اخبار ، مقالات و دانستی های نجوم و فضا

[جاوید ایران]

پایان اختفای ستاره ۵۶-شیر با ماه.

 

[یاشار]

ستاره‌شناسان موفق به شناسايي قانوني شده‌اند كه بر تمامي كهكشانهاي جهان حاكم است و بر اساس اين قانون هر چه ابعاد يك كهكشان بزرگتر باشد، ستاره‌ها و توده‌هاي گاز موجود درون كهكشان نيز با سرعت بيشتري درون كهكشان دوران مي‌كنند.

به گزارش سايت اينترنتي "نيوساينتيست"، محققان دانشگاه كاليفرنيا در "سانتا كروز" اعلام كردند كشف جديد نشان مي‌دهد صرف نظر از شكل كهكشان كه خواه به صورت بيضي مانند، مارپيچ و يا ساير اشكال باشد، قانون جديد در تمامي انواع كهكشانهاي موجود در جهان صدق مي‌كند.

كشف جديد كه گزارشي از آن در شماره آينده نشريه فيزيك نجوم(‪Journal‬ ‪ (Astrophysical‬منتشر مي‌شود نشان مي‌دهد رابطه ميان ابعاد كهكشان و سرعت دوران ستارگان موجود در كهكشان، در ميان تمامي انواع كهكشانهاي جهان رابطه ثابتي است و به علاوه اين ثابت از ميلياردها سال قبل تاكنون تغيير نكرده است.

محققان اين دانشگاه در مطالعه ‪ ۵۴۴‬كهكشان عظيم با اشكال و قدمتهاي مختلف و سنجش سرعت دوران ستارگان موجود در اين كهكشانها متوجه شدند به رغم ظاهر پرآشوب اين كهكشانها، قانون مذكور در تمامي آنها صدق مي‌كند و هرچه ابعاد يك كهكشان بزرگتر باشد، ستارگان و توده‌هاي گاز موجود در كهكشان نيز با سرعت بيشتري درون كهكشان حركت مي‌كنند.

دانشمندان در اين مطالعه حتي وضعيت كهكشانهاي بسيار دور با فاصله ‪۸‬ ميليارد سال نوري تا زمين را بررسي كردند و متوجه شدند اين قانون در مورد آنها نيز صدق مي‌كند.

نور كهكشانهايي كه در فاصله ‪ ۸‬ميليارد سال نوري از زمين قرار گرفته‌اند در حقيقت پس از ‪ ۸‬ميليارد سال سفر در فضا هم‌اكنون به زمين مي‌رسد و بنابراين آنچه هم‌اكنون با دريافت نور اين كهكشانها مشاهده مي‌شود، بيانگر وضعيت اين كهكشانها در ‪ ۸‬ميليارد سال قبل است.

دانشمندان با مطالعه اين قبيل كهكشانهاي قديمي نيز متوجه شدند بين ابعاد كهكشان و سرعت دوران ستارگان درون آنها، ارتباط مستقيم وجود دارد.

محققان در اين تحقيقات براي مطالعه كهكشانهاي ياد شده از چندين تلسكوپ مختلف از جمله تلسكوپ فضايي "هابل" و تلسكوپ "كك ‪ "۲‬در هاوايي، استفاده كرده‌اند.

 

[یاشار]

تحقيقات جديد نشان مي‌دهد نور خورشيد مي‌تواند سبب دوران وضعي سريعتر شهاب سنگها شود.

به گزارش خبرگزاري رويترز، يك گروه بين‌المللي از محققان با مطالعه دو شهاب‌سنگ يكي با قطر هزار و ‪ ۶۰۰‬متر و ديگري با قطر ‪ ۱۱۲‬متر، اعلام كردند سرعت چرخش وضعي شهاب‌سنگها به دليل كروي نبودن و برخورداري از شكلي نامنظم، در اثر تابش نور خورشيد افزايش مي‌يابد.

به گفته "استفان لاوري" از دانشگاه كويين در بلفاست، واقع در ايرلند شمالي، كشف جديد كمك زيادي به درك خواص فيزيكي و ديناميكي سنگهاي آسماني مي‌كند. وي افزود: شهاب‌سنگها از جنس سنگ، فلز و يخ در حقيقت بازماندگان فرايند شكل‌گيري منظومه شمسي هستند و مطالعه آنها مي‌تواند به درك وضعيت منظومه شمسي در آغاز پيدايش در ‪ ۴/۵‬ميليارد سال قبل كمك كند.

در اين مطالعه كه در شماره اخير نشريه "ساينس" به چاپ رسيده است، محققان فرضيه‌اي به نام "يورپ"(‪ (YORP‬را كه در گذشته به شكل نظري توسط گروهي از دانشمندان معرفي شده بود، مورد مطالعه قرار دادند. بر اساس اين فرضيه، گرماي خورشيد براي سنگهاي آسماني با اشكال نامنظم، همانند يك موتور پيشرانه عمل مي‌كند و مي‌تواند سبب افزايش و يا كاهش سرعت دوران آنها شود.

هنگامي كه نور خورشيد به شهاب سنگها مي‌تابد، اين نور جذب شهاب‌سنگ شده و سپس به فضا بازتاب مي‌شود و در اين ميان كروي نبودن شهاب‌سنگ سبب مي‌شود بازتاب نور خورشيد يك نيروي فشار جزيي در برخي بخشهاي شهاب‌سنگ ايجاد كند كه اين نيرو در سرعت دوران شهاب‌سنگ تاثير مي‌گذارد.

به گفته "لاوري"، در نظريه "يورپ" مطرح شده است بسته به شكل ظاهري شهاب‌سنگ، جذب و سپس بازتاب نور خورشيد سبب پيدايش نيروي گشتاوري در اين اجرام آسماني مي‌شود كه بر چرخش دوراني آنها تاثير مي‌گذرد.

"پاتريك تيلور" محقق دانشگاه "كورنل" در "ايتاكا" و از ديگر محققان حاضر در مطالعه اخير نيز اعلام كرد همانگونه كه باد سبب چرخش آسياب بادي مي‌شود، نور خورشيد نيز اثر مشابهي روي سنگهاي آسماني بر جاي مي‌گذارد.

دانشمندان حاضر در اين طرح اثر فرضيه "يورپ" بر دو شهاب‌سنگ مذكور را با استفاده از چند تسكوپ بزرگ زميني اندازه‌گيري كردند و متوجه شدند نور خورشيد عملا باعث تغيير سرعت چرخش شهاب‌سنگها مي‌شود. به گفته "تيلور"، مطالعه جديد نشان مي‌دهد منظومه شمسي بسيار ديناميك و پويا است و نور خورشيد نه تنها بر وضعيت سياره زمين و ساير سيارات، بلكه بر وضعيت تمامي اجرام موجود در اين منظومه حتي سنگهاي كوچگ نيز تاثير مي‌گذارد.

نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد سرعت چرخش شهاب سنگ "‪ ۲۰۰۰‬پي‌اچ‪ "۵‬متاثر از نور خورشيد است. اين شهاب‌سنگ به شكل طبيعي در حين حركت در مدارش حول خورشيد، هر ‪ ۱۲‬دقيقه يك بار دور خود مي‌چرخد كه اين سرعت به شكل جزيي در حال افزايش است.

شهاب سنگ دوم به نام "‪ ۱۸۶۲‬آپولو" هم‌اكنون داراي چنان سرعت دوراني است كه دانشمندان عقيده دارند به دليل افزايش اين سرعت در اثر دريافت نور خورشيد، احتمالا اين جرم آسماني در آينده به دليل افزايش نيروي گريز از مركز خود متلاشي خواهد شد.

 

[یاشار]

تحقيقات جديد دانشمندان نشان مي‌دهد احتمالا وجود عناصر راديواكتيو در اعماق قمر كوچك "انكلادوس"(‪ (Encladus‬سياره كيوان از ميلياردها سال قبل تاكنون سبب گرم شدن اعماق اين قمر و فوران چشمه‌هاي آب گرم در سطح منجمد آن شده است.

به گزارش خبرگزاري آسوشيتدپرس، سفينه بدون‌سرنشين و كاوشگر سياره كيوان "كاسيني" كه هم‌اكنون در مدار اين سياره قرار دارد، سال گذشته تصاويري از قمر "انكلادوس" اين سياره به زمين مخابره كرد كه در آن تصاوير فوران چشمه‌هايي در سطح اين قمر مشهود بود.

فوران چشمه‌هاي آب گرم از اعماق قمر "انكلادوس" در حالي رخ مي‌دهد كه سطح اين قمر بسيار سرد و منجمد است. محققان عقيده دارند گرم بودن لايه‌هاي زير سطح اين قمر ممكن است محيط مناسبي را براي پيدايش حيات ايجاد كرده باشد.

از زمان مشاهده تصاوير سفينه "كاسيني" اين سوال كه گرماي لايه‌هاي زيرين قمر "انكلادوس" از چه منبعي بوجود مي‌آيد مطرح بوده است. هم‌اكنون دانشمندان با ايجاد الگوي رايانه‌اي جديد اين فرضيه را مطرح كرده‌اند كه وجود عناصر راديواكتيو در اعماق اين قمر و فساد تدريجي اين عناصر سبب گرم شدن لايه‌هاي زير قطب جنوب آن و شكل‌گيري چشمه‌هاي آب گرم و بخار آب در قطب جنوب "انكلادوس" شده‌است.

بر اساس اين نظريه جديد، قمر "انكلادوس" احتمالا ‪ ۴/۵‬ميليارد سال قبل و با تركيبي از يخ و ايزوتوپ‌هاي راديواكتيو عناصر آلومينيوم و آهن بوجود آمده و با گذشت چند ميليون سال از شكل‌گيري اين قمر، فساد عناصر راديواكتيو و ايجاد حرارت در پي آن، سبب شكل‌گيري يك هسته سنگي در مركز قمر و پوشيده شدن اطراف اين هسته سنگي با لايه‌اي از يخ شده است.

دانشمندان عقيده دارند با گذشت زمان، ادامه فعاليت عناصر راديواكتيو موجود در هسته قمر انكلادوس" سبب گرم شدن لايه‌هاي يخ بالاي هسته و ايجاد چشمه‌هاي آب گرم در سطح قمر شده است كه اين وضعيت همچنان ادامه دارد.

اگر فرضيه جديد اثبات شود، اين بدان معناست كه قمر "انكلادوس" به علت برخورداري از يك منبع گرمايي دايمي، مواد آلي و آب مايع، محل مناسبي براي شكل‌گيري حيات است.

به گفته "دنيس متسون" محقق طرح "كاسيني"، فرضيه جديد نشان مي‌دهد شرايط موجود در لايه‌هاي زير سطح "انكلادوس" در گذشته و احتمالا حال حاضر، وقوع واكنشهاي زيست‌شيميايي را ممكن مي‌كند كه اين وضعيت احتمال وجود حيات در اين قمر را مطرح مي‌سازد.

محققان طرح "كاسيني" پيش از اين اعلام كرده بودند سرچشمه فوران‌هاي آب گرم در سطح اين قمر احتمالا منابع آبي زير پوسته آن است كه آن منابع آبي با انرژي ناشناخته‌اي گرم مي‌شوند و مطالعه جديد منشاء اين گرما را وجود عناصر راديواكتيو در هسته قمر ذكر مي‌كند.

نتايج مطالعه جديد روز دوشنبه در همايش مطالعات ماه و سيارات منظومه شمسي در تگزاس آمريكا ارائه شد و در شماره ماه آوريل نشريه نجومي "ايكاروس" (‪ (Icarus‬نيز به چاپ خواهد رسيد.

 

[یاشار]

دانشمندان موفق به شناسايي درياهايي از جنس هيدروكربن هاي مايع ، احتمالا متان و يا اتان، روي سطح بزرگترين قمر سياره "كيوان" شده‌اند كه ابعاد برخي از اين درياها از ابعاد ايالت مونتانا در آمريكا بزرگتر است.

به گزارش خبرگزاري آسوشيتدپرس، كشف جديد توسط سفينه بدون سرنشين " كاسيني" كه هم‌اكنون در مدار سياره "كيوان" قرار دارد، انجام گرفته‌است.

فرضيه وجود چنين درياهايي روي سطح قمر "تايتان" از مدتها قبل توسط محققان مطرح شده بود زيرا اين قمر داراي جوي ضخيم و فشرده از جنس نيتروژن و هيدروكربنهاي مايع است و سفينه "كاسيني" در گذشته درياچه‌هاي كوچكي از جنس متان روي سطح اين قمر مشاهده كرده بود.

هم‌ اكنون محققان طرح " كاسيني " با استفاده از دوربين ها و رادارهاي موجود در "كاسيني" به شواهدي محكم از وجود دستكم دو درياي وسيع از جنس متان يا اتان، روي اين قمر دست يافته‌اند. به گفته "جاناتان ليوناين" محقق دانشگاه "آريزونا" در آمريكا و كارشناس طرح "كاسيني"، اطلاعات جديد در زمينه وجود اين درياها كاملا روشن است و هيچ نكته مبهمي در آنها وجود ندارد.

سفينه "كاسيني" ماه گذشته لكه‌اي تيره رنگ به طول هزار و ‪ ۸۸‬كيلومتر و با ابعادي مشابه درياي خزر در شمال ايران، روي "تايتان" مشاهده كرده بود و اطلاعات جمع‌آوري شده با رادارهاي اين سفينه نشان مي‌داد سطح ساختار مذكور صاف و نرم است كه اين بدان معناست كه اين ساختار به احتمال زياد دريايي از جنس متان و يا اتان مايع است.

اين سفينه همچنين ماه گذشته ساختاري ديگر به ابعاد يك پنجم درياي خزر و با مساحتي مشابه مجموع مساحت درياچه‌هاي "ليكس سوپريور" و درياچه "انتاريو" شناسايي كرده بود كه تجزيه و تحليل اين ساختارها نشان مي‌دهد حاوي هيدروكربنهاي مايع هستند.

به گفته محققان، هر چند درگذشته لكه‌هاي كوچكي از هيدروكربنهاي مايع روي سطح "تايتان" شناسايي شده بودند، اما ساختارهاي جديد كاملا مشابه درياهايي وسيع از متان و يا اتان مايع هستند.

"تايتان" يكي از معدود اجرام آسماني موجود در منظومه شمسي است كه از جو ضخيمي برخوردار است و ستاره‌شناسان از مدتها قبل به دنبال سرچشمه اين جو غليظ بوده‌اند. دانشمندان عقيده دارند سرچشمه اين جو ضخيم احتمالا منابع زيرزميني متان در زير سطح تايتان است كه سبب وجود چشمه‌هايي از اين ماده در سطح قمر مي‌شوند. هيدروكربن متان در كره زمين به شكل گاز وجود دارد، اما سرماي شديد و فشار جو تايتان در اين قمر آن را به شكل مايع درمي‌آورد.

سفينه "كاسيني" در سال ‪ ۲۰۰۵‬و پس از قرار گرفتن در مدار سياره "كيوان"، كاوشگر "هويگنز" را به سوي اين قمر پرتاب كرد كه اين كاوشگر به كمك چتر نجات و با موفقيت روي سطح "تايتان" فرود آمد. كاوشگر "هويگنز" در عمر كوتاه خود روي تايتان از بارش بارانهايي از جنس متان در اين قمر خبر داد و تصاوير گرفته شده توسط آن نشان داد ساختارهاي زمين‌شناسي مرتبط با فرسايش، روي سطح تايتان وجود دارند.

سفينه بدون سرنشين و ‪ ۳/۲‬ميليارد دلاري "كاسيني" در سال ‪ ۱۹۹۷‬از زمين به سوي سياره "كيوان" پرتاب شد و در يكم ژوييه سال ‪ ۲۰۰۴‬و پس از سفري هفت ساله وارد مدار اين سياره شد. "كاسيني" طرح فضايي مشترك سازمان فضايي آمريكا "ناسا"، آژانس فضايي اروپا و آژانس فضايي ايتاليا بوده و نخستين كاوشگري است كه انسان براي مطالعه حلقه‌هاي حول سياره كيوان و قمرهاي اين سياره ارسال كرده است.

گزارشي از كشف درياهايي از جنس متان مايع روز سه‌شنيه در همايش ساليانه علوم سياره‌اي و ماه در تگزاس آمريكا ارائه شد.

 

[یاشار]

يك خورشيد گرفتگي جزيي ‪ ۲۸‬اسفند ماه در بخش‌هاي شرقي كشورمان قابل رصد خواهد بود.

به گزارش روز پنج‌شنبه انجمن نجوم آماتوري ايران، استان‌هايي كه مي‌توان اين خورشيد گرفتگي جزيي را در لحظه طلوع خورشيد مشاهده‌كنند سمنان، كرمان، خراسان رضوي، شمالي و جنوبي، سيستان و بلوچستان، يزد، گلستان و بخش‌هايي از استان مازندران هستند.

سال ‪ ۸۵‬با يك خورشيد گرفتگي جزيي در روز ‪ ۹‬فروردين آغاز و با خورشيد گرفتگي جزيي ديگر در ‪ ۲۸‬اسفند پايان مي‌يابد.

ذكر اين نكته ضروري است كه رصد خورشيد گرفتگي بدون ابزار مخصوص خطر جدي را براي چشمان انسان به همراه دارد و استفاده از فيلتر خورشيد و يا عينك‌هاي استاندارد مشاهده خورشيد براي نگاه به خورشيد در لحظه كسوف الزامي است.

بيشترين درصد گرفتگي و طولاني‌ترين زمان مشاهده در استان خراسان رضوي و در شهر مشهد با ‪ ۴۴‬درصد و به مدت نزديك به ‪ ۳۶‬دقيقه خواهد بود و كمترين مقدار در استان هرمزگان با يك درصد پوشيدگي است.

لحظه طلوع خورشيد در مشهد ‪ ۵‬و ‪ ۳۸‬دقيقه بامداد است لذا با توجه به تقارن زمان اين رويداد با نزديكي به شب سال نو و حضور مردم ديگر شهرها در مشهد، لزوم اطلاع‌رساني در روزهاي قبل از خورشيد گرفتگي براي خطرات نگاه به خورشيد در اين زمان خاص الزامي به نظر مي‌رسد.

هموطنان در خراسان شمالي تا ساعت ‪ ۶‬و ‪ ۱۴‬دقيقه، خراسان جنوبي ‪ ۶‬و ‪۵‬ دقيقه و مركز استان سيستان و بلوچستان تا ‪ ۵‬و ‪ ۵۸‬دقيقه قادر به مشاهده كسوف جزيي هستند.

بديهي است از ذكر زمان براي استان‌هاي ديگر نيز به دليل كم بودن مدت گرفتگي صرفنظر شده است. استان‌هاي گلستان، كرمان و مازندران در رده‌هاي بعدي مدت زمان گرفتگي اما به نسبت كوتاه هستند.

 

[یاشار]

دانشمندان با بررسي تصاوير تهيه شده از سطح مريخ توسط سفينه "اوديسه" احتمالا موفق به شناسايي ورودي هفت غار بزرگ در سطح اين سياره شده‌اند.

به گزارش سايت اينترنتي "بي‌بي‌سي‌نيوز"، اين غارها در دامنه‌هاي دهانه آتش‌فشاني موسوم به "آرسيا مونس" در سطح مريخ واقع شده‌اند و عمق آنها به اندازه‌اي است كه با استفاده از اين تصاوير نمي‌توان كف غارها را مشاهده كرد.

دانشمندان عقيده دارند كشف ساختارهايي كه به احتمال زياد غار هستند، در سياره مريخ اهميت زيادي دارد زيرا غارهاي مريخ ممكن است تنها ساختارهاي زمين شناسي در سطح اين سياره باشند كه حيات احتمالي مريخي را از بمباران ريزشهابسنگها، پرتوهاي فرابنفش، طوفانهاي خورشيدي و ذرات باردار كيهاني محافظت مي‌كنند.

همچنين اطلاعات جمع‌آوري شده توسط تجهيزات ثبت دماي "تميس" اين سفينه نشان مي‌دهد دماي فضاي درون اين هفت غار در هنگام روز خنكتر از دماي سطح مريخ است و در هنگام شب نيز دماي آنها از سطح مريخ گرمتر است.

محققان سازمان تحقيقات زمين‌شناسي آمريكا در "فلگ‌استف" آريزونا هفت غار تازه‌شناساي شده در سطح مريخ را "دنا"، "كلو"، "وندي"، "آني"، "ابي" "نيكي" و "جيني" نامگذاري كرده‌اند. دهانه اين غارها نيز داراي عرض بين ‪ ۱۰۰‬متر تا ‪ ۲۵۲‬متر است.

با توجه بدينكه در اين تصاوير به جز يك مورد نمي‌توان كف غارها را مشاهده كرد، محققان نمي‌توانند عمق دقيق غارها را تعيين كنند اما پيش‌بيني مي‌شود عمق آنها دست‌كم بين ‪ ۷۳‬متر تا ‪ ۹۶‬باشد. عمق دقيق يكي از اين غارها كه بستر آن در تصاوير گرفته شده توسط "اوديسه" قابل مشاهده‌است، ‪ ۱۳۰‬متر تعيين شده‌است.

سفينه "مارس اوديسه" در آوريل سال ‪ ۲۰۰۱‬به سوي مريخ پرتاب شد و پس از قرار گرفتن در مدار اين سياره، تحقيقات گسترده‌اي را براي بررسي ذخاير آبي احتمالي مريخ در گذشته و حال انجام داد.

نتايج اين مطالعه جديد در همايش تحقيقات ماه و سيارات در "هوستون" تگزاس ارائه شده‌است.

 

[faraz-hacker]

سلام.نتیجه های مرحله اول المپیاد نجوم اومد.به هرکی قبول شده تبریک میگم.راستی مدرسهی ما که علامه طباطبایی یک تنه نجوم کل کشوره چون که اول شد و با مدرسه دوم که تیزهوشان .4 برابر اونه.به همه تبریک میگم

 

[faraz-hacker]

از اینجا به غیر از من کسی قبول نشده؟

 

[یاشار]

تحقيقات ويژه اكتشاف نفت در ايالت كاليفرنياي آمريكا به كشف يك حفره بزرگ ناشي از برخورد زمين با يك شهاب‌سنگ منجر شده است.

به گزارش سايت اينترنتي "بي‌بي‌سي‌نيوز"، اين حفره با قطر ‪ ۵/۵‬كيلومتر در ناحيه "سنترال ولي" در غرب "استاكتون" در كاليفرنيا زير لايه‌اي از سنگهاي رسوبي مدفون شده است و قدمت آن ‪ ۳۷‬تا ‪ ۴۹‬ميليون سال تخمين زده مي‌شود.

زمين‌شناسان آمريكايي هم‌اكنون با استفاده از چاه‌هاي نفت حفر شده در اين ناحيه مشغول بررسي ساختار اين حفره بزرگ هستند. اطلاعات جمع‌آوري شده نشان مي‌دهد در عمق ‪ ۱۴۹۰‬متري تا ‪ ۱۶۰۰‬متري زمين در اين ناحيه ساختاري كاملا دايره مانند وجود دارد كه به احتمال زياد در پي برخورد يك سنگ آسماني با سطح زمين ايجاد شده‌است. اين منطقه در زمان برخورد احتمالي در ميليونها سال قبل، بستر دريا بوده است.

اين ساختار دايره‌اي شكل داراي يك لبه بيروني و يك منطقه مرتفع مركزي است كه تمامي اين ويژگي‌ها با ويژگي‌هاي ساير حفره‌هاي ناشي از برخوردهاي شناسايي شده در زمين مطابق است.

به گفته "گرد مارو" پروفسور زمين‌شناسي دانشگاه ايالتي سن‌ديگو و سرپرست اين مطالعه، مقايسه خاك اين دهانه با لايه‌هاي خاك اطراف آن نشان مي‌دهد اين دهانه كه "ويكتوريا آيلند" نامگذاري شده، در دوره زمين‌شناسي "ايوسن" رخ داده‌است.

تحقيقات قبلي زمين شناسان نشان داده‌بود سطح زمين در محدوده زماني كوتاهي از دوره زمين شناسي "ايوسن" در حدود ‪ ۳۵‬ميليون سال قبل به طور ناگهاني توسط چندين شهاب‌سنگ بمباران شده‌است كه يكي از بزرگترين دهانه‌هاي شناسايي شده در سطح زمين موسوم به دهانه "خليج چساپيك" (‪ (Chesapeake‬در سواحل شرقي آمريكاي شمالي با قطر ‪ ۴۵‬كيلومتر، مربوط به يكي از همان برخوردها است.

محققان هنوز مطمئن نيستند كه آيا حفره "ويكتوريا آيلند" نيز در اثر يكي از برخوردهاي مربوط به بمباران شهاب‌سنگي مذكور ايجاد شده‌است يا خير.

گزارشي از كشف اين حفره بزرگ در همايش هفته گذشته "تحقيقات ماه و سياره‌اي" در هوستون تگزاس ارائه شد.

 

[یاشار]

دانشمندان مي‌گويند كه ذخاير يخ در قطب جنوب مريخ آنقدر عظيم است كه می ‌تواند كل سطح اين سياره را در اقيانوسي به عمق ‪ ۱۱‬متر فرو برد.

به گزارش روز دوشنبه شبكه خبري بي‌بي‌سي،كاوشگر اروپايي "مارس اكسپرس" كه در مداري حول سياره مي‌گردد با استفاده از ابزارهاي راداري ضخامت رسوبات لايه لايه قطب جنوب مريخ را محاسبه كرده است.

تحليل داده‌هاي اين رادار موسوم به "مارسيس" نشان مي‌دهد كه رسوبات قطبي، تقريبا به طور خالص متشكل از يخ آب است.

نتايج اين مطالعه هفته گذشته در كنفرانس علوم اقماري و سياره‌اي در شهر "هوستون" در تگزاس ارائه شد.

دانشمندان در دهه ‪ ۱۹۷۰‬پي بردند كه نواحي قطب شمال و جنوب سياره سرخ پوشيده از رسوبات ضخيم و لايه لايه است.

بر اساس داده‌هاي دو فضاپيماي "مارينر" و "وايكينگ"، نتيجه‌گيري شد كه رسوبات قطبي احتمالا توده‌هاي غبار و يخ است.

امروزه بخش اعظم آبي كه دانشمندان بوجود آن در مريخ پي برده‌اند، در رسوبات لايه لايه قطبي قرار دارد، هرچند به نظر مي‌رسد برخي ديگر از نواحي سياره درگذشته، به شدت خيس و مرطوب بوده است.

وسعت رسوبات فقط در قطب جنوب مريخ به پهناي ايالت تگزاس آمريكا است.

درك اين مساله كه آب كجا رفته است براي پي بردن به اين موضوع كه آيا سياره سرخ مي‌توانسته زماني زيستگاه موجودات زنده باشد يا خير اهميت كليدي دارد.

رادار فضاپيماي "مارس اكسپرس" با ساطع كردن امواجي، متوجه شد كه تقريبا ‪ ۹۰‬درصد اين رسوبات در قطب جنوب، آب منجمد و باقي خاك و غبار است.

رادار نمي‌تواند بگويد كه آيا اين يخ‌ها آغشته به دي‌اكسيدكربن هستند يا خير، اما "جف پلات" محقق اصلي اين مطالعه مي‌گويد كه ضخامت يخ نشانگر خلوص تقريبا كامل آب منجمد است.

رادار "مارس اكسپرس" كه اين مطالعه با كمك آن انجام شد را آژانس‌هاي فضايي ايتاليا و آمريكا به طور مشترك ساخته‌اند. اين رادار در سال ‪ ۲۰۰۵‬با موفقيت به كار افتاد كه البته با تاخيري يك ساله صورت گرفت و اين فضاپيما اواخر سال ‪ ۲۰۰۳‬در مدار مريخ قرار گرفت.

 

[یاشار]

دانشمندان انگليسي حاضر در طرح كاوشگر "بيگل ‪ "۲‬كه در سال ‪ ۲۰۰۳‬روي سطح سياره مريخ سقوط كرد و نابود شد خواهان فرود كاوشگري مشابه، اين بار روي سطح كره ماه هستند.

به گزارش سايت اينترنتي "بي‌بي‌سي‌نيوز"، اين محققان عقيده دارند تجهيزات علمي طراحي شده براي كاوشگر "بيگل ‪ "۲‬مي‌توانند پاسخ اين سوال كه آيا انسان قادر به استفاده از منابع موجود در ماه هست يا خير را تعيين كنند. سازمان هوانوردي و فضايي آمريكا "ناسا" پيش از اين اعلام كرده بود كه تا سال ‪ ۲۰۲۰‬فضانوردان خود را به سطح ماه بازخواهد گرداند.

به گفته محققان انگليسي، اين روبات كاوشگر مي‌تواند با تجهيزات خود در سطح كره ماه تركيبات هيدروژن، يخ، و هيدروكربنها را جستجو كند. روبات "بيگل ‪ "۲‬كه در اصل براي كاوش در مريخ طراحي شده بود فاقد چرخ است و توانايي حركت ندارد اما برخي محققان انگليسي عقيده دارند در صورت نياز مي‌توان آن را روي يك روبات ماه‌پيماي ديگر سوار كرد و بدينوسيله آن را در سطح ماه حركت داد.

طرح ارسال يك روبات كاوشگر مشابه "بيگل ‪ "۲‬به سطح ماه هم‌اكنون مورد حمايت بسياري از دانشمندان انگليسي حاضر در طرح اصلي "بيگل ‪ "۲‬مربوط به سال ‪ ۲۰۰۳‬قرار گرفته‌است كه از جمله آنها مي‌توان به پروفسور "كالين پيلينگر" سرپرست آن طرح و محقق دانشگاه "اوپن" اشاره كرد.

به گفته دكتر "ايورت گيبسون" محقق مركز فضايي "جانسون" سازمان "ناسا"، كاوشگر انگليسي "بيگل ‪ "۲‬يكي از پيشرفته‌ترين تجهيزات علمي ارسال شده به فضا توسط انسان محسوب مي‌شود كه متاسفانه به دليل سقوط روي مريخ نتوانست ماموريت خود را آغاز كند اما با بازسازي آن مي‌توان مجددا از اين كاوشگر پيشرفته براي ماموريتهاي فضايي ديگر استفاده كرد.

كاوشگر "بيگل ‪ "۲‬ساخت كشور انگليس و متعلق به آژانس فضايي اروپا بود كه در ماه دسامبر سال ‪ ۲۰۰۳‬در لحظه فرود روي مريخ ارتباط آن با زمين قطع شد و از آن زمان تاكنون سرنوشت اين سفينه، از جمله محل سقوط آن، در هاله‌اي از ابهام باقي مانده‌است.

 

[faraz-hacker]

تصویر جهان بالغ با مطالعه طیف کامل بخشی از آسمان
این پروژه با استفاده از چهار تلسکوپ فضایی و چهار تلسکوپ زمینی نقشه‌ای کامل از قسمتی از آسمان را به وجود آورده است که انواع کهکشان‌ها و موقعیت آن‌ها را در این ناحیه مشخص می‌کند.
هدا راشدی































تحلیل این نقشه اطلاعات جدیدی را درباره‌ی دوران نوجوانی جهان، نحوه‌ی تکامل کهکشان‌ها و خوشه‌های کهکشانی فراهم آورده است. (AEGIS) نامی است که بر این پروژه‌ی ۵ ساله گذاشته شده است. (All-wavelength Extended Groth Strip International Survey) با همکاری بیش از ۵۰ محقق از سراسر جهان انجام شده است. در این پروژه محققان بخشی از آسمان را در طیف‌های رادیویی، فروسرخ، مرئی، فرابنفش و پرتو ايکس بررسی کردند. ناحیه مورد نظر آن‌ها (EGS) نام دارد که در صورت‌‌ فلکی دب‌اکبر جای دارد. محل دقیق بررسی شده در اطراف دست خِرس، در نزديکی ستاره‌های ε (اپسیلون)، ζ (زتا) و η (اتا) قرار دارد.

پروفسور «مارک دیویس» سرپرست تیم تحقیقاتی می‌گويد: "هدف نهایی ما از اجرای این پروژه بررسی جهان در زمان‌های قدیم است، زمانی که سن جهان در حدود نصف سن کنونی بود. تا کنون نیز اطلاعات باور نکردنی به دست آورده‌ایم که بسیار قابل توجه است. تلسکوپ کِک در هاوایی نیز در پروژه‌ای به نام نقشه‌ برداری فروسرخ، از این کهکشان‌ها نقشه‌ برداری کرده است. اخترشناسان با ترکیب این داده‌ها با اطلاعات به دست آمده از پروژه اصلی، به منبع اطلاعات بسیار ارزشمندی دست یافته‌اند".

دانشمندان متوجه شدند که در این ناحیه یک کهکشان بزرگ سرخ وجود دارد که دو سیاهچاله در هسته آن قرار گرفته‌اند. با چشم غیر مسلح، این ناحیه کاملا خالی به نظر می‌رسد. اما نتایج این پروژه مشخص کرد که بیش از ۱۵۰۰۰۰ کهکشان در آن‌جا وجود دارد. هابل عکس‌هايی موضعی از این ناحیه گرفته است که جزئیات بیش از ۵۰۰۰۰ عدد از آن‌ها را آشکار می‌کند. مطالعات نقشه‌ برداری (AEGIS) بر روی کهکشان‌های کهن‌سال متمرکز شده است؛ کهکشان‌هایی که سن آن‌ها بیش از نصف سن جهان است.‌ سن جهان در حدود ۷/۱۳ ميليارد سال است، در حالیکه سن کهکشان‌های مورد نظر در حدود ۹ ميليارد سال است.

پروفسور «ساندرا فیبر»(Sandra Faber) می‌گوید: "ما روی دوره نهایی بلوغ کهکشان‌ها مطالعه می‌کنیم. این درست مثل این است که روی انسانی ۱۰ ساله تحقیق کنیم. انسان‌ها در این سن نه نوزاد به حساب می‌آیند و نه کودک؛ این در حالی است که با بزرگسالان نیز کاملا متفاوت هستند. یعنی در واقع ما روی مراحل رشد و بلوغ آن‌ها تحقیق می‌کنیم".

یکی از کیهان‌شناسان این پروژه به نام «جفری نیومن»(Jeffrey A .Newman) می‌افزاید: "ما در این پروژه با یک معما روبرو بودیم و آن چگونگی تکامل کهکشان‌ها بود. ما این ناحیه را با ۹ تلسکوپ‌ در ۹ ناحیه از طیف الکترومغناطیس بررسی کردیم. هر کدام از آن‌ها قسمتی از این معما را حل کردند". (AEGIS) هم اکنون پنجره‌ای از زمان‌های قدیم را در برابر ما چشمان گشوده است. تلسکوپ فضایی اسپیتزر و تلسکوپ (GALEX)داده‌های فروسرخ و فرا‌بنفش را فراهم کردند. این داده‌ها نشان دادند که ستارگان با سرعت‌های نسبی بیشتری نسبت به امروز شکل گرفته‌اند.

تلسکوپ فضایی چاندرا و تلسکوپ زمینی (VLA) با رصد در ناحیه ایکس و رادیویی توانستند وجود سیاه‌چاله‌های بزرگ را در مرکز کهکشان‌ها آشکار کنند؛ سیاه‌چاله‌های دوتایی حاصل از برخورد کهکشان‌های قدیمی. «برایان گرک»(Brian Gerke) دو سیاه‌چاله را در مرکز کهکشان در فاصله ۶ میلیارد سال نوری از زمین پیدا کرد. وی وجود آن‌ها را با استفاده از داده‌های رصدی پروژه (AEGIS) تائید کرد. این دو سیاه‌چاله‌ در فاصله ۴۰۰۰ سال نوری از هم قرار گرفته‌اند که یکی از آن‌ها ۵۰۰۰۰۰ بار و دیگری ۵ میلیون بار از خورشید سنگین‌تر است.

او می گوید: "آن‌چه هم‌ اکنون می‌بینیم حاصل از ترکیب دو کهکشان در هزاران میلیون سال پیش است که می‌تواند نحوه‌ی تشکیل کهکشان‌های بیضوی را توجیه کند". نقشه برداری اخیر، دو کهکشان را نیز آشکار کرد که نور آن‌ها خمیده شده بود. اخترشناسان با استفاده از تئوری نسبیت عام اینشتین می‌توانند جرم آن‌ها را محاسبه کنند.

منبع: http://www.spaceref.com

 

[faraz-hacker]

سامی قبول‌ شدگان مرحله اول المپياد نجوم اعلام شد
باشگاه دانش‌ پژوهان جوان اسامی قبول ‌شدگان مرحله اول سومين المپياد نجوم کشور را اعلام کرد.

المپياد ملی نجوم که سومين سال فعاليت خود را آغاز کرده است با هدف ارتقای سطح دانش نجوم کشور ايجاد شده است و تا پيش از اين در مراکز استعدادهای درخشان برگزار می‌شد. هر ساله تيمی از دانش آموزان کشورمان به مسابقات جهانی اعزام می‌شوند و در اين مسابقات شرکت می‌کنند. ورود به اين تيم شامل ۳ مرحله است.

برای مشاهده اسامی قبول شدگان مرحله اول المپياد ملی نجوم در سال ۱۳۸۵ اينجا را کليک کنيد.

کليد سوال‌های اين آزمون نيز در دسترس عموم قرار گرفته است. برای مشاهده آن می‌توانيد اينجا را کليک کنيد.

منبع: www.ysc.ac.ir

 

[faraz-hacker]

یرا در اوج درخشش
در اين شب‌ها آسمان میزبان یاقوتی زیباست که صورت فلکی نهنگ (قیطس) را آراسته است. این ستاره که احتمالاً اولین بار ابرخس و رصدگران چینی متوجه حضور آن شدند، در نقشه‌های آسمان به عنوان ستاره اومیکرون قیطس شناخته می‌شود...
حامد پور خرسندي


این روزها اجرامی در آسمان ظاهر می‌شوند که منجمان آماتور را علاقه‌مند به بررسی ستاره‌های متغیر می‌کنند. در حالی نواختر زیبای عقرب این روزها با رنگ آبی-سفید خود همچون الماسی در آسمان صبحگاهی می‌درخشد. آسمان شامگاهی میزبان یاقوتی زیباست که صورت فلکی نهنگ (قیطس) را آراسته است. این ستاره که احتمالاً اولین بار ابرخس و رصدگران چینی متوجه حضور آن شدند، در نقشه‌های آسمان به عنوان ستاره اومیکرون قیطس شناخته می‌شود و همچنین به خاطر تغییرات قدری آن و رنگ زیبایش توسط هولیوس در سال ۱۶۴۲ با نام «میرا» به معنی شگفت اختر معروف شد.
ميرا در آسمان شامگاهي - عکس از Stefan Seip
اما اولین گزارش قابل توجه رصد این ستاره را رصدگری هلندی به نام فابريسيوس انجام داد، او در سال ۱۵۹۶ که در پی رصد عطارد بود، متوجه این ستاره شد. این رصدگر که فکر می کرد نواختری را کشف کرده است، به قدر سنجی این ستاره به مدت حدود ۱۸ روز پرداخت و متوجه پرنور شدن میرا از قدر ۳ به ۲ شد. اما وقتی فابريسيوس در سال ۱۶۰۹ دوباره این ستاره را دید، منجمان علاقه زیادی به رصد این ستاره جدید پیدا کردند و از آن زمان بود که ستاره اومیکرون قیطس مشهورترین ستاره متغیر آسمان شد. در سال ۱۶۳۸ جان هولوردا دوره تناوب این ستاره را حدود ۱۱ ماه اعلام کرد.
ميرا پرنورترين و جذابترين متغير بلنددوره‌ی آسمان است. دوره تناوب اين متغير تقريبا" ۳۳۲ روز و تغييرات درخشندگی آن از قدر ۳ تا ۹ است. تغييرات درخشندگی ميرا ثابت نيست و بين دوره‌های مختلف آن اختلافاتی وجود دارد. بطوريکه گاهی اوقات پرنورتر بوده است. کاشف اورانوس، ويليام هرشل درخشندگی ميرا را در هنگام اوج معادل دبران (قدر ۸۵/۰) تعيين کرد. در بعضی سال‌ها نيز ميرا در اوج درخشندگی از قدر ۵+ گزارش شده است.
این ستاره غول که حدود ۷۰۰ برابر خورشید قطر دارد، امسال رفتار عجیبی را از خود نشان داده است. طبق گزارشات رصدی، قدر ستاره در اواخر دی ماه حدود ۴ بود در حالی که قدر این ستاره این روزها ۴/۲ گزارش شده است.
علاقه‌مندان به رصد میرا می‌توانند، بلافاصله بعد از تاریک شدن آسمان در افق غربی این ستاره را بیابند. اگر می‌خواهید دوره تناوب این ستاره را بدست آورید، یک دوربین دوچشمی متوسط می‌تواند به شما کمک کند و برای تخمین قدر این ستاره اگر هفته‌ای یکبار این کار را انجام دهید، گزارش دقیق‌تری خواهید داشت.

 

[faraz-hacker]

ستان کشف میهمان گیسوبلند زمستان 1385
رابرت مکنات در گفتگو با نجوم از کشف دنباله‌دار مکنات، پُرنورترین دنباله‌دار چهار دههِ اخیر، می‌گوید.
پوریا ناظمی


فصل زمستان و سال نو مسیحی در شرایطی آغاز شد که علاقه‌مندان نجوم در گوشه‌وکنار جهان خیره به منظره‌ای می‌نگریستند که معلوم نیست بار دیگر چه زمانی در برابر چشمان آنها نمایان شود. بار دیگر شکوه ظهور دنباله‌داری گیسو‌بلند و درخشان همه را مجذوب خود کرد. نمایش خیره‌کنندهِ دومین دنباله‌دار درخشان ۵/‌۱ قرن گذشته نفس همگان را در سینه حبس کرد و هر چه زمان گذشت بر شکوه این منظره نیز افزوده شد. گیسوی افشان و بلند دنباله‌دار و هستهِ درخشان و خیره‌کننده آن بار دیگر چشمان بسیاری را به‌آسمان دوخت. اما همهِ هیجان ما و دیگرانی که این منظرهِ بی‌بدیل را دیدند شاید قابل مقایسه با احساسی که رابرت مکنات تجربه کرد نباشد؛ مردی که در ۱۷ مرداد ۱۳۸۵ نخستین بار، از بین ده‌ها قطعه تصویر، لکهِ کوچکی را دید که اندکی در زمینهِ ستاره‌ها نسبت به‌تصاویر قبلی از همان منطقه جابه‌جا شده بود و با محاسبهِ مدار آن نام خود را بر دنباله‌دار دیگری نیز ثبت کرد. اما خود مکنات با سابقهِ کشف ده‌ها دنباله‌دار و صدها سیارک هم باور نمی‌کرد آنچه کشف کرده چنین منظرهِ باشکوهی را پیش چشمان ساکنان زمین به‌نمایش بگذارد. رابرت مکنات ساکن استرالیا و زادهِ اسکاتلند است. او طی حدود دو دهه کارِ حرفه‌ای خود بیش از ۴۰۰ سیارک و ۲۱ دنباله‌دار کشف کرده و در کشف چندین دنباله‌دار دیگر نیز سهیم بوده است. کار او به‌ویژه در سال‌های اخیر با همکاری در طرح جستجوی خُرده‌سیاره‌های سایدینگ‌اسپرینگ (مجموعهِ رصدخانه‌های بزرگ استرالیا) اوج گرفت. او اکنون اخترشناس مدرسه تحقیقاتی-‌آموزشی نجوم و اخترفیزیک دانشگاه ملی استرالیا است.
در این گفتگوی اختصاصی، مکنات از فعالیت‌های حرفه‌ای خود و داستان کشف دنباله‌دار مکنات سخن می‌گوید.

* پوریا ناظمی، روزنامه‌نگار علمی، همکار تحریریه نجوم و دبیر گروه علمی روزنامه جام جم است.

 

[faraz-hacker]

بادهای ستارگان خاموش
بادهای تَپ‌اخترها رفتار گذشتهِ ستارگان مرده را بازگو می‌کنند. این یافتهِ جدید اعضای طرح چندملیتی هِس (سامانهِ سه‌بُعدی پُرانرژی) است که دکتر آرش جنتی عطایی، اخترفیزیکدان ایرانی آزمایشگاه ذرات کیهانی و کیهان‌شناسیAPC در پاریس، در نخستین همایش علمی تلسکوپ فضایی گلاست اعلام کرد.
تحریریه نجوم‌
گروهی از اخترشناسان از فرانسه و آفریقای جنوبی، اعضای طرح چند مِلیتی هِس؛HESS) سامانه سه بُعدی پُرانرژی)، نخستین فهرست گونهِ جدید منابع پرتو گاما را منتشر کردند. این منابع یک دوجین ابرهایی از تابش‌های <یادگار مانده> از ستاره‌های مُرده‌اند که دربارهِ گذشتهِ پُرانرژی این اجرام اطلاعاتی را آشکار می‌کنند.

این یافته‌ها را دکتر آرش جنتی عطایی، اخترفیزیکدان آزمایشگاه ذرات کیهانی و کیهان‌شناسی(APC) در پاریس، در بهمن ۱۳۸۵ در نخستین همایش علمی تلسکوپ فضایی گلاست(GLAST) در پالوآلتو، کالیفرنیا، اعلام کرد.
این فهرستِ سحابی‌های <یادگار> از بررسی دقیق و شبیه‌سازی منابعی به‌دست آمد که در دو سال گذشته در طرح هِس کشف شده‌اند. هِس آرایه‌ای از چهار تلسکوپ ۱۲ متری در نامیبیا واقع در آفریقا است.

آرش جَنتی عطایی از کودکی به‌آسمان عشق می‌ورزید و با تلسکوپی کوچک نجوم آماتوری را دنبال می‌کرد. پدر او از فرهیختگان ایرانی، ابوالقاسم جنتی عطایی، استاد تأتر و نویسنده شهیر است. با علاقهِ فراوان به‌نجوم در نوجوانی از تهران به‌پاریس رفت. در رشتهِ فیزیک دکتری اخترفیزیک خود را در سال ۱۳۵۹ از مؤسسه پژوهشی ماری‌کوری، با پایان‌نامه‌ای دربارهِ اولین مشاهدات پرتو گاما سحابی خرچنگ، گرفت. او در کنار پژوهش‌های نجوم گاما همواره به‌ترویج نجوم در میان مردم نیز علاقه‌مند بوده است.
مدتی پیش میزبان او در دفتر ماهنامه نجوم بودیم. اطلاعات زیر حاصل این گفتگو است. یکی از زمینه‌های کاری امروز او جستجوی منشأ پرتوهای کیهانی است. این ذرات پُرانرژی و دارای بار الکتریکی از جهات مختلف آسمان به‌ما می‌رسند. آنها در طیف وسیعی از انرژی‌های مختلف‌اند؛ از یک یا چند گیگاالکترون‌ولت تا ۱۰۲۰ الکترون‌ولت. خوشبختانه -‌و متأسفانه برای اخترشناسان- این پرتوهای پُرانرژی مرگبار مستقیماً‌ به‌زمین نمی‌رسند و بسیاری از ذرات پرتو کیهانی اولیه در جوّ زمین جذب می‌شوند. ویکتور هِس اتریشی، در سال ۱۹۱۱، نخستین‌بار نشان داد منشأ پرتوهایی که روی زمین ثبت می‌شود (پرتوهای ثانویه حاصل از برخورد ذرات پرتو کیهانی و باد خورشیدی با ملکول‌های جوّ زمین) کیهانی است. او در پروازی با بالن با دستگاه سادهِ الکترومتر پِی بُرد که شدت پرتوها در ارتفاعات بیشتر می‌شود؛ پس آنها از آسمان می‌آیند.

 

[faraz-hacker]

فتمین رقابت مسیه ایران
رقابت سالانه‌ رصدگران منتخب ايران ۲۳ و ۲۴ فروردين ۱۳۸۶ در پارک ملي کوير برگزار مي‌شود. مهلت ‌ثبت نام در اين برنامه تا ۲۹ اسفند ۱۳۸۵ است.
شاخه آماتوري انجمن نجوم ايران
۲۹
ماراتن مسیه ایران رقابتی میان جمع منتخبی از رصدگران اعماق آسمان از سراسر کشور است که از سال ۱۳۸۰ برگزار می‌شود. دقت و کیفیت این برنامه، ملی بودن و نظارت داوران آن را در مقایسه با ماراتن مسیه در دیگر کشورهای جهان منحصر به فرد کرده است. در این رقابت رصدگران باتجربه با ابزار رصدی خود (تلسکو‍پ یا دوربین دوچشمی مناسب) طی یک شب ۱۱۰ جرم فهرست اجرام ژرف‌آسمان مسیه را جستجو می‌کنند شامل شماری از زیباترین سحابی‌ها، کهکشانها و خوشه‌های ستاره‌ای آسمان. زمان مناسب برای دیدن تمام این اجرام در طول یک شب فرودین و اردیبهشت هر سال است.

هفتمین ماراتن مسیه ایران ۲۳ و ۲۴ فرودین ۱۳۸۶ ، یک هفته پیش از روز نجوم سال ۸۶ و در آستانه هفته نجوم، احتمالا در پارک ملی کویر، کاروانسرای قصر بهرام، مطابق اغلب سال‌های قبل، برگزار می‌شود. ‍پیش بینی می‌شود از بین صدها متقاضی پس از بررسی فرم‌ها و سوابق رصدی و در برخی موارد با تماس تلفنی حدود ۱۳۰ نفر انتخاب‌ می‌شوند. حداکثر مهلت ثبت‌نام تا پایان روز ۲۹ اسفند است و فهرست پذیرفته‌شدگان حداکثر تا ‍۱۵ فروردین اعلام می‌شود. شرکت‌کنندگان صبح ۲۳ فروردین از تهران، محل انجمن نجوم ایران حرکت می‌کنند و در شامگاه ۲۴ فروردین به همان محل بازمی‌گردند. هزینه‌ی ثبت نام در این برنامه برای اعضا شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران ۱۲۰۰۰ تومان و برای غیر اعضا ۱۵۰۰۰ تومان است که پس از معرفی شما در جمع پذیرفته‌شدگان به حساب انجمن واریز می‌شود.

با توجه به تلاش انجمن نجوم ایران در حفظ کیفیت این برنامه و فضای محدود محل برگزاری فقط پذیرفته‌شدگان (بدون همراه) می‌توانند در برنامه شرکت کنند و بجز داوران، مجریان برنامه و خبرنگاران مدعو، متاسفانه امکان شرکت افرادی که مایل به همراهی یا فقط دیدن برنامه هستند نیست و پیشنهاد می‌شود علاقه‌مندان به رصدهای عمومی آسمان شب و شرکت در برنامه های مشابه گشتّهای نجومی موسسات و انجمن‌های نجومی در شهر محل زندگی خود را همراهی کنند و پس از کسب تجربه های کافی در صورت تمایل در ماراتن مسیه ایران شرکت کنند.

امکان شرکت گروهی نیز برای علاقه‌مندان وجود دارد و تک تک اعضای گروه باید داراي شرایط پذیرش در ماراتن مسیه باشند. شرایط شرکت
شرکت‌کنندگان در ششمين رقابت مسيه، ارديبهشت ۸۵، کاروانسراي قصر بهرام، عکس از اشين زاکاريان.
گروهی: رصدگران با دوربين‌های دوچشمی فقط به صورت انفرادی می‌توانند شرکت کنند و امکان شرکت گروهی با دوربين‌های دوچشمی و تلسکوپ‌هايی با دهانه کوچک‌تر از ۹ سانتی متر نيست. شرايط پذيرش گروهی به صورت زير است: گروه ۲ نفره برای تلسکوپ‌های ۹ سانتی متر و بزرگ‌تر و دوربين دوچشمی با قطر شيئی ۱۲۰ میلی متر (يا دوربين های ۱۰۰ ميلی‌متر تلسکوپی با استقرار چنگالی) که البته رصدگر می تواند با چنين ابزارهايی به صورت انفرادی نيز شرکت کند. گروه ۳ نفره برای تلسکوپ ۱۲ اينچ (۳۰ سانتی‌متر) و بزرگ‌تر يا دوربين دوچشمی با قطر شيئی ۱۵۰ ميلی‌متر که رصدگر می‌تواند به صورت انفرادی نيز با چنين ابزارهايی شرکت کند.

ارائه اطلاعات ابزار رصدي شامل قطر دهانه، نوع اپتيک (بازتابي، شکستي،‌ کاسگرين), ‌ نوع استقرار (سمت-ارتفاعي،‌ استوايي، الکترونيک GoTo) در فرم ثبت نام ضروری است. حداقل گشودگی (قطر دهانه) ابزار رصدی، چه تلسکوپ و چه دوربين دوچشمی، برای شرکت در برنامه 70 ميلی‌متر است. مگر اينکه رصدگر از ابزار 60 ميلی متری با اپتيک بسيار دقيق استفاده کند. رصدگران در گروه‌های دوچشمی، تلسکوپ، و تلسکوپ الکترونیک (بدون استفاده از جستجوگر خودکار) رقابت می‌کنند.

ماراتن مسیه ایران با هدف گرد هم آمدن بهترین رصدگران اعماق آسمان از سراسر ایران در یک شب رصدی و زیر آسمان پر ستاره، یعنی همان چیزی که همه‌ی ما را دلباخته خود کرده است، برگزار می‌شود. هدف اصلی با هم بودن، ایجاد ارتباط میان منجمان آماتور باتجربه و محک زدن توانایی‌های رصدی هر شرکت کننده است. رقابت هدف دوم است.

شرکت‌کنندگان براي دريافت اطلاعات بیشتر درباره ماراتن مسیه مي‌توانند مقاله‌های راهنما در مجله نجوم شماره ۱۱۲ و شماره ۱۴۵-۱۴۶ را بخوانند. همین طور گزارش ماراتن ششم در
http://www.asiac.ir/News/?Cat=Marathon&NewsID=1146328935 مطالعه کنند. يا با پست الکترونيک مسئولان پذيرش آقایان کاظم کوکرم و حمیدرضا پیرایش تماس بگيرند: [email protected] و hp۱۲۱۸۱@yahoo.com
دبیر برگزاری ماراتن مسیه ایران بابک امین تفرشی است.

 

[faraz-hacker]

تمديد مهلت ثبت نام دومين مسابقه سراسری نجوم
با توجه به تماس‌های مكرر از طرف مراكز ثبت نام و علاقمندان با ستاد برگزاری دومین مسابقه سراسری نجوم مهلت ثبت نام تا پايان اسفند ماه ۸۵ تمديد گرديد.
ستاد برگزاری دومين مسابقه سراسری نجوم
با توجه به تماس‌های مكرر از طرف مراكز ثبت نام و علاقمندان با ستاد برگزاری دومین مسابقه سراسری نجوم مهلت ثبت نام تا پايان اسفند ماه ۸۵ تمديد گرديد. لازم به ذكر است كه مهلت مذكور بعد از اين تاريخ به هيچ عنوان تمديد نخواهد شد.


منبع: سايت مرکز مطالعات پژوهش‌های فلکی-نجومی (www.nojumi.org)

 

[faraz-hacker]

کشف یک دریای جدید بر روی تیتان

[محسن بختیار
فضاپیمای کاسینی به تازگی موفق به کشف یک دریای جدید از هیدرو کربن در نیمکره شمالی تیتان شد .

چندی پیش دانشمندان از کشف دریاچه هایی از هیدرو کربن مایع در اطراف قطب جنوب تیتان قمر زحل خبر داده بودند اما به نظر می رسد چنین دریاچه هایی در نیمکره شمالی این قمر نیز وجود داشته باشد ، دریاچه هایی که به جای آب پر از اتان و متان مایع هستند .

کاسینی در آخرین پرواز خود بر فراز قطب شمال تیتان موفق به آشکار سازی علائمی شد که از وجود چنین دریاچه ای خبر میدهد ،دریاچه ای که پهنای آن به 100 هزار کیلومتر مربع می رسد.

فضاپیمای کاسینی ناسا این دریاچه را با استفاده از ابزار راداری خود کشف کرده است از این رو دانشمندان کاملا مطمئن نیستند که آنچه در داده های ارسال شده توسط فضا پیما مشاهده می شود یک دریاچه باشد .کاسینی در پرواز بعدی خود از فراز تیتان در ماه می اطلاعات بیشتری در این باره به زمین ارسال خواهد کرد .