خوب وقتی عقد دایم انقدر هزینش بالاست چه باید کرد؟
والا ما هم داریم زحمت میکشیم تا بتونیم عقد دایم داشته باشیم.هرکسی باید زحمت بکشه واسه این امر...
شما اگر میبینی تحملش رو نداری،نمیتونی تحمل کنی و از این حرفا.
صیغه کن.
ولی صیغه کردن این چیزارو هم داره:
دادن نفقه
رسیدگی کامل به زن صیغه شده
تعیین کردن سرپرستی بچه به دنیا امده(ممکمه خطا بره،یه دفه بچه بیاد!!)
خیلی چیزا هست.به همین سادگی هم نیست که فکرش رو میکنید.
اگه صیغه تحت نظارت پدر و مادر باشه قاعدتا خوبه،در غیر این صورت یه جورایی حکم دزدکی کار کردن جلو اونهارو داره.وقتی نتونی زنت رو بیاری یه مهمونی خانوادگی،چه فایده داره ؟! یعنی صرفا به عنوان پایین کشاننده ش ه و ت هست؟!
و اینکه وقتی به صیغه یه نفر رضایت بده،از کجا معلوم بعدش دیگه با همین ا ر ض ا نشه و اصلا دیگه فکر تجدید فراش بیافته؟(یعنی به دلیل تامین شدن،ازدواج رسمی نکنه)
یا اینکه فرض کنیم یه نفر صیغه ی من نوعی باشه.بعد از اتمام اون مدت،از کجا معلوم اون عاشق من نشه؟از کجا معلوم اگر من ازدواج رسمی کردم اوشون نیاد و اخازی نکنه؟ از کجا معلوم اگر بچه ای به وجود اومد و شناسنامه خواستیم بگیریم واسه بچهه،بعدش این موضوع باعث اجتناب از ازدواج یه فرد باکره با ما نشه؟
خیلی موارد دیگه هست.
به نظر من اصلا ارزشش رو نداره.
البته این نظر منه،شاید واسه هرکسی این دلایلا مهم نباشه!