برای گروهی پخ زدم که نوشتهء جدیدی در وبلاگم نوشته‌ام. اغلب دوستان برای این کار از من تشکر کردند.
متاسفانه همیشه کسانی هستند که علاقهء ویژه‌ای به تنبیه و مجازات دارند. این‌ها مرا به یاد کسانی می‌اندازند که صف می‌کشند تا مراسم اعدام یک بچهء ۱۷ ساله را تماشا کنند و تخمه هم می‌شکانند. این عده ترجیح دادند که بجای نوشتن برای خودم، ریپورت بدهند. مدیرکل هم، که از قرار دوغ و دوشاب برایش تفاوتی ندارد، به جرم تبلیغ، بنده را بن کرد. برای خودم هم اینهمه وسعت‌نظر، بهت‌آور بود. تازه به من اخطار داده شده که در صورت تکرار، برای همیشه بن خواهم شد.
متاسفانه جهان خالی از این گونه ریپورت دهندگان حقیر نخواهد شد، بنابراین احتمالا بزودی برای همیشه از اینجا رانده میشوم. چه بسا برای برخی، خوشایند هم باشد. شکی ندارم که شما از آن‌ها نیستید، دوست نازنین
