سگ ایشون به خاطر نژادی که دارن و حساسیت بالای این گونه نژادها به توجه انسانی که باهاشون زندگی میکنه احساس حسادت زیادی داره در مورد کودکی که بعد از خودش به اون خونه میاد و بیشتر از همه خودش آسیب میبینه از نظر روحی.
موارد گزارش شده حمله سگ خانگی به فرزندان بسیار بسیار کم بوده اما تنها مورد مشابه در تمام این موارد معدود تربیت نادرست سگ و رفتار اشتباه با اون بوده.
بر فرض مثال دیدن سگ اومده و داره پتوی بچه رو با دندون میکشه.
براشون جالب بودن و نشستن به گفتن و خندیدن.
اینجا سگ فکر میکنه کار خوبی انجام میده که این چنین خشونت سبکی رو نشون میده.
سگ به شدت حالت شرطی شدن داره.
روی همین حساب فردا میان میبینن این دفعه پای بچه تو دهن سگه!!! چرا؟ چون حیوان فکر میکنه کاری که انجام میده باعث شادی و رضایت صاحبش میشه!!
پیشنهاد من به شما در مرحله اول استفاده از تخت با ارتغاع نسبتا زیاده که سگتون نتونه از همون اول بپره کنار کودک.
شما یک اشتباهی که در تربیت این سگ داشتید اجازه دادن برای پریدنش روی تخت خوابتون بوده.
اون الان حس میکنه با این کار شما رو میتونه خوشحال کنه!!
در مراحل بعد اموزش سگ برای انجام ندادن حرکات خشن نسبت به کودکه که شما اگه ازش حرکت ناجالبی دیدید (هر گونه واکنش غیر طبیعی و نرمال مانند نشان دادن دندان/غر غر کردن / واق واق کردن به کودک و... ) با اسپری آب که مقدار کمی سرکه (مثلا برای یک لیتر آب 2 3 قاشق) مخلوطش شده به صورت سگ بپاشید و بلند و با یک حالت تنبیهی کلمه نه + اسم سگ رو ببرید.
اینطوری مثلا:
پییییس نه جسی!
شما در کل باید به سگ حالی کنید که اونی که دستور میده شمایید و اونی که فرمانبرداره اون.
اما به هیچ وجه تنبیه بدنی نکنید سگ رو چون به جز غیر انسانی بودن هیچجوره جوابگو نیست.
حیوانات بر عکس بسیاری از تفکرات بسیار باهوش و آموزش پذیرند.
اگر کار اشتباهی انجام میدن به خاطر تربیت نادرست ما آدمهاست.
پاینده و شاد باشید.
همشم تقصیر عیاله که لوسش کرده ...
