به نقل از setareh2 :
این که میگن شریفیا مخن! و دانشگاه شریف اله و بله! همش چرته!
من شریف درس خوندم...
بعدش مدتی با زور و بدبختی تو ایران کار کردم بعدش اومدم اینور آب!
هیج جای دنیا دانشگاه شریف رو اصلا به اسم هم نمیشناسند!
این که میبینید دانشگاه های آمریکا و کانادا پر از دانشجوهای graduate ایرانیه (نه فقط شریفی!!!!!) به دلیل بالا بودن اعتبار شریف نیست! بیشتر برای اینه که خود آمریکاییها و کاناداییها مغزشون رو از سر راه نیاوردن برن در حد فوق لیسانس و دکترا فیزیک و ریاضی و الکترونیک و کامپیوتر بخونند! همشون یا کالج میرند بعد میرن سر کار یا فوقش یه BS میگیرند بعد میرند سر کار.... اون درصدی که بالاتر از BS میخان بخونند هم خیلی خیلی خیلی (به توان 10000) کم هستند! چون زندگیشون و کارشون با مدرک BS و پایینتر هم تضمینه! اختلاف حقوق چندانی هم با مدارک بالاتر ندارند!
بنابر این همیشه بالای 80% ظرفیت دانشکده های فیزیک و ریاضی و الکترونیک (و کلا رشته هایی که مخ میخوره) میمونه واسه چینیها بعدش هندی ها بعدش اروپای شرقیها و دست آخر اون ته ته ها ایرانیها!
بیخود هم پز شربفی بودن رو ندین!
وقتی پای کار عملی پیش بیاد از تمام فارق التحصیلهای دیپلمه و زیر BS کشورهای صنعتی هم پایینتریم! حتی از خیلی از دانشگاه های ایرانی هم پایینتریم!
خوندن یه مشت تئوری محض بالاتر از سطح دانشگاه های دیگه بدون پشتوانه آزمایشگاهی هم مفت نمی ارزه!
چون تئوری محض فراره! بعد یه سال از فارق التحصیلی از دانشگاه هیچی تو مخ هیچکدومشون نیست!
الکی هم سعی نکنید به دلیل شریفی بودن بقیه رو با دید موش و سوسک نگاه کنید که این بزرگترین حماقت روزگاره!
الان کسی میتونه دیگران رو به صورت موش و سوسک نگاه کنه که جیبش پر پول تر باشه نه اینکه یه مشت تئوری به درد نخور تو مخش جا داده باشه!
صلوات بفرست!
اولا تو شريف درس خوندي دليل نميشه حرفات و نظراتت در موردش درست باشه .
-تو همه جاي دنيا و مراكز معتبر علمي رو گشت زدي كه ميگي: " هيچ جاي دنيا" شريف رو به اسم
هم نميشناسند ؟؟؟!
كاملا مشخصه كه چقدر حرفات رو بي حساب ميزني.
چيزي كه جالبه اينه كه برداشت تو از شناخته شده بودن يك دانشگاه تو دنيا اينه كه ملت (يا ملت دانشگاهي) اسم شريف سر زبونهاشون باشه و اين دانشگاه رو بشناسند .
در صورتي كه اصلا شناخته شده بودن يك دانشگاه تعريفش اين نيست .
اصلا ربطي به اين نداره كه تو فلان كشور بقال سر محل يا فلان دانشجو ها دانشگاه شريف رو نشناسند .
اونايي كه بايد بشناسند به خوبي ميشناسند .
بي شك اعضاي هيئت علمي دانشگاههاي معتبر دنيا شريف رو بخوبي ميشناسند( خيلي فراتر از شنيدن اسمش!)
پذيرش و" بورس" شريفيها از طرف معتبر ترين دانشگاههاي آمريكا و كانادا و ...هم مويد اين موضوع هست .
بي شك دانشگاههايي مثه استانفورد بيخودي كسي رو قبول نميكنند و سخت گيريهاي فوق العاده زيادي در پذيرش
دانشجو دارند چه برسه بخوان بورسيه خفن هم بدن !
همين تابستوني كه گذشت قبوليهاي دانشگاه استانفورد (فلو!) ,ميشيگان , مريلند و ... داشتيم .
مسلما يكي از پارامتر هاي مهم قبولي براي اونا اعتبار دانشگاه محل تحصيل قبلي طرف هستش .
حالا چجوري شريفيا چنين پذيرشهايي گرفتن در صورتي كه تو ميگي اصلا هيچ جاي دنيا كسي حتي اسم شريف رو نشنيده !!
حتي در اين حد هم اطلاع نداري كه خيلي از اعضاي هيئت علمي شريف با اعضاي دانشگاههاي معتبر دنيا در ارتباط هستند و با هم تبادل نظر و مكاتبه دارند .
اين موضوع كه خيلي از مردم عادي و دانشجوها تو خيلي كشورها شريف رو شايد نشناسند خيلي مربوط ميشه به
اينكه اين دانشگاه در كشور "ايران" واقع شده .
خوب عجيب نيست اگه مثلا يه دانشجوي آمريكايي شريف رو نشناسه چون هرگز حتي به ذهنش هم خطور نميكنه كه مثلا براي ادامه تحصيل از آمريكا بياد تو كشوري مثه ايران !(حتي اگه الان توي بدترين دانشگاه آمريكا مشغول تحصيل باشه)
چند سال پيش تلويزيون نشون داد كه با تعدادي از دانشجوهاي آمريكايي مصاحبه كرده بودند خيلي هاشون حتي اسم ايران رو نشنيده بودند .خيلي هاشون هم ايران رو با عراق اشتباهي ميگرفتند و فكر ميكردند ايران همون عراقه ! (چون تو انگليسي شبيه هم نوشته ميشن )
در صورتي كه اين دو تا كشور 8 سال با هم جنگيدند ! وقتي دانشجو هاشون اينطوري بودند چه انتظاري از بقيه مردم ميشه داشت ؟!
(البته الان كه اسم ايران به بدترين شكل ممكن تو دنيا در رفته)
در مقابل خيلي از شريفيا تو ايران نقشه آمريكا رو از حفظند . از چيزهايي مثه نوع آب و هواي هر ايالت و مراكز مهم شهر هاش و ... خبر دارند .
از معتبر ترين تا خيلي از درپيت ترين دانشگاههاي آمريكا اطلاع دارند و شناخت دارن .
دانشگاه علي آباد كتول آمريكا رو هم بگي يه سري ميشناسند . چرا ؟ -"چون تو آمريكا واقع شده "
به عنوان يه مثال ديگه كتابچه راهنماي دانشكده برق يكي از دانشگاههاي معتبر سنگاپور رو ميخوندم .هيئت علمي خفني داشت و كلي استاد تمام داشتند .
حالا چند درصد از دانشجوها اون دانشگاه سنگاپوري رو ميشناسند ؟؟خيلي كم .
چون هر كسي حاضر نميشه بره سنگاپور(با اينكه كشور پيشرفته اي هست) و همه چششون به يه سري كشور هاي ديگست .
اگه اين دانشگاه و دانشگاه شريف با همين سطح علميشون تو يه كشور اروپايي ياكشور هاي آمريكاي شمالي واقع ميشدند اونوقت ميديدي چه در صدي از دانشجوها و مردم اونا رو ميشناختند.
اينا در مورد مردم و خيلي از دانشجوها تو كشور هاي ديگه بود .
--------------
وگرنه همون طور كه گفتم اساتيد و اعضاي هيئت علمي دانشگاههاي معتبر دنيا (كه شوت نيستند ) دانشگاه شريف رو ميشناسند به خوبي .
اساتيد خيلي از دانشگاههاي دنيا با هم ارتباط علمي دارند . علم و دانش مرز و بوم نميشناسه.