- تاریخ عضویت
- 18 می 2007
- نوشتهها
- 403
- لایکها
- 2
یه زمانی (نه چندان دور) ترکیه سرمایه گذاری خیلی زیادی توی تولید لوارم آرایشی کرد . اکثر تولیدات هم کم کیفیت و ارزان بود و کپی برداری از نمونه های مشهور . این تولیدات در ترکیه و کشورهای مجاور پخش شد .خب به خاطر قیمت مناسبی که داشتن فروش قابل توجهی رو نصیب ترک ها کرد.
حرکت ترک ها برای افزایش تقاضا خیلی جالب بود اونا هم زمان شروع کردن به تولید انبوه شو ها و برنامه و کلیپ های پر زرق و برق که توش پر بود از آرایش های غلیظ ( خط چشم و رژلب عایشه و ابرو و سبیل و ... که یادتونه؟) در واقع همون کاری که هالیوود برای سیگار کرد . خیلی وقت توضیح نیست !
دیلم(اهرم فشار) هم خب می دونیم کشور های خاور میانه و اطراف ترکیه بسیار به ماهواره علاقه مندن (به خاطر مسایل دینی و محدودیت های برنامه سازی!) و ترجیح می دن برنامه هایی رو ببینن که به فرهنگشون نزدیک تره .
تقاضا خوب ایجاد کردن و عرضه مناسب و قیمت خوب و تبلیغات !
سه چهار سال پيش يك سريال پنجاه و چند قسمتي خيلي موفق و پربيننده ساختن كه داستان خانوادهي يك كارخونهدار بزرگ لوازم آرايش رو روايت مي كرد. تا اون جا كه من ميدونم اسم اون كارخونه ساختگي بود و وجود خارجي نداشت ولي همين قضيه به تاثير گذاري ناخودآگاه و هر چه بيشتر و عميقتر هدف سازندگان كه همانا بالا بردن اعتبار لوازم آرايش توليد داخل بود كمك ميكرد...
البته واضح و مبرهن است! كه تبليغات بدون بالا بردن سطح كيفي به نتيجه نميرسه ولي واقعا فرهنگسازي خيلي خيلي كار مهم و حساسييه و در كل ميشه گفت اين دو تا (ارتقاء كيفي و فرهنگسازي) بايد با هم و در امتداد هم انجام بشن و در نهايت مكمل هم باشن.