آقا میلاد نینجا یه وسیله دادن زنجیر 3 متری میشه سرش وزنه نیم کلویی وصله پرت میکنن شمشیر دشمن را میگیرن اسمش چیه؟
كوساري فوندو
البته انواع داره
http://www.google.com/search?q=kusa...a=X&ei=TOeRUrf2FsbAtAbl_4HoDQ&ved=0CAkQ_AUoAQ
آقا میلاد نینجا یه وسیله دادن زنجیر 3 متری میشه سرش وزنه نیم کلویی وصله پرت میکنن شمشیر دشمن را میگیرن اسمش چیه؟
با سلام
مگر ايشان بوجينكان كار نميكنند؟ حركات آكروباتيك و تريكس روي تاتامي ؟؟ جدي ميگيد؟
من فكر ميكردم بوجينكان در ايران شكل بهتري گرفته
استاد متاسفانه تو ایران تریکینگ جزو نینجوتسو شده.... حتی از خود سنسی ها هم که بپرسید با افتخار میگن که ما یه سری حرکات آکروبات رو با نینجوتسو ترکیب کردیم چون ما نینجای مدرنیم! متاسفانه به همین دلیل کلی از وقت رزمجو روی پیست به تمرین کردن آکروبات و هنر های رزمی اکستریم میگزره.... در کنار اون یک سری فنون دفاع شخصی تمرین میشه که تا جایی که من از دوستان رشته های رزمی دیگه پرسیدم ، بیشتر مال آیکی جوجیتسو و جوجیتسو هستند و هویت مستقلی از خودشون ندارن...
بـــــــــــله میلاد جان. مگه چیز تعجب آوریه؟؟!!!!!!!! آخه من شنیده بودم از آقای محمد قادری که یه زمانی آکروبات و اینچیزارو توی زمین چمن فوتبال تمرین میکردند!!!
و یه چیز جالبتر که خود شما بهتر از من میدونید ، من یه چیزی از استاد نینجوتسوی شهرستانمون به ارث بردم که یه دفترچه ی موارد آزمون نینجوتسو از کمربند سفید تا دان2 بود البته مربوط به نینجوتسوی گذشته و سوخته. که اگر شما به اون دفترچه نگاه کنید میبینید که 60درصد از موارد آزمون آکروبات بود. اما نینجوتسویی که الان به قول معروف تغییر کرده و ژاپنی شده کاملا دفاع شخصی هست و تایجوتسو یعنی 80درصد موارد آزمون رو دفاع شخصی تشکیل داده. یه چیز جالبتر اینکه توی سمینار های نینجوتسو خیلی بیشتر به دفاع شخصی پرداخته میشه>نمیدونم چرا؟!!! مگه نینجوتسو فقط دفاع شخصیه؟؟ یا اینکه نینجوتسو فقط ژیمناستیکه؟؟ نمیدونم... ولی هرچه هست من به نینجوتسویی که خودم تو ذهنمه علاقه دارم. حالا سردرگم موندم نینجوتسوی واقعیه و تمرینات واقعیه نینجوتسو کجا کار میشه. اینقدر توی این مکتب باقی می مونم تا بالاخره یه روز برسم به اون چیزی که میخوام و ببینمش... حتی تا پایان عمرم
نه نه . اشتباه نکنین... من با استاد فرجی کاد نکردم من شهرستان هستم اصلا... ولی این قضیه بدعتیه که توسط کانچو فرجی گذاشته شده....در مورد اون قضیه هم چیزی که من از سنسی خودمون که سالها پیش نینجوتسو رو شروع کردن شنیدم اینه که ایشون همه چیز نینجوتسو رو فقط به صورت یک راه کسب درآمد میبینن و همه چیز رو هم از این دید نگاه میکننببخشید شما چندسال نینجوتسو کار کردین؟ دلیلش چیه هرکسی که با استادفرجی کار میکنه آخرش پشیمون میشه؟البته نه هرکسیا. بعضیاشون
ببخشید شما چندسال نینجوتسو کار کردین؟ دلیلش چیه هرکسی که با استادفرجی کار میکنه آخرش پشیمون میشه؟البته نه هرکسیا. بعضیاشون
من فکر می کنم که این موضوع در باره مبارزات با سلاح مطرح باشد تا بدون سلاح.بله كاملا درست هست .
همانطور كه قبلا هم گفتم تمرينات نامنظم در محيط نامنظم. به صورت ناهماهنگ تا حد زيادي كمك خواهد كرد.
بايد تبديل به يك متخصص در نبردهاي نامنظم شد.
ممنون از حسن توجه شما
ببر سياه
شما قبلا با سیفو قهرمانی کار کردین ؟به همون دلیلی که هر کی با سیفو قهرمانی و امثال ایشون کار میکنه پشیمون میشه ! یه سرچی راجع به نرخ شهریه و سمینارهای اینا بزنید همه چی دستتون میاد
شما قبلا با سیفو قهرمانی کار کردین ؟
چون من چندتا پست از شما خوندم راجع به ایشون و سبک وینگ چون و وو وای تائو نظر مثبتی نداشتین
اگر وقت داشتی این مطالب را با دقت بخوان!
تای چی یک استراتژی است!
به دلایل زیر:
فلسفه هنر های رزمی ضربه ای
فرض کنیم دو فرد را به مانند دو نقطه A,B در نظر بگیریم حال فرد A می خواهد بر فرد B ضربه ای وارد نماید فرد B به چند شکل می تواند مانع وارد شدن ضربه A بر او و دفاع از خودش شود؟
1- سد کردن عضو ضربه زننده
2- منحرف کردن عضو ضربه زننده
3- کنار رفتن از مسیر ضربه
4- حمله به منبع قدرت ضربه زننده (یعنی خود فرد مهاجم)
5- گرفتن عضو ویا بدن ضربه زننده
به نظر من هرسبکی برای واکنش بر اساس یکی از این موارد تخصصی شده است.
1- در موردسد کردن روشهای دفاعی اندکی وجود دارد چون بکار بردن آن برای خود دفاع کننده خطرناک نیز هست وامکان اجرای روشهای زیادی برای این کار نیز وجود ندارد.
2- در مورد منحرف کردن عضو ضربه زننده این کار نیازمند استقرارهای نیرومند پاهاست بادامنه نشست زیاد پاها تا توانایی جذب ضربه وحفظ تعادل بدن وجود داشته باشد.
3- درمورد کنار رفتن ازمسیر ضربه در حال وارد شدن هم دقیقا نمی دانم شاید در بعضی از سبکهااز این نوع روش استفاده کرده باشند.
4- درمورد ضربه زدن متقابل به فرد ضربه زننده این کار نیازمند سرعت وعکس العمل زیادی است.
5-گرفتن عضو ویا بدن ضربه زننده باعث می شود که از روشهای گلاویزی استفاده شود که در آخر مطالب به آن می پردازیم.
حال به نظر من سبکهای مختلف رزمی شیوه دفاع وحمله آنهابر اساس انتخاب یکی از این روشها است.
براساس روش اول یعنی سد کردن عضو ضربه زننده فکر نمی کنم سبکی شکل گرفته باشدچون دامنه امکان استفاده موفقیت آمیز از آنها بالا نیست.
درمورد شیوه دوم یعنی منحرف کردن عضو ضربه زننده سبکهای زیادی وجود دارد که داشتن استقرارهای نیرومند پا بر روی زمین در هنگام دفاع و حمله از ویژگیهای آنهاست وجزو سبکهای هم خانواده هم قرار می گیرند.
در مورد روش سوم یعنی دفاع به روش کنار رفتن از مسیر حرکت ضربه هم ممکن است سبکهایی براساس این ویژگی وجود داشته باشد ویااساسا در روشهای دیگر ادغام شده باشد.
ودر مورد دسته آخر هم سبکهایی هرچند شاید کمتر از دسته دوم وجود دارد.
پس در نتیجه ما به سبکهایی با دوروش اصلی می رسیم :
1- سبکهایی با ویژگی منحرف کردن عضو ضربه زننده
2- سبکهایی با ویژگی حمله به منبع قدرت ضربه زننده
حال این پرسش پیش می آید که این دوسبک مختلف رادر سبکهای موجود چگونه میتوان تشخیص دهیم.
در این باره روشی که به نظر من رسید نحوه مشت زدن در این دو دسته کلی است:
1- در سبکهایی که بر اساس منحرف کردن عضو ضربه زننده هستند طی آن ضربه مشت کامل می چرخد وپشت دست رو به بالا قرار می گیرد که این موضوع براین اساس نتیجه گیری شده است که این گونه ضربات وقتی کارایی بیشتری دارند که با حمایت بدن و وجود استقرار های قوی وبا دامنه زیاد پا همرا ه باشند،مانند کاراته.
2- در سبکهایی که در مشت وارده پشت دست رو به بیرون قرار می گیردجزو سبکهایی هستند که فلسفه آنان براساس حمله هستند که به جای قدرت سرعت ضربه زدن مورد توجه قرار می گیرد،مانند وینگ چان.
تذکر:بر اساس روش کنار رفتن از مسیر حمله هم ممکن است سبکهایی باشند که بدلیل نداشتن منابع مطالعاتی چیز زیادی در این مورد نمی توانم بگویم اما شاید سبکهایی که بر اساس مانور بدن طراحی شده باشند در این دسته قرار بگیرند مانند سبک باگواچوان ویا پاگوا چوان که در این سبک فرد باگوا کار بر روی محیط دایره ای حرکت می کند که فرد متخاصم در مرکز آن قرار دارد وفرد باگوا کار سعی می کند با مانور در سمت چپ ،راست وگاهی پایین موقعیت خود را نسبت به حریف تغییر دهد ومی شود گفت پاگواچوان هدف اصلیش فریب حریف ودور شدن ازمسیر حرکت حریف وغافلگیری اوست. البته اینجا پرسشی ایجاد می شود آن هم اینکه آیا به این وسیله می توان با چند نفردرگیر شد وبه عبارتی آیا فرد باگوا کار دچار کمبود زمان وفضا در مبارزه از چند جهت نمی شود؟
البته درمورد هنررزمی ضربه ای مبتنی بر گرفتن عضو ضربه زننده میتوان به سبک مانتیس یا آخوندک اشاره
کرد.
سبک شناسی
بر اساس مطالبی که در مورد فلسفه هنرهای رزمی آمد می توان بحثی را باز کرد با عنوان سبک شناسی که طی آن فلسفه سبکهای مختلف را مشخص وچگونگی اجرای آن فلسفه رادر آن سبک مشخص کرد،یعنی ابتدا مشخص کرد که سبک مورد نظر از کدام روش مبارزاتی دفاعی ویا حمله ای استفاده می کندو سپس ویژگیهای آن سبک رایعنی:
ا - روش حمله
2 - روش دفاع
3 - روشهای تقویت بدن در مقابل ضربات وارده به بدن
4 - روشهای افزایش قدرت بدنی
5 - روشهای حفظ سطح انرژی را مشخص کرد.
وبه نظر می رسد که سبک تای چی چوان موارد 3 و 4 را دارا نمی باشد واین موضوع شاید باتوجه به چندگانه بودن استراتژیهای مبارزه در این سبک نشان دهنده مکمل بودن این سبک برای سبکهای دیگر باشد تا کسانی که در سبکهای دیگر مبتنی بر یک استراتژِی مبارزه ای خاص به مهارت دست یافته اند برای تکمیل مهارت مبارزاتی خود در عرصه عمل مبتنی بر استراتژیهای چند گانه از این سبک استفاده کنند.چرا که گفته می شود در این سبک در هنگام حمله و پیشروی حریف دفاع باید کرد و درهنگام دفاع حریف و عقب نشینی او حمله.
دوستان من قبلا در مورد فلسفه دفاع و حمله در مبارزات با دست خالی مطلب نوشته بودم و یک موضوع را تحت این عنوان در قسمت موضوع ها دارم. و حالا می خواهم بدانم نظر شما درباره فلسفه هنر های رزمی با سلاح چیست؟استاد میلاد نظر شما چیست؟
البته ایشون فقط یه مثال بود...با خودشون بطور مستقیم نه
ولی قبلا تصمیم داشتم با نماینده ی ایشون کار کنم که خوشبختانه خیلی زود نظرم عوض شد . سیفو قهرمانی سبکش رو میخواد مثل یه سبک مخوف و مرگبار جلوه بده و هیچی از کارش بیرون نمیده بهونش هم اینه که بقیه ی سیستم های وینگ چون ( دبلیوتی..ابماس و...) مبادا ازش کپی برداری کنن ولی وقتی چنتا مبارزه ی واقعی از هنرجویان این ورزش دیدم یاد گیس و گیس کشی دخترا افتادم !!
کلا بنده تاریخچه ورزش ها واسم مهم نیست ولی در مورد وو وی تائو فقط همینو بگم که اگه همچین چیزی وجود داشت خود چینی ها سعی میکردن این ورزش رو احیا کنن نه اینکه یه ایرانی بیاد هنر رزمی چینی ها رو زنده کنه ! ایشون یه مقاله تو رزم اور نوشته بودن به اسم نجات یک هنر رزمی واقعی به دست یک هموطن ! که تا چند ساعت اسباب خنده ی ما و رفقای رزمیکار رو فراهم کرد!
یه مدت هم قرار بود جیت کان دو کالی اسکریما کار کنم ولی وقتی مبارزه ی یکی از اساتید (؟) این سبک رو با یه بوکسر دیدم پشیمون شدم
جالب بود طرف نمیتونست دو تا مشت درست حسابی بزنه بعد میگه سبک ما رو کماندوهای امریکایی تمرین میکنن:lol:
من فکر می کنم که این موضوع در باره مبارزات با سلاح مطرح باشد تا بدون سلاح.
دوستان من قبلا در مورد فلسفه دفاع و حمله در مبارزات با دست خالی مطلب نوشته بودم و یک موضوع را تحت این عنوان در قسمت موضوع ها دارم. و حالا می خواهم بدانم نظر شما درباره فلسفه هنر های رزمی با سلاح چیست؟استاد میلاد نظر شما چیست؟
به همون دلیلی که هر کی با سیفو قهرمانی و امثال ایشون کار میکنه پشیمون میشه ! یه سرچی راجع به نرخ شهریه و سمینارهای اینا بزنید همه چی دستتون میاد
خب آره شهریه ها و هزینه سمیناراشون واقعااااااا بیش از حد زیاده ولی خب اگه یکی علاقه داشته باشه به جای 150تومن هزینه ی کلاس باید 22میلیون بده بره ژاپن. راه حل چیه؟
Muay Thai vs. JKD (Jeet Kune Do) Live sparring - Las Vegas Kung Fu Academy - YouTube
موآی تای در برابر جیت کان دوی مسخره و قلابی.
دوست من مشکل فقط شهریه های گزاف نیست.
معمولا این اساتید سبک هایی را از خودشون می سازن و چیزی که آموزش می دن ربطی به هنرهای رزمی چینی یا ژاپنی نداره. همین وو وی تائو (با این اسم اغراق آمیزی که داره) در چین وجود نداشته و نداره و صرفا محصول تجربیات شخصی اقای قهرمانی است.
در مورد آقای فرجی هم ظاهرن اوضاع از همین قراره ...