شعر های تاریک

[ibest]

دل، این دل تنگ، زیر این چرخ کبود

یک عمر دهان جز به شکایت نگشود

آرامش تسبیح شما بر هم خورد

شرمنده ام ای درخت، ای گل، ای رود!

میلاد عرفان پور

 

[Cya]

فصل عوض می‌شود
جای آلو را
خرمالو می‌گیرد
جای دلتنگی را
دلتنگی...

علیرضا روشن

 

[Cya]

ﮔــﻮﺵ ﮐــﻦ
ﻭﺯﺵ ﻇﻠﻤﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﯼ ؟
ﻣﻦ ﻏﺮﯾﺒﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻡ
ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﻮﻣﯿﺪﯼ ﺧﻮﺩ ﻣﻌﺘﺎﺩﻡ
ﮔـــﻮﺵ ﮐــﻦ
ﻭﺯﺵ ﻇﻠﻤﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﯼ ؟
ﺩﺭ ﺷﺐ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ
ﻣﺎﻩ ﺳﺮﺧﺴﺖ ﻭ ﻣﺸﻮﺵ
ﻭ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻡ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺑﯿﻢ ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺨﺘﻦ ﺍﺳﺖ
ﺍﺑﺮﻫﺎ، ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﻋﺰﺍﺩﺍﺭﺍﻥ
ﻟﺤﻈﻪﺀ ﺑﺎﺭﯾﺪﻥ ﺭﺍ ﮔﻮﺋﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮﻧﺪ
ﻟﺤﻈـﻪ ﺍﯼ ...
ﻭ ﭘـﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ، ﻫﯿــﭻ

"فروغ فرخزاد"

 

[ibest]

عمری خیال بستم یار آشناییت را

آخر به خاک بردم داغ جداییت را

 

[Cya]

ﺷﺐ ﺍﺳﺖ ﮐﻠﻨﺠﺎﺭ ﻣﯿﺮﻭﻡ .....
ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺎ ﺩﻟﺘﻨﮕﯿﻬﺎﯾﻢ ....
ﺑﺎ ﻗﻠﺐِ ﻟِﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ...
ﺑﺎ ﻏُﺮﻭﺭِ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﻡ ....
ﺳﺮﺍﻏﺶ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮﻡ .. ...
ﻧﮕﯿﺮﻡ .. ﺑﮕﯿﺮﻡ .. ...
ﻧﮕﯿﺮﻡ .....
ﻧﺰﺩﯾﮏِ ﺻﺒﺢ ﺍﺳﺖ .. ...
ﺩﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﺩﻡ .....
ﻣﺸﺘﺮﮎِ ﻣﻮﺭﺩِ ﻧﻈﺮ ﺩﺭ ﺣﺎﻝِ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ
ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ !!!!

 

[Cya]

میگن عصر جمعه دل آدم میگیره ...چند سالی هست که زندگیم در یک عصر جمعه متوقف شده !

 

[ibest]

دل ز خامی ها فریب چشم شهلا می خورد
ساده دل در زندگی از این و آن پا می خورد
در گذرگاه زمان، بی دست و پا خوردن خطاست
توپ چون بی دست و پاست از این و آن پا می خورد

 

[Cya]

دلت که از تمام دنیا گرفته باشد
تنها به درد بازگشت
به زادگاهت میخوری . . .

 

[ibest]

تلخی این جدایی رو با گریه بدترش نکن
ما که شکسته دلمون تو دیگه پرپرش نکن
من که دلم خونه ولی دوس ندارم تو بشکنی
فقط بدون هر جای اون دنیا برم تو با منی
چیزی ندارم که بگم غیر از خداحافظ عزیز
اشکای نازنینتو به پای رفتنم نریز

 

[Giba]

گــــاهـــي عکســـي را مـــي ســـوزانيــــم
گـــاهـــي عکســـي مـــا را مـــي ســـوزانـــد
گـــاهـــي بـــا ديـــدن يــک عکـــس ســـاعــت هـــا گــريـــه مـــي کنيـــم
گــــاهــي هـــم ســـالهـــا بــا يـــک عکـــس زنـــدگــي مـــي کنيـــم
و ايــــن يعــني زنـــدگــــــــي

 

[Cya]

افسوس! که باز از در تو دور بماندیم
هیهات! که از وصل تو مهجور بماندیم
گشتیم دگر باره به کام دل دشمن
کز روی تو، ای دوست، چنین دور بماندیم
ماتم زدگانیم، بیا، زار بگرییم
بر بخت بد خویش، که از سور بماندیم
خورشید رخت بر سر ما سایه نیفکند
بی روز رخت در شب دیجور بماندیم
از بوی خوشت زندگیی یافته بودیم
واکنون همه بی‌بوی تو رنجور بماندیم
روشن نشد این خانهٔ تاریک دل ما
از شمع رخت، تا همه بی‌نور بماندیم
ناخورده یکی جرعه ز جام می وصلت
بنگر، چو عراقی، همه مخمور بماندیم

 

[ibest]

کاش دلتنگ شقایق ها شویم
به نگاه سر خشان عادت کنیم
کاش وقتی که تنها می شویم
با خدا و سایه ها خلوت کنیم
کاش بین ساکنان شهر عشق
ردپای خویش را پنهان کنیم
ما هم روزی از اینجا می رویم
کاش این پرواز را باور کنند

 

[ibest]

تو باور مکن
در آسمان خیال تو
تنها ترین پرنده منم
راهی دراز و مقصدی نزدیک
در پیش
من کوله بارم را بر می دارم
تا در انزوای باورم پنهانش کنم
شب را به خاطر روز با تو بودن
و روز را به دلیل خاطره های هر شب
دوست دارم
می پرستم!

تو باور نکن
اما من از نزدیک ترین جاده ها
دروترین مسیر را به تو
و برای رسیدن به تو پیموده ام.

تو باور نکن
اما ابرهای آسمان دلم
همیشه در فرجام با تو بودن
طوفان کرده اند
و برای شادی دل تفدیده ام عبث کوشیده اند.
عبور می کنم از تو
برای بودنم
و می مانم دور از تو
برای ماندنت

تو باور نکن
اما این خسته دل سالهاست
که به تعمیر خراب آباد دل نکوشیده
تا مگر کوچکترین تعقیر در آثار به جامانده از تو
در این خانه حاصل گردد.
تو را برای با تو بودن بدرود گفتم
و فراغت را بهر زنده بودن برگزیدم
تا بی دردی مرا از یاد تو دور نسازد.

تو باور مکن
که من نفس کشیدن را
بی بوی گلت دوست می دارم
هزاران بار به تو گفتم
نفس مرا زندگی نیست
تمام زندگی توئی
پس یا من مرده ام
یا در خفقان دنیا نفس می کشم
تو باور مکن
اما هنوز زنده ام!
محسن محمدی

 

[ibest]

یک رنگی و بوی تازه از عشق بگیر!
پر سوزترین گدازه از عشق بگیر!
در هر نفسی که می تپی
ای دل من!
یادت نرود اجازه از عشق بگیر.

 

[kyle]

آن عاشقان شرزه که با شب نزیستند

رفتند و شهر خفته ندانست کیستند

فریادشان تموّج شطّ حیات بود

چون آذرخش در سخن خویش زیستند

مرغان پر گشودۀ طوفان که روز مرگ

دریا و موج و صخره بر ایشان گریستند

می گفتی ای عزیز: سترون شده است خاک

اینک ببین برابر چشم تو چیستند:

هر صبح و شب به غارت طوفان روند و باز

باز آخرین شقایق این باغ نیستند

 

[Cya]

اگر کسی مرا خواست
بگویید رفته باران ها را
تماشا کند
و اگر اصرار کرد
بگویید برای دیدن توفان ها
رفته است
و اگر باز هم سماجت کرد
بگویید رفته است تا دیگر
بازنگردد !

بیژن جلالی

 

[Cya]

عاقبت
همه‌ى ما
زير اين خاک
آرام خواهيم گرفت
ما
که روى آن
دمى به همديگر
مجال آرامش نداديم

آنا آخماتووا

 

[ibest]

بر مزارم گریه کن اشکت مرا جان می دهد
ناله هایت بوی عشق و بوی باران می دهد
دست بر قبرم بکش تا حس کنی مرگ مرا
دستهایت دردهایم را تسلی می دهد
با من درمانده و شیدا سخن را تازه کن
حرفهایت طعم شیرین بهاران می دهد
وقت رفتن لحظه ای برگردو قبرم را ببین
این نگاه آخرت امید ماندن می دهد
رفتی وچشمانم به دنبال قدم هایت گریست
زخمهای مرده ام را رفتنت جان می دهد...

 

[Cya]

هر غروب
می آید و مرا در آغوش می گیرد
تنها
"تاریکی" ست که مرا خوب می فهمد.

 

[Cya]

کجای زندگی تیر خورده ایم
که تنها مرگ
پایان درد ماست؟