اخبار و مقالات مرتبط با علم و دانش ، فن آوري هاي نوين

[Behrooz]

خوردگي، ‌٣ درصد درآمد ناخالص ملي محصولات جهان را تحت تأثير قرار مي‌دهد. از نگاه مثبت، خوردگي شيميايي سطوح فلزي ممكن است به ايجاد نانوساختارهاي سطحي منجر شود كه مي‌تواند كاربردهاي فني جالب توجهي مانند كاتاليزور و حسگرها را به همراه داشته باشد؛ بنابراين، درك بهتر از فرآيندهاي خوردگي هم در پيشگيري و هم در بهره‌گيري از آن لازم است.

به گزارش سرويس «فن‌آوري» ايسنا، دانشمندان مركز ESRF به همراه دانشمندان آلماني به يك فرآيند خودساماني روي سطح آلياژ فلزي پي برده‌اند كه در تعيين پاسخ اين فلز به خوردگي اهميتي حياتي دارد. در واقع، در اين بررسي، با استفاده از پرتوهاي X حاصل از سينكروترون ESRF ، توصيفي ساختاري با دقت مقياس اتمي به دست مي‌آيد كه در آن تركيب شيميايي و ساختار يك لايه سطحي محافظ كه از خوردگي بيشتر جلوگيري مي‌كند، روشن مي‌شود.

محققان مؤسسه Max Planck، دانشگاه ULM آلمان و ESRF از چشمه نور سينكروترون براي توليد مجدد شروع فرآيند ناگهاني خوردگي در آلياژ مس - طلا استفاده كردند. طلا از فلزات نجيب است كه دچار خوردگي نمي‌شود، اما مس اگر چه از عناصر واسطه به شمار مي‌آيد، نسبت به طلا در رده پايينتري قرار داشته و لذا بيشتر در معرض خوردگي شيميايي قرار دارد؛ لذا آلياژ طلا - مس با دارا بودن لايه بسيار نازك غني از طلا مكانيسمي پيدا مي‌كند كه مي‌تواند خود را در برابر خوردگي محافظت كند. اين لايه نازك ساختار بلوري غير عادي و بسيار منظمي دارد. با پيشرفت فرآيند خوردگي، اين لايه به صورت نانوجزيره‌هايي از طلا به ابعاد ‌٢٠ تا ‌٥/١ نانومتر در مي‌آيند و نهايتاً اين جزيره‌ها لايه فلزي متخلخلي از طلا تشكيل مي‌دهند كه مي‌تواند داراي كاربردهاي فني مختلفي باشد.

به گفته Torge Zegenhagen يكي از محققان اين طرح درك و كنترل شكل‌گير اولين لايه و اين نانوجزيره‌ها مي‌تواند به توليد نانوموادي با خواص ويژه كمك كند.

به منظور انجام چنين آزمايش‌هايي، محققان نمونه را در يك پيل الكتروشيميايي محتوي اسيد سولفوريك قرار دادند به طوري‌كه پس از اعمال ولتاژ بتوانند فرآيند خوردگي اوليه را مشاهده كنند.

فرانك دينر يكي ديگر از محققان اين طرح مي‌گويد: ما از تركيب تحليل‌هاي سه بعدي دقيق ساختار با آزمايش‌هاي پراكندگي نامنظم و قبل از آنكه خوردگي‌هاي شديدتري اتفاق بيافتد، به جزئيات زيادي از ارزيابي ساختاري و اطلاعات شيميايي مربوط به آن دست يافتيم.

به گزارش ايسنا از ستاد ويژه توسعه فن‌آوري نانو، از اين ديدگاه جديد مي‌توان در آلياژهاي مختلف كه در محيط‌هاي خورنده به كار مي‌روند و نيز در موادي كه بتواند از چنين ويژگي‌ در تشكيل فلزات متخلخل مطابق با نيازهاي فني بهره برند، استفاده كرد.

اگر چه فرآيند خوردگي آلياژ مس - طلا جديداً شناخته شده است خود اين فرآيند قرن‌ها بود كه وجود داشت. فلزكارها در زمان اينكاها (Incas)، ذخاير گرانقيمت طلاي خود را با مس مخلوط مي‌كردند و سپس آلياژ به دست آمده را در مواد نمكي قرار مي‌دادند. اين كار محيطي اسيدي ايجاد كرده و مس لايه بالايي را در خود حل مي‌كرد و يك سطح غني از طلا ايجاد مي‌شد كه آماده پرداخت بود.

نتايج اين تحقيق در مجله Nature به چاپ رسيده است.

 

[Behrooz]

رييس هيات برگزاري مسابقات بين‌المللي ربوكاپ آزاد ايران وي با اعلام اين كه به زودي كميته ملي ربوكاپ در ايران شكل خواهد گرفت، خاطر نشان كرد: اين تشكيلات مي‌تواند به ميزباني مسابقات جهاني و حضور تيم‌هاي ايراني در مسابقات بين‌المللي خارجي را تسهيل كند.

دكتر مرتضي موسي خاني، رييس هيات برگزاري مسابقات بين‌المللي ربوكاپ آزاد ايران و رييس دانشگاه آزاد اسلامي قزوين در گفت‌وگو با خبرنگار «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) خاطرنشان كرد: چنانچه در اين زمينه افراد صاحبنظري كه نگران آينده ربوكاپ و جريان علمي هستند انتخاب شوند، قطعا گام مهمي در كمك به توسعه ربوكاپ و رفع مشكلات و موانع موجود در اين زمينه خواهد بود ولي بايد توجه داشت كه انتخاب افراد با نگاه هاي بسته ممكن است باعث بروز مشكلاتي جديد در اين زمينه شود.

وي با ارزيابي مثبت از برگزاري نخستين دوره اين مسابقات، اظهار داشت: بر اساس اظهار نظر نماينده فدراسيون جهاني اين دوره از مسابقات از حيث اجرايي و نيز حضور و كيفيت تيم‌هاي ايراني نسبت به مسابقات جهاني ربوكاپ كه سال گذشته در ژاپن برگزار شد، بسيار بالا ارزيابي شد و رقابت بسيار خوبي در اين زمينه شكل گرفت.

دكتر موسي خاني با اشاره به استقبال گسترده بازديدكنندگان خصوصا جوانان از مسابقات بين‌المللي ربوكاپ اظهار داشت: تاريخ مسابقات ربوكاپ سال آينده تاكنون مشخص نشده و در اين راستا دانشگاه‌هايي كه تمايل دارند تا مسابقات سال آينده را با كيفيت بهتري برگزار كنند مي‌توانند نظرات خود را ارائه مي‌دهند.

 

[client]

پيش بينى هاى نسبيت خاص
نسبيت خاص پيش بينى هايى مى كند كه براى ما بسيار عجيبند. مثلاً اينكه ساعت هاى متحرك كندتر كار مى كنند، خط كش هاى متحرك كوتاه ترند. يا اينكه ممكن است مقدارى جرم به انرژى تبديل شود (E=mc2). تمام پيش بينى هاى نسبيت خاص با دقت بسيار آزموده شده اند و امروزه تقريباً هيچ فيزيك پيشه مطرحى هيچ شكى درباره درست بودن نسبيت خاص ندارد. انگيزه انيشتين از پرداختن نسبيت خاص آشتى دادن نظريه الكتريسيته و مغناطيس مكسول با اصل نسبيت گاليله بود. در واقع نسبيت خاص كامل شده نسبيت گاليله اى است. از سال ۱۹۰۵ به اين طرف همه فيزيك پيشه ها متقاعد شده اند كه هر نظريه فيزيكى اى بايد با نسبيت خاص سازگار باشد.

از این سایت دیدنی شمعهای تزئینی دیدن کنی

www.psbazar.com

 

[client]

چهار قرن و نيم پيش در سال ۱۵۴۳ نيكلاس كوپرنيكوس مرد و در همان سال كتاب معروف او De revolutionibus منتشر شد. در اين كتاب نظامى جديد براى هيئت پيشنهاد شده بود، نظامى كه در آن خورشيد در مركز بود و زمين و ديگر سياره ها به دور آن مى گشتند. گاليله اين ايده را پذيرفت و براى آن تبليغ بسيار كرد. اين كه زمين به دور خودش و به دور خورشيد مى گردد، با فلسفه رسمى آن دوران نمى خواند. استدلالى كه مخالفان **** كپرنيكى مى كردند اين بود كه چرا ما متوجه حركت زمين نمى شويم. گاليله در اين باره فكر كرد و كشفى كرد كه بسيار مهم است. گاليله كشف كرد كه با هيچ آزمايشى نمى توان حركت يكنواخت را آشكار كرد. امروزه همه اين تجربه را داريم كه اگر قطارى با سرعت ثابت حركت كند، در داخل قطار همه چيز همان طورى است كه در ايستگاه است، با هيچ آزمايشى نمى توان فهميد قطار حركت مى كند يا نه (تنها با نگاه كردن به بيرون است كه مى توان اين را فهميد). فيزيك پيشه ها اين را اصل نسبيت گاليله مى نامند

از این سایت هنری شمعهای تزئینی دیدن کنید.
www.psbazar.com

 

[client]

۱- قوانين مكانيك را كشف كرد؛ قوانينى كه براساس آنها مى توان فهميد كه يك سيستم مكانيكى (مثلاً منظومه شمسى) در زمان هاى آينده چه وضعيتى دارد، مشروط بر آن كه وضعيت آن در يك زمان مثلاً الان معلوم باشد.

۲- قانون گرانش عمومى را كشف كرد؛ قانونى كه مى گويد در طبيعت هر دو جسمى يكديگر را با نيرويى جذب مى كنند و اين نيرو متناسب است با عكس مجذور فاصله و متناسب با جرم هر كدام از جسم ها. فيزيك پيشه ها اين پديده را گرانش و اين نيرو را نيروى گرانشى مى نامند. به دليل اين نيروى گرانشى است كه ماه به دور زمين و زمين به دور خورشيد مى گردد. ضمناً مكانيكى كه نيوتن ساخت با اصل نسبيت گاليله سازگار است.

از این سایت هنری شمعهای تزئینی دیدن کنید.
www.psbazar.com

 

[client]

دقيقاً صد سال پيش آلبرت اينشتين با انتشار چند مقاله تاريخ ساز، انقلاب يا در واقع انقلاب هايى در علم فيزيك راه انداخت. يكى از اين مقاله ها با عنوان «درباره الكتروديناميك جسم هاى متحرك» ارائه نظريه اى است كه به نسبيت خاص معروف شد.
نسبيت خاص پيش بينى هايى مى كند كه براى ما بسيار عجيبند. مثلاً اينكه ساعت هاى متحرك كندتر كار مى كنند، خط كش هاى متحرك كوتاه ترند. يا اينكه ممكن است مقدارى جرم به انرژى تبديل شود (E=mc2). تمام پيش بينى هاى نسبيت خاص با دقت بسيار آزموده شده اند و امروزه تقريباً هيچ فيزيك پيشه مطرحى هيچ شكى درباره درست بودن نسبيت خاص ندارد.
انگيزه انبشتين از پرداختن به نسبيت خاص آشتى دادن نظريه الكتريسيته و مغناطيس ماكسول با اصل نسبيت گاليله بود. در واقع نسبيت خاص كامل شده نسبيت گاليله اى است. از سال ۱۹۰۵ به اين طرف همه فيزيك پيشه ها متقاعد شده اند كه هر نظريه فيزيكى اى بايد با نسبيت خاص سازگار باشد.
تقريباً بلافاصله پس از تكميل نسبيت خاص اين سئوال مطرح شد كه آيا گرانش عمومى نيوتن با نسبيت خاص سازگار هست و پاسخ منفى بود. پس لابد نظريه گرانش نيوتن كامل نيست. بعضى از فيزيك پيشه ها به دنبال نظريه كامل ترى براى گرانش گشتند، نظريه اى كه با نسبيت خاص سازگار باشد. هيچ كس نتوانست نظريه شسته رفته و موفقى براى گرانش بيابد كه هم نسبيت خاصى باشد، هم با تجربه بخواند.
از این سایت هنری شمعهای تزئینی دیدن کنید.
www.psbazar.com

 

[esfandiyar2002]

گروهي از فيزيكدانان فرانسوي موفق شده اند نمونه هاي كوچكي از يخچال هاي سوزني شكل طبيعي را كه در كوهستانهاي مرتفع تشكيل مي شوند در آزمايشگاه توليد كنند.
آنان با بررسي چگونگي شكل گيري اين ساختارها در آزمايشگاه فهميده اند شكل سوزني آنها روند ذوب يخچال ها را كند مي كند و مي توان بر اساس آن، روشي براي حفظ يخچال هاي طبيعي قطب شمال و جنوب پيدا كرد كه گرمايش جهاني آنها را تهديد مي كند.
اين يخچالهاي سوزني شكل را مي توان در ارتفاعات بالاي كوهستان ها پيدا كرد؛ جايي كه به جاي زمين پوشيده از برف نرم يا يخ زده، جنگلي انبوه از تيغه هاي يخي بلند و سوزني شكل وجود دارد. اين تيغه ها كه معمولاً بين يك تا چهار متر ارتفاع دارند، فقط در شرايط هواي خشك رشد مي كنند.
در اين شرايط نور شديد آفتاب سبب مي شود يخ مستقيماً به بخار آب تبديل شود (اين حالت را تصعيد مي نامند) و يخها به اين شكل درآيند.
ونس برگرون و ديگر همكاران فيزيكدانش در مدرسه عالي تربيت معلم ليون توانستند اين تيغه هاي سوزني شكل را در مقياسي بسيار كوچك توليد كنند.
آنها شرايط تشكيل اين يخچالها را شبيه سازي كردند، به اين شكل كه چندين قالب برف و يخ را در معرض تابش يك لامپ قوي قرار دادند. پس از چند ساعت تاباندن نور، ناهمواريهاي سوزني شكل كوچكي كه تنها چند سانتي متر ارتفاع داشتند، پديد آمدند.اين ساختارهاي كوچك كه در طبيعت هم بسيار ديده مي شوند، اگر در شرايط مناسب قرار بگيرند، رشد مي كنند و به تيغه هاي سوزني كوهستاني تبديل مي شوند.برگرون متوجه شده است فرآيند تشكيل اين تيغه هاي سوزني شكل يخي، فرآيندي خودتقويتي است.
در آغاز، نور خورشيد به شكل تصادفي بخش هاي كوچكي از برف را بخار مي كند و سوراخهاي كوچكي را در سطح صاف برف و يخ پديد مي آورد.
اين حفره ها سپس همانند يك عدسي عمل مي كنند و انرژي تابشي خورشيد را در مركز خود متمركز مي كنند.در نتيجه حفره عميق و عميق تر مي شود و به تدريج، يخچالهاي بزرگ سوزني شكل شكل مي گيرند كه دور يك حفره را فراگرفته اند.
هنگامي كه اين يخچالها به اندازه كافي بلند شدند، روي اطراف خود سايه مي اندازند و به اين ترتيب مانع از رسيدن نور خورشيد به بخش وسيعي از سطح يخ مي شوند. روند تصعيد يخ كند مي شود و يخچال براي مدت زيادي باقي مي ماند.
در مقاله اين گروه كه در نشريه فيزيكال ريويو لترز چاپ شده است، همچنين به نقش كثيف بودن يخ هم اشاره شده است.اگر يك لايه نازك آلودگي روي يخ قرار بگيرد (همانند خاك يا گل)، فرآيند تصعيد يخ و تشكيل ساختار مثلثي شكل شتاب مي گيرد.هرقدر حفره عميق تر مي شود، برف تميز بيشتري را در معرض تصعيد قرار مي دهد؛ در حالي كه لايه آلودگي به جا مانده از برفهاي قبلي كه در بالا قرار گرفته، همانند يك چتر، بلورهاي برف را محافظت مي كند و آنها را از محيط جدا مي كند.پيش از اين خيلي ها فكر مي كردند اگر برف كثيف باشد زودتر ذوب مي شود، زيرا كدرتر مي شود و نور بيشتري را جذب مي كند.اما برگرون مي گويد اين ضخامت لايه آلودگي است كه مشخص مي كند همانند يك عايق حرارتي رفتار كند يا همانند يك جذب كننده گرما و حرارت.
برگرون همچنين در طرحي جديد پيشنهاد داده است يخچالهاي طبيعي و ميدانهاي يخي در معرض ذوب شدن را با پخش كردن مقدار كمي غبار يا آلودگي در سطح آن به منطقه اي مملو از تيغه هاي سوزني شكل تبديل كرد و اين چنين آنها را از ذوب شدن سريع نجات داد.
گزارش اين تحقيق در حالي ارايه مي شود كه دانشمندان محيط زيست به دولت انگلستان فشار مي آورند تا گزارش نگران كننده ذوب يخچالهاي طبيعي زمين را منتشر كند.اين گزارش هشدار مي دهد منابع اصلي يخ زمين كه شامل يخچالهاي گرينلند و بخشي از قطب جنوب نيز مي شود، در خطر ذوب شدن قرار دارند و اين خطر بسيار جدي تر از آن چيزي است كه تا كنون تصور مي شد.
اگر نتيجه تحقيقات فيزيكدانان فرانسوي تأييد شود، آنگاه مي توان آهنگ ذوب شدن يخهاي زمين را كاهش داد و به شكلي وقوع فاجعه جهاني را اندكي به تعويق انداخت. اما اين تنها استفاده نيست.برگرون خيلي مايل است از اين تيغه هاي سوزني شكل در ميكروالكترونيك هم استفاده كند.
او قصد دارد با استفاده از پرتوهاي قوي ليزر، ستونهايي سوزني شكل به ارتفاع چند هزارم ميليمتر روي نوارهاي سيليسيوم ايجاد كند كه مي توانند باريكه هاي الكتروني بسيار متمركز توليد كنند.
منبع: Nature.com

 

[esfandiyar2002]

پژوهشگراني كه به دنبال حيات پيشرفته فرازميني هستند توجه خود را به ستاره بتاسگان تازي كه يك ستاره دوقلو است متمركز كردند. اين ستاره ۲۶ سال نوري از ما فاصله دارد و به دور خورشيد مي گردد. محققاني كه به دنبال هر نوع حيات (شامل فرم اوليه حيات كه نمي توانند با زمين ارتباط برقرار كنند) هستند بايد نگاه دقيقي به ستاره اپسيلون سرخ پوست داشته باشند. هر دو ستاره ويژگي هاي يكساني دارند. آنها ستاره هاي مانع، پايدار و آرام هستند.
اين تحقيقات براساس ليست كوتاهي كه مارگارت ترونبل تهيه كرد انجام شد. او تحقيقات خود را با بررسي فاصله ميان ستاره اي هزاران ستاره آغاز كرد. اهميت اين ليست اين است كه نشان مي دهد كدام ستاره بهترين موقعيت را براي بررسي دارد و تمام اين ها به شناختي كه از حيات در زمين داريم بازمي گردد. يكي از معيارهايي كه وي در اين ليست در نظر گرفته، فاصله بين سيارات و ستاره هاي بين آنهاست. اگر سياره خيلي از ستاره دور باشد به اين معني است كه آب در آن يخ زده است و اگر خيلي نزديك باشد، يعني آب در آن جوشان است.
او براي ارزيابي اين كه كدام ستاره ممكن است سياره اي داراي حيات پيشرفته داشته باشد از مطالعه ستاره هاي جوان صرف نظر كرد. او مي گويد: «ميلياردها سال گذشت تا فناوري در زمين به وجود آمد، بنابراين ستاره هايي كه كمتر از ۲ ميليارد سال سن دارند كنار گذاشتم و حداقل ستاره هاي ۳ ميليارد ساله را بررسي كردم.»
همچنين از قرار دادن ستاره هايي كه فاقد عنصر فلزي (آهن، نيكل و سيليكن) هستند خودداري كرد، چون ستاره تشكيل شده از ابري كه غني شده از فلز نيست، نمي تواند سياراتي سرشار از فلز توليد كند.
ستاره هاي بتاسگان تازي و اپسيلون سرخ پوست با معيارهاي وي مطابقت دارند و چون تكامل يافته هستند ممكن است حيات پيشرفته در آن وجود داشته باشد. در اين برنامه دانشمندان به دنبال امواج راديويي هستند كه ممكن است نشانه اي از وجود حيات هوشمند باشد.
منبع: NewScientist.com

 

[esfandiyar2002]

ستاد ويژه توسعه فناوري نانو: فيزيكدانان براي اولين بار موفق شدند دوبيت كوانتومي اتمي يا كيوبيت را كه به فاصله زيادي از هم قرار داشتند، به هم مربوط سازند. الكس كازميخ، برين كندي و همكارانشان در مؤسسه علم و فناوري جورجياي آمريكا اين كار را با به دام انداختن يك كوبيت اتمي با يك فوتون انجام دادند؛ به اين ترتيب كه يك فوتون را از طريق كابل نوري به آزمايشگاه مجاور ارسال كرده و سپس اين فوتون گسيل شده را به كوبيت اتمي ديگري تبديل كردند. ضمن اين كار، هاراد وين فورتر و همكارانش در مؤسسه اپتيك كوانتومي ماكس پلانك و دانشگاه لودويگ ماكسيميليان مونيخ با استفاده از فوتوني با طول موج مناسب براي ايجاد ارتباط با افت كم در مسافت طولاني (low-lossCommunication)، توانستند يك اتم را گيربياندازند.
با روش درهم تنيدگي (entanglement) مي توان ارتباط نزديك تري بين ذرات، نسبت به آنچه در فيزيك كلاسيك امكان پذير است ايجاد نمود: اگر بتوانيم دو ذره را گير بياندازيم مي توانيم حالت يك ذره را با اندازه گيري حالت ذره ديگر تشخيص دهيم. به عنوان مثال، مي توان دو ذره را طوري گير انداخت كه قطب يك ذره هنگامي كه اسپين ذره ديگر عمودي است، افقي باشد و بالعكس. يا اسپين ذره اي بالا و ذره ديگر پايين بوده و يا حالت عكس اتفاق بيافتد.
ويژگي اضافي ديگري كه مكانيك كوانتوم نسبت به مكانيك كلاسيك دارد آن است كه يك ذره مي تواند همزمان در برهم نهي (superposition) اين دو وضعيت حضور داشته باشد. با استفاده از ويژگي اين پديده كوانتومي است كه اصولاً يك رايانه كوانتومي قادر به انجام وظايف معيني است كه رايانه هاي كلاسيك از عهده آن بر نمي آيند.
اگر چه در حال حاضر فيزيكدان ها مي توانند فوتون ها را در مسافت هاي دور و از طريق كابل هاي نور، گير انداخته و ارسال كنند اما ذخيره اين ذرات به مدت طولاني دشوار است و لذا نمي توانند براي سيستم هاي اطلاعاتي كوانتومي واقعي ايده آل باشند. در مقابل، كيوبيت هاي به دست آمده از اتم هاي حالت پايه، طول عمر زيادي داشته و قابل ذخيره كردن نيز هستند.
كازميخ و همكارانش توانسته اند با موفقيت دو تا از چنين كيوبيت هايي را از راه دور و با استفاده از فوتون گير بياندازند. گروه فناوري جورجيا هم اين كيوبيت هاي با طول عمر بالا را با استفاده از حالت هاي اسپيني تجمعي (Collective Spin States) ابر سردي از حدود ۱۰۰هزار اتم روبيديم ۸۵ به دست آوردند.
اگر چه در اين مجموعه حالت ها تنها به يك تك اسپين ضربه زده مي شود، اما اين ضربه در تمام اتم هاي موجود در كيوبيت توزيع مي شود. فيزيكدانان اين كار را با آماده سازي يك حالت درهم تنيده (entangled state) اتمي مربوط به يكي از اين كيوبيت هاي اتمي و يك تك فوتون، كه در يك ميدان مغناطيسي _ نوري به دام افتاده بود، در آزمايشگاه خود انجام دادند.
در مرحله بعد اين دانشمندان، اين فوتون را از طريق فيبرنوري به دام ميدان مغناطيسي- نوري ديگري كه در آزمايشگاهي ديگر به فاصله ۵/۵ متر قرار داشت، فرستادند.
در نهايت اين فوتون ارسال شده را به كيوبيت اتمي ديگري تبديل كردند كه آن هم از اتم هاي روبيديم ۸۵ تشكيل شده بود.
سپس اين گروه تحقيقاتي حالت هاي گيرافتادگي نتيجه شده اين دو كوبيت اتمي را با انتقال چالش هاي كوانتومي آنها به فوتون ها و سپس اندازه گيري روابط قطب فوتون ها اندازه گيري نمودند.
به گفته كازميخ هم اكنون با اين كار بايد امكان اتصال حالت هاي كوانتومي ماده در فواصل دور هم امكان پذير باشد. اين كشف همچنين نشان مي دهد كه مي توان اتم ها و فوتون ها را در شبكه هاي كوانتومي بزرگتري نيز به كار برد. اگر چه همچنان اين موضوع در كاربردهاي عملي خود كار بيشتري مي طلبد.

 

[esfandiyar2002]

ايرنا: دانشمندان شركت آي.بي. ام به روش جديدي براي كنترل ميدانهاي مغناطيسي در ابعاد اتمي دست يافته اند كه مي تواند روشهاي مرسوم ذخيره اطلاعات در رايانه ها را متحول كند.
به گزارش سايت اينترنتي نيوزفكتور، آندرياس هاينريش از مركز تحقيقاتي الميدن شركت آي.بي.ام در سن خوزه آمريكا اعلام كرد كه هم اكنون اين شركت به قابليت چيدن اتمها با آرايش مورد نظر در كنار يكديگر و همچنين كنترل و اندازه گيري تقابل مغناطيسي ميان اين اتمها دست يافته است كه پيشرفت مذكور امكان ذخيره اطلاعات و همچنين انجام محاسبات رايانه اي در ابعاد ميكروسكوپي را ممكن مي كند.
موفقيت جديد شركت آي.بي.ام برپايه فناوري پيشرفته اي موسوم به طيف نمايي با القاي چرخش وضعي اجزاي اتمي حاصل شده است.
در اين فناوري از ميكروسكوپ ويژه اي استفاده مي شود كه مي تواند ميدانهاي مغناطيسي تا ۱۴۰ هزار برابر قوي تر از ميدان مغناطيسي كره زمين، ايجاد كند.
دانشمندان شركت آي.بي.ام در آزمايشهاي خود زنجيره اي از اتمها را ايجاد كرده و سپس اين موضوع را كه افزوده شدن هر اتم به اين زنجيره چه تاثيري در ميدان مغناطيسي كل زنجيره باقي مي گذارد، اندازه گيري كردند.
به گفته هاينريش، تحقيقات جديد شركت آي.بي. ام مي تواند در نحوه عملكرد تجهيزات ذخيره اطلاعات در رايانه ها تغييرات اساسي ايجاد كرده و با ايجاد امكان ساخت پردازنده هايي در ابعاد اتمي، حتي از پيش بيني قانون مشهور مور در مورد روند افزايش تعداد ترانزيستورهاي درون پردازنده ها، پيشي بگيرد.
قانون مور كه ده ها سال قبل توسط گوردن مور محقق شركت اينتل منتشر شده است، بيان مي كند كه تعداد ترانزيستورهاي به كار رفته در پردازنده هاي رايانه ها با قيمت ثابت، در هر ۱۸ماه دو برابر مي شود.

 

[esfandiyar2002]

ستاد ويژه توسعه فناوري نانو: دانشمندان بر اين باورند كه ابزارهاي نانولوله اي در واقع نوعي خازن به حساب مي آيند. در باتري از تركيبات الكتروشيميايي استفاده مي شود، اما خازن از دو الكترود با بارهاي جدا شده تشكيل مي شود. در باتري، آزاد شدن انرژي با انجام واكنش و در خازن با قرار گرفتن آن در مدار صورت مي گيرد. اگر چه خازن قادر نيست همانند باتري هم اندازه خود انرژي ذخيره كند، اما مي تواند انرژي بيشتري را در زمان كوتاه تري آزاد نمايد.
آماراتونگا كه يك مهندس الكترونيك است به اتفاق همكارانش در دانشگاه كمبريج انگلستان موفق به ساخت نوعي خازن نانومقياس از جنس نانولوله هاي كربني چند جداره به ابعاد ۷۰ نانومتر شده اند. اين نانولوله ها به طور عمودي و از نقطه هايي از جنس كاتاليزور نيكل روي لايه نازكي از نيوبيوم (niobium) رشد داده مي شوند. دانشمندان با پوشاندن اين نانولوله ها و سطح نيوبيوم زير آن با يك لايه از جنس نيتريد سيليسيوم و سپس پوشاندن آن با يك فيلم آلومينيومي سعي كردند تا يك خازن بسازند.
الكترودهاي خازني كه به اين ترتيب به دست مي آيند از جنس نيوبيوم و آلومينيوم بوده كه عايق جدا كننده آنها را هم نانولوله هاي كربني و لايه نيتريد سيليسيوم تشكيل مي دهد. وجود نانولوله هاي كربني باعث شده تا سطح خازن و در نتيجه بار الكتريكي كه هر كدام از صفحات آن مي توانند در خود ذخيره كنند، به مقدار قابل توجهي افزايش يابد. به گفته آماراتونگا ساخت اين نوع خازن هاي كوچك و قدرتمند در توسعه ريزتراشه هاي با مدارهاي چگال تر از اهميت فوق العاده اي برخوردار است، چرا كه در اين حالت به توان بالا با حداقل سطح ممكن نياز داريم. تاكنون ساخت چنين خازن هاي نانومقياسي كه بتوانند در چنين مدارهاي فوق متراكم به كار روند، بسيار پيچيده و حتي غير قابل اطمينان به نظر مي رسيد.
علاوه بر اينها، خازن هاي نانومقياس مي توانند به بهبود توسعه ابرخازن هاي فشرده و مقرون به صرفه كه مستقيماً در وسايل نقليه الكتريكي يا با سوخت تركيبي نظير تويوتا پايروس كاربرد دارد، كمك نمايند. همچنين استفاده از اين ابرخازن ها باعث كاهش وزن باتري مورد استفاده در اين وسايل نقليه و در نتيجه بهبود مصرف سوخت و عملكرد آنها مي شود.
در حال حاضر محققان به دنبال دستيابي به ابرخازن هايي براي تجهيزات الكترونيكي قابل حمل نظير PDAها هستند كه بهينه سازي وزن و طول عمر باتري در آنها اهميت قابل توجهي دارد.
كاربرد ديگر اين ابرخازن ها، در تراشه هاي پيشرفته حافظه است. به نظر مانيش اشنوالا، از دانشمندان علم مواد دانشگاه روتگرز واقع در نيوجرسي، اين ابرخازن ها تنها هنگام ذخيره بار، رسانش الكتريكي بالايي دارند. لذا از اين خاصيت مي توان به صورت صفر و يك هايي كه اساس هر ابزار حافظه اي را تشكيل مي دهند، استفاده نمود.
مزيت استفاده از اين ابرخازن ها نسبت به ديگر روش هاي ذخيره داده ها اين است كه فضايي كه آنها اشغال مي كنند بيشتر عمودي است و لذا مي توان تعداد بيشتري از آنها را با هم روي يك سطح قرار داد. دانشمندان اميدوارند در آينده بتوان با استفاده از روش هاي ليتوگرافي پرتوالكتروني (روشي كه در قرار دادن نقطه هاي كاتاليزوري نيكل روي فيلم هاي نيوبيوم هم مورد استفاده قرار مي گيرد) به سمت روش هاي عملي تر براي سطوح بزرگتر رفت.
به نظر اين محققان، عملي شدن كاربرد اين خازن هاي نانومقياس در محصولات واقعي شش تا هشت سال طول مي كشد. لازم به ذكر است كه حمايت از اين طرح تحقيقاتي را شركت سامسونگ بر عهده داشته و آن را به سمت تجاري شدن پيش مي برد.

 

[esfandiyar2002]

بي بي سي: گروهي از كاشفان مي گويند، پس از طي كردن مسيري تقريبا ۷هزار كيلومتري در ۸۰ روز به سرچشمه واقعي رود نيل در آفريقا رسيده اند.
سه مرد از شامل دو زلاندنويي و يك بريتانيايي مي گويند كه با قايق به انتهاي بلندترين شاخه ريزنده به نيل رسيده اند.
اكثر كارشناسان درياچه ويكتوريا را منبع رود نيل مي دانند اما آنها اذعان مي كنند كه اين درياچه توسط شاخه هاي زيادي تغذيه مي شود و اگر قرار است نيل را بلندترين رود جهان بدانيم، بايد سيستم تغذيه كننده آن را نيز به حساب آوريم.
اكنون اين تيم سه نفره كاشفان - نيل مك گريگور بريتانيايي و گارت مكينتاير و كم مكلي زلاندنويي - مي گويند دورترين نقطه از دلتاي نيل در ادامه اين رود را كشف كرده اند. نيل مك گريگور مي گويد كه اين سرچشمه در جنگل يونگوه در رواندا قرار دارد. نخستين تلاش اين گروه سال گذشته زماني كه يك عضو انگليسي آن - يك ديپلمات سابق به نام استيو ويليس - در حمله شورشيان اوگاندا كشته شد نيمه كاره رها شد. اكنون در پي اين موفقيت، داده هاي ثبت شده بايد توسط سيستم موقعيت ياب ماهواره اي «جي پي اس» تصديق شود.

 

[esfandiyar2002]

ديوار دفاعي شمال

براي بسياري از ما جدال هلنديان و آبي كه كشور آنها را احاطه كرده است در فداكاري پتروس خلاصه مي شود كه با انگشت خود شهر را از زير آب رفتن و ويراني نجات داد. اما اين پسر زاييده تخيل نويسنده آمريكايي، مري ميپس داج است. فداكاري اصلي براي محفوظ نگه داشتن هلند از شر آب هاي روان درياي شمال، بر عهده مجموعه سدهاي تأميني درياي شمال است. طرح اوليه ساخت اين سدها در قرن نوزدهم توسط مهندسان ارائه شد، اما دولت هلند در آن زمان نمي توانست اين پروژه عظيم را عملي كند. بالاخره اين طرح با استفاده از مصالح سنتي در سال 1923 آغاز شد. اين سدها در واقع چند لايه موازي هستند كه بين آنها توسط سنگ و شن پر شده است. در سال 1953 توفان عظيمي صدمات زيادي به اين مجموعه سدها وارد كرد و مسئولان دولت فاز دوم طرح را تأييد كردند. در فاز دوم طرح قرار بود سدي چند مايلي بر كنار مجموعه سدهاي پيشين كشيده شود، اما اعتراضات ماهيگيران و ملوانان دولت را مجبور كرد سازه اي متحرك در دريا احداث كند. اين سازه متحرك 18 هزار تن وزن دارد و جاده اي بر بالاي آن وجود دارد.
از آن جا كه كشور هلند پايين تر از سطح دريا واقع شده است وجود اين مجموعه سدها نقش حياتي دارند و برداشته شدن آنها به نوعي، نابودي كامل هلند است.
پدر ميلاد




برج سي .ان يا همان Canadian National tower به معناي برج ملي كانادا، بلندترين سازه آزاد جهان است. ايده اوليه ساخت اين برج به اواخر دهه 1960 بازمي گردد كه امواج راديو تلويزيوني در تورنتو دچار مشكل شدند، به گونه اي كه در صفحه تلويزيون تصوير دو كانال در آن واحد مشاهده مي شد. بالاخره پس از رايزني هاي فراوان راه آهن ملي كانادا مسئول ساخت برجي شد كه از همه ساختمان هاي تورنتو بلندتر باشد. عمليات ساختماني برج سي .ان در سال 1973 آغاز شد. براي بخش پي اين بنا، چند سوراخ بسيار بزرگ در كنار ساحل اونتاريو كنده و حدود 62 هزار تن خاكبرداري شد. سپس اين سوراخ ها توسط بتن و فولاد پر شد تا پايه سازه، مطمئن ترين در نوع خود باشد. چهار ماه طول كشيد تا اين پي كاملاً ساخته شود. اين برج 33/553 متري بالاخره در اكتبر 1976 رسما پس از 40 ماه عمليات عمراني افتتاح شد و نام خود را در كتاب گينس ثبت كرد. 1527 نفر روي اين سازه 130 هزار تني كار كرده اند و مبلغي نزديك به 260 ميليون دلار براي آن هزينه شده است. در اين سازه عظيم 6 آسانسور تعبيه شده است كه سرعت هر كدام از آنها 6 متر بر ثانيه است. هر ساله حدود دو ميليون نفر از اين برج بلند بازديد مي كنند و از اين محل درآمد خوبي نصيب شهر تورنتو مي شود. در سال 1994 كف پايين ترين طبقه رأس سازه با شيشه عوض شد تا مردم بتوانند از فاصله 500 متري زير پاي خود را ببينند. رستوران گردان بالاي برج هم 400 نفر گنجايش دارد و هر 72 دقيقه يك بار به دور خود مي چرخد. برج سي ان بدون شك مهم ترين جاذبه گردشگري كانادا به شمار مي رود.
يادگار عصر تشنج




پل گولدن گيت از جمله عجايب معماري قرن بيستم محسوب مي شود. اين پل در واقع ميراث عصر مناقشه ، اختلاف و درگيري است. گولدن گيت در دوران اوج نااميدي بشري ساخته شد و براي مدت مديدي لقب طولاني ترين پل معلق جهان به اين پل در
سان فرانسيسكو داده مي شد.
پيش از پايان مراحل ساخت اين پروژه عظيم در سال 1937 همگان احداث آن را غيرممكن مي دانستند، بويژه آن كه در زمان ساخت اين پل مه غليظ و بادهايي با سرعت 60 مايل، عمليات احداث را با مشكل عديده مواجه كرده بودند. البته جريان هاي قوي اقيانوس نيز در اين ميان بي تأثير نبودند. همين امر سبب شده تا بسياري اين پل را غيرقابل ساخت بدانند. به رغم اين شرايط جوي و طبيعي وحشتناك گولدن گيت طي چهار سال و اندي ساخته شد. در اين مدت نسبتاً طولاني - اما نه چندان طولاني براي پلي كه طولاني ترين پل جهان نام گرفته بود- 35 ميليون دلار صرف احداث اين پل شد. طول كامل گولدن گيت
۲‎/ 1 مايل است. طي دوران ساخت اين پل حوادث دلخراشي نيز اتفاق افتاد كه از جمله آنها مي توان به مرگ 11 نفر از كارگران اشاره كرد.
ادامه دارد...
روزنامه همشهری

 

[esfandiyar2002]

ايسنا: آزمايش يك موتور جت با طراحي جديد كه مي تواند با هفت برابر سرعت صوت پرواز كند با موفقيت بر فراز استراليا انجام شد. موتور جت «هاي شات ۳» كه در وومرا - ۵۰۰ كيلومتري شمال آدلايد در استراليا- آزمايش شد بر پشت يك موشك قرار داده شده بود.
اين موتور جت پس از پرتاب، با سرعتي كه كارشناسان اميدوارند در حد ۹ هزار كيلومتر در ساعت باشد، در ارتفاع ۳۱۴ كيلومتري به زمين بازگشت. در حال حاضر يك تيم بين المللي از كارشناسان، سرگرم تجزيه و تحليل اطلاعات مربوط به اين پروژه هستند تا ببينند آزمايش مورد بحث تا چه حد موفقيت آميز بوده است. اين موتور جت پرسرعت به نام «هاي شات ۳» شناخته مي شود و توسط شركت بريتانيايي «كينتيك» - سازنده تجهيزات دفاعي - طراحي شده است. با انجام موفقيت آميز اين پرواز آزمايشي، راه براي دستيابي به پروازهاي فرا قاره اي بسيار سريع، هموار مي شود. آزمايش «هاي شات» عملي كردن ايده استفاده تجاري از جت هاي پرسرعت را بيش از پيش به واقعيت نزديك خواهد كرد. به گزارش بي.بي.سي، در مرحله اول، اين موتورها احتمالا براي ارسال ماهواره ها به مدار پائيني زمين مورد استفاده قرار خواهند گرفت اما بسياري در اين انديشه اند كه از اين موتورها مي توان در هواپيماهاي مسافربري نيز استفاده كرد. هواپيماهاي مجهز به موتور «هاي شات» مي توانند مسير لندن به سيدني را تنها در دو ساعت طي كنند. موتور «هاي شات ۳» با يك موشك متعلق به دانشگاه كوئينزلند پرواز خواهد كرد.
اين اولين پرواز از سه پرواز آزمايشي برنامه ريزي شده براي اين موتور در سال جاري خواهد بود. اولين موتور «هاي شات» سال ۲۰۰۱ مورد آزمايش قرار گرفت اما با سقوط موشك حامل آن، اين آزمايش به شكست انجاميد.

 

[esfandiyar2002]

ستاد ويژه توسعه فناوري نانو: ذرات نانومقياس، به رغم اندازه كوچك شان، در برخورد با اجسام، اثرات بسيار عجيبي از خود نشان مي دهند. ذرات بسيار كوچك در حد نانو نمي توانند سلول هاي سرطاني را مستقيما از بين ببرند. در همايش Nano Tech ۲۰۰۶ كه در۲۳-۲۱ فوريه ۲۰۰۶ در ژاپن برگزار شد محققين مركز Fraunhofer ثابت كردند كه نانوذرات به عنوان رها كننده دارو، داراي ويژگي بسيار موثري هستند.
رهايش هوشمند دارو بعد از عبور آن از نقاط مختلف بدن و حمله به يك نقطه خاص از پيش تعيين شده، يكي از روياهاي هميشگي داروسازان و فيزيكدانان بوده است.
محققين اين مركز با استفاده از فناوري نانو يك گام ديگر به اين امر مهم نزديك تر شدند. به گفته دكتر گونتر تورار، عضو برجسته موسسه مهندسي و بيوتكنولوژي Fraunhofer، آنها با استفاده از نانوذرات داراي عامل زيستي توانستند موجبات مرگ سلول هاي سرطاني را فراهم كنند. اين ساختار سلولي شكل از يك هسته جامد تشكيل شده است كه پروتئين هايي اين هسته را احاطه كرده اند كه وظيفه شناسايي و از بين بردن سلول هاي سرطاني را به عهده دارند. سئوالي كه اكنون مطرح مي شود اين است كه اين سيستم چگونه كار مي كند؟
ارتباطات اجزاي مختلف بدن انسان از طريق فرآيندهاي بيوشيميايي بوده كه بر پايه مبادلات مولكولي است. اين گروه تحقيقاتي سعي كردند تا به درك صحيحي از اين ارتباطات برسند تا پس از شناخت مكانيسم دقيق آن بتوانند آن را مهار كنند. آنها پس از آگاهي از اين مكانيسم عامل دارويي به نام TNF را تهيه كردند كه اين دارو پس از تزريق به بدن در محل سلول هاي سرطاني مولكول هايي را آزاد مي كند كه اين مولكول ها به گيرنده هاي سلول هاي سرطاني حمله كرده و پس از عبور از آن باعث مرگ سلول مي شود.
دكتر گونتر تورار و همكارانش در دانشگاه اشتوتگارت، براي طراحي اين دارو از نانوذرات داراي عامل زيستي موسوم به Nanocytes استفاده كردند كه قابليت حمل پروتئين هايي را روي خود داشته است. آنها براي ساخت اين دارو از قابليت ساماندهي پروتئين ها استفاده كردند، به اين شكل كه زماني كه پروتئين مورد نظر با نانوذره تماس پيدا مي كند پروتئين شروع به رشد و احاطه كردن هسته مي كند. دكتر گونتر تورار و همكارانش نانوذرات محاط شده را به ظرف كشت باكتري منتقل كرده و آنها را در جوار سلول هاي سرطاني قرار دادند و با نتيجه جالبي روبه رو شدند؛ سلول هاي سرطاني در تماس با نانوذرات از بين رفتند. وي اين فرآيند را روي نوار ويدئو ضبط كرده و در همايش Nano Tech ۲۰۰۶ در Fraunhofer نمايش داد.
اين Nanocyte ها قطعا در آينده نزديك در درمان بيماري سرطان به كار گرفته خواهد شد اما قبل از آن بايد تست هاي كلينيكي خود را پشت سر بگذارد. با وجود اين اثر ضد سرطاني نانوذرات داراي عامل زيستي ، اين دسته از مواد در پزشكي به عنوان ابزار مطالعه سلول ها و همچنين به عنوان معرف در آناليز هاي پزشكي مورد استفاده قرار مي گيرد.

 

[esfandiyar2002]

ستاد ويژه توسعه فناوري نانو: گروهي از محققان بين المللي موفق به ساخت اولين موتور مولكولي خورشيدي شدند. وينچنزو بالزاني، از شيميدانان دانشگاه بولونيا ايتاليا مي گويد: «از اين موتور كه همانند پيستون حركاتي به جلو و عقب دارد، مي توان در خواندن اطلاعاتي كه به صورت صفر و يك هستند، كمك گرفت. به عنوان مثال مي توان از اين موتور در الكترونيك و فوتونيك مولكولي كه به سرعت رو به رشدند، براي ساخت كامپيوترهاي شيميايي بهره برد.»
همچنين اين موتورها مي توانند به عنوان نانوشيرهايي كه سطوح نانوذرات متخلخل سيليسيومي را مي پوشانند، عمل نمايند. به اين ترتيب دانشمندان مي توانند با استفاده از نور، اين تخلخل ها را از نانوذرات مولكول هاي مختلفي همچون داروهاي ضدسرطان خالي و يا پركنند. فريزر استودارت، از نانوشيميدانان دانشگاه كاليفرنيا،مي گويد: «پس از هدف گيري غدد سرطاني با اين نانوذرات تنها كافيست با استفاده از نور، شير نانومقياس باز شده و دارو در محل مورد نظر رها شود.» اين موتور طي شش سال و توسط محققان دانشگاه بولونيا و كاليفرنيا لس آنجلس طراحي و ساخته شده است. اين نانوماشين شبيه دمبلي به طول تقريبي ۶ نانومتر است كه حلقه اي به پنهاي ۱/۳ نانومتر در اطراف ميله آن قرار گرفته است. اين حلقه مي تواند در طول ميله دمبل حركت كند، ولي نمي تواند از متوقف كننده هاي توده اي دو انتهاي آن رد شود.دو نقطه روي اين شكل دمبلي وجود دارد كه حلقه بيشتر در آن نقاط قرار مي گيرد. وقتي يكي از دو انتهاي دمبل، نور خورشيد را جذب مي كند الكتروني را به يكي از اين دو نقطه انتقال مي دهد و حلقه را به آن نقطه مي كشد و سپس با يك چرخش به وضعيت ديگر برمي گردد. پس از آن كه الكترون دوباره به سر دمبل برگردد، حلقه نيز به محل سابق خود باز مي گردد و همچنين چرخه مجدداً تكرار مي شود.
استودارت مي گويد: «حركات انجام شده توسط اين نانوموتور كاملاً سريع است و يك چرخه كامل آن در كمتر از يك هزارم ثانيه صورت مي گيرد كه تقريباً معادل ۶۰۰۰۰ دور در دقيقه موتور يك خودرو است.»
جالب آن كه اين نانوموتور براي حركت خود به هيچ سوخت شيميايي نياز ندارد. اين در حالي است كه موتورهاي مشابهي كه قبلاً ساخته شده بودند، از جمله موتورهاي بيولوژيكي، به سوخت نياز داشتند. اما نيروي اين موتور مستقيماً از نور خورشيد تأمين مي شود، بدون آن كه نياز به گردش سوخت و مصرف آن داشته و ماده زائدي توليد كند. درست همان نسبتي كه بين يك خودرو خورشيدي با يك موتور بنزين سوز وجود دارد، در اينجا نيز هست و اين گامي مهم و رو به جلو در تلاش هاي شيميدانان براي ساخت ماشين هاي مولكولي به شمار مي آيد؛ به طوري كه ديگر دانشمندان هم تحت تأثير پيچيدگي ساختار تركيبي آن قرار گرفته اند.
در حال حاضر اين نانوموتورها مي توانند در محيط محلول به طور تصادفي و نسبتاً مستقل از هم و بدون آن كه به هم بچسبند، حركت كنند. لذا فعلاً نمي توان كاري از اين سيستم انتظار داشت. دانشمندان به دنبال آن هستند كه بتوانند اين نانوماشين ها را به دنبال هم و روي يك سطح و حتي داخل غشاء سلول ها قرار دهند، به طوري كه بتوانند در كنار هم كاري انجام داده و در نهايت يك كار مكانيكي در مقياس ماكروسكوپيك به ثمر رسد.

 

[esfandiyar2002]

ايسنا: تيم مهندسي الكترونيك و علوم فناوري نانو دانشگاه رايس با قرار دادن نانولوله هاي كربني در ميدان مغناطيسي قوي توانستند حفره هاي الكتروني آن را به حركت در آورند. اين تحقيقات دريچه اي نو را به سوي خواص نوري نانولوله هاي كربني نيمه هادي و مولكول هاي توخالي شكل كربني گشوده است.
شركت هاي پيشرو در صنعت محاسبات اميدوارند از اين نانولوله ها به عنوان اجزاي نوري در ساختار ميكروتراشه هاي در دست ساختشان استفاده كنند تا باعث افزايش قدرت و راندمان انرژي آن شوند. جونيكيرو كونو، مدير اين پروژه تحقيقاتي، معتقد است كه از اين نانولوله تك ديواره مي توان به عنوان انتقال دهنده اطلاعات در تراشه ها استفاده كرد، به طوري كه به جاي حركت سيگنال هاي الكترونيكي در تراشه هاي معمولي، از حركت نقطه نوري در ساختار نانولوله ها استفاده شود. البته تاكنون به دليل فعل و انفعالات نوري ضعيف در نانولوله ها، هنوز اين فناوري به صورت كاربرد صنعتي به اجرا در نيامده است.
تحقيقات جديد به دانشمندان كمك مي كند تا به فرموله كردن تست هاي جديد براي سئوالات پيچيده درباره خواص نوري نانولوله ها پاسخ مناسب پيدا كنند. براي مثال دانشمندان در حال بحث روي اين مساله هستند كه آيا راندمان كم فلورسانس در نانولوله ها برخاسته از ساختار فيزيكي ذاتي آنهاست يا به عوامل خارجي همچون مشكلات ساختاري يا آلودگي بستگي دارد.
روش مغناطيسي ارائه شده اين گروه تحقيقاتي مي تواند در آزمايش خواص ذاتي نانولوله ها و پايان دادن به بحث و ترديدهاي موجود درا ين زمينه كمك شاياني كند. تست هاي تحقيقاتي اين گروه در آزمايشگاهي در فرانسه و همچنين آزمايشگاه ميدان مغناطيس بالا واقع در نيومكزيكو انجام شده است. ساسا زاريك كه اين پروژه به عنوان موضوع رساله دكتراي وي بوده، اميدوار است اين روش جديد بتواند به درك عميق تر تئوري ها و توسعه دستگاه هاي ساخته شده بر پايه فن آوري نانو كمك كند.
در ترانزيستورهاي جديد، نانولوله ها يك قسمتي از ساختار آن را تشكيل مي دهند و توانسته اند به عنوان يكي از قطعات الكترونيكي از نيروي مورد نياز براي ترانزيستورها و گرماي توليد شده در آن بكاهند ولي به عنوان اجزاي نوري، آنها هنوز آماده براي استفاده در صنعت نيستند، همانطور كه جايگزيني فيبرهاي نوري به جاي سيم هاي مسي توانسته است انقلابي در سرعت و حجم انتقال اطلاعات نسبت به ۲۰ سال پيش ايجاد كند، استفاده از نانولوله ها به جاي فيبرهاي نوري بسيار شوق انگيز و اميدبخش است.

 

[esfandiyar2002]

كشف حدود ۱۲۱جمجمه در استان «گان سو» در شمال غرب چين ، دانشمندان اين كشور را در خصوص تشخيص آن ها، سردرگم كرده است.
روزنامه «چاينا ديلي» چاپ پكن روزسه شنبه نوشت كه پليس چين ادعاي شماري از دانشمندان چيني را كه اين جمجمه ها متعلق به انسان است ، رد كرده است. در همين حال «دي ان آ» جمجمه هاي يافت شده كه قدمت آن مشخص نشده ، براي تعيين هويت به آزمايشگاه ارسال شده است.
مسوولان ذي ربط گفته اند كه هنوز نمي دانند اين جمجمه ها متعلق به انسان و يا ميمون است. پليس محلي اين استان چين تاكيد كرده است كه براي هرگونه اظهارنظر در اين باره ، بايد منتظر پاسخ آزمايش ها بود.
يك دامپرور چيني هفته گذشته موفق به كشف۱۲۱جمجمه شد كه اكنون دانشمندان در حال آزمايش بر روي آن هستند.
«ليو نايفا» استاد دانشگاه «لانجو» مركز استان «گان سو» اعتقاددارد كه يافتن دندان پلاستيكي در اين جمجمه ها، تاييد مي كند كه متعلق به انسان است.
اين استاد دانشگاه «لانجو» افزود كه اين جمجمه ها متعلق به مرد و زن و جوان و كودك است. پليس اكنون در حال انجام بررسي هاي تكميلي بر روي اين كشف حيرت آور و در عين حال نگران كننده است.

 

[esfandiyar2002]

ايسنا: محققان دانشكده شيمي دانشگاه تبريز به سنتز نانوتيتانيوم اكسيد بر روي زئوليت موفق شدند كه مي تواند در تخريب و دگراداسيون (كاهش) آلاينده هاي هوا، آب و ... مورد استفاده قرار گيرد.
دكتر معصومه خاتميان، عضو هيات علمي دانشكده شيمي دانشگاه تبريز با بيان اين مطلب افزود: اخيرا چهار نمونه زئوليت (زئوليت Hs، زئوليت P و زئوليت X ) را با پورسايزهاي مختلف از كائولن معدن زنوس آذربايجان سنتز كرديم كه مي توانند در ساخت كاتاليست ها، غربال هاي مولكولي و فتوكاتاليست ها مورد استفاده قرار گيرند.
وي گفت: در يكي از طرح هاي انجام شده، سنتز نانو TiO2 را بر روي زئوليت بررسي كرديم و در نهايت فتوكاتاليستي ساخته شد كارايي آن بيشتر از دگوسا بود. اختلاط زئوليت با TiO2 به صورت فيزيكي از كارهايي است كه تاكنون انجام شده در حالي كه كارايي كاتاليست ساخته شده بسيار بيشتر بوده و مي تواند مسير جديدي براي كارهاي تحقيقاتي آينده باشد.
دكتر خاتميان با بيان اين كه سايز ذرات اين فتوكاتاليست در حدود ۶ نانومتر است، افزود: اين فتوكاتاليست پايداري بالا داشته و بازيابي آن از سيال هاي تيمار شده به سهولت انجام مي شود.
وي با بيان اين كه فرايند فتوكاتاليز يك روش پاك و با قابليت انجام در دماي پايين، براي حذف آلاينده ها از آب ها و پساب ها است، خاطرنشان كرد: TiO2 قادر به تخريب گسترده وسيعي از آلاينده هاي آلي و معدني در سيستم هاي فاز گازي و مايع مي باشد. اين فتوكاتاليست در تخريب و دگراداسيون آلاينده هاي هوا، آب و ...كاربرد دارد كه در اين تحقيق، فتوكاتاليست بر روي رنگ هاي آزو كه از جمله مهمترين آلاينده هاي محيط زيست هستند با موفقيت آزمايش شد.
دكتر خاتميان تصريح كرد: فتوكاتاليست TiO2 علاوه بر اين در رفع آلودگي هوا در فضا هاي بسته و يا شهرها كاربرد دارد.
گفتني است، در تحقيقات اين طرح كه در قالب پايان نامه كارشناسي ارشد سودابه صبايي با عنوان «تهيه نانوتيتانيم اكسيد در سطح زئوليت به روش هيدروترمال و ارزيابي فعاليت كاتاليتيكي آن در دگراداسيون رنگ هاي آزو» با راهنمايي دكتر خاتميان و مشاوره دكتر علي اكبر خاندار و دكتر **** الدين دانشور در دانشكده شيمي دانشگاه تبريز انجام شد، نانوتيتانيم اكسيد به روش هيدروترمال در سطح دو نوع زئوليت و همچنين به صورت خالص به روش هيدروترمال و Sol-gel اسيدي در آون و مايكروفرسنتز شد.
نمونه ها به وسيله روش هاي XRF ،SEM، TEM و XRD مورد مطالعه و شناسايي واقع شدند و اندازه ذرات در نمونه هاي تهيه شده در محدوده كمتر از ۱۰ نانومتر به دست آمد.
فعاليت فتوكاتاليتيكي نمونه هاي تهيه شده در دگراداسيون رنگ قهوه يي NG بررسي شده TiO2 دگوسا به عنوان مرجع مقايسه شد.
TiO2 دگوسا (PPm 150) رنگ را در مدت ۸۰ دقيقه حذف مي كند و زئوليت X به تنهايي فعاليت كاتاليتيكي از خود نشان مي دهد در حالي كه فتوكاتاليست نانو تيتانيوم اكسيد سنتز شده به روش هيدروترمال در سطح زئوليت كه حاوي ۱۵۰ PPm دي اكسيد تيتانيوم آناتاز است، رنگ را در مدت ۶۰ دقيقه حذف مي كند. پراكندگي TiO2 در سطح زئوليت و جدايي موثر الكترون - حفره هاي ايجاد شده توسط نور و ميدان الكتريكي شبكه زئوليت در افزايش كارايي فتوكاتاليست موثر است.
در تحقيقات اين پايان نامه همچنين پايداري حرارتي TiO2 آناتاز در حضور زئوليت X بررسي شد كه نتايج حاكي از اثر مثبت زئوليت X در پايداري بيشتر فرم آناتاز است.

 

[Behrooz]

جويندگان فسيل، بقايای آنچه را که احتمالا جد مستقيم انسان است و بيش از 4 ميليون سال قبل می زيسته پيدا کرده اند.
کشف بقايای اين موجود کهن به دانشمندان کمک کرده است شکاف هايی بزرگ در مرحله ای مهم از تکامل انسان را پر کنند.

پروفسور تيم وايت از دانشگاه کاليفرنيا در برکلی و همکارانش اين گنجينه فسيلی را در منطقه "اواش ميانی" در اتيوپی کشف کرده اند.

آنها اين يافته ها را که می گويند به گونه ای به نام "آسترالوپيتکوس آنامنسيس" (Australopithecus anamensis) تعلق دارند در نشريه "نيچر" تشريح کرده اند.

آسترالوپيتکوس يک نوع اصلی کهن از موجودات انسان نما يا همان هومينيدهاست.

عموما تصور می شود که نوع ما انسانها، هومو، از اين گروه تکامل يافته باشد. بنابراين رابطه آسترالوپيتکوس با هومينيدهای دو پای حتی قديمی تر، برای درک سرمنشاء پيدايش ما انسان ها اهميت اساسی دارد.

وقتی دانشمندان بقايای 1/4 (چهار و يک دهم) ميليون ساله آنامنسيس را در کنار فسيل های يافته شده در همان ناحيه کلی از اتيوپی قرار می دهند، به اين نتيجه می رسند که اين نمونه ها ظاهرا سير تکامل ميان گونه های قديمی تر و جديدتر را کامل می کند.

تيم وايت به سايت خبری بی بی سی گفت: "نکته با اهميت در مورد اين سلسله اتيوپيايی اين است که آنامنسيس بين هومينيدها قديم تر و اخيرتر جای گرفته است."

انسان ميانی

اين يافته شکاف ميان يک گونه کهنتر به نام آرديپيتکوس راميدوس با قدمت 4/4 ميليون سال و گونه های تازه تر موسوم به آسترالوپيتکوس آفارنسيس که در حدود 4/3 ميليون قبل در اواش ميانی می زيستند را پر می کند.


منطقه اواش ميانی در اتيوپی محل کشف بسياری از بقايای مهم فسيلی است

آسترالوپيتکوس آنامنسيس نقش واسطه را ميان اين دو بازی می کند؛ نه فقط از لحاظ ترتيب زمانی بلکه همچنين به لحاظ آناتومی.

گونه آنامنسيس برای دانشمندان تازگی ندارد، اما محققان می گويند که "اين اولين بار است که نشان داده می شود اين سه گونه به ترتيب زمانی و در يک مکان، يکی پس از ديگری ظاهر می شوند."

يک توضيح ممکن برای اين کشف اين است که يک گونه به سادگی به گونه ديگر تکامل يافته است.

يک احتمال ديگر اين است که آسترالوپيتکوس ابتدا به عنوان انشعاب فرعی آرديپيتکوس ظهور کرد. براساس اين نظر، گونه مادر برای مدتی در کنار گونه دختر می زيسته تا اينکه منقرض شده است.

اما هيچ نشانه ای مبنی بر اينکه اين سه گونه همزمان در اتيوپی زيسته باشند يافت نشده است.

شکافی که هنوز باز است

تيم وايت توضيح داد: "فکر می کنم بتوان بدون اغراق استدلال کرد که شواهد ضمنی استوار بر جغرافيا و زيستگاه، نشانگر تکامل يکی از گونه ها به ديگری است و آنچه ما اينجا ناظر آن هستيم همانا شکل گرفتن مرحله دوم تکامل انسان يعنی پيدايش آسترالوپيتکوس است."


اين نمونه ها ظاهرا سير تکامل ميان گونه های قديمی تر و جديدتر را کامل می کند

کشفيات تازه تا حدودی شکاف ميان آرديپيتکوس و آسترالوپيتکوس را پر می کنند اما نه به طور کامل.

پروفسور وايت گفت: "شکاف کاملا پر نمی شود؛ يک شکاف بزرگ پر شده اما دو شکاف کوچکتر ايجاد شده است."

"ما اکنون شکافی ميان 4/4 ميليون سال قبل و 1/4 ميليون سال را پيش چشم داريم. اين يعنی 300 هزار سال؛ که با مقياس های انسانی زمانی بس طولانی است، اما نه در مقياس های زمين شناسی."

اين فسيل ها متعلق به حداقل 8 موجود بوده است و شامل بزرگترين دندان نيش متعلق به يک هومينيد، قديمتی ترين استخوان ران شناخته شده از آسترالوپيتکوس و همچنين استخوان های دست و پا از اين موجود است.