بزرگنربن دایره المعارف هنرهای رزمی به زبان فارسی

[Lord Viper]

با اجازه اساتید میخوام یک سری پست در مورد دفاع شخصی بزارم
تمیدونم جای این مطلب تو این تاپیک هست یا نه .... ولی معمولا ورزشهای رزمی و و دفاع شخصی رو مرتبط با هم میدونن ،پس تاپیک جدا نمیزنم
مخاطب این مطالب بیشتر کسانی هستند که صرفا برای دفاع شخصی دنبال ورزشهای رزمی میان که تعدادشون هم خیلی زیاده

یکی از اهدافم از نوشتن اینه که افکار خودم رو نظم و ترتیب بدم و ایراداتی رو که دارم با تذکر دوستان اصلاح کنم ،پس خواهش میکنم هرجا ایرادی دیدین مطرح کنین ،من خوشحال میشم که روی اونها فکر کنم

سعی میکنم از فنون چیزی نگم و بیشتر از اصول بگم ... وسیله تمرین اکثر فنون آدمک مخصوصی هست که با آدمک موی تای فرق میکنه و من تا الان اینجا پیدا نکردم ولی جایگزین زباد داره / در ضمن در دفاع شخصی اصول و آمادگی ذهنی خیلی مهمتر از فنون و آمادگی جسمی هستند
اصول دفاع شخصی اصلا تا یه جایی رزمی نیستن و مثل هنرهای رزمی قدیمی و سنتی تا یه جایی سبک زندگی هستن و اگر با رعایت اونها باز هم در موقعیت خطرناک قرار گرفتید اونوقت تازه وارد مرحله رزم میشن

////// یه سوال هم داشتم ،به نظر شما مطالب من بیش از حد طولانیه و از حوصله خواننده خارجه ؟ لازمه مطالبم رو کوتاه تر کنم ؟

 

[Lord Viper]

از دوستان خواهش دارم پست های خارج از رویکرد آموزشی رو به صورت کوتاه و یکنواخت بدن که علاقه مندان به تاپیک وقت خوندن مطلب رو داشته باشن

پیشاپیش ممنونم از فعالیت همه دوستان در این چند روز

از جمله جناب : natars / Abtin 63 / ya_ali_mavla / Lord Viper / ESMIGHELE / pooria-ir


ممنون از حسن توجه شما

لطف دارین

البته من معتقدم که تاپیک رزمی نباید رویکرد آموزشی داشته باشه ... هیچ چیز خطرناکتر از آموزش رزمی اونهم اینترنتی نیست
فکر میکنم منظورتون آموزش به صورت کلی بود ... این مطالبی که من مینویسم هم مقدمات همون مطالب آموزشی کلی هستن که بعدا میزارم

در مورد طولانی بودن کاملا حق با شماس ... کوتاه تر میکنم تا جایی که بشه

 

[Lord Viper]

کسی از دوستان اگه ممکنه تکنیک های درگیری خیابانی رو هم توضیح بده

Sent from my WT19i using Tapatalk 2

زیادن، با نوشته که نمیشه ،خیلی سخته و میتونه خطرناک باشه
ولی برای خالی نبودن عریضه یک اصل و بک دفاع میکم :

1- قبل زدن ضربه اول تو چشم مهاجم نگاه نکنید ،چشم شما کمی زودتر از بدن شما انگیزتون رو آشکار میکنه و همین کافیه که عنصر غافلگیری رو از دست بدین ،بولی عد از انجام اولین حرکت چون دیگه دستتون رو شده چشم ازش حریف بر ندارین
یه کار جالب اینه که با دستتون به سمت یه رهگذر پشت سر اشاره کنید که بیاد .... مهاجم اگر سرش رو برنگردونه حداقل یکم حواسش پرت میشه و به شما موقعیت حمله میده ...

--------------------------------------------------
2- دفاع کله زدن : اول این که کله زدن رو یاد بگیرین چون به درد میخوره ... و اما دفاعش که خیلی سادس ،کافیه سرتون رو به سمت پایین خم کنید ،در واقع طوری که چانه به قفسه سینه نزدیک بشه و ترجیحا بچسبه به سینه ... در این ضربه فرصتی برای دفاع های جنگولکی نیست چون فاصله کم و سرعت ضربه مهاجم زیاده و وقت نیست با دست بخواین دفاع کنین ،دست خودتون میخوره تو صورتتون (به این میگن دفاع شخصی کاربردی و بدون جنگولک)

اگر فرز باشید و بتونین کامل سر رو پایین بیارید بینی مهاجم میشکنه بدون اینکه شما کاری کرده باشین
اگر تا وسط راه برید حداقل شما آسیب میبینید ولی اون هم آسیب میبینه و همه آسیب به شما نمیرسه ،ضمن این که بینیتون نمیشکنه به احتمال زیاد ولی ممکنه سر هر دوی شما بشکنه که مهم نیست چنتا بخیه بهتر از جراحی پلاستیکه میلیونیه

معمولا کسی که کله میزنه شما رو غافلگیر میکنه ،اگر میخواین به موقع دفاع کنید باید تمرین کنین تا تو بدنتون بیوفته ،به دوستتون تو باشگاه بگین که چند وقت یک بار به مدت طولانی بی مقدمه کف دستش رو به سرعت صورت باز به سمت بینیتون بیاره و سعی کنید به موقع سرتون رو خم کنید ... اینطوری میوفته تو تنتون ،تصور ذهنی هم خیلی مهمه،خودتون رو در اون شرایط تصور کنید که دارید به موقع واکنش نشون میدید

(میدونستین تصور کردن تمرینات بدنسازی بدون اینکه کاری انجام بدین به اندازه 1/2 باشگاه رفتن واقعی عضلات رو قوی میکنه و فرم میده ؟)
کلا از دسترس خارج کردن صورت خیلی مهمه چون مهاجم معمولا میره سمت صورت
بعدا یک گارد خیلی کاربردی رو براتون میگم که فوق العادس و فکر میکنم از موی تای اومده

 

[Abtin 63]

گفته بودم که از نظر من، هنر رزمی یعنی راه و روش مبارزه، اما یک نکته ی مهم باقی می مونه.

زمانی که یاد می گیرید چطور مبارزه کنید، بالقوه خطرناک هستید.
کسانی رو در نظر بگیرید که مترصد هستند تا از فنونی که یاد گرفتن، در درگیری استفاده بکنن. یا کسانی که بوسیله ی یک حکومت آموزش می بینن تا در مواقع لزوم شورش های مردمی رو ***** کنند و ...

یاد دهنده و یادگیرنده ی هنر رزمی، هر دو در برابر پرسش ها، قضاوت ها و تنگناهای اخلاقی قرار دارند. اتفاقی نیست که هنرهای رزمی شرقی، عمدتا در قالب یک سیستم اخلاقی - فلسفی آموزش داده شدند و افراد رو به آرامش و صلح سوق دادند.

آیا مجازیم به هر دیوانه ای اسلحه بفروشیم؟




​

 

[Lord Viper]

گفته بودم که از نظر من، هنر رزمی یعنی راه و روش مبارزه، اما یک نکته ی مهم باقی می مونه.

زمانی که یاد می گیرید چطور مبارزه کنید، بالقوه خطرناک هستید.
کسانی رو در نظر بگیرید که مترصد هستند تا از فنونی که یاد گرفتن، در درگیری استفاده بکنن. یا کسانی که بوسیله ی یک حکومت آموزش می بینن تا در مواقع لزوم شورش های مردمی رو ***** کنند و ...

یاد دهنده و یادگیرنده ی هنر رزمی، هر دو در برابر پرسش ها، قضاوت ها و تنگناهای اخلاقی قرار دارند. اتفاقی نیست که هنرهای رزمی شرقی، عمدتا در قالب یک سیستم اخلاقی - فلسفی آموزش داده شدند و افراد رو به آرامش و صلح سوق دادند.

آیا مجازیم به هر دیوانه ای اسلحه بفروشیم؟




​

استدلال کاملا درسته ... نه مجاز نیستیم و من هم فنون رو یاد نمیدم،چون نمیتونم با مسئولیتش کنار بیام ،ولی دفاع و اصول رو اگه کسی بپرسه میگم
بیشتر نگران این نوجوان ها و آدمهای های بی جنبه هستم که اتفاقی اینها رو بخونن و شوخی شوخی برنن ملت رو ناکار کنن ... معمولا هم دوستای بیچارشون اجرا میکنن

همونطور که گفتین، این هنرها شرقی هستند ،ولی ما در یک جامعه شبه-غربی زندگی میکنیم که ارزشهای اخلاقی توش کمرنگ شدن ... بوکس و ساواته که غربی هستن این سیستم اخلاقی-فلسفی رو که ندارن هیچ، یک مقدار هم آدم رو پرخاشگر میکنن (تجربه شخصیمه) ولی مناسب جامعه غربی هستن که توش به وجود اومدن .باید فرزند جامعه و زمانه خودمون باشیم ... اگر ژاپن داران ادو بود کاملا این حرف درست بود

در ضمن اون شرور پارک سر کوچه یا اون زورگیر و خفت کن که و دیوانه هایی از این دست اینها رو در عمل یاد گرفتن ... و اگر هم بلد نباشن تو تاپیک و کلا اینترنت دنبالشون نمیگردن .... اگر هم اینجا رو پیدا کنن حوصله ندارن کل صفحات و حتی همین مطلب رو بخونن ! :lol:

ولی از اون طرف آدمهای پشت میز و کامپیوتر نشین مثل من و شما و ... که زندگی های نرمال و مسالمت آمیز داریم و به کار کسی کار نداریم اگه گیر اون دیوانه ها بیوفتیم بهتره اینها رو بلد باشیم تا از خودمون دفاع کنیم ،من تجربش رو دارم و میدونم که لازمه و از بلد بودن اینها فوق العاده راضی هستم

در زمینه آرامش و صلح خودم مدتیه شروع کردم مدیتیشن و ذن کار کردن در سطح مبتدی تا آرامش درونی خودم رو افزایش بدم .... ولی از این قضیه دفاع شخصی کم نکردم ... انسان باید آماده باشه و بتونه خودش رو با هر شرایطی وفق بده ،اگر مهاجم خواست به نوامیس تعرض کنه آرامش و صلح کمک نمیکنه ،خطرناک بودن کافی نیست ،مجازات تجاوز به عنف اعدامه ،یک متجاوز میدونه مرگ در انتظارشه ،پس براش مهم نیست چند نفر رو میکشه یا چه آسیبی میزنه ... پس باید مرگبار بودن رو بلد بود

اصلا آدم برای فحش و تصادف و تیکه ... حق نداره با دیگری (مخصوصا مردم عادی) با این روشها درگیر بشه ،برای همین اساتید امساک میکنن در آموزششون ... خیلیها دفاع شخصی رو با مبارزه خیابانی اشتباه میگیرن

این خطرناکی بالقوه که میگین در تئوری درسته،در عمل اونقدر که باید نمیتونن خطرناک باشن ،بحث رشته نیست ،بحث اینه که درست و کامل آموزش نمیدن ،اساتید هم میترسن که اگه یاد بدن مصداق چاقو دست دیوانه دادن بشه ،که فکرشون کاملا درسته و حق دارن

این دیدگاه من حتی در نیروهای نظامیهم زیاده روی محسوب میشه
خودم وقتی کسی باهام تند صحبت میکنه دستم رو پشت سرم قفل میکنم تا حرکتی ازم سر نزنه ،با اینکه میدونم در اصول کار غلطی میکنم ولی باید مواظب حرکات بود

 

[Abtin 63]

استدلال کاملا درسته ... نه مجاز نیستیم و من هم فنون رو یاد نمیدم،چون نمیتونم با مسئولیتش کنار بیام ،ولی دفاع و اصول رو اگه کسی بپرسه میگم
بیشتر نگران این نوجوان ها و آدمهای های بی جنبه هستم که اتفاقی اینها رو بخونن و شوخی شوخی برنن ملت رو ناکار کنن ... معمولا هم دوستای بیچارشون اجرا میکنن

همونطور که گفتین، این هنرها شرقی هستند ،ولی ما در یک جامعه شبه-غربی زندگی میکنیم که ارزشهای اخلاقی توش کمرنگ شدن ... بوکس و ساواته که غربی هستن این سیستم اخلاقی-فلسفی رو که ندارن هیچ، یک مقدار هم آدم رو پرخاشگر میکنن (تجربه شخصیمه) ولی مناسب جامعه غربی هستن که توش به وجود اومدن .باید فرزند جامعه و زمانه خودمون باشیم ... اگر ژاپن داران ادو بود کاملا این حرف درست بود

در ضمن اون شرور پارک سر کوچه یا اون زورگیر و خفت کن که و دیوانه هایی از این دست اینها رو در عمل یاد گرفتن ... و اگر هم بلد نباشن تو تاپیک و کلا اینترنت دنبالشون نمیگردن .... اگر هم اینجا رو پیدا کنن حوصله ندارن کل صفحات و حتی همین مطلب رو بخونن ! :lol:

ولی از اون طرف آدمهای پشت میز و کامپیوتر نشین مثل من و شما و ... که زندگی های نرمال و مسالمت آمیز داریم و به کار کسی کار نداریم اگه گیر اون دیوانه ها بیوفتیم بهتره اینها رو بلد باشیم تا از خودمون دفاع کنیم ،من تجربش رو دارم و میدونم که لازمه و از بلد بودن اینها فوق العاده راضی هستم

در زمینه آرامش و صلح خودم مدتیه شروع کردم مدیتیشن و ذن کار کردن در سطح مبتدی تا آرامش درونی خودم رو افزایش بدم .... ولی از این قضیه دفاع شخصی کم نکردم ... انسان باید آماده باشه و بتونه خودش رو با هر شرایطی وفق بده ،اگر مهاجم خواست به نوامیس تعرض کنه آرامش و صلح کمک نمیکنه ،خطرناک بودن کافی نیست ،مجازات تجاوز به عنف اعدامه ،یک متجاوز میدونه مرگ در انتظارشه ،پس براش مهم نیست چند نفر رو میکشه یا چه آسیبی میزنه ... پس باید مرگبار بودن رو بلد بود

اصلا آدم برای فحش و تصادف و تیکه ... حق نداره با دیگری (مخصوصا مردم عادی) با این روشها درگیر بشه ،برای همین اساتید امساک میکنن در آموزششون ... خیلیها دفاع شخصی رو با مبارزه خیابانی اشتباه میگیرن

چند وقت پیش به یه دوست نظامی توصیه کردم چشم گوسفند بگیره و با شست دستش اونو .... تا اگر موقعیتی پیش اومد که چاره ای نداشت جز اون کار ،تجربش برای اولین بار گیجش نکنه و وسط کار فشار انگشت رو کم نکنه و نترسه

این خطرناکی بالقوه که میگین در تئوری درسته،در عمل اونقدر که باید نمیتونن خطرناک باشن ،بحث رشته نیست ،بحث اینه که درست و کامل آموزش نمیدن ،اساتید هم میترسن که اگه یاد بدن مصداق چاقو دست دیوانه دادن بشه ،که فکرشون کاملا درسته و حق دارن

این دیدگاه من حتی در نیروهای نظامی شهری هم زیاده روی محسوب میشه ،در ارتباط هستم باهاشون و میدونم ،من وقتی کسی باهام تند صحبت میکنه دستم رو پشت سرم قفل میکنم تا حرکتی ازم سر نزنه ،با اینکه میدونم در اصول کار غلطی میکنم ولی باید مواظب حرکات بود ،بالاخره جز واکنش های طبیعی شده

همون دیشب هم که پست شما رو خوندم متوجه هدف شما بودم.
بحث شما به طور کلی درباره مبارزه در شرایط مختلف بود و نه دعوای خیابانی. البته جای این بحث ها تا حدودی خالی هم هست و می تونه مفید باشه. من معمولا اینجا از موضوع combat realism حرف زدم و دفاع کردم.

هدف من یادآوری این مطلب بود که استفاده از هنرهای رزمی در دعوا، درگیری خیابانی و غیره، مطلقا توجیهی نداره. موضوع دفاع از خود بحث جداگانه ای هست.

 

[morteza1986]

یه سوال داشتم.با فنون جودو و کشتی میشه در یک مبارزه خیابانی بدون آسیب رسوندن به حریف پیروز شد؟ منظورم شکستگی کتف و اینجور چیزاست. با تشکر

 

[natars]

بازم میگم بسته به نوع زمین دارید که قصد مبارزه یا تمرین یا دعوا رو دارید
ممکنه گاهی اوقات توی خیابون که ماشین ها رد میشن فن پرتابی جودو رو روی مهاجم بزنی پرت بشه وسط خیابون یه ماشین بزنه بش

 

[lya]

یه آف تاپیک برم من

امروز بالاخره، کاتای اول (Ippon me Mae) رو تمرین کردم :wub: به قول ژاپنیا : اورِشیی

چشمم بدجوری این شینکن رو گرفته :lol:

 

[Lord Viper]

یه سوال داشتم.با فنون جودو و کشتی میشه در یک مبارزه خیابانی بدون آسیب رسوندن به حریف پیروز شد؟ منظورم شکستگی کتف و اینجور چیزاست. با تشکر

با این پیش فرض که بحث مبارزه خیابانی باشه :

کشتی رو نمیدونم جودوکاها و آیکیدوکاها در ابتدا افت (اوکامی اگه درست یادم باشه) رو یاد میگیرن تا وقتی میخورن زمین توی تمرین سرشون و کمرشون آسیب نبینه (تازه اون رو تاتمی هست)
مردم عادی این رو بلد نیستن ،رزمی کارها هم یه سریشون وسط کار قفل میکنن و افت رو خوب اجرا نمیکنن تو درگیری
این رو بزارین کنار آسفالت و جدول و سنگ و .... و اشیاء سختی که لبه تیز دارن

بعید میدونم ،احتمال در رفتگی مفاصل دست (حتی اگه فن کامل اجرا نشه) ،ضربه مغزی ،فلج و آسیب دائمی به ستون فقرات خیلی خیلی بالاست ،برای همین کشتی گیرها و مخصوصا جودوکاها بسیار خوددار هستن و در مقابل توهینها فقط لبخند میزنن(خیلی هم ترسناکه این لبخند) چون میدونن چه بلایی میتونن سر طرف بیارن ؛به قول یکی از دوستان مثل ببر هستن آرام ولی خطرناک

اونها که ضربه ای کار میکنن زاحت تر هستن چون نسبتا کنترل دارن رو اینکه کجا میزنن ،طرف دندش میشکنه یا ناک اوت میشه بعد هم میرن کلانتری یه جوری سر و ته قضیه رو هم میارن (البته اونها هم اگه به گیجگاه یا سیب گلو یا ... بزنن شر میشه ،شکستگی فک هم هست ،ولی خطر مرگ و فلج توش کمتره

نکنه دیگه اینه که در ضربه شما میتونی شدت ضربه رو کنترل کنی ولی در مثلا جودو وقتی مهاجم رو تو هوا ول کردی و داره با مغز میاد سمت آسفالت دیگه نتیجه از دست شما خارجه ... البته جودو فنون ملایم تر هم داره

توصیه میکنم اجرا نکنین ،به همون مشت و لگد اکتفا کنید بهتره (نظر شخصی)

 

[ya_ali_mavla]

(میدونستین تصور کردن تمرینات بدنسازی بدون اینکه کاری انجام بدین به اندازه 1/2 باشگاه رفتن واقعی عضلات رو قوی میکنه و فرم میده ؟)
کلا از دسترس خارج کردن صورت خیلی مهمه چون مهاجم معمولا میره سمت صورت
بعدا یک گارد خیلی کاربردی رو براتون میگم که فوق العادس و فکر میکنم از موی تای اومده

سلام دوست عزیز خیلی ممنون از مطالب خوبت
در رابطه با این قسمتی که گذاشتی توی پرانتز:
یه روز در باره گرم کردن بدن با استفاده از فکر کردن و تمرکز با استادمان صحبت میکردم که استادمان یه داستان برام تعریف کرد
گفت که یکی از معروف ترین ورزشکارای پرتاب نیزه زندان میفته بعد از چند سال که آزاد میشه مسابقات المپیک بدون هیچ تمرینی شرکت میکنه و اول میشه؟! و رکورد رو هم مزنه!
ازش میپرسن تو که توی زندان بودی و هیچ تمرینی نداشتی چطور شد که اول شدی
گفت من توی این چند سالی که توی زندان بودم همش به تمریناتم فکر میرکدم و تمرین کردن و مسابقه دادن!
و اینطوری خودش و بدنش رو برای مسابقاتی در سطح المپیک اول کرده نه تنها بریا مسابقاتی در سطح المپیک بلکه برای شکست رکورد و قهرمانی!!!
به قول استادمان که میگفت آره انسان موجوده خیلی پیچیده ایه و خیلی کارا ازش بر میاد
و بلافاصله بعد این جمله یاد سخنی از امام علی(ع) افتادم که بعد از اینکه در رابطه با کندن در خیبر ازش پرسیده بودن گفته بود:
ای انسان ها شما چنان قدرتی دارید که با آن میتوانید به عرش برسید ولی از این قدرت خود بی خبرید و یا استفاده نمیکیند
این کلمه خیلی خیلی عمیقه و حرف برای گفتن زیاد داره و اینکه هیچکدام از ما نباید خودمان را دست کم بگیریم

در رابطه با قسمت قرمر رنگ نوشته شما هم بگم که اتفاقا من مخالفم چون در جنگ های خیابانی و معمولی و نه چندان جدی و سر جان و مال و ناموس هیچوقت هیچ طرفی جرات ضربه به سر رو به خودش نمیده
به شخصه که وقتی توی اینطور شرایطی قرار میگیرم به سرعت فکرم میره سراغ دیه !!! ویا از دعوا کنار میکشم و یا یه طوری دیگه اقدام میکنم
یه چیز دیگم بگم شاید جالب باشه برات
متاسفانه اسم کرمانشاه توی کشور خوب در نرفته از لحاظ فرهنگ و دعوا مرافه
یکی از نقص هایی هم که با حرف های شما داره اینه که زمان جنگ و نزاع های خیابانی اینجا خیلی بیشتره و طولانی تره
چون اکثرا به جای فحش و بدو بیرا میرن سر اصل موضوع و تا وقتی که یکی از رو نره یا کسانی نرسن که جدا کنن همدیگرو میزنن متاسفانه که اینم از همین فرهنگ پایین مردم
و حتی شما اگه با یه (لک) دعوات بشه که کم هم نیستن کرمانشاه مخصوصا توی جعفر آباد اگه بزنی یا بخوری در هر صورت باید در بری!!
چون اگه بزنی یا بخوری کل ایلو تبارشان حتی اگه همدیگرو نشناسن میریزن سرت و تا حد مرگ میزننت!!
و حتی اگه کسی از هم قبیله هاشان اونجا نباشه شما میزنی به طرف و میگی دیگه کارش تمامه و میفتی راه که بری باید مراقب آجر ها یا سنگ های بزرگی که از طرف اون فرد به سمتتان میاد باشید!!
من هیچوقت جنگ دوتا لک رو یادم نمیرفت که از فاصله چندین متری به همدیگه آجر پرت میکردن؟!!
این جور موقع ها فکر کنم یه زشته ای مثل تکواندو که توش جای خالی دادن یه اصل مهمه مهم باشه
امرزوم از یکی از اساتیدمان که سپاهی است پرسیدم گفت که **** فقط تکواندو و کاراته و جودو آموزش میده و گفتم هاپکیدو چی ؟ گفت نه ممنوعه؟!

ببخشید اگه زیاد حرف زدم

گفته بودم که از نظر من، هنر رزمی یعنی راه و روش مبارزه، اما یک نکته ی مهم باقی می مونه.

زمانی که یاد می گیرید چطور مبارزه کنید، بالقوه خطرناک هستید.

​

آره آبتین جان باهات موافقم
من خودم قبلا خیلی دل رحم و محافظه کار بودم و اگه کسی از دوستام از رشته ی دیگه ای مثل کیوکشن یا رزم آوران و این طور رشته های آزادی درخواست مبارزه میدادن رد میکردم
ولی الان یه چند وقتیه که از اون دلرحمی در آمدم و اگه هرکسی بیاد و درخواست کنه با جانو دل میپذیرم
یه مدت قبل اینکه کیوکشین برم اینطوری شده بودم و کیوکشین هم خیلی این حالتم رو تقویتم کرد مخصوصا اینکه اونجا با بهترینشان مبارزه چشم نوازی کردم و شیهانشان خیلی خوشش آمد و ازم تعریف کرد دیگه یه اعتماد به نفسه عجیبی رفته بودم
بله تمرین مبارزه و یاد گیری درست اون به آدم اعتماد به نفس خوب و زیادی میده

ممنون از مطالب خوب و آموزنده همه بچه ها

یا علی

 

[Lord Viper]

کاملا درسته ... قدرتی رو که ذهن داره جسم نداره هرچند مکمل هم هستند ،من خودم فنون چاقو کار میکردم جلوی آینه همراه با تصور کردن موقعیت بعد چند روز دیدم عضلات دستم خط محو انداختن ،کاری که 1 ماه باشگاه لازم داره
خیلی جالب بود برام

اونجا هم تاکید کردم ،منظورم وقتیه که تو باغ نشستی با خانواده 3 نفر از دیوار میپرن تو ،یا شب بیدار میشی میبینی تو خونتن ،یا تو یه کنج پارک جنگلی داری میری با خانومت میپیچن جلوت ،خلاصه گیر کردی و کسی نیست به دادت برسه ،اینا که من میگم مال اون موقع هست

این تایم و تجربیات که گفتم ماله اینجا بود ... اینجا معمولا درگیری خیلی کوتاهه
که اینطور ! یادم باشه اونجا اومدم سرم بندازم پایین راه برم !

منظورش چی بود از ممنوع بودن ؟ اینجا که کار میکنن ،عجیبه

 

[ya_ali_mavla]

نمیدانم شاید واحدی رو که خودشان هستن میگفت
ولی خیلی واضح بعد اینکه اسم هاپکیدو را آوردم گفت که نه نه اصلا ممنوعه...........

 

[Lord Viper]

یه آف تاپیک برم من

امروز بالاخره، کاتای اول (Ippon me Mae) رو تمرین کردم :wub: به قول ژاپنیا : اورِشیی

چشمم بدجوری این شینکن رو گرفته :lol:

این حرفا چیه ... من خود آقای آف تاپیکم به روی خودمم نمیارم :lol:

مبارک باشه ،جای ما رو هم خالی کن رفیق
چند میلیون آب میخوره ؟ من تمام مشکی دوست دارم ،با پارچه قرمز :wub: این عکس آواتارم هم خوبه

 

[natars]

با این پیش فرض که بحث مبارزه خیابانی باشه :

کشتی رو نمیدونم جودوکاها و آیکیدوکاها در ابتدا افت (اوکامی اگه درست یادم باشه) رو یاد میگیرن تا وقتی میخورن زمین توی تمرین سرشون و کمرشون آسیب نبینه (تازه اون رو تاتمی هست)
مردم عادی این رو بلد نیستن ،رزمی کارها هم یه سریشون وسط کار قفل میکنن و افت رو خوب اجرا نمیکنن تو درگیری
این رو بزارین کنار آسفالت و جدول و سنگ و .... و اشیاء سختی که لبه تیز دارن

بعید میدونم ،احتمال در رفتگی مفاصل دست (حتی اگه فن کامل اجرا نشه) ،ضربه مغزی ،فلج و آسیب دائمی به ستون فقرات خیلی خیلی بالاست ،برای همین کشتی گیرها و مخصوصا جودوکاها بسیار خوددار هستن و در مقابل توهینها فقط لبخند میزنن(خیلی هم ترسناکه این لبخند) چون میدونن چه بلایی میتونن سر طرف بیارن ؛به قول یکی از دوستان مثل ببر هستن آرام ولی خطرناک

اونها که ضربه ای کار میکنن زاحت تر هستن چون نسبتا کنترل دارن رو اینکه کجا میزنن ،طرف دندش میشکنه یا ناک اوت میشه بعد هم میرن کلانتری یه جوری سر و ته قضیه رو هم میارن (البته اونها هم اگه به گیجگاه یا سیب گلو یا ... بزنن شر میشه ،شکستگی فک هم هست ،ولی خطر مرگ و فلج توش کمتره

نکنه دیگه اینه که در ضربه شما میتونی شدت ضربه رو کنترل کنی ولی در مثلا جودو وقتی مهاجم رو تو هوا ول کردی و داره با مغز میاد سمت آسفالت دیگه نتیجه از دست شما خارجه ... البته جودو فنون ملایم تر هم داره

توصیه میکنم اجرا نکنین ،به همون مشت و لگد اکتفا کنید بهتره (نظر شخصی)

چی چیو اجرا نکنیم
اگه در مبارزه از تکنیک های جوجیتسو استفاده نشهه که مبارزه نیست مشت و لگد بیشتر شبیه دعوای بچه هاست

یه فن پرتاب انتحاری بزنی به مهاجم همون دقیقه اول دعوا کار تمومه

 

[Lord Viper]

چی چیو اجرا نکنیم
اگه در مبارزه از تکنیک های جوجیتسو استفاده نشهه که مبارزه نیست مشت و لگد بیشتر شبیه دعوای بچه هاست

یه فن پرتاب انتحاری بزنی به مهاجم همون دقیقه اول دعوا کار تمومه

!؟!؟!؟
اگر پرتاب انتحاری بزنین کار خودتون هم تمومه !
با مفاهیم دیه (120 میلیون + ارش) ،قصاص نفس (اعدام) و زندان آشنایی دارین ؟ شنیدی میگن تو زندان طرف رو عروس کردن ؟
دیگران رو به کارهای خطرناک که موجب یک عمر پشیمانیست هدایت نکنید

 

[morteza1986]

با این پیش فرض که بحث مبارزه خیابانی باشه :

کشتی رو نمیدونم جودوکاها و آیکیدوکاها در ابتدا افت (اوکامی اگه درست یادم باشه) رو یاد میگیرن تا وقتی میخورن زمین توی تمرین سرشون و کمرشون آسیب نبینه (تازه اون رو تاتمی هست)
مردم عادی این رو بلد نیستن ،رزمی کارها هم یه سریشون وسط کار قفل میکنن و افت رو خوب اجرا نمیکنن تو درگیری
این رو بزارین کنار آسفالت و جدول و سنگ و .... و اشیاء سختی که لبه تیز دارن

بعید میدونم ،احتمال در رفتگی مفاصل دست (حتی اگه فن کامل اجرا نشه) ،ضربه مغزی ،فلج و آسیب دائمی به ستون فقرات خیلی خیلی بالاست ،برای همین کشتی گیرها و مخصوصا جودوکاها بسیار خوددار هستن و در مقابل توهینها فقط لبخند میزنن(خیلی هم ترسناکه این لبخند) چون میدونن چه بلایی میتونن سر طرف بیارن ؛به قول یکی از دوستان مثل ببر هستن آرام ولی خطرناک

اونها که ضربه ای کار میکنن زاحت تر هستن چون نسبتا کنترل دارن رو اینکه کجا میزنن ،طرف دندش میشکنه یا ناک اوت میشه بعد هم میرن کلانتری یه جوری سر و ته قضیه رو هم میارن (البته اونها هم اگه به گیجگاه یا سیب گلو یا ... بزنن شر میشه ،شکستگی فک هم هست ،ولی خطر مرگ و فلج توش کمتره

نکنه دیگه اینه که در ضربه شما میتونی شدت ضربه رو کنترل کنی ولی در مثلا جودو وقتی مهاجم رو تو هوا ول کردی و داره با مغز میاد سمت آسفالت دیگه نتیجه از دست شما خارجه ... البته جودو فنون ملایم تر هم داره

توصیه میکنم اجرا نکنین ،به همون مشت و لگد اکتفا کنید بهتره (نظر شخصی)

خیلی ممنون
البته به نظر من درگیری خیابانی اشتباه محض هست و نباید واردش بشیم. موقعیت های مرگ و زندگی،حیثیتی و ناموسی ممکنه هیچوقت در زندگی آدم پیش نیاد. ولی خوب کسب مهارت در مبارزه یک توانایی هست و داشتن اون به مراتب بهتر از نداشتنش هست.بحث اعتماد به نفس و خود باوری.ولی باز هم میگم در موارد معمول و عادی به راحتی میشه از دعوا پیشگیری کرد.
من خودم بارها برام پیش اومده کسی به قول معروف پر رو بازی درآورده جوری که واقعا عصبانی شدم و خواستم درگیر بشم.ولی همیشه به خودم گفتم مثلا فکر کن زدیش.چه فایده ای داره؟ از رو میره؟ ادب میشه؟ جایزه بهت میدن؟ برای این که ثابت کنی قوی هستی،ازش نمیترسی و میتونی بزنیش؟بذار هر فکری که میخوادکنه.مگه به خودت شک داری؟ اگر آسیب ببینه و کار به دادگاه بکشه ،قاضی پرونده سختگیر باشه بخاطر جنبه ی عمومی جرم،حکم حبس هم ممکنه برات صادر کنه و طعم تلخ زندان و سوء سابقه و حقارت تلاش برای جلب رضایت از طرفی که خودش شروع کننده ی دعوا بوده و بعد هم به ریشت بخنده. این مسائل پیش بیاد اون هم سر هیچ و پوچ!
با این تفاسیر من خودم برای کسب توانایی در انجام مبارزه، کیوکوشین رو انتخاب کردم.هر چند به دعوا فکر هم نمیکنم.البته اوایل میخواستم جودو برم ولی به چند دلیل منصرف شدم:1-سخت تر بودن فنون جودو نسبت به سبکهای ضربه ای2-ضرورت صرف مدت زمان بیشتر برای یادگیری و دلیل سوم و البته اصلی از نظر بنده:خطرناک بودن فنون جودو .چون دو مورد اول رو با پشتکار میشه بر طرف کرد.

 

[Abtin 63]

با این تفاسیر من خودم برای کسب توانایی در انجام مبارزه، کیوکوشین رو انتخاب کردم.هر چند به دعوا فکر هم نمیکنم.البته اوایل میخواستم جودو برم ولی به چند دلیل منصرف شدم:1-سخت تر بودن فنون جودو نسبت به سبکهای ضربه ای2-ضرورت صرف مدت زمان بیشتر برای یادگیری و دلیل سوم و البته اصلی از نظر بنده:خطرناک بودن فنون جودو .چون دو مورد اول رو با پشتکار میشه بر طرف کرد.

کیوکوشین هم پر آسیب هست البته.

 

[Lord Viper]

خیلی ممنون
البته به نظر من درگیری خیابانی اشتباه محض هست و نباید واردش بشیم. موقعیت های مرگ و زندگی،حیثیتی و ناموسی ممکنه هیچوقت در زندگی آدم پیش نیاد. ولی خوب کسب مهارت در مبارزه یک توانایی هست و داشتن اون به مراتب بهتر از نداشتنش هست.بحث اعتماد به نفس و خود باوری.ولی باز هم میگم در موارد معمول و عادی به راحتی میشه از دعوا پیشگیری کرد.
من خودم بارها برام پیش اومده کسی به قول معروف پر رو بازی درآورده جوری که واقعا عصبانی شدم و خواستم درگیر بشم.ولی همیشه به خودم گفتم مثلا فکر کن زدیش.چه فایده ای داره؟ از رو میره؟ ادب میشه؟ جایزه بهت میدن؟ برای این که ثابت کنی قوی هستی،ازش نمیترسی و میتونی بزنیش؟بذار هر فکری که میخوادکنه.مگه به خودت شک داری؟ اگر آسیب ببینه و کار به دادگاه بکشه ،قاضی پرونده سختگیر باشه بخاطر جنبه ی عمومی جرم،حکم حبس هم ممکنه برات صادر کنه و طعم تلخ زندان و سوء سابقه و حقارت تلاش برای جلب رضایت از طرفی که خودش شروع کننده ی دعوا بوده و بعد هم به ریشت بخنده. این مسائل پیش بیاد اون هم سر هیچ و پوچ!
با این تفاسیر من خودم برای کسب توانایی در انجام مبارزه، کیوکوشین رو انتخاب کردم.هر چند به دعوا فکر هم نمیکنم.البته اوایل میخواستم جودو برم ولی به چند دلیل منصرف شدم:1-سخت تر بودن فنون جودو نسبت به سبکهای ضربه ای2-ضرورت صرف مدت زمان بیشتر برای یادگیری و دلیل سوم و البته اصلی از نظر بنده:خطرناک بودن فنون جودو .چون دو مورد اول رو با پشتکار میشه بر طرف کرد.

آفرین بر شما ،تفکر شما کاملا صحیح هست ...بسیار لذت بردم :happy:
فقط کیوکوشین میرین برین پیش کسی که به قولی رُستون رو بکشه .... مزیت کیوکوشین به همین تمرینهای طاقت فرسا هست که آب دیدتون میکنه ،رشته ی خوبی رو انتخاب کردین ... فقط به شدت مراقب آسیب دیدگی ها باشین ،در ورزشهای رزمی مثل کیوکوشین زیاده روی سلامت رو به خطر میندازه

 

[ya_ali_mavla]

کیوکوشین هم پر آسیب هست البته.

آره ولی واقعا جودو رو یمشه پر آسیب ترین رشته رزمی دانست
من کمتر کسی رو میشناسم که جودو کار کرده باشه و کتف یا دندش نشکسته باشه حتی بینی!
و در بعضی موارد به اولین و اخرین ورزش طرف ختم میشه
البته اگه پارکور هم جزو رشته های رزمی رقم بزنیم اونم خیلی پر آسیب و خطرناکه
راستی اگه پارکور رو رشته رزمی به احتساب نیاریم میره تو دسته چه شاخه ورزشی ای؟