پورشه ۹۱۱ بازگشت، ولی از موتور قدیمی ۳/۳ لیتری استفاده شده بود. با این‌حال، با توجه به توربوشارژر بزرگتر و خنک‌کننده داخلی، خروجی موتور به ۳۱۵ اسب‌بخار قدرت و ۴۵۰/۱ نیوتن‌متر گشتاور، افزایش یافته بود.


۱۹۹۲: تولید محدود موتورهای توربو-اس در دستور کار پورشه قرار گرفته است که با استفاده از انژکتور‌های هوشمند و بهینه، در عمل توانست حدود ۷ اسب‌بخار قدرت و ۵۱/۵ نیوتن‌متر گشتاور به پورشه ۹۱۱ اضافه کند.




Porsche 911 964


۱۹۹۴: پورشه برای سری‌های توربوی خود، موتورهای قدیمی ۳/۳ لیتری را کنار گذاشت و از موتورهای جدید ۳/۶ لیتری استفاده کرد و در همین حال توربو و خنک‌کننده قبلی حفظ شد. در نتیجه خروجی موتور به اندازه ۴۰ اسب‌بخار و ۷۰/۵ نیوتن‌متر، افزایش یافت.


۱۹۹۵ تا ۱۹۹۸: نسل ۹۹۳



1994 Porsche 911 Turbo turbocharged 3.6-liter flat-6 engine


۱۹۹۵: موتور ۳/۶ لیتری از سوپاپ‌های هیدرولیکی استفاده کرد و در همین حال، قطعات سبک‌تر در داخل موتور، به کار گرفته شد. نتیجه این تغییرات، ۲۳ اسب بخار بیشتر در قدرت موتور بود و همچنین گشتاور تولیدی نیز به اندازه ۲۰/۳ نیوتن‌متر افزایش پیدا کرد. ضمن این‌که در مدل سال ۱۹۹۵ از توربو استفاده نشده بود.


۱۹۹۶: تغییراتی که در طراحی بخش‌های مختلف موتور پورشه ۹۱۱ انجام شد، خروجی موتور را به ۲۸۲ اسب‌بخار رساند و گشتاور ۳۳۸/۹ نیوتن‌متر برای آن ایجاد کرد. سیستم توربو دوباره به موتور ۹۱۱ بازگشت و در قالب طراحی بدنه ۹۹۳ معرفی شد. برای موتور ۳/۶ لیتری، دو توربوشارژر و دو خنک‌کننده داخلی استفاده شده بود. در این زمان، پورشه توانست بر کلاس موتورهای توربوی ۴۰۰ اسب‌بخار و ۵۴۰ نیوتن‌متر با دو دیفرانسیل، حکمرانی کند.




Porsche 911 993


۱۹۹۷: تکنولوژی توربو در تولید محدود توربو-اس به کار رفت و با توجه به افزایش فشار توربو، ۲۴ اسب‌بخار به قدرت خودرو اضافه کرد. در همین‌حال، با قیمتی نزدیک به ۱۵۰ هزار دلار، یکی از خودروهای گران‌قیمت محسوب می‌شد.


۱۹۹۹ تا ۲۰۰۵: نسل ۹۹۶
۱۹۹۹: موتور پورشه ۹۱۱، بیشترین تغییرات را تا به حال، در این مدل جدید، به خود دید. سیستم خنک‌کننده از هوا به آب تغییر یافت، حجم موتور به ۳/۴ لیتر تقلیل پیدا کرد؛ امّا در همین‌حال، با اضافه شدن تکنولوژی بهتر، خروجی موتور به ۲۹۶ اسب‌بخار قدرت و ۳۴۹/۸ نیوتن‌متر گشتاور، افزایش یافت. برای اولین بار، از میل‌سوپاپ‌های دوگانه برای کنترل چهار سوپاپ هر موتور استفاده شد و همچنین سیستم تنظیم زمان متغیر سوپاپ‌ها به کار برده شد.




1999 Porsche 911 3.4-liter flat-6 engine


۲۰۰۱: پورشه مدل ۹۹۶ توربو را به بازار معرفی کرد که پیشرانه آن یک موتور ۳/۶ لیتری با دو توربوشارژ بود. این موتور از سری GT1 مسابقه‌ای پورشه قرض گرفته شده بود. سیستم خنک‌کننده در این مدل نیز از آب استفاده می‌کرد و سیستم متغیر سوپاپ‌ نیز در آن به کار گرفته شده بود. خروجی موتور، به طرزی باورنکردنی به ۴۱۵ اسب‌بخار قدرت و ۵۶۰ نیوتن‌متر گشتاور، افزایش یافته بود.


۲۰۰۲: موتور پورشه ۹۱۱ در سری‌های کاررا و کاررا ۴ نیز رشد پیدا کرد و به موتور ۳/۶ لیتری مدل ۹۹۳ با سیستم خنک‌کننده هوا تغییر یافت. بنابراین قدرت به ۳۲۰ اسب‌بخار رسید و گشتاور نیز به ۳۷۰/۱ نیوتن‌متر ارتقا یافت. همچنین مدل جدید GT1 با موتور توربو با عملکرد بالا ارائه شد. این موتور می‌توانست پیشرانه‌ای به اندازه ۴۱۵ اسب‌بخار قدرت و ۶۱۸/۲ نیوتن‌متر گشتاور ایجاد کند. این افزایش قدرت، مرهون اضافه شدن فشار بوست توربو، در مجموع به اندازه 14.5 psi بود.




2002 Porsche 911 996 C4S


۲۰۰۴: مدل GT3 که تا قبل از این به بازار امریکا راهی نداشت، به این بازار راه پیدا کرد. موتور پورشه نیز تغییراتی به خود دید و از مواد سبک‌تری استفاده کرد. برای میله‌های رابط، فلز تیتانیوم به کار رفته بود و طول پیستون نیز کوتاه‌تر شده بود. به همین‌ترتیب، عملگر‌های سوپاپ کوتاه‌تری استفاده شده بود. موتور GT3 بیشترین دور موتور را در بین خانواده ۹۱۱ داشت و به مرز ۸۲۰۰ دور در دقیقه می‌رسید. این موتور می‌توانست ۳۸۰ اسب‌بخار را در دور موتور ۷۴۰۰ ایجاد کند و تمام گشتاور ۳۸۵ نیوتن‌متری آن، از دور موتور ۵۰۰۰ دور بر دقیقه، در دسترس بود.


۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲: نسل ۹۹۷
۲۰۰۵: پورشه ۹۱۱، در مدل پایه همان موتور فلت‌سیکس ۳/۶ لیتری را حفظ کرد و تغییر چندانی در خروجی موتور به خود ندید. قدرت این موتور به ۳۲۱ اسب‌بخار و گشتاور تولیدی آن به ۳۷۰ نیوتن‌متر می‌رسید. تغییرات بزرگتر در کاررا اسپورت رخ داد؛ جایی که موتور ۳/۸ لیتری جدید، می توانست ۳۵۵ اسب‌بخار قدرت ایجاد کند. با این‌که افزایش حجم موتور در اضافه‌شدن قدرت موتور بی‌تأثیر نبود، امّا تأثیر عمده مربوط به طراحی منحصر به فرد انژکتور و سیستم مکش بود.




2005 Porsche 911 Carrera S 3.8-liter flat-6 engine


۲۰۰۷: مدل ۹۹۷ توربو ۳/۶ لیتری با دو توربوشارژ از راه رسید. قدرت این موتور ۴۸۰ اسب‌بخار و گشتاور تولیدی آن ۶۸۰/۶ نیوتن‌متر بود. سیستم جدید پره‌های متغیر توربین در موتورهای توربو، تغییرعمده‌ای در بازدهی این موتورها ایجاد کرده بود. خودروی قدرتمند پورشه، یعنی GT3 دوباره به بازار برگشت و این بار قدرت و دور موتور بیشتری نیز پیدا کرده بود. مجموعه تغییرات در موتور GT3، باعث می‌شد که این خودرو قدرتی به اندازه ۴۱۵ اسب‌بخار و گشتاوری به اندازه ۴۰۶/۷ نیوتن‌متر داشته باشد.


۲۰۰۹: سیستم انژکتور مستقیم، باعث شد تا موتور کاررا ۳۴۵ اسب‌بخار قدرت تولید کند و گشتاورش به ۳۸۹/۱ نیوتن‌متر برسد و این درحالی بود که کاررا اسپورت با قدرت ۳۸۵ اسب‌‌بخاری خود، رقیبی برای GT3 شد.




997 Porsche 911


۲۰۱۱: خانواده ۹۱۱ صاحب یک عضو جدید با نام GTS شد تا با تولید این خودرو، فاصله خالی بین مدل‌های اسپورت S و GT3 پر شود. در موتور ۳/۸ لیتری، از یک سرسیلندر جدید و سیستم مکش ویژه و یک اگزوز مسابقه‌ای استفاده شده بود که به همین دلیل می‌توانست، نسبت به سری S، به میزان ۲۳ اسب‌بخار، قدرت بیشتری تولید کند.


۲۰۱۲: در این سال، یک پورشه ۹۱۱ دیگر، بر اساس GT3 عرضه شد: GT3 RS 4.0.. این خودرو، دارای بزرگترین حجم موتور در میان ۹۱۱های ساخته شده تاکنون بود. این موتور ۴ لیتری، قدرتی به اندازه ۵۰۰ اسب‌بخار داشت. از جمله تغییرات در این مدل، میل‌لنگ از سری GT3 RSR مسابقه‌ای و میله‌های رابط تیتانیومی بودند.

۲۰۱۲ تاکنون: نسل ۹۹۱



2012 Porsche 911 Carrera S 3.8-liter flat-6 engine


۲۰۱۲: پورشه مدل جدید نسل ۹۹۱ از پورشه‌های کاررا و کاررا اسپورت را معرفی کرد. حجم موتور مدل پایه پورشه ۹۱۱ دوباره به ۳/۴ لیتر، کاهش پیدا کرد؛ امّا در همین حال، قدرت موتور با افزایش ۵ اسب‌بخاری به ۳۵۰ اسب‌بخار رسید. کاررا اسپورت موتور ۳/۸ لیتری خود را حفظ کرده و اکنون می‌تواند ۴۰۰ اسب‌بخار قدرت و ۴۴۰/۶ نیوتن‌متر گشتاور ایجاد کند.





2012 Porsche 991 convertible


۲۰۱۴: GT3 دوباره به بازار بازگشته، امّا این بار از موتور کاررا S استفاده کرده است. در نتیجه، با استفاده از سیستم انژکتور مستقیم و دیگر قابلیت‌هایی که از قبل در GT3 وجود داشت (مانند میله‌های رابط تیتانیومی، پیستون‌های کوتاه شده و …) قدرت GT3 به ۴۷۵ اسب‌بخار رسید و گشتاور آن به ۴۳۹/۳ نیوتن‌متر افزایش یافت. این سال، همچنین سال بازگشت مدل‌های توربو و توربو S است؛ جایی که سیستم انژکتور سوخت مستقیم به موتورها اضافه خواهد شد و طبیعتاً با قدرت بیشتر موتور همراه خواهد بود. قدرت موتور توربو از ۵۰۰ اسب‌بخار به ۵۲۰ اسب‌بخار افزایش پیدا کرده و گشتاور آن نیز به میزان ۹/۵ نیوتن‌متر اضافه شده است. همچنین قدرت مدل توربو S، به میزان ۳۰ اسب‌بخار افزایش داشته (۵۶۰ اسب‌بخار) و در عین‌حال، گشتاور آن در ۶۹۹/۶ نیوتن‌متر، ثابت باقی مانده است.

 

[behnam 1375]

»» 8 نکته در مورد پورشه 918 اسپایدر
این خودروی هیبریدی که به عنوان نقطه‌ عطفی در بین اتومبیل‌های پورشه محسوب می‌شود، یک اثر یادبود در دنیای تکنولوژی اتومبیل‌ها نیز محسوب می گردد. اما بد نیست ناگفته های این خودرو را هم مرور کنیم.




Porsche 918 Spyder 2015


با قیمتی معادل 845000 دلار، پورشه با فروش هر یک از این اتومبیل‌ها از نظر مالی ضرر خواهد کرد.
نباید خیلی تعجب کنید، اتومبیل‌های سوپر اسپرت معمولاً خیلی سود ده نیستند. خودروهای هیبریدی با سیستم‌های پیچیده تر، عملکرد قویتر و تکنولوژی‌های پیشرفته تر، تقریباً هیچ وقت سودآور نیستند. مسئولان پورشه هیچ گونه اطلاعاتی در مورد بودجه‌ی تولید 918 را ارائه نمی‌کنند، ولی زمانی که با هر یک از کارکنان پورشه در این مورد صحبت کردیم همان موضوع را تکرار کردند: پورشه 918، زیر قیمت تمام شده به فروش می‌رسد. و طراحی و تولید این اتومبیل بسیار گران قیمت بوده است.



یک از مهندسان سازنده‌ی 918 به من گفت: بزرگترین چالش در طراحی و تولید این خودرو، جایگذاری تمامی سخت افزارهای کامپیوتری بود.
918 یک خودروی ساده نیست. این خودرو برای اجرای سیستم‌های گوناگون خود به مقدار زیادی توان محاسباتی نیاز دارد. سیستم‌هایی مانند مدیریت موتور، سیستم صوتی و تصویری اتومبیل و کنترل پایداری همانند تمامی اتومبیل‌ها وجود دارند، ولی در این اتومبیل سیستم‌های ترمز، خنک کننده (چهار پمپ آب الکتریکی، که دو عدد آن فقط مختص موتور است)، و چندین سیستم دیگر نیز توسط سیستم الکتریکی خودرو مدیریت می‌شوند. یک نمونه‌ی اولیه در هنگام معرفی خودرو به رسانه‌ها به نمایش درآمد. زمانی که اتومبیل ساخته شد، بسته بندی نهایی آن هنوز مشخص نبود؛ خودرو به سادگی ساخته شد تا مشخص شود که سیستم پیشرانه‌ی خودرو در دنیای واقعی چگونه کار خواهد کرد. سخت افزارهای کامپیوتری بسیاری وجود داشت، مهندسین تمامی قطعات را داخل جعبه‌های بزرگ آلومینیومی قرار دادند، سپس جعبه‌ها را در قسمت جلو و عقب خودرو نصب کردند.


برای تعمیر آن، باید خودرو را دو قسمت کنید.
ساختار فیبر کربنی پورشه 918 از دو بخش اصلی تشکیل شده است: کابین سرنشین و قسمت نگهدارنده ی موتور خودرو. همانند پورشه‌ی Carrera GT، برای انجام تعمیرات اساسی خودرو یا جدا کردن موتور یا جعبه دنده، باید این دو بخش را از یکدیگر جدا کنید. در اصل خودرو را دو نیم خواهید کرد. این موضوع در مورد موتورسیکلت‌ها و برخی اتومبیل‌های مسابقه ای رایج است، ولی در مورد خودروهای خیابانی یا حتی سوپر اسپورت ها بسیار نادر می‌باشد.
بنا به گفته یکی از مهندسان پورشه سرویس‌های جزئی را بدون انجام این کار می‌توانید اجرا کنید. ولی در واقع، سرویس جزئی فقط به تعویض شمع‌های موتور خلاصه می‌شود. توجه داشته باشید که این خودرو هیچ گونه تسمه ای ندارد، و میل بادامک‌های آن توسط زنجیرها چرخانده می‌شوند، بنابراین نیازی به تعویض تسمه دینام یا تسمه تایم نخواهد بود. این موضوع بسیار خوب است زیرا برای انجام آن کارها ممکن بود مجبور به جدا کردن موتور شوید.


سیستم ترمز پورشه 918 بسیار هوشمند تر و پیچیده تر از اولین خودروی شماست.
همان گونه که در همه خودروهای هیبرید این گونه است، ترمزهای 918 باید کارهای متعددی علاوه بر متوقف کردن خودرو انجام دهند. باید به شارژ شدن باتری‌ها کمک کنند، ارتباط بین سیستم ABS و سیستم کنترل پایداری خودرو را برقرار کنند، و در طول کل این پروسه عملکرد مناسبی داشته باشند. پورشه‌ها معمولاً به حس فوق العاده ی ترمزشان معروف هستند، یک پدال قوی و محکم که تحت هر شرایطی بهترین عملکرد ممکن را ارائه می‌کند. مهندسان سازنده‌ی 918 ادعا کرده‌اند که شبیه کردن سیستم ترمز 918 به ترمزهای سایر خودروهای پورشه، یکی از سخت‌ترین قسمت‌های طراحی این خودرو بود. سیستم ترمز به صورتی الکتریکی توسط یک قطعه‌ی پیچیده که بین پدال ترمز و سیلندر اصلی ترمز نصب شده است پشتیبانی می‌شود. این قطعه در دنیای خودروهای هیبریدی منحصر به فرد می‌باشد، هدف این قطعه برقرار کردن یک ارتباط پیوسته‌ی مکانیکی بین پای شما و سیستم هیدرولیک خودرو می‌باشد.
همچنین قطعه‌ی دیگری وجود دارد که مهندسان آن را خازن سیال می‌نامند و در دماغه‌ی خودرو نصب شده است. اگر نیروی ترمز کمتر از 0.5 g باشد، سیستم خودرو از موتورهای الکتریکی خود برای شارژ گردن باتری‌ها استفاده می‌کنند. هنگامی که نیروی ترمز بیشتر از 0.5 g باشد این اتفاق نمی‌افتد. در اینجا، خازن، همان گونه از اسم آن پیداست، به عنوان یک مخزن سیال عمل می‌کند تا بتواند در هنگام تغییر حالت پایداری پدال ترمز را حفظ کرده و تحت هر شرایطی آن را برای راننده قابل پیش بینی نماید. پدال ترمز پورشه 918 واقعاً این گونه است، اگرچه گاهی اوقات داخل شهر ممکن است عملکرد پدال کمی برای شما عجیب به نظر برسد، زیرا سیستم اتومبیل در تلاش است تا رفتارهای رانندگی شما را پیش بینی کند. در هر حال این یک دستاورد تاریخی و بزرگ برای مهندسان پورشه می‌باشد، زیرا عملکرد ترمز برخلاف سیستم متفاوت آن، کاملاً طبیعی و مشابه اتومبیل‌های دیگر به نظر می‌رسد.
همان گونه که قابل پیش بینی است، طراحی چنین سیستمی به محاسبات گسترده و زمان طراحی و تولید زیادی نیاز داشته است. حتی الآن، که خط تولید آن به راه افتاده است، یکی از مهندسین پورشه که خواست نامش فاش نشود، اعلام کرد که کالیبراسیون سیستم ترمز پورشه 918 فقط 95% کامل شده است.


رنگ آمیزی مخصوص 60000 هزار دلار هزینه خواهد داشت.
واقعاً این تمام چیزی است که باید بدانید. این رنگ‌های مخصوص فلز نقره‌ی مایع و فلز کروم مایع نام دارند. این رنگ‌ها علاوه بر 10 رنگ استاندارد ارائه می‌شوند. همچنین، از آن جایی که این خودرو پورشه است و گران‌ترین خودروی تولیدی این کارخانه می‌باشد، شما تقریباً می‌توانید فرض کنید که هر چیز اضافی را درخواست کنید و هزینه‌ی آن را بپردازید شرکت آن را برای شما انجام خواهد داد.


رینگ‌های منیزیمی اورجینال اختیاری با قیمت 32500 دلار به اندازه ای سبک هستند که می‌توانید آن‌ها را با یک انگشت بلند کنید. این رینگ‌های در پکیج 84000 دلاری Weissach نیز موجود هستند.
من یکی از این رینگ‌ها را با بدون تایر و با انگشت اشاره بلند کردم. حسی مانند بازی کردن با بخشی از شاتل فضایی به آدم دست می‌داد.


داخل خودرو برای بسیاری از افراد راحت و مناسب نیست.
صندلی‌ها را می توان به سمت جلو یا عقب تنظیم کرد ولی نمی‌توان ارتفاع آن را کم و زیاد کرد یا خم کرد. فرمان آن تلسکوپی می‌باشد ولی نمی‌توان آن را کج کرد. کنسول مرکزی بلند است، ستون شیشه‌ی جلوی اتومبیل بدجور به سر شما نزدیک است. با قدی حدوداً 178 سانتی متری، من احساس کردم که اندازه‌ی خودرو برای من مناسب نیست.


اگر در ترافیک پشت سر یک 918 قرار گرفته باشید و راننده‌ی آن پدال گاز را فشار دهد، قبل از این که صدا را بشنوید آن را خواهید دید.
وقتی که 918 در حالت الکترونیکی قرار دارد، موتور آن خاموش است و خودرو هیچ صدایی تولید نمی‌کند. در حالت‌های رانندگی که موتور در حال خاموش شدن است، آن حالت سکوت جای خود را به صدای رعد آسا و وحشتناک نعره‌ی موتور می‌دهد. در آن حالت‌ها، می توان با فشار دادن یک ضامن روی پدال گاز یا حرکت دادن دسته دنده‌ی نصب شده روی فرمان موتور را روشن کرد. لوله‌های اگزوز پورشه 918 از نوع Top Exit هستند. موتور آن از نوع جریان معکوس است، ورودی جریان هوای موتور جایی قرار گرفته است که در موتورهای V8 منیفولد اگزوز آن جا قرار می‌گیرد. اگزوزهای کناری که در طرح مفهومی 918 وجود داشتند، به دلیل برخی از مشکلاتی که ایجاد می‌کردند در مدل تولیدی حذف شده‌اند. زمانی که موتور روشن است، مقدار زیادی گرما تولید می‌کند که هوای موجود در بالای اگزوز به صورت یک زبانه‌ی شعله به نظر می‌رسد. به همین دلیل وقتی در ترافیک پشت سر یک 918 قرار گرفته باشید، قبل از شنیدن صدای موتور این زبانه‌ی شعله را خواهید دید.




حرف‌های من را به خاطر بسپارید: این خودرو نقطه‌ی عطفی در اتومبیل‌های تولیدی پورشه است، یکی از پیچیده‌ترین و بلند پروازانه ترین خودروهایی که تاکنون ساخته شده است. 918 همچنین یک سوپر اسپرت فوق العاده است. ولی خوب، چه کسی چیزی کمتر از پورشه انتظار دارد؟

 

[behnam 1375]

»» چگونه نام های مینی و کوپِر در کنار یکدیگر قرار گرفتند؟
چرا نام یک برند اهمیت دارد؟ مینی کوپر، یکی از نمادین ترین برندهایی می باشد که تاکنون شکل گرفته است. خودروی مینی کوپر یکی از شناخته شده ترین نام ها و شکل ها را در بین تمامی خودروها دارد و داستان این که چگونه نام های مینی و کوپر در کنار هم قرار گرفته اند بسیار جالب می باشد.




2014 Mini Cooper S Roadster


قبل از عضویت در گروه مینی، جان کوپر در دنیای مسابقات اتومبیل سواری فعالیت می کرد، و به برندهایی مثل Moss و مک لارن در این زمینه یاری می رساند. منطقی به نظر می رسد که همکاری مینی و کوپر چگونه توانست به چنین میراث بزرگی در طول چندین سال تبدیل شود.








اولین مینی کوپر واقعی در سال 1961 معرفی شد، و تمامی تصورات قبلی در مورد توانایی های یک خودروی کوچک را از بین برد. در ویدئوی زیر، Alex Goy در مورد حضور جالب توجه مینی اورجینال در طول سالیان دراز صحبت می کند. او همچنین در باره این که یک مینیِ مدرن به سبک جان کوپر چگونه باید باشد توضیحاتی ارائه می نماید. این ویدیو را تماشا کنید تا ببینید که آیا خودروی جدید انتظارات این برند معتبر قدیمی را برآورده می کند یا نه !

 

[behnam 1375]

»» مک لارن MP4-12C برای پلیس دبی
دیگر به شنیدن خبرهای حضور خودروهای سوپر اسپرت در ناوگان پلیس دبی عادت کرده‌ایم. شاید دلیل ظاهری خرید این خودروها مقابله با تخلفات خودروهای سوپر اسپرت فراوانی باشد که در امارات تردد می‌کنند. اما دلیل واضح این کار، تبلیغات برای جذب توریست است. به گونه‌ای که با آوردن نام دبی به تیتر اخبار روز دنیا، و جلب توجه مخاطبان، منافع غیر مستقیمی از رونق گردشگری به‌دست آورد.




2013 Dubai Pollice McLaren MP4-12C


مک لارنMP4-12C قادر است با موتور 8 سیلندر 3.8 لیتری مجهز به توربوی دوقلوی خود 625 اسب بخار نیرو و 600 نیوتن متر گشتاور را تولید کند و شتاب صفر تا صد 3.3 ثانیه ای و حداکثر سرعت 329 کیلومتر بر ساعت را نیز در کارنامه دارد.












هم اکنون علاوه بر مک لارن MP4-12C خودروهایی نظیر مرسدس بنز SLS AMG و برابوس G هفتصد اسبی، بنتلی، شورولت کامارو SS، ب ام و M6 گرن کوپه، فراری FF، آستون مارتین One-77، بوگاتی ویرون و لامبورگینی اونتادور را نیز می‌توانید با آرم شرطه دبی بیابید.

 

[behnam 1375]

»» مقایسه ب ام و M4 با لکسس RC F
لکسس با طراحی جسورانه مدلهای جدید خود، قصد دارد تا طیف جدید از خریداران جوان و امروزی را به سوی خود جذب کند. در سوی دیگر، ب ام و برای نمایش دینامیک ماشینهای خود، نیازی به طرح‌های انتزاعی نمی‌بیند و هنوز روی استیل همیشگی و کلاسیک خود پایبند است.


ب ام و M4 کوپه، خودرویی است که به تازگی به خانواده باواریا اضافه شده، اما همچنان از طراحی آشنای سایر برادران خود بهره می‌برد. در سوی دیگر، لکسس نیز با مدل RC F کوپه به میدان آمده که طرحی تهاجمی و چشمگیر دارد و سرهای بیشتری را در خیابان به سمت خود بر می‌گرداند. با این وجود طراحی ظاهری یک خودرو بدون در نظر گرفتن ویژگی‌های آن و میزان کارایی خودرو، تا حد زیادی به سلیقه افراد مربوط می‌شود. برای طرفداران BMW، این خودرو متانت و اعتبار یک قهرمان پیروز را دارد و در عوض طراحی لکسس را مبتذل و سبک به نظر می‌رسد. طرفداران لکسس نیز ممکن است ب ام و را کهنه و تکراری بدانند و در عوض کوپه ژاپنی را خشن، وحشی و قابل اعتماد توصیف کنند.












پیش از این ما لکسس را بیشتر رقیبی برای مرسدس بنز می‌دانستیم و آن گونه که اینفینیتی، ادعا می‌کند، ب ام و را هدف این یکی می‌دانستیم. اما حالا همه شرکت‌ها به سمت خودروهای اسپرت تر متمایل شده‌اند و سازندگان خودروهای لوکس، مثل لکسس نیز از این قاعده مستثنی نیستند.

ب ام و M4 کوپه دارای یک موتور 3.0 لیتری شش سیلندر است که با کمک توربوشارژر دوقلو 425 اسب بخار نیرو تولید می‌کند. گشتاور این موتور نیز 550 نیوتن متر است. یک گیربکس شش سرعته دستی یا هفت سرعته دوکلاچه اتوماتیک وظیفه انتقال نیرو را بر عهده دارد. این اتومبیل با گیربکس دستی در 3.9 ثانیه و با گیربکس DCT در 4.1 ثانیه به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رسد.
لکسس RC F کوپه به لطف موتور هشت سیلندر خورجینی 5.0 لیتری خود و بدون استفاده از توربوشارژر، بیش از 450 اسب بخار قدرت دارد. این پیشرانه همچنین 519 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. لکسس، شتاب این خودرو را برای رسیدن به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت، 4.6 ثانیه اعلام کرده است. نهایت سرعت این مدل نیز 270 کیلومتر بر ساعت می‌باشد. بر خلاف ب ام و در لکسس از گیربکس دستی خبری نیست و یک گیربکس هشت سرعته اسپرت با امکان تعویض دستی (SPDS) وظیفه انتقال نیرو را بر عهده می‌گیرد.








در هر صورت نگاه ما در این مقایسه، بیشتر معطوف به طراحی دو خودرو است. امتیاز شما به طراحی این کوپه‌ها چیست و کدام را برمی گزینید؟

 

[behnam 1375]

»» سوپرشارژر هنسی در قلب لکسس LX570
گروه هنسی یک پکیج سوپر شارژر جدید به نام HPE500 را برای خودروی لکسس LX 570 طراحی کرده است. این پکیج که به منظور ارائه‌ مقداری نیروی بیشتر به خودرو طراحی شده است، شامل یک سوپر شارژر TVS، انژکتورهای بهبود یافته، فیلتر هوای با جریان بالا و یک ECU بهینه سازی شده می‌باشد.




Lexus LX570 by Hennessey


به لطف این تغییرات، موتور هشت سیلندر 5.7 لیتری خودرو 507 اسب بخار نیرو و 718 نیوتن بر متر گشتاور تولید می‌کند که در مقایسه با مدل اصلی 118 اسب بخار نیرو و 172 نیوتن بر متر گشتاور افزایش یافته است. این پکیج خودرو را قادر می‌کند تا شتاب صفر تا 100 کیلومتر بر ساعت را در 6.6 ثانیه پر کرده و مسافت 400 متری را در 14.6 ثانیه با سرعت 158 کیلومتر بر ساعت طی کند

این پکیج همچنین یک لوگوی خارجی و یک پلاک با شماره‌ جداگانه اختصاصی را به کنسول مرکزی اضافه می‌کند.

 

[behnam 1375]

»» لکسس خودروی ارزان نمی‌سازد
مدیر لکسس آمریکا در واکنش به عرضه مرسدس بنز CLA با قیمت زیر 30 هزار دلار در بازار این کشور، گفت که این شرکت هیچ گاه خودرویی ارزان تا این حد نخواهد ساخت. در حالی که سایون و تویوتا می‌توانند این نقش را بر عهده بگیرند، دلیلی برای تلاش برای عرضه خودروهای ارزان قیمت توسط لکسس وجود ندارد.




2014 Lexus CT 200h facelift


با این حال لکسس به موفقیت مرسدس بنز CLA در بازار آمریکا اذعان دارد و این به دلیل مجموعه‌ای از عوامل از جمله تاثیر برند بنز و لوکس بودن خودرو است.



مرسدس بنز از ماه سپتامبر فروش CLA را به عنوان ارزان‌ترین خودروی خود در آمریکا با قیمت پایه 29900 دلار آغاز کرده و تاکنون نزدیک 11 هزار دستگاه از این سدان دیفرانسیل جلو را به فروش رسانده است.






این در حالیست که مقرون به صرفه‌ترین خودروی لکسس در حال حاضر CT 200h است که 32960 دلار قیمت دارد. پس از این خودرو، لکسس IS با قیمت پایه 36 هزار دلار قرار دارد. در واقع لکسس نمی‌خواهد تصویر عمومی از نام تجاری خود را با خودروهای ارزان مخدوش کند. این به لکسس اجازه می‌دهد همچنان روی خودروهای لوکس و با ارزش کار کند. و حتی روی بخش‌های سنتی و لوکس‌تر متمرکز شود. حالا برای قضاوت اینکه خودروهایی نظیر CLA و ب ام و سری یک چه بر سر اعتبار سازندگانشان در دراز مدت می‌آورند، خیلی زود است. شما چطور فکر می‌کنید؟

 

[behnam 1375]

»» کرایسلر 300S مدل 2014
در مدل های 2014 این سدان نیمه لوکس آمریکایی می توان به وضوح دید که طراحانش تنها بدنبال دادن هیبت بیشتر به کرایسلر 300 بوده اند؛ اضافه شدن حرف S به نام 300 که از Stance آمده خود گواهی برهمین موضوع است . . .


2014 Chrysler 300S

به لحاظ ظاهری 300S را می توان با چراغ های دودی، جلوپنجره سیاه کرومی و تریم مشکی رنگ شیشه ها تشخیص داد. سقف مشکی رنگ (Gloss Black) آن هم بصورت سفارشی خواهد بود. از رینگ های 20 اینچی (19 اینچی برای مدل های AWD) که بگذریم، در نمای داخلی کرایسلر برای شما چرم آبی تیره رنگ ناپا بنام Ambassador Blue با تریم Piano Black را برای شما مهیا کرده است.






کابین خودرو نسبتا لوکس و جذاب است که البته باوجود امکاناتی مانند صندلی 12 حالته راننده و سرنشین جلو، سیستم پخش Beats by Dr. Dre با 10 اسپیکر،سیستم چندرسانه ای Uconnect با نمایشگر 8.4 اینچی لمسی (بزرگترین درمیان همکلاسان) آنقدرها هم بد نیست!


2014 Chrysler 300S

کرایسلر برای 300S از پیشرانه Pentastar V6 به حجم 3.6 لیتر بهره گرفته که قدرت و گشتاورش به ترتیب به 300 اسب بخار و بیش از 358 نیوتن متر می رسد. گیربکس خودرو نیز از نوع 8 سرعته اتومات ZF با قابلیت تعویض به کمک شیفترهای پشت فرمان است. مصرف سوخت این مدل بصورت زیر اعلام شده:

• سیکل جاده ای: 7.6 لیتر برای RWD ؛ 8.7 لیتر برای AWD.
• سیکل شهری: 12.4 لیتر برای RWD ؛ 13 لیتر برای AWD.
• سیکل ترکیبی: 10.2 لیتر برای RWD ؛ 11.2 لیتر برای AWD.

اما برای آندسته از مشتریانی که خواهان قدرت بیشتری هستند، کرایسلر پیشرانه 5.7 لیتری V8 Hemi را با قدرت 370 اسب بخار پیشنهاد می کند که مجهز به سیستم Fuel Saver Technology یا غیرفعالسازی 4 سیلندر برای مدیریت مصرف سوخت است.

 

[behnam 1375]

»» لینکلن ناویگیتور در برابر کادیلاک اسکالید
اگر به هر دلیلی، دلتان برای شعار “بزرگتر بهتر است” کمپانی های خودروساز آمریکایی تنگ شده است، قطعاً با دانستن این که چندین شرکت آمریکایی در حال ارائه خودروهایی با اندازه های بزرگ و تجهیزات و امکانات یک SUV هستند خوشحال خواهید شد. دو خودروی جدید در این بخش که به تازگی وارد بازار شده اند لینکلن ناویگیتور 2015 و کادیلاک اسکالید 2015 می باشند.



این دو خودروی SUV بزرگ نقاط مشترک زیادی با یکدیگر دارند، از ابعاد داخلی و خارجی مشابه تا طراحی جعبه مانند آن ها، ظرفیت سرنشین معادل هشت نفر و شیوه ساخت سنتی بدنه بر روی قاب آن دو مشابه هم می باشد.
آن ها همچنین تفاوت های قابل توجهی نیز دارند، که شامل آپشن های موتور و سیستم انتقال قدرت و این واقعیت می شود که کادیلاک یک مدل کاملاً جدید بوده، در حالی که لینکلن طراحی دوباره نسل سوم ناویگیتور می باشد که از سال 2007 وارد بازار آمریکا شده است.
همانند مدل های نسل فعلی، هر دو خودرو در دو طول بدنه مختلف عرضه خواهند شد؛ استاندارد (ناویگیتور : 5268 میلی متر / اسکالید 5646 میلی متر) و Extended (ناویگیتور : 5646 میلی متر / اسکالید: 5698 میلی متر).
هر چند کادیلاک از نظر اندازه کمی بزرگتر است، با توجه به اطلاعات خودرو ساز، لینکلن فضای بین صندلی بیشتری در هر سه ردیف در اختیار سرنشینان قرار می دهد.

فضای بین ردیف های صندلی در مدل های استاندارد:

• Navigator: 2925 لیتر فضای بار پشت ردیف اول، 1540 لیتر فضای بار پشت ردیف دوم، 513 لیتر فضای بار پشت ردیف سوم
• اسکالید: 2667 لیتر فضای بار پشت ردیف اول، 1461 لیتر فضای بار پشت ردیف دوم، 433 لیتر فضای بار پشت ردیف سوم

فضای بین ردیف های صندلی در مدل های Extended:

• Navigator L: 3630 لیتر فضای بار پشت ردیف اول، 2444 لیتر فضای بار پشت ردیف دوم، 1206 لیتر فضای بار پشت ردیف سوم
• اسکالید ESV: 3412 لیتر فضای بار پشت ردیف اول، 2166 لیتر فضای بار پشت ردیف دوم، 1096 لیتر فضای بار پشت ردیف سوم

شاید عجیب ترین چیز بین این دو خودرو چیزی است که شما نمی توانید ببینید، موتور و سیستم انتقال قدرت. به عنوان یک مدل جدید، شما از کادیلاک انتظار دارید که موتور مدرن تری را بر روی این خودرو نصب کند، ولی در واقع این گونه نیست.
اسکالید نسل چهارم مجهز به یک موتور هشت سیلندر بزرگ 6.2 لیتری می باشد که 420 اسب بخارنیرو و 622 نیوتن متر گشتاور تولید می کند. این موتور به یک گیربکس شش دنده اتوماتیک متصل شده است (با روش قدیمی شیفتر ستون فرمان) که نیروی موتور را یا به محور عقب، و یا به صورت اختیاری به تمام چرخ ها منتقل می کند.
به نظر می رسد که مسئولان فورد تصمیم گرفته اند که از نظر ظاهری فقط به تغییراتی اندک در طراحی داخلی و خارجی خودرو بسنده کنند، ولی در بخش فنی، آن ها موتور قدیمی 5.4 لیتری هشت سیلندر خودرو را با یک موتور مدرن شش سیلندر 3.5 لیتری توربوشارژردار EcoBoost جایگزین کرده اند که حداقل370 اسب بخار نیرو و 582 نیوتن متر تولید می کند و توسط یک گیربکس 6 دنده اتوماتیک نیروی موتور را به صورت اختیاری به یک محور یا تمام چرخ ها منتقل می نماید.
به عنوان گران ترین خودروهای بخش مربوط به خود در خط تولید کادیلاک و لینکلن، هر دو خودرو مجموعه ای از تجهیزات راحتی، امنیتی و سیستم های تکنولوژی محور و امکانات رفاهی را یا به صورت استاندارد و یا آپشن ارائه می نمایند، جزئیات دقیق تر این موضوع زمانی که این خودروها وارد بازار شوند منتشر خواهد شد.
در این مرحله، اطلاعات زیادی در مورد قیمت این خودروها نداریم، اخیراً گزارشی منتشر شده بود که کادیلاک قیمت اولیه خود را برای اسکالید 2015 با افزایشی 3,725 دلاری در مقایسه با اسکالید 2014 به72,690 دلار برای مدل پایه خود رسانده است. هزینه های اضافی و هزینه حمل و نقل نیز در این قیمت گذاری لحاظ شده است. ولی جنرال موتورز هنوز این قیمت گذاری را تأیید نکرده است. لینکلن خبری در مورد قیمت احتمالی ناویگیتور 2015 منتشر نکرده است.












به منظور مقایسه، اسکالید 2014 قیمت اولیه ای معادل 68,965 دلار دارد، که حدوداً 12,000 دلار بیشتر از لینکلن ناویگیتور 2014 می باشد (57,160 دلار). اگر چه این موضوع نتوانست جلوی فروش سه برابری اسکالید (22,514 دستگاه) در برابر ناویگیتور (8613 دستگاه) را در بازار سال گذشته آمریکا بگیرد.
اسکالید جدید طبق برنامه ریزی ها، بهار امسال وارد بازار آمریکا خواهد شد، در حالی که ناویگیتور 2015 پس از اسکالید و در پاییز 2014 برای فروش عرضه می شود.