natars
کاربر تازه وارد
در شیراز استاد آی کی دو و باشگاه خوب سراغ دارید؟
در شیراز استاد آی کی دو و باشگاه خوب سراغ دارید؟
درود بر همه دوستان و استادان : چند وقتی بود که نبودم و دلم برای همتون تنگ شده بود . چند صفحه اخیر را خواندم و مطالب زیادی از همه شما یاد گرفتم .
دیشب اتفاق جالبی افتاد . به دیدن یکی از مطرح ترین نماینده های آی کی دو استاد آق ساقلو رفتم . آدم بسیار فعال و کار کرده ای بود . روی حرکاتش تسلط بالایی داشت و به خوبی شاگردانش را آموزش داده بود . اما وقتی ازش پرسیدم آی کی دو چیست ؟ در جواب بهم گفت : سنسی موریهه اوشیبا ، در سه سبک جودو ، جوجیتسو ، کاراته صاحب دان 8 و دان 9 بودند و از تلفیق این 3 سبک آی کی دو را به وجود آوردند . نمی دونستم چی بگم . واقعا نمی دونستم . فقط نگاه کردم !
باشگاه تختی - ذوالانوار
فقط باید ادامش بدین اگه مقطعی میخواید کار کنید جالب نیست
اسم استادش چیه؟
هاپکیدو چطوره؟
سلام و درود به شما
:lol::lol::lol: من هم از تعجب دهنم باز موند
بدبختانه این مشکل هنرهای رزمی در اینجا هست. که بین دانش رزمی و فعالیت فیزیکی هماهنگی ندارند
من بسیار از این موضوع ناراحت شدم
افسوس سسسسسسسسسسسسسسسسسسسسس
با تشکر ممنون از حسن توجه شما
بنظرم توی مبارزه بین ساندا و سبک توآ ساندا برنده است
سبک توآ خیلی فرم داره که اصلا مثل کاراته و تکواندو با روحیه من جور نیست
فقط مبارزه و مهمتر از اون دفاع شخصی
سلام من مدتیه به هنرهای رزمی علاقمند شدم و دوست دارم تا حدودی دفاع شخصی یاد بگیرم میخواستم بدونم برای اینکار چه مقدماتی لازمه؟ قدم تقریبا 185 و وزنم هم 90 کیلو هست.
آیا میشه با استفاده از ویدئوهای آموزشی یاد گرفت یا حتما باید زیرنظر مربی باشه؟
سلام، در خصوص سوال دومتون، به نظر من بهترین فیلم های آموزشیم جای استاد خوبو نمیگیرن :happy:
اگه امکانش رو دارید هر رشته ای که انتخاب شماست، به دنبال استاد خوبشم بگردید، ارزششو داره![]()
اسم استادش چیه؟
هاپکیدو چطوره؟
سلام بر همقطاران
دوستان عزیز با توجه به اینکه امروزه بدنسازی یک مکمل بسیار بسیار حیاتی برای تمام ورزش ها و مخصوصا هنرهای رزمی می باشد، و با توجه به اینکه روش ها و تصورات نادرست در این رشته بیداد می کند (حتی بین پرورش اندام کاران چه برسد رزمی کاران)؛ من با توجه به سابقه زیادم در این ورزش و اگر حمل بر خودستایی نشود، مشاوره هایی که برای ورزشکاران رشته های مختلف در دانشگاه ارایه می دادم (و همچنین در مورد دوپینگ برای اساتید تربیت بدنی-چون ادبیات دوپینگ به صورت تجربی و تغیر رسمی می باشد) خوشحال میشم اگر کسی نیاز به راهنمایی در این مورد داشت کمکش کنم.
اینارو گفتم چون بدنسازی مشکل اصلی ورزشکاران ایرانی به دلیل ضعف دانش آن می باشد. با یک مقایسه بین مثلا فوتبالیست های ایرانی و اروپایی این موضوع رو میشه فهمید
حرفتون 100درصد تایید میشه به نکته بسیار خوبی اشاره کردین
متاسفانه در همه ورزش ها در ایران ضعف بدنسازی دیده میشه در ورزش های رزمی هم خیلی از ورزشکاران بدن مناسبی ندارن
اگه ممکنه در مورد تخصصتون به ویژه در مورد بدنسازی هنرهای رزمی بیشتر توضیح بدین
ممنون
توضیح بیشتر که چه عرض کنم!
من 5-4 سال به طور علمی روی بدنسازی، تغذیه، مکمل ها و البته دوپینگ تحقیقات مفصل داشتم که مخصوصا در مورد دوپینگ (چون بعضا مقاله های تحقیقی دانشجوهای تربیت بدنی رو تهیه می کردم-رشته خودم فیزیکه)
یکی از اساتید دانشگاه تبریز که بعدا مربی تغذیه و مکمل تیم ملی کشتی شدن) مشتریش بودن که اینهم گفتم که به دلیل نبود منابع رسمی است.
البته منظورم این نیست که در مورد دوپینگ مشاوره بدم ولی خودم شعاری دارم که: "هر کاری اصول و مرام خودشو داره، حتی خلاف". به این خاطره که پرورش اندام کاران خارجی قطار قطار بچه دارنولی نمونه های وطنی متاسفانه
دچار عواقب بدی میشن (نمونش مرگ یکی از دوستان در همون دانشگاه بود-بله مرگ!)
به هرحال بعد از تعریف از خود (برای جلب اعتماد)، ورزشکاران رزمی اکثرا بنا به توصیه مربیان از تمرینات قدرتی دوری کرده و فقط تمرینات استقامتی دارن، تا سال های دهه 70 این روش به دلیل کمبود دانش رایج بود ولی امروزه اگز نگاه کنید قوی ترین و سریع ترین رزمی کاران (مثال بوکسورهای سنگین وزرن) دارای عضلات بسیار توسعه یافته هستند. چون تولید کننده قدرت و سرعت (حرکات انفجاری) تارهای ماهیچه ای قرمز هستند نه سفیدها که با تمرینات قدرتی تقویت میشن و البته به شرطی که حجم عضلانی تحت کنترل باشه.
اگر به پاهای دوندگان دوی سرعت دقت کنید کاملا متوجه حرفام میشید.
یک نکته جالب دیگه اینکه پرورش اندام کاران و وزنه برداران فوق سنگین وزن بر حلاف تصور در دوی 60 متر پا به پای قهرمانان سرعت می تونن بدون (نمونش کوین لورون) و رکورد پرش ارتفاع اونها هم در حد قهرمانا دو هست (کلا حرکات انفجاری)، ولی به دلیل اینکه اولا حجم زیاد مانع از رسیدن به انعطاف لازمه ورزش های رسمی هستش و دوم اینکه رابطه قدرت و حجم عضلانی غیر خطی هستش و سوما اینکه در مراحل پیشرفته تر حجم عضلانی و قدرت عضلانی از هم جدا میشن (مثال، عضلات سینه کم حجم قهرمانان پرس سینه) تمرینات در اون حد به سایر ورزشکاران توصیه نمیشه (اشتباه 40 سال قبل آلمان غربی در مسابقات المپیک).
خب این از مقدمه!!!
اگر سوالی بود که جوابشو بدونم خوسحال میشم کمک کنم.
در ضمن همیشه بدن کات خورده مناسب نیست و بستگی به هدفتون داره. اگر نیازی به سر وزن ماندن ندارید (در مورد ورزشکاران رقابتی) کمی چربی برای دفع شدت ضربه بسیار مفید است (مثال، اگه دقت کنید مدافعان فوتبال کمی سنگین تر به نظر میرسن چون به دلیل برخوردهای زیاد چربی بدنشون رو در حد 12 درصد نگه میدارن ( در مقایسه با میزان بسیار خطرناک 2 در صد روز رقابت پرورش اندام کاران)
بعد از کش و قوس های فراوان و بررسی همه ی جوانب، ساندا رو انتخاب کردم.
خلاصه که ما هم -اگر لایق باشیم-به جرگه ی ووشو کاران عزیز پیوستیم![]()