-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
بهترین فیلمی که تا حالا دیدین
- شروع کننده موضوع shiva1993
- تاریخ شروع
Enoch
Registered User
اتفاقا همین موضوع برای من هضم فیلم رو سخت تر کرد ! دو تا بچه دوازده ساله فرنچ کیسینگ بکنن و بمالونن همدیگرو، و در نقد فیلم این امر نقطه ی قوت محسوب بشه!
کلیشه بودن مسلما نقطه ی قوت هیچ اثری نیست ولی می تونه یه پوئن منفی محسوب نشه
داستان فیلم به نظر من غیر از یه سری مفاهیم کلیشه ای حرف برای گفتن نداشت
پ.ن: من طرف دار نولان نیستم و با خیلی از فیلم هاش ارتباط برقرار نکردم
پ.ن۲: پس فیلسوف ها جوزده و متعصب هستن و کوکورانه طرف دار کسی می شن !
قضیه تقابل معصومیت و کودکی با بزرگ شدن و سکس و اینجور چیز هاست. اصلا مالوندن نداره فیلم. هر کی از مثلا صحنه ی فرنچ کیس این فیلم برداشت جنسی کنه وضعش خرابه
کار ها کار های بزرگونه س، اما جنس و روحشون بچه گونه س. معصومیت و سادگی داره. زیبایی خاصی داره. بعد جالبیش اینه که وس اندرسون چقدر زیبا کودکی آدم بزرگ ها رو هم بیرون میکشه و نشون میده و چقدر دنیای قشنگ و دلنشینی خلق میکنه در نهایت.
Enoch
Registered User
الکی خوشو از کجا آوردی حالا؟
اکثر تماشاگر ها (معنی عادی رو نمیدونم) و منتقدان هم عاشق نولان نیستند در ضمن...
من هیچ زیبایی و معصومیتی توی فرنچ کیسینگ دو تا بچه با استفاده از زبون نمی بینم ! حالا اگه شما می بینی اون خودش جای بحث دارهقضیه تقابل معصومیت و کودکی با بزرگ شدن و سکس و اینجور چیز هاست. اصلا مالوندن نداره فیلم. هر کی از مثلا صحنه ی فرنچ کیس این فیلم برداشت جنسی کنه وضعش خرابه
Enoch
Registered User
"فرنچ کیسینگ دو تا بچه با استفاده از زبون" عبارت خیلی دلنشین و قشنگی نیست، ظاهر کار جنسی و سکسی به نظر میرسه، اما سکانس رو که ببینی میفهمی هیچ چیز جنسی این بین نیست. اگه خواستی یه بار دیگه فیلم رو ببین و اگه رابطه سکسی بین بچه ها دیدی بگو تا در موردش بحث کنید.من هیچ زیبایی و معصومیتی توی فرنچ کیسینگ دو تا بچه با استفاده از زبون نمی بینم ! حالا اگه شما می بینی اون خودش جای بحث داره
Enoch
Registered User
در ضمن:
اونطور که من متوجه شدم بحثمون کمی داره به توهین آمیز شدن تمایل پیدا میکنه... اما نکته و فایده ی بحث همینه که من و شما با هم نظر مخالفی داریم، و این باعث نمیشه که از همدیگه بدمون بیاد یا چنین چیزی. این رو بگم که من همه ی بچه ها، مخصوصا بچه های این تاپیک رو دوست دارم و براشون ارزش و احترام قائل میشم و اگه یه وقتی تو بحث زیادی رکم شاید، قضیه رو شخصی ش نکنید.
اونطور که من متوجه شدم بحثمون کمی داره به توهین آمیز شدن تمایل پیدا میکنه... اما نکته و فایده ی بحث همینه که من و شما با هم نظر مخالفی داریم، و این باعث نمیشه که از همدیگه بدمون بیاد یا چنین چیزی. این رو بگم که من همه ی بچه ها، مخصوصا بچه های این تاپیک رو دوست دارم و براشون ارزش و احترام قائل میشم و اگه یه وقتی تو بحث زیادی رکم شاید، قضیه رو شخصی ش نکنید.
منزجر کننده و از هر لحاظ اشتباه ! نقطه نظر من این بود که فیلم کلا هیچ بار مفهومی یا نکته ی خلاقانه یا حتی جنبه سرگرم کننده ای برای من نداشت ، و تنها پوئن مثبت فیلم موسیقی متن و فضاسازی های به جای اندرسون بود
من که برداشت توهین آمیزی از حرف های شما نداشتم و اگه احیانا حرفی از بنده به نظر شما توهین آمیز اومده، من عذر خواهی می کنم و باور کنید از روی شوخی گفتم
Enoch
Registered User
همونطور که گفتم ظاهر این کار ها ممکنه منزجر کننده باشه، اما روحش روح بچگانه و بیگناهه، اشتباه نیست.
منظور من بیشتر دوستانمون آقا امیر و تهرانی بودن، الحق هم مخصوصا تهرانی با کمال احترام و آداب بحث کرد، اما برداشت من این بود که ممکنه این دوستان از حرف های من برداشت اشتباهی کرده کرده باشند و فکر کرده باشند که من توهین آمیز بحث کردم، که مطمئنا اینطور نبوده و اگر هم بوده من صادقانه عذر میخوام.
تهرانی
Registered User
- تاریخ عضویت
- 26 نوامبر 2011
- نوشته‌ها
- 2,007
- لایک‌ها
- 2,350
جالبی بحث در مورد فیلم و حتی داستان و یا کتاب اینه که همونطور که عرض کردم چون راجع به علم محض حرف نمی زنیم , روحیات و شخصیات و گذشته ی ما شدیدا روی نظر ما تاثیر گذاره . این مثال رو باره زدم که در مورد این بحث نمی کنیم که دو در دو میشه چهار ... در واقع داریم میگیم که رنگ عدد دو سبزه , و یکی دیگه میگه خیر سرمه اییه ! کی درست میگه ؟!
خودم به شخصه حاضرم ساعتها به یه تصویر ساده از فیلم سین سیتی زل بزنم , چون من رو می بره به خاطرات دوران بچگیم و کارتون دیدن های یواشکی... ولی برای یکی احمقانه ترین فیلم زندگیش بوده !
این سعی و تلاش کردن برای اینکه بتونیم این دید , این خاطرات رو به ذهن طرف مخالف هم بیاریم بسیار سختو زیباست.
پ ن : کریس نولان امام حال حاضر بنده !!
from lg
خودم به شخصه حاضرم ساعتها به یه تصویر ساده از فیلم سین سیتی زل بزنم , چون من رو می بره به خاطرات دوران بچگیم و کارتون دیدن های یواشکی... ولی برای یکی احمقانه ترین فیلم زندگیش بوده !
این سعی و تلاش کردن برای اینکه بتونیم این دید , این خاطرات رو به ذهن طرف مخالف هم بیاریم بسیار سختو زیباست.
پ ن : کریس نولان امام حال حاضر بنده !!
from lg
تهرانی
Registered User
- تاریخ عضویت
- 26 نوامبر 2011
- نوشته‌ها
- 2,007
- لایک‌ها
- 2,350
در مورد مون رایز هم بگم که فیلم با اینگه بسیار باذوق نشستم ببینمش اصلا کشش نداشت و همونطور که ایناک گفت هی پا میشده میرفت سر فیلم پرستیژ... برای منم سر این فیلم این اتفاق افتاد ... با اون کست عالی ولی چیزی برای ارایه ندیدم .. هرچند از این که هر فیلمی باید یه چیزی برای ارایه داشته باشه اصلا دفاع نمیکنم , ولی خب داستان مونرایز کلا برای من نه تنها کشش نداشت که ارایه ای هم نداشت ... ریتم یه جا تند بود یه جا کند و یه جا شدیدا کند ..
داستان تو یه جزیره اتفاق میوفتاد که همین برای خسته کننده بودن و نامید کردن کافی بود با توجه شخصیت های اصلی داستان
کلا به نظرمن اومد این فیلم یه بازه ی سنی مشخصی رو داره مخاطب قرار میده که مسلما من توش نبودم !!
from lg
داستان تو یه جزیره اتفاق میوفتاد که همین برای خسته کننده بودن و نامید کردن کافی بود با توجه شخصیت های اصلی داستان
کلا به نظرمن اومد این فیلم یه بازه ی سنی مشخصی رو داره مخاطب قرار میده که مسلما من توش نبودم !!
from lg
Enoch
Registered User
البته این رو قبول دارم که مونرایز بعضی جا ها خسته کنده ست.
مرسی. کاملا درسته. اینکه یک اثر چقدر بتونه روی یک نفر تاثیر بذاره کاملا به جهان بینی، تجربیات و از همه مهمتر کودکی و حتی ناخودآگاه شخص برمیگرده. پرستیژ به نظر من فیلم خوبیه، هر کسی هم بپرسه میگم فیلم خوبیه، اما این فیلم های وس اندرسون هستند که به روی من تاثیر میذارند. همینطور که شما مثلا همون فیلم پرستیژ رو خیلی دوست داری و یه جورایی برات متفاوته. نه اینکه درک و فهم هیچکدوممون پایین باشه، آدم های متفاوتی هستیم با خاستگاه ها و تجربیات و گذشته های متفاوت.جالبی بحث در مورد فیلم و حتی داستان و یا کتاب اینه که همونطور که عرض کردم چون راجع به علم محض حرف نمی زنیم , روحیات و شخصیات و گذشته ی ما شدیدا روی نظر ما تاثیر گذاره . این مثال رو باره زدم که در مورد این بحث نمی کنیم که دو در دو میشه چهار ... در واقع داریم میگیم که رنگ عدد دو سبزه , و یکی دیگه میگه خیر سرمه اییه ! کی درست میگه ؟!
خودم به شخصه حاضرم ساعتها به یه تصویر ساده از فیلم سین سیتی زل بزنم , چون من رو می بره به خاطرات دوران بچگیم و کارتون دیدن های یواشکی... ولی برای یکی احمقانه ترین فیلم زندگیش بوده !
این سعی و تلاش کردن برای اینکه بتونیم این دید , این خاطرات رو به ذهن طرف مخالف هم بیاریم بسیار سختو زیباست.
پ ن : کریس نولان امام حال حاضر بنده !!
from lg
پ.ن: ولی صادق باشم باهات، به نظر من بیست سال دیگه آثار تامس اندرسون و شاید وس اندرسون مورد توجه تر هستند تا آثار نولان... چون به نظرم نولان اونقدر آثارش پتانسیل ماندگار شدن رو ندارن...
پ.ن2: نولان داره فیلم جدید میسازه ببینیم چه میکنه
تهرانی
Registered User
- تاریخ عضویت
- 26 نوامبر 2011
- نوشته‌ها
- 2,007
- لایک‌ها
- 2,350
یکی از دلایل علاقه ی شدید من به پرستیژ , حضور یکی از بزرگترین قهرمانان زندگیه من در این فیلمه ..
نیکولای تسلای کبیر ... واقعا چقدر یه نفر میتونه مرموز و افسانه ای باشه .. با اون زندگی و افتخارات و اختراعات .. و اون مرگ !
تصویری که نولان در پرستیژ از تسلا نشون داد واقعا مرموزی این انسان رو نشون می داد ..
کلا با این بازی با حقایقش خیلی حال میکنم , وابسته به تاریخ نیست ... با خودش نشسته احتمالا , گفته یه اختراع عجیب تو فیلمه .. خب کی میتونه صاحبش باشه ؟! تسلا !! در حالی تو تاریخ اصلا همچین چیزی نیست و در واقع میشه گفت دروغه !
یا مثلا همون دارک نایت .... در واقع یه اقتباس از داستان اصلی بود که الزاما مو به مو اجرا نشده بود .
وس اندرسون little miss sunshine بیشتر با من حرف زد تا این یکی کار اخرش . البته اونجا هم از امتیاز فیلم جاده ای بودن برخوردار بود وگرنه شاید اونجا هم من مشکل میداشتم .
from lg
نیکولای تسلای کبیر ... واقعا چقدر یه نفر میتونه مرموز و افسانه ای باشه .. با اون زندگی و افتخارات و اختراعات .. و اون مرگ !
تصویری که نولان در پرستیژ از تسلا نشون داد واقعا مرموزی این انسان رو نشون می داد ..
کلا با این بازی با حقایقش خیلی حال میکنم , وابسته به تاریخ نیست ... با خودش نشسته احتمالا , گفته یه اختراع عجیب تو فیلمه .. خب کی میتونه صاحبش باشه ؟! تسلا !! در حالی تو تاریخ اصلا همچین چیزی نیست و در واقع میشه گفت دروغه !
یا مثلا همون دارک نایت .... در واقع یه اقتباس از داستان اصلی بود که الزاما مو به مو اجرا نشده بود .
وس اندرسون little miss sunshine بیشتر با من حرف زد تا این یکی کار اخرش . البته اونجا هم از امتیاز فیلم جاده ای بودن برخوردار بود وگرنه شاید اونجا هم من مشکل میداشتم .
from lg
Enoch
Registered User
Little miss sunshine؟ :blink::blink::blink: مال وس اندرسون نیست که
اصلا سبک فیلمسازی وس اندرسون اونجوری نیست...به نظرم The darjeeling limited رو ببین. ارزشش رو داره. به نظرم خیلی پخته ست. خیلی پخته تر از moonrise.
پ.ن: little miss sunshine هم خیلی فیلم خداییه... خیلی باهاش حال کردم.
تهرانی
Registered User
- تاریخ عضویت
- 26 نوامبر 2011
- نوشته‌ها
- 2,007
- لایک‌ها
- 2,350
Little miss sunshine؟ :blink::blink::blink: مال وس اندرسون نیست که
به نظرم The darjeeling limited رو ببین. ارزشش رو داره. به نظرم خیلی پخته ست. خیلی پخته تر از moonrise.
پ.ن: little miss sunshine هم خیلی فیلم خداییه... خیلی باهاش حال کردم.
اره راست میگی مال اون نیست ولی نمیدونم چرا همش من هی فکر میکنم مال اون بود !! سوتیو !! خخخخ
دارجلینگ رو دیدم خوب بود تقریبا هرچند اونم گنگ بود یکم ولی باز هم از قضیه سفر و جاده بهره مند بود و نسبت به این اخری برای من حداقل بهتر بود
از اون یارو کمدینه خوشم میاد ... اسمش یادم نیست همون موبوره که داداش بزرگه بود .
تو زندگی واقعیش چند بار خود کشی کرده !
یه داداشم داره که اونم خیلی بازیش قشنگه
from lg
Enoch
Registered User
اوون ویلسون! خوشم میاد ازش! البته فکر کنم یه بار خودکشی کرده.
داداش وسطی هم آدرین برودیه که سلطانیه واسه خودش...
مسلما سلیقه ای هست انتخاب، و فکر کنم توی این موارد من یه مقدار سنتی گرا هستم، به عنوان مثال داخل فیلم leon معصومیت و استیصال کودکانه و سردرگمی در تقابل دو رده ی سنی متفاوت برام کاملا ملموس بود،ولی با مون رایز کینگدم من به هیچ وجه نتونستم ارتباط برقرار کنم، به قول دوستمون تهرانی شاید برای سلیقه و رده ی سنی من مناسب نبوده
Epitome
Registered User
- تاریخ عضویت
- 15 دسامبر 2012
- نوشته‌ها
- 1,051
- لایک‌ها
- 1,121
اوه اوه یه روز نبودیم چقدر تاپیک رفت جلو. پدرم در اومد تا همه پستا رو خوندم
باید بگم این تاپیک این بحث ها رو نیاز داره و عزیزان هم بسیار خوب پیشش می برن اما خوب میبینم یکم داره به سمت جدل میره که این اصلا خوب نیست
خوب من وضعم یکم خراب تره؛ نه تنها از نولان بلکه کلا از سینمای بعد از 2000 مخصوصا هالیوود بیزارم؛ حتی تو 100 فیلم برتری که دیدم بیشتر از 2 تا فیلم از بعد 2000 نیست!
باید بگم سینمای کنونی نه تنها ذره ای از کیفیت سینمایی کلاسیک رو نداره بلکه شکوه دهه 70 و 80 و نازک بینی و ظرافت دهه 90 رو هم از بین برده. فیلمهای امروزی به طرز وسواس گونه ای سریع هستند و در دقیقه اطلاعات بیشماری رو در اختیار مخاطبشون قرار میدن اما در عوض عمق بسیار کمی دارند. مثل کوزه ای که به زیبایی رنگ آمیزی شده اما از درون خالیست.
سینمای قدرت مند روسیه رو هم که هالیوود قبل تر زحمتشو کشید.
باید بگم این تاپیک این بحث ها رو نیاز داره و عزیزان هم بسیار خوب پیشش می برن اما خوب میبینم یکم داره به سمت جدل میره که این اصلا خوب نیست
خوب من وضعم یکم خراب تره؛ نه تنها از نولان بلکه کلا از سینمای بعد از 2000 مخصوصا هالیوود بیزارم؛ حتی تو 100 فیلم برتری که دیدم بیشتر از 2 تا فیلم از بعد 2000 نیست!
باید بگم سینمای کنونی نه تنها ذره ای از کیفیت سینمایی کلاسیک رو نداره بلکه شکوه دهه 70 و 80 و نازک بینی و ظرافت دهه 90 رو هم از بین برده. فیلمهای امروزی به طرز وسواس گونه ای سریع هستند و در دقیقه اطلاعات بیشماری رو در اختیار مخاطبشون قرار میدن اما در عوض عمق بسیار کمی دارند. مثل کوزه ای که به زیبایی رنگ آمیزی شده اما از درون خالیست.
سینمای قدرت مند روسیه رو هم که هالیوود قبل تر زحمتشو کشید.
amir3408
Registered User
- تاریخ عضویت
- 20 ژانویه 2009
- نوشته‌ها
- 3,251
- لایک‌ها
- 1,416
اوه اوه یه روز نبودیم چقدر تاپیک رفت جلو. پدرم در اومد تا همه پستا رو خوندم
باید بگم این تاپیک این بحث ها رو نیاز داره و عزیزان هم بسیار خوب پیشش می برن اما خوب میبینم یکم داره به سمت جدل میره که این اصلا خوب نیست
خوب من وضعم یکم خراب تره؛ نه تنها از نولان بلکه کلا از سینمای بعد از 2000 مخصوصا هالیوود بیزارم؛ حتی تو 100 فیلم برتری که دیدم بیشتر از 2 تا فیلم از بعد 2000 نیست!
باید بگم سینمای کنونی نه تنها ذره ای از کیفیت سینمایی کلاسیک رو نداره بلکه شکوه دهه 70 و 80 و نازک بینی و ظرافت دهه 90 رو هم از بین برده. فیلمهای امروزی به طرز وسواس گونه ای سریع هستند و در دقیقه اطلاعات بیشماری رو در اختیار مخاطبشون قرار میدن اما در عوض عمق بسیار کمی دارند. مثل کوزه ای که به زیبایی رنگ آمیزی شده اما از درون خالیست.
سینمای قدرت مند روسیه رو هم که هالیوود قبل تر زحمتشو کشید.
درسته ولی فکر کنم ذائقه تماشاگر اقتضاش اینه. دیگه کسی حوصله داستانهای قدیمی رو نداره. اگه همین امروز یه کارگردان فیلمی شبیه 7 سامورایی یا درخشش یا 12 مرد عصبانی بسازه مطمئن باشید ازش استفبال نمیشه و شکست تجاری میخوره.
دنیا خیلی سریعتر شده و بیننده انتظار داره ریتم فیلماها هم سریعتر باشه. قبلانا اصلا هدف مردم از فیلم دیدن با امروز فرق میکرد. انتظارشون از سینما فرق میکرد با الان