ArashMiniStar
Registered User
رفاقتای الان ب 2 زار نمیارزه رفیق خوبم ارزوست....
منظور کوشا این بود که رفیق دارم اخه بعضی ها همین رفیق دبیرستانو دانشگاهم ندارنرفاقت دبیرستانی و دانشگاهی با رفاقت توی زندگی خیلی فرق داره. خیلی وقتا مسیر زندگی آدم ها رو بالاجبار از هم جدا می کنه. حالا می بینی. 10 سال صبر کن
من دوستای دانشگامو تو دانشگاه خیلی کم میبینم بیشتر بیرون در ارتباطیم
دوستای دبیرستانم که رفتن دانشگاه شهرای مختلف تو شبکه های اجتماعی در ارتباطیم. تابستون هم که جمع میشیم شهر خودمون دورهمی میگیریم
رفاقت تو زندگی نمیدونم منظورت چیه
حالا 10 سال بزرگتری هی پزشو به ما بده:general710:
رفاقتای الان ب 2 زار نمیارزه رفیق خوبم ارزوست....
هر وقت bmw گرفتی بیا تحویلت میگیرم[emoji14]آرش ... من خیلی دوست دارم. تو این دنیا فقط تو رو دارم:general704::general703:
ما شنیده بودیم دخترها عاشق ماشین میشن، پسرها عاشق قیافه آدم میشن. این چه وضعیه ؟ کار دنیا برعکس شده ... ب ام و چرک کف دسته، این رفاقت هاست که برای آدم می مونه. بجان مصطفیهر وقت bmw گرفتی بیا تحویلت میگیرم[emoji14]
(رفاقتای الان اینجوریه[emoji20] )
قیافه چیه[emoji14] من حاضرم ی زن عجق وجق منگل بگیرم پولدار باشه[emoji3] برگه برنده الان ماشین و پوله در کلما شنیده بودیم دخترها عاشق ماشین میشن، پسرها عاشق قیافه آدم میشن. این چه وضعیه ؟ کار دنیا برعکس شده ... ب ام و چرک کف دسته، این رفاقت هاست که برای آدم می مونه. بجان مصطفی[emoji14]
ینی حتما باید جوری باشه که آدم واسه سود رسوندن به طرف، به خودش ضرر بزنه که بشه رابطه رو رفاقت نامید؟ داری اشتباه میکنی دیگهپیری که پز نداره، جوونی پز داره
جمع شدن دور هم و بیرون رفتن و رستوران رفتن و توی فیسبوک لایک کردن که رفاقت نیست. اگر اینجوری بخوای حساب کنی، من از اول زندگیم تا حالا با همه رفیقم، حتی با کسی که سرم کلاه گذاشته هم قهر نکردم.
رفاقت صمیمی یعنی برای رفیقت مایه بذاری. وقتی فارغ التحصیل شدی، اگر یه جا فقط 1 نفر رو استخدام می کردن، به رفیقت هم اطلاع بدی که بیاد و شانسش رو امتحان کنه... اگر پول احتیاج داشت، از ماشین خریدن خودت بگذری و به اون قرض بدی ... خودت رو به دردسر بندازی که اون راحت باشه ووو... برای چند نفر از این دوستانت حاضری همچین کارهایی بکنی ؟
حتما نباید بشینین راجع به کار صحبت کنین که لازم باشه حتما با همکارات دوست باشیتازه یچیز دیگه هم هست... با گذشت زمان، اشتراکاتت با دوستان قبلیت کم میشه و اتوماتیک مسیرتون از هم جدا میشه. وقتی چیز مشترکی با کسی نداری، زنگ بزنی بهش چی بگی خب ؟ در مورد دمای هوا صحبت کنی ؟
پ.ن: من یکی از دوست های دوره راهنماییم رو اخیرا توی پی تی پیدا کردم . از روی عکس آواتارش بلافاصله شناختمش... خیلی هم با هم صمیمی بودیم، اما نمیدونم الان بهش چی بگم
والا کلا حرفات رو قبول دارم آرش جان. تازه به نظر من ایران در زمینه حرص زدن مردم و حسابگری و منفعت طلبی از خارج هم بدتر شده... اما آدم های با فرهنگ و آدم های خوب هنوز هم هستن، برای روابط دوستی پایدار یا ازدواج، باید بری طرف اون آدم هاقیافه چیه[emoji14] من حاضرم ی زن عجق وجق منگل بگیرم پولدار باشه[emoji3] برگه برنده الان ماشین و پوله در کل
میخوای بی سواد باش میگن بت اقای مهندس و پروفسور زشت باش میگن خوشتیپ.کم رو باش دخترا خودشون بهت شماره میدن ووو
اصن ی وضی
داستان ی قضیه رو گفتم قبلا تو فروم نمیدونم یادته یا نه با رفقا رفتیم کنار ماشینای گرون وای میستادیم تو منطقه دخمل خیز بعد ماشین دختره ک رد میشد میگفتن بیا دنبالمون و از این حرفا[emoji20]حالا با 206 میری ب همین برکت حرف نزده شیشه رو میدن بالا [emoji33] علم غیب دارن :|
دنیای کثیفی شده افتک ینی ی سری حرفا مثلا علم بهتره از ثروت و فلان در حد همون بچگی قشنگه متاسفانه متاسفانه جامعه شدیدا سمت مادی گرایی رفته
ی فرهنگ شاید قشنگ ک مثلا تو ایران بود مردم زیاد بند پول نبودن ب هم دیگه جایی بوده کمک میکردن الان شده مثل خارج حساب کتابا دقیق شده ینی من انگلیس بودم اینجور دیدم اصن دست و دلباز نیستن خیلییییی دقیق
حالا نمیدونم حرفمو چقد قبول داری بهرحال اینطوریاست
کاری که از دستت بر بیاد و باعث ضرر کردن خودت نشه را که باید برای همه مردم انجام بدی وظیفه انسانیه ... شما یه نابینا توی خیابون ببینی و از خیابون ردش کنی که رفاقت محسوب نمیشه. رفاقت اونه که ایثار کنی. یه روز نخوای جایی بری، اما بخاطر رفیقت از وقت استراحت یا تفریحت بزنی و پاشی بری اونجا... این ابتدایی ترین نمود های رفاقته.ینی حتما باید جوری باشه که آدم واسه سود رسوندن به طرف، به خودش ضرر بزنه که بشه رابطه رو رفاقت نامید؟ داری اشتباه میکنی دیگه
هر کمکی که از دستم بر بیاد و باعث ضرر کردن خودم نشه واسه دوستام انجام میدم، خوشبختانه تا حالا دوست نمک نشناس نداشتم و اونا هم یجوری جبران میکنن و این به نفع هر دو طرفه
خب این برای 1 دفعه صحبت، جواب میده. دفعه های بعدی چی ؟ من با دوست راهنماییم، هر روز موضوع صحبت داشتیم. از اداهای فلان معلم گرفته تا درس اون روز.... الان جای خونمون از هم فاصله داره.... رشته تحصیلیمون با هم فرق داره ... شغلمون، علایق و سلایقمون، همه چیمون با هم فرق داره. نقطه اشتراکی نداریم... ممکنه الان اون اصلا از من خوشش نیاد ... آدم ها ذره ذره تغییر می کنن. من هرچی بگم شما متوجه نمیشی. 10 سال بعد خودت می بینیحتما نباید بشینین راجع به کار صحبت کنین که لازم باشه حتما با همکارات دوست باشی
به اون دوست دبیرستانت بگو از اون موقع تا الان چه اتفاقایی واست افتاد اونم همینارو واست تعریف میکنه بعد تو میگی از ممد خبر داری؟ اون میگه نه ولی از حسن شنیدم زن گرفته، خونه پدریشو میدونم کجاست فردا یه برنامه میذاریم میریم دم خونشون. میرین میبینین پدرش فوت کرده و مادر پیرش تنها تو خونست، ازش سراغ ممدو میگیرین میرین ممد رو پیدا میکنین، ممد وقتی شمارو میبینه کلی خوشحال میشه... خلاصه دوباره دوست میشین. مثلا قرار میذارین آخر هفته ها سالن اجاره کنین برین والیبال در حین بازی هم یادی از خاطرات گذشته میکنین و با هم شوخی میکنین
خیلی سخته؟ چیز مشترک میخواست؟ اینهمه چیز مشترک
شما شخصیتت جوریه که نمیتونی قشنگ میشناسمت
پ.ن: در مثال بالا جای مناقشه نیست
یعنی خاک بر سر کته کله شمپتت کنن حالم بهم خورد اه:general108:آرش ... من خیلی دوست دارم. تو این دنیا فقط تو رو دارم:general704::general703:
بی احساس . تو اصلا عشق میدونی چیه ؟:general704: تا حالا عاشق شدی ؟:general503:یعنی خاک بر سر کته کله شمپتت کنن حالم بهم خورد اه:general108:
کاری که از دستت بر بیاد و باعث ضرر کردن خودت نشه را که باید برای همه مردم انجام بدی وظیفه انسانیه ... شما یه نابینا توی خیابون ببینی و از خیابون ردش کنی که رفاقت محسوب نمیشه. رفاقت اونه که ایثار کنی. یه روز نخوای جایی بری، اما بخاطر رفیقت از وقت استراحت یا تفریحت بزنی و پاشی بری اونجا... این ابتدایی ترین نمود های رفاقته.
شما یه همکلاسی خوب و صمیمی هستی، همین هم خوبه... اما با اولین تضاد منافع، از دوستات جدا میشی... نمک نشناسی هم پیش میاد. بعضی وقتا دوستت نمیخواد برات جبران کنه، چون به ضررشه ...بعضی وقتا هم نمی تونه برات جبران کنه...
خب این برای 1 دفعه صحبت، جواب میده. دفعه های بعدی چی ؟ من با دوست راهنماییم، هر روز موضوع صحبت داشتیم. از اداهای فلان معلم گرفته تا درس اون روز.... الان جای خونمون از هم فاصله داره.... رشته تحصیلیمون با هم فرق داره ... شغلمون، علایق و سلایقمون، همه چیمون با هم فرق داره. نقطه اشتراکی نداریم... ممکنه الان اون اصلا از من خوشش نیاد ... آدم ها ذره ذره تغییر می کنن. من هرچی بگم شما متوجه نمیشی. 10 سال بعد خودت می بینی
دوستی یه رابطه احساسیه، شما با اون نابینا که از خیابون ردش میکنی رابطه احساسی برقرار نمیکنیکاری که از دستت بر بیاد و باعث ضرر کردن خودت نشه را که باید برای همه مردم انجام بدی وظیفه انسانیه ... شما یه نابینا توی خیابون ببینی و از خیابون ردش کنی که رفاقت محسوب نمیشه. رفاقت اونه که ایثار کنی. یه روز نخوای جایی بری، اما بخاطر رفیقت از وقت استراحت یا تفریحت بزنی و پاشی بری اونجا... این ابتدایی ترین نمود های رفاقته.
شما یه همکلاسی خوب و صمیمی هستی، همین هم خوبه... اما با اولین تضاد منافع، از دوستات جدا میشی... نمک نشناسی هم پیش میاد. بعضی وقتا دوستت نمیخواد برات جبران کنه، چون به ضررشه ...بعضی وقتا هم نمی تونه برات جبران کنه...
دفعه اول زمینه صحبتای بعدی رو فراهم میکنه. صحبتای بعدی هم من بگم؟خب این برای 1 دفعه صحبت، جواب میده. دفعه های بعدی چی ؟ من با دوست راهنماییم، هر روز موضوع صحبت داشتیم. از اداهای فلان معلم گرفته تا درس اون روز.... الان جای خونمون از هم فاصله داره.... رشته تحصیلیمون با هم فرق داره ... شغلمون، علایق و سلایقمون، همه چیمون با هم فرق داره. نقطه اشتراکی نداریم... ممکنه الان اون اصلا از من خوشش نیاد ... آدم ها ذره ذره تغییر می کنن. من هرچی بگم شما متوجه نمیشی. 10 سال بعد خودت می بینی
بی شرفا امون نمیدن خوباشو میزنن نخاله هاش میمونه واسه ما !!والا کلا حرفات رو قبول دارم آرش جان. تازه به نظر من ایران در زمینه حرص زدن مردم و حسابگری و منفعت طلبی از خارج هم بدتر شده... اما آدم های با فرهنگ و آدم های خوب هنوز هم هستن، برای روابط دوستی پایدار یا ازدواج، باید بری طرف اون آدم ها
کاری که از دستت بر بیاد و باعث ضرر کردن خودت نشه را که باید برای همه مردم انجام بدی[emoji14] وظیفه انسانیه ... شما یه نابینا توی خیابون ببینی و از خیابون ردش کنی که رفاقت محسوب نمیشه. رفاقت اونه که ایثار کنی. یه روز نخوای جایی بری، اما بخاطر رفیقت از وقت استراحت یا تفریحت بزنی و پاشی بری اونجا... این ابتدایی ترین نمود های رفاقته.
شما یه همکلاسی خوب و صمیمی هستی، همین هم خوبه... اما با اولین تضاد منافع، از دوستات جدا میشی[emoji14]... نمک نشناسی هم پیش میاد. بعضی وقتا دوستت نمیخواد برات جبران کنه، چون به ضررشه ...بعضی وقتا هم نمی تونه برات جبران کنه...
خب این برای 1 دفعه صحبت، جواب میده. دفعه های بعدی چی ؟ من با دوست راهنماییم، هر روز موضوع صحبت داشتیم. از اداهای فلان معلم گرفته تا درس اون روز.... الان جای خونمون از هم فاصله داره.... رشته تحصیلیمون با هم فرق داره ... شغلمون، علایق و سلایقمون، همه چیمون با هم فرق داره. نقطه اشتراکی نداریم... ممکنه الان اون اصلا از من خوشش نیاد ... آدم ها ذره ذره تغییر می کنن. من هرچی بگم شما متوجه نمیشی. 10 سال بعد خودت می بینی
یه زاویه حاده رو در نظر بگیر. دو ضلع زاویه اولش با هم تلاقی دارن، اما هرچی که میگذره از هم دورتر میشن... فقط در یک حالت امکان داره که این دو ضلع از هم دور نشن، زاویه بینشون صفر باشه. من و یکی از دوست هام اینجوری هستیم. از دبیرستان تا الان با هم هستیم. واقعا زاویه بینمون صفره. دقیقا مثل هم فکر می کنیمدوستی یه رابطه احساسیه، شما با اون نابینا که از خیابون ردش میکنی رابطه احساسی برقرار نمیکنی
با اولین تضاد منافع از دوستام جدا نمیشم. بعضی وقتا هم که جبران کردن به ضرر دوستم باشه درک میکنم و انتظار بیجا ندارم
بچه دوساله نیستم که، این حالتا که میگی رو خیلی تجربه کردم
در مورد شخصیت من اشتباه می کنی. من با هر کسی که ارتباط دارم، توی اخلاقش یه صفت خوب رو پیدا می کنم که بخاطر اون صفت از بودن باهاش لذت ببرم... یکی خوش اخلاقه، یکی خنده رو و با مزه است، یکی با سواده، یکی مودبه، یکی خوشگله... بالاخره اون آدم از نظر من یچیز خوبی داشته که من باهاش دوست شدم دیگه. با بعضی از افراد فامیل یا همکارها، شاید برای رفع تکلیف رابطه داشته باشم، اما با دوستام اینجوری نیستم.دفعه اول زمینه صحبتای بعدی رو فراهم میکنه. صحبتای بعدی هم من بگم؟
چیزی که من برداشت کردم شخصیتت جوریه که اصلا از بودن با دوستات لذت نمیبری و فقط برای رفع تکلیف با بعضیا رابطه داری
تا چشت درآدیه ده سال بزرگتری هرچی میشه هر میگی ده سال دیگه میفهمی
فرصتش پیش میاد. عجله نکن.... فوقش اگه کسی رو پیدا نکردی میای خواستگاری خودم دیگهبی شرفا امون نمیدن خوباشو میزنن نخاله هاش میمونه واسه ما !!
تو دخترا نگاه میکنی دختر خوبش 1 در هزار میفته دست ی پسر لاشی ولی سرزبون دار.والا ما ک ارزومونه.
پسرش هم ک ماشالا دوستیا در حد فست فود و کافی شاپ و دور دوره
کلا الان من ی رفیق بیشتر ندارم ک میدونم ادم درستیه کاری از دستش بر بیاد واقعا میکنه اخلاقای بچه گانه نداره ادم با شعوریه خصوصا (خیلی مهم)
بقیه ک کلا مرخصن چند دوتا دوست پولدار داشتم خیلی با هم میرفتیم کافه و اینا خودشون ک اصن نگو ی وضی تا 3 4 نصفه شب با هم بیرون و اینا
الان اکیپ شون از هم پاشید چرا؟ چون همش میدیدم پوز پولاشونو ب هم میدادن ( ماشینی ک باباشون پولشو داده !) این ب اون دروغ میگفت سواری بگیره (سر چند لیتر بنزینم ک براشون پولی نیس دروغ میگفتن) حالا ب این روز افتادن
خداییش وقت ادامه بحث ندارم وگرنه جواب دارمتا چشت درآد
اولا که 10 سال بزرگتر نیستم، X سال بزرگترم.... ثانیا که من به جوونیت حسودیم میشه ثالثا که اگر تجربه الان منو با جوونی خودت با هم مخلوط کنی، به سن من که برسی، خدا میدونه چقدر از الان من موفقتر خواهی بود... حیف که عقل درست درمون نداری که از تجربیات دیگران استفاده کنی:general304:
فقط اعضای درجه 1 خانواده ارزشش رو دارنپیری که پز نداره، جوونی پز داره
جمع شدن دور هم و بیرون رفتن و رستوران رفتن و توی فیسبوک لایک کردن که رفاقت نیست. اگر اینجوری بخوای حساب کنی، من از اول زندگیم تا حالا با همه رفیقم، حتی با کسی که سرم کلاه گذاشته هم قهر نکردم.
رفاقت صمیمی یعنی برای رفیقت مایه بذاری. وقتی فارغ التحصیل شدی، اگر یه جا فقط 1 نفر رو استخدام می کردن، به رفیقت هم اطلاع بدی که بیاد و شانسش رو امتحان کنه... اگر پول احتیاج داشت، از ماشین خریدن خودت بگذری و به اون قرض بدی ... خودت رو به دردسر بندازی که اون راحت باشه ووو... برای چند نفر از این دوستانت حاضری همچین کارهایی بکنی ؟
تازه یچیز دیگه هم هست... با گذشت زمان، اشتراکاتت با دوستان قبلیت کم میشه و اتوماتیک مسیرتون از هم جدا میشه. وقتی چیز مشترکی با کسی نداری، زنگ بزنی بهش چی بگی خب ؟ در مورد دمای هوا صحبت کنی ؟
پ.ن: من یکی از دوست های دوره راهنماییم رو اخیرا توی پی تی پیدا کردم . از روی عکس آواتارش بلافاصله شناختمش... خیلی هم با هم صمیمی بودیم، اما نمیدونم الان بهش چی بگم
آقا من این اشتباه تایپی( زوایه= زاویه) رو دیروز تصحیح کردم، چرا دوباره برگشت ؟حالا اگر زوایه بین دو تا دوست صفر نباشه
کوشا اخیرا در اذیت کردنت لذتی هست که در اذیت کردن مهران نیستخداییش وقت ادامه بحث ندارم وگرنه جواب دارم
تجربه تو به درد من نمیخوره زیرا علاقه ای به مسیری که رفتی ندارم:general606:
خودت عقل درست درمون نداری بی ادب:general210: