خوبه منم با همون سه روز موافقم
پس سه روز دیگه میشه چهارشنبه یا پنج شنبه
پس سه روز دیگه میشه چهارشنبه یا پنج شنبه
-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
تالار گفتگو در مورد کتابهای که با هم می خوانیم(در غرب خبری نیست)
- شروع کننده موضوع F A R A M A R Z
- تاریخ شروع
آره تا آخر هفته باشه خوبه...
آره فقط اگه ممكنه جمعه هم جزء روزهاي مظالعه باشه و بحث هم از جمعه شب تا دوشنبه شب كه از سه شنبه هم اگر البته بحث تموم شد و ملت موافق بودن كتاب بعدي.
كتاب بعد رو كي بايد پيشنهاد داد؟؟
فاصله بين دو مطالعه چقدر باشه؟؟ پشت سر هم يا 1 هفته مثلا؟؟؟
این یه زمان تقریبیه ،نمیشه خیلی دقیق گفت فاصله ش چقدر باشه.بستگی به حجم و محتوای کتاب داره،الان این کتاب نسبتا کم حجمه ،میشه چند روزه خوندش...
سلام
وایسید ببینم
چی دارید می خونید؟به من بگید خو:blush:
فقط کتاب مجازی نباشه که من اصلا نمی تونم..بگید زود برم بخرم:blush:
قراره کتاب" آهستگی" میلان کوندرا خونده بشه. نه کتابش چاپ هم شده،اما فکر کنم اکثرا همین نسخه ی الکترونیکیش رو بخونن
این یه زمان تقریبیه ،نمیشه خیلی دقیق گفت فاصله ش چقدر باشه.بستگی به حجم و محتوای کتاب داره،الان این کتاب نسبتا کم حجمه ،میشه چند روزه خوندش...
قراره کتاب" آهستگی" میلان کوندرا خونده بشه. نه کتابش چاپ هم شده،اما فکر کنم اکثرا همین نسخه ی الکترونیکیش رو بخونن
اوه...سبکش رو دوست ندارم..چند وقت پیش ازش یه کتاب خوندم...
پس این یکی رو من نیستم
واسه کتاب بعدی
من دیشب داستان رو تموم کردم.بزودی میام در موردش پست میزنم...
منم هم دیشب همه اش رو خوندم
وقتی دوستان هم آماده بودند در موردش حرف می زنیم
وقتی دوستان هم آماده بودند در موردش حرف می زنیم
اوه من عقبم رسیدم به بخش 15...تازه... البته هی که میخونم یادم میاد اما باید حتما دوباره بخونمش
دوستانی که میخوان بحث رو شروع کنین میخواین بخش به بخش بگین یا با توجه به برداشت کلی از کتاب؟؟
من که اینبار که دارم از رو نسخه الکترونیک میخونم قسمتهایی که بنظرم مهم اومدن رو کپی پیست کردم.
دوستانی که میخوان بحث رو شروع کنین میخواین بخش به بخش بگین یا با توجه به برداشت کلی از کتاب؟؟
من که اینبار که دارم از رو نسخه الکترونیک میخونم قسمتهایی که بنظرم مهم اومدن رو کپی پیست کردم.
چی شد فهیمه جان ( اسمتون رو که درست گفتم ) خوندید
بقیه هم نیستند مثل اینکه بیان شروع کنیم دیگه
بقیه هم نیستند مثل اینکه بیان شروع کنیم دیگه
فرقی نمیکنه فهیم جان،خوب کردی قسمتای مهمش رو کپی کردی.اینطوری میشه از ابعاد مختلفی بررسیش کرد...
چی شد فهیمه جان ( اسمتون رو که درست گفتم ) خوندید
بقیه هم نیستند مثل اینکه بیان شروع کنیم دیگه
شما پستتون رو بذارید،منم میذارم،فکر کنم تا اون موقع فهیم و بقیه ی دوستان(اگر باشند:دی)هم تموم کنن...
اول بطور کلی در مورد کتاب اگه بخوام بگم اگر چه کتاب به نظر من خوبی بود ولی یکم شلوغ بود یعنی هر قسمتش ارتباط زیادی به هم نداشت و در کل سیر داستانی اش برای من منفک بود
در اول داستان شروع می کنه با یک نمایش از سرعت آدم ها و می خواد بگه اگه یکم وایستیم چیز های بهتری می بینیم یا شاید اینکه اگه در طول زندگی آینقدر تند نریم بیشتر از زندگی لذت می بریم و
و به نظر من نویسنده نسبت به تو دید بودن و نشان دادن خود یکم سیاه نگر هست
یعنی فکر می کنه که اگه اون شخص این کار رو کرد حتما می خواسته به قول خودش رقاصه باشه
یا در مورد مرد اهل چک وقتی از گذشته اش حرف می زد اون غرورش و اعتبارش رو بیشتر از روی اجبار بیان کرده و عملا اون رو بی اعتبار نشان داده که از نظر من همین سیاه نمایی هست
مثلا ونسان و پونتوَن و جمع شون یک محفل روشنفکری بوده که رقاصان را مسخره می کرده اند و رقاصان را قبول نداشته اند ولی به نظر من خودشون هم به یک نوعی رقاصه بودند چون خود ونسان هم در آخر دنبال این بود که خودش رو برای محفل موجه نشون بده که این هم به نظر من کار همون رقاصان هست
خوب این قسمتی از نظر من بود در مورد بخش های از کتاب
دوباره تحلیل ام رو میگم
مخلصیم
در اول داستان شروع می کنه با یک نمایش از سرعت آدم ها و می خواد بگه اگه یکم وایستیم چیز های بهتری می بینیم یا شاید اینکه اگه در طول زندگی آینقدر تند نریم بیشتر از زندگی لذت می بریم و
و به نظر من نویسنده نسبت به تو دید بودن و نشان دادن خود یکم سیاه نگر هست
یعنی فکر می کنه که اگه اون شخص این کار رو کرد حتما می خواسته به قول خودش رقاصه باشه
یا در مورد مرد اهل چک وقتی از گذشته اش حرف می زد اون غرورش و اعتبارش رو بیشتر از روی اجبار بیان کرده و عملا اون رو بی اعتبار نشان داده که از نظر من همین سیاه نمایی هست
مثلا ونسان و پونتوَن و جمع شون یک محفل روشنفکری بوده که رقاصان را مسخره می کرده اند و رقاصان را قبول نداشته اند ولی به نظر من خودشون هم به یک نوعی رقاصه بودند چون خود ونسان هم در آخر دنبال این بود که خودش رو برای محفل موجه نشون بده که این هم به نظر من کار همون رقاصان هست
خوب این قسمتی از نظر من بود در مورد بخش های از کتاب
دوباره تحلیل ام رو میگم
مخلصیم
پاني جان كتاب مورد بحث، آهستگي اثر ميلان كوندرا هست كه بچه ها از روي نسخه الكترونيكش دارن ميخونن
اينجا
و قراره وقتي هم تموم شد (قرار بود جمعه تموم بشه كه سراب و ساغر تموم كردن من تنبل خان نه) دربارش حرف بزنيم. البته اگه بخواي بياي ميشه بخون و بيا. مثلا الان سرب يه پست داده و ساغر هم قراره بياد نظرشو بگه
اول از همه اینکه نکته ای که برای من خیلی جالبه در نثر این نویسنده؛نثر زنانه ای هست که در اکثر کاراش دیده میشه! کمتر نویسنده ی مردی پیدا میشه که این طور دقیق و شگفت آور بتونه روحیات زنان رو توصیف کنه! و البته شاید بهتر باشه که بگم ،تخصص ویژه ی کوندرا در کشف احساسات خفته ی انسان هاست(چه زن و چه مرد)،احساسا تی که در اعماق وجود همه ی ما هست و گاهی جسارت بیانش رو نداریم...
-در رمان "آهستگی" هم این توصیفات و به تصویر کشیدن درونیات اشخاص حرف اول رو میزنه.
در واقع اگه دقت کنیم میبینیم ،این اثر در واقع یک "داستان" نیست! مجموعه ای از توصیفات و گفتارهای زیباست!
من فکر میکنم این تیکه از رمان هدف شخصی خودش رو داره بیان میکنه:
ـ تو بار‌ها گفته‌ای که يه‌روز داستانی خواهی نوشت که حتی يک کلمه حرف جدی نداشته‌باشه. چرندياتی برای لذت شخصی. نکنه وقتش رسيده؟ فقط می‌خوام به تو هشدار بدم که احتياط کن!
خود من وقتی این داستا ن رو میخوندم همین احساس رو داشتم،یعنی حرف جدی توی اثر نمیدیدم و صرفا از توصیفات و گریزهای نویسنده به حواشی لذت میبردم،همین! وگرنه تم اصلی داستان هیچ حرفی برای گفتن نداره، در واقع "بیان" نویسنده هست که خواننده رو جذب میکنه...
- نام این اثر هم که به تناسب جالب "سرعت " و" فراموشی" در عصر جدید اشاره داره ،به نوعی توجیه کننده ی هدف نویسنده از این همه توصیف است! نویسنده خواهان درنگ خواننده است...
-در رمان "آهستگی" هم این توصیفات و به تصویر کشیدن درونیات اشخاص حرف اول رو میزنه.
در واقع اگه دقت کنیم میبینیم ،این اثر در واقع یک "داستان" نیست! مجموعه ای از توصیفات و گفتارهای زیباست!
من فکر میکنم این تیکه از رمان هدف شخصی خودش رو داره بیان میکنه:
ـ تو بار‌ها گفته‌ای که يه‌روز داستانی خواهی نوشت که حتی يک کلمه حرف جدی نداشته‌باشه. چرندياتی برای لذت شخصی. نکنه وقتش رسيده؟ فقط می‌خوام به تو هشدار بدم که احتياط کن!
خود من وقتی این داستا ن رو میخوندم همین احساس رو داشتم،یعنی حرف جدی توی اثر نمیدیدم و صرفا از توصیفات و گریزهای نویسنده به حواشی لذت میبردم،همین! وگرنه تم اصلی داستان هیچ حرفی برای گفتن نداره، در واقع "بیان" نویسنده هست که خواننده رو جذب میکنه...
- نام این اثر هم که به تناسب جالب "سرعت " و" فراموشی" در عصر جدید اشاره داره ،به نوعی توجیه کننده ی هدف نویسنده از این همه توصیف است! نویسنده خواهان درنگ خواننده است...
ممنون از سراب عزیز که بحث رو شروع کردن
شاید بشه گفت دلیل این پراکندگی این هست که ،چیزی که پیش روی خواننده هست،یک "داستان" نیست! رشته ای از افکار یک نویسنده هست که قراره روزی به شکل داستان در بیاد!
کوندرا توی این اثرش میخواسته ذهن شلوغ و بهم ریخته ی یک نویسنده رو به تصویر بکشه...
-البته برای من هم چند سال پیش رابطه ی کرکتر ها و اتفاقات داستان کمی مبهم بود، اما اینبار که برای بار دوم و پس از گذشت مدت زیادی خوندمش،خیلی راحت تر تونستم ارتباط برقرار کنم...
شاید بشه گفت دلیل این پراکندگی این هست که ،چیزی که پیش روی خواننده هست،یک "داستان" نیست! رشته ای از افکار یک نویسنده هست که قراره روزی به شکل داستان در بیاد!
کوندرا توی این اثرش میخواسته ذهن شلوغ و بهم ریخته ی یک نویسنده رو به تصویر بکشه...
-البته برای من هم چند سال پیش رابطه ی کرکتر ها و اتفاقات داستان کمی مبهم بود، اما اینبار که برای بار دوم و پس از گذشت مدت زیادی خوندمش،خیلی راحت تر تونستم ارتباط برقرار کنم...
ممنون از سراب عزیز که بحث رو شروع کردن
شاید بشه گفت دلیل این پراکندگی این هست که ،چیزی که پیش روی خواننده هست،یک "داستان" نیست! رشته ای از افکار یک نویسنده هست که قراره روزی به شکل داستان در بیاد!
کوندرا توی این اثرش میخواسته ذهن شلوغ و بهم ریخته ی یک نویسنده رو به تصویر بکشه...
-البته برای من هم چند سال پیش رابطه ی کرکتر ها و اتفاقات داستان کمی مبهم بود، اما اینبار که برای بار دوم و پس از گذشت مدت زیادی خوندمش،خیلی راحت تر تونستم ارتباط برقرار کنم...
خوب احتمالا اگه دفعه دوم بخونمش بهتر می فهمم ولی وقتش الان ندارم
درست هست این یک داستان شاید نباشه و ذهن یک آدم آشفته که در موقعیت اش ذهن خلاقی داشته
من از صحنه پردازی و طرز بیان اش خیلی خوشم اومد
ولی هنوز نمی دونم ذهن کوندرا یکمی سیاه نگری توش هست یا نه اینکه به همه چی شک بکنی و در مورد فرد مقابلش آنطور که خودش دوست داشته فکر می کنه و یعنی اینکه می خواد شخصیت داستانش رو یک قهرمان نشون بده ولی بعدش اون رو ناشی از جبر زمان عنوان می کنه که به نظر من کوندرا خیلی به جامعه اش و افراد بدبین و قضاوت تلخی داره