اخبار سخت افزار

[esfandiyar2002]

پرهام ايزدپناه
ماهنامه شبکه -

اشاره :
AMD در سال 2003 اولين پردازنده 64 بيتي دسكتاپ و سرور را معرفي كرد. در همان سال اپل با معرفي كامپيوترهاي G5 كه از پردازنده‌هاي 64 بيتي ساخت IBM استفاده‌مي‌كردند رقابت در دنياي 64 بيتي را تشديد كرد.




گوردن مور قانون مشهور خود را در مورد افزايش سرعت پردازنده‌ها در سال 1965 اعلام كرد. و از آن زمان تاكنون سرعت و كارايي پردازنده‌هاي مركزي كامپيوترها، كم و بيش به تبعيت از آن قانون افزايش مي‌يابد. طبق قانون مور كارايي پردازنده‌ها هر 18 ماه دو برابر مي‌شود.

با اين حال طي يك دوره زماني چند ساله اين روند رو به كندي نهاد. مطابق تحقيقات به عمل آمده در فاصله زماني ميان سال‌هاي 1985 تا 1996 ميلادي كارايي پردازنده‌ها به طور ميانگين در هر سال 58 درصد افزايش يافته است. براساس همين تحقيقات، طي هفت سال بعدي (1996 - 2004) ميانگين افزايش كارايي، سالانه 41 درصد رشد داشته است كه ميان سال‌هاي نخست قرن بيست و يكم ميلادي با ميانگين افزايش كارايي سالانه تقريباً 25 درصدي روند نزولي بيشتري داشته‌اند.

همين موضوع بزرگان صنعت تراشه‌سازي را بر آن داشت تا براي حل اين مشكل دست به دامان شيوه‌هاي جديدي شوند. حاصل اين تفكر در حوزه كامپيوترهاي شخصي يعني جولانگاه اينتل و AMD، باعث اولين تحول عمده در اين حوزه در سال 2003 ميلادي شد. AMD در اين سال اولين پردازنده 64 بيتي دسكتاپ و سرور را معرفي كرد. در همان سال اپل با معرفي كامپيوترهاي G5 كه از پردازنده‌هاي 64 بيتي ساخت IBM استفاده‌مي‌كردند رقابت در دنياي 64 بيتي را تشديد كرد.

اينتل نيز اگر چه با تأخير (اوايل سال 2004 ميلادي) به جمع توليدكنندگان پردازنده‌هاي 64 بيتي اضافه شد و به هر حال به واسطه سلطه خود در دنياي كامپيوترهاي شخصي، نقش عمده‌اي در روشن‌كردن آينده توسعه پردازنده‌ها ايفا كرد. به اين ترتيب مشخص شده بود كه افزايش سرعت كلاك، يعني موضوعي كه اينتل سال‌ها بر روي آن تأكيد و تبليغ مي‌كرد، از اين پس مهم‌ترين معيار افزايش كارايي پردازنده‌ها نخواهد بود. توسعه پردازنده‌هاي 64 بيتي موضوع جديدي نيست و در واقع از نخستين سال‌هاي دهه 1990 ميلادي به صورت محدود توسعه داده مي‌شدند و مورد استفاده قرار مي‌گرفتند. اما توسعه پردازنده‌هاي 64 بيتي براي حوزه دسكتاپ و حتي موبايل تولدي تازه براي اين نوع پردازنده‌ها به شمار مي‌آمد.

مبناي حركت به سوي رايانش 64 بيتي در اين حوزه‌ها مجموعه‌اي از بسط‌و الحاقاتي هستند كه توسط AMD براي معماري 86 X توسعه يافته است. AMD در زمان توسعه اين فناوري آن را 64-86x مي‌ناميد. اما سرانجام نام آن را به AMD 64 تغيير داد. اين تغييرنام بي‌حكمت نبود. چرا كه اينتل مجبور مي‌شد براي تعبيه چنين ويژگي‌هايي در پردازنده‌هاي خود از چنين عباراتي استفاده كند: <و اكنون سازگار با 64>AMD !

اينتل البته مرتكب چنين خطايي نشد و به‌رغم تقليد از فناوري AMD آن را
Extended memory 46 Technology) EM 46T) ناميد. در حقيقت تنها تفاوت اين دو فناوري در نامگذاري آن‌هاست؛ كدهاي كامپايل شده براي AMD 64 بدون هيچ مشكلي بر روي يك پردازنده مبتني برEM 46T اجرا مي‌شوند و برعكس.

يكي از مهم‌ترين مزاياي فناوري 64 بيتي، رفع مشكل قديمي محدوديت حافظه است. در پردازنده‌هاي 32 بيتي سيستم‌عامل مي‌تواند از يك سيستم آدرس‌دهي حافظه 32بيتي، استفاده كند. به اين ترتيب ظرفيت حافظه به دو به‌توان 32 يا چهار گيگابايت محدود مي‌شود. اما در دنياي 64 بيتي از نظر تئوري يك سيستم‌عامل مي‌تواند از يك آدرس‌دهي 64 بيتي استفاده كند كه به اين ترتيب ظرفيت حافظه به 2 به‌توان 64 يا شانزده اگزابايت افزايش خواهد يافت. در عمل سيستم‌هاي عامل امروزي كه براي پردازنده‌هاي 64‌بيتي امروزي توسعه‌يافته و يا بهينه شده‌اند، از يك سيستم آدرس‌دهي 40 بيتي استفاده مي‌كنند تا ظرفيت حافظه به 16 ترابايت برسد.

شوك دوم دو سال بعد يعني در سال 2005 ميلادي ايجاد شد. اينتل، AMD و IBM با عرضه پردازنده‌هاي دو هسته‌اي براي كامپيوترهاي شخصي بازار اين كامپيوترها را تكان دادند. دو هسته‌اي شدن پردازنده‌ها نيز موضوع جديدي نيست و چندين سال پيش از عرضه نمونه‌هاي ويژه كامپيوتر‌هاي شخصي، در سرورها مورد استفاده قرار گرفته بودند. اولين پردازنده دو هسته‌اي به نام Power 4 در سال 2001 توسط IBM عرضه شد.

با اين حال اينتل اولين شركتي بود كه براي كامپيوترهاي شخصي چنين پردازنده‌هايي را توليد كرد. اساس طراحي پردازنده‌هاي دو هسته‌اي، تعبيه دو هسته اجرايي بر روي يك die (قطعه سيليكون) است. با اين حال اينتل در اولين نسل پردازنده‌هاي دو هسته‌اي خود هر يك از هسته‌ها را بر روي يك die جداگانه تعبيه كرد.

(در واقع دو پردازنده Pentium 4 را براي يك تراشه عرضه كرد). البته اينتل بعدها اعتراف كرد كه اين شيوه صرفاً براي پيشي‌گرفتن از رقبا به كار گرفته شده و در واقع يك روش موقتي براي جبران عقب‌ماندگي اين شركت در مقابل AMDاز نظر افزايش كارايي پردازنده‌ها بوده است. اما نكته مهم‌تر اين است كه دو هسته‌اي شدن پردازنده‌ها فقط شروع جديد براي سريع‌تر‌كردن پردازنده‌ها است. بزرگان تراشه‌سازي در نظر دارند در آينده‌اي نه چندان دور پردازنده‌هاي چهار، شش و هشت هسته‌اي توليد كنند و اين روند همچنان ادامه پيدا كند.

در حوزه سرورها، رقابت بسيار داغ‌تر از حوزه دسكتاپ است. در اين حوزه IBM و سان با پردازنده‌هاي مبتني بر معماري RISC خود در حال رقابت با اينتل و AMD هستند. IBM با معماري پيشرفته پردازنده‌هاي خود رقباي ديگر را تهديد مي‌كند و سان با سرمايه‌گذاري سنگين به توسعه پردازنده‌هايSparc مي‌انديشد. اينتل و AMD نيز با پردازنده‌هاي مبتني بر معماري x86 خود در اين حوزه، يعني زئون و اينتل، در تلاشند سهم بزرگ‌تري از بازار سرورها را از آن خود كنند.

در حالي كه صاحب نظران اين عرصه عنوان مي‌كنند كه پردازنده‌هاي x86 مبتني بر معماري CISC به پايان راه خود نزديك شده‌اند، اينتل و AMD همچنان كارايي پردازنده‌هاي خود را افزايش مي‌دهند. البته اينتل از سال‌ها قبل معماري كاملاً متفاوت و پيشرفته‌اي را به عنوان جايگزين x86 دنبال مي‌كند.

اين شركت توسعه اين معماري 64 بيتي را كه IA-64 ناميده مي‌شود از سال 1994 با مشاركت HP آغاز كرده است. اولين پردازنده مبتني‌بر اين معماري ايتانيوم نام دارد كه در سرورهاي رده بالا مورداستفاده قرار مي‌گيرد. با اين حال به‌رغم همه تلاش‌هاي اينتل، ايتانيوم به جايگاه چندان مناسبي در سرورها دست نيافته است و اين شركت به‌واسطه مشكلاتي چون ناسازگاري با نرم‌افزارهاي x86 در گسترش آن ناكام مانده است.

به هر حال در حال حاضر اينتل، AMD ،IBM و سان فعال‌ترين شركت‌ها در عرصه توليد پردازنده‌هاي مركزي هستند. تلاش‌هاي اين چهار شركت در اين حوزه تنها به افزايش سرعت پردازنده‌ها محدود نمي‌شود، بلكه آن‌ها با اضافه كردن قابليت‌هاي جديدي چون تعبيه ويژگي‌هاي امنيتي درون تراشه‌اي، فناوري مجازي‌سازي و ... نيز توانايي محصولات خود را افزايش مي‌دهند.

در پرونده‌اي كه پيش‌رو داريد تلا‌ش كرده‌ايم آخرين تحولا‌ت صنعت ساخت پردازنده‌هاي مركزي را مورد بررسي قرار دهيم. نخستين مقاله از پرونده ويژه به معرفي يكي از كليدي‌ترين ويژگي‌هاي نسل جديد پردازنده‌ها يعني مجازي‌سازي (Virtualization) اختصاص دارد كه به واسطه اهميت اين موضوع در مقاله‌اي مجزا به آن پرداخته شده است. دومين مقاله اين پرونده به بررسي حركت‌هاي جسورانه شركت سان مايكروسيستمز براي توسعه پردازنده‌هاي خود اختصاص دارد. در مطلب سوم با جديدترين پردازنده‌هاي اينتل آشنا شده و از تصميمات اين شركت براي توليد پردازنده‌هاي جديد مطلع خواهيد شد.

دو مقاله بعدي به بررسي مفصل پردازنده‌هاي كنوني AMD و معرفي طرح‌هاي آتي اين شركت اختصاص دارند. در ششمين مقاله اين مجموعه تلاش‌هاي IBM براي توسعه پردازنده‌هاي خود در حوزه‌هاي مختلف از جمله كنسول‌هاي سرگرمي مورد بررسي قرار گرفته است.

در نهايت و در آخرين مقاله اين پرونده در خواهيد يافت كه توانايي واحدهاي پردازش گرافيكي يا GPUها در انجام محاسبات چند‌منظوره به جايي رسيده است كه مي‌توان آن‌ها را رقيبي براي پردازنده‌هاي مركزي ناميد.

 

[esfandiyar2002]

همشهری-گروه علمي فرهنگي- آي بي ام ترانزيستور جديدي توليد كرده كه صد برابر سريعتر از ترانزيستورهاي فعلي است. با استفاده از اين ترانزيستور راه براي توليد رايانه ها و شبكه هاي بسيار سريعتر هموار مي شود. ترانزيستورها اجزاي اصلي پردازنده هاي مورد استفاده در همه انواع تجهيزات رايانه اي، از ابررايانه هاي عظيم گرفته تا ام پي تري پليرهاي كوچك، محسوب مي شوند.
اين ترانزيستور از سيليكون و ژرمانيوم توليد شده و سرعت آن ۵۰۰ گيگاهرتز است. اين سرعت ۱۰۰برابر سريعتر از ترانزيستورهاي مورد استفاده در تراشه هاي رايانه اي و ۲۵۰برابر سريعتر از ترانزيستورهاي موجود در تراشه هاي تلفن هاي همراه است. البته سرعت۵۰۰ گيگاهرتز تنها در شرايط آزمايشگاهي و در دماي نزديك به صفر مطلق حاصل شده و سرعت اين ترانزيستور در دماهاي معمولي ۳۰۰گيگاهرتز است. ترانزيستور جديد آي بي ام در تراشه هاي معمولي قابل استفاده نيست و در مواردي خاص نظير شبكه هاي رايانه اي فوق سريع كاربرد خواهد داشت.

 

[esfandiyar2002]

‌ترجمه: بابك احترامي‌
ماهنامه شبکه -

اشاره :
اينتل از حركت به سوي توليد پردازنده‌هاي دوهسته‌اي طي سال آينده سخن مي‌گويد. اما واقعيت اين است كه حركت از همين امسال آغاز شده و ماشين بازاريابي اينتل با اعلام اين موضوع در مطبوعات و نمايش اولين نمونه‌ها كار را آغاز كرده است.





كمي تاريخچه
وقتي از پردازنده <دوهسته‌اي> سخن مي‌گوييم، منظور ما دقيقاً همان چيزي است كه از نامش پيداست: دو مغز پردازنده روي يك تراشه. اين براي اينتل معاني ديگري هم دارد. ازجمله: Pentium D (كه سابقاً با نام رمز Smithfield معرفي شد) و Pentium Extreme Edition 840 براي كامپيوترهاي روميزي. طبق برنامه زمان‌بندي شده، قرار است اين پردازنده‌ها به‌زودي رسماً معرفي شوند. بنابراين آنچه در حال حاضر به عنوان پردازنده دوهسته‌اي موجوديت دارد، نمونه نهايي نيست.



قرار است اينتل اواخر سال هم يك پردازنده دو هسته‌اي Xeon را عرضه كند كه براي سرورهاي چند پردازنده با نام رمز Paxville و براي سرورها و ايستگاه‌هاي كاري دو پردازنده‌اي با نام رمز Dempsey شناخته مي‌شود. اين شركت تقريباً همزمان باXeon ، پردازنده دو هسته‌اي موبايل خود با نام رمز Yonah را عرضه خواهد كرد كه انتظار مي‌رود يك پنتيوم M دو هسته‌اي باشد.


مزاياي پردازنده‌هاي جديد
شايد تعجب كرده باشيد كه چرا بايد از قرار گرفتن دو تراشه روي يك پردازنده اين همه ذوق‌زده بشويم. البته اين شوق و ذوق دلايل فني محكمي هم دارد كه خواهيم گفت.

كامپيوترهاي نيم واتي اينتل!

به اعتقاد اينتل، در حد فاصل كامپيوترهاي جيبي (PDA) و كامپيوترهاي كيفي (notebook)، مي‌توان محصول جديدي را خلق كرد كه مي‌تواند تمام قابليت‌هاي يك كامپيوتر كامل ويندوزي را داشته باشد و درعين حال مصرف انرژي آن، يك دهم كم‌مصرف‌ترين نوت‌بوك‌هاي امروزي باشد.

اگر براي كار شما، نوت‌بوك بيش از حد بزرگ و PDA بيش از حد ضعيف است، احتمالا پيشنهاد اينتل برايتان جذاب خواهد بود. اينتل در نظر دارد بخش تازه‌اي را در بازار رو به رشد موبايل باز كند كه زير مجموعه نوت‌بوك‌هاي كوچك قرار مي‌گيرد. اين بخش جديد كه اينتل مايل است آن را كامپيوتر رودستي (handtop pc) بنامد، شامل دستگاه‌هاي دست‌گرفتني در حد و اندازه PDAهاي امروزي، اما با توان پردازش و ذخيره‌سازي بسيار بالاتر خواهد بود تاجايي كه بتواند يك نسخه كامل ويندوز را اجرا كند.

البته اين ايده اينتل كاملا‌ جديد نيست. به عنوان مثال، همين الان هم شركت OQO با كامپيوترهاي فوق قابل حمل خود، در اين رده از دستگاه‌ها قرار مي‌گيرد كه اندازه‌اي كوچك‌تر از سطح يك سي‌دي دارد و مي‌تواند ويندوز اكس‌پي را اجرا كند.

گذشته از اندازه، آن چه بسيار موردتوجه اينتل قرار گرفته، پايين آوردن مصرف است. مطابق گفته اينتل، در حال حاضر، تراشه‌هاي Pentium M سري ULV (يا Ultra Law Voltage) حدود پنج وات مصرف دارند. اما اينتل معتقد است مي‌تواند در طول اين دهه، اين توان مصرفي را تا يك دهم كاهش دهد؛ يعني به نيم وات برساند. قرار است كامپيوترهاي رودستي نيم‌واتي اينتل تا سال 2006 آماده شوند. درباره معماري پردازنده اين دستگاه، اينتل هنوز خبري منتشر نكرده‌است. اما قول داده در اجلاس بهار 2006 اين شركت (موسوم به 2006 IDF Spring) اطلاعات بيشتري را در اختيار علاقمندان بگذارد.

برخي منابع آگاه معتقدند بعيد است اينتل براي كامپيوترهاي رودستي مورد نظر خود، از پردازنده‌هاي Yonah ياMerom استفاده كند و احتمالاً از نسل جديد XScale موسوم به Monahans بهره خواهد گرفت، كه در اجلاس اخير اينتل با سرعت كلاك 25/1گيگاهرتز به نمايش گذاشته شد. هنوز خيلي زود است اين دستگاه را از لحاظ سرعت با دستگاهي مثل OQO مقايسه كنيم.

انتظار نمي‌رود كامپيوتر رودستي ازجمله محصولا‌تي باشد كه بازار را اشباع كند. چون بيشتر بازار عمودي را مورد هدف قرار خواهد داد (چيزي شبيه شگردهاي بازاريابي OQO). مصرف‌كنندگان احتمالي اين نوع دستگاه‌ها مهندسان عمران، دلالان معاملات ملكي، كارگران ساختماني و افرادي هستند كه در زمينه بهداشت فعاليت دارند. تفاوت اصلي كامپيوتر رودستي با OQO نيز در زمينه قيمت‌ خواهد بود. به نظر اينتل، قيمت دو‌هزار دلاري OQO براي كامپيوتر رودستي خيلي بالاست. اينتل هم هنوز قيمت مشخصي را اعلام نكرده‌است. اما تحليلگران براين باورند كه اين قيمت كمتر از يك‌هزار دلار خواهد بود.

خداحافظ Pentium 4
معرفي نسل جديد پردازنده‌هاي اينتل‌

همايش پاييزه Intel Developer Foroum كه در ماه آگوست سال 2005 ميلادي (مردادماه) سال جاري برگزار شد، حاوي يكي از مهم‌ترين اخبار دنياي پردازنده‌ها بود؛ اينتل به‌عنوان غول تراشه‌سازي، معماري نسل جديد پردازنده‌هاي مركزي خود را معرفي كرد و اعلام نمود معماري جديد براي لپ‌تاپ‌ها، دستكتاپ‌ها، ايستگاه‌هاي كاري و سرورها، يك معماري يكپارچه است و براساس درس‌هايي كه اين شركت از دو معماري Net Burst (در Pentium4) و Banias (به كار رفته در Pentium m) گرفته طراحي شده است.

به‌عنوان مثال، در نسل جديد پردازنده‌ها از قابليت‌هاي 64 بيتي، باس جلويي معماري NetBurst و فناوري‌هاي كاهش مصرف برق و اتلاف حرارتي Banias استفاده شده است. در عين حال ويژگي‌هاي مجازي‌سازي و امنيتي توسعه‌يافته از سوي اين شركت نيز در معماري جديد گنجانده شده است. نسل جديد پردازنده‌هاي اينتل شامل سه دسته كلي مي‌شوند:

Merom: براي كامپيوترهاي همراه و كم مصرف

Conroe: براي كامپيوترهاي دسكتاپ

Woodcrest: براي سرورها

نكته حائز اهميت اين است كه اينتل اكنون از معيار <كارايي برمبناي وات> به عنوان راهبرد جديد اين شركت براي توسعه پردازنده‌هاي خود نام مي‌برد. براين ‌اساس اينتل عنوان مي‌كند كه براي Merom ،Conroe و woodcrest به ترتيب دستيابي به TDP تقريبي 35، 65 و 80 وات را در نظر گرفته است. به اين ترتيب، اينتل مدعي است كه كارايي پردازنده‌هاي Merom و woodcrest با معيار جديد <كارايي در هر وات> سه برابر و كارايي Conroe با اين معيار پنج برابر نسل قبلي پردازنده‌اي اين شركت خواهد بود.

كليه پردازنده‌هاي مبتني بر معماري جديد، حداقل دو هسته اجرايي خواهند داشت و پردازنده‌هاي چهار هسته‌اي نيز براي سرورها بعداً (احتمالاً اوايل سال 2007) عرضه خواهند شد. از اين گذشته اينتل براي توليد نسل جديد پردازنده‌هاي خود از فناوري 65 نانومتري استفاده خواهد كرد. قابليت خروجي چهارگانه هسته‌ها، خط لوله 14 مرحله‌اي (به جاي خط لوله 31 مرحله‌اي به كار رفته در معماري Prescott اين شركت) و تعبيه L2 cache اشتراكي ميان هسته‌ها، از ديگر ويژگي‌هاي مهم معماري جديد به شمار مي‌روند.
اينتل اعلام كرده است كه پردازنده‌هاي جديد اين شركت اواسط سال 2006 ميلادي عرضه خواهند شد. لازم به ذكر است كه اينتل در نظر دارد در ژانويه 2006 پردازنده كم مصرف و پيشرفته جديدي به نام Yonah را نيز عرضه كند كه دو هسته اجرايي دارد و از فناوري توليد 65 نانومتري بهره مي‌برد.

اينتل (و همچنين AMD)، مدت‌هاست كه نياز مردم به پردازنده‌هاي سريع‌تر و كارآمدتر را برآورده ساخته‌اند. هر چه اين پردازنده‌ها سريع‌تر شدند، اندازه آن‌ها كوچك‌تر شد و زمينه پايينآمدن مصرف، كوچك‌شدن ترانزيستور و سريع‌شدن سرعت كلاك آن‌ها فراهم گشت. با اين وجود، كوچك شدن پردازنده‌ها، منجر به هدر رفتن بيشتر جريان برق شد. اينتل هنوز ترفندهايي در آستين دارد تا بدون اين‌كه هدر رفتن جريان مشكلي جدي ايجاد كند، به كوچك‌كردن پردازنده‌ها ادامه دهد. ولي رفتن به سوي دو پردازنده كم‌مصرف‌تر و كلاك‌پايين‌تر روي يك تراشه، راه حل مطمئني است براي رسيدن به كارايي بهتر بدون هدر دادن جريان يا مصرف انرژي حرارتي بيشتر.


با يك نگاه به مصرف انرژي پردازنده‌هاي پنتيوم EE 840 و پنتيوم 4EE 3.37 GHz، اين نظريه قوت بيشتري مي‌گيرد. توان حرارتي پنتيوم 4EE كه با سرعت 3.37GHz كار مي‌كند، براي يك هسته، 115 وات است. اين توان براي پنتيوم EE 840 با دو هسته مركب به 130 وات مي‌رسد. EE 840 انرژي بيشتري مصرف مي‌كند. اما اين مصرف به اندازه دو برابر P4‌EE نيست. بهره‌گيري از مديريت هوشمندانه مصرف انرژي (مثلاً خاموش كردن هسته دوم در مواقع غيرضروري) و بهتر كردن SpeedStep (مثل آنچه در پردازنده‌هاي موبايل به كار مي‌رود)، به EE 840 امكان مي‌دهد در موارد عادي بسيار كمتر از 130 وات انرژي مصرف كند.

البته اينتل تنها سازنده‌اي نيست كه به سوي دو هسته‌اي كردن گام برداشته است. AMD هم پا به پاي اين شركت حركت مي‌كند. رقابت سنگيني ميان اين دو شركت براي ارائه زودتر اولين پردازنده دو هسته‌اي خود وجود دارد. اما آنچه اهميت بيشتري دارد، عملكرد اين پردازنده‌ها و هزينه نهايي آن‌هاست. جالب اينجاست كه اينتل و AMD، رويكردهاي متفاوتي را در عرضه پردازنده‌هاي دو هسته‌اي پيش گرفته‌اند. اينتل مي‌خواهد اول پردازنده‌هاي دسكتاپ (از جمله پنتيوم EE840 خود را ارائه دهد و سپس به سراغ گروه موبايل و سرور برود. ولي AMD ابتدا پردازنده‌هاي دوهسته‌اي سروري خود را آماده مي‌كند و سپس به تراشه‌هاي 64 بيتي دسكتاپ مي‌پردازد.

آنچه عجيب به نظر مي‌رسد اين است كه گويا AMD قصد ندارد تراشه پركاربرد خود، يعني Athlon 64 FX را دو‌هسته‌اي كند و آن‌را تغيير دهد. از آنجا كه 64FX طرفداران بازي‌هاي كامپيوتري را هدف قرار داده است و آماده‌شدن بازي‌هايي كه بتوانند از مزاياي پردازنده دو هسته‌اي سود ببرند، به‌طور تخميني 12 تا 18 ماه طول مي‌كشد، AMD دليلي نمي‌بيند در اين امر سرعت عمل زيادي به خرج دهد. البته اين شركت در ارائه پردازنده‌هاي دو هسته‌اي موبايل هم عجله‌اي از خود نشان نمي‌دهد.

دو هسته‌اي؟ براي من چه حاصلي دارد؟
با ظهور پديده دوهسته‌اي‌شدن در پردازنده‌ها، شايد سؤال كنيد كه پردازنده‌هاي تك هسته‌اي پنتيوم 4، زئون و پنتيوم M چه سرنوشتي پيدا مي‌كنند؟ اينتل در سال آينده، يا شايد هم سال‌هاي بعد، فروش تمام اين پردازنده‌ها را در كنار تراشه‌هاي جديد دوهسته‌اي خود ادامه خواهد داد. البته اين شركت رشد سريعي را براي تراشه‌هاي دوهسته‌اي پيش‌بيني مي‌كند و انتظار دارد تا پايان سال 2006، براي بيش از 70 درصد كامپيوترهاي دسكتاپ و خانواده پنتيوم موبايل، و بيش از 85 درصد سرورها، از پردازنده‌هاي دوهسته‌اي استفاده كند.

مزيت پردازنده‌هاي دو‌هسته‌اي صرفاً مصرف بهتر انرژي نيست. پردازنده دو هسته‌اي، درست مثل كامپيوترهاي <دوپردازنده> كه براي هر پردازنده يك سوكت روي مادربورد آن ‌تعبيه شده‌است، دو تراشه مجزا دارد كه هر دو روي قاب پردازنده قرار مي‌گيرند. افزايش كارايي از multi tasking و برنامه‌هاي چندرشته‌اي (multithread) حاصل مي‌شود. برنامه‌هاي چند‌رشته‌اي چند پردازش را به‌صورت همزمان به اجرا مي‌گذارند و multi task زماني است كه چند برنامه همزمان در سيستم در حال اجرا باشند كه ممكن است خود اين برنامه‌ها چند رشته‌اي يا تك‌رشته‌اي باشند. يك نمونه از اين حالت زماني است كه برنامه ضد ويروس در پشت صحنه مشغول مراقبت از كامپيوتر است و شما در حال استفاده از برنامه واژه‌پرداز خود هستيد. پردازنده‌اي كه از لحاظ Multi task قدرتمندتر باشد، اجازه مي‌دهد يك برنامه پردازشگر تصوير را در پشت صحنه به اجرا در آوريد و خودتان مشغول انجام يك بازي سه‌بعدي سنگين بشويد.

شرط بهره‌مندي از اين همه مزيت اين است كه برنامه‌ها با در نظر گرفتن اين قابليت، نوشته (يا بازنويسي) شوند. بسياري از برنامه‌هاي رايج، از جمله آفيس، نمي‌توانند از دو هسته‌اي بودن پردازنده‌ها بهره ببرند. برنامه‌هاي ديگر، از قبيل رمزكننده‌هاي ويديو، ويرايشگرهاي عكس (مثل فتوشاپ)، و برنامه‌هاي ايستگاه‌هاي كاري، پيشاپيش آمادگي بهره‌گيري از ويژگي‌هاي دوهسته‌اي‌ها را دارند. با متداول‌تر‌شدن پردازنده‌هاي دوهسته‌اي، مي‌توان توقع داشت برنامه‌هاي چند رشته‌اي بيشتري در بازار يافت شوند. احتمالاً تغييراتي در كد برنامه‌هايي كه چند رشته‌اي نيستند، اما مي‌توانند تا حدودي از پردازنده‌هاي دو هسته‌اي سود ببرند، ايجاد خواهد شد. در مقوله سرور كه كارايي حرف اول را مي‌زند، برنامه‌هاي بيشتري وجود دارند كه آمادگي بهره‌گيري از توانمندي‌هاي دو هسته‌اي را داشته باشند. انتظار مي‌رود سرورها و ايستگاه‌هاي كاري جدي‌تر، خيلي سريع‌تر به زئون دو هسته‌اي ارتقا پيدا كنند.



بدين ترتيب، نبايد انتظار داشت كه پردازنده دو هسته‌اي هميشه بيشترين سرعت را داشته باشد. با توجه به اين‌كه اولين نمونه‌هاي اين نوع پردازنده‌هاي اينتل 2/3‌گيگاهرتز هستند و اينتل اخيراً پردازنده تك هسته‌اي پنتيوم 4 خود را با سرعت 8/3‌گيگاهرتز بيرون داده است، در بسياري از موارد سرعت تك‌پردازنده‌ها بيشتر از دو‌پردازنده‌ها خواهد بود. در اين راستا، سايت Extremetech.com آزمون‌هاي مهمي انجام داده كه مشاهده نتايج آن اطلاعات خوبي را در اين زمينه به دست مي‌دهد.



مشخصات پردازنده دو هسته‌اي

پس از بررسي‌هايي كه گذشت، بهتر است مشخصات و ويژگي‌هاي اين پردازنده نيز آورده شود تا امكان سنجش و ارزيابي بيشتر آن فراهم آيد.
Pentium Extreme Edition 840

3.2GHz dual core processor

(2MB L2 Cache (1MB each core2

800MHz FSB

(Intel EM 64T(46 bit technology

Execute Disable Bit for some antivirus protection

Built on 90 nm process technology

LGA775 package

Die size: approx .206mm

Transistor count: approx.230M


نتايج آزمون‌هاي Extremetech.com
گفته شد اين سايت آزمون‌هاي مهمي را در مورد اين پردازنده انجام داده است و نتايج حاصل شده از اين آزمون‌ها اهميت شاياني دارد. به‌همين‌خاطر در اينجا فهرست‌وار خلا‌صه‌اي از اين نتايج و دستاوردها آورده مي‌شود:
- آزمون‌هاي SYSmark نشان داد كه در بخش برنامه‌هاي آفيس، پنتيوم دوهسته‌اي 2/3‌‌گيگاهرتزي بهتر از پنتيوم‌ چهار 37/3 گيگاهرتزي عمل نمي‌كند.

- بخش ICC حكايت ديگري داشت. روتين ICC با اجراي برنامه‌هاي كدگذاري ويديو، WinZip، و VirusScan در پشت صحنه و اجراي برنامه‌هاي ديگر در جلوي صحنه، به آزمايش multi tasking پرداخت. در اين آزمون تعدادي برنامه چند رشته‌اي هم به اجرا گذاشته شد. در اين آزمون پردازنده دو هسته‌اي توانست بر پردازنده سريع‌تر P4 EE فايق آيد.

- آزمون بازي نشان داد كه بازي‌ها قطعاً چند رشته‌اي نيستند. در اين آزمون تراشه EE 840 كندتر از P4 EE عمل كرد.

- وقتي برنامه‌اي را به صورت چند رشته‌اي مي‌نويسند، آن طور كه آزمون 5.7 Lightwave نشان داد، پردازنده دو هسته‌اي قابليت‌هاي خود را نشان مي‌دهد و از CPUهاي كلاك‌سريع‌تر پيشي مي‌گيرد. از آنجا كه هر دو پردازنده از فناوري Hyper-threading حمايت مي‌كنند، اين آزمون عامل تعيين‌كننده‌اي نبود.

نتايج آزمون‌هاي فوق نشان مي‌دهند كه براي بعضي برنامه‌ها و برخي سناريوها، پردازنده دو هسته‌اي كارايي بهتري دارد. اما در برنامه‌هاي تك رشته‌اي و سناريوهاي single-task پردازنده‌هاي دو هسته‌ايِ با كلاك پايين‌تر، نسبت به پردازنده‌هاي تك‌هسته‌اي موجود سرعت بيشتري ندارند.

 

[esfandiyar2002]

خبرگزاري موج - اولين دستگاه ضبط HD DVDجهان توسط شركت ژاپني توشيبا ساخته شد.

به گزارش موج،شركت توشيبا اولين نسل بعدي دستگاه هاي ضبط ديسك نوري با كيفيت بالا را بر اساس فرمت HD DVD در چهاردهم جولاي در ژاپن عرضه مي كند و بدين ترتيب رقابت در زمينه محصولاتي كه با اشعه آبي كار مي كنند را شدت مي بخشد.
توشيبا پيش از اين اولين دستگاه هاي HD DVDرا در ماه مارس عرضه كرده بود كه مجهز به امكانات ضبط نبودند اما داراي هارد ديسكي به ظرفيت يك ترابايت هستند و با قيمت 398 هزار ين(3هزارو466 دلار) در بازار به فروش رسيد.
توشيبا در زمينه نسل بعدي تكنولوژي ديسك هاي نوري HD DVDبا شركتهاي سوني ،صنايع الكتريكي ماتسوشيتا و شركت پاناسونيك رقابت مي كند.
اين شركت ها به دليل رقابتي كه در زمينه هزينه هاي توليد دارندتاكنون موفق نشده اند فرمت واحدي را در عرصه استاندارد اشعه آبي عرضه كنند،همانند وي اچ اي –بتامكس كه از اواخر دهه 1970و اوايل دهه 1980 تاكنون مشتريان بواسطه فرمتهاي گوناگون اين استاندارد سردرگم هستند.
يوشي هيدوفوجي يو نائب رئيس توشيبا، در مورد عرضه محصول جديد خود مي گويد:" اين محصول جديد چيزي است كه مهندسين و كاركنان شركت توشيبا در آرزوي دست يابي به آن بودند ،قيمت اين محصول مشتريان را شگفت زده خواهد كرد اما اين محصول به گونه اي است كه من خود حاضرم آن را به قيمت حتي يك ميليون ين بخرم."
در هسته اين فرمت ها از ليزر آبي استفاده شده است كه داراي طول موج كمتري نسبت به اشعه ليزر قرمز است و اين امكان را به وجود مي آورد كه ظرفيت ذخيره ائي ديسك ها افزايش يابد و كيفيت نمايش فيلم ها را بالا مي برد.
توشيباي ژاپن دومين توليد كننده بزرگ قطعات الكترونيكي بعد از هيتاچي است ،اين شركت قصد دارد 600هزارتا 700 هزار از دستگاه هاي HD DVD خود تا پايان سال مالي جاري ( مارس 2007) به فروش برساند.
توشيبا دستگاه هاي ضبطHD DVD خود را با هارد درايو سخت به خارج از بازارهاي ژاپن صادر خواهد كرد اما هنوز برنامه مشخصي در اين باره ندارد.
شركت سوني اولين دستگاه هاي ضبط خود را كه بر اساس اشعه آبي كار مي كنند در سال 2003و با قيمت 450هزار ين وارد بازار كرد اما اين دستگاههاي فاقد نرم افزار بودند و همين موضوع موجب شد تا به طور گسترده مورد استقبال قرار نگيرند.
شركت الكترونيكي سامسونگ نيز در ماه آوريل عرضه دستگاه هاي خود را كه بر اساس استاندارد اشعه آبي كار مي كنند از بيست و سوم مي به بيست و پنجم ژوئن موكول كرد.
ماشين جديد توشيبا قابليت ذخيره 130 ساعت برنامه ديجيتالي باند پهن را بر روي هارد ديسك وبيش از 230 دقيقه برنامه را با همان كيفيت بر روي ديسك دو لايه 30 گيگا باتي HD DVD خود دارد.
گفتني است سهام شركت توشيبا در آخرين معاملات آن با /82درصد افزايش به 731 ين رسيد .

 

[esfandiyar2002]

امروز روز پاسخگویی به Apple's iPod Nano است! شرکت Creative، محصولات جدید خود را با مدل های Zen V و Zen V Plus عرضه کرده است.

این دو دستگاه پخش کننده موسیقی گذشته از خصوصیات مدل Plus، یعنی توانایی نمایش فایلهای تصویری و رادیو، در دیگر امکانات یکسان هستند. فضای دسترسی کاربر در این Player های جدید بوسیله ی 5 دکمه فراهم می شود که کاربر بوسیله ی این 5 دکمه می تواند به همه ی منوها دسترسی پیدا کند. این Playerهای جدید، خصیصه های زیر را داراست:

1) نمایشگری با وضوح تصویر 128 * 128 و 1.5 اینچی از نوع OLED
2) ورودی Line-in
3) تنظیمات اکولایزر
4) انتقال فایل به صورت Drag-Drop
5) باتری با عمر مفید 15 ساعت در هر شارژ، در حالت پخش
6) باتری های قابل شارژ جاسازی شده از نوع Li-Ion
7) اندازه ی 43.5 در 67.5 در 15.9 میلی متر

Zen V با سه حافظه ی 1GB ، 2GB و 5GB به بازار می آید و قیمت آنها به ترتیب 119.99 دلار، 149.99 دلار و 199.99 دلار است. مدل دیگر این محصول یعنی Zen V Plus در حافظه های 2 و 5 گیگابایتی می آید و قیمت آن هنوز اعلام نشده است.

winbeta

 

[esfandiyar2002]

شرکت انگلیسی "UK DISTRIBUTORS" قصد دارد تعداد زیادی از پردازنده های AMD سوکت 939 را از این کمپانی خریداری نماید. خبرها حکایت از آن دارد که به احتمال فراوان پردازنده های مذکور آخرین در نوع خود بوده و دیگر توسط AMD تولید نشوند.

کمپانی AMD قصد دارد از این پس تمرکز خود را بر روی مدل جدید سی پی یو های AM2 قرار دهد که قابلیت پشتیبانی از رم های نوع DDR2 را دارند و هزینه های مربوط به ساخت مدل 939 را قطع نماید. انتشار این خبر موجب کاهش شدید قیمت پردازنده های سوکت 939 شرکت AMD در بازارهای جهانی شده است بگونه ای که هم اکنون یک سی پی یو (AMD Athlon 64 3700+ San Diego 90nm (Socket 939 به قیمت تنها 93.94 پوند به فروش می رسد.

همچنین این گزارش حاکی است قیمت یک پردازنده +Athlon 64 San Diego 90nm core at 4000 با گارانتی کامل اکنون به کمتر از 158.57 پوند کاهش پیدا کرده است. گروهی از کارشناسان بر این باور هستن که این امر در حقیقت نوعی رقابت بین دو شرکت AMD و اینتل بر سر کاهش قیمت ها نیز می باشد. AMD از تمامی امکانات خود استفاده می کند تا در زمان ارائه پردازنده های Cornoe اینتل، دیگر اشتیاقی برای خرید آنها از طرف مشتریان نباشد.

امکان خرید پردازنده های مذکور با قیمت های ذکر شده در اینترنت از طریق این سایت موجود می باشد. احتمالاً در روزهای آینده شاهد افزایش قیمت این سی پی یو ها در بازار ایران خواهیم بود !!!

منبع خبر: WinBeta.Net (نقل از The INQ)

 

[esfandiyar2002]

حالیکه کمپانی اینتل اعلام کرده است نسل جدید پردازنده های خود موسوم به Conroe را در بیست و سوم ماه ژولایی روانه بازار خواهد کرد، رقبا از هم اکنون محصولاتشان در بازار یافت می شود.

شرکت AMD اخیرآ در یک جنگ تبلیغاتی اعلام کرده است تکنولوژی بکار رفته در سی پی یو های نوع AM2 این شرکت در حقیقت سلاح پنهان و برگ برنده آنها خواهد بود.

به نظر می رسد معماری بکار رفته در ساخت پردازنده های AM2 بگونه ای باشد که ضمن پشتیبانی از فناوری (Reverse-HyperThreading) بدلیل ایجاد تغییرات در ساختار سی پی یو، نرم افزار چنین در نظر می گیرد که در حال کار بر روی یک پردازنده تک هسته ای است. اکنون با ترکیب دو هسته، کمپانی AMD این توان را بدست می آورد که قدرت پردازنده خود را تا شش IPC Core افزایش دهد که بسیار قوی تر از نمونه های رقیب یعنی پردازنده های اینتل مدلهای Conroe/Merom/WoodCrest combo خواهد بود که تنها توانسته اند به چهار IPC Core دست یابند.

به نظر می رسد در برخی شرایط خاص، حتی یک سی پس یو قدیمی +AMD Athlon 64 3800 می تواند به راحتی یک پردازنده Core 2 Duo E6300 را پشت سر بگذارد.

می توان چنین در نظر گرفت که AMD آماده است تا با تمام توان خود آخرین پدیده ی اینتل یعنی Conroe که مجهز به 2MB حافظه پنهان L2 است را شکست سختی دهد. هرچند که سی پی یو های اینتل Core 2 Duo نیز در هنگام اجرای یک برنامه بدلیل داشتن فرکانس کلاک (clock frequencies) بالاتر ممکن است مجالی را برای AMD فراهم نسازند.

با توجه به آنکه تکنولوژی Reverse-HT بکار رفته توسط کمپانی AMD یک فناوری پویا و بروز محسوب می شود با تلفیق درایورهای جدید و ارتقاء سیستم عامل ویندوز توسط مایکروسافت پیش بینی می شود در آینده ای نزدیک کارتهای گرافیکی بتوانند از حداکثر توان خود جهت نمایش تصاویر سه بعدی بهره گیرند.

منبع خبر: WinBeta.Net (نقل از TheINQ)

 

[esfandiyar2002]

مترجم : همكاران سيستم


شركت ژاپني توشيبا اعلام كرده است كه در چهاردهم ماه جولاي دستگاه ضبط كننده ديسك‌هاي نوري HD DVD را به بازار ارايه خواهد داد.

توشيبا اعلام كرده است كه اين اولين دستگا ضبط‌كننده HD DVD كه مجهز به هارد درايو نيز هست، به قيمت 398هزار ين (3466 دلار) به فروش خواهد رسيد.

توشيبا كه اولين دستگاه HD DVD player را در ماه مارس به بازار عرضه كرده است رقابت سختي با شركت سوني و Matsushita Electric كه فرمت ديگري از ديسك‌هاي نوري با كيفيت بالا با نام Blu-ray را ارايه مي‌دهند، دارد.

هر دو فرمت از ليزر آبي‌رنگ براي ذخيره اطلاعات بر روي ديسك‌هاي نوري استفاده مي‌كنند. ليزر آبي‌رنگ نسبت به ليزر قرمز رنگ، كه در DVDهاي كنوني مورد استفاده قرار مي‌گيرد، طول موج كمتري دارد و سبب مي‌شود كه اطلاعات ذخيره شده با كيفتيت بالايي بر روي ديسك‌ نوري ذخيره شود.

ارزش سهام شركت توشيبا بعد از انتشار اين خبر حدود 2.39 درصد رشد داشت و به 728 ين رسيد.

 

[esfandiyar2002]

نخستين لوح‌هاي فشرده‌ي دي وي دي اشعه - آبي (Blu-ray) محصول شرکت سوني وارد بازار آمريکا شد.

به گزارش سرويس فناوري اطلاعات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، قرار است اولين سري دستگاه‌هاي پخش دي.وي.دي اشعه - آبي در تاريخ 25 ژوئن وارد بازار شود.

آغاز فروش عمومي اين تجهيزات نشانه‌ي آغاز رقابت ميان قالب‌هاي DVD و HDVD شركت توشيبا و اشعه - آبي شرکت سوني است.

قالب‌هاي تازه مي‌توانند حجم بيشتري از اطلاعات را در خود جاي دهند كه اين ويژگي براي پخش فيلم‌هاي ويديويي با وضوح بالا اهميت فراواني پيدا مي‌كند.

يک لوح اشعه - آبي مي‌تواند تا 50 گيگابايت را در خود جاي دهد، در صورتي‌كه قالب HDVD توشيبا، قابليت حفظ 30 گيگابايت را دارد.

در همين حال، وجود دو قالب دي وي دي در بازار، استوديوهاي فيلم‌سازي در هاليوود را تحت تاثير قرار داده است و شرکت‌هايي نظير "والت‌ديسني" و "فاکس قرن بيستم" از محصول جديد سوني حمايت مي‌كنند، اما "يونيورسال" از قالب HDVD حمايت مي‌کند.

بسياري از مردم رقابت بين اين دو تکنولوژي را مانند رقابت بين ويديوهاي "وي.اچ.اس" و "بتامکس" در دهه‌ي 80 مي‌دانند؛ در آن زمان، سوني بازار را به شرکت جي.وي.سي واگذار کرد.

 

[esfandiyar2002]

فروش چشمگير مدياپليرهاي قابل‌ حمل مانند ipod Nano توليد شركت "اپل" موجب شده است تا بازارهاي جهاني با كمبود حافظه‌هاي فلش مواجه شود.

به گزارش سرويس فناوري اطلاعات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، براساس پيش‌بيني‌، بازار تا پايان امسال، شاهد كمبود ‌٨/٥ درصدي فلش مموري خواهد بود كه البته تا پايان سال ‌٢٠٠٧، به ‌٦/٢ درصد كاهش خواهد يافت.

موسسه‌ي تحقيقاتي گارتنر همچنين اعلام كرد كه علت اصلي كمبود حافظه‌ي فلش در بازار جهاني افزايش ‌٤٠ درصدي فروش مدياپليرهاي قابل ‌حمل است كه تا پايان امسال به ‌١٨٧ ميليون دستگاه خواهد رسيد.

براساس اين گزارش، ‌٨٠ درصد از مدياپليرهاي موجود در بازار، از حافظه‌ي فلش استفاده مي‌كنند و اين درحاليست كه در صورت عرضه‌ي محصول جديد اپل كه از ظرفيت بسيار بالاتري برخوردار است، اين كمبود بيش از پيش احساس خواهد شد.

 

[esfandiyar2002]

خبرگزاري سلام- شرکت اينتل سومين کارحانه توليد تراشه هاي 65 نانومتري خود را در شهر Leixlip جمهوري ايرلند افتتاح کرد. ساخت اين کارخانه دو ميليارد دلار هزينه در بر داشته است.
دو کارخانه 65 نانومتري قبلي اينتل در شهرهاي اورگان و آريزونا و در ماه فوريه افتتاح شده بودند.
اينتل مي گويد که تا ماه اکتبر پردازنده هاي جديد Core 2 Duo خود را براي استفاده در رايانه هاي نوت بوک و روميزي و نيز پردازنده هاي دو هسته اي Xeon سري 5100 را عرضه خواهد نمود.

 

[esfandiyar2002]

خبرگزاري سلام- شرکت Hewlett-Packard سومين نسل سرورهاي Superdome خود موسوم به Arches را عرضه کرده است.
در اين سرورها از پردازنده هاي 64 بيتي ايتانيوم استفاده مي شود.

 

[esfandiyar2002]

بر اساس گزارش‌هاي اعلام شده رشد بازار محصولات شركت اچ پي در شش ماه نخست سال ‪ ۲۰۰۶‬ميلادي در خاورميانه حدود ‪ ۲۵‬درصد رشد داشته است.

به گزارش سايت ايتاليايي ‪ ،KATAWEB‬بر اين اساس كارشناسان اين شركت اعلام كردند كه اين شركت نسبت به سال ‪ ۲۰۰۵‬حدود دو برابر رشد داشته است.

مقامات شركت اچ پي اعلام كردند كشور عربستان سعودي ‪ ۳۶‬درصد از سهم بازار شركت اچ پي را به خود اختصاص داده است.

تحليل گران اقتصادي سود بازار فناوري اطلاعات را ‪ ۶‬ميليارد دلار عنوان كردند كه اين ميزان رشد ‪ ۱۲‬درصدي را نسبت به سال گذشته نشان مي‌دهد.

شركت اچ پي نير در زمينه ارايه چاپگرهاي رنگي جديد تجاري براي جذب كاربران بيشتر نيز در سال ‪ ۲۰۰۶‬اقدامات موثري را انجام داده است.

بطوريكه كارشناسان پيش بيني كردند كه تا سال ‪ ۲۰۰۹‬بازار چاپگرهاي اچ پي باعث ايجاد ‪ ۸۰‬ميليارد دلار سود خواهد شد.

شركت ‪ HP‬در صدد افزايش سهم خود در بازارهاي جهاني است بطوريكه به گفته مقامات اين شركت درحال حاضر سهم اين شركت در بازارهاي چاپگر ‪ ۱۲‬درصد است.

بر اين اساس مقامات شركت اچ پي پيش بيني كردند كه تا ‪ ۱۰‬سال آينده حجم فروش توليدات خود را دو برابر افزايش يابد.

 

[esfandiyar2002]

كارشناسان رايانه‌اي پيش بيني كردند كه تا سال ‪ ۲۰۱۰‬ميزان فروش فلش (‪ (FLASH MEMORY‬به بيش از ‪ ۱۸/۸‬ميليارد دلار خواهد رسيد.

به گزارش سايت ايتاليايي ‪ ،KATAWEB‬بر اين اساس ميزان فروش تراشه‌هاي ‪ FLASH‬تا سال ‪ ۲۰۱۰‬سالانه به رقم ياد شده مي‌رسد.

بدين ترتيب ميزان بازده صنعت هارد درايو از طريق فروش ‪ FLASH MEMORY‬در سطح جهان در نيمه نخست سال ‪ ۲۰۰۶‬به بيش از ‪ ۱۱‬ميليارد دلار رسيده است.

بطوريكه ميزان بازده صنعت هارد درايو از طريق فروش تراشه‌هاي فلش در سال ‪ ۲۰۰۵‬حدود ‪ ۱۰/۶‬ميليارد دلار اعلام شد.

تحقيقات كارشناسان علوم رايانه‌اي نشان مي‌دهد كه كل بازده مالي صنعت هارد درايو در كل جهان طي سال گذشته ميلادي به ‪ ۲۸‬ميليارد دلار رسيده است.

بر اين اساس پيش بيني‌ها نشان مي‌دهد كه تا سال ‪ ۲۰۱۰‬كل بازده مالي صنعت هارد درايو در تمام جهان به ‪ ۴۲‬ميليارد دلار خواهد رسيد.

 

[esfandiyar2002]

ترجمه و تدوين: بابك احترامي
ماهنامه شبکه -

اشاره :
خريد اسكنر يكي از دشوارترين تصميمات است؛ هم براي شركت‌ها و هم مصرف‌كننده خانگي. محدوده قيمت بسيار وسيع، تنوع در شكل و قابليت‌ها، و يك دنيا اصطلاحات فني و كلمات اختصاري، اين تصميم‌گيري را دشوارتر هم مي‌كند. اسكنر وسيله‌اي نيست كه تازه اختراع شده باشد و همين امر احتمال اشتباه را به ويژه براي كساني كه اولين بار مي‌خواهند چنين دستگاهي بخرند، بالاتر مي‌برد. براي جلوگيري از اين اشتباه اولاً بايد مشخص‌كنيد كه مي‌خواهيد از اسكنر چه استفاده‌اي ببريد. چند مثال: - شركت من مي‌خواهد در حدود هزار برگ سفارش خريد را به مرور وارد سيستم حسابداري كامپيوتري بكند. - مي‌خواهم تمام عكس‌هايم را اسكن كنم تا آن‌ها را روي سي‌دي نگهداري نمايم. - مي‌خواهم براي سايت وبم عكس‌هايي را از كتاب‌ها و مجلات پزشكي اسكن كنم. - مي‌خواهم عكس‌هاي قديمي خانوادگيم را ترميم نمايم. - مي‌خواهم اسلايدهاي قديمي مربوط به پايان‌نامه پدرم را روي سي‌دي نگهداري كنم. مواردي از اين دست بسيارند و هر كس به فكر خريد اسكنر بيفتد، قطعاً يك دليل اصلي در ذهن خود دارد. اين دليل براي انتخاب مناسب‌ترين اسكنر، ضروري است. يكي ديگر از مهم‌ترين نكاتي كه قبل از خريد اسكنر يا به‌طور كلي هر خريدي بايد مورد توجه قرار دهيد اين است كه با اصطلاحات و مشخصات فني محصول آشنا شويد. اين راهنماي خريد در واقع بيشتر به اين موضوع مي‌پردازد.




اسكنر چگونه كار مي‌كند؟
بهتر است پيش از هر چيز ببينيم اسكنر چيست؟ اسكنر يك دستگاه تصويربرداري است كه به سلول‌هاي حساس به نور يا چشم‌هايي مجهز است كه مي‌توانند نوري را كه از شي مورد اسكن منعكس‌شده يا عبور كرده‌است شناسايي كنند. به اين سلول‌ها Charged-Couple Device) CCD) مي‌گويند.

CCD‌ها به صورت خطي در كنار هم قرار مي‌گيرند و نوار باريكي را تشكيل مي‌‌دهند. هر CCD با اندازه‌گيري شدت نور، آن را به بار الكتريكي تبديل مي‌كند. تعداد CCDها در هر اسكنر به هزاران عدد مي‌رسد و هر كدام يك پيكسل از شي را ايجاد مي‌كنند. به ازاي هر پيكسل، تعداد مشخصي بيت اختصاص داده مي‌شود كه براي ذخيره اطلاعات لازم هستند. هر چه تعداد بيت‌ها بيشتر باشد، كيفيت تصوير بهتر مي‌شود.

اكثر اسكنرها از CCD استفاده مي‌كنند. اما بعضي اسكنرهاي جديدتر به فناوري Contact Image Sensor) CIS)مجهز شده‌اند. در اسكنر CCD، نوري كه از شي مورد اسكن منعكس مي‌شود، با عبور از يك مجموعه آينه و لنز به سوي نوار CCDها هدايت مي‌شود. اما در اسكنر CIS، حسگرها درست زير شي قرار دارند و خودشان نور منعكس‌شده را مستقيماً دريافت مي‌كنند. از آن‌جايي‌كه اين اسكنر‌ها، به سيستم پيچيده نوري احتياج ندارند، كوچك‌تر و بادوام‌ترند و هزينه ساخت آن‌ها كمتر مي‌شود.

حسگرهاي CIS به تراشه‌هايي مجهز هستند كه مي‌توانند از شي مورد اسكن تصوير ديجيتالي توليد كنند. مصرف انرژي آن‌ها نيز كمتر از CCDها است. اما اين تراشه‌ها در واقع فضايي را اشغال مي‌كنند كه اگر نبودند اين فضاها مورد استفاده حسگرهاي نوري قرار مي‌گرفتند. از همين رو، كيفيت تصويري كه اسكنرهاي CIS به دست مي‌دهند كمي پايين‌تر از اسكنرهاي CCD است. به همين دليل، خيلي‌ از كاربران از اندك مزاياي اسكنرهاي CIS (نظير كوچك بودن يا ارزان بودن) صرف‌نظر مي‌كنند و به سراغ اسكنرهاي CCD مي‌روند.

انواع اسكنر
اسكنرها از نظر شكل و كاربرد به انواع مختلفي تقسيم مي‌شوند كه طبيعتاً در قيمت آن‌ها نيز تأثير مي‌گذارد. در ادامه به نمونه‌هايي از آن اشاره مي‌شود.


اسكنرهاي خوابيده‌

اسكنرهاي خوابيده‌
اين نوع اسكنر از يك صفحه شيشه‌اي تخت تشكيل شده‌ كه روي نوار حسگرهاي نوري قرار مي‌گيرد و دري دارد كه روي صفحه شيشه‌اي مي‌خوابد. كاغذ يا اشيايي چون كتاب باز شده روي شيشه گذاشته مي‌شوند.


نوري كه از زير شيشه تابيده مي‌شود با برخورد به شي مورد اسكن، انعكاس مي‌يابد و به وسيله نوار CCD دريافت مي‌شود. اسكنرهاي خوابيده جزء انواع رايج و خوش‌دست اسكنرها هستند كه هم در مدل رنگي و هم تك‌رنگ يافت مي‌شوند. تنها عيب اين اسكنرها اين است كه جاي زيادي را روي ميز اشغال مي‌كنند.





اسكنرهاي برگه‌خور

اسكنرهاي برگه‌خور
در اين نوع اسكنرها، نوار حسگرهاي نوري (برخلاف اسكنرهاي خوابيده) بي‌حركت است و در عوض برگه‌اي كه اسكن مي‌شود روي نوار حركت مي‌كند. اين نوع اسكنر براي كساني كه مي‌خواهند حجم بزرگي از اسناد را اسكن كنند و به متن قابل ويرايش دست يابند، بسيار مناسب است.


اگر اسكنرهاي برگه‌خور را به يك دستگاه Automatic Document Feeder) ADF شايد بتوان گفت برگه‌رسان خودكار) مجهز نماييد، ديگر لازم نيست خودتان تك‌تك برگه‌ها را وارد اسكنر كنيد.




اسكنرهاي برگه‌خور در دو نوع رنگي و تك‌رنگ موجودند. البته مي‌توان عكس يا صفحات كوچك را وارد اسكنر كرد. اما امكان جمع شدن آن‌ها وجود دارد. به همين جهت از اين لحاظ، اسكنرهاي خوابيده مناسب‌تر هستند. اسكنرهاي برگه‌خور بسيار جمع‌وجور هستند و به درد فضاهاي محدود مي‌خورند.

اسكنرهاي دست‌گرفتني‌

پهناي اين اسكنرها چيزي در حدود 10 تا 12 سانتي‌متر است، كه امكان جابه‌جايي و حمل آن‌ها را به آساني فراهم مي‌كند. اين اسكنر به پورت موازي كامپيوتر وصل مي‌شود و براي كامپيوترهاي كيفي بسيار مناسب است. عيب اين اسكنرها اين است كه براي اسكن گرفتن از اسناد معمولي با اندازه‌هاي مثلاً A4 بايد آن‌ها را در چند قسمت اسكن كنيد. معمولاً نرم‌افزارهاي همراه اسكنر اين قسمت‌ها را به يكديگر مي‌چسبانند. اما اين كار خيلي زمان مي‌برد. مورد ديگر اين كه اگر دست‌هاي كوچك و ظريفي نداشته باشيد، معمولاً اسكن‌ها كج و ناصاف از آب در مي‌آيند.

نوع ديگري از اسكنرهاي دست‌گرفتني، اسكنر قلمي است. اسكنر قلمي براي اسكن روي هر خط از متن چاپ‌شده كشيده مي‌شود؛ چيزي شبيه ماژيكي كه براي نشانه گذاشتن روي متن مي‌كشيم. نرم‌افزار تشخيص نوري همراه قلم، اسكن‌ها را به متن قابل ويرايش تبديل مي‌كند و از طريق پورت سريال يا USB به كامپيوتر انتقال مي‌دهد.

اسكنرهاي دست‌گرفتني شبيه به حالت كوچك‌شده اسكنرهاي خوابيده يا برگه‌خور هستند و به حدي كوچك شده‌اند كه داخل كيف دستي جا مي‌شوند. اسكنرهاي برگه‌خور دست‌گرفتني حدوداً به اندازه ‌يك دستگاه پانچ سه سوراخي هستند و مدل‌ خوابيده آن‌ها كوچك‌تر از جلد يك كتاب معمولي است. اين اسكنرها به پورت USB يا PC Card كامپيوتر كيفي وصل مي‌شوند و مي‌توانند به صورت رنگي و تك‌رنگ اسكن بگيرند. از آنجا كه منبع نوري اسكنرهاي دست‌گرفتني كمي ضعيف است، كيفيت تصوير آن‌ها به خوبي اسكنرهاي بزرگ در نمي‌آيد.

اسكنرهاي فيلم، اسلايد و ترانسپارنسي‌
كمتر پيش مي‌آيد كه بخواهيد از فيلم يا ترانسپارنسي (صفحات شفاف) اسكن بگيريد. اما كساني كه در صنعت چاپ و نشر فعاليت دارند زياد با اين موارد مواجه مي‌شوند. از آنجا كه نور از اسلايد، فيلم، نگاتيو، و ترانسپارنسي عبور مي‌كند، اسكن آن‌ها بايد به طرز خاصي انجام شود تا حسگرهاي نوري بتوانند نور منعكس شده را دريافت كنند. از آنجا كه در بيشتر اسكنرها منبع نور و حسگرهاي نوري در يك طرف قرار دارند، نمي‌توانند براي اسكن اين نوع اسناد مورد استفاده قرار بگيرند. از سوي ديگر، به خاطر اين كه اسلايدها و فيلم‌ها بسيار كوچك هستند، اسكنر بايد حساسيت بسيار بالايي داشته باشد تا بتواند تصوير آن‌ها را شناسايي كند.


بعضي از اسكنرهاي خوابيده قابليت وصل‌شدن به آداپتور ترانسپارنسي (موسوم به TPA يا TPU) را دارند. اين آداپتور يك صفحه نوراني است كه به جاي درِ اسكنر، روي صفحه شيشه‌اي قرار مي‌گيرد. روي صفحه شيشه‌اي اين نوع اسكنرهاي خوابيده معمولاً ناحيه خاصي براي اسلايد وجود دارد كه مثل ذره‌بين عمل مي‌كند.

بعضي انواع ديگر اسكنرهاي خوابيده، يك قسمت كشويي دارند كه اسلايدها داخل آن گذاشته مي‌شوند. البته اين نوع اسكنرها بسيار گران هستند. اسكنرهايي هم وجود دارند كه فقط مي‌توانند اسلايد را اسكن كنند. اين اسكنرها ناحيه كوچكي براي اسكن دارند (معمولاً 4 در 5 اينچ) و خيلي گران هستند.

دنبال چه باشيم؟
اسكنر هم مثل هر دستگاه تكنولوژيك داراي مجموعه‌اي مشخصات فني است كه آگاهي از آن‌ها هنگام انتخاب و خريد، بسيار اهميت دارد. اما اين مشخصات فني چه هستند و براي آگاهي از ويژگي‌هاي يك اسكنر، بايد چه چيزهايي را بدانيم؟

عمق بيت‌
به ازاي هر پيكسل از تصوير، اسكنر مي‌تواند تعداد مشخصي بيت را حفظ كند كه به اين تعداد <عمق بيت> مي‌گويند. هر چه عمق بيت بيشتر باشد، اسكنر بهتر مي‌تواند رنگ‌هاي نزديك به هم را تشخيص دهد. نتيجه اين كه، كيفيت تصوير اسكن‌شده بهتر خواهد شد.

حداقل عمق بيت براي رسيدن به كيفيت مطلوب، 24 است. بنابراين، به ازاي هر پيكسل از تصوير، اسكنر هشت بيت اطلاعات براي هر يك از سه رنگ اصلي (قرمز، سبز و آبي) را حفظ مي‌كند. معني اين مسئله از لحاظ تئوري، اين است‌كه اسكنر مي‌تواند 8/16 ميليون رنگ را تشخيص دهد.

در فرايند اسكن، طبيعي است كه برخي از اطلاعات از بين برود يا مخدوش شود. دلايل مختلفي براي اين امر وجود دارد كه فعلاً كاري با آن‌ها نداريم. اما در چنين حالتي اصطلاحاً مي‌گويند اسكن با <نويز> همراه است. در عمل، وجود نويز باعث مي‌شود عمق بيت 24 به حدود 18 برسد؛ يعني تعداد رنگ‌هايي كه اسكنر مي‌تواند شناسايي كند، كاهش مي‌يابد. در نتيجه، كيفيت تصوير كمي افت مي‌كند. اما براي كاربر عادي با چاپگر معمولي عمق 24 مناسب است.

عمق بيت در اسكنرهاي ديگر 30، 32، 36، 42 و 48 است. اگر در نظر داريد كه براي اسكن اسلايد، فيلم يا نگاتيو اسكنر بخريد، به عمق بيت حداقل 30 احتياج خواهيد داشت؛ هرچند 36 بهتر است. شايد سؤال كنيد كه در حالي كه مانيتور يا چاپگر فقط 24 بيت اطلاعات رنگ را مي‌شناسد، چه فايده دارد كه اسكنر 30 بيتي باشد؟ پاسخ اين است كه اطلاعات اضافي در عمق بيت بالاتر موجب يكنواخت‌تر شدن طيف رنگ‌ها در تصوير و نهايتاً كيفيت بهتر تصوير مي‌شود.

تفكيك‌پذيري‌
دو نوع تفكيك‌پذيري (Resolation) وجود دارد: نوري و افزون‌شده. تفكيك‌پذيري نوري يك اسكنر بر اساس تعداد نقاط يا پيكسل در هر اينچ (dpi يا ppi ) اندازه‌گيري مي‌شود. هر چه تعداد پيكسل‌ها بيشتر باشد، تفكيك‌پذيري و كيفيت تصوير بهتر مي‌شود. تعداد پيكسل‌هايي كه اسكنر مي‌تواند توليد كند بستگي دارد به اين‌كه چه تعداد CCD به صورت عمودي و افقي در هد اسكنر جاسازي شده باشد. يادآوري مي‌شود كه هر CCD يك پيكسل را توليد مي‌كند. ميزان تفكيك‌پذيري به صورت افقي و عمودي ذكر مي‌شود؛ مثلاً مي‌گويند 600 در 300. اگر خواستيد تفكيك‌پذيري‌هاي دو اسكنر را با هم مقايسه كنيد، هميشه عدد كوچك‌تر را در نظر بگيريد.

اگر به اسكن‌هاي دقيقي احتياج داريد كه تمام جزئيات و فونت‌هاي ريز را شامل مي‌شود، بايد تفكيك‌پذيري نوري اسكنر، بالا باشد.

تفكيك‌پذيري افزون‌شده در اسكنر هميشه بالاتر از تفكيك‌پذيري نوري آن است. اسكنر براي گرفتن تفكيك‌پذيري افزون‌شده، اطلاعات را از دو پيكسل حقيقي برمي‌دارد و با استفاده از الگوريتم‌هاي رياضي، پيكسل سوم ميان آن دو را پر مي‌كند. از آنجا كه به كمك رياضي پيكسل‌هاي بيشتري به دست مي‌آيد، تفكيك‌پذيري افزون‌شده هميشه بزرگ‌تر از تفكيك‌پذيري نوري است. اما تفكيك‌پذيري نوري تعيين‌كننده كيفيت تصوير است. بنابراين، مراقب باشيد كه تفكيك‌پذيري افزون‌شده را به اشتباه، مهم تلقي نكنيد.

تفكيك‌پذيري نوري300dpi براي كاربردهاي معمولي كافي است. با اين تفكيك‌پذيري، تصاويري به دست مي‌آيد كه براي كار در وب يا چاپ با چاپگر جوهرافشان يا ليزري خوب هستند. براي طراحان گرافيكي كه به اسكن‌هاي دقيق‌تر با جزئيات بيشتر نياز دارند، تفكيك‌پذيري 600dpi مناسب است. فقط كساني كه براي اسكن اسلايد، فيلم، نگاتيو يا ترانسپارنسي اسكنر مي‌خرند، به تفكيك‌پذيري 1200dpi پيدا مي‌كنند.

حتي اگر چاپگر نسبت به اسكنر تفكيك‌پذيري كمتري داشته باشد، باز هم اسكن در تفكيك‌پذيري بالا كيفيت بهتري به دست مي‌دهد. اسكن اسناد با تفكيك‌پذيري بالاتر از آن چه چاپگر از عهده‌اش برمي‌آيد، از آن جهت كار خوبي است كه نرم‌افزارهاي ويرايشگر تصوير نظير فتوشاپ هميشه كيفيت تصوير را اندكي كاهش مي‌دهند. اسكنرهايي كه تفكيك‌پذيري بالاتر دارند، حتي وقتي با تفكيك‌پذيري پايين‌تر از حد نهايي اسكن مي‌كنند، كيفيت تصوير بهتري به دست مي‌دهند. مثلاً يك اسكن 150dpi با اسكنري كه 600dpi را مي‌شناسد بهتر از اسكني درمي‌آيد كه با اسكنر300dpi گرفته مي‌شود.

دامنه پويا يا چگالي نوري‌
كساني كه كارهاي گرافيكي مي‌كنند يا به هر دليل به اسكن‌هاي كيفيت بالايي احتياج دارند، بايد به دامنه پوياي اسكنر هم توجه كنند. به دامنه پويا، چگالي نوري يا OD هم مي‌گويند. چگالي نوري معياري است براي تعيين اين كه اسكنر تا چه حدي مي‌تواند محدوده رنگ تصوير را تشخيص دهد. منظور از محدوده رنگ حد فاصل بين روشن‌ترين رنگ تا تيره‌ترين رنگ است. دامنه پويا در يك مقياس لگاريتمي در محدوده‌اي بين صفر تا چهار ارزيابي مي‌شود، كه صفر معادل سفيد مطلق و چهار معادل سياه مطلق است. در عمل، دامنه پويا تفاوت ميان روشن‌ترين و تيره‌ترين رنگي است كه اسكنر مي‌تواند تشخيص دهد.

OD بيشتر اسكنرهاي خوابيده در حدود 8/2 تا 3 است، كه براي عكس‌هاي معمولي مناسب است. براي اسكن فيلم، نگاتيو يا ترانسپارنسي كه محدوده رنگ وسيع‌تري دارند، به OD بالاتري احتياج است. براي اسلايد و ترانسپارنسي 2/3 خوب است، و براي نگاتيو، كمي بالاتر در حد 4/3 مناسب است. وقتي دو اسكنر عمق بيت يكساني داشته باشند، اسكنري كه دامنه پوياي بالاتري دارد، كيفيت بهتري به دست خواهد داد. البته بسياري از اسكنرها براي كاربردهاي عادي در نظر گرفته شده‌اند و نمي‌گويند دامنه پويايشان چقدر است. بنابراين اگر نتوانستيد نشاني از دامنه پويا در مشخصات فني اسكنر پيدا كنيد، زياد متعجب نشويد.

سرعت‌
خيلي از كساني كه براي مصارف معمولي اسكنر مي‌خرند، سرعت برايشان زياد مهم نيست. ولي فكر نكنم كسي اسكنري را دوست داشته باشد كه حركت هد آن از ابتدا تا انتها زياد طول بكشد. توجه داشته باشيد كه سرعت اسكن به تفكيك‌پذيري اسكن بستگي دارد. هر چه تفكيك‌پذيري بالاتري را هنگام اسكن انتخاب كنيد، بيشتر بايد منتظر بمانيد. براي يك اسكن رنگي 600dpi، زماني در حدود 100 ثانيه را درنظر بگيريد. اما يك اسكن تك‌رنگ 300dpiكمتر از 30 ثانيه طول مي‌كشد.

نرم‌افزار
وقتي اسكنر مي‌خريد، در واقع پول نرم‌افزاري را كه همراه آن عرضه شده نيز پرداخت كرده‌ايد. اين نرم‌افزار معمولاً شامل برنامه درايور، برنامه كاليبره‌كردن رنگ، نرم‌افزار ويرايشگر تصوير، و نرم‌افزار تشخيص نوري (OCR) است. براي ويندوز، برنامه درايور معمولاً سازگار با ‌TWAIN است.

TWAIN مخفف چيزي نيست و هيچ ربطي هم به مارك تواين، نويسنده معروف هاكلبري‌فين ندارد. درايور TWAIN به ادوات تصويربرداري از جمله اسكنر امكان مي‌دهد با نرم‌افزارهاي آشنا با TWAIN سازگار باشند. از آنجا كه TWAIN يك استاندارد صنعتي است، بيشتر نرم‌افزارهاي همراه اسكنرها بر اساس TWAIN عمل مي‌كنند. نرم‌افزار كاليبره‌كردن رنگ سعي مي‌كند رنگ‌هاي اصلي تصوير را در طول پردازش حفظ كند. اين بدان معني است كه آنچه روي مانيتور مي‌بينيد و آنچه پرينت مي‌كنيد، از نظر رنگ بايد تفاوت ناچيزي با سند اصلي داشته باشند.

نرم‌افزار OCR
براي رسيدن به يك متن قابل ويرايش از روي سندي كه اسكن مي‌كنيد، به نرم‌افزار OCR احتياج است. همان طور كه مي‌دانيد، سند اسكن شده به عنوان يك تصوير به كامپيوتر منتقل مي‌شود؛ نه متني قابل ويرايش. بنابراين نمي‌توانيد متن آن را ويرايش كنيد يا چيزي را به آن اضافه نماييد. برنامه‌هاي OCR مي‌توانند اين نوشته‌هاي تصويري را به نوشته‌هاي قابل ويرايشي تبديل كنند تا در برنامه‌هايي چون Word يا اكسل قابل ‌دستكاري باشند.

اسكنرهاي زيادي با يك نرم‌افزار OCR محدود عرضه مي‌شوند. اين نرم‌افزارها مي‌توانند اسناد ساده لاتين را به متن قابل ويرايش تبديل كنند. ولي معمولاً نمي‌توانند نمودارها يا جداول را درست تبديل كنند. اگر هدف اصلي شما از خريد اسكنر استفاده از امكانات ‌OCR است، نيازي به خريد اسكنر رنگي نداريد.

اتصالات‌
وصل كردن اسكنر به كامپيوتر از چند راه امكان‌پذير است. بعضي اسكنرها به پورت پارالل كامپيوتر وصل‌مي‌شوند و تنظيم و شناساندن آن‌ها به كامپيوتر دشوار نيست. از آنجا كه چاپگر را هم معمولاً به پورت پارالل وصل مي‌كنند، برخي اسكنرها داراي يك كانكتور واسطه هستند كه مي‌توانيد چاپگر را به آن وصل كنيد. فقط يادتان باشد كه همزمان از هر دو استفاده نكنيد.

البته امروزه بيشتر اسكنرها از طريق پورت USB به كامپيوتر وصل مي‌شوند، كه كار نصب را سريع‌تر و آسان‌تر كرده است. حتي عمل اسكن هم سريع‌تر انجام مي‌شود. برخي از اسكنرهاي پيشرفته، از طريق پورت SCSI (بخوانيد اسكازي) به كامپيوتر وصل مي‌شوند. اين اتصال سريع‌تر است. اما تنظيم و نصب آن كمي كار مي‌برد. كامپيوترهاي مكينتاش پورت اسكازي دارند. ولي پي‌سي‌ها به طور عادي چنين پورتي ندارند.

 

[esfandiyar2002]

ترجمه: مسعود پاك‌نظر
ماهنامه شبکه -

اشاره :
سخت‌‌افزار گرافيكي در ده سال گذشته نسبت به كنترل‌كننده‌‌هاي ساده صفحه نمايش و وسايل پردازش تخصصي به كمال رسيده، رشد چشمگيرتري داشته‌‌ و مقدار حافظه به‌‌كار رفته در آن‌‌ها، از چند كيلو بايت به صدها مگابايت رسيده است. اما سوال اين است كه مصارف ديگري كه يك كارت ويديويي مي‌‌تواند در مواقعي جز بازي كامپيوتري يا كار با آخرين بسته نرم‌افزاري CAD داشته باشد، چيست؟




قبل از اين‌‌كه شركت 3dfx (كه اكنون به نام NVIDIA شناخته مي‌شود) سخت افزار سه بُعدي ويژه كارت‌‌هاي ويديويي شتاب‌‌دار را به تجهيزات تجاري تبديل كند، كامپيوترهاي شخصي هرگز اين شكل را نداشتند.

واحدهاي پردازش مركزي (CPU) پردازنده‌‌هاي همه‌منظوره‌‌اي هستند كه براي كار با محاسبات عمومي طراحي شده‌اند و الزاما براي كنار آمدن با عملياتي كه به منظور بازسازي، اعمال بافت، نور پردازي و رسم سايه‌‌ها در صحنه‌‌هاي سه بُعدي موردنياز است، بهينه نمي‌‌شوند. ايده توليد واحدهاي تخصصي براي پردازش و كار با اين نوع عمليات گرافيكي، از اوايل دهه 1990 به‌وجود آمد. اما به‌‌كارگيري آن‌‌ها تنها براي ايستگاه‌‌هاي كاري گرافيكي مدرن ممكن مي‌‌شد تا اين‌‌كه شركت 3dfx، ارائه واحدهاي ارزان قيمتي كه بر روي سخت‌‌افزار هر كامپيوتر شخصي تجاري قابل نصب بودند را در بازار آغاز كرد.

سخت‌‌افزارهاي گرافيكي امروزي بسيار پيچيده هستند. اين نوع سخت‌‌افزار معمولا شامل واحدهاي پردازش فوق تخصصي (GPU) با چندين شاخه اجرايي و حافظه سريع (VRAM) براي بافرها و بازسازي بافت و مجموعه‌اي از دستور‌العمل‌هاي معين است. اين مجموعه‌ دستور‌العمل‌ها اغلب از چند دستور‌العمل كلي و عمليات متعدد
Single Instruction Multiple Data) SIMD) براي پردازش بُرداري و ماتريس تشكيل مي‌شوند. كامپيوترهاي شخصي مدرن، اغلب حاوي يك يا چند دستور‌العمل SIMD (شامل MMX ،SSE ، 2SSE،3DNOW! و ...) هستند اما عملكرد آن‌‌ها ممكن است به خوبي آنچه‌‌كه كارت‌‌هاي ويديويي ارائه مي‌‌دهند، نباشد.


با اين حال همه چيز آن‌‌طور كه به‌‌نظر مي‌رسد، ساده نيست. سخت‌‌افزارهاي گرافيكي براي ارتباط با بقيه سيستم از طريق درگاه‌‌هاي AGP،PCI يا PCI Express، پهناي باند محدودي دارند به اين نحو كه:

132PCIمگا بايت در ثانيه

AGP 8x: دو گيگابايت در ثانيه

PCIe 61x: هشت گيگابايت در ثانيه (حداكثر چهار هزار مگابايت در هر جهت)

(Main Memory (DDR: تقريبا 4/6 گيگابايت تا هشت گيگابايت در ثانيه

بنابراين، درگاه‌‌هاي نامبرده در هنگام انتقال داده‌‌ها به درون يا خارج از سيستم گرافيكي، مانند يك تنگه عمل مي‌‌كنند.

اكنون سوال اين است: آنچه‌‌كه واقعا مي‌‌توان با استفاده از GPU، به‌‌ عنوان يك واحد پردازش عمومي انجام داد، چيست؟ در جواب مي‌توان گفت: تقريبا همه كار؛ اما با محدوديت‌هاي معيني به اين شرح:

يكم: مجموعه دستور‌العمل محدود: به همين خاطر ممكن است اين محدوديت به‌‌كارگيري برخي از الگوريتم‌‌ها را مشكل كند.

دوم: دراختيار قرار دادن رشته‌‌هاي اجراي چندگانه (تا 24 رشته در مدل جديد Nvidia 7800): از اين‌رو پردازش موازي از اهميت خاصي برخوردار خواهد بود.

سوم: SIMD ‌بودن اغلب دستور‌العمل‌ها: بنابراين رفع مشكلاتي كه به سادگي از طريق ماتريس‌‌ها قابل حل نيستند، براي GPU نيز آسان نخواهد بود.

چهارم: پهناي باند محدود ارتباط‌دهنده سخت‌‌افزار گرافيكي و واحد پردازش مركزي اصلي: اين امر ايجاب مي‌‌كند كه برنامه‌‌نويسان كدي را طراحي كنند كه مكان‌‌يابي دقيق براي به حداقل رساندن مقدار داده‌‌ها و كد تبادل شده بينGPU و بقيه سيستم را ارائه دهد.

برخي از مشكلاتي كه مي‌‌توان آن‌‌ها را با استفاده از GPU به شكلي مناسب حل كرد، پردازش سيگنال‌‌هاي ديجيتالي، بازسازي صحنه و پردازش حجمي تصاوير است. اما برخي از الگوريتم‌‌هاي رايج‌‌تر مانند مرتب‌سازي و جستجوي سريع بانك‌‌هاي اطلاعات و الگوريتم‌‌هاي مشابه و تشخيص بافت در ديد كامپيوتري را نيز مي‌‌توان با GPU به‌‌كار گرفت.

انشعابي از ANSIC به نام Brook كه به طور خاص، براي پردازش موازي طراحي شده، به GPU و BrookGPU وارد شده است. پردازش موازي (كه به صورتي مؤثر به خطوط اجراي لوله‌‌اي چندگانه موجود در GPU كمك مي‌‌كند) و بخش رياضي (كه از انتقال داده‌‌ها به درون يا خارج از سيستم اصلي تا حد امكان جلوگيري مي‌‌كند، دقيقا همان عواملي هستند كه براي به دست آوردن بيشترين عملكرد از ساختار GPU مورد نياز است.

نمونه ديگري از انشعاب زبان‌هاي برنامه‌نويسي كه به طور خاص براي GPUهاي به‌‌كار رفته در محاسبات كلي منظور شده‌است، Sh نام دارد. اين زبان در حقيقت يك مجموعه C++ است كه انشعاب‌‌هاي اين زبان را كه مي‌‌توانند درCPUها وGPU ها اجرا شوند، در اختيار مي‌گذارد. همچنين Cg يكي از مجموعه‌‌هاي Nvidia و اصول كدنويسي برايGPUها است كه مي‌‌تواند براي برخي الگوريتم‌‌هاي خاص نيز مورد استفاده قرار گيرد.

نتايج برخي از عملكرهاي به‌دست آمده با استفاده از GPU در محاسبات عمومي نشان مي‌‌دهد كه GPUها مي‌‌توانند به‌اندازه CPUها در مصارف عمومي، سريع باشند و حتي عملكردي بهتر و تا پنج برابر يا بيشتر از آن‌‌ها را نيز از خود نشان دهند. يك نمونه از سرعت‌‌هاي قابل مقايسه، قدرت وضوح سيستم‌‌هاي خطي فشرده
(dense linear systems) است كه يك NVIDIA 6800 مي‌‌تواند با سرعتي مشابه نسبت به يك پردازنده مركزي 4/3 گيگا هرتزيPentium IV با فوق رشته‌‌ها، توليد كند (درحالي‌كه يك NVIDIA 7800 به سادگي مي‌‌تواند اين پردازنده را از نظر عملكرد، پشت سر بگذارد).

در صورت تمايل به كسب اطلا‌ع بيشتر، مي‌توانيد به يكي از مفيدترين منابع اينترنتي در سايت GPGPU (نشاني:www.gpgpu.org) مراجعه كنيد. در اين سايت، فهرستي از پيوندها به پروژه‌‌هاي جاري و اخبار مربوط به آن‌‌ها وجود دارد.

به‌‌خاطر داريد كه گفته شد برخي از كارت‌‌هاي ويديويي جديد، داراي 128، 256، 512 مگابايت (يا بيشتر) حافظه RAM هستند و اگر در حال اجراي يك بازي ويديويي با گرافيك بالا يا كار در برنامه CAD نباشيد، بخش بزرگي از اين حافظه، دست نخورده باقي مي‌‌ماند. بنابراين، چرا اين RAM ويديويي را در سيستم در جاي ديگري به‌كار نگيريم؟
به دليل پهناي باند محدود نسبت به CPU، استفاده از حافظه ويديويي به‌‌ عنوان RAM اصلي ايده خوبي نيست (اگر چه اين‌‌كار با انجام برخي تصحيحات دروني امكان‌‌پذير است).

چرا كه هيچ روش ساده‌‌اي براي ثابت نگه‌داشتن و مديريت دو منبع حافظه متفاوت، به منظور دستيابي به سرعت بيشتر در سيستم‌عامل وجود ندارد (پهناي باند RAM ويديويي براي ارتباط با سيستم اصلي محدود است. به همين دليل، سيستم به نوعي NUMA يا دسترسي نامنظم به حافظه دچار مي‌شود). اما يكي از روش‌‌هاي جالب، توليد ramdisk از RAM ويديويي و تبديل آن به فضاي قابل تبادل است. با اين‌‌كه دسترسي به RAM ويديويي داراي سرعت مشابهRAM اصلي نيست، اين حافظه بارها سريع‌‌تر از يك درايو ديسك سخت است (درايوهاي ديسك سخت عادي نمي‌توانند بيش از 50 مگا‌بايت در ثانيه را، به صورت ثابت، منتقل نمايند).

البته ا‌حتمالا تنها به منظور استفاده از حافظه RAM يك كارت ويديويي، آن ‌‌را خريداري نخواهيد كرد (امروزه قيمت حافظه RAM عادي بسيار پايين است). اما اگر داراي يك كارت PCI بي‌‌مصرف هستيد، به‌‌كارگيري مجدد آن ايده خوبي خواهد بود. از سوي ديگر و براساس نتايج به دست آمده از عملكرد GPU در محاسبات عمومي، ممكن است تصميم گرفته باشيد يك كارت ويديويي به‌‌ عنوان يك پردازنده كمكي سريع را بخريد. قيمت پرداخت شده براي خريد چنين كارتي، نسبت به عملكرد به دست ‌آمده از آن، بسيار مناسب خواهد بود و براي مشكل تهيه يك پردازنده كمكي، استفاده از چند كارت ويديويي PCI به صورت گروهي كه در يك محفظه جاسازي شده‌اند، راه‌حلي با هزينه قابل قبول محسوب مي‌شود.

توضيح چند اصطلا‌ح‌
1- 3dfx Interactive، شركتي بود كه از ابتدا در توليد واحدهاي پردازش گرافيك‌‌هاي سه بُعدي و سپس كارت‌‌هاي گرافيكي تخصص داشته است. پس از سال‌‌ها حكمراني در اين زمينه، در اواخر دهه 1990 تا پايان سال 2000، اين شركت پر سر و صداترين پايان را در تاريخ صنعت كامپيوترهاي شخصي براي خود رقم زد. دفتر مركزي اين شركت تا هنگام ورشكستگي مالي، در شهر سن خوزه، (ايالت كاليفرنيا) قرارداشت. دارايي‌‌هاي معنوي (و بسياري از كارمندان آن) توسط شركت NVIDIA، رقيب سرسخت آن، جذب شدند.

2- شركت NVIDIA يكي از ارائه‌دهندگان اصلي پردازنده‌‌هاي گرافيكي (graphics processing units) براي كارت‌‌هاي گرافيكي، تجهيزات چندرسانه‌‌اي‌‌ و ارتباطات براي كامپيوترهاي شخصي و كنسول‌‌هاي بازي مانند، Xbox اوليه و Playstation 3 است. دفاتر مركزي اين شركت در شهر سن كلارا، از ايالت كاليفرنيا قرار دارد. در سال 2001، اين شركت درآمدي برابر با 37/1 ميليارد دلار داشته و درآمد خالص آن معادل 1/177 ميليون دلار بوده است.

3- محاسبات موازي: اصطلاحي است ناظر اجراي همزمان يك وظيفه بر روي چند پردازنده، به منظور دستيابي به سرعت بيشتر.

4- Brook براي GPU، يك مفسر و به‌‌كارگيري زمان اجراي برنامه Brook براي سخت‌‌افزارهاي گرافيكي مدرن است. اهداف اين پروژه عبارتند از:

- برنامه‌نويسي همه منظوره بر روي GPUها

- ارائه يك ابزار مفيد به توليدكنندگاني كه قصد اجراي برنامه‌ها بر روي GPUها را دارند.

- تحقيق درباره مدل برنامه‌نويسي، كاربردهاي جاري و به‌‌كارگيري سيستم‌‌ها.

 

[M654]

سلام جناب مدیر

ظاهرا دو روز نبودید باکستون پر شده نتونستم PM بزنم اما خلاصه کلام اینکه اگر از HDMI بگذرین 2407FPW با توجه به قیمت زیر 800$ گزینه خوبیه ; البته بحثهای قبلی هم مدنظر داشته باشین

 

[amd>intel]

http://www.amd.com/us-en/Processors/TechnicalResources/0,,30_182_871_9706,00.htmlپچ جديد AMD براي اپتيمايز كردن CPU ATHLON 64 X2 :

 

[amd>intel]

رم جديد كينگستون http://www.pcmoddingmy.com/print.php?plugin:content.373 hyper x 2gb

 

[amd>intel]

اين هم برنامه ريزي AMD براي توليد CPU در سال 2006