به نقل از amirhvr :
با سلام خدمت شما اساتید محترم
قبل از هر چیز پیشا پیش سال نو را به شما اساتید تبریک عرض می کنم و امید وارم سالی خوب و قدرتمند در پیش روی داشته باشید.
استاد zhao goang و hamedsullivan و roje_aria79 و shaolin و *Nashenas* ورود شما اساتید محترم را به فروم خوش آمد می گویم و از شما اساتید کمال تشکر را از بابت مطالب خوبتان دارم
با تشکر از استاد عزیزم amirhvr وتبریک پیشاپیش خدمت شما و دیگر دوستان عزیز به خاطر نوروز باستانی و سال جدید امیدوارم در پناه یزدان همیشه سر بلند و پیروز باشید.
با اینکه فرصت کمتری برای سر زدن به تاپیک دارم اما سعی می کنم ادامه بحث را در فر صت مناسب ادامه دهم
در ضمن از اینکه رشته محبوب آیکیدو توسط دوست خوبمان zhao goangهم در این بحث جایی پیدا کرد خیلی خوشحالم من همیشه دلم می خواست که این ورزش را یاد بگیرم ولی متاسفانه فرصت آن دست نداد
من که ورزش رزمی خود را با جودو و کیو کوشن کای کاراته شروع کردم(از 5سالگی تا 10 سالگی)با رفتن به سمت تکواندو و کوک سول وان(از 10 تا15 سالگی )از ورزشهای ژاپنی دور شدم .البته این سیر مداوم مرا به سمت ورزشهای رزمی چینی(وین چان-چوان فا و جیت کن دو- از 15 تا 22 سالگی) رساند جایی که دیگر آرام گرفتم البته حالا میفهمم که اینهمه سبک و شیوه در اصل یک فلسفه برای زندگی زیباست نه وسیله و روشی برای زور گویی و برتری طلبی.
روز هایی را یادم می یاد که برای بهترین شدن از هر تلاشی دریغ نمی کردم به دنبال بهترین بودم و لی حالا می فهمم که خیلی از راههایی که رفتم اشتباه بوده .امروز فقط از ورزشهای رزمی تای چی چوان کار می کنم و برام هیچی زیباتر از اجرای یک فرم زیبای تای چی در سحر گاه نیست. که به آرامی انسان را غرق در احاس آرامش میکنه.
ببخشید درد و دل شد :lol: البته قصدم تعریف نبود یک تجربه از خودم بود.
در ضمن یکی از دوستان فرمودند که هر کسی لایق لفظ استاد نیست البته هر کس که به دیگری چیزی بیاموزد استاد اوست . پس تمام شما گرامیان استاد منید و من از شما استادان سپاسگزارم .
