سلام فرامرز عزیز
متاسفانه هنوز بوی تعصبات رنگی از نوشته های شما و برخی رفقای آبی دل دیگرم به مشام می رسد!
من غیر از جمله اول که یک مثال خیلی خوب و درستی زده بودید به قسمت ها دیگری از صحبت تان نقد دارم!
حالا "یک به یک" بررسی می کنیم:
1- "رحمتي چند ساله به عنوان گلر اول تيم ملي داره بازي مي کنه ... ولي کي شده تشويقش بکنيم ! مگر نه اينه که وقتي يک اشتباه داشت گفتيم همچين دروازه بان شاقي هم نيست يا اينکه اشتباه از کل تيم بوده بعد افتاده گردن خروج هاي رحمتي !!!"
اول: خیلی ها بوده اند که سال ها برای تیم ملی بازی و افنخار آفرینی کرده اند و مهدی رحمتی اولین‌شان نیست و آخرین‌شان هم نخواهد بود. سوابق ملی زیاد نباید برای افراد "گارانتی" ایجاد کند که هر نوع مکالمه ای را مجاز بدانند و به ازای بازی هایی که انجام داده اند
حق ویژه طلب شوند؛ هر کس چنین ادعایی را مطرح کند - اصلا فرقی نمی کند چه کسی و عضو کدام باشگاه باشد- محکوم است.
دوم: آنهایی که می گویند گلری کار شاقی نیست آدم های منصفی نیستند، حساب این دسته از افراد با کل هواداران جداست. به اعتقاد من هر دروازه بانی ممکن است اشتباه کند، "تعداد اشتباهات در واحد زمان و نوع و شدت آنها در بازی ها" عیار یک دروازه بان را مشخص می کند؛ مهدی رحمتی در این ارتباط در مجموع سربلند بوده، نه از دید بنده نوعی، بلکه به اعتراف تمام کارشناسان فوتبال.
2- قانون دروازه بان ها رو عوض کرديم تا رحمتي و امثالش پول يا مفت ديگه نگيره و همين حرف ها رو تو همين فروم هم ديدم !! چرا مي گفتند ؟ فقط به خاطر اينکه به تيم خودشون نرفته بود !!
حق الزحمه بالای رحمتی تقصیر او نیست، مشکل جای دیگری است؛ قوانین فوتبال ما و نوع مدیریت مدیران ارشد فوتبال مان اصل مشکل بوده و هست هنوز! این مساله فقط به رحمتی منحصر نمی گردد و به او هیچ ارتباطی ندارد، هر کس غیر این را گفته حرف بی ربط و غیر کارشناسی ای زده و مشکل شخصی دارد. حساب کسانی که این حرف ها را می زنند با کل مردم فوتبال دوست یکی نیست.
3- وقتی من تماشاگر بخاطر عرق باشگاهیم خودم رو مجاب می کنم به یک بازیکن ملی فحش بدهم و یا تهمت بزنم ، چرا حالا باید انتظار داشته باشم که بازیکن تیم ملیم به خاطر من با تموم وجود بازی کنه !!
دوباره بحث رنگی! اولا: کسانی که فحش می دهند آدم های ضعیف و بی مقداری هستند و در واقع شدت بیچارگی خود را با فحاشی فریاد می زنند؛ درثانی: بازیکن ملی پوشی که می داند دارد کارش را به خوبی انجام می دهد و کوتاهی نداشته از بی احترامی ها باکی ندارد، او اگر آدم با وجدان و دقیقی باشد خود را در برابر میلیون ها هوادار عاشقی می بیند که حداکثر فقط 100 هزارتای آنها در ورزشگاه ها هستند و ما بقی از سرتاسر دنیا عاشقانه پیگیر موفقیت های تیم ملی کشورشان هستند، چنین ملی پوشی
در برابر میلیون ها چشم منتظر که با بردها خندیده و هلهله کرده و با باخت ها اشک ریخته اند، نمی تواند بی تفاوت باشد و بگوید حالا که این صد نفر فحاشی کردند پس همه ایرانیان در کل دنیا فحاشی کرده اند و دیگر لیاقت ندارند کاری برای آنها انجام بدهم!!
4 -وقتی می تونیم بگیم که نکن اینکار رو که براش کاری کرده باشیم ! من خودم و تماشاگر ها رو میگم !! اگه بره هیچ دینی به تیم ملی نداره و اگه هم وایسته هیچ منتی به تیم ملی نداره !در هر دو حال فقط می تونیم بگیم خسته نباشی !
مهدی رحمتی و رحمتی ها (منظورم تمام نام آوران ملی پوش است از مرحوم حجازی و قلیچ خانی و علی پروین و همایون بهزادی و ... بگیر تا علی دایی)، از قِبَل تیم ملی به همه جا رسیده اند و
جایی برای منت گذاشتن برای احدی وجود ندارد؛ مخصوصا در دهه اخیر که پول زیادی در فوتبال ترزیق شده و غیر از شهرت و چهره شدن، از نظر مادی نیز بیشترین منفعت نصیب ملی پوشانی که قدری ممتازتر بوده اند شده است؛ بنابراین هرگز مجوزی برای هیچ کس نیست تا تصور کند با رفتنش مشکلی پیش نیامده و دینی به تیم ملی ندارد! قطعا هر خروج خارج از عرفی از تیم ملی محکوم است و ملی پوش مورد نظر هم مدیون خواهد بود!
هیچ کس نمی تواند چنین ادعایی مطرح کند که تیم ملی به او مدیون است حتی پرآوازه ترین فوتبالیست های تمام تاریخ فوتبال مان!
اینها یک طرف، اما قسمت اول صحبت تان کاملا درست است؛ هم تمام مسؤولان رده بالای فوتبال وظایفی دارند، هم تماشاچیان ورزشگاه ها، هم رسانه ها و نهایتا هم عامه مردم که به نوعی عاشق و دلباخته پیروزی های تیم ملی ایران هستند،
همه وظیفه دارند تمام ملی پوشان خود را تشویق کنند و هرگز به هیچ یک بی احترامی نکنند، این بد اخلاقی هایی که در سال های اخیر به اوج خودش رسیده با عرض تاسف
فرهنگ منحط و بسیار تنزل یافته ما را دارد بیش از پیش برملا می کند، در هیچ کجای عالم یک ملی پوش قدیمی که سالها زحمت کشیده و افتخار آفرینی کرده را زیر رگبار ناسزاهای له کننده نابود نمی کنند، اما با شگفتی فراوان در سالیان اخیر بارها در مملکت خودمان با ادعای فرهنگ چندهزار ساله دیده ایم که چه ناجوانمردانه با علی دایی، ابراهیم میرزاپور، و اخیرا جواد نکونام رفتار شده است. در این باره چیزی نمی توان گفت جز این که: "از ماست که بر ماست!"
5- اگه کیروش براش مهم بود و لازمش داشت می تونست آرومتر برخورد کنه (فارق از اینکه کار رحمتی اشتباه هست و ناز کشیدن کار سرمربی نیست و هزار تا دلیل دیگه )ولی وقتی میگه به سلامت احیانا دروازه بان بهتری سراغ داره و فکر می کنه با داوری هم می تونه همانطور که با رحمتی نتیجه گرفته ، نتیجه بگیره و دیسیپلین تیمیش براش مهمتر از هر چیزی هست !
و اگه در آخر هم نتیجه نگیره باز تقصیر خود کئیروش هست چون این تصمیم خودش بوده !!
نتیجه گیری جالبی بود! این که سرمربی تیم ملی حتما بازیکن بهتری سراغ دارد که راحت می گوید برو، استنباط من و شماست؛ قبل از آن خود رحمتی است که کناره گیری اش را اعلام کرده؛ زمانی می توان کیروش را مقصر در ناکامی احتمالی دانست که از اساس سید را دعوت نکرده باشد، بنابراین باز هم این رحمتی است که اقدامش قابل دفاع نخواهد بود. هر کس دیگری هم جای کیروش بود قبول نمی کرد ملی پوشی بدون مشورت قبلی و بدون طرح مشکلش به یک باره اعلام خداحافظی بکند و آن وقت توقع هم داشته باشد حتما برایش صبر کنند.
در آخر:
از دوستان تقاضا دارم وقتی بحث تیم ملی مطرح می شود تعصبات باشگاهی را بگذارند کنار؛ نه فحاشی به ملی پوش قابل توجیه و پذیرفتنی است نه اقداماتی چنین ناپخته. باز هم یادآوری می کنم سید مهدی رحمتی اگر در هر باشگاه دیگری هم غیر از استقلال توپ می زد از پرپسپولیس، سپاهان، تراکتور سازی گرفته تا مس، برق شیراز و ... هیچ توفیری برای من نداشت و همین انتقادات باز مطرح بود.
پ.ن 1: به اعتقاد من رحمتی
"باید" به تیم ملی برگردد و ...
"بر خواهد گشت!"
پ.ن 2: به این بحث دیگر به اندازه کافی و بیشتر از کافی! پرداخته شده، بهتر است
صبور باشیم و ببینیم در ادامه چه اتفاقاتی رخ خواهد داد.
مرحمت زیاد.
ولی این رو میگم اگه رحمتی دروازه بان پرسپولیس هم بود باز هم همین رو میگفتم