یکی از فیلمایی که برای همیشه در حافظه سینمایی من خواهد ماند بدون شک همین فیلمه
In the Heat of the Night
با بازی به یاد ماندنی سیدنی پویتیر و راد استایجر
ویرژیل تیبس کارآگاه زبده پلیس که به یکی از شهرک های واقع در جنوب امریکا می رود؛ به محض ورود متوجه رفتار خصمانه و نژادپرستانه اهالی دهکده و پلیس محلی نسبت به خود میشود، چرا که یک سیاه پوست است. رئیس پلیس محلی (راد استایجر) که از طریق مقامات بالا متوجه می شود ویرژیل بهترین کارآگاه در ایالت فیلادلفیاست، با بی تفاوتی از او میخواهد تا در این پرونده با او همکاری کند، اما پس مدتی شیفته شخصیت او شده و به صمیمی ترین دوست او تبدیل می شود.
فیلمسازان بسیاری از همان آغازین روزهای سینما تلاش کرده اند به نوعی از حقوق سیاهان امریکا دفاع کنند یا فیلمهایشان را به موضوع نژادپرستی در جامعه امریکایی اختصاص دهند، اما کمتر کارگردانی توانسته از دام شعارزدگی و یا ترحم بگریزد.
نورمن جویسون یکی از همین کارگردانان است. او در این فیلم تصویری عزت مندانه از جامعه سیاهان به نمایش میگذارد و با فرم قوی خود به خوبی موفق میشود حق مطلب را ادا کند.
جدای از آن، این فیلم را در تاریخ سینما با یک صحنه میتوان به یادآورد:
صحنه ای که قهرمان داستان به یکی از ملاکین محلی سیلی میزند
این اولین صحنه در تاریخ سینمای امریکاست که در آن یک سیاه پوست به یک سفیدپوست سیلی میزند
