- تاریخ عضویت
- 12 فوریه 2019
- نوشتهها
- 814
- لایکها
- 12,577
من از عهد مصطفی اولی تا حالا نخریدم. قیمتا رو نمیدونمیقه ای خوب هم دو سه تومن میشه
این محیط استاندارد که بخوای باشه خودش ده برابر میک خوب خرجشه خب
نه لزوما ... خیلی ها اتاق صدابرداری درست میکنن با پشم شیشه و موکت به اینور و اونور زدن و عایق کاری و اینا. آخرش میبینی صدا رو بدتر کردن. عایق کاری خیلی مهم نیست. میکروفون های خازنی معمولی تا حد زیادی دیفرانسیلی ( یعنی صداهای ضعیفتر رو حذف میکنن) و دایرکشنال ( یعنی یک زاویه دریافت دارن و خارج از اون زاویه تضعیف میکنن) هستن. بنابراین عایق کاری در درجه دوم اهمیته. چیزی که مهمه اینه که اولا صدا نباید اشباع یا اعوجاج داشته باشه ( یعنی تنظیمات پری آمپلی فایرت درست باشه. حالا چه در کارت صدا یا میز صدا یا هرچی که استفاده میکنی)، دوم اینکه صدا مولتی سورس نشه ( یعنی از چند جا با تاخیر فازی به میکروفون نرسه)، سوم اینکه هام برق شهر نداشته باشه ( وسیله های اضافی و فن خاموش باشن)، چهارم اینکه ماجولیشن با یک فرکانس دیگه روی صدا انجام نشه ( اینم تنظیمات مرحله بعد میکروفونه)
پ.ن: اگر دقت کرده باشی، صدای گرامافون های 60 سال پیش، و کامپیوترهای 20 سال پیش که کارت صدای PCI داشتن از خیلی از صداهای ضبط شده الان بهتره. علتش خیلی ساده است. برای اینکه سیستم های اون موقع خیلی از قسمت های دردسر ساز صدا رو حذف میکردن. الانم شما میتونی با نرم افزار با طیف فرکانسی صدا طوری بازی کنی که همون نتیجه رو بده. فقط کافیه مشخصات میکروفونت رو بدونی