خب در ادامه ی بحثمون در مورد نوترون ... گفتم بد نباشه که درمورد ستاره های نوترونی هم کمی صحبت کنم ...
* اول یه
مقدمه ی کوچولو در مورد ستارها می گم و بعد وارد بحث ستاره های نوترونی می شیم ...
ستاره در اول یه پهنه ی وسیعی
از گرد و غبار و گاز هست , که عموما در فضای بین ستاره ای تجمع می کنن ..
این گردوغبار توسط نیروی گرانشی جذب هم می شن و به دورن خودشون به اصطلاح فروریزش می کنن ...
این فروریزش ترجمه ی
collapse هست که از این کلمه خوشم میاد
نکته ای که جالب ...
اکثر ستاره ها گازی هستن و مثل سیاره ها از جامد تشکیل نشدن ...
------ این سؤال پیش میاد که ا
ین فروریزش و تجمع تا کجا پیش می ره ؟ ... جواب به این سؤال خیلی از زمینه های ستاره شناسی رو پوشش می ده .. که بهش می رسیم
ببینید یه ستاره تا جایی منقبض می شه که یه نیرویی از داخل با فشار گرانشی مخالفت کنه و به تعادل برسن
در عموم ستاره ها این فشار داخلی رو
انفجارات هسته ای و واکنش های همجوشی ایجاد می کنه و باعث می شه که ستاره به دورن خودش collapse نکنه
اگه سوخت یه ستاره که بیشتر هیدورژن هست تموم بشه , چی می شه ؟... بحث ستاره های نوترونی از اینجا شروع می شه
در اصل , ستاره ی نوترونی
لاشه ی ستاره ای هست که عمرش تموم شده ...
زمانی که سوخت ستاره ای تموم می شه و دیگه نمی تونه در مقابل فشار گرانشی مقاومت بکنه به یکی از سه حالت ,
کوتوله ی سفید ,
ستاره ی نوترونی , و
سیاهچاله تبدیل می شه
این که یک ستاره به کدوم حالت تبدلیل بشه , بستگی به جرم ستاره داره , ستاره هایی
با جرم بیش از یک چهارم جرم خورشید به ستاره ی نوتورونی فروریزش می کنن
نکته ی قشنگ قضیه اینجاست ...
( هم کوانتوم , هم نسبیت رو باید در نظر گرفت )
ستارها بوسیله ی فشار ناشی از همجوشی هسته در مقابل نیروی گرانشی مقاومت می کنن
ولی ستارها ی نوترونی از طریق یکی از اصول مکانیک کوانتومی به نام
اصل طرد پائولی این مقاومت رو بدست میارن و از فروریزش جلوگیری می کنن
افزایش نیروی گرانشی باعث می شه که واکنش هسته ای ,
تبدیل الکترون و پروتون به نوترون ,
انجام بشه و یه گاز تبهگن نوترونی ایجاد بشه ..
( مفاهیم زیادی اینجا وجود داره , ولی خب سعی می کنم که ساده بیان بشن ... )
به دلیل تراکم زیاد ... ماده خیلی چگال و متراکم می شه و نوترون ها خیلی به هم نزدیک می شن ... اصل طرد می گه , دو نوترون در یک تراز انرژی و با یک سرعت نمی تونن در کنار هم باشن و این اجازه رو نمی ده که نوترون های زیاد به هم نزدیک بشن .
خب , این از این .. و حالا چند نکته در مورد این ستاره ها بگم
همون طور که متوجه شدین این ستاره ها به شدت چگال هستن
به عنوان مثال ...
یک ستاره نوترونی به جرم خورشید ... قطری در حدود 10 کیلومتر داره
قطر خورشید در حدود یک میلیون کیلومتره و در حدود 100 برابر قطر زمینه ... خودتون ببینید که ستاره ی نوترونی چقدر چگاله ...
* این نوع ستاره ها از انفجارات
ابرنواختر ها هم بوجود میان ...
* یه ستاره ی نوترونی چرخنده , میدان مغناطیسی داره ...به همین خاطر ( با توجه به مباحث گرانشی و الکترومغناطیسی ... همونطور که در عکس بالا می بینید ) از دو طرف تابش می کنن و تپ اختر گسیل می کنن به همین خاطر بهشون ,
فانوس دریایی ستاره ای هم میگن
