كتابهاي خوبي را كه خوانده ايد معرفي نماييد ( بحث و بررسی )

[غریبِ آشنا]

فکر می‌کنم «مارک تواین» (ساموئل لنگهورن کلمنس) نیازی به معرفی نداشته باشه، هممون کمابیش با آثار این نویسندۀ توانا بزرگ شده‌ایم. از زمان مرگ «مارک تواین» در سال ۱۹۱۰ تا به حال، زندگی‌نامه‌های زیادی از او به چاپ رسیده‌اند. اما این زندگی‌نامه که در حقیقت، یک «خودزندگی‌نامه» است، علاوه بر اینکه به قلم خود «مارک تواین» نوشته شده، ویژگی‌های خاص دیگری هم داره، که به همین علت، برخی عنوان «پدیدۀ ادبی سه قرن اخیر» رو به اون داده‌اند.







کتاب «خودزندگی‌نامۀ مارک تواین، جلد ١» به تازگی چاپ شده و در حال حاضر، بعد از کتاب «خاطرات جورج و. بوش» در صدر جدول پرفروش‌ترین‌ها قرار داره. نکته قابل ذکر اینه که میگن «مارک تواین» این خودزندگی‌نامه رو در دهۀ آخر عمرش نوشته بوده و وصیّت کرده بوده، اون رو تا یک قرن پس از مرگش منتشر نکنند. حالا پس از گذشت این مدت «دانشگاه برکلی کالیفرنیا» اولیّن جلد این خودزندگی‌نامه رو منتشر کرده. متأسفانه این کتاب هنوز به فارسی ترجمه نشده.


امضای ساموئل لنگهورن کلمنس

به نظر من این کتاب دو عیب کوچیک داره؛ البته فقط از لحاظ ظاهر و حجم، که اونم بیشتر سلیقه‌ای است و از دید شخص خودم. یکی اینکه به غیر از چند تا عکس، حدود ٧٥٠ صفحه متن (ناگفته نماند، فقط در جلد اوّل) شاید برای بعضی‌ها مثل من یکم سنگین و خسته‌کننده باشه. و نکته دیگه در مورد صحافی و جلد کتاب هست، که نسبت به قطر زیاد کتاب، بهتر بود مستحکم‌تر و ضخیم‌تر می‌بود.

اما برای علاقه‌مندان به «مارک تواین» مهمتر و جالب‌تر از همه محتوای این کتابه، که از این لحاظ میشه گفت واقعاً «پدیدۀ ادبی سه قرن اخیر» و بی‌نظیره.


منبع: متن از خودم، عکس‌ها متعلق به کتاب نام برده.

 

[غریبِ آشنا]

بر اساس نسخۀ منحصر به فرد منتخب ديوان بيدل دهلوی‌
٨٩٧ صفحه‌، وزيری‌

"«بیدل به انتخاب بیدل‌» عنوان كتابی است مبتنی بر نسخه‌ای خطی از غزلیات و رباعیات میرزا عبدالقادر بیدل‌. آن نسخۀ منحصر به فرد كه گزیده‌ای است از غزلیات و رباعیات بیدل و در زمان حیات شاعر فراهم آمده است‌، در كتابخانۀ سالارجنگ حیدرآباد هندوستان محفوظ است و آنچه اكنون بر آن اساس پیش روی ماست‌، كتابی است حروفچینی شده با مقدمه‌، تصحیح و مقابلۀ شریف حسین قاسمی از استادان دانشگاه‌های هندوستان و علی‌رضا قزوه شاعر معاصر و رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در دهلی نو.

می‌باید تلاش و همت جناب قزوه را در یافتن و انتشار نسخه‌های خطی معتبر از بیدل در هندوستان قدر نهاد و این از بركات حضور چندسالۀ او در این سمت فرهنگی است‌. پیش از این هم نسخه‌ای دیگر از غزلیات بیدل به همت جناب قزوه منتشر شد كه سوای مقدمه‌اش‌، كاری بسیار ارزشمند بود، به ویژه كه به صورت عكسی چاپ شد و این برای بیدل‌پژوهان كارآمدتر است نسبت به چاپهای حروفچینی كه هیچ به نمونه‌خوانی درست آنها اعتماد نمی‌توان كرد، مثل همین كتاب حاضر، چنان كه خواهیم دید.

باری‌، این «بیدل به انتخاب بیدل‌» عنوانی است برساختۀ مصححان این چاپ و گویا بیشتر جنبۀ بازاریابی دارد، چون از توضیحات جناب قزوه و قاسمی در مقدمه‌، نمی‌توان به این نتیجه رسید كه كتاب به راستی توسط خود شاعر گزینش شده است‌. اگر چنان می‌بود و این موضوع قطعیت می‌داشت‌، البته ارزشی داشت برای شناخت ذوق و پسند خود بیدل‌. ولی این كه كتابی به نظر شاعر رسیده و حتی خود او در حواشی‌اش غزلهایی نگاشته است‌، دلیلی بر گزینش آن توسط خود او نمی‌تواند بود.
[…]
ولی این نسخۀ خطی چه حاصل گزینش بیدل باشد و چه نباشد، از لحاظ نسخه‌شناسی و تصحیح دیوان بیدل اثری است ارزشمند و قابل استفاده برای پژوهشگران‌، به ویژه كه ضبط بسیاری از ابیات در آن‌، نسبت به ضبط موجود در دیوان رایج بیدل یعنی نسخۀ كابل‌، ارجحیتی آشكار دارد. در بعضی موارد هم هرچند این برتری قطعی نیست‌، جای بحث و انتخاب را باز می‌گذارد و این نیز مغتنم است‌."[۱]



"ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بن عبدالخالق ارلاس یا برلاس، متخلص به بیدل دهلوی، شاعر پارسی‌سرای سبک هندی است.

ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بیدل فرزند میرزا عبدالخالق در سال ۱۰۵۴ ه‍. ق. در پتنه در کشور هندوستان پای به عرصهٔ هستی نهاد. او شاعر پارسی‌گوی هندی است که از ترکان جغتائی برلاس بدخشان بود؛ اما در هند متولد شد و تربیت یافت و بیشتر عمر خود را در شاه جهان‌آباد دهلی به عزت و آزادی زندگی کرد و با اندیشه‌های ژرف آثار منظوم و منثور خود را ایجاد نمود.

او در سال ۱۰۷۹ ه‍. ق. بخدمت محمداعظم بن اورنگ زیب پیوست. سپس، به سیاحت پرداخت، و سرانجام، در سال ۱۰۹۶ه‍. ق. در دهلی سکنی گزید، و نزد آصف جاه اول، (**** حیدرآباد) دکن منزلت بلند داشت.

بیدل به‌روز پنج‌شنبه چهارم صفر سال ۱۱۳۳ ه‍. ق. در دهلی زندگی را بدرود گفت و در صحن خانه‌اش، در جایی‌که خودش تعیین کرده بود، دفن گردید. پژوهش‌های بعدی توسط استاد سید محمد داؤد الحسینی، همه متفق و گواه بر آن‌اند، که عظام بیدل بعد از دفن مؤقت در صحن خانه‌اش، به وسیلهٔ مریدان و ارادتمندان و بازماندگان خاندانش، به وطن اصلی او افغانستان انتقال داده شده، و مزار وی در هند نیست، بلکه، در قریهٔ خواجه رواش کابل می‌باشد.

در آثار بیدل، افکار عرفانی با مضامین پیچیده، استعارات، و کنایات به‌هم آمیخته، و خیال‌پردازی و ابداع مضامین تازه با دقت و موشکافی زیادی همراه گردیده است.

در نظم و نثر سبکی خاص دارد، و از بهترین نمونه‌های سبک هندی به‌شمار می‌آید.

شفیعی کدکنی در کتاب شاعر آیینه‌ها در مورد بیدل می‌گوید: «بیدل را باید نمایندۀ تمام عیار اسلوب هندی به‌شمار آوریم."[۲]


منابع:
١. محمد کاظم کاظمی، نظری بر كتاب «بيدل به انتخاب بيدل‌»
۲. ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

 

[غریبِ آشنا]

رمان‌ علمی-تخیلی «سنو کراش» (سال ١٩٩٢) نوشته «نیل ستفِنسن»، نویسندۀ توانای سبک «سایبر پانک» است. چون به ژانر علمی-تخیلی؛ مخصوصاً به کتاب‌ها یا فیلم‌ها یا هر اثر دیگه‌ای با فضای «سایبر پانک» علاقه دارم، این کتاب برام خیلی جذّاب و خوندنی بود. داستان کتاب در شهر لس آنجلس، در آینده‌ای نه چندان دور شکل می‌گیره.



"«نیل ستفِنسن» متولد ١٩٥٩ در ایالت مریلند آمریکا و ساکن سیاتل در ایالت واشینگتن است. رمان‌های علمی-تخیلی او بازتاب آزمایش‌هایش با رسانه‌های جدید، مانند «واقعیت مجازی» و «وب جهان‌گستر» هستند. به همین دلیل یکی از بنیانگزاران اصلی سبک «سایبرپانک» محسوب می‌شود."[1]



قبل از این که این کتاب رو بخونم، اصلاً نمی‌دونستم تا چه اندازه مطالب، واژه‌ها و اصطلاحات استفاده شده در این رمان، در فرهنگ و زبان رایج امروز در اینترنت و در شکل‌گیری شبکه‌های مجازی امروز تأثیرگذار بوده، و با نویسندۀ کتاب هم آشنایی زیادی نداشتم.
خیلی بعد که با آثار نیل ستفِنسن بیشتر آشنا شدم، متوجه شدم که خیلی‌ها اونو به عنوان پدر دنیای مجازی امروز می‌شناسند.



واژۀ «آواتار» مثلاً، برای اوّلین بار توسط نیل ستفِنسن، برای کاربرد در دنیای مجازی، در همین رمان «سنو کراش» استفاده شد.
نمونۀ مشهور دیگه، دنیای مجازی «سکند لایف» یا «زندگی دوّم» است، که همه باهاش آشنایی دارند.
«سکند لایف» دقیقاً الهام گرفته از دنیایی است که سالها پیش توسط نیل ستفِنسن در «سنو کراش» تفسیر شده است؛ دنیایی که توسط کاربرانی که قادر به مکاتبه، تبادل نظر، انجام معاملات و کلیه فعالیت‌های اجتماعی هستند، تعریف می شود. این دنیا در رمان «سنو کراش» «متا ورز» نام دارد.
حتی گفته می‌شود، شرکت «کی‌هول» در ساخت نرم‌افزار «گوگل ارت» از این رمان الهام گرفته است.

این کتاب کاندیدای جایزۀ انجمن آثار علمی-تخیلی بریتانیا و جایزه آرتور سی کلارک بوده و قراره با اقتباس از داستان کتاب فیلمی ساخته بشه.


منبع: متن از خودم. (به غیر از پاراگراف دوم، که ترجمۀ من از ویکی‌پدیا است.)

Spectra | May 2, 2000 | English | ISBN: 0553380958 | 480 pages | PDF | 1 MB
Mirrors:
http://rapidshare.com/files/239063610/Snow_Crash.rar
http://www.megaupload.com/?d=NZV51RHX

Audiobook
Hachette Audio; Unabridged edition (August 1, 2001) | Language: English | ISBN-10: 1586211137 | Listening Length: 17 hour(s) and 8 min. | 510.93 Mb
Mirrors:
http://www.fileserve.com/file/AjbqaEX
http://www.fileserve.com/file/PCycqvY
http://www.fileserve.com/file/npsFbbd
http://www.fileserve.com/file/KaScCuX
http://www.fileserve.com/file/p2JZYpr

http://www.filesonic.com/file/22536009/Neal.Stephenson.Snow.Crash.AB.rar.005.001
http://www.filesonic.com/file/22535969/Neal.Stephenson.Snow.Crash.AB.rar.005.002
http://www.filesonic.com/file/22536007/Neal.Stephenson.Snow.Crash.AB.rar.005.003
http://www.filesonic.com/file/22535991/Neal.Stephenson.Snow.Crash.AB.rar.005.004
http://www.filesonic.com/file/22536141/Neal.Stephenson.Snow.Crash.AB.rar.005.005

 

[orginalfilm]

صد سال تنهايي !

خيلي رمان نخوندم اما اين يكي واقعا محشر بود ، يه رئاليسم جادووييي از گابريل گارسيا ماركز.

رمان كشش خيلي خوبي داره و پايان خيلي بهتري .

 

[office]

فکر می‌کنم «مارک تواین» (ساموئل لنگهورن کلمنس) نیازی به معرفی نداشته باشه، هممون کمابیش با آثار این نویسندۀ توانا بزرگ شده‌ایم. از زمان مرگ «مارک تواین» در سال ۱۹۱۰ تا به حال، زندگی‌نامه‌های زیادی از او به چاپ رسیده‌اند. اما این زندگی‌نامه که در حقیقت، یک «خودزندگی‌نامه» است، علاوه بر اینکه به قلم خود «مارک تواین» نوشته شده، ویژگی‌های خاص دیگری هم داره، که به همین علت، برخی عنوان «پدیدۀ ادبی سه قرن اخیر» رو به اون داده‌اند.

کتاب «خودزندگی‌نامۀ مارک تواین، جلد ١» به تازگی چاپ شده و در حال حاضر، بعد از کتاب «خاطرات جورج و. بوش» در صدر جدول پرفروش‌ترین‌ها قرار داره. نکته قابل ذکر اینه که میگن «مارک تواین» این خودزندگی‌نامه رو در دهۀ آخر عمرش نوشته بوده و وصیّت کرده بوده، اون رو تا یک قرن پس از مرگش منتشر نکنند. حالا پس از گذشت این مدت «دانشگاه برکلی کالیفرنیا» اولیّن جلد این خودزندگی‌نامه رو منتشر کرده. متأسفانه این کتاب هنوز به فارسی ترجمه نشده.

امضای ساموئل لنگهورن کلمنس

به نظر من این کتاب دو عیب کوچیک داره؛ البته فقط از لحاظ ظاهر و حجم، که اونم بیشتر سلیقه‌ای است و از دید شخص خودم. یکی اینکه به غیر از چند تا عکس، حدود ٧٥٠ صفحه متن (ناگفته نماند، فقط در جلد اوّل) شاید برای بعضی‌ها مثل من یکم سنگین و خسته‌کننده باشه. و نکته دیگه در مورد صحافی و جلد کتاب هست، که نسبت به قطر زیاد کتاب، بهتر بود مستحکم‌تر و ضخیم‌تر می‌بود.

اما برای علاقه‌مندان به «مارک تواین» مهمتر و جالب‌تر از همه محتوای این کتابه، که از این لحاظ میشه گفت واقعاً «پدیدۀ ادبی سه قرن اخیر» و بی‌نظیره.

منبع: متن از خودم، عکس‌ها متعلق به کتاب نام برده.

وای عجب کتابی باید باشه
امان از انگلیسی بلد نبودن
ایکاش یه مترجم استخون داری پیدا بشه و کتابو بترجمه
فقط خدا کنه این کتاب شامل سانسور جدید دولت آمریکا نشده باشه!!!

 

[غریبِ آشنا]

وای عجب کتابی باید باشه
امان از انگلیسی بلد نبودن
ایکاش یه مترجم استخون داری پیدا بشه و کتابو بترجمه
فقط خدا کنه این کتاب شامل سانسور جدید دولت آمریکا نشده باشه!!!

ممنون از دقت نظر شما. به چه نکتۀ ظریف و در عین حال مهمی اشاره کردید! همونطور که می‌دونید، مارک تواین از طرفداران جدی مبارزه با امپریالیسم به شمار می‏رفت و از اعضای سرشناس «جامعه ضد امپرياليست» ایالات متحده بود و یکی از دلایل عمدۀ محبوبیت و مردمی بودنش، همین افکار و عقایدش بود، و دقیقاً به همین علت و به علت لحن صریح و منتقدانه‌اش و قاطعیت کلام کم‌نظیری که داشت، خودزندگی‌نامه‌هایش بارها و بارها سانسور شدند و تا به حال خودزندگی‌نامۀ کاملی از او چاپ نشده بود.

ظاهراً قرار است این خودزندگی‌نامه برای نخستین بار، به صورت کامل و در سه جلد به چاپ برسد. طبق وصیت تواین، جلد دوم این کتاب بیست و پنج سال پس از چاپ نخستین بخش آن و در سال ۲۰۳۵، و سومین و آخرین بخش کتاب بیست و پنج سال پس از دومین جلد، یعنی در سال ۲۰۶۰ به چاپ خواهند رسید. گفته می‌شود نسخه تايپی هر سه جلد این خودزندگی‌نامه شامل ۲۵۰۰ صفحه شده است!

جلد اول، که در بالا به آن اشاره شده، حاوی صدها صفحه از مطالبی است که پیش از این سانسور شده بودند، از جمله انتقادات بی‌پردۀ مارک تواین از عملکرد سربازان آمریکایی در فیلیپین، در دوران جنگ اسپانیایی – آمریکایی در سال ١٨٩٨. سربازانی که در آن زمان، بیش از ٦٠٠ زن و مرد و کودک بومی را به قتل رساندند. قربانیان این کشتارها که دربرابر تهاجم نیروهای آمریکایی قادر به دفاع از خود نبودند، از ترس در داخل دهانۀ یک آتشفشان خاموش پنهان می‌شوند.
یا در جایی دیگر، که از پوچی و نادرستی سنت‌های جامعه محافظه‌کار آمریکا و **** برده‌داری و نژادپرستی و تبعیض و بدرفتاری با مهاجران چینی بی‌پروا سخن می‌گوید.

به قول شما، ایکاش این کتاب خواندنی هر چه زودتر به فارسی ترجمه بشه!

 

[غریبِ آشنا]

این کتاب رو (که هدیه‌ای از یکی از دوستان است) تا به حال بیش از سه چهار بار خوندم. کتابی است بی‌نهایت باارزش و خواندنی، نه تنها برای علاقه‌مندان به تاریخ، و نه تنها برای تهرانی‌های عزیز.

متأسفانه جلد دوم و سوم کتاب رو نتونستم تا به حال پیدا کنم. به جای توضیح راجع به کتاب، صفحۀ توضیحات ناشر رو اسکن کردم و میذارم.





جعفر شهری

جَعفَر شَهری باف (۱۲۹۳ در عودلاجان تهران - ۶ آذر ۱۳۷۸ در تهران) از نویسندگان ایرانی و پژوهنده تاریخ تهران بود.

شهری در دو مجموعهٔ طهران قدیم و تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، حال و هوای تاریخی تهران را با جزئیاتش بیان می‌کند. دیگر اثر او «قند و نمک» مجموعه‌ای از اصطلاحات اصیل تهرانی با توضیحات و پیشینه است.

سه رمان از رمان‌های او یعنی شکر تلخ، گزنه و قلم سرنوشت را باید سه‌گانه‌ای دانست که اولی مربوط به دوران کودکی نویسنده و رنج‌های مادر وی، دومی شرح دوران نوجوانی و سومی مربوط به دوران میان‌سالی اوست. کتاب های حاجی در فرنگ( در دوجلد) و حاجی دوباره نیز سفرنامه مولف است به مکه و سپس اروپا که در آن خرافات دینی را به چالش می کشد.

شهری در نوشته‌های خود از واژه‌های گوناگون و اصیل و اصطلاحات تهرانی بهره زیادی می‌گیرد.

دکتر عباس میلانی، از ایران‌شناسان معاصر، در نوشتاری به انگلیسی زیر عنوان "تهران و تجدد، هفتخوان شخصی جعفر شهری" آثار و شخصیت جعفر شهری را بررسی کرده‌است.[۱]

آثار

• طهران قدیم (۵ جلدی)
• تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم (۶ جلدی)
• قند و نمک
• شکر تلخ
• حاجی در فرنگ
• حاجی دوباره
• انسیه خانم
• گزنه
• قلم سرنوشت
• علی (ع)

یادی از «جعفر شهری»
«یك شهر، یك راوی»
گریه‌های پس از هفتاد سال

نوشتۀ: نصرالله حدادی

"شاید یكی از اقبال‌های زندگی نگارنده، آشنایی با مردی باشد كه مثل خودش بود و فرهنگ عامه مردم طهران، چون او را دیگر هرگز نخواهد دید. گنجینه‌ای از ضرب المثل‌ها، قصه‌ها، مثل‌ها، متلك‌ها، كنایه‌ها، طعنه‌ها و گفتنی‌های بسیار. دو اثر دردناك جعفر شهری - «گزنه» و «شكر تلخ» - آنقدر تلخ و گزنده‌اند كه هر انسانی را از زندگی بیزار می‌سازند. كبری، قهرمان داستان «شكر تلخ»، شیرزنی است كه یكه و تنها در برابر تمامی ناملایمات می‌ایستد و سرانجام طلاق و ازدواج مجدد و دربه دری بچه‌ها، تنها راه حل است.
در تابستان سال ١٣٧٢، كتاب «گزنه» را در منزل شخصی شهری برای چاپ مجدد آماده می‌كردیم و از آنجا كه چشمان شهری دیگر بینایی چندانی نداشت، حروف چینی مجدد آن را برایش بازخوانی می‌كردم. به آنجا رسیدم كه از پدر رانده و به تهران آمده بود و به كوچه سرپولك برای دیدار مادر كه دوباره شوهر كرده بود، رفته بود.
هر كلمه را می‌خواندم و هر سطر را كه به پایان می‌رساندم، اشك‌های شهری چون سیل، پهنای صورتش را نوازش می‌داد.
به آنجا رسیدم كه نوشته بود: "در زدم و حشمت خانم یكی از همسایه‌ها در را به رویم باز كرده به طرف مادرم صدا بلند نمود كه بیاید، پسرش آمده است! مادرم را دیدم كه از پله‌ها با تردید پایین می‌آید، مثل كسی كه می‌خواهد بگوید پسری نمی‌شناسد. "صدای هق هق گریه شهری قطع نمی‌شد و چند لحظه بعد از خود بی خود شد و از حال رفت. ترسیده بودم، نكند پیرمرد از دست برود. با كمك همسرش او را به هوش آوردیم و دو سه ساعت بعد قدری حالش بهتر شد. آنقدر فضا سنگین و غم انگیز بود كه نمی‌توانم آن را با قلم ترسیم نمایم.
باردیگر به من اصرار كرد تا خواندن را از سر بگیرم. با ترس و لرز دوباره شروع كردم و این بار شهری تا یك هفته بعد بیمار و بستری شد. درد را می‌شد تا عمق چهره او پیدا كرد. هفتاد سال از آن ماجرا گذشته بود، اما توگویی این حادثه همان روز اتفاق افتاده بود. هر بار كه به «شكر تلخ» و «گزنه» نگاهی دوباره می‌اندازم، یقین می‌كنم سطر و سطر به كلمه به كلمه این دو كتاب، دردنامه مردی است كه علم و دانشش را در دانشگاه اجتماع آموخت و آثار بی‌نظیری از فرهنگ عامه مردم تهران را آفرید كه مثل و مانند ندارد.
ابوالحسن نجفی در فرهنگ عامیانه‌اش - كه كتاب سال شد - و شاملو در كتاب كوچه‌اش، گواه این دانش جعفر شهری‌اند.
روانش شاد."[۲]

***

«شهری؛ تاریخی كه راه می‌رفت»

صالح رامسری (ناشركتابهای استاد شهری) با استاد جعفر شهری از سال ١٣٥٧ آشنا شد، زمانی كه خود جوان سال بود و در دفتر انتشارت امیركبیر كار می‌كرد.

"روزی محمدرضا جعفری (پسر جعفری بزرگ كه مدیر انتشارات امیركبیر بود) صدایم زد و گفت: الان پیرمردی، تنگ حوصله، می‌آید كه اگر با وی خوب تاكنی و چند دقیقه‌ای با حوصله در كنارش بنشینی و به حرفهایش گوش بسپاری، گویی تاریخ زنده تهران است كه راه می‌رود. جعفری گفت: به مانند این پیرمرد كسی درباره تاریخ و فرهنگ تهران اطلاعات ندارد، این مرد با تمامی‌محققان و نویسندگانی كه دیده‌اید و دیده‌ایم تفاوت دارد. از دستش نده.
ساعت ١٠ صبح، همان پیرمرد، كلاه شاپو بر سر و عصا به دست به دفتر انتشارات امبیركبیر در خیابان خواجه نصیرالدین طوسی می‌آید و پس از مذاكره‌ای چندساعته، نطفه نخستین كتاب با نام «گوشه‌هایی از تاریخ اجتماعی و سیاسی طهران قدیم» بسته می‌شود.
"درحالی كه فضای فكری - اجتماعی ابتدای انقلاب، به آثار سیاسی و به قول معروف، كتابهای جلد سفید گرایش داشت، ما كتاب زنده یاد شهری كه نزدیك به ٥٠٠ صفحه می‌شد، با استقبال شگفت انگیزی روبرو گردید."
بعدها، وقتی انتشار این گونه آثار و موضوعات، به دلیل تحولاتی كه در انتشارات امیركبیر رخ داد، از دستور كار خارج شد، زمان لازم بود تا به كمك و سماجت نصرالله حدادی و همراهی حسین ناجیان (مدیر انتشارات رسا) این كتاب یك جلدی فرصت بسط و توسعه یابد و در قالب اثری حجیم و چندجلدی، با عنوان «تاریخ اجتماعی تهران در قرن ١٣» فرصت طبع و نشر یابد. اما ذهن وحافظه شگفت انگیز جعفر شهری به این اندازه هم محدود نشد.
رامسری ادامه می‌دهد: "پس از ١٠ سال و به اتفاق دوستم آقای محسن محمدی (مدیر كنونی انتشارات صدای معاصر) به نزد استاد جعفر شهری رفتیم و مسئله انتشار كتابی درباره تهران قدیم را با وی در میان گذاشتیم. یادم نمی‌رود كه آن مرحوم می‌گفتند: به قدری سند و مدرك وعكس درباره تهران قدیم جمع كرده‌ام كه می‌توانم حیاط و ساختمان را با آن دوبار فرش كنم. مرحوم شهری می‌گفتند: برای این كار نیروی جوان و پرحوصله‌ای می‌خواهم كه كمك كارم باشد و از آن زمان و به مدت چهار سال مداوم كارم شده بود رفت و آمد به منزل استاد در خیابان ارم تجریش."
حافظه مرحوم شهری در ثبت و ضبط وقایع شگفت انگیز بود، اما این حافظه برای ثبت و آمدن روی كاغذ، به پی‌گیری و سماجتی نیاز داشت كه مدیر انتشارات معین نمونه ای از آن را این گونه تشریح می‌كند: "مرحوم جعفر شهری به مانند درختی پربار بود كه هربار وقتی تكانش می‌دادی، میوه‌های فراوانی از آن می‌ریخت. یادم می‌آید كه برای قمرالملوك وزیری حدود ١٫٥ صفحه نوشته بود. وقتی هنگام تصحیح و مقابله به این بخش رسیدیم، ناگهان سینه پر از اسرارش باز شد و چندین برابر حجم قبلی دربارۀ قمرالملوك وزیری اطلاعات و اخبار مناسب و منحصربه فرد داد. "
جالب توجه اینكه مرحوم شهری، بسیاری از مشاغلی را كه در كتاب به آنها اشاره كرده، خود تجربه كرده است. رامسری در این باره می‌گوید:
"مرحوم شهری، خود در شغل‌هایی چون نانوایی، ریخته گری، سلمانی، كارگری، بنایی، مكانیكی و. . . دست داشت و مدتی را سرگرم این مشاغل بود."
حیف كه دوران نوشتن استاد شهری به سالهای پایانی عمرش اختصاص یافت، كهولت سن باعث شده بود كه وی گاه هنگام نوشتن یا خواندن به خوابی عمیق فرو برود. این گونه مواقع ناشر می‌نشست و به گفته محمدرضا جعفری، تحمل می‌كرد تا خواب استاد پایان یابد و كار دوباره آغاز شود.
درهرحال سماجت صالح رامسری سبب شدتا كار «طهران قدیم» در چند جلد به پایان برسد، این كتاب علی رغم حجم زیاد، تاكنون چهاربار چاپ و منتشر شده است. پس از این كتاب مرحوم شهری كتاب «قند و نمك» و كتاب «علی (ع)» را نوشت و انتشار داد. از رامسری درباره آخرین دست نوشته‌ها و كارهای باقی مانده از استاد شهری می‌پرسم كه می‌گوید:
"پس از نگارش (قلم و سرنوشت) كه درواقع به همراه (شكر تلخ) و (گزنه) ، سومین كتاب داستانی وی است و هر سه آنها، به نوعی زندگی نامه‌اش محسوب می‌شوند، استاد شهری در بیمارستان فرهنگیان و در ششم آذرماه ١٣٧٨ در‌گذشت. كتاب «قلم و سرنوشت» وی چندماه پس از مرگش انتشار یافت. كتاب دیگری هم از استاد به نام «تاریخ سلطنت» به جای مانده كه چون با مداد نوشته بودند، برخی از لغتهای آن پاك شده است. با این حال من به حروفچین گفته‌ام كه تمامی‌كتاب را بچیند و سپس ما جاهای خالی را با مشورت با خانم ایشان و نیز دقت در خواندن دستخطشان (كه دستخطی هم داشتند كه خواندنش بسیار سخت بود و من در طی این چند سال به متخصص خواندن دستخط ایشان تبدیل شده بودم) كار را به سامانی خوش برسانیم."

وقتی از صالح رامسری می‌خواهیم كه سخن آخر را بگوید، ما را به مقدمه كتاب «قلم و سرنوشت» ارجاع می‌دهد، در مقدمه كتاب آمده است: "كتاب «شكر تلخ» كه زندگی سراسر رنج و قهرمانانه، مادر جعفر شهری (كبری) است كه خود شهری آن را به همین نام تقدیم كرده است، كتاب «گزنه» كه با این تقدیم نامه شروع می‌شود (پیشكش به آنها كه به من بد كرده، زحمت رسانیده و ستم روا داشته اند) و كتاب «قلم سرنوشت» كه به كسی تقدیم نشده است - درواقع باید آن را به روان نویسندگان و هنرمندانی كه چون خود او در زندگی رنج كشیده اند و اكنون در قطعه ٨٨ بهشت زهرا (قطعه هنرمندان) برای همیشه در كنارش آرمیده‌اند، تقدیم كرد - شرح دوران میانسالی نویسنده است كه در قالب رمان نگاشته شده است."[۲]



منابع:

۱ ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
۲ همشهری

 

[mahmahot]

کتاب شکر تلخ رو از جعفر شهری خونده ام از لحاظ ساختار رمان که چیز قابل تعریفی نداره ولی توصیفات فضاها و آداب و رفتارهای ساکنین تهران قدیم دقیق و کامله.

 

[غریبِ آشنا]

کتاب شکر تلخ رو از جعفر شهری خونده ام از لحاظ ساختار رمان که چیز قابل تعریفی نداره ولی توصیفات فضاها و آداب و رفتارهای ساکنین تهران قدیم دقیق و کامله.

سلام دوست عزیز، «شكر تلخ» رو متأسفانه نخوندم، اما نوشتۀ «نصرالله حدادی» راجع به این کتاب و کتاب «گزنه» آدمو کنجکاو می‌کنه!

"دو اثر دردناك جعفر شهری - «گزنه» و «شكر تلخ» - آنقدر تلخ و گزنده‌اند كه هر انسانی را از زندگی بیزار می‌سازند. كبری، قهرمان داستان «شكر تلخ»، شیرزنی است كه یكه و تنها در برابر تمامی ناملایمات می‌ایستد و سرانجام طلاق و ازدواج مجدد و دربه دری بچه‌ها، تنها راه حل است.
در تابستان سال ١٣٧٢، كتاب «گزنه» را در منزل شخصی شهری برای چاپ مجدد آماده می‌كردیم و از آنجا كه چشمان شهری دیگر بینایی چندانی نداشت، حروف چینی مجدد آن را برایش بازخوانی می‌كردم. به آنجا رسیدم كه از پدر رانده و به تهران آمده بود و به كوچه سرپولك برای دیدار مادر كه دوباره شوهر كرده بود، رفته بود.
هر كلمه را می‌خواندم و هر سطر را كه به پایان می‌رساندم، اشك‌های شهری چون سیل، پهنای صورتش را نوازش می‌داد.
به آنجا رسیدم كه نوشته بود: "در زدم و حشمت خانم یكی از همسایه‌ها در را به رویم باز كرده به طرف مادرم صدا بلند نمود كه بیاید، پسرش آمده است! مادرم را دیدم كه از پله‌ها با تردید پایین می‌آید، مثل كسی كه می‌خواهد بگوید پسری نمی‌شناسد. "صدای هق هق گریه شهری قطع نمی‌شد و چند لحظه بعد از خود بی خود شد و از حال رفت. ترسیده بودم، نكند پیرمرد از دست برود. با كمك همسرش او را به هوش آوردیم و دو سه ساعت بعد قدری حالش بهتر شد. آنقدر فضا سنگین و غم انگیز بود كه نمی‌توانم آن را با قلم ترسیم نمایم.
باردیگر به من اصرار كرد تا خواندن را از سر بگیرم. با ترس و لرز دوباره شروع كردم و این بار شهری تا یك هفته بعد بیمار و بستری شد. درد را می‌شد تا عمق چهره او پیدا كرد. هفتاد سال از آن ماجرا گذشته بود، اما توگویی این حادثه همان روز اتفاق افتاده بود. هر بار كه به «شكر تلخ» و «گزنه» نگاهی دوباره می‌اندازم، یقین می‌كنم سطر و سطر به كلمه به كلمه این دو كتاب، دردنامه مردی است كه علم و دانشش را در دانشگاه اجتماع آموخت و آثار بی‌نظیری از فرهنگ عامه مردم تهران را آفرید كه مثل و مانند ندارد."

 

[غریبِ آشنا]

«تاریکی مطلق، بدون ستاره» نوشتۀ «استیون ادوین کینگ» نویسندۀ آمریکایی، متولد ۲۱ سپتامبر ۱۹۴۷ در شهر پورتلند، ایالت مین، بعد از «بهار، تابستان، پاییز و مرگ» و «چهار بعد از نیمه‌شب»، سومین مجموعه داستان این نویسندۀ توانای ژانر وحشت است که از چهار داستان کوتاه و مجزا تشکیل شده و دو ماه پیش (نوامبر ٢٠١٠) توسط انتشارات «اسکریبنر» به چاپ رسيده.

چهار داستان کتاب همگی حول محور «انتقام» و «انتقام‌گیری» می‌چرخند و به طور موازی شکل می‌گیرند، به این صورت که داستان اول و سوم از دید یک مرد بیان می‌شوند و شامل موضوعات ماورائی هستند، و کاراکترهای اصلی داستان دوم و چهارم، زن هستند و موضوعات ماورائی نقشی در این داستان‌ها ندارند.



داستان اول «١٩٢٢» نام دارد. در اولین صفحه‌های این داستان، از زبان قهرمان اصلی «ویلفرد لیلاند جیمز» می‌خوانیم: "من معتقدم که در درون هر انسان، یک انسان دیگر وجود دارد، یک غریبه..." ویلفرد کشاورزی است که به یاد می‌آورد، چگونه هشت سال قبل، با کمک پسر چهارده‌ساله‌اش، زنش را به قتل رسانده و از آن پس کابوسی هولناک برایش آغاز می‌شود...



داستان دوم «رانندۀ بزرگ» نام دارد و ماجرای انتقام «تس»، زن نویسندۀ مرموزی است که مورد تجاوز قرار گرفته و در مسیر «ماساچوست» به دنبال انتقام است...



داستان سوم «گسترش عادلانه» نام دارد و کوتاه‌ترین داستان کتاب است. قهرمان این داستان، برای فرار از چنگ بیماری سرطان، با شیطان وارد معامله می‌شود. معامله‌ای که عواقب خوبی ندارد...



داستان چهارم «يك ازدواج خوب» نام دارد. در این داستان «دارسی اندرسن» پس از سی سال زندگی زناشویی، با پیدا کردن جعبه‌ای زیر میز کار شوهرش، در گاراژ منزل، به رازی هولناک پی‌میبرد...




امضای استیون ادوین کینگ

«تاریکی مطلق، بدون ستاره» نوشتۀ «استیون کینگ»، از جمله کتاب‌هایی است که آدم همه جا و در هر حالت می‌تونه بخوندشون و سرگرم باشه، برخلاف بعضی از کتاب‌هایی که احتیاج به تمرکز خاص دارند. یک نوع زنگ تفریح برای سلول‌های خاکستری مغز، که گاهی اوقات لازمه! (اگرچه، استیون کینگ نوشته‌های پیچیده و پرمفهوم هم زیاد داره.)


منبع: متن از خودم، عکس‌ها متعلق به انتشارات اسکریبنر

Scribner | 2010 | ISBN: 1439192561 | 384 pages | PDF | 1,93 MB
http://www.filesonic.com/file/r000216945/31504691/Full Dark,No Stars.pdf

Scribner | 2010 | ISBN: 1439192561 | 384 pages | E-book (ePUB) | 1,87 MB
http://www.megaupload.com/?d=RPNWJI3A

Audiobook
Recorded book 2010 | 14 hours and 54 mins | ISBN: 1442335769 | MP3 | 209 MB
Mirrors:
http://depositfiles.com/files/jzn0hhgx5
http://www.filesonic.com/file/30890631/Full_Dark,_No_Stars.rar
http://uploading.com/files/a2c78197/Full%252BDark%25252C%252BNo%252BStars.rar/

Audiobook for iPod:
Simon & Schuster Audio | 2010 | English | ISBN: N/A | ASIN: B004BDY9HW | M4B (iPod) | Length: 14:50:00 | 155.2 MB
http://www.filesonic.com/file/53766634/FDNS-BySK-MTEK.rar

 

[ArMin_KhAn]

خداوندان زندگی​

the collected short stories of Maxim Gorky ​

​

نویسنده : ماکسیم گورکی (1868-1936 روسیه)
مترجم : آبتین خردمند
انتشارات : نشر کوله پشتی
62 صفحه

کتاب از 2 داستان کوتاه تشکیل شده است.

در بخش اول با عنوان شهر شیطان زرد راوی از سیاهی ها، فقر، بدبختی و... صحبت می کند. او در این بخش از آسمان خراشهای شهر نیویورک، هوای آلوده و کثیف، آشغال و ... این شهر می گوید. می شه گفت که این بخش کاملا سیاهه.

در بخش دوم با عنوان خداوندان زندگی راوی در خواب می بیند که همراه با شیطان وارد گورستان شهر می شوند و شیطان مردگان را زنده می کند تا از هر کدام در مورد کاری که کرده اند سوال کند. اگر بتونید به خوبی این بخش رو در ذهن خودتون ساخته و پرداخته کنید متوجه خواهید شد که نویسنده چقدر زیبا به تشریح این قسمت پرداخته و از کنار کوچکترین جزئیات هم به سادگی عبور نمی کند.

داستان دوم که مترجم اسم کتاب را از روی آن انتخاب کرده است به قدری جذاب نوشته شده که خیلی دوست داشتم دوباره برگردم و آن بخش را از نو بخوانم. در کل کتاب جالبی بود.
ماکسیم گورکی از بنیان گذاران سبک رئالیسم سوسیالیستی بود.
وی در سال 1936 توس زهر یک گروه ضد شوروی کشته شد.

جملاتی از کتاب :
"انسان حق دارد انتقام جو باشد کینه توزی کند. و این حق را انسان های دیگر به او داده اند."

"قانون سازان زندگی حتی پس از مرگ هم به عادات خویشتن وفا دارند."

"آنکس که بتواند در گورستان بخندد حتما عاشق زندگی و شیفته انسان است."

"هرجا شیطان فرصت رفتن ندارد زنی را به جای خود میفرستد."

"آزادی فقط در شکل هرج و مرج می تواند وجود داشته باشد."

 

[غریبِ آشنا]

یکی از کتاب‌هایی که اخیراً متعجب و غافلگیرم کرد، کتاب «اهداف پنهان» نوشتۀ «جان پیلگر» بود.

آیا در دنیای امروز، شکل جدیدی از «امپریالیسم ِ ابرقدرت‌های غربی» وجود دارد؟ و اگر چنین است، این «امپریالیسم جدید» چگونه خود را آشکار می‌سازد؟

این سؤالی است که «جان پیلگر» در کتاب خود به نام «اهداف پنهان» به دنبال جواب آن می‌رود. نتیجه‌گیری او خیلی روشن است: امپریالیسم ِ خیلی وقت پیش مغلوب تصوّر شدۀ قرن نوزدهم بازگشته است. او فقط خود را پشت واژه‌های دیگری پنهان کرده. برای مثال؛ حالا دیگر صحبت از اصطلاحاتی چون «دیپلماسی پیشگیرانه» و «مداخلۀ بشر دوستانه» است. پیلگر می‌گوید: "اصطلاحات «حفاظت از صلح سازمان ملل متحد» و «عملیات‌های ایجاد صلح» نیز، چیزی جز «سرپوش» و «حُسن تعبیر» برای «امپریالیسم قرن ٢١» نمی‌باشند.



جان پیلگر متولّد ۱۹۳۹، روزنامه‌نگار و مستندساز استرالیایی ساکن لندن است که تا کنون دو بار موفق به اخذ جایزۀ روزنامه‌نگار سال در انگلستان شده است.
از سال ۱۹۶۳ تا سال ۱۹۸۶ رئیس بخش خارجی روزنامه «دیلی میرور» بوده است و از آن زمان به بعد بعنوان روزنامه‌نگار آزاد کار می‌کند. وی تا کنون بیش از ۵۰ فیلم مستند تهیه نموده و همچنین گزارشات و مقالات بسیاری برای روزنامه‌های مشهور انگلیسی زبان نوشته است. روزنامه‌هایی چون گاردین، ایندپندنت و نیویورک تایمز.
با دریافت جایزه‌های متعددی تا به حال، یکی از بهترین روزنامه‌نگاران انگلیسی‌زبان عصر حاضر به شمار می‌آید. سال ٢٠٠٣ جایزۀ بین‌المللی سوفی و سال ٢٠٠۹ جایزۀ صلح سیدنی را به پاس خدماتش در دفاع از حقوق بشر دریافت کرد.
درک او از ساز و کار امپریالیسم آمریکا و توانایی‌اش برای فهم دورنمای کلی سیاست‌های آمریکا به مخالفت او با دخالت نظامی آمریکا در کوزوو، افغانستان و عراق و هم‌چنین جنگ بوش بر ضد تروریسم منجر شد.
در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی پیلگر به همراهی نوآم چامسکی از معدود کسانی بودند که از نسل‌کشی «پنهان» در تیمور شرقی سخن گفتند.
او کتاب‌ها، مقالات و فیلم‌های مستند متعددی در زمینۀ نقد سیاست‌های خارجی دولت ایالات متحده آمریکا دارد.

Vintage | 1998 | ISBN: 0099741512 | 624 pages | PDF | 2,1 MB
http://rapidshare.com/files/175705014/hidden_agendas_pdf_0099741512.rar

 

[غریبِ آشنا]

پروفسور دکتر آنه‌ماری شیمل "که سال‌ها استاد و صاحب کرسی زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه‌های گوناگون بوده است، کتاب‌های متعددی در زمینۀ ادب فارسی نگاشته است که یکی از آن‌ها کتاب "زربفت دو رنگ" او است. این کتاب دربارۀ تصویر پردازی در شعر و ادب فارسی است. خانم شیمل در این کتاب دانش وسیع خود را در شعر و ادب فارسی با ظرافت زنانه، لطافت طبع، نازک اندیشی و تیزبینی در هم آمیخته و کتابی فراهم آورده که هر پژوهشگر و دانش جوی شعر و ادب پارسی باید آن را در دسترس داشته باشد. آشنایی خانم شیمل با شعر فارسی، در جوانی و با آشنایی با مولانا جلال الدین رومی و علاقه‌مندی به شعرهای او آغاز می‌شود. علاقه و توجهی که در درازنای زندگی پر بارش نه تنها از باد و باران زمانه گزندی نمی‌یابد، بلکه استوارتر هم می‌گردد.

در کتاب "زربفت دو رنگ" توجه خانم آنه‌ماری شیمل در حقیقت همچو دیگر ناقدان اروپایی شعر فارسی، معطوف به مجموعۀ امکانات بیان هنری است که در شعر فارسی مطرح است و زمینۀ اصلی آن را انواع تشبیه‌ها، استعاره‌ها، اسناد مجازی، رمز و گونه‌های مختلف تصویرها (نگاره‌های) ذهنی تشکیل می‌دهد. خانم شیمل در این کتاب، شعر فارسی را به بلور، فرش، کاشی و موسیقی تشیبه می‌کند. وی در تشبیه شعر فارسی به بلور چنین می‌گوید: "هر بیتی باید که نور را با رنگ‌های مختلف بنمایاند تا در نتیجه بتواند نمایانگر بازی دایم میان واقعیت و ورای واقعیت، حسیات و ورای حسیات، دنیای خاکی و کرات فضایی دیگر باشد. در تشبیه شعر فارسی به فرش می‌گوید: "غزل با تصویرپردازی‌های بی‌شمارش که فقط با قافیه به هم پیوند یافته‌اند یادآور قالیچه‌های بسیار ظریف ایرانی است با طرح باغ که باید تصویرها، گل‌ها و سایر تزییناتش در مقابل زمینه‌ای وسیع‌تر نظر انداخت. گر چه هر یک از آن‌ها با معنی است، ولی کل زیبایی آن هنوز بیش‌تر از تک تک اجزای آن است.

شیمل همچنین شعر فارسی را به کاشی‌های رنگارنگ مسجد‌های ایرانی تشبیه می‌کند و می‌گوید همان گونه که کاشی‌ها در هر ساعت از روز دگرگون می‌نمایند و اغلب در برگه‌های کوچک آب منعکس می‌شوند که باز هم انعکاس رنگشان در آب متفاوت از زنگ آن‌ها در بیرون از آب است، به همان سان خواننده باید که به شعرها، هم در حالت‌های روحی گوناگون و زمان‌های گوناگون از زندگی نظر اندازد تا شاید بتواند منظور نهفتۀ آن را دریابد. او همچنین می‌گوید که می‌توان غزل را برای خوانندگان غربی به "موسیقی مجلسی" تشبیه کرد. موضوع‌ها در شکل‌های گوناگون خودنمایی می‌کنند، در حالی که ریتم و صدا عناصر اصلی هستند. خانم شیمل می‌گوید برای او شعر حافظ همان زیبایی نافذ و تکامل خوش آهنگی را داراست که موسیقی موتزارت و در مولانا جلال الدین رومی همان اهمیت و قدرت طلبی را احساس می‌کند که در بتهوون که موسیقی پر شورش در پایان به لذت و شوق معنوی راهبر می‌شود. […]

استاد شیمل دربارۀ علت نوشتن کتاب "زربفت دو رنگ" به این نکته اشاره می‌کند که برای درک شعر فارسی شخص باید کل سیستم نمادها و اشاره‌های آن را که پایۀ شعر فارسی است بداند. همچنین خوانندۀ شعر فارسی باید از ریشه‌های فرهنگ اسلامی و تاریخ آن نیز آگاه باشد. شاعران پارسی زبان صاحب گنجینه‌ای از اشارات و کنایات هستند که به ندرت در درازنای زمان تغییر یافته است. وی یادآور می‌شود که یک غربی اگر بخواهد شعر فارسی را به زبان مادری‌اش ترجمه کند، در‌می‌یابد که درک خیال پردازی‌های تصویری، اشاره‌های فراوان به قرآن و قهرمانان کلاسیک ادبیات و تاریخ ایران و اسلام تا چه اندازه دشوار است. خوانندۀ متفکر غربی این شعر را که گاه از نظر معنا شامل عشق‌های بی حد و حصر، چاپلوسی، طنز و اغراق است، اگر نه پوچ و بی هوده، ولی عجیب و غریب می‌یابد. خانم شیمل امیدوار است که کتابش کمکی باشد و راه را برای این دسته از خوانندگان هموار کند."[۱]

پروفسور دکتر آنه‌ماری شیمل (۷ آوریل ۱۹۲۲، ۲۶ ژانویه ۲۰۰۳) اسلام‌پژوه، خاورشناس و مولوی‌شناس مشهور آلمانی است. او به‌عنوان تنها فرزند خانواده‌ای متوسّط و فرهنگ‌مند، در ماه آوریل سال ۱۹۲۲ میلادی در شهر ارفورت آلمان به دنیا آمد، و در محیطی مملوّ از ادبیّات و شعر پرورش یافت. در پاییز ۱۹۳۹، یعنی زمانی که هفده سال داشت، تحصیلات خود را در رشته‌های زبان و ادبیات عرب و علوم اسلامی دانشگاه برلین آغاز نمود. تحت تأثیر بهترین معلم خود، هانس هاینرش شِدِر، و بنا به توصیهٔ او، شیمل به مطالعه و تحقیق در دیوان مولانا جلال الدین رومی روی آورد.

در اکتبر سال ۱۹۴۱، کار نوشتن رسالهٔ دکترای خودش برروی موضوع «مصر در اواخر دوران قرون وسطی» را به انتها رسانید، و با آنکه هنوز ۱۹ سال بیشتر نداشت، موفق به اخذ درجهٔ دکترا از دانشگاه برلین شد. او، همچنین، دکترای دوم خود را در سال ۱۹۵۱ در حوزهٔ تاریخ ادیان و با رساله‌ای پیرامون « عشق عرفانی در اسلام» دریافت نمود. در اوائل دهه ۱۹۵۰ شیمل سفرهایی به کشور ترکیه انجام داد. او نخستین سخنرانی عمومی خود به زبان ترکی را در سال ۱۹۵۳ در شهر آنکارا انجام داد. اندکی پس از آن، از سوی دانشکده الهیات دانشگاه آنکارا، تصدی ریاست بخش تاریخ ادیان به وی پیشنهاد گردید. در بهار سال ۱۹۶۷ میلادی، شیمل کار تدریس در دانشگاه هاروارد در حوزهٔ فرهنگ هندی - اسلامی را آغاز نمود، و در سال ۱۹۷۰ به درجهٔ استادی رسید. تنها در ترم بهار، ولی، دو برابر مقدار معمول درس می‌داد. تقریبا همه ساله، پاییز را در پاکستان به‌سر می‌آورد. او در ۲۶ ژانویه سال ۲۰۰۳ درگذشت.[۲]

مزار پروفسور دکتر آنه‌ماری شیمل در شهر بن آلمان. روی سنگ قبرش این حدیث با ترجمۀ آلمانی آن حک شده: «الناس نيام فإذا ماتوا انتبهوا» (انسان‌ها در خوابند، پس هنگامی که مُردند، بيدار می‌شوند.)



[۱] مهوش شاهق
[۲] ویکی‌پدیا

The University of North Carolina Press | ISSN 0807820504 | 1992 | Pages: 558 | scanned PDF | 134 MB
http://rapidshare.com/files/256012586/Schimmel-Brocade-1992.rar

 

[shabeyalda]

بهترين کتابايي که خوندم:
قلعه حيوانات. دنياي قشنگ نو. عقايد يک دلقک. ابله. همنام. کوري. پاپيون. مادام بوواري

و بعدش اينا: بادبادک باز. دکتر ژيواگو. جنگ و صلح. دن کيشوت. دخترم فرح. پسران و عشاق.

 

[غریبِ آشنا]

بهترين کتابايي که خوندم:
قلعه حيوانات. دنياي قشنگ نو. عقايد يک دلقک. ابله. همنام. کوري. پاپيون. مادام بوواري

و بعدش اينا: بادبادک باز. دکتر ژيواگو. جنگ و صلح. دن کيشوت. دخترم فرح. پسران و عشاق.

«پاپیون» نوشتۀ Henri Charrière فوق‌العاده است!

 

[looter]

ما در عکس زیر باران گم شده بودیم (فریاد شیری)
پیش درآمد یک کتاب جنگ زده

اولین بار که مادرم از دور صدایم زد، احساس کردم دارم از کودکی فاصله می‌گیرم. هراسان شدم و نام دیگری برای خودم انتخاب کردم. بعدها هرکس صدایم می‌زد، نشنیده می‌گرفتم و می‌رفتم گوشه‌ای کز می‌کردم و با خودم حرف‌ام می‌شد؛ حرف‌هایی که نمی‌شد به هرکس گفت، حتا به آینه که پُر بود از تنهایی ام!
وقتی با آدم‌های دوروبرت احساس غریبی می‌کنی، وقتی دل‌ات نمی‌خواهد از کودکی‌ات فاصله بگیری، دنبال کسی یا چیزی در خودت می‌گردی که زبان همه‌ی اشیاء و عناصر جهان را بفهمد. دوست داری فقط فکر کنی و او فکرهایت را حرف بزند. با درخت حرف می‌زدم، با ماه و حتا با پرنده‌هایی که دور فکرم می‌چرخیدند. گاهی وقت‌ها پُر از کلمه می‌شدم. به اشیاء نگاه می‌کردم، انگار با من حرف می‌زدند و من ناچار سکوت می‌کردم و سکوت اوقات‌ام را می‌نوشت. خیال می‌کردم اگر آن حرف‌ها نوشته نشوند از فکرم فرار می‌کنند و طعمه‌ی کلاغ‌ها می‌شوند تا غارغارشان کنند. و همین بود که از غارغار کلاغ‌ها بدم می‌آمد. امّا ناگهان غارغار کلاغ‌ها به صدای هواپیما‌های جنگی تبدیل شد و همه‌ی فکرهایم به هم ریخت.
ما کودکانی بودیم که زمین را شبیه سیبی بر شاخه‌ای دور فرض می‌کردیم و همیشه منتظر افتادن اتفاق‌های شیرین بودیم، امّا به جای اتفاق‌های شیرین، ناگهان بمب از آسمان پایین ‌افتاد و زمین به تلخی دور خودش گیج ‌رفت!

 

[lilyrose]

دفاع لوژین

ولادیمیر ولادیمیروویچ نابوکوف

ترجمه ی رضا رضایی

_________________________

ناباکوف دفاع لوژین را به روسی نوشت و سال ها بعد به انگلیسی برگرداند. این رمان حکایت یک

نابغه شطرنج است. پدرش نویسنده کم مایه داستان های آموزشی نوجوانان است که به

پسر امید بسیار دارد. اما برخلاف تصور لوژین استعداد خاصی در امور درسی نشان نمی دهد و در

مقابل شیفته شطرنج می شود. نبوغ خیره کننده اش در شطرنج خیلی زود پدیدار می شود و

او به طور حرفه یی در مسابقه ها شرکت می کند. مدیر برنامه های او آقای والنتینوف همه چیز جز

شطرنج را برای لوژین قدغن می کند. لوژین که مرد منزوی و عجیب و غریبی است با زنی آشنا می

شود و به او دل می بازد و بر خلاف میل پدر و مادر دختر با هم ازدواج می کنند. اما لوژین نمی-

تواند مرزهای زندگی واقعی و تصورات مبهم و رویاگونش در باب شطرنج را درک کند. این مالیخولیا

سرانجام به خودکشی لوژین می انجامد.

________________

ترجمه این کتاب کار آقای رضا رضایی هستش که خودشون شطرنج باز هستن و یکی از مترجمین

برجسته ی کشورمون.جمع این 2 فاکتور باعث شده که ترجمه ی این کتاب خیلی خوب و عالی

بشه.

 

[kaveh_hazhir]

سلام خدمت همگی،

این درخواست رو قبلا جای دیگه مطرح کرده بودم، گفتم اینجا هم مطرح کنم بد نباشه.
احیانا از دوستان کسی لینک دانلودی از کتاب منشأ خانواده، مالکیت خصوصی و دولتاثر معروف انگلس رو نداره؟

ممنون میشم اگه سراغ دارید معرفی کنید.
با سپاس.

 

[lilyrose]

سه شنبه ها با موری

اثر میچ آلبوم

__________________
از جمله کتاب هایی که 2 بار خوندمش و واقعا ازش لذت بردم. هر دوبار! خوندنش روح آدم رو تلطیف میکنه و اثرش حداقل

تا مدتی هر چند کوتاه ادامه پیدا میکنه. این داستان واقعیست!میچ آلبوم نویسنده ی این داستان از شاگردان سابق موری

بوده و وقتی که می فهمه استاد سابقش با بیماری ای دست و پنجه نرم میکنه که نهایتا به مرگش می انجامه به سراغش

میره و واپسین درس های زندگی از موری رو میشنوه و به رشته ی تحریر در میاره.


موری قهرمان داستان با وجود بیماری سختی که روز به‌روز او را ناتوان‌تر می‌کند سعی در برنامه‌ریزی برای استفاده از

فرصت‌های باقی‌مانده‌ی زندگی‌اش دارد او تلاش می‌کند که هم خود در فرصت محدودی که دارد زندگی کند و هم درس

زندگی و زنده بودن را به دیگران بیاموزاند. در این کتاب نویسنده مقولاتی از قبیل عشق، مرگ، زندگی، احساسات و به‌طور

کل مفاهیمی از این‌دست را مطرح می‌کند و شخصیت داستان در مورد هر یک از این مقولات صحبت‌های جالب و خواندنی

ارائه می‌دهد. این کتاب روی‌کرد روان‌شناسانه‌ی متفاوتی با کتب مشابه خود در زمینه‌های ذکر شده دارد و چون در قالب

داستانی غیر‌کلیشه‌ای و از زبان شخصیت دوست‌داشتنی داستان بیان می‌شود، خواندن آن‌‌ بسیار لذت‌بخش‌ است.


در سال 1999 نیز فیلم تلویزیونی با تهیه‌کنندگی اپرا وینفری و بازی جک لمون در نقش موری از روی آن ساخته شد که

جوایز متعددی را هم به‌خود اختصاص داد.
________________________

 

[lilyrose]

ماجراهای حیرت انگیز بارن فن مونهاوزن

نوشته :گ.بورگ

ترجمه :سروژ استپانیان

_____________________

در واقع این کتاب در طول هر سال چند روزی تبدیل به انجیل من میشه! یعنی طی اون چند روز همه جا با خودم می برم و می خونمش!

در این کتاب ماجراهای مختلفی از دلاوری های بارن مزبور رو می خونیم که همگی این ماجراها, دروغ های شاخداری هستند که راوی داستان که خود بارن فن مونهاوزن هستش سعی داره به خورد خواننده بده.

یک قسمت از این کتاب :



من هیچ اثری از این کتاب رو به صورت ترجمه تو نت ندیدم. ولی اگر Baron Münchhausen رو سرچ کنیم یه چیزایی میشه پیدا کرد!