تشنه ي عشق

[roje_aria79]

پرواز عشق
ترا می خواهم و دانم که هرگز
به کام دل در اغوشت نگیرم
توئ آن آسمان صاف و روشن
من این کنج قفس مرغی اسیرم

ز پشت میله های سرد و تیره
نگاه حسرتم حیران به رویت
در این فکرم که دستی پیش آید
و من نا گه گشایم پر بسویت

در این فکرم که در یک لحظه غفلت
از این زندان خامش پر بگیرم
به چشم زندانبان بخندم
کنارت زندگی از سر بگیرم .

 

[آرشیتکت]

گفت می خوام برات یه یادگاری بنویسم .

گفتم:کجا ؟

گفت : رو قلبت .

گفتم مگه می تونی ؟

گفت : آره سخت نیست ، آسونه.

گفتم باشه .بنویس تا همیشه یادگاری بمونه.

یه خنجر برداشت .

گفتم این چیه ؟

گفت : هیسسسسس.

ساکت شدم .

گفتم : بنویس دیگه ، چرا معطلی .

خنجرو برداشت و با تیزی خنجر نوشت .

دوست دارم دیوونه.

اون رفته ، خیلی وقته ، کجا ؟ نمی دونم .

اما هنوز زخم خنجرش یادگاری رو قلبم مونده.

دوست دارم دیوونه

 

[roje_aria79]

اگر كه عشق نباشد
اگر كه عشق نباشد
به سانِ يكه سوارانِ پهنه كابوس
شبي سوارِ مركبي از نورِ مرگ خواهم شد.
و تا قيامتِ خاك
تمامِ مردهِ شومم را
از هفت خوانِ كينه افلاكيانِ بي فردا
گذار خواهم داد.

اگر كه عشق نباشد
به روسياهيِ اين روزهايِ بي ناموس
شبي چراغ مركبيِ بزمِ ننگ خواهم شد
و تا شكستنِ تاك
شرابِ كهنه روحم را
از هفت خطِ مستيِ اين خاكيانِ بي فردا
گذار خواهم داد.

اگر كه عشق نباشد
به كور چشميِ اين عاقلانِ بي قاموس
شبي به قبرِ جنون مثلِ سنگ خواهم شد
و تا غمي غمناك
تمامِ پيكرِ فرسوده جنونم را
از هفت پرسشِ فرزانگانِ بي سودا
گذار خواهم داد.

اگر كه عشق نباشد
در اوجِ وحشتِ افسانه هايِ دقيانوس
شبي صليبِ مقبره غارِ تنگ خواهم شد
و تا طلوعِ وحشيِ آن تك غروبِ وحشتناك
تفاله هايِ همه خوابهايِ خوبم را
از هفت خوابِ كهنه اين خفتگانِ بي غوغا
گذار خواهم داد.

اگر كه عشق نباشد
درون ِكوچهِ اندوهِ پيرِ خسته توس
شبي شرابِ محفلِ پورِ پشنگ خواهم شد
و تا سكوتِ شهوتِ سودابه هايِ بي ادراك
صدايِ سرخِ گلويم را
از هفتِ كوسِ وحشيِ تورانيانِ بي نجوا
گذار خواهم داد.

اگر كه عشق نباشد
مي
مي
رم.

 

[roje_aria79]

در دادگاه عشق ... قسمم قلبم بود وكيلم دلم و حضار جمعي از عاشقان و دلسوختگان .
قاضي نامم را بلند خواند و گناهم را دوست داشتن تو اعلام كرد و پس محكوم شدم به تنهايي و مرگ .
كنار چويه دار از من خواستند تا اخرين خواسته ام را بگويم و ومن گفتم به تو بگويند :
... دوستت دارم.

 

[roje_aria79]

کاش می دانستی ، تو اگر می ماندی ، آسمان دل من آبی بود .
کوچ تو بی خبر و آنی بود ، اما ، راهت این بار سخت بارانی بود و
اگر می ماندی خلوتم مثل قدیم ، غرق در شادی بود ، زندگی جاری
بود . . .

شب تنهایی من با تو مهتابی بود .

 

[roje_aria79]

برف هـای انتــظار . . .
حالا برف های انتظار ، هنوز به خواب نرسیده ، آب می شوند..... خیالم ، روی یخ های
خاطره لیز می خورد و ...... اگر نباشد دستهای نگاه تو ، باور کن آن گونه بر زمین
نا امیدی خواهد افتاد ، که صدای شکستن همه آرزو ها را بشنــــوی . . . !

 

[roje_aria79]

قاصدك
انگار براي عاشقي آفريده شده . . . !‌ براي رسوندن
خبري از عاشقي به معشوقي . يا از معشوقي به عاشقي . . .
قاصدک رو گرفتم اين بار هيچ خبري با خودش نداشت
اما نذاشتم بي خبر بره . . .
تو گوشش زمزمه کردم و اونو به دست باد سپردم
قاصدک نرفته برگشت و گفت :
شونه هاي من براي رسوندن اين خبر ضعيف هستن.
اين خبر سنگينه و اين عشق بزرگ .
گفتم برو ........ قاصدک به فکر فرو رفت بعد لبخندي زد
و گفت : از دوست داشتن تا عاشق بودن راه طولانيه ,
راهي از رنج و عشق و صبوري و هر کسي به اين راه آشنا نيست .
پس عاشق اون کسي باش که جواب عشق رو خوب بده

 

[roje_aria79]

هزاران گل تو گلخونه نشسته
شقايق و بنفشه دسته دسته
ولی عاشق تو ای نازنينم
به هيچ گلی به جز تو دل نبسته
ببين کوچ پرستو ها به سوته
سپيده آينه ای در روبه روته
همون عشقی که ما رو در به در کرد
عزيزم ,نازنينم عطر و بوته
برای توست که دشت پراز قشنگيست
تموم آسمون ها لاجورديست
برای توست که رودخونه روونه
همينه تا افق رنگين کمونه
نبينم اشکی از چشمات بباره
کسی بر روی قلبت پا بذاره
بميرم تا که اون روز و نبينم
تو چشمات نازنينم سايه ی غم
همه بهار و بعد از تو شناختن
شب يلدا رو از موی تو ساختن
همون ها که ستاره نام گرفتن
از اون چشمای تو الهام گرفتن
تو خورشيدی که شب رو می سوزونی
تو برکه رو به دريا می رسونی
به هر جا پا بذاری تو بهاره
کوير زير قدم هات سبزه زاره
بذار منت به من ای بهترينم
تا مثل خاک به زير پاهات بشينم
به در گاه خداوند من چه کردم
که از لطفش به من دادنازنينم . . .

 

[آرشیتکت]

عشق
یعنی شکستن
عاشقانه سر سپردن
دل سپردن به سراب
در سکوت خویش مردن
یه روزی روزگاری
حرف بین ما نگاه بود
عشق و نقاشی میکردیم
نقش ما خورشیدو ماه بود​

 

[آرشیتکت]

هفت شهر عشق :
شهر اول :
نگاه و دلربايي
شهر دوم :
ديدار و آشنايي
شهر سوم :
روزهاي شيرين و طلايي
شهر چهارم :
بهانه،فکر،جدايي
شهر پنجم :
بي وفايي
شهر ششم :
دوري و بي اعتنايي
شهر هفتم :
اشک،آه،تنهايي​

 

[m/javid]

بانو بیا

بانو بیا تامن برایت قصّه گویم//ازدردها از رنجها ،از غصّه گویم
بانو بیا یک باردیگر یاری ام ده // رنجیده ام بنشین کم دلداری ام ده
بانوی من شعری بخوان آرام گیرم//باردگراز جام عشقت کام گیرم
بانو بیا تاسربه زانویت گذارم//یاس سفیدی گوشۀ مویت گذارم
درشعرمن بیت الّغزل بودی همیشه// درعاشقی ضرب المّثل بودی همیشه
بانو صدایت بهترین آواز دنیاست//آهنگ قلبت بهتر ازهرساز دنیاست
روزی که رفتی روزمرگ آرزو بود//روزفراق و ختم ِبحث و گفتگو بود
رفتی برو بانو، خدا پشت و پناهت// «جاوید» می ماند نگاه من به راهت
یک روزدیگر بازهم شاید بیایی // آن روز هم شاید کنم عشقت گدایی

 

[آرشیتکت]

اي كه مي پرسي نشان عشق چيست /عشق چيزي جز ظهور مهر نيست. *


عشق يعني مهر بي چون و چرا / عشق يعني كوشش بي ادعا *

عشق يعني مهر بي اما و اگر / عشق يعني رفتن با پاي سر *

عشق يعني دل تپيدن بهر دوست / عشق يعني جان من قربان اوست *

عشق يعني خواندن از چشمان او / عشق يعني حرفهاي دل بدون گفتگو *

عشق يعني عاشق بي زحمتي / عشق يعني بوسه بي شهوتي *

عشق يعني ، آزادي ، رهايي ، ايمني / عشق يعني زيبايي ، زلالي ، روشني *

عشق يعني تنگ بي ماهي شده / عشق يعني ماهي راهي شده *​

 

[آرشیتکت]

عاشقت خواهم ماند..............................
بي آنکه بداني.
دوستت خواهم داشت............................
بي آنکه بگويم.
درد دل خواهم گفت...............................
بي هيچ کلامي.
گوش خواهم داد..................................
بي هيچ سخني.
در آغوشت خواهم گريست.......................
بي آنکه حس کني.
در تو ذوب خواهم شد..............................
بي هيچ حرارتي.
اينگونه شايد احساسم نميرد .

 

[آرشیتکت]

بياتاليلي ومجنون هم باشيم
افسانه اش بامن
بياتاليلي ومجنون هم باشيم
افسانه اش بامن
بيابامن به شهرعشق روكن
خانه اش بامن
بياتاسربه روي شانه هم رازدل گوييم
اگرمويت چوروزم شدپريشان
شانه اش بامن
سلام اي دوست
سلام اي آشناي
مهربان دل
پرپروازبازكن چون پرستو
لانه اش بامن
دراين دنياي وانفساي حسرت زاي بي فردا
خداياعاشقان راغم مده
شكرانه اش بامن
مگوديگرسمندردر دل آتش نميسوزد
توگرمم كن به افسون
گرمي افسانه اش بامن.​

 

[آرشیتکت]

دستم
بوي گل ميداد
مرا به جرم چيدن گل
محکوم کردند
اما
هيچکس فکر نکرد
که شايد من
گلي کاشته باشم.

 

[roje_aria79]

یادت میاد ؟
دست تو موقع بارون همیشه چترم میشد ...
آخه میگفتی دلت نمیخواد بارون به تنم دست بزنه

 

[آرشیتکت]

از بهار پرسيدم
عشق يعني چه؟
گفت
تازه شكفته ام هنوز نميدانم

از تابستان پرسيدم
عشق يعني چه؟
گفت درگرماي وجودش غرقم نميدانم

از پاييز پرسيدم
عشق يعني چه؟
گفت در هزار رنگ آن باخته ام نميدانم

از زمستان پرسيدم
عشق يعني چه؟
گفت سرد است و بي رنگ.

 

[roje_aria79]

عشق
به کودکي گفتند : عشق چيست؟ گفت : بازي.
به نوجواني گفتند : عشق چيست؟ گفت : رفيق بازي.
به جواني گفتند : عشق چيست؟ گفت : پول و ثروت.
به پيرمردي گفتند : عشق چيست؟ گفت :عمر.
به عاشقي گفتند : عشق چيست؟ چيزي نگفت.آهي کشيد و سخت گريست

 

[آرشیتکت]

سخاوت

در عشق دستهای مرا

تا که تو از پشت بسته ای

از من

مخواه

از من مخواه عشق

در دستهای

بسته

سخاوت نیست.​

 

[آرشیتکت]

بذر عشق​

من
تو را
برای شعر
بر نمیگزینم

شعر
مرا
برای تو
برگزیده است

در هشیاری
به سراغت
نمی آیم

هر بار از سوزش انگشتانم
در می یابم
که باز
نام تو را
می نوشته ام.