اخبار ، مقالات و دانستی های نجوم و فضا

[Zhao guang]

رصدخانه جنوبی اروپا، تصویر 256مگاپیکسلی سحابی رتیل را منتشر کرد.


سحابی رتیل (Tarantula) یکی از جذاب*ترین اجرام آسمان برای بسیاری از منجمان آماتور و علاقه*مندان به عکاسی نجومی است. اما اخترشناسان حرفه*ای نیز به این سحابی علاقه وافری دارند. سحابی رتیل که مهم*ترین عضو مجموعه 30-ماهی*طلایی است، بزرگ*ترین سحابی نشری آسمان شب و یک کارخانه ستاره*سازی بسیار عظیم است که در فاصله 170هزار سال*نوری زمین در صورت فلکی جنوبی ماهی*طلایی (Dorado) قرار گرفته*است. سحابی رتیل درواقع بخشی از قمر کهکشان راه*شیری، ابر ماژلانی بزرگ است.

اندازه*گیری*های اخترشناسان نشان می*دهد این سحابی بیش*از نیم*میلیون برابر جرم خورشید، گاز در بر دارد و در ساختاری پیچ*درپیچ، پهناور و درخشان، برخی از سنگین*ترین ستارگان شناخته*شده را در خود جای داده است. این سحابی نام خود را از وضعیت درخشان*ترین توده*های گازی*اش گرفته است که شبیه به پاهای بندبندی است که از بدن یک رتیل خارج شده*اند. بدن رتیل را خوشه*ای از ستارگان داغ به*نام R136 تشکیل داده*اند که ازقضا با نورافشانی خود، کل سحابی را روشن کرده*اند. الحق که نام رتیل، بزرگ*ترین عنکبوت زمین، برازنده این سحابی پهن*پیکر است: پهنای این سحابی یک*هزار سال*نوری است و تا یک*سوم درجه امتداد دارد که اندکی از ماه*بدر کوچک*تر است. اگر این سحابی در کهکشان خودمان قرار داشت، مثلا در فاصله سحابی جبار از زمین، (1500 سال*نوری)، یک*چهارم آسمان را می*پوشاند و حتی در نور روز هم دیده می*شد!
اما چرا بررسی مناطقی مانند 30-ماهی*طلایی مهم است؟ اخترشناسان معتقدند که اغلب ستارگان عالم در پرورشگاه*هایی بسیار بزرگ و ناآرام مانند منطقه 30-ماهی*طلایی به*وجود آمده*اند، لذا از هر فرصتی استفاده می*کنند تا سحابی رتیل را مطالعه کنند. زمستان گذشته، اخترشناسان رصدخانه جنوبی اروپا از دوربین تصویربردار زاویه*باز مستقر روی تلسکوپ 2.2 متری MPG در لاسیای شیلی استفاده کردند تا همزمان با بررسی ابرهای تاریک این منطقه، نگاهی تازه و سراسری نیز به این رتیل و شبکه تارهای آسمانی*اش بیاندازند. ابرهای تاریک، ابرهای بسیار عظیم از گاز و غبار هستند که میلیون*ها برابر خورشید جرم دارند. این ابرها بسیار سردند، دمایشان معمولا از260- درجه سانتی*گراد بیشتر نمی*شود و بررسی آنها به*دلیل دیواره*های نفوذناپذیر غباری که اطرافشان را فرا گرفته، بسیار دشوار است. با این*حال دانشمندان برای مطالعه این ابرهای تاریک دست به*هرکاری می*زنند، چراکه ستارگان در این زادگاه*های یخ*زده متولد می*شوند.
اخترشناسان برای تهیه این تصویر عظیم، از میدان دید نیم*درجه*ای تلسکوپ MPG استفاده کردند و با شانزده رصد در چهار باند نوری، یک*چهارم درجه قوسی مربع را از آسمان پوشش دادند. در این فیلترها از دو فیلتر باند باریک هیدروژن (قرمز) و اکسیژن (سبز) نیز استفاده شده است و برتری رنگ سبز در سحابی رتیل نتیجه فراوانی ستارگان جوان*تر و داغ*تر در آن محدوده از مجموعه 30*ماهی طلایی است. هر تصویر مستقل از 64میلیون نقطه تشکیل شده و درنتیجه، تصویر نهایی از کیفیت 256میلیون نقطه برخوردار است. شرایط جوی این رصدها بسیار عالی بود و تمامی عکس*برداری*ها در دید کم**تر از 1 ثانیه*قوسی (Seeing < 1”) انجام شد. (دید، معیاری از شدت آشفتگی و تلاطم جو است).

جزئیات این تصویر به*قدری زیاد است که یافتن تک*تک جزئیات شگفت*انگیز آن کاری دشوار و گیج*کننده است؛ با این*حال نمی*توان از کنار مهم*ترین رویداد نجومی دو دهه اخیر در ابر ماژلانی بی*تفاوت گذشت. محدوده مرز سمت راست-پایین سحابی رتیل، جایگاه بقایای انفجار ستاره*ای است که در بهمن*ماه 1365 با چشمان غیرمسلح نیز دیده*شد. این انفجار که به ابرنواختر 1987A مشهور شد، درخشان*ترین ابرنواختری است که پس از سیصد و هشتاد سال در آسمان زمین دیده شده است. اندکی دورتر از این ابرنواختر، در سمت چپ، سحابی کندوی*عسل به*چشم می*خورد. این ساختار زیبای حبابی*شکل در نتیجه تعامل انفجار ابرنواختری و لایه*های غول*آسایی است که خود از اندرکنش بادهای ستاره*ای بسیار قوی ستارگان سنگین و جوان و انفجارهای ابرنواختری به*وجود آمده*اند.
برای دریافت این تصویر بی*نظیر می*توانید به پایگاه خبری رصدخانه جنوبی اروپا مراجعه کنید.

 

[Afsaneh-R]

Zhao guang جان ، من سال ديگه بايد امتحان بدم .
سوالاش چطوره ؟من ه سوالشم نديدم فقط يه خورده دربارش شنيدم .

 

[Zhao guang]

سلام
ممنون که توجه کردید
تو کدوم امتحان؟
المپیاد؟
مرحله اول المپياد نجوم امسال روز سوم اسفند و ساعت 14 بعد از ظهر برگزار می شود.
از الان رقابت به طور وحشتناکی طبق آخرين اخبار جمعيت زيادی خود را برای سال 86 آماده می کنندبعضی ها خوب نمی دانند که المپياد به چه طريقی برگزار می شود و من می خواهم در اينجا مراحل المپياد را تا آنجايی که خودم حس می کنم که شناخت درست از نظر خودم داشته باشم را در اينجا معرفی می کنم
مرحله اول، اوايل بهمن ماه، اعلام نتايج: اواخر اسفندماه تعداد افراد پذيرفته شده: ۴۰۰ الی ۶۰۰</FONT></P>
>حدود ۱۰ هزار نفر شرکت کننده دارد از تمام ايران و بدون شرط معدل، ترکيب سوالات شامل حدود ۴۰ تست و ۸ مساله کوتاه و حدود ۴ ساعت وقت. سوالات بيشتر از مفاهيم نجوم هستند، نزديک ۱۰ سوال خوب در سطح مرحله دوم دارند. بعضی سوالهايش خيلی جالب نيست و بيشتر جنبه حفظی دارد و بلد نبودن آنها هيچ مشکلی ندارد. بيشتر تاکيد روی مفاهيم نجومی دارد تا محاسبات عنتيقه نجومی. برای قبول شدن اين ترکيب ها کافی است: ۱۵ تست، ۱۳ تست و ۱ کوتاه، ۱۱ تست و ۲ کوتاه و ... البته نمره منفی وحشتناکی نداشته باشد.لينک دو سال اخير را دارم (لينک دوم سوالات به همراه حواب است) لينک مرحله اولهاhref="http://ysc.ac.ir/g_articles_files/astrologyArticle1.pdf" target=_blank>سال 83</A> و <A href="http://ysc.ac.ir/news/fileNews_87.pdf" target=_blank>سال 84</A></FONT></P>

 

[Afsaneh-R]

شما خودت نتيجش چي شد؟

 

[Zhao guang]

شما خودت نتيجش چي شد؟

من امسال دیگه نمیتونم تو المپیاد شرکت کنم ولی اگه خدا بخواد و بشه شاید تو مسابقه سراسری شرکت کنم.

 

[Afsaneh-R]

ميتوني چند تا كتاب خوب بهم معرفي كني كه به المپياد بياد ؟

 

[Zhao guang]

سلام

اگه کتاب نجوم به زبان ساده دو جلدی رو فول باشی و بتونی مسئله حل کنی ، مرحله اول رو قبولی.
ولی کتابای مفید دیگه هم هست.

http://www.ysc.ac.ir/g_news_files/astrologyNews1.pdf

 

[Afsaneh-R]

واقعا ممنونم!

 

[یاشار]

نگاه اجمالی

فرضیه سیاهچاله حتی در میان شگفت انگیزترین پیشرفت های اخیر اختر فیزیک نظری موقعیت برجسته ای دارد. قرن بیستم زمانی بود که کشفیات خارق العاده در فیزیک و اختر شناسی همواره به کشفیات دیگری که خارق العاده تر بودند، منجر گردیده است. در عین حال آنها دوره دیگری را در گسترش علوم طبیعی مشخص می سازند. تعداد کمی از این کشفیات از نظر جذابیت با فرضیه سیاهچاله‌ها قابل قیاس هستند. چنین عجیب به نظر می آید که در فضا سوراخ و در سوراخ سیاهچاله ها وجود داشته باشند!

نظریه نسبیت عام در فضا

طبق نظریه نسبیت عام ، نیروهای گرانشی از خواص فضا هستند. مسئله قابل توجه فقط این نیست که جسمی در فضا وجود دارد بلکه این جسم مشخص کننده هندسه فضای اطرافش می باشد. در این مورد می گوید: همیشه عقیده بر این بوده اگر تمام ماده جهان معلوم شود، زمان و فضا باقی می مانند، در حالی که نظریه نسبیت تاکید می کند که زمان و فضا نیز همراه با ماده نابود می گردند. بنابراین ، با فضا ارتباط دارد. هر جسمی باعث می شود که فضای اطرافش انحنا پیدا کند. ما به سختی متوجه چنین انحنایی در زندگی خود می شویم، زیرا با جرم های نسبتا کوچکی سروکار داریم. ولی در میدان های گرانشی بسیار قوی ، مقدار انحنا ممکن است قابل توجه باشد.



فروریختن گرانشی جسم

تعدادی از رویدادهایی که اخیراً در فضا مشاهده شده اند، نشان می دهند که احتمال تمرکز مقادیر جرم در بخش های کوچکی از فضا وجود دارد. اگر ماده ای با جرم معین به اندازه ای متراکم شود که به حجم کوچکی تبدیل گردد و آن حجم برای چنین ماده‌ای بحرانی باشد، ماده تحت تاثیر گرانش خود شروع به انقباض می نماید. با انقباض بیشتر ماده ، فاجعه گرانشی گسترش می‌یابد و آنچه که فرو ریختن گرانشی نامیده می شود، آغاز می گردد. تمرکز ماده در این فرآیند افزایش می یابد و طبق نظریه نسبیت ، انحنای فضا نیز به تدریج بیشتر می گردد.
سرانجام لحظه ای فرا می رسد که هیچ پرتوئی از نور ، ذره و نشانه فیزیکی دیگر نمی تواند از این قسمت که دچار فروریختن جرم شده ، خارج گردد. این جسم به عنوان سیاهچاله شناخته شده است. شعاع جسم در حال فرو ریختن که به یک سیاهچاله تبدیل می گردد، شعاع گرانشی نامیده می شود. این شعاع برای جرم خورشید سه کیلومتر و برای جرم زمین 9/0 سانتی متر است. اگر خورشید در اثر انقباض به کره‌ای با شعاع سه کیلومتر تبدیل شود، به صورت یک سیاهچاله در می آید. گرانش در سطح جسمی که شعاعش با شعاع گرانشی جرم آن برابر می باشد، فوق‌العاده شدید است.

گرانش سیاهچاله ها

برای غلبه بر نیروی گرانشی لازم است سرعت فرار افزایش یابد، که مقدار آن بیشتر از سرعت نور می باشد. طبق نظریه خاص نسبیت که اکنون قابل قبول است، در جهان هیچ چیز نمی تواند با سرعت بیشتر از سرعت نور حرکت کند. به همین دلیل سیاهچاله ها اجازه نمی دهند هر چیزی از آنها خارج گردد. از سوی دیگر ، سیاهچاله می تواند ماده را از فضای اطراف به درون خود ببلعد و بزرگتر شود. برای توضیح تمام پدیده هایی که مربوط به سیاهچاله می شوند، فرضیه عام نسبیت لازم می باشد. بر اساس این نظریه ، گذشت زمان در میدان گرانشی قوی آهسته می باشد.


مثال واقعی در مورد گرانش سیاهچاله ها

برای ناظری که در خارج سیاهچاله قرار دارد، افتادن یک جسم به درون سیاهچاله مدت طولانی متوقف می گردد. در چنین حالتی ناظر فرضی در ارتبط با عمل انقباض واقعاً تصویر کاملاً متفاوتی را مشاهده خواهد نمود. ناظر در حالی که در ظرف مدت محدودی به شعاع گرانشی می رسد، سقوطش ادامه می یابد، تا آنکه به مرکز سیاهچاله برسد. ماده در حال فروریختن ، پس از گذشتن از شعاع گرانش به انقباض ادامه می دهد.

نظریه اختر فیزیک در سیاهچاله ها

طبق اختر فیزیک نظری جدید ممکن است سیاهچاله ها مرحله پایانی زندگی ستارگان جسیم باشند. مادامی که یک منبع انرژی در ناحیه مرکزی ستاره فعالیت می نماید، درجات حرارت بالا باعث انبساط گاز و جدا شدن لایه های بالائی آن می شود. در عین حال ، نیروی گرانشی عظیم ستاره این لایه ها را به سوی مرکز می کشاند. پس از آن که سوخت تأمین کننده واکنش‌های هسته‌ای به مصرف رسید، درجه حرارت در ناحیه مرکزی ستاره به تدریج پایین می آید. در این مرحله تعادل ستاره به هم می خورد و ستاره تحت تأثیر نیروی گرانشی خود منقبض می گردد. تکامل و تغییر بیشتر آن به جرمش بستگی دارد. طبق محاسبات اگر جرم ستاره سه تا پنج برابر جرم خورشید باشد، مرحله پایانی انقباض آن ممکن است باعث فروریختن گرانشی و تشکیل سیاهچاله گردد.

سیاهچاله‌ها در کهکشانها

اخیرا چنین موضوعی مطرح شده که هسته کهکشان ها و اخترنماها احتمالا سیاهچاله‌های فوق‌العاده جسیمی را دربردارند که دلیل فعالیت این اجسام فضایی محسوب می شوند. گفته می‌شود که این سیاهچاله‌ها می توانند ماده اطرافشان را به درون خود ببلعند که انرژی جنبشی آن ها در میدان گرانشی می تواند به اشکال دیگر انرژی تبدیل شود.
در کهکشان 87 M (چشمه رادیویی سنبله A ) (Virgo A) کشف جالبی صورت گرفته است. عکس‌هایی که از این کهکشان تهیه شده ، به وضوح فورانی را نشان می دهد که از مرکز کهکشان سرچشمه می گیرد. اختر شناسان تعیین نموده‌اند که اگر پخش ماده در فاصله‌ای از هسته کهکشان 87 M با توزیع کلی ستارگان در کهکشان مطابقت کند، در این صورت توده تاریک غول پیکری که شش میلیارد برابر خورشید می باشد، در حجم کوچکی نزدیک به مرکز این کهکشان تمرکز می‌یابد. احتمال دارد این توده سیاهچاله عظیمی باشد که موجب فعالیت هسته کهکشان می گردد، یا آنکه ساختمان متراکمی باشد که هنوز برای علم شناخته شده نیست.


نتایج تحقیقات هاوکینگ:

در سال 1971 یک دانشمند انگلیسی به نام استفن هاوکینگ عنوان کرد که این واقعه به وجود آمدن سیاهچاله ها هنگامی که جهان نخستین انفجار بزرگ خود را آغاز کرد اتفاق افتاده است. هنگامی که تمامی مواد تشکیل دهنده جهان منفجر شد، مقداری از این مواد آن چنان به هم فشرده شدند که تبدیل به سیاهچاله گشتند. وزن برخی از این سیاهچاله ها ممکن است به اندازه وزن یک سیاره کوچک و یا از آن کمتر باشد. و وی آنها را سیاهچاله کوچک نامید.

سیاهچاله ها می توانند وزن از دست بدهند.
مقداری از انرژی جاذبه ای آنها در خارج ازمحدوده شعاع شوارتز شیلد ستاره به ذرات ماده تبدیل می شود.
ممکن است این ذرات به فضای بیرون بگریزند از این طریق مقداری از مواد تشکیل دهنده سیاهچاله های بزرگ که به اندازه یک ستاره وزن دارند، برای تبخیر همه مواد تشکیل دهنده اش میلیون ها میلیون سال وقت لازم است. درحالی که در این مدت خیلی بیشتر از این مقدار ماده به آن اضافه می شود. بنابر این هیچگاه از طریق تبخیر وزن آن کاسته نمی شود.

هر چه سیاهچاله کوچکتر باشد سرعت تبخیر آن بیشتر است یک سیاهچاله کوچک واقعی باید بیشتر از مقدار ماده ای که به خود جذب می کند وزن از دست بدهد. بنابر این سیاهچاله کوچک باید بوسیله تبخیر کوچکتر و کوچکتر شود و بالاخره هنگامی که دیگر خیلی خیلی کوچک شد یک مرتبه تبخیر آن حالت انفجاری بخود گرفته و تشعشعاتی حتی با انرژی بیشتر از اشعه ایکس منتشر کند. اشعه منتشر شده از این طریق اشعه گاما خواهد بود .

سیاهچاله های کوچکی که 15 میلیون سال پیش هنگام نخستین انفجار بزرگ جهان ایجاد شده اند، اکنون ممکن است در حال ناپدید شدن باشند. هاوکینگ اندازه اولیه آنها و نوع اشعه گامایی را که هنگام انفجار تولید می کنند، حساب کرد.


مجهولات سیاهچاله ها:

اگر ستاره شناسان بتوانند نوع پرتوهایی که هاوکینگ پیش بینی کرده است، شناسایی کنند، مدرک خوبی برای تأیید تشکیل و وجود سیاهچاله بدست خواهد آمد. اما تاکنون پرتوهای پیش بینی شده کشف نشده اند. با این حال هر لحظه ممکن است این پرتو ها شناسایی شوند.

دلیل تابش اشعه ایکس از حفره سیاه این است که جرمی که توسط طوفانهای ستاره ای خود ستاره ، از سطح آن می گریزند، در فاصله مناسبی که به حفره سیاه رسیدند، توسط حفره شکار می شوند. و در مداری به دور حفره شروع به چرخش کرده و به این ترتیب شکل یک دیسک عظیم را تشکیل می دهند.

با توجه به این نکته که لایه های داخلی تر دیسک سریع تر از لایه های خارجی می چرخند، در اثر اصطکاک لایه های مختلف دیسک گرم شده و شروع به تابش اشعه ایکس می کنند. به این دیسک ، دیسک تجمعی گفته می شود. این حالت برای اولین بار در ستاره دوتایی ( دجاجه1-X ) مشاهده شده است. احتمالا قطر خود حفره سیاه (قطر افق حادثه) 30 کیلومتر است و برای تمامی ستاره های دو تایی سیاهچاله ساختمان به همین شکل است.

 

[live for what?]

دوربین اصلی تلسکوپ هابل از کار افتاد!

به نظر میرسه اینبار جدیه و حالا حالا قابل تعمیر نیست!
این یک ضایعه بزرگ برای علم ستارشناسی به حساب میاد
منبع

 

[یاشار]

من از مدیران عزیز این انجمن آقا بهروز و سیمور جان خواهش می کنم در صورت امکان این تاپیک رو استیکی کنن که همیشه بالای صفحه باشه و همه بتونن ببیننش.

 

[live for what?]

من از مدیران عزیز این انجمن آقا بهروز و سیمور جان خواهش می کنم در صورت امکان این تاپیک رو استیکی کنن که همیشه بالای صفحه باشه و همه بتونن ببیننش.

اینم بد نیست
ناسا تا سال 2010 یک تلوسکوپ دیگر با قابلیتهای بیشتر از هابل به فضا میفرسته
خبر دیگه:
قرار هست دومین ماهواره ایرانی با موشک ایرانی به فضا پرتاب بشه!!!!
جزئیات بیشتر را هنوز دقیقآ اعلام نشده!

 

[Behrooz]

من از مدیران عزیز این انجمن آقا بهروز و سیمور جان خواهش می کنم در صورت امکان این تاپیک رو استیکی کنن که همیشه بالای صفحه باشه و همه بتونن ببیننش.

خوب سيمور جان زحمت آنرا كشيدند . ايمان دارم اين بخش هم با مديريت خوب سيمور عزيز يكي از بخش هاي مفيد فروم خواهد شد .

 

[live for what?]

چند عکس از هابل خدا بیامرز!

 

[live for what?]

کاوشی عمیق تر برای یافتن حیات در مریخ
کاوش های انجام شده برای یافتن حیات درمریخ به اندازه کافی عمیق نبوده اند.اگرچه با حفاری های جدید احتمال یافتن دلایلی مبنی بر وجود حیات در گذشته این سیاره وجود دارد؛ولی میزان بالای پرتوها،زندگی سلول ها را از بین می برد.
آذین زنگویی
بر اساس تحقیقات چاپ شده در مجله ژئوفیزیک، با در نظر گرفتن میزان پرتوهای کیهانی در عمق و همچنین شرایط سطحی متفاوت در مریخ، بهترین مکان برای جستجوی حیات،یخ های دریای اِلیسیوم (Elysium) است.
لوئیس دارتنل (Lewis Dartnell) از مرکز زیست شناسی تجربی می گوید:«قطعات DNA، پروتئین و یا وجود فسیل ها نقش مهمی در یافتن دلایلی مبنی بر وجود حیات ایفا می کنند.اما هدف اصلی زیست شناسان علوم فضایی یافتن سلولی زنده است.احتمال یافتن حیات در حال کمون در زیر و نزدیک به سطح مریخ وجود ندارد.پیدا کردن حیات در مریخ بستگی به یافتن آب مایع دارد.چنین شرایطی تنها میلیاردها سال قبل در مریخ وجود داشته است.حتی مقاوم ترین سلول های شناخته شده هم،قدرت تحمل پرتو کیهانی در نزدیکی سطح مریخ را ندارند».

از آن جایی که زنده ماندن برخی از سلول ها تنها هر چندین میلیون سال اتفاق می افتد،احتمال پیدا کردن حیات بر روی سطح کاهش می یابد.دانشمندان باید در عمق زیاد تحقیقات بیشتری انجام دهند و مناطقی مانند حفره های برخوردی جوان یا مناطقی که به تازگی آب در آنها به سطح رسیده است را بررسی کنند.

دکتر اندرو کتز (Andrew Coates) از UCL می گوید:«این نخستین تحقیق برای بررسی تاثیر پرتو های کیهانی بر روی مریخ و اثر آن بر حیات در گذشته و حال است. بیشترین احتمال وجود حیات در یخ دریای الیسیوم (Elysium) یا حفره های برخوردی جوان است».
گروه تحقیقاتی تشخیص دادند که یخ دریا مکان مناسبی برای یافتن حیات است.زیرا این مکان در طی ۵ میلیون سال گذشته به سطح رسیده است وبه همین دلیل کمتر در معرض پرتوهای زیر سطح قرارگرفته است.H۲O با آزاد کردن هیدروژن،سپری در برابر پرتوهای پر انرژی کیهانی می سازد.

وجود یخ نیز امتیازی است.زیرا مته زدن در یخ راحت تر از مته زدن در سنگ است.اما احتمال از دست دادن سلول های زنده با مته زدن نیز بالا می رود.حفره های برخوردی به دلیل اینکه کمتر در معرض پرتوها قرار گرفته اند و مجاری به دلیل جریان آب در طی ۵ سال گذشته،مکان های مناسبی برای جستجوی حیات به شمار می آیند.

گروه تحقیقاتی برای مطالعه حیات بر روی مریخ، مدلی برای تخمین مقدار پرتوها ساخته است. برخلاف زمین، مریخ با میدان مغناطیسی و یا جوی ضخیم در اطراف آن حفاظت نمی شود و برای میلیاردها سال این ذرات آن را به رگبار بسته اند.آن ها محاسبه کرده اند که چگونه پرتوهای خورشیدی و کهکشانی در عبور از جو نازک مریخ،بر روی سطح و سپس زیر آن تغییر می کنند.

تا به حال سه مورد برای سطح بررسی شده است:
۱- رگولیت خشک
۲- یخ
۳- رگولیت پوشیده شده با لایه ای از یخ

برای تخمین زمان لازم برای زنده ماندن سلول ها، میزان پرتوها بر روی سطح مریخ و نیز در عمق به طور منظم اندازه گیری شدند.این گروه مقاومت سلول ها در برابر پرتوها و میزان پرتوی سالانه در مریخ را اندازه گرفتند تا زمان باقی ماندن سلول های در حال کمون را تخمین بزنند.گونه هایی که در زمان فعال بودن،قادر به ترمیم DNA باردار شده در اثر پرتو می باشند؛در برابراین پرتوها مقاوم هستند.هرچند که سلول ها در حالت خوابیده،مانند یخ زدن،در زیرسطح مریخ باقی می مانند ولی ترمیم سازی نمی کنند که همین امر به مرور باعث غیر فعال شدن دائم آنها می شود.

دارتنل می گوید:«ما با استفاده از این مدل قادر به تخمین عمق دقیق در زمان حفر کردن و نیز بالا بردن احتمال یافتن سلول های زنده هستیم.یخ دریای الیسیوم (Elysium) برای فرود کاوشگر مکان مناسب تری نسبت به سنگ های یخ زده زیر سطحی است.»این مسئله برای دانشمندان و مهندسانی که ماموریت های آینده برای جستجوی حیات در مریخ را طراحی می کنند، بسیار مهم است.

منبع: http://www.sciencedaily.com

 

[یاشار]

گروهي از فضانوردان، مهندسان و دانشمندان با بيان اينکه احتمالا يک خرده سياره در سال 2036 به زمين برخورد مي کند، خواستار اتخاذ تصميم از سوي سازمان ملل به منظور انجام يک ماموريت فضايي جهت منحرف کردن مسير حرکت آن شدند.

به گزارش مهر، اخترشناسان سرگرم بررسي خرده سياره اي با نام «آپوفيس» هستند که شانس اصابت آن به زمين در سيزدهم آوريل سال 2036 يک به 45 هزار است. ماموريت انحراف مسير اين خرده سياره که حدود 460 فوت طول دارد، 300 ميليون دلار برآورد شده است.

«روستي شوئکارت» يکي از خدمه «آپولو 9» که در مارس 1969 زمين را دور زد، اظهار داشت: اگرچه خطر برخورد اين خرده سياره به زمين اندک است اما کنگره آمريکا اخيرا حکمي صادر کرده مبني بر اينکه ناسا بايد تجهيزات خود را به منظور ردگيري خرده سيارات نزديک به زمين ارتقاي بخشد.

وي افزود: تنها «آپوفيس» نيست که سرگرم بررسي روي آن هستيم. تمامي کشورها در معرض خطر قرار دارند و براي کنار آمدن با اين مسئله نياز به تنظيم اصولي کلي داريم.

اين فضانورد قرار است هفته آينده طرح جديدي را تقديم کميته استفاده صلح آميز از فضاي سازمان ملل کند تا به موجب آن يک برنامه کاري جهت واکنش جهاني به تهديد خرده سيارات تنظيم شود.

بنا بر گزارش «رويترز»، کاوشگران فضايي انجمن پيشرفت‌هاي علمي آمريکا که متشکل از گروهي از فضانوردان و کيهان‌نوردان قديمي هستند در سال جاري يک سري از کارگاه هاي پيشرفته را جهت بررسي اين طرح و ارائه رسمي آن به سازمان ملل در سال 2009 برگزار مي‌کنند.

 

[live for what?]

'ايران اولين محموله راکت را به فضا پرتاب کرد'

مقام های صنعت هوا-فضای ايران از پرتاب اولين راکت خود با نام 'کاوش'، که گفته شده در ايران طراحی و ساخته شده، خبر داده اند.

به گزارش خبرگزاری دولتی ايران، ايرنا، محسن بهرامی، رئيس پژوهشگاه هوافضای ايران روز شنبه بيست و چهارم فوريه (پنجم اسفندماه) در مراسم افتتاحيه ششمين کنفرانس انجمن هوا و فضا گفته 'محموله راکت' با توافق وزارت دفاع و وزارت علوم ايران ساخته شده و با راکت پژوهشکده جهاد مهندسی پرتاب شده است.

در مورد جزئيات اين برنامه يا مشخصات راکت پرتاب شده اطلاعات بيشتری از سوی منابع رسمی ايرانی منتشر نشده است.

روز شنبه همچنين مصطفی محمد نجار، وزير دفاع و پشتيبانی نيروهای مسلح ايران، در جريان کنفرانس انجمن هوافضا دستيابی به صنعت هوافضا را "اهرمی در معادلات سياسی و كاهنده قدرت تهديد دشمنان" ناميده و گفته است تحت نظارت وزارتخانه متبوعش هواپيمای ايران ‪،۱۴۰‬جنگنده آذرخش، قايق‌های پرنده، موشک ‌های دوربرد و ميان برد، و موشک‌های ضد زره ساخته شده است.

اخبار مربوط به پرتاب راکت 'کاوش' و دیگر برنامه های فضایی ایران در حالی اعلام می شود که محافل علمی و سياسی غير ايرانی تا کنون واکنشی به آنچه مقام های ايرانی از آن به عنوان 'پيشرفت های چشمگير' و 'دستاوردهای صنعت هوا-فضا' نام می برند، نشان نداده اند.

حدود يک ماه پيشتر نشريه علمی نيوساينتيست به نقل از رئيس کميسيون امنيت ملی و سياست خارجی مجلس ايران گزارش کرده بود که ايران به زودی وارد 'باشگاه فضايی' می شود.

برخی کارشناسان بر اين باورند که پرتابگر ساخت ايران بر مبنای موشک شهاب سه (با برد 1300 تا 1600 کیلومتر) طراحی شده است.

برنامه های فضایی و موشکی ايران بعضا ابراز نگرانی برخی مقام های غربی را به همراه داشته که اين برنامه ها را همراستا با طراحی و ساخت موشک های بالیستیک با برد زیاد می دانند.

 

[یاشار]

مردم سراسر ايران بامداد يكشنبه ‪ ۱۳‬اسفند شاهد ماه گرفتگي كامل خواهند بود.

مدير انجمن نجوم آماتوري ايران روز جمعه در گفت‌وگو با خبرنگار علمي ايرنا گفت: خسوف يا ماه گرفتگي وقتي اتفاق مي‌افتد كه زمين ميان خورشيد و ماه قرار مي‌گيرد و سايه زمين روي ماه مي‌افتد.

مهندس "مسعود عتيقي" افزود: اگر در لحظه ماه گرفتگي به ماه سفر كنيد مشاهده مي‌كنيد كه بر روي ماه خورشيد گرفتگي صورت گرفته است يعني زمين نور خورشيد را مسدود كرده است.

مهندس عتيقي گفت: اين ماه گرفتگي در سراسر ايران، آسيا (به جز بخش كوچكي از آن)، اروپا، آفريقا، آمريكاي جنوبي، آمريكاي شمالي (به جزء بخشي از غرب آن)، غرب اقيانوسيه و بخشي از قطب جنوب قابل رويت است.

وي افزود: ماه گرفتگي جزئي ساعت يك بامداد شروع مي‌شود و ساعت ‪۲:۱۴‬ دقيقه و ‪ ۱۳‬ثانيه بامداد كامل مي‌شود.

مدير انجمن نجوم آماتوري ايران پايان گرفت كامل را ساعت ‪ ۳:۲۷‬دقيقه و ‪ ۲۷‬ثانيه و گرفت جزئي را ‪ ۴:۴۱‬دقيقه و ‪ ۲۸‬ثانيه اعلام كرد.

مهندس عتيقي گفت: رويت ماه گرفتگي براي چشم انسان هيچ ضرري ندارد و ابزار خاصي نمي‌خواهد.

مهندس عتيقي گفت، در قديم خرافاتي وجود داشت كه در زمان ماه‌گرفتگي و يا خورشيدگرفتگي، اژدها مقداري از ماه يا خورشيد را بلعيده است اما امروزه كاملا واقفيم كه ماه گرفتگي يك پديده كاملا علمي است و اين رويدادها همزمان با تاريخ بشريت قدمت دارد.

وي قديمترين ثبت خسوف را ‪ ۷۲۱‬سال قبل از ميلاد مسيح ذكر كرد.

مدير انجمن نجوم آماتوري ايران گفت: هر ماه گرفتگي داراي دوره تكرار منظم است بطوريكه خسوف هر ‪ ۱۸‬سال و يازده روز و ‪ ۷‬ساعت و ‪ ۴۹‬دقيقه تكرار مي‌شود.

مهندس عتيقي گفت: اين ماه گرفتگي اولين پديده ماه گرفتگي كامل در سال ‪ ۲۰۰۷‬ميلادي و آخرين ماه گرفتگي در سال ‪ ۱۳۸۵‬خواهد بود.

وي افزود، انجمن نجوم آماتوري ايران شنبه شب مورخ ‪ ۱۲‬اسفند همچون گذشته براي عمومي‌سازي دانش ستاره شناسي اقدام به برگزاري برنامه ويژه‌اي جهت عموم علاقمندان با همكاري مديريت برج ميلاد تدارك ديده است.

مهندس عتيقي گفت: اين برنامه ساعت ‪ ۲۲:۳۰‬دقيقه شنبه ‪ ۱۲‬اسفند آغاز و پس از ارائه سخنراني در مورد علت ماه گرفتگي و ويژگي‌هاي خسوف آن شب اسلايدهاي نجومي از اين رويداد جهت آشنايي بيشتر علاقمندان پخش خواهد شد و پس از پذيرايي از مهمانان اين گردهمايي آسماني در محوطه باز، رصد خسوف با تلسكوپ‌هاي قدرتمند و با همراهي كارشناسان مجرب و اعضاي فعال اين انجمن تا پايان واقعه خسوف در بامداد روز يكشنبه ‪ ۱۳‬اسفند ادامه خواهد داشت.

مدير انجمن نجوم آماتوري ايران حضور در اين نشست را براي عموم علاقمندان رايگان خواند و افزود، ضمنا مسابقه عكاسي از خسوف در تلفيق با برج ميلاد كه نمونه تلاش خستگي ناپذير مهندسان و طراحان ايراني مي‌باشد در سه بخش عكاسي با موبايل، عكاسي ديجيتال و آنالوگ براي عموم عكاسان پرتوان به اجرا درمي‌آيد.

مهندس عتيقي در پايان گفت، عكس‌هاي ارائه شده در نمايشگاهي به همين مناسبت در هفته جهاني نجوم (هفته آخر فروردين ‪ (۸۶‬در معرض ديد علاقمندان قرار خواهد گرفت و به اثار برگزيده از هر بخش جوايز نفيسي با مشاركت پروژه برج ميلاد تقديم خواهد شد.

علاقمندان براي كسب اطلاعات بيشتر در مورد خسوف مي‌توانند به آدرس اينترنتي ‪ www.iaas.ir‬ مراجعه كنند.

 

[یاشار]

كاوشگرهاي دوقلوي «استريو» آژانس فضانوردي آمريكا (ناسا)، تصاير گسترده‌اي از خورشيد به زمين ارسال كرده‌ا‌ند كه به دانشمندان در مطالعه انفجارات خورشيدي كه مي‌توانند موجب ويراني در كره زمين بشوند، كمك خواهد كرد.

به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، مدارگردهاي «استريو» كه در حال نزديك شدن به موقعيت‌هاي نهايي شان هستند، بر روي فوران‌هاي شديد خورشيدي موسوم به فوران‌هاي انبوه تاج خورشيد (CMEs) مطالعه خواهند كرد.

اين فوران‌ها ذرات انرژي داري را به سمت زمين پرتاب مي‌كنند كه مي‌توانند باعث آشفتگي و اختلال در خطوط انتقال برق و يا ارتباطات ماهواره‌اي شوند.

فضاپيماي استريو اطلاعاتي را كه دانشمندان براي پيش بيني وضع هوايي فضا نيازمند هستند، در اختيار آنها قرار خواهد داد.

دكتر راش هووارد محقق اصلي اين پروژه اظهار داشت: تصاوير جديد از فضاپيماي استريو به ميزان قابل ملاحظه‌اي توانايي ما را براي پيش بيني زمان فرا رسيدن هواي سخت و شديد فضايي بهبود خواهد داد.

به گزارش ايسنا، وي افزود: با وجود استريو ما مي‌توانيم فوران‌هاي خورشيدي را از تمام جهات به سمت زمين رديابي كرده و ظرف دو ساعت زمان رسيدن آنها به زمين را پيش بيني كنيم.

به گفته دكتر هووارد، دريافت اين تصاوير جديد از سوي استريو مانند كنار زدن پرده‌اي از مقابل چشمان دانشمندان بوده و اين تصاوير و مشاهدات به شكل فوق العاده‌اي سازنده هستند.

 

[جاوید ایران]

تصاویر زنده ماه گرفتگی از آسمان تهران 12/12/85


آغاز اختفاي ستاره ۵۶-شير در کنار ماه گرفته

ماه گرفتگی کلی