اخبار ، مقالات و دانستی های نجوم و فضا

[faraz-hacker]

کو گوش شنوا؟

 

[esfandiyar2002]

همشهری-گروه علمي فرهنگي- سازمان فضايي اروپا در حال ساخت فضاپيماي كاوشگر مريخ «اگزومارس» است. طرح ۶۰۰ ميليون يورويي اگزومارس، شامل يك سفينه بدون سرنشين و يك مريخ پيماي ۱۸۰ كيلوگرمي است كه قرار است در سال ۲۰۱۱به سمت مريخ پرتاب شود.
در اين مريخ پيما از يك تراشه الكترونيكي فوق پيشرفته به نام ال ام سي (لايف ماركر چيپ) استفاده مي شود. اين تراشه مغز اصلي در كامپيوتري است كه وظيفه آن بررسي و آزمايش نمونه هاي خاك مريخ، براي پيدا كردن نشانه هاي احتمالي حيات مريخي است. اين ابزار در ذرات خاك مريخ به جستجوي مولكول هاي اسيدهاي آمينه به عنوان ماده اوليه و اصلي سازنده پروتيين ها و همچنين «آدنوسين تري فسفات» ، مولكول لازم براي انتقال انرژي درون سلول ها، خواهد پرداخت.قرار است كه اگزومارس سال ۲۰۱۱ از پايگاه فضايي اروپا در «كورو» در ساحل شمال شرقي آمريكاي جنوبي به فضا پرتاب شود. يك موشك فضايي «سويوز- فرگات» روسي، اين وظيفه را بر عهده دارد. اگزومارس نيم ميليارد كيلومتري زمين تا مريخ را در دو سال طي مي كند و سالي ۲۰۱۳ روي سطح مريخ فرود خواهد آمد.

 

[esfandiyar2002]

همشهری-گروه علمي فرهنگي- ناسا نرم افزار مورد استفاده در مريخ پيماهاي روباتيك موجود روي سطح مريخ و همچنين فضاپيماهاي كاوشگر سياره مريخ خود را كه هم اكنون در مدار اين سياره قراردارند، به روزنگاري مي كند.
نرم افزار جديد به رايانه هاي روبات ها امكان مي دهد بهتر از گذشته ابرهاي مريخي و همچنين پديده موسوم به داست دويل را مطالعه كنند و براي تصويربرداري از َتغييرات ناگهاني سطح مريخ كمتر به دريافت دستور از مركز كنترل عمليات در زمين وابسته باشند.
با استفاده از الگوريتمهاي جديد، مريخ پيماهاي روح و فرصت مي توانند در ميان انبوه تصاويري كه از مريخ ثبت مي كنند، اين قبيل پديده ها را شناسايي كرده و تنها تصاوير مفيد و مربوط به همين پديده ها را به زمين ارسال كنند.
به گفته ربكا كاستانو از آزمايشگاه پيشرانه موشكي ناسا، هم اكنون تنها بين ۸تا ۲۰درصد از داده هاي ارسالي از سوي مريخ پيماها شامل اطلاعات مورد نظر محققان است كه با نصب نرم افزار جديد در رايانه مريخ پيماها، اين مشكل برطرف شده و امكان بررسي تصاوير مفيد و متمايز شده مربوط به دوره هاي زماني طولاني تر، فراهم شده و در نتيجه امكان درك پديده هاي ابرهاي مريخي و همچنين داست دويل افزايش خواهد يافت.
ناسا علاوه بر مريخ پيماها، نرم افزار سفينه بدون سرنشين اوديسه را نيز كه از سال ۲۰۰۱در مدار سياره سرخ قرار دارد، تا پايان سال جاري به روزنگاري خواهد كرد. سفينه اوديسه با استفاده از نرم افزار جديد خود مي تواند در برابر تغييرات ناگهاني رخ داده روي سطح مريخ از خود واكنش نشان داده و آنها را ثبت كند.
به اين ترتيب كاوشگر اوديسه طوري تنظيم خواهد شد تا بتواند بدون نياز به دريافت دستور از مركز كنترل عمليات در زمين، تغييرات دمايي، بروز آتش فشانها، ظهور توفان هاي شن و ماسه و همچنين شكل گيري ابرهاي يخي را ثبت كند.

 

[esfandiyar2002]

سازمان فضايي اروپا در حال تكميل فناوري‌هاي لازم، از جمله يك تراشه الكترونيكي فوق پيشرفته به نام "ال ام سي"، براي ساخت فضاپيماي كاوشگر مريخ "اگزومارس" خود است.

به گزارش سايت اينترنتي "نيوساينتيست"، طرح ‪ ۶۰۰‬ميليون يورويي "اگزومارس"، شامل يك سفينه بدون سرنشين و يك مريخ‌پيماي ‪ ۱۸۰‬كيلوگرمي هم‌اكنون به تاييد سازمان فضايي اروپا رسيده و اين سفينه در سال ‪ ۲۰۱۱‬به فضا پرتاب خواهد شد.

تراشه الكترونيكي "ال ام سي" يا "لايف ماركر چيپ" به عنوان يكي از تجهيزات مهم موجود در اين طرح فضايي، ابزاري كوچك براي بررسي و آزمايش نمونه‌هاي خاك مريخ در جستجوي نشانه‌هاي احتمالي حيات مريخي است.

اين ابزار در ذرات خاك مريخ به جستجوي مولكولهاي اسيدهاي آمينه به عنوان ماده اوليه و اصلي سازنده پروتيين‌ها و همچنين ماده "آدنوسين تري‌فسفات"، مولكول لازم براي انتقال انرژي درون سلولها، خواهد پرداخت.

سفينه "اگزومارس" طبق برنامه تعيين شده در سال ‪ ۲۰۱۱‬از پايگاه فضايي اروپا در "كورو" در ساحل شمال شرقي آمريكاي جنوبي و به كمك يك موشك فضايي "سويوز-فرگات"، ساخت كشور روسيه، به فضا پرتاب مي‌شود.

اين سفينه براي پيمودن مسير نيم ميليارد كيلومتري زمين تا كره مريخ در حدود دو سال در فضا به حركت خود ادامه خواهد داد و در سال ‪ ۲۰۱۳‬وارد مدار مريخ شده و با هدف اصلي جستجوي دقيق حيات مريخي، روي سطح اين سياره فرود خواهد آمد.

 

[roje_aria79]

آریستار خوس

آریستا خوس، ستاره شناس برجسته یونانی، نخستین کسی بود که به طور صحیح اظهار کرد که زمین حول محور خود و همچنین بدور خورشید، گردش می کند. در مدل جهان خورشید مرکز وی، که بر پایه مشاهداتش بنا شده بود، خورشیده ثابت بوده و مرکز جهام تصور شده بود. در این مدل، سیارات در مدارهای دایره ای بدور خورشید چرخیده و ستاره های دوردست و ثابت در زمینه این مدارها قرار داشتند. کتاب «بزرگی و فاصله های ماه و خورشید»، تنها اثر بجای مانده از وی می باشد. این اثر، حاکی از تلاشهای او در جهت محاسبه و اندازه و فاصله اجسام آسمانی از یکدیگر است.
در سال 320 ق.م در جزیره ساموس، یکی از جزایر یونان، بدنیا می آید. از زندگی او اطلاع چندانی در دست نیست، اما تصور می شود که شاگرد فیلسوف یونانی، استراتولامپساکوس (حدود 370 ـ 340 ق.م)، در شهر اسکندریه بوده است.
طبق نوشته های بطلمیوس (حدود 168 ـ 90 م)، ستاره شناس و ریاضیدان یونانی، آریستاخوس در این سال تنقلاب تابستانی را مشاهده می کند.
و در سال 250 ق.م آریستارخوس در اسکندریه از دنیا می رود.

 

[roje_aria79]

بشقاب پرنده
مشاهده بیش از شصت هزار بشقاب پرنده و اختفای اسرار ساخت و روش کار آنها از سوی سازندگان و استفاده کنندگان این شی سبب شده است تا بشقاب پرنده بصورت یک معمای غامض و لاینحل جلوه‌گر شود. اشیای مشاهده شده در آسمان یا در روی زمین را که تعبیر و تفسیر رفتار ، حرکت ، نمای ظاهری ، نورافشانی و سایر ویژگیهایشان در چارچوب دانش ما ، مشکل یا غیر ممکن به نظر آید و یا ظاهرا چنان نشان دهد که فناوری آنها نتواند فناوری زمین باشد یوفو (UFO) می‌نامند. کلمه یوفو از ترکیب حرق اول نام انگلیسی این اشیاء یعنی Unidentified Flying Objects ، گرفته شده و معادل فارسی آن "اشیای پرنده ناشناخته" است.
این اشیاء را بشقابهای پرنده (Flying Saurars) ، اشیاء مرموز آسمان (Sky’s Mystenous Objects) ، اشیاء فضایی نامتعارف (Unconventional arial Objcts) و نامهای دیگر نامیده‌اند. این نامها بویژه اصلاح بشقاب پرنده و برداشت مردم از ماهیت و منشأ آن توسط مطبوعات عنوان و منتشر و متداول شده است. در جامعه علمی از اصلاح بشقاب پرنده برای اشیاء یاد شده استفاده نمی‌شود، زیرا همه آنها به شکل بشقاب نیستند. اطلاعات جمع آوری شده درباره بشقابهای پرنده در چند دهه گذشته ، شامل عکس ، مشاهده راداری ، شواهد عینی و اثرهای بجای مانده روی زمین یا محیط اطراف محل فرود این شی پرنده ، همه دلالت بر وجود آن می‌کنند.
تاریخچه بشقاب پرنده
در اسناد تاریخی بطور وضوح ، مطلبی درباره بشقاب پرنده یافت نمی‌شود، مطالبی که در اسناد تاریخی به عنوان پدیده‌های غیر متعارف نام برده شده‌اند، همان پدیده‌های آسمانی هستند. اگر چه باستان شناسان ، در گوشه و کنار جهان ، اشکالی را یافته‌اند که تا آنها را به عنوان تصویر سفینه‌های انسان ماورا زمین قلمداد می‌کنند، این برداشتها درست نیست. بشقاب پرنده‌های زیادی در سال 1276 (1897) در آمریکا دیده شده‌اند. مردم آنها را کشتی هوایی (Air ship) می‌نامیدند، که شبیه دیژیرابل بودند (Dirigeable) بودند. بشقابهای پرنده به مفهوم امروزی آنها ، ابتدا از سال 1322 (1943) تا پایان جنگ جهانی دوم مشاهده شده‌اند که همان فوفایتر (Foo Fighter) آلمانیها بودند.
در روزنامه‌های 22 آذر 1327 (13 دسامبر 1944) ، گلوله‌های نقره‌ای شناور در هوا ، که متناوبا خاموش و روشن می‌شدند و هواپیماهای شکاری و بمب افکنها را تعقیب می‌کردند، سلاحهای جنگی نازیها معرفی شدند. درست در زمانی که فناوری ساخت موشک و هواپیما به مرحله‌ای رسید که امکان سفرهای فضایی را بطور واقعی متصور کرد، فعالیت بشقابهای پرنده بطور ناگهانی افزیش یافت. روز جهانی بشقاب پرنده را باید 2 تیر 1326 (14 ژوئن 1947) در نظر گرفت، زیرا در بعد از ظهر این روز بود برای نخستین بار بعد از جنگ جهانی دوم ، گزارش مشاهده بشقاب پرنده در مطبوعات ایالات متحده آمریکا چاپ شد و از این روز صحبت بشقاب پرنده میان مردم شایع شد. مشاهده بیش از بیش بشقاب پرنده در کشورهای مختلف جهان در سال 1326 (1957) سبب شد تا این سال را "سال جهانی بشقاب پرنده" نام گذاری کنند.
ماهیت بشقاب پرنده
بررسی گزارشهای مشاهده بشقاب پرنده توسط افراد مطلع و آشنا ، فقط معتبر است. زیرا ، بسیاری از کسانی که مدعی مشاهده بشقاب پرنده شدند، اشیاء یا پدیده‌های شناخته شده را به عنوان بشقاب پرنده تلقی کردند. مشهورترین و آشناترین این اشیاء یا پدیده‌ها عبارتند از: موشکهای پرتاب شده توسط هواپیما ، ماهواره‌های برخاسته از زمین ، شهاب ، قطعات شهاب سنگ خرد شده که با انمعکاس نور خورشید روشن دیده می‌شوند، روشن شدن ابرهای ارتفاع پایین توسط خورشید ، طبقات موشکهای حامل ، نورهای به رنگهای مختلف حاصل از سوختن ماهواره‌ها در جو ، گلوله‌های منور نظامی ، هواپیماهایی که فرود آمدنشان را علامت می‌دهند، بالونهای آزمایش ، کره‌های درخشان یا قرصهای براق و روشن حاصل از انعکاس نور توسط سطوح خارجی هواپیماهای مدرن ، دنباله بخار هواپیماها ، سطح بالونهای آزمایشی و هر سطح صیقل داده شده ، حشراتی که در ارتفاعات خیلی بالا پرواز می‌کنند، پرندگان ، هاله نورانی اطراف خطوط سیمهای انتقال برق فشار قوی در اثر احاطه شدن با کریستالهای یخ در زمستان ، سیارات ، ستاره‌های درخشان ، نورافکن ، اعلانات نورانی بدنه هواپیما ، امواج انعکاس یافته رادارهای دور برد روی صفحه رادار (در اثر تغییرات محلی جو) ، هواپیماهای بدون خلبان ، سراب نوری جو ، سراب الکترونیکی یونوسفری ، کاغذ سفید سرگردان در هوا که در اثر تابش نور خورشید درخشان دیده می‌شوند، حباب کف و غیره.
از میان اشیاء و پدیده‌های فوق الذکر ، هیچ شی به انداره سیاره زهره به عنوان بشقاب پرنده گزارش نشده است. دلیل این است که ظهور ، قطر زاویه‌ای ، رنگ ، قرمز شدگی تدریجی ، تغییر ظاهری شکل و رنگ هنگام مشاهده با دوربینهای دو چشمی با تلسکوپهای کوچک سبب غیر طبیعی جلوه دادن سیاره زهره می‌شود. از پدیده‌های جوی دیگر که باعث ایجاد تصورات خیالی می‌شوند، بادهای شدید و خشن هستند.
فعالیتهای غیر عادی خورشیدی و پدیده‌های مختلف جوی در لایه‌های مختلف جو ، شفق قطبی ، گردبادهای کوچک و ... را می توان نام برد. ملاحظه می‌شود که پدیده‌ها و اشیاء گوناگونی به عنوان بشقاب پرنده می‌تواند جلوه‌گر باشد. از میان آنها فقط تعداد کمی مربوط به بشقاب پرنده به مفهوم واقعی است. دلیل گزارشهای نامربوط به بشقتاب پرنده ، بیشتر از عدم آشنایی مشاهده کنندگان با پدیده‌های طبیعی و عدم اطلاع آنها از وجود اشیاء موجود در فضا و جو زمین ناشی می‌شود.
مشخصات کلی بشقاب پرنده
بشقابهای پرنده صورتهایی از یک شی با پیچیدگی متغیر است و معمولا از شکل هندسی کروی مشتق می‌شوند و به شکل دیسک ، بیضوی (شبیه به توپ راگبی) ، دوکی ، استوانه‌ای و مخروطی دیده شدند. بیشتر آنها به شکل بشقاب با قطری حدود 7.5 متر و با گنبدی به ارتفاع 1.5 تا 1.8ر در وسط بودند. بشقابهای پرنده قادرند به سرعت ابعاد خود را تغییر دهند. بشقاب پرنده شی کاملا مجهزی است که شکل سطح قابل مشاهده آن نقش ثانوی در پرواز دارد و معمولا فاقد بال و چرخ است. این اشیاء وقتی از فاصله نزدیک مشاهده می‌شوند، دارای ابعاد نسبتا کوچک ، غالبا کوچکتر از 20 متر هستند، ولی ابعاد انعکاسی راداری آنها تقریبا به اندازه یک هواپیمای جت بوتینگ 707 است.
بشقابهای پرنده ، معما بصورت دسته جمعی پرواز می‌کنند، ولی بصورت انفرادی نیز زیاد دیده شده‌اند. آنها ، گاه در فضا به قطعات کوچکتر تقسیم می‌شوند و در چندین مورد هم قطعات کوچک نورانی بهم پیوسته و شی واحدی را بوجود می‌آوزند. ازعجایب اینکه ، بشقابهای پرنده قادرند بطور ناگهانی و آنی خود را از نظرها ناپدید کنند. بشقابهای پرنده قابلیت ساکن ایستادن در هوا را دارند و می‌توانند شتاب و سرعت زیاد را داشته باشند. از ویژگیهای جالب و جذابشان نور افشانی آنها می‌باشد. گزارشها نشان می‌دهند که آنها در دو فاز مختلف تاریک و روشن مشاهده می‌شوند، اغلب روی زمین می‌نشینند، گاه چنان آرام می‌نشینند که گویی روی قشری از مه آرمیده‌اند.
از ویژگیهای دیگرشان ، وجود یک یا چند سرنشین در آنهاست که معمولا مایل به مشاهده شدن نیستند. سرنشینان بشقابهای پرنده مجهز به دستگاهی با توانایی تابش پرتوهایی هستند که از میان اشخاص و دیوار عبور می‌کند. سرنشینان قادر به پرواز بوده ، اصابت تیر را احساس نکرده و متقابلا می‌توانند مشاهده کنندگان را فلج کنند. در برخی گزارشها آمده که سرنشینان شبیه انسان هستند. بشقابهای پرنده در پرواز در ارتفاعات کم و یا در روی زمین اثرهایی بر دستگاههای ساخت بشر و محیط اطراف بر جای می‌گذارند. بشقابهای پرنده از تواناییهای هواپیماهای مدرن کاملا آگاهند، از اینرو فاصله خود را اسلحه هوایماها و توپهای ضد هوایی طوری حفظ می‌کنند تا هموراه در خارج از برد موثر آنها قرار گیرند و می‌توانند کلیه سیستمهای الکترونیکی و موتوری و راداری و ... هواپیماها را از کار بیاندازند.
مشاهده کنندگانی که به بشقابهای پرنده خیلی نزدیک شدند، در معرض آثار رادیواکتیو قرار گرفتند. به علاوه ، این اشیاء قادرند رادار را به موقع حس و خنثی نمایند و مانع قفل شدن رادارهای کنترل آتش شوند و در دید رادارهای دور برد واقع نشوند. سرنشینان بشقاب پرنده مجهز به سیستم مولد نیروی دافعه قابل حمل‌اند، که پرواز و شناور شدن آنها را در فضا ممکن می‌سازد. به علاوه ، پدیده‌های عدم اصابت گلوله به دستگاه و سرنشینان آن به کمک میدان دافعه قابل توجیه‌اند.

 

[roje_aria79]

وداع قمر دوم زمين
قمر دوم زمين ،سيارک ۲۰۰۳YN۱۰۷ هفت سال است که در مداري مارپيچ به دور زمين مي گردد.اين سيارک با قطر ۲۰ متر ، بسيار کوچک تر از آن است که با چشم غير مسلح قابل رويت باشد.دانشمندان به تازگي متوجه شده اند که اين قمر کوچک در حال ترک سياره ي ماست.

"پال چوداس" (Paul Chodas) يکي از محققين "پروژه ي اجرام نزديک به زمين" (Near Earth Object Program) در JPL ناسا مي گويد:«اين سيارک در سال ۱۹۹۹ به نزديکي زمين رسيد و از آن زمان تا به حال در حال گردش در مسيري مارپيچ به دور سياره ي ماست.» اين سيارک کوچک که توجه بسياري را به خود جلب کرده ، هيچ خطري را براي زمينيان ايجاد نمي کند.
بيشتر سيارک هايي که به زمين نزديک مي شوند ،در مسير خود از کنار سياره ي ما عبور کرده و به راه خود ادامه مي دهند.اين اجرام معمولا در زماني که در نزديک ترين فاصله از زمين هستند ، خبرساز مي شوند.اما اين سيارک کاملا با بقيه متفاوت است: ابتدا به زمين نزديک شد و بعد در کنار آن باقي ماند!

«ما بر اين عقيده ايم که اين سيارک به دسته اي از اجرام نزديک به زمين تعلق دارد که تنها از کنار زمين عبور نکرده بلکه در کنار آن باقي مي مانندو پيش از آنکه بخواهند به مسير خود در فضا ادامه دهند ، سال ها در مسيري مارپيچ به دور سياره ي ما مي گردند.»
اين نوع سيارک ها به سيارک هاي "کوربيتال" (Coorbital Asteroids) يا "کوربيتال ها" (Coorbitals) معروفند که در مدار زمين يک بار در سال به دور خورشيد مي گردند.اين سيارک ها به زمين نزديک مي شوند و رقص خود را آغاز مي کنند: سيارک در حالي که در مدار زمين به دور خورشيد مي گردد ، به دور زمين نيز در مداري مارپيچ حرکت مي کند.
چوداس مي گويد:«اين سيارک در حقيقت توسط گرانش زمين به دام نيفتاده است.اما از ديد ما ساکنان زمين به نظر مي رسد که زمين قمر ديگري را به خود جذب کرده است.» دانشمندان تا به حال ۴ سيارک را شناخته اند که به همين طريق عمل مي کنند:۲۰۰۳YN۱۰۷ ، ۲۰۰۴GU۹ ، ۲۰۰۱GO۲ و ۲۰۰۲AA۲۹.چوداس معتقد است که در آينده ،با پيشرفت هايي که در تحقيقات و پروژه هاي مربوط به سيارک ها انجام خواهد شد ،تعداد بسيار بيشتري از اين اجرام شناخته خواهند شد.
در حال حاضر تنها دو سيارک ۲۰۰۳YN۱۰۷ و ۲۰۰۹GU۹ بسيار به زمين نزديکند.بقيه اين سيارک ها در مدار زمين پخش شده اند.۲۰۰۴GU۹ احتمالا جالبترين نمونه از اين اجرام است.اين جرم با قطري در حدود ۲۰۰ متر ، در حدود ۵۰۰ سال به دور زمين گرديده است و بر اساس محاسبات انجام شده احتمالا ۵۰۰ سال ديگر به دور سياره ي ما مي گردد.اين موضوع نشان مي شدهد که اين سيارک مداري نسبتا پايدار دارد.

اما فعلا دانشمندان به يک دليل به ۲۰۰۳YN۱۰۷ توجه بيشتري نشان مي دهند: اين سيارک در حال ترک مدار مارپيچي خود به دور زمين است.اين مدار به تدريج نامتقارن شده و در دهم ژوئن امسال ، اين سيارک مقداري از فاصله ي عادي خود به زمين نزديک تر خواهد شد.بر اثر اين نزديکي ، گرانش زمين نيروي لازم را براي خروج سيارک از مدار زمين فراهم خواهد کرد.
چوداس مي گويد:«اين بهترين فرصت براي تماشاي خروج يکي از اين سيارک ها از مدار مارپيچ خود به دور زمين خواهد بود.» اما اين پايان کار نيست.اين سيارک ۶۰ سال بعد ، دوباره به نزديکي زمين باز خواهد گشت و نقش خود را به عنوان قمري کوچک در کنار زمين ادامه خواهد داد.
اين سيارک هاي کوچک فعلا تنها نقاطي بسيار کم نور در چشمي تلسکوپ به نظر مي رسند و حتي بزرگ ترين تلسکوپ ها نيز قادر به تشخيص بسياري از اين اجرام نيستند.اما روزي خواهد رسيد که با پيشرفت هاي انجام شده در زمينه ي اکتشافات فضايي ، ما خواهيم توانست تا با مشاهده و بررسي دقيق اين اقمار کوچک ، منبع و منشا آنها را به طور دقيق مشخص کنيم.تا آن زمان ، به گفته ي چوداس ،«اين اجرام تنها براي ما جالب و عجيب خواهند بود.»

 

[esfandiyar2002]

گروه علمي فرهنگي- دورترين خوشه كهكشاني توسط تيمي از دانشمندان از آمريكا، اروپا و شيلي كشف شد. خوشه كهكشاني XMM-XCS 2215-1734 تقريبا ۱۰ميليارد سال نوري از زمين فاصله دارد و شامل صدها كهكشان بزرگ و كوچك مي شود كه با هاله اي از گازهاي داغ احاطه شده كه در طول موج اشعه ايكس تابش مي كند. آدام استنفورد، مدير اين پروژه اعلام كرد: «وجود چنين خوشه اي در فاصله اي به اين دوري مي تواند نظريه تشكيل كهكشان ها را در آغاز آفرينش به چالش بكشد. پيدا كردن چنين خوشه كهكشاني مانند آن است كه تصويري از پدر بزرگ خود را در قرن ۱۹ پيدا كنيد در حالي كه او در آن زمان وجود نداشته است!»
اين خوشه كهكشاني ۵۰۰ تريليون بار سنگين تر از خورشيد است كه بيشتر جرم آن از ماده تاريك تشكيل شده است. ماده تاريك، ماده اي نامرئي و مرموز است كه بيشتر جرم كهكشان ها را در جهان تشكيل مي دهد. به نوشته پارس اسكاي، خوشه كهكشاني به وسيله تلسكوپ فضايي اروپايي نيوتن در اشعه ايكس كشف شده و فاصله آن به كمك تلسكوپ ۱۰ متري كك تعيين شده است.
همشهری

 

[Behrooz]

مريخ نورد روح تصويري از محيط اطراف خود را با دوربين چشم انداز وسيع تهيه كرد كه يك شهاب سنگ آهني در آن ديده مي شد. به گزارش پارس اسكاي، اين سنگ كه آلن هيلز نام گرفته و سنگ ديگري به نام ژونگ چن كه خارج از اين تصوير قرار گرفته است، بافت هموارتر و جلاي بيشتري نسبت به ديگر سنگ هاي اطراف دارند.
بررسي بافت و جلاي اين دو سنگ، سياره شناسان را به ياد سنگ سپر حرارتي انداخت. اين سنگ را مريخ نورد فرصت در سال گذشته در منطقه مريدياني مريخ كشف كرد و با بررسي تركيبات شيميايي، آن را يك شهاب سنگ آهني تشخيص داد. اين بار طيف سنج كوچك پرتوهاي گرمايي مريخ نورد روح با بررسي سنگ هاي آلن هيلز و ژونگ چن، نشان داد اين سنگ ها نيز مانند سپر حرارتي بازتابندگي بالايي دارند. اگر نشانه هاي ديگر منشاء شهاب سنگي اين دو سنگ را تاييد كند، اين دو نخستين شهاب سنگ هايي خواهندبود كه مريخ نورد روح پيدا كرده است و احتمالا منشاء يكساني خواهند داشت.
اين روزها مريخ نورد روح در اقامتگاه زمستاني خود به سر مي برد و از آنجايي كه انرژي خورشيدي دريافتي آن بسيار كم است، مديران برنامه ترجيح داده اند اين مريخ نورد به بررسي محيط اطراف خود بپردازد. آنها تصميم گرفته اند صخره ها و سنگ هاي موجود در اين اقامتگاه زمستاني را غيررسمي به افتخار مركزهاي تحقيقاتي جنوبگان نامگذاري كنند. ژونگ چن، يكي از ايستگاه هاي قطب جنوب است كه در سال ۱۹۸۹ از سوي چين تاسيس شد. آلن هيلز جايي است كه معمولا شهاب سنگ هاي بسياري در آن پيدا مي شود، زيرا اين سنگ هاي تيره روي سطح يخي بسيار روشن قطب جنوب به سادگي ديده مي شوند و يافتنشان كار آساني است. مشهورترين شهاب سنگ يافت شده در آلن هيلز، شهاب سنگي با منشاءمريخي است كه از اين سياره جدا شده و به ما رسيده است.
مريخ نورد روح نزديك به دو ماه است تهيه دقيق ترين تصوير چشم انداز وسيع(پانوراما) را از سطح مريخ آغاز كرده است و تاكنون توانسته ۹۰۰ بخش از عكس نهايي را در تمام فيلترها آماده كند. آنچه تاكنون آماده شده است، نماي شمالي موقعيت مك موردو را نشان مي دهد. تپه هازبند كه روح در سال گذشته از آن صعودكرد، در مركز افق ديده مي شود. صفحه خانه بين تپه هازبند و موقعيت كنوني مريخ نورد واقع شده است. رد چرخ هاي روح كه از صفحه خانه به جنوب آمده است نيز در مركز تصوير ديده مي شود. تصوير نهايي كه چشم انداز مك موردو نام گرفته است، تا دو ماه ديگر كامل مي شود.

 

[esfandiyar2002]

جام‌جم‌آنلاين: استفن هاوكينگ فيزيكدان و رياضي‌دان بريتانيايي روز سه‌شنبه 13 ژوئن در هنگ‌كنگ اعلام كرد همراه دخترش يك كتاب در رابطه با فضا را براي كودكان مي‌نويسد كه نوعي «هري‌پاتر بدون جادو» است.
به گزارش خبرگزاري فرانسه ، استفن هاوكينگ كه براي انجام يك رشته كنفرانس به هنگ‌كنگ سفر كرده گفت ، اين كتاب «كمي شبيه هري‌پاتر در كهكشان‌ها در مورد علم و بدون جادو خواهد بود».
لوسي هاوكينگ دختر اين فيزيكدان برجسته گفت اين كتاب اختصاص به همان گروه سني هري‌پاتر دارد و مانند اين خواهد بود كه هري پاتر با يك «تاريخچه كوتاه زمان» ملاقات مي‌كند. «تاريخچه كوتاه زمان» نام كتابي است كه موجب شهرت هاوكينگ شد.
لوسي هاوكينگ افزود ، «من يك پسر 8 ساله دارم و اين طرح شيوه‌اي براي آشنا كردن او با كارهاي پدرم است».
استفن هاوكينگ 64 ساله به دليل ابتلا به يك اختلال شديد عصبي فلج‌كننده روي يك صندلي چرخدار ميخكوب بوده و فقط از طريق رايانه مي‌تواند با افراد ارتباط برقرار كند.

 

[roje_aria79]

قهرمان تا مرز مرگ پيش رفته بود
شرح واقعی سفر یوری گاگارین به فضا به مناسبت چهل‌و‌پنجمین سالگرد این سفر؛ سفری که طی آن انسان نخستین بار گهوارهِ خود را به سوی فضای بی‌کران ترک کرد. این سفر کوتاه آن‌قدرها که تاکنون در نشریات منتشر شده بی‌خطر و آسوده نبوده است.

کمبود اطلاعات موجب داستان‌سرایی می‌شود. دربارهِ گاگارین، چه پروازش و چه مرگش، به‌دلیل منتشر نشدن اخبار و سانسور حاکم بر رسانه‌های گروهی آن زمان، واقعه بسیار داستان‌پردازی شده است.
مثلا‌ً شایعه‌ای بسیار قوی وجود داشت ( و هنوز هم بسیاری بر این باورند) که قبل از ۱۲ آوریل سال ۱۹۶۱ پرتابی صورت گرفته که سرنشینِ فضاپیما، خلبانِ آزمایشگر وِلادیمیر ایلیوشین بوده است. اما بعد از فرود و زخمی شدن او، طبق دستور مسئولان، گفته شد ایلیوشین در حادثه تصادف اتومبیل مجروح شده است. سپس برای نقش فضانورد شماره ۱، جوانی خوش چهره و پُر نشاط با لبخند زیبا، یعنی گاگارین، انتخاب شد. بعدها برای آنکه پرونده کار به‌کلی بسته شود برای گاگارین هم حادثه اتومبیل به‌وجود آوردند. اما وقتی گاگارین خلبان در این حادثه کشته نشد (زخم بالای ابروی گاگارین از همین حادثه است) در جریان یکی از تمرین‌ها با هواپیمای میگ-۱۵ رفت و برنگشت!
طی سال‌های اخیر، دانشمندان، کارشناسان، و فضانوردان روس، با باز شدن فضای سیاسی و برداشته شدن مُهرِ <به ‌کلی سری> از بسیاری پرونده‌‌ها، مطالب زیادی در اختیار رسانه‌های گروهی گذاشته‌اند. از جمله جزییات مرگ فضانوردان سایوز-۱ و سایوز-۱۱، حوادث بسیاری در ایستگاه فضایی، مشکلات طرح سفر به‌ماه، و غیره. اما درباره چنین حادثه هایی هیچکس چیزی نگفت در حالی که دلیلی برای پنهانکاری نیست. درباره تاریخ کیهان‌نوردی، دیگر چیزی حالت سری ندارد و شایعاتی مثل پروازهای قبل از گاگارین بی‌اساس است. اما از آنجا که <تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها> باید دید به‌راستی چه روی داده است.
در آن زمان تبلیغات در داخل شوروی چنین سیاستی داشت: کارهای ما خیلی خوب پیش می‌رود اما آمریکایی‌‌ها همیشه مشکل دارند. بر‌اساس همین سیاست دربارهِ پرواز گاگارین تبلیغات فراوان بود اما اطلاعات بسیار ناچیز. گاگارین از نخستین لحظه‌های پرواز همه چیز را در دستگاه ضبط صوت دقیقاً تعریف می‌کرد. اما گزارش اصلی پرواز گاگارین تا همین چند سال پیش رازی مانده در گاوصندوق‌های دولتی بود.
مشکلات از زمان بستن دریچه ورودی شروع شد. وقتی که گاگارین در صندلیش قرار گرفت و می‌خواستند در را ببندند مشخص شد که در کاملاً چِفت نمی‌شود. مجبور شدند یک بار دیگر همهِ پیچ‌ها را باز و عملیات را تکرار کنند.
پرتاب و قرار گرفتن در مدار به‌طور طبیعی انجام شد. لرزش، سروصدا، و فرابار (فشار اضافی که در سقوط فضاپیما به زمین به فضانورد وارد می‌شود.) در حدود طبیعی بود درحالی که فضانورد تَوَقع داشت سروصدای بیشتری بشنود. اما وقتی فضاپیما در مدار قرار گرفت مشکلات آغاز شد. از مشکلات کوچک، مثل پرواز کردن قلم و گُم شدن آن ( به این دلیل او چیزی نداشت که با آن گزارش را بنویسد)، گرفته تا وضعیت ضبط صوت فضاپیما ( نوار در دستگاه ضبط صوت کاملاً در اول قرار نداشت و مجبور بود صرفه جویی کند) و مشکلات بزرگتر مثل قطع و وصل ارتباط با زمین.
به گاگارین گفتند فضاپیما کاملاً درست پرواز می‌کند و در مدارِ از پیش تعیین شده است و همه دستگاه‌ها درست کار می‌کنند اما واقعیت خلا‌ف این بود، زیرا طبق محاسبهِ کارشناسان وستک در مداری بالاتر از مدار پیش‌بینی شده، یعنی ۳۷۰ کیلومتری زمین، قرار گرفته بود. فضاپیمای وُستک فقط یک موتور ترمز داشت و اگر این دستگاه از کار می‌افتاد فضاپیما در مسیر طبیعی بعد از حدود ۱۲ شبانه روز به‌ زمین باز می‌گشت. به‌این دلیل در فضاپیما همه چیز برای ۱۲ شبانه روز ذخیره شده بود. اما کارشناسان بعد از محاسبه مدار جدید متوجه شدند نه ۱۲ شبانه روز بلکه ۵۰ شبانه روز طول خواهد کشید تا فضاپیما به‌زمین برگردد که این یعنی مرگ تدریجی گاگارین. خوشبختانه موتور ترمز از کار نیفتاد و به موقع کارش را انجام داد.
در زمانی که موتور ترمز خاموش شد تکانی شدید خورد و فضاپیما با سرعت زیاد شروع به‌چرخیدن کرد. از دید گاگارین زمین در پنجره مرتب جایش را عوض می‌کرد از بالا به‌پایین و از راست به‌چپ.
سرعت چرخش تقریباً ۳۰ درجه بر ثانیه بود. همه چیز در حال چرخش بود ( این اتفاق در بالای آفریقا روی داد) گاگارین آفریقا را لحظه‌ای پایین می‌دید و لحظه‌ای دیگر بالا. او بعداً گفته بود <برای آنکه نور خورشید به‌چشمانم صدمه نزند مجبور بودم چشم‌هایم را ببندم. پاهایم را به‌پنجره گذاشتم اما کرکرِه را نَبَستم چون مایل بودم ببینم در بیرون چه اتفاقی می‌افتد. در زمان پیش‌بینی شده منتظر جدا شدن مدول یا بخش موتور از بخش فرود (زمین‌نشین) بودم اما جدا نشد. می‌دانستم که طبق محاسبه، جدا شدن ۱۰-۱۲ ثانیه بعد از خاموش شدن تُرمزها باید انجام شود. در زمان روشن شدن ترمزها همه چراغ‌ها در میز فرمان فضاپیما خاموش شد. احساس ‌می‌کردم زمان زیادی گذشته است اما بخش موتوری همچنان متصل بود.

 

[faraz-hacker]

یه موقع منبع را ننویسی ها!!!!!!!!!!!!!

 

[faraz-hacker]

تولد سيارات کربني
سيارات مرموزي که داراي غلظت بالايي از گرافيت و ترکيبات کربنند، در حال شکل گيري به دور يکي از همسايگان ستاره اي نزديک ما هستند. اختر شناسان در اين هفته اعلام کردند که ديسک ماده ي اطراف ستاره ي جوان بتا نقاش (Beta Pictoris) { آلت المصور } در حال پر شدن از کربن است، که احتمال به وجود آمدن سيارات نامعمول پر کربن را افزايش مي دهد.
انوشيروان روزرخ
سيارات سنگي در منظومه ي خورشيدي ما، بيشتر از سيليکات هاي معدني ماند سنگ هاي کوارتز (quartz) و فلدسپار { گروهي از سنگ ها که از آلمينيو سيليکات ها تشکيل مي شوند feldspar } ساخته شده اند. اما سال پيش، مارک کاچنر از مرکز فضايي گدارد ناسا (Marc Kuchner (NASA/Goddard Space Flight Center)) و سارا سيگر از انستيتوي کارنِگيه ي واشنگتن (Sara Seager (Carnegie Institution of Washington)) ، مدلي را معرفي کردند که نشان مي داد سيارات سيليکاتي تنها سيارات محتمل براي تشکيل نيستند. بنا بر نظر اين دو، اگر سحابي اوليه تشکيل دهنده ي سيارات، مقدار بيشتري کربن نسبت به اکسيژن داشته باشد، سياراتي بر پايه ي کاني هاي کربن پا به عرصه ي وجود خواهند گذشت

برای دو دهه، دانشمندان تنها فکر مي کردند که سيارات در قرص نازکی از گاز و غبار اطراف بتا نقاش در جال تشکيل شدنند. با برخورد دنباله دارها و سيارک ها در اين قرص، گازی پر کربن آزاد شده و اين مي تواند دليلی برای فراوانی قابل توجه کربن به حساب آيد..

هم اکنون تيمي از محققان ناسا که با ماهواره ي طيف نگار "جوينده ي طيف هاي فرا بنفش دور" (Far Ultraviolet Spectroscopic Explorer (FUSE)) ناسا کار مي کنند، ديسکي با اين مشخصات را يافته اند. قرص پر از غباري که بتا نقاش را احاطه کرده، نزديک به 20 برابر مقدار اکسيژنش کربن دارد! در صورتي که خورشيد ما فقط نصف اکسيژنش کربن دارد. بتا نقاش که حدوداً 12 ميليون ساله است، فقط 63 سال نوري از زمين فاصله داشته و از مدت ها پيش به صورت مثال کلاسيک سيستم هاي سياره اي در آمده است.

آکي روبرگ از گدارد ناسا (Aki Roberge (NASA/Goddard)) ، که سرپرست تيم فوسه است، احتمال مي دهد که اين قرص ، نوع ديگري از سيستم هاي سياره اي را به وجود آورد. سيارات سنگي در اين سيستم کاملاً متفاوت از زمين خواهند بود: نه تنها پوسته از گرافيت ( مانند مغز مداد ) خواهد بود بلکه الماس نشان نيز خواهند شد!!! کاچنر مي گويد: "سياره اي را فرض کنيد که آب و اکسيژن در آن کمياب بوده و در عوض ترکيباتي مانند متان، پروپان ، بوتان، دوده و قير در آن به فراوني يافت شوند. زندگي در اين سياره بيش از حد عجيب خواهد بود!"

اما سيارات کربني نيز تنها احتمالات موجود براي بتا نقاش نيستند. تيم خانم روبرگ مشخص کرده اند که علاوه بر اين، بتا نقاش مي تواند در حال گذر از يک فاز پر کربن باشد که تمامي سيستم هاي سياره اي دستخوش آن مي شوند.

روبرگ همچنين مي گويد :"بتا نقاش مي تواند همانند يک ماشين زمان براي ما عمل کند تا بتوانيم نگاهي بر سير تحولات آن بياندازيم."

يک سياره ی کربنی (بالا) ميتواند هسته اي همانند زمين (پايين) داشته باشد ولی گوشته و پوسته ی آن مقادير بسيار زيادتری کربن خواهند داشت. محققان بر اين باورند که فشار بالا در پوسته ممکن است توانسته باشد لايه ی نازکی از الماس را در زير به وجود آورد

اگر چنين باشد، روبرگ مي گويد که انتظار دارد تا ديسک هاي غبار بيشتري ( با کربن بالا ) يافته شوند. تيم او فقط در مورد بتا نقاش با مدارگرد فوسه تحقيق کرده است. در هر صورت، منجمان تعداد بسيار زيادي از اين ديسک هاي جوان را ميشناسند که مي توانند مورده پژوهش قرار بگيرند.



اما اگر منظومه ي ما نيز به همين اندازه پر کربن بوده است، اين ماده را از کجا آورده؟ و اين ماده هم اکنون به کجا رفته است؟ کانل آلکساندر (Conel Alexander) ، که يک اخترشيمي دان از انستيتوي کارنِگيه ي واشنگتن است، فکر مي کند که بايد اين امر را با سيارک ها و دنباله دار ها مرتبط بدانيم.



يک ديسک غبار، به طور خاص محيط خشني است، و سيارک ها و دنباله دار ها در آن به سختي با يکديگر برخورد مي کنند. برخورد ها شديداً باعث خروج گاز هاي پر کربن از آنها شده و اين گاز کربن اضافي در سيستمي همراه سيارات سيليکاتي گرفتار مي شود. سپس بادهاي قدرتمند خورشيدي در طي ميليون ها سال اين کربن اضافي را به خارج از منظومه جاروب مي کند.



منجمان شواهدي دال بر اين موضوع در ذرات غبار اوليه منظومه پيدا کرده اند. بعضي از اين ذرات همچنان کربن بسيار قديمي خود را حفظ کرده اند که نشان مي دهد منظومه ي ما در گذشته مقدار بيشتري کربن داشته است. آلکساندر مي گويد : " اما با وجود اين، اين ذرات غبار آنقدر پر کربن نيستند تا ترکيبات گازي را که ما در بتا نقاش مي بينيم را توضيح دهند. بنا بر اين به دلايل ديگري نيز نيز داريم. "



روبرگ و تيمش که نتايجشان را در شماري 8 ژوئن مجله نيچر منتشر ساخته اند، فکر مي کنند که نياز به ابزار آلات جديدي براي ادامه تحقيق در مورد ابر پر کربن اطراف بتا نقاش و همچنين کشف ابر هاي بيشتر هست. بالاخص آنها مي گويند که Cosmic Origins Spectrograph و آرایه ی میلیمتری بزرگ آتاکاما (Atacama Large Millimeter Array) که در سال 2012 در شيلي کامل خواهد شد، آنقدر حساس هستند که بتوانند براي مطالعه ي دقيق گاز هاي پر کربن به کار روند.

قرص نازکی از گاز و غبار که بتا نقاش را احاطه نموده به طور عجيبی پر کربن است. نور ستاره در اين عکس نگاتيو که در طول موج سرخ بر داشته شده حذف گرديده تا تابش گرمای غبار واضح تر به نظر آيد. عکس توسط تلسکوپ 3.6 متری رصد خانه ی گرنوبل گرفته شده است.



در پايان کاچنر مي افزايد: " ممکن است بتا نقاش، نشانه ي کوچکي از منظومه ي خورشيدي خودمان باشد و يا دليلي بر وجود انواع ديگر سيستم هاي سياره اي در آسمان زيبايي بالاي سرمان. "

 

[faraz-hacker]

شکوه آسمان ایران در فرانسه و ايتاليا
نمايشگاهي از عکسهاي نجومي سه تن از عکاسان ايراني اين هفته در فرانسه و ايتاليا به نمايش در امد
پوريا ناظمي
آسمان پرستاره سرزمین کهن ایران همیشه جلوه گاه زیباییهای بی شماری بوده است .
در خ نمايشگاه آثار در فرانسه - عکس از بابک امين تفرشيشش ستاره های این سرزمین بر فراز سر مردمان این خاک یادگارهای بدیعی در رشد دانش در طول تاریخ در این سرزمین به جای گذاشته است که نمی توان به سادگی از کنار آنها گذشت. تمدن طولانی ایرانیان که در دوره های گوناگونی به اوج رسیده است تصویری بدیع چون چشم انداز زیباییهای آسمان را بر روی زمین خلق کرده است که امروزه بر شکوه این خاک کهن می افزاید .

پیوند مقدس آسمان و زمین در ایران که روزگاری بخشی از فرهنگ ما بوده است امروزه به شکلی دیگر خود را به جهان نشان می دهد و در این بین هر کس سعی می کند این پیوند کهن را به شکلی و به طریقی به نمایش بگذارد.

سه تن از عکاسان و منجمان اماتور ایرانی نیز از دید دوربینهای خود سعی در ثبت این پیوند دارند. بابک امین تفرشی، اشین دانیلی ذکریان و سیاوش صفاریان پور در پروژه ای طولانی در پي عکاسي از زیباییهای اسمان ایران در پیوندی جذاب با طبیعت و تاریخ ایران بوده اند
نمایش ردهای ستاره ای، درخشش شهابها و شکوه آسمان ایرانی در کنار طبیعت با شکوه و بر فراز یادگارهای باستانی این خاک حاصل کار این گروه از عکاسان ایرانی است که آثار آنها علاوه بر علاقمند ساختن بسیاری به دانش ستاره شناسی اخیرا مورد توجه بسیاری از علاقمندان ایران در سراسر جهان قرار گرفته است.
استراسبورگ يکي از کاخهاي تاريخيش را به نمايشگاه عکاسان ايراني اختصاص داده است
چند ماه پیش مقر سازمان فرهنگی هنری ملل متحد (یونسکو) در پاریس میزبان آثار این عکاسان ایرانی بود و کمتر از ۱ ماه بعد اکنون شهر استراسبورگ در فرانسه ، یکی از کاخهای تاریخی خود را به این نمایشگاه بی نظیر اختصاص داده تا فرانسویان شاهد شکوه آسمان ایران باشند. در این نمایشگاه بیش از ۳۰ قطعه عکس از این عکاسان به نمایش در آمده و مورد توجه بسیاری از علاقمندان قرار گرفت.
در همین حال و در حالیکه این نمایشگاه در استراسبورگ ادامه دارد نمایشگاه کوچک دیگری از این عکاسان در ایتالیا و در جریان جشنواره ساعتهای آفتابی این کشور به نمایش درآمده است .
در آثار این عکاسان به آسمان به عنوان بخشی از طبیعت که کمتر به آن توجه شده است ،نگاه شده و شکوه طبیعت در روایتی متفاوت به تصویر کشیده شده است.
تعدادی از آثار این عکاسان در نگار خانه مجازی آنان در نشانی www.dreamview.net قابل مشاهده ا

 

[faraz-hacker]

تمديد ماموريت سوهو تا پايان ۲۰۰۹
ماموريت رصدخانه ي فضايي خورشيدي ناسا و سازمان فضايي اروپا (SOHO) که سالها به طول انجاميده ،تا دسامبر سال ۲۰۰۹ تمديد شد.اين سفينه که دوربين ها و ابزار هاي نجومي بسيار دقيق و پيشرفته در آن قرار دارند ، در سال ۱۹۹۵ در مدار قرار گرفت و از آن زمان تا به حال مشغول بررسي و جمع آوري اطلاعات در خصوص خورشيد و خواص و اثرات آن است.
سهند پيرباديان
در طول دو سال آينده ، ۵ سفينه ي ديگر براي رصد نزديک از خورشيد ،به سوهو اضافه خواهند شد.دو مورد از اين سفينه ها به نام هاي Solar B و Proba-۲ توسط سازمان فضايي اروپا فرستاده خواهند شد.جفت سفينه هاي STEREO و همچنين سفينه ي مدارگرد "ديناميک خورشيدي" (Solar Dynamics Orbiter) توسط ناسا در سال ۲۰۰۸ به فضا پرتاب خواهند شد.

طرحي از رصدخانه ي فضايي SOHO در کنار خورشيد براي اطمينان از آنکه سوهو اهميت و اعتبار خود را در بين اين سفينه هاي جديد از دست ندهد ،سازمان فضايي اروپا (ESA) سرمايه گذاري جديدي را براي تمديد ماموريت اين سفينه آغاز کرده است.از زمان پرتاب سفينه ي سوهو ،اين رصدخانه تصاوير بي نظيري از خورشيد براي دانشمندان فراهم آورده است.اختصاص بودجه ي جديد براي اين رصدخانه ي فضايي ،اين امکان را فراهم مي سازد تا سوهو ،ماموريت خود را از آوريل ۲۰۰۷ تا دسامبر ۲۰۰۹ ادامه دهد.

با وجود آنکه اين مجموعه بيش از ده سال به رصد خورشيد پرداخته است ،کماکان به کار خود ادامه داده و فعاليت هاي خورشيدي را به دقت زير نظر دارد.اين نگاه دقيق به نزديک ترين ستاره به ما يعني خورشيد ،به منجمين امکان مي دهد تا درون خورشيد را از طريق ثبت امواج لرزه اي سطح آن ،به دقت مطالعه و بررسي کنند.

در طول سال هاي ماموريت سوهو ،بيش از ۲۳۰۰ دانشمند از اطلاعات اين رصدخانه براي انجام و تکميل تحقيق و پژوهش خود استفاده کرده و بيش از ۲۴۰۰ مقاله ي علمي در نشريات علمي معتبر به چاپ رسانده اند.در طي دو سال اخير ،به طور متوسط در هر روز يک مقاله ي علمي که در آن از اطلاعات دريافتي سوهو استفاده شده ،منتشر گرديده است.

"برنهارد فلک" (Bernhard Fleck) محقق پروژه ي سوهو مي گويد:«ادامه ي ماموريت سوهو ما را قادر مي سازد تا موقعيت و اهميت اين پروژه را به عنوان مهم ترين کاوش در تاريخ فيزيک خورشيدي تثبيت کنيم.اين سفينه تا پايان ماموريت خود مي تواند اقدامات بسيار مفيدي را انجام دهد».


در طول دو سال آينده ،۵ سفينه ي ديگر به سوهو اضافه خواهند شد.سفينه ي Solar B که توسط "آژانس اکتشافات هوافضاي ژاپن" (ISAS/JAXA) ساخته شده ، اواخر امسال با همکاري سازمان فضايي اروپا به فضا پرتاب خواهد شد.سازمان فضايي اروپا در ازاي استفاده از اطلاعات دريافتي اين سفينه ،اجازه ي استفاده از ايستگاه و تلسکوپ زميني "سوالبارد" (Svalbard) در نروژ را به آژانس اکتشافات هوافضاي ژاپن خواهد داد.

در سال آينده ،سازمان فضايي اروپا ،سفينه ي "پروبا-۲" را نيز به فضا خواهد فرستاد.اين سفينه که ابزار هاي بسيار پيشرفته خورشيدي را با خود به همراه مي برد ،نمايشي از تکنولوژي پيشرفته ي سازمان فضايي اروپاست.پروبا همچنين ،دوربيني به همراه خواهد داشت که مکمل دوربين EIT در سفينه ي سوهو محسوب مي شود.در حالي که دوربين EIT بر سرچشمه ي فوران هاي خورشيدي و تحولات اوليه آنها تمرکز دارد ،دوربين پروبا ،اين فوران ها را در فضا دنبال کرده و به دقت تحت نظر مي گيرد.

از طرفي ديگر ،امسال ،سازمان فضايي آمريکا ،ناسا، جفت سفينه هاي خورشيدي STEREO را در مدار قرار خواهد داد و پس از آن در سال ۲۰۰۸ سفينه ي مدارگرد "ديناميک خورشيدي" را به فضا خواهد فرستاد.سفينه هاي خورشيدي جديد ناسا (سه فضاپيماي ذکر شده) ،بر خلاف تصور عموم، نه تنها باعث متروک شدن سوهو نخواهند شد ،بلکه از آن به عنوان يکي از مهم ترين اعضاي اين تيم استفاده خواهند کرد.سوهو وظيفه ي تامين تصاوير را از نقطه ديد سوم براي کمک به تجزيه و تحليل رصد هاي سفينه هاي STEREO بر عهده دارد.همچنين تاج نگار سفينه ي سوهو هنوز بي نظير باقي خواهد ماند.اين ابزار قادر است تا با حذف نور شديد خورشيد از ديد خود ،لايه ي بسيار نازک بيروني جو اين ستاره را به دقت بررسي کند.

"هرمان اوپگنورت" (Hermann Opgenoorth) رئيس بخش ماموريت هاي منظومه شمسي در سازمان فضايي اروپا مي گويد:«در سال آينده ،ناوگاني از سفينه هاي فضايي در حال مطالعه و بررسي خورشيد خواهند بود». اين اتفاق همچنين باعث پيشرفت پروژه اي عظيم به نام "زندگي جهاني با يک ستاره" خواهد شد.اين پروژه بلند مدت ،همکاري بين المللي دانشمندان خورشيد شناس و فيزيک دان براي مطالعه و بررسي خورشيد و اثرات آن بر زمين و ديگر سيارات منظومه شمسي است.

پروژه ي "زندگي جهاني با يک ستاره" در نهايت به پرتاب "مدارگرد خورشيد" توسط سازمان فضايي اروپا در سال ۲۰۱۵ منجر خواهد شد.اين سفينه در سفر خود به نزديکي خورشيد خواهد رفت و نگاه بسيار دقيقي را از نزديک بر قلب منظومه شمسي ما و حوادث و اتفاقات درون آن خواهد افکند.

 

[esfandiyar2002]

خبرگزاري فارس: سياره زحل و سياره مريخ يكشنبه شب از ديد ما ساكنان زمين در كنار يكديگر قرار مي‌گيرند.


حميدرضا شهشان، منجم آماتور در گفت وگو با خبرنگار فارس، با اشاره به اينكه اين شب‌ها دو سياره زحل و مريخ از ديد ما در نزديكي هم قرار دارند، گفت: يكشنبه شب، جدائي زاويه‌اي آن‌ها از هم به حداقل مي‌رسدو پس از آن به تدريج از يكديگر فاصله خواهند گرفت.
وي در ادامه تصريح كرد: اين دو سياره منظومه شمسي پس از غروب خورشيد بر فراز افق غرب ديده مي‌شوند و پيش از آنكه ارتفاعشان از افق بيش از حد كاهش يابد، مي‌توان اين پديده را در آسمان رويت كرد.
شهشهان ضمن بيان اين مطلب كه يك ساعت پس از غروب خورشيد، اين دو سيار بيست درجه از افق مغرب ارتفاع دارند، افزود: جدايي زاويه‌اي آنها از يكديگر تنها حدود نيم درجه است، يعني به اندازه قطر ظاهري ماه از هم فاصله دارند. به تدريج ارتفاع آن‌ها از افق كمتر خواهد شد. يك ساعت و نيم پس از غروب خورشيد كه آسمان كاملا تاريك شده است، ارتفاع اين دو سياره از افق كمتر از پانزده درجه است.
وي اضافه كرد:‌ براي پيدا كردن اين دو سياره در آسمان بايد رو به غرب ايستاد و سياره زحل كه پور نور‌تر است جلب نظر مي‌كند و در فاصله بسيار كمي بالاتر از ان جرم كم نورتري را خواهيم ديد كه همان سياره مريخ است. اگر رنگ مريخ را با زحل و يا ستارگان اطراف مقايسه كنيم، به راحتي به نارنجي بودنش پي مي‌بريم.
زحل و مريخ حدود ساعت 22 در افق غرب- شمال غربي غروب خواهند كرد.

 

[esfandiyar2002]

همشهری-گروه علمي فرهنگي- بقاي نسل بشر در گرو يافتن مكان هاي قابل سكونت ديگري در جهان است.
به نوشته پارس اسكاي، استيفن هاوكينگ، كيهان شناس برجسته انگليسي در گفت وگويي مطبوعاتي در هنگ كنگ، اين كار را تنها راه نجات از خطرهاي فزاينده نابودگر حيات روي زمين عنوان كرد.
پروفسور هاوكينگ پيش بيني كرده است كه بشر تا بيست سال آينده مي تواند پايگاهي دائمي روي ماه برپا كند و در چهل سال آينده، اين كار را روي مريخ انجام خواهد داد. اما خاطرنشان كرده است كه تا وقتي به يك منظومه ستاره اي ديگر سفر نكنيم، نمي توانيم جايي به خوبي زمين پيدا كنيم.
هاوكينگ همچنين ابراز اميدواري كرد كه اگر در طول يكصد سال آينده مردم زمين دست از كشتار يكديگر بردارند، مي توانند به فناوري پايگاه هاي فضايي مستقل از زمين دست پيدا كنند.
وي گفت:رويدادهايي ناگهاني مانند گرمايش جهاني، جنگ هسته اي، ويروس هاي دستكاري شده ژنتيكي و بسياري از خطرهاي ديگري كه حتي فكرش را نكرده ايم، مي توانند حيات روي زمين را به نابودي بكشند و متأسفانه احتمال وقوع چنين فجايعي روزبه روز افزايش مي يابد.
استيفن هاوكينگ ۶۴ ساله، استاد دانشگاه كمبريج و وارث كرسي تدريس سر آيزاك نيوتون و پل ديراك است. وي چهل سال است به دليل ابتلا به نوعي اختلال عصبي به نام ALS روي صندلي چرخ دار نشسته است و با كمك رايانه با اطراف خود ارتباط برقرار مي كند. كتاب او تاريخچه زمان، يكي از پرفروش ترين آثار علمي جهان است.
وي به تازگي اعلام كرده است با همكاري دخترش، لوسي، مشغول نوشتن كتابي در مورد جهان براي كودكان است. اين كتاب، داستاني در مورد شگفتي هاي جهان است و گروه سني خوانندگان مجموعه كتاب هاي هري پاتر را هدف گرفته است از كتاب جديد جزئيات بيشتري منتشر نشده است.

 

[roje_aria79]

گاهی به‌آسمان نگاه کن‌
فضا از دریچه سینما: مروری بر فیلم‌های داستانی سینما که به فضا و آسمان شب پرداخته‌اند؛ از داستان فلسفی و عمیق سولا‌ریس، یا اثر جاودانه ادیسه 2001، تا فیلم‌های مهیجی مانند جنگ ستارگان.
چگونه می‌توانستیم برای تابلو مونالیزا ارزش قائل باشیم اگر داوینچی زیر نقاشی خود می‌نوشت: <این خانم می‌خندد زیرا رازی را از ما پنهان کرده است>.
پیچیده‌گویی کامل‌ترین شکل بیان است. هیچ‌کس، حتی تماشاگر، نمی‌خواهد همه چیز راحت گفته و تمام شود. نوشتن این جمله در زیر اثر تماشاگران را نسبت به‌واقعیت مقید می‌کند و آنها را وامی‌دارد تا فقط آن‌طور که راهنمایی شده‌اند به‌آن نگاه کنند. استَنلی کوبریک، نابغه سینمای آمریکا، نمی‌خواست چنین اتفاقی برای فیلم <اُدیسه فضایی>‌اش(۲۰۰۱:A space Odysse) بیفتد.
اما آیا پیچیدگی و رازهای فلسفی تمدن بشری در سیاره زمین تمام جذابیت‌های سینمای فضایی است؟
علّت این همه توجه به‌ادبیات و سینمای علمی-‌تخیلی چه بوده است؟ چرا فضا از نخستین فیلم‌های صامت سینما را همراهی کرده است؟ چه عاملی موجب شده است که توجه استادان قَدَری چون کوبریک(Kubrick) و آندری تارکفسکی(Andrei Tarkovsky) به‌این نقطه نامشخص از هنر و علم معطوف شود؟ و این که به‌طور کلی هدف این‌گونه سینمایی بیان چیست؟ البته ا‌ین مسئله نیاز به‌سیر کاملی در فلسفه دارد، پس فقط به‌چند نکته اشاره می‌کنیم:
<سینما، توهم واقعیت است>:
نخستین اصل. سینما واقعی نیست اما از هر آنچه دارد استفاده می‌کند تا واقعیتی را نشان دهد، واقعیتی که خود روی پرده سینما فقط یک توهم است و اینها چه چرخه زیبایی را می‌سازند. اما در سینمای علمی-تخیلی سعی نمی‌شود واقعیتی با توهم نشان داده شود بلکه داستان، خود کمال تخیل است. پس سینمای علمی-‌تخیلی، توهم یک توهم است، رویای یک رویا (و‌دریدای فیلسوف می‌گوید: سینما علم اَشباح است!) شاید جمله‌ای که در آخرین فیلم کوبریک <چشمان باز بسته> گفته شد اشاره به‌همین موضوع دارد؛ زمانی که در پایان فیلم می‌بینیم آلیس به‌بیل می‌گوید: <هیچ رویایی فقط یک رویا نیست> و واقعیت سینما هم، همه حقیقت زندگی نیست! کوبریک با نظری تحسین‌آمیز همواره در پی یافتن مرز میان رویا و واقعیت بود و من تصور می‌کنم او در این آخرین فیلم خود به‌این نکته دست‌یافت: <تخیل و واقعیت> (البته از دید ما) گاهی به‌صورت ترکیبی در هم ادغام می‌شوند و زمانی که به‌نظر می‌رسد از هم جدا و بسیار دور هستند در‌واقع به‌جدایی‌ناپذیرترین حالت خود رسیده‌اند. این شاید تمام دلیلی باشد که اکثر فیلم‌های علمی-‌تخیلی عامه‌پسند هالیوود را وارد بازار‌های جهانی کرد. زیرا تخیل همواره باور کردنی‌تر از واقعیت بوده و کمیت آن در جذب مخاطب فیلم همیشه برتر بوده است. درواقع وارد کردن هرچه بیشتر تخیل از طریق حُقه‌های سینمایی (توروکاژ)، از جمله جلوه‌های ویژه و تدوین‌های خارق‌العاده، موجب پُربیننده‌تر شدن فیلم شده است.
حالا به‌جنبه دیگری می‌پردازیم. آن روی سکه؛ یعنی سینمای علمی- تخیلی روشنفکرانه با مخاطبان خاص خودش. این فیلم‌ها چنان محدود هستند که پرداختن به‌آنها به‌هدف اصلی خود فیلم برمی‌گردد؛ یعنی حتی اگر خود دانشمندان چنین عقیده‌ای نداشته باشند تمام جوانب امر نشان می‌دهد که فضا، غایت و هدف انواع علوم است و آینده هر علمی در فناوری فضایی تَجلّی پیدا می‌کند. فضا نماینده گذشته، امروز، و به‌ویژه آینده است و چون در این گونه سینمایی نماینده تمام علم بشر شده دارای مسئولیتی است تحمیل شده. به‌طور‌کلی هر فردی که بخواهد با علم همراه شود فقط پیشرفت و فناوری را پاسخگوی خود می‌یابد.
از این لحظه به‌فضا در مقام یک <نماد> نگاه کنیم. نماد گذر انسان در این جهان و نمود تلفیق طبیعت با مسائل مافوق طبیعی برای نمایش سفر اُدیسه‌وار آدمی به‌سوی کمال.
به‌واقع علم آینده تمام زندگی بشر را در بر می‌گیرد و هر آنچه را که طی سالیان جمع کرده از او می‌گیرد. در تمام زوایای زندگی انسان از جمله احساس او رسوخ می‌کند و هرآنچه در تَخیل اوست، اگر نگوییم باطل می‌کند، در دست می‌گیرد. زمانی نمی‌گذرد که دوره فرمانروایی انسان بر ابزار جای خود را به‌حکمرا‌نی ابزار بر انسان می‌دهد و َروَند زندگی ما را دگرگون می‌کند. بدیهی است که این تَباهی به‌دست خود انسان صورت می‌گیرد و این واقعیتی است تلخ و وحشتناک.
بخش دیگری از سینما را این تفکر شکل می‌دهد؛ فیلم‌هایی که بیگانگان را عاملی مُخَرّب و خطرناک نشان می‌دهند، آنها را موجوداتی غیر انسانی و بی‌احساس، همچون روبوت‌ها، معرفی می‌کنند، و به‌طور مستقیم این هدف را پیش می‌برند که سرانجام پیشرفت فناوری به‌پیروزی ماشین بر انسان منجر می‌شود.
سینما- فضا از آغاز تا پایان‌
به‌لطف ژُرژ ملیس(Georges Mَelies) ، شُعبده‌باز فرانسوی عالَم سینما، سینمای علمی-‌تخیلی از همان نخستین سال‌های اختراع سینما تبدیل به‌یک گونه (ژان­ر) سینمایی شد. در سال ۱۹۰۲ فیلم ۱۴ دقیقه‌ای او <سفر به‌ماه>(Le Voyage dans la lune) ، که براساس رُمانی از ژول ورن ساخته شده بود، حیرت همه را برانگیخت.
<سفر به‌ماه> داستان علمی-‌تخیلی خنده‌داری درباره گروهی از دانشمندان است که با کپسول فضایی به‌ماه سفر می‌کنند و در آنجا به‌اسارَت موجودات فرازمینی در می‌آیند اما سرانجام از دست آنها می‌گریزند. <سفر به‌ماه> از نخستین فیلم‌هایی است که در آن جلوه‌های ویژه (حُقه‌های سینمایی) به‌کار رفته است و این جلوه‌ها اغلب بدون تدوین فیلم، یعنی درهنگام فیلمبرداری و روی صحنه، درست شده‌اند. در این فیلم شیاطین از میان ابری از دود بیرون می‌آیند، آدم‌ها ناپدید می‌شوند، و مردان جَهنده در میانه زمین و آسمان به‌شیاطین بَدَل می‌شوند.
در اواخر دهه ۱۹۵۰، استودیوهای بزرگ آمریکایی خود را به‌پذیرفتن کارهای <کلاسیک> از ژول‌ورن و اچ.جی.ولز محدود کردند که نمونه آن همان <جنگ دنیاها> بود.
برخلاف هجوم ناگهانی فیلم‌های علمی-‌تخیلی در دهه ۱۹۶۰، این دهه تقریباً وضعیت آرامی را گذراند ولی همین فیلم‌های معدود موجب تحول در این‌گونه سینمایی شدند.
<۲۰۰۱ : یک اُدیسه فضایی> -نوشته آرتور سی. کلارک(Arthur C. Clark) و اثر کوبƒریƒک -‌بنیانگذار جلوه‌های ویژه نوین - تجسم واقع‌گرای سفرهای فضایی و هدف حماسی، و روایتی بی‌نظیر در سینما شد. در این زمان بود که هرچه ناممکن به‌نظر می‌آمد به‌زیباترین شکل به‌دست انسان به‌وجود آمد و این نقطه عطف از آن پس نمونه ژان­ر علمی- تخیلی شد که در دهه ۱۹۷۰ <سولاریس> تارکفسکی با داستانی از <استانیستاو لم>(Stanistaw Lem) لهستانی، <برخورد نزدیک از نوع سوم>(Close encounters of the third kind) استیون اسپیلبرگ(Steven Spielberg) و <بیگانه>(Alien) رایدلی اسکات(Ridley Scott) که ترکیبی از گونه سینمایی وحشت و علمی-‌تخیلی بود، به‌آن پیوستند.
همچنین شروع چندگانه عظیمی چون <جنگ‌ستاره‌ها>(Star Wars) جرج لوکاس با داستان (اپیزود) چهارم آن <امید نو>(A new hope) در سال ۱۹۷۷ و مجموعه‌های تلویزیونی محبوب <پیشتازان فضا>(Star treck) با نخستین فیلم سینمایی آن: <تصویر متحرک>(The motion picture) در این دهه روی داد.
از آن لحظه تا به‌حال رَوال عادی‌ای در سینمای علمی- تخیلی به‌وجود آمده است که فقط ورود گاه و بی‌گاه نرم‌افزارهای جدید در ماهیت آن تحولی ایجاد می‌کند. قانون این است: <تصور می‌کنیم، سپس تصویر می‌کنیم!>

 

[esfandiyar2002]

همشهری-گروه علمي فرهنگي- هفت سال پيش قمر جديدي به منظومه سياره اي زمين اضافه شد. اين سيارك بيست متري بعدها۲۰۰۳ YN107 نام گرفت. از آن زمان تاكنون اين قمر هر سال يك بار به دور زمين مي گشت، تا اين كه هفته پيش تصميم گرفت زمين را ترك كند. به گفته پل كداس، از كارشناسان برنامه اجرام نزديك زمين در آزمايشگاه پيشرانه موشكي ناسا، اين سيارك رفتار بسيار عجيبي نسبت به ديگر سيارك ها دارد.
به نوشته پارس اسكاي بسياري از سيارك هاي نزديك زمين وقتي به سياره مان نزديك مي شوند، به سادگي از كنارش عبور مي كنند. سال ها است اين سيارات مي آيند و مي روند و تنها اثرشان بر زمين، حضور در تيتر روزنامه ها است كه احتمال برخوردشان با زمين چقدر است! اما سيارك۲۰۰۳ YN107 با تمام اين سيارك ها تفاوت داشت. اين سياره آمد و ماند!
كارشناسان، اين سيارك را جزو سيارك هاي هم مدار با زمين طبقه بندي مي كنند، سيارك هايي كه در نزديكي زمين توقف مي كنند، چند سالي به دور آن گردش مي كنند و در نهايت زمين را ترك كرده، به حركت خود ادامه مي دهند. اين سيارك ها در واقع در مدار زمين شريكند و تقريبا در يك سال به دور خورشيد گردش مي كنند.
معمولا اين سيارك هاي هم مدار از پشت به زمين مي رسند و حركت مداري خود را آغاز مي كنند: سيارك درحالي كه هنوز به دور خورشيد گردش مي كند، آرام آرام نيز به دور زمين مي گردد. البته اين سيارك ها هيچ گاه در دام گرانش زمين گرفتار نمي شوند.
سياره شناسان تاكنون چهار سيارك هم مدار زمين را شناسايي كرده اند:۲۰۰۳ YN107 ۲۰۰۲، AA29 ۲۰۰۴، GU9 و۲۰۰۱ GO2. ممكن است تعداد اين سيارك ها بيش از اين باشد كه براي شناسايي آن بايد حساسيت و وسعت نقشه برداري سيارك ها را بيشتر كرد. در حال حاضر، تنها YN107 ۲۰۰۳و ۲۰۰۴GU9 به دور زمين گردش مي كنند و دو سيارك ديگر از زمين جدا شده اند.
در اين ميان، سيارك۲۰۰۴ GU9 شايد جذاب ترين آنها باشد. اين سيارك دويست متر بزرگي دارد و پانصد سال است به دور زمين گردش مي كند. محاسبات نشان مي دهد اين سيارك احتمالا براي پانصد سال ديگر هم ميهمان منظومه سياره اي زمين و ماه است، چرا كه مدار نسبتا پايداري دارد.
اما سيارك۲۰۰۳ YN107 اين روزها توجه همه را به خود جلب كرده است. دو روز پيش، اين سيارك به فاصله ۴.۳ ميليون كيلومتري از زمين رسيد كه نزديك تر از فاصله معمولش به زمين بود. گرانش زمين، ضربه لازم را براي خروج سيارك از مدار زمين وارد كرد و قمر سوم زمين كه در مدار مارپيچي بازي گردش مي كرد، از منظومه سياره اي خارج شد.
شصت سال ديگر، اين سيارك دوباره به منظومه سياره اي زمين و ماه وارد خواهد شد. در آن زمان فضاپيماهاي پيشرفته تري به ملاقات قمر جديد زمين خواهند رفت و ساختار آن را بررسي خواهند كرد. اما شايد فعاليت هاي خصوصي فضايي پيش دستي كند و اين سيارك تازه از راه رسيده را به هتلي براي اقامت جهانگردان فضايي تبديل كند!

 

[Zhao guang]

استیفن هاوكینگ، كیهان شناس برجسته انگلیسی در گفت وگویی مطبوعاتی در هنگ كنگ، این كار را تنها راه نجات از خطرهای فزاینده نابودگر حیات روی زمین عنوان كرد.
پروفسور هاوكینگ پیش بینی كرده است كه بشر تا بیست سال آینده می تواند پایگاهی دائمی روی ماه برپا كند و در چهل سال آینده، این كار را روی مریخ انجام خواهد داد. اما خاطرنشان كرده است كه تا وقتی به یك منظومه ستاره ای دیگر سفر نكنیم، نمی توانیم جایی به خوبی زمین پیدا كنیم.
هاوكینگ همچنین ابراز امیدواری كرد كه اگر در طول یكصد سال آینده مردم زمین دست از كشتار یكدیگر بردارند، می توانند به فناوری پایگاه های فضایی مستقل از زمین دست پیدا كنند.
وی گفت:رویدادهایی ناگهانی مانند گرمایش جهانی، جنگ هسته ای، ویروس های دستكاری شده ژنتیكی و بسیاری از خطرهای دیگری كه حتی فكرش را نكرده ایم، می توانند حیات روی زمین را به نابودی بكشند و متأسفانه احتمال وقوع چنین فجایعی روزبه روز افزایش می یابد.
استیفن هاوكینگ ۶۴ ساله، استاد دانشگاه كمبریج و وارث كرسی تدریس سر آیزاك نیوتون و پل دیراك است. وی چهل سال است به دلیل ابتلا به نوعی اختلال عصبی به نام ALS روی صندلی چرخ دار نشسته است و با كمك رایانه با اطراف خود ارتباط برقرار می كند. كتاب او تاریخچه زمان، یكی از پرفروش ترین آثار علمی جهان است.وی به تازگی اعلام كرده است با همكاری دخترش، لوسی، مشغول نوشتن كتابی در مورد جهان برای كودكان است. این كتاب، داستانی در مورد شگفتی های جهان است و گروه سنی خوانندگان مجموعه كتاب های هری پاتر را هدف گرفته است از كتاب جدید جزئیات بیشتری منتشر نشده است.